Rondje Great Britain

Dat zijn mooie tips die jullie geven. Maar mijn hoofddoel is om door heel de UK te rijden, van boven naar beneden. Als een soort van kennismakingsrit. Ik kan niet al die ongetwijfeld fantastische weggetjes rijden, dan zou ik een maand bezig zijn. Of meer, die tijd heb ik gewoon niet.
Maar dit zal niet mijn laatste bezoek zijn aan de UK. Andere keren zal ik wel zo'n streek nader verkennen en alle mooie wegen gaan rijden.

Dat wil overigens niet zeggen dat het nu maar saai is. Integendeel. Vandaag ook hele stukken, echt over 40 mijl of meer, bijna geen verkeer tegengekomen. Heerlijke bochten, niet krap, maar van die mooie slingerwegen door de bergen. Ik vermaak me prima!

:]

full


full
 
Laatst bewerkt:
Groot gelijk heb je - ik heb bijvoorbeeld weer de Applecross over moeten slaan. Ik ga in elk geval zeker nog eens terug :)
 
Gisteren zat ik in Ayr, een plaats aan de kust beneden Glasgow. De afgelopen dagen heb ik last gehad van een behoorlijke verkoudheid. Of liever gezegd, de nacht in Ullapool was ik heel beroerd. Met paracetamol, vicks snoepjes en een dr. Vogel inhaler ben ik de verkoudheid te lijf gegaan. Geen halve maatregelen dus. Maar vandaag ben ik een heel eind beter. Het gaat goed!

En ziek of niet, ik heb de afgelopen dagen weer hele fraaie ritten gemaakt. Puur genieten. Wat het landschap zo bijzonder maakt is de lichtval. Als je door zo'n glen (langgerekt dal) rijdt, met de bemoste bergen aan weerskanten, dan schijnt de zon door de wolken en tovert de mooiste kleuren op de bergwanden. Moet je natuurlijk wel het geluk hebben dat de zon schijnt, want op een grijze regenachtige dag, die ze hier ook veel hebben, zal je wel minder lyrisch zijn vermoed ik. Maar tot nu toe heb ik tijdens het rijden echt heel goed weer gehad.

Het Loch Ness heb ik ook nog gezien. Maar ondanks dat ik met mijn hand wat lokkend in het water poedelde, liet het monster, Nessie, zich niet zien. Zou ie wel bestaan?

Mijn tactiek omtrent hotels heb ik wat gewijzigd. Nu boek ik de avond ervoor via booking.com een hotelletje. Dan hoef je de volgende dag niet zo te zoeken. Dat geeft je ook wat meer gelegenheid om rustig aan te doen en zoals gisteren, het stadje te verkennen. In Ayr is overigens niets te beleven. Vandaag ben ik naar Kesswick gegaan, daar blijf ik twee nachten. Even een rustdag inbouwen.

De rit van vandaag was ook weer super. Eerst langs de kustlijn naar het zuiden, met uitzichten die af en toe aan de Californische kust deden denken. Daarna door Galloway Forest Park. Uiteindelijk nog in Gretna Green beland. Daar uiteraard de smederij bezocht waar vroeger wanhopige koppels werden getrouwd. In eerste instantie kon ik niet naar binnen. Vanwege een trouwerij was de boel afgesloten. What the f#ck? Eerst is mijn wegwijzer van John O Groats er niet, dan is dat monster van Loch Ness er niet, en nu is dat verhipte aambeeld er ook niet? Gelukkig kon ik me redelijk vermaken met de bruiloftsgasten. Van de vrouwen, die allemaal heel erge grote blote schouders hadden, waren er maar weinig die geen tattoos hadden! En heren met een grijs pak, maar met witte gymschoenen eronder, da's ook een fashion statement zullen we maar zeggen.
Verder deed de hele bedoening me heel erg denken aan Graceland, waar de boel ook vergeven was van de giftshops. Maar het zilver van de dasspeldjes, á 20 pond, vertrouwde ik niet zo erg, die konden wel eens slecht bestand zijn tegen de zeelucht van Den Haag.

Vandaag bedacht ik me plotseling dat ik mijn trip beter anders kon noemen. From Newcastle to Dover: the long way round!

:]

full


full


full


full


full


full


full
 
Laatst bewerkt:
Vanuit Keswick een stukje naar beneden rijden, hele mooie stukken. Daar ligt ook de hoogste berg van Engeland, Scafell Pike, als je van wandelen houdt is het daar in de omgeving zeker de moeite.

In Keswick zelf trouwens ooit het slechtste weer gehad van een 10-daagse vakantie: een buitje van 5 minuten!
 
In Keswick was ik in een bijzonder fraai hotel beland, Highfield Hotel, waar ik voor een bedrag van 60 pond per nacht, inclusief ontbijt, kon verblijven. Maar wat bleek, het leek wel of ik in een bejaardenhuis was beland! Tijdens het diner zaten drie oude echtparen aan verschillende tafeltjes te eten. Je kon af en toe een speld horen vallen! Dat weet je dus niet als je van te voren boekt (ach, als je op goed geluk binnenloopt weet je dat ook niet). En uiteindelijk bleken een aantal van die oudjes nog heel gezellige praters, dus het viel allemaal wel mee. Volgens de mevrouw achter de balie gaan in deze tijd veel gepenioneerden op vakantie omdat de schoolvakanties nu zijn afgelopen.
De volgende dag Keswick verkend, er was een markt, en heb fijn mensen zitten te kijken.

Daarna moest ik weer door. Ik wist van te voren dat het eind, de laatste 40 mijl tot aan Huddersfield, niet echt fijn zou worden. Hier moest ik door het stedelijke gebied heen. Expres had ik geen hotel geboekt, mogelijk zou ik niet in Huddersfield willen blijven. Wel had ik alvast een hotelletje geboekt voor in Llandrindod Wells (wat een voorzienigheid!). Maar eerst nog zo'n 150 mijl door het Lake District National Park en daarna door de Yorkshire Dales. Dat is heel mooi rijden daar. Prachtige wegen die zich slingeren door bossen, heuvels en weilanden. Hier zie je de karakteristieke stenen muurtjes tussen de weilanden. Schitterend mooi.

Maar toen! Op weg naar Huddersfield belandde ik in een file op de motorway. De man in een open BMW meldde me opgewekt dat het nog wel een paar uur ging duren, er was een giga ongeluk gebeurd. Die motorway moest ik maar zo'n 4 mijl hebben, maar het heeft uiteindelijk wel een half uur geduurd eer ik die achter me kon laten. Na nog een uurtje druk verkeer was ik in Huddersfield aangeland. Puffend op een bloedhete motor (stoppen en weer doorrrijden) probeerde ik een Travelodge. Dat zou goedkoop moeten zijn. Ze hadden een kamer, voor 74 pond. Geen sprake van dat ik 74 pond voor zo'n hok ga neerleggen. Omdat de omgeving me ook niet aanstond ben ik nog maar een tijdje doorgegaan en uiteindelijk in Glossop aangekomen. Het mooie hotel was vol, maar in het pas geopende Travelodge (jawel!) hadden ze nog ruimte zat en voor 54 pond kon ik een kamer krijgen. Ontbijtje erbij? Da's goed. En kassa, voor 4 pond 50 kreeg ik een ontbijtboxje. Toen ben ik ook meteen maar helemaal voor het image van de doorgaande reiziger gegaan en heb bij Domino's een pizza besteld.

Hier een tip voor potentiele UK-gangers. Blijf als het even kan bij die Travelodges vandaan. Ze zijn duur voor wat je krijgt en zijn ook van een oneindige triestheid. Ik geef de voorkeur aan een hotel boven een B&B, omdat je dan in ieder geval een eigen badkamer hebt en niet meer op zoek hoeft naar een restaurant. Maar ik wil wel leuke hotelletjes, voor een schappelijke prijs. Ik probeer zoveel mogelijk flexibel te zijn door onderweg met booking.com hotelletjes te boeken. Meestal boek ik de avond van te voren, maar dat kan 's ochtend voor je vertrekt ook nog wel. Vaak heb je de laatste kamer met veel korting! Het voordeel is dan ook dat je op het eind van de rit niet op zoek hoeft, maar meteen door kan naar je hotel.

Goed, na deze ervaring vanmorgen weer gestart, richting Wales. Eerst door het Peak District National Park. Door dit park loopt een weg, die Snake Road heet. Het zal duidelijk zijn dat dit de wegen zijn die voor motorrijders zijn gemaakt!
Daarna over fraaie wegen naar Llandrindod. Heel veel motorrijders gezien vandaag, vooral sportbikes. Het was prachtig weer en ze hebben ook in Wales hele fraaie wegen. Het wordt saai, maar ik kan alleen maar zeggen dat ook vandaag weer een super dag is geweest!

Inmiddels ben ik in Llandrindod Wells aangeland, in het midden van Wales. In hotel The Three Wells. Ik moet zeggen, op een zestig mijl na, met heel veel druk verkeer, ben ik de prachtigste motorwegen tegengekomen. Echt subliem rijden hier in de UK.

:]

full


full


full


full


full


full
 
Laatst bewerkt:
Goed om te horen dat je het naar je zin hebt!
Ga je ons nog jaloers maken met prachtige foto's van die mooie slingerweggetjes als je terug bent?
 
Als ik thuis ben zal ik bij de verslagen wel fotootjes en routekaartjes plaatsen. Moet het nu doen met m'n iPad, dus da's wat lastig.

:)
 
Mijn eerste nacht in Wales. Het hotel The Three Wells, in Llandrindod Wells was heel idyllisch gelegen aan een fraai water. De perfecte uitgangspositie voor de volgende rit, door het fraaie heuvellandschap van Wales. Met een fraai zonnetje vertrokken. Wel uitkijken voor de schapen. Daar zijn er hier heel veel van en ze lopen los. Je rijdt niet voor niets regelmatig over wildroosters. Zet je net lekker aan voor een paar mooie bochten, moet je plotseling hard in de remmen omdat er schapen op de weg lopen! En kijk maar uit, want ze maken onverwachte bewegingen en voor je het weet heb je er een te pakken. Dat zou je vakantie ernstig kunnen verzieken.

Maar ik had geen centje last en na een fijne rit arriveerde ik in de volgende pleisterplaats, Gloucester. Het hotel zou ook een restaurant hebben, maar dat bleek niet de bedoeling. De man vertelde me dat ze wel een restaurant hebben, maar dat ze de gasten niet aanmoedigden om er gebruik van te maken. Ik kon beter naar de verderop gelegen pub gaan, waar ze goede maaltijden serveerden. Maar bij die pub aangekomen bleek dat ze op zondag geen barmaaltijden hadden! Toen maar doorgelopen naar het centrum van Gloucester. Dat bleek op zondagavond zo'n dooie bedoening, dat ik maar bij een Tesco brood en vleeswaren heb gehaald en op mijn kamer ben gaan picknicken. Ook wel eens lekker voor een keer.

De volgende dag door naar het zuiden. Nu was Ilfrecombe het einddoel. Niet vanwege iets bijzonders, maar qua afstand lag dat lekker. Deze rit was wat teleurstellend, het duurde heel erg lang voordat ik de drukte en het verkeer achter me had gelaten. Nadat ik eindelijk Gloucester achter me had gelaten, moest ik door Bristol heen. Afijn, pas de laatste anderhalf uur van de rit weer echt lekker gereden. Toen kon ik van de A39 af en de mooie weg langs de kust opzoeken door het Exmoor Park. Wel even uitkijken, er zaten een paar verraderlijke haarspeldbochten in. Scherp naar links (dus de binnenbocht), niet kunnen zien of er wat aankomt en dan meteen 25 graden omhoog! Maar dat was nog niets vergeleken met wat ik de volgende dag meemaakte.

De volgende dag mijn weg langs de kust vervolgd. Al mijn routes heb ik in Mapsource op de computer gemaakt. Dan zie je keurig een fraai kronkelend lijntje langs de kust en denkt, daar moet ik langs! Nou, in dit geval was het toch iets te priegelig. Ik reed een dorpje binnen en na een paar huizen moest ik linksaf. Ook nu kon ik de weg niet zien. Voorzichtig om het huis heengereden, het ging al naar beneden, maar op het moment dat ik de weg wel kon zien klopte mijn hart in mijn keel. Voor me lag een karrenspoor dat steil recht naar beneden liep. Dat was niet een beetje naar beneden, dat was zo ongeveer een vrije val! Dit was dik meer dan 30 graden! Geen plaats voor tegenliggers. Teruggaan was uitgesloten, de weg liep al naar beneden en geen schijn van kans dat je dan een 350 kilo zware motorfiets nog achteruit getrokken krijgt. Geen ruimte om te draaien, ik moest wel naar beneden. Voorzichtig aan, rustig blijven zitten, met een beetje klotsende oksels, ben ik naar beneden gegaan. Dankbaar zag ik halverwege dat een Landrover die in eerste instantie omhoog wilde, achteruit reed, omdraaide en weer weg ging. Die durfde kennelijk niet omhoog. Na deze ervaring ben ik toch maar iets ruimer van de kust gaan rijden! Was overigens een hele mooie rit, die me herhaaldelijk aan de kustweg in Californië deed denken.

Vandaag de dag is het rijden van een grote toer zonder gps nauwelijks meer voor te stellen. Vroeger reed je met kaarten in de tas en zo mogelijk met een routerol op stuur waar je aanwijzingen op stonden. Dat is wel romantisch, net als kaarslicht, het werkt ook wel, maar praktisch is anders. Tegenwoordig pruts je in een paar avonden een hele vakantie op de computer in elkaar, download die naar de gps en je rijdt vrijwel altijd goed. Fluitend over de mooiste binnenweggetjes, alsof je een local bent. Maar deze ervaring laat toch weer zien dat je op moet blijven letten.

Maar Lands End heb ik die dag gehaald! Dus de tocht John O Groats naar Lands End is volbracht. Vandaag heb ik een rustdag. De motor blijft staan. Ik heb een lange wandeling gemaakt naar Cape Cornwall, is ook wel eens leuk voor een keer. Morgen ga ik weer verder langs de kust naar een plaatsje boven Plymouth.

:]

full


full


full


full


full
 
Laatst bewerkt:
Vandaag het rondje Cornwall afgemaakt, tot iets boven Plymouth, een beetje dwarrelend langs de kust. Prachtig weer, dus dat was na de grijze dag van gisteren een meevaller. Maar eerlijk gezegd valt Cornwall me niet mee om er motor te rijden. Er is enorm veel verkeer en bijna overal staan drie meter hoge hagen langs de weg. Je ziet dus bijna niets! Zo af en toe krijg je een glimp van een mooi landschap, maar de meeste tijd is het verdomd goed opletten wat er achter de volgende bocht op je af komt.
Het is niet allemaal kommer en kwel, want ik heb toch ook wel hele mooie plaatsjes gezien, met van die leuke huisjes en schepen op het strand bij laag water. Ook reed ik af en toe op slingerwegen die als het ware een tunnel van bomen hadden. Erg mooi.

Het doel van vandaag was the Old Coach House, een eeuwenoud hotelletje. Geen bereik voor de telefoon, wifi alleen in de bar. In mijn kamer een mooie houtkachel, met een mand met hout ernaast. Het is overigens niet de bedoeling dat je dit gebruikt, die kachel is op geen enkele manier open te maken!
En bij de buren staat een prachtige Morgan in de garage. Hoe Brits wil je het hebben?

:)

full


full


full


full


full


full


full
 
Laatst bewerkt:
Vrijdag een bezoek gebracht aan Stonehenge. Dat is behoorlijk indrukwekkend, vooral als je voor een moment de vraag laat bezinken, hoe hebben ze dit in hemelsnaam gedaan? De bedoeling was om daarna ergens in de buurt van Winchester een kamer te zoeken. Of misschien iets verder, dan zou ik de dag daarop extra tijd hebben om eventueel nog een kennis te bezoeken. Maar tot mijn stomme verbazing bleek dat er nergens een kamer vrij was. Ik ging maar verder en ving vooral bot. Wat bleek? Dit weekend waren de Goodwood races. Een van de grootste race evenementen in de UK en iets waar duizenden fans op af komen. En die al maanden van te voren een plaatsje in een hotel hebben besproken. Echt kilometers in de omtrek zijn alle slaapplaatsen al besproken.
Daarop besloten om maar door te rijden naar Brighton, daar zou in een van de vele hotels wel een plaatsje zijn. Brighton op een vrijdagavond, wat een slim idee! Tuurlijk Sir, we have a room available, only 150 pound for the night. Dat was me wat al te bar, dus ik ben de stad weer uitgereden en uiteindelijk 's avonds om een uur of 8 zo'n 10 kilometer boven Eastbourne in een Travelodge gecrashed. Daar halen ze je ook het vel over de neus, maar verder rijden was onverantwoord. Stom van me dat ik niet aan mijn methode had vastgehouden om de avond van te voren een kamer te boeken.

Zaterdag was het niet zo ver meer naar Dover. Na een plezierige rit door de country kwam ik tegen het middaguur aan bij het treinstation. Dit had ik nog niet eerder gedaan, dus eerst maar even aanzien hoe het werkte. Bleek allemaal een fluitje van een cent: kaartje kopen, trein binnenrijden, wachten en in Frankrijk weer uitstappen. Als je ter plekke een kaartje koopt is het wel duurder, ik betaalde 82 pounds. Zo rond de 100 euro. Als je van te voren online boekt is het goedkoper, maar dan zit je weer aan een dag vast. En dat wilde ik niet. Ik zie de hogere prijs maar als een extraatje wat je betaalt voor meer flexibiliteit.

Om een uur of half drie zat ik in Frankrijk (uur tijdsverschil). Na tanken en de inwendige mens te hebben verstrekt ben ik via wat provinciale wegen naar Brugge gedwarreld. Daar heb ik de knop 'home' op de gps ingedrukt en heb het laatste stuk flink doorgereden. Om half acht was ik in Den Haag!

Ik vond het een gave trip, kan ik je zeker aanbevelen. Al had degene die eerder de suggestie deed om deze rit andersom te rijden zeker een goed punt. Ik vond Scotland echt super, daar ga ik zeker nog eens heen om intensiever te toeren. Het Lake District en Wales vond ik ook heel erg mooi. Prachtige omgeving en in al deze streken kun je rijden zonder al te veel verkeer.
Het zuiden van Engeland kon me het minst bekoren. Het is er razend druk, dus goed opletten en het is heel intensief motorrijden. Bovendien zijn er vaak langs de kant van de weg metershoge hagen, dus je ziet helemaal niets! Vaak is het weer afwachten wat er nu weer om de volgende bocht vandaan komt. Dan kan een fiets zijn, een motor of auto, maar ook een dubbeldeks bus! Je weet het gewoon niet.

Nog iets opmerkelijks: het eten in Scotland was geweldig. Echt, ook in bars krijg je heel goed eten voorgeschoteld. Meestal simpel, maar heel erg smakelijk. Zo'n Angus beef burger kan ik je aanraden. En in Keswick heb ik een paar keer heel goed a la carte gegeten, echt super lekker, voor een redelijke prijs.
Maar hoe meer je naar het zuiden kwam, hoe minder het eten werd. In Cornwall en later de zuidkust was het niet om over naar huis te schrijven. Dieptepunt was wel mijn verbrande hotwings. Zo lang zwart gegrilled, dat een salmonella er in geen duizend jaar meer zou kunnen leven. Deze observatie heb ik kort geleden nog even gedeeld met een ervaren reisorganisator en die bevestigde dat dit ook zijn ervaring was. Ik geef het maar mee.

Later deze week zal ik nog wel foto's en kaartje bij de verschillende berichten plaatsen.

:]

full


full
 
Laatst bewerkt:
Zeker! Heel de uk en Ierland staan eigenlijk nog wel op mijn to do list, isle of man ook uiteraard. Qua rijden lijkt vooral Schotland en Wales erg mooi en leuk denk ik.
 
Prachtig land!! Ik zou er wel eens een rondje met mijn zijspan willen doen.
 
Terug
Bovenaan Onderaan