Show us your toertje !

...Ron...

MF veteraan
8 nov 2006
30.919
1.523
Facebook
Zal ik aftrappen ?

Normaal gesproken krabbel ik wel een reisverslag van mij af, maar vanwege onomkeerbare, en totaal onbeinvloedbare oorzaken zijn we dit jaar (nog) niet met de motor op vakantie geweest.

Ons doen af en toe tussen de buien door wel een kort toertje ; met andere woorden dan maar een reisverslag in het klein... ;)

Heeft U ook een mooi tochtje gemaakt, maar past het niet in de lange lijst spannende vakantietochten, post 'm gerust.

Zoals gezegd : ik zal aftrappen !








En voor alle foto's geldt : plaatje klik = plaatje groot



Zaterdag 08-09-2012 ; onze Markermeer-dijkjes-tocht







Geweldig toch, zo’n fraaie nazomer ?!
Geweldig om iets in de tuin te doen, of om gewoon keihard helemaal niks te doen, of om bijvoorbeeld een (motor)tochtje te doen.

En wij kozen voor het laatste.

Ergens op het web vind ik een route die vooral over de vaak kronkelige dijken gaat welke ooit zijn aangelegd om in een later stadium de Markerwaard(polder) boven water te halen.

Echter, onze waterrijke geschiedenis is bekend ; en de Markerwaard is er tot op heden niet gekomen.
Het ‘natte land’ noemen wij nu voor het gemak het Markermeer, en de dijken zijn bij uitstek geschikt voor wandel-, fiets-, of motortocht.

Vanaf huis nemen wij een binnendoor-aan-rijroute naar Lelystad, om vanaf daar via de Houtribdijk de kant van Enkhuizen op te boxeren.



Maar…, voordat het zover is, drukken wij ons toermasjientje niet ver voor Lelystad onder aan de IJsselmeerdijk op de zijprikker voor een blik over het wijdse water, en voor een kopje gitzwarte koffie.

Allebei is het behoorlijk nat, maar omdat koffie nou eenmaal beter smaakt beter dan polderwater, en niets menselijks ons vreemd is, kiezen wij voor het eerste… :Y




...IJsselmeerdijk ; en koffie smaakt beter dan water...



Het weer is fraai, tis bijna windstil, de ochtendzon geeft een goudkleurige gloed over de Noord-Oostpoler, en in de verte lijkt het nog een beetje mistig.
En zelfs in onze doorwaai-jasjes (wat toch een geweldige uitvinding !) is het vroeg in de ochtend met een kleine 20 graden op on board digi-thermometer gewoon fantastisch motorrijden.

Het is ook rustig.

Geen gepensioneerde recreatie fietsers, gelukkig ook niet van ellendige samengeklonterde hobby-wielrenploegen ; en blijkbaar is benzine voor de meeste motorrijders ook te duur aan het worden, want ook die gasten komen we amper of niet (meer) tegen !

Gewoon straks allemaal op 12 September op de VVD stemmen jongens en meisjes, want demissionair premier en lijsttrekker Mark belooft ons nu tenslotte voor straks (als werkende) allemaal 1000 Euro belastingvoordeel.
Van die 1000 Euro kunnen we dan fijn (motor)benzine kopen, en omdat we dat doen in Nederland, vloeit er van die 1000 Euro gewoon weer een Euro of 800 (of weet ik veel) richting Mark's staatskas.

Per saldo kost het Mark zelf weinig, en wij hebben er groot plezier van !

Simpele oplossing toch weer, denk ik... ;)
Iets van een win-win situatie.



Na de koffie pakken we de boel serieus aan, want we gaan via het eerder genoemde Lelystad naar Enkhuizen ; jawel !
Veel vogels die gezellig pootje aan het baden zijn in het zoete water, en wij met amper 100 op de klok een beetje lafjes die Houtribdijk onder de Michelin’s weg laten rollen.

Noord-Holland : here we come !



Groot is de nazomerse verrassing als blijkt dat we eindelijk over die Zuiderdijk langs het Markermeerwater kunnen tokkelen, richting en langs plaatsjes als Oostergouw, en bijvoorbeeld Oosterleek.

Die dijk is er voor mijn gevoel toch wel 2 motorseizoenen helemaal uit geweest, en dat blijkt achteraf niet voor nix.

Het smalle asfalt is er nu snaar, en snaarstrak, en omdat er aan de kant van het water geen paaltjes (of wat dan ook !) staan, ligt ons tempo bewust laag…, want voordat je het weet kun je anders zomaar je fraai gepoetste toerbrommer het natte diep in laten rollen…, want scherpe bochtjes zat op die dijk !

Het rijden over die Zuiderdijk is nog ‘op eigen risico’ staat er te lezen op de niets aan duidelijkheid te wensen bordjes ; risicovol in de aarde gedrukt door de wegbeheerder.
Nou prima…, dat ‘risico’ nemen we dan maar, want dat durven we best.

En wij zijn er, op een paar fietsers na, ongeveer als enige.
Het is blijkbaar (ik wist het ook niet) nog niet bekend dat de dijk weer open is voor ons geacht (motor)publiek.

Heel af en toe moeten we nog even van de dijk af, omdat er her en der terloops nog een graafmachientje staat, maar voor het grootste deel kunnen we dijk tot aan Hoorn blijven volgen.

En das lekker ! :]



Hoorn is traditiegetrouw druk. En in Hoorn op het moment ook een hoop dingetjes ingepakt in breiwerk, en dat is wel grappig, want dat vinden wij in ons eigen stadje op het moment ook.
Een ‘wild-breiwerk-project-achtig-iets'.

Allerlei beelden, paaltjes, bomen, enz.enz., verpakt in veelkleurig breiwerk.

Wist niet dat het een nationaal achtig ding was ; dacht dat het puur in ons eigen stadje zo was.
Maar niet dus.

Cultuur in Nederland ; dus brei jezelf een slag in de rondte, en pak een beeld in !



Buiten het altijd rustieke centrum van Hoorn pakken we de Westerdijk, en nemen we een eet- en drinkpauze bij de Bedijkte Waal.
En dat laatste is dan geen culinair hoogstaand 4 sterren familie budget restaurant, maar een plek waar je uit kunt kijken over het water, en waar de schapen en bijzonder gehoornde mannetjes schapen naast je gezellig staan te knabbelen aan hoog, en vooral taai gras.

Hoorn links van ons, en het nog te verschalken Edam zien wij aan de rechterhand.










...met Hoorn aan de ‘Hoorizon’ (foto links), en Edam next on the list...(foto rechts)



We rollen langs Schardam, Warder, rijden om de sluis van Edam, en via het oneindig drukke, en bizar toeristische Volendam, nemen we de Hoge Dijk naar Katwoude.

En het blijft maar rustig.
Onbegrijpelijk.

Vaak klagen we steen & been dat er in Nederland amper of niet meer fatsoenlijk motor te rijden valt, maar hier zag ik U niet…?



We drukken onze toerbrommeRTje neer langs het havenwater van Monnickendam voor ‘eine kurze Pause’.
Ooit ben ik in Monnickendam een paar keer te gast geweest bij, en op Scheepswerf Hakvoort, waar destijds de Lady Duvera 3 (zie eventueel Google) werd afgebouwd, en waar ik uitgenodigd was om de zonwering over het achterdek te leveren.

Erg indrukwekkend, en voor altijd is in mijn beleving de Duvera 3 verbonden met zonwering en Monnickendam, en andersom.




...had best wel zin gehad aan een stukje gerookte paling..., eigenlijk...: Monnickendam




...zo'n rubberboot is toch heel wat anders dan de Lady Duvera III...



Mwha, toch altijd leuk, die ‘old-skool’ havenstadjes !



Na Monnickendam vervolgen wij ‘onze’ Zeedijk naar Uitdam, en via de Uitdammerdijk rollen we door het mondaine Durgerdam.

Volgens de route moeten we eigenlijk om dat Durgerdam heen rijden, maar we kiezen ervoor om gewoon 'dwars' door het 'centrum' te rijden.

En eerlijk gezegd moet ik zeggen dat Durgerdam er een beetje triest uitziet.
Het riet dat tussen de afgemeerde plezierbootjes kraagt, woekert als een Jekko, en langs de kanten van de weg staat het gras veel te hoog.

Jammer, want het had best een leuk dorpje kunnen zijn.

Nu is het ’t net niet.



Na Durgerdam volgt een stukje Amsterdam, en Muiden.

Bij het Muizenfort in Muiden ben ik een beetje burgerlijk ongehoorzaam, en neem een stukje door de groene weilanden waar je eigenlijk met auto of motor (tenzij bestemmingsverkeer) niet mag komen.

Maar goed…, mijn navi verteld mij dat DAT onze bestemming is, dus dan mag het weer wel…, toch ??

Ik vind in ieder geval van wel, en geniet van het nieuwe asfalt, en vooral van het ontbreken van elke vorm van gemotoriseerd verkeer... ;)

Na Muiderberg een heeeeeeeeeeeel klein stukje A6, en ook gelijk er weer af, omdat we tenslotte de ‘kust’ willen blijven volgen, en op die Oostvaardersdijk moeten zien uit te komen.

En het zal ook niet…, maar als we die dijk op willen rijden, is het ding voor alle verkeer afgesloten, want er wordt driftig aan de weg gewerkt, zo laten ons diverse borden en wegwerkgereedschap zien…




…tot hier en niet verder…, ja, ja…



We nemen bij deze wegafzetting een gekoeld bolletje met huzarensalade en mayonaise, nemen een gekoeld pakje drinken (toch altijd handig, die koffers aan de motor !), en overdenken onze zonden.
De zonden uit het verleden, en die nog gaan komen…, want we kiezen ervoor om de wegopbreking te laten voor wat het ding is, en de RT te gebruiken als off-road achtige soort van GS, en het ding door het zand te sturen, en toch lekker WEL die Oostvaardersdijk op te knorren.

Want dan hebben we het ding (de dijk) tenminste lekker voor onszelf, is onze nazomerse criminele gedachtegang.

En wie dan A zegt, moet dan ook B zeggen.

En dat denken ook 3 gasten op van die 'ape-hanger' Harley's. Ook zij drietjes verstoren de relatieve rust daar aan de dijk, en knorren met open uitlaten over het zonovergoten, en vooral verlaten asfalt.



De Oostvaardersdijk volgen we tot aan Lelystad / Bataviahaven.
Op het plekje waar we eigenlijk ook zo'n beetje aan deze Markermeertocht begonnen zijn.

En vanaf daar zijn het dan nog een kleine 60 kilometertjes naar huis.

Het was weer een meer dan prima dag, met geweldig weer, en vooral gewoon een hele mooie route. Kan er niet meer of minder van maken ; gewoon een akelig fijn dagje motorrijden.





…rondje Markermeer dus ; wel een hoop vliegjes opgepikt zo langs het water…



Enne…, uiteraard staat de ijsblauwe toerbrommeRT er inmiddels weer tip-top, en afgetankt bij.
Geen stof of vlieg meer aan te bekennen… ;)


Weer helemaal klaar voor de volgende nazomerse dag !


:W
 
Laatst bewerkt:
Afgelopen week nog even snel 5 daagjes met mijn broer naar de Harz geweest, en dan heb je een echt

Rottleben.JPG


;)
 
Zal ik aftrappen ?

Normaal gesproken krabbel ik wel een reisverslag van mij af, maar vanwege onomkeerbare, en totaal onbeinvloedbare oorzaken zijn we dit jaar (nog) niet met de motor op vakantie geweest.

Ons doen af en toe tussen de buien door wel een kort toertje ; met andere woorden dan maar een reisverslag in het klein... ;)

Heeft U ook een mooi tochtje gemaakt, maar past het niet in de lange lijst spannende vakantietochten, post 'm gerust.

Zoals gezegd : ik zal aftrappen !

**knip**
:} Leuk geschreven :Y
Groot is de nazomerse verrassing als blijkt dat we eindelijk over die Zuiderdijk langs het Markermeerwater kunnen tokkelen, richting en langs plaatsjes als Oostergouw, en bijvoorbeeld Oosterleek.

Die dijk is er voor mijn gevoel toch wel 2 motorseizoenen helemaal uit geweest, en dat blijkt achteraf niet voor nix.

Het smalle asfalt is er nu snaar, en snaarstrak, en omdat er aan de kant van het water geen paaltjes (of wat dan ook !) staan, ligt ons tempo bewust laag…, want voordat je het weet kun je anders zomaar je fraai gepoetste toerbrommer het natte diep in laten rollen…, want scherpe bochtjes zat op die dijk !

Het rijden over die Zuiderdijk is nog ‘op eigen risico’ staat er te lezen op de niets aan duidelijkheid te wensen bordjes ; risicovol in de aarde gedrukt door de wegbeheerder.
Nou prima…, dat ‘risico’ nemen we dan maar, want dat durven we best.

En wij zijn er, op een paar fietsers na, ongeveer als enige.
Het is blijkbaar (ik wist het ook niet) nog niet bekend dat de dijk weer open is voor ons geacht (motor)publiek.

Heel af en toe moeten we nog even van de dijk af, omdat er her en der terloops nog een graafmachientje staat, maar voor het grootste deel kunnen we dijk tot aan Hoorn blijven volgen.

En das lekker ! :]
Die dijk is er volgens mij vanaf 2008 uit geweest -O- , volgende project wordt de dijk Hoorn <--> Edam -O- http://www.hhnk.nl/dijkversterkingen
**knip**

En eerlijk gezegd moet ik zeggen dat Durgerdam er een beetje triest uitziet.
Het riet dat tussen de afgemeerde plezierbootjes kraagt, woekert als een Jekko, en langs de kanten van de weg staat het gras veel te hoog.

Jammer, want het had best een leuk dorpje kunnen zijn.

Nu is het ’t net niet.

Na Durgerdam volgt een stukje Amsterdam, en Muiden.

Bij het Muizenfort in Muiden ben ik een beetje burgerlijk ongehoorzaam, en neem een stukje door de groene weilanden waar je eigenlijk met auto of motor (tenzij bestemmingsverkeer) niet mag komen.

Maar goed…, mijn navi verteld mij dat DAT onze bestemming is, dus dan mag het weer wel…, toch ??
Hoe rijd je van Durgerdam naar Muiden..via IJburg? Of heb jij een ander 'mooi' weggetje dat niet via de snelweg gaat?
**knip**
Enne…, uiteraard staat de ijsblauwe toerbrommeRT er inmiddels weer tip-top, en afgetankt bij.
Geen stof of vlieg meer aan te bekennen… ;)

Weer helemaal klaar voor de volgende nazomerse dag !

:W
 
r1enzo leest mee...:


1) :} Leuk geschreven :Y


2) Die dijk is er volgens mij vanaf 2008 uit geweest -O- , volgende project wordt de dijk Hoorn <--> Edam -O- http://www.hhnk.nl/dijkversterkingen


3) Hoe rijd je van Durgerdam naar Muiden..via IJburg? Of heb jij een ander 'mooi' weggetje dat niet via de snelweg gaat?

1. Thanx !

2. Kijk, dat bedoel ik dus. In ieder geval hartstikke lang, dat weet ik wel.

3. Volgens de route loopt het inderdaad via IJburg, en dan Muiden. Maar..., ons wijken wel eens van de route af, en wij hebben na Durgerdam, de Piet Heintunnel gepakt, en heel even een stukje centrum van Amsterdam gepakt.
Had eigenlijk even ergens aan het water wat willen drinken op een terrasje net buiten het allerdrukste centrum..., maar helaas waren alle plekkies waar ik een beetje de motor fatsoenlijk kon neerzetten ramvol... :/

Zijn daarom weer omgekeerd, nog een beetje site-seeing gedaan, en via de Middenweg, en een stukje A10, en A1 naar Muiden gereden.

full

dit is de route vlgs. de Garmin
 
Laatst bewerkt:
Van het weekend vroeg mijn zwagert of ik een stukje wilde toeren. Hij had z'n helm en motorkleding meegenomen, en er is een nog een tweede motorfiets. Dus alle randvoorwaarde is ingevuld. Enkel een bestemming had ik nog niet, zelfs niet toen we om twaalf uur weg reden. Ik dacht eerst maar de polder uit. De Nijkerker sluis geeft toegang tot het oostelijk deel van ons kikkerlandje. Hoewel ik denk dat de kikkers vandaag zich in het water teruggetrokken hadden. Het was zonning en warm. Ergens op de dijk richting de Eemhof heb ik bedacht dat het voor mijn zwager wel leuk zou zijn om naar de Posbank te rijden. Achter de Nijkerkersluis kun je op de rotonde driekwart rond. Deze weg gaat in eerste instantie achter de dijk paralel aan het water, daarna ga je via een smal bruggetje over de A28. Je komt dan in een agrarisch gebied met landweggetjes en mooie boerderijen in het gebied tussen Nijkerk en Putten. Als je de weg in oostelijke richting volgt kom je vanzelf op de weg naar Garderen. De weg naar Garderen gaat door het bos. Ik kijk af en toe in de spiegel naar mijn zwager en zie hem rustig volgen en om zich heen kijken. Hij geniet zichtbaar van het rijden op de boxer. In Garderen was het een dolle boel. Een groot gezelschap met motoren was neer gestreken op het terras tegen over het tankstation waar waar wij de motoren van brandstof hebben voorzien. Wij zijn maar door gereden en net buiten Garderen maakt de weg een mooie slinger . Na de slinger voert de weg door een stuk natuur dat ik ken als oefenterrein en best leuke herrineringen aan heb. Op de rotonde nemen we de afslag naar de N302. deze volgen we tot we de Heetweg oprijden in de richting van de Harskamp. In de Harskamp is het tijd voor de lunch, daartoe stoppen we bij een terras. We bestellen beiden een hamburger schotel, die ging er wel in ondanks de bourgondsche toestanden van gisteren. Tijdens het eten komt er nog een grote club Kreidlers voorbij, ook leuk alleen die tweetakt poeh dat ruikt behoorlijk sterk. We nemen nog een cola om het met zweten verloren vocht aan te vullen en gaan we weer verder. Harskamp uit nemen we op de rotonde de derde afslag richting Hoenderloo. Weer een schitterende weg op de veluwe. We volgen de borden naar het Centrum van Hoenderloo en daarna volgen we de borden naar Loenen. De weg maakt een haakse bocht naar links die ik gelukkig voorzichtig aansnijd als er twee historische militaire voertuigen de aanzeilen. Gelukkig had ik die intuitie. Ik denk dat de chauffeur zich in de bocht heeft vergist. Voor Loenen is er nog een militaire begraafplaats. Ik wil daar nog een keer kijken, maar voor nu is daar te weinig tijd voor. Op de T splitsing in Loenen gaan we naar rechts richting Eerbeek. Daar moet ik improviseren want de weg is afgesloten. Maar het lukt om een stukje om te rijden. Net voor dat we linksaf moeten is de weg weer afgesloten maar nu is geen probleem. We rijden langs een kanaal ik lekker om me heen en ik weet dat we bijna op de Posbank zijn. Nog even rechts af en een stukje door. De aanrij route door De Steeg is al genieten. Veel mooie ogenschijnlijk oude statige gebouwen. Bij rotonde draaien we de Posbank op. Jammer was het te druk om er echt van de te genieten. Het was druk met vele recreanten, wandelaars, fietsers, mensen met honden en zelfs hele peletons wielrenners. Die laatste zijn wel een uitdaging. Je kunt er niet gemakkelijk voorbij, en ik gun hun ook hun hobby. Gelukkig draaiden ze na een poosje het fietspad op. Reste nog een demente bejaarde automobilist die was vergeten waar het gaspedaal was. Toen er in Rozendaal ook nog twee fietsers waren die naast elkaar bleven rijden begon het toch irritant te worden. Maar gelukkig nog voor ik domme dingen ging doen draaiden de fietsers het kerkhof op tssss. Hierna staat de route eigenlijk alleen nog maar in het teken van naar huis rijden. We rijden over de Deelense weg voorbij aan de Oranjekazerne Homebase van de Luchtmobiele brigade. Aan het einde slaan we links af de Koningsweg op. Na de bocht naar rechts is aan de linkerhand een snackbar waar we stoppen om wat te drinken. Ondanks doorwaai jas verlies je door zweten toch veel vocht. We nemen rustig de tijd en trakteren onszelf ook nog op een softijs. Er stopt nog een vreemd gezelschap dat komt aanrijden met twee motoren en een ferrari testarossa. Rare combinatie :? We gaan richting het sportcentrum verder. Op de hoofdweg gaan we rechtsaf naar de planken wambuis en Ede. Rijd daar weer zo'n bejaarde 50 waar je 80 mag. Ik gun iedereen z'n verzetje maar.... Na Ede is het vlug gedaan een kort stukje A30, A28 draaien we bij Nijkerk weer de polder in.
 
Eifelrit
Kilometers 250km, excl. aanrijroute
Tijdsduur 5-6 uur, excl. pitstops
Leuke pitstops/hapje/drankje Monschau, Schleiden, Adenau, Bad Münstereifel

A61 richting Koblenz
A44 richting Aachen => Afslag Alsdorf
---------------------------------------------------------------------------------------------
L240 Eschweiler
L238 Stollberg => Zweifall = Roht => Roetgen
258 Monschau => Höfen
K26 Rohren
K21 Hammer
L106 Dedenborn => Seifenau => richting Einruhr
266 / L128 Rurberg => Steckenborn ! in weekend verboden ! alt.: vanaf Einruhr => 266 => Herhahn en vervolg route vanaf daar !
L246 Schmidt / Hütgen
L218 Hasenfelf => Heimbach
L249 Gemünd
266 Herhahn
L207 Schleiden
L105 Kall
L204 Marmagen
L204 / 258 Blankenheim
258 Ahrdorf => Müsch => Barweiler => => richting Nürburgring
257 Quedellbach => Adenau => Leimbach => Dümpelfeld
L73 Insul => Schuld
L75 / 165 Ellesheim => Schönau => Eicherstheid => B.M Eifel => Nötern
L206 Pesch =.Zingsheim => Kall
266 Gemünd
L249 Heimbach => Abenden => Nideggen
L11 Bergstein => Kleinhau
399 Hürtgenwald
399 / L24 Zweifall
L238 Stollberg => Eschweiler
L240 richting Alsdorf => bij A44 snelweg op richting Dusseldorf / Köln
--------------------------------------------------------------------------------------------------
A44 richting Dusseldorf / Köln
A61 richting Mönchengladbach / Venlo
 
1. Thanx !

2. Kijk, dat bedoel ik dus. In ieder geval hartstikke lang, dat weet ik wel.

3. Volgens de route loopt het inderdaad via IJburg, en dan Muiden. Maar..., ons wijken wel eens van de route af, en wij hebben na Durgerdam, de Piet Heintunnel gepakt, en heel even een stukje centrum van Amsterdam gepakt.
Had eigenlijk even ergens aan het water wat willen drinken op een terrasje net buiten het allerdrukste centrum..., maar helaas waren alle plekkies waar ik een beetje de motor fatsoenlijk kon neerzetten ramvol... :/

Zijn daarom weer omgekeerd, nog een beetje site-seeing gedaan, en via de Middenweg, en een stukje A10, en A1 naar Muiden gereden.

[afbeelding]
dit is de route vlgs. de Garmin
Ah, oké, duidelijk..vind dat stukje IJburg eigenlijk niet zo spannend, maar op die manier is het wel het dichts langs het water/Markermeer :9
 
Bikefreak post een Eifelrit...:

Eifelrit
Kilometers 250km, excl. aanrijroute

L240 Eschweiler
L238 Stollberg => Zweifall = Roht => Roetgen
258 Monschau => Höfen
K26 Rohren
K21 Hammer

enz.enz.enz.enz.

399 Hürtgenwald
399 / L24 Zweifall
L238 Stollberg => Eschweiler
L240 richting Alsdorf => bij A44 snelweg op richting Dusseldorf / Köln

Thanx !
Kep 'm FF door MapSource gerold, en opgeslagen !

Leuk tochtje.
Bekende plekjes ook ; vooral in de omgeving van de Ahr is altijd fraai.

Heb al een paar keer geslapen (uit nood moet ik eerlijk bekennen...) in Leimbach in het On-Road Café (www.onroad-cafe.de)

Tis niet veel bijzonders (het eten èn het slapen), maar voor 1 nachtje kan ik soms een hoop principes overboord zetten ;)

Voordeel is wel dat je motor fijn onder in de kelder van het pand kan staan.

full
 
Laatst bewerkt:
.



kort reisverslag : Duitsland/Luxemburg 26-27 und 28 Oktober 2012
ter info : vaak = foto klik = foto groot


(een kleine waarschuwing ; korte verhalen schrijven lukt mij gewoonweg niet, sorry… ;)



Deel 1 : De Voorbereiding



Motor : BMW R1200RT
Wie : Ron und Jeannet




Wat nou ‘voorbereiding’ ; drie dagen weg hoeft tenslotte toch geen ‘voorbereiding’ te kosten mag U roepen. En weet U wat ; U hebt helemaal een soort van stevig gelijk.

Aan de andere kant bekeken, die dagen dat we van de kinders & werkgevers even weg mogen, liggen nou niet in het meest gunstigste deel van het jaar, en de weersverwachting is op zijn zachts gezegd ook niet iets waarover je een vrolijk, en historisch-technisch verantwoord gedicht zou kunnen schrijven… :/

Sterker nog ; als je het non-literair bekijkt wordt het weer met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid gewoon ‘helemaal ruk’.

Met veel kans op regen, en zomaar temperaturen die rond het koude vriespunt liggen.

En we hebben verdikke maar drie dagen…, en terwijl de dagen ervoor gewoon bijna voorjaars lekker aanvoelden, zijn ‘onze’ 3 dagen gewoon koud en in ieder geval ook deels nat.



Wat nu…, dan maar een mini-stedentripje doen ?

Misschien Berlijn met de auto ?
Of Parijs met de flitsende TGV ?
Wellicht een weekendje Brugge ?

Of toch maar kiezen voor iets motorisch 'Eifel-ligs', of iets vergelijkbaars in zo’n soort van heuvelachtige stuur regio ?




Ik pak de jongens & meisjes van het digitale www.booking.com erbij, en het altijd romantische Luxemburgse ‘Klein Zwitserland’ schiet mij te binnen.
Niet al te gek ver van huis, mooie regio, voordelig brandstof tanken, en je kunt bijvoorbeeld heen via de Eifel, en weer om via de Ardennen.

Of andersom..., of weet ik ook veel...

En die dag die er dan tussenin overblijft, kun je benutten om een rondje te doen.




Ik zeg…, het plan is geboren ; nu de uitvoering nog !




En dat laatste is niet zo heel moeilijk ; want op Zaterdag 20 Oktober, om 11.56 uur rinkelt de persoonlijke mailbox met daarin de bevestiging van 2 nachtjes logeren in het kleinschalige en heuvelachtige Ammeldingen an der Our.
Net op de grens van Luxemburg en Duitsland.




karte_ammeldingen_an_der_our.png

...die rode pijl daar, nou..., daar gaan we naar toe...




Aan de Our dus ; dat stroompje waar zelfs een hele vallei naar genoemd is : La Vallée de L’Ourthe.




Ammeldingen an der Our.

Volgens Google Earth een paar boerderijen bij elkaar.
En vooral niet veel meer.

En misschien wel omdat het op de grens ligt van deze 2 tegen elkaar overliggende buurlanden, staat er ook een Zollhaus.

En daar zullen we te gast zijn ; in het Altes Zollhaus.

Dorfstrasse 6.




En dat te gast zijn had dan vooral weer te maken met de plaatjes op de website die bij dit voormalige douanekantoor horen, met de beschikbaarheid van het appartement, èn met de prijs (want ons bin tenslotte graag zuunig).

Want zeg nou zelf vrienden ; 112 Euries voor 2 nachten met 2 personen, in een 5 persoons appartement met ligbad, vaatwasser, en kooktoestel is nou ook niet iets waarbij je gelijk het gevoel hoeft te hebben dat het spreekwoordelijke vel je over de oren getrokken wordt.

Toch ? :?




Vrouwlief heeft inmiddels ingestemd met de reis-, en verblijfskeuze, echter nu nog de keuze van het transport.
En dan zal blijken dat dit laatste een lastige wordt…




In de dagen die volgen wordt angstvallig de weersverwachting via www.wetter.de in het snotje gehouden.

Maar…, omdat we toch ook in ons achterhoofd houden dat we waarschijnlijk toch misschien wèl op tweewieler onderweg zullen zijn, wordt er voor de zekerheid maar wel een route in MapSource gemaakt, en die hele digitale mik-mak verdwijnt dan uiteraard richting het old-skool Garmin-navigatie-toestel.

Lekker een route binnendoor, en dan vooral met veel bochtige stuurwegen. Helaas wel een stukje door stedelijk gebied, maar alles beter dan dom over een Autobahn jakkeren, om dan in amper 4 van die laffe uurtjes op de plaats van bestemming te kunnen staan.




(klik = groter)
…de route, met onderin een lus. De lus is de route voor dag twee…




We doen een sprongetje in de tijd, en het is het Donderdagavond 25 Oktober 2012.

We hebben nog steeds geen idee hoe laat (of vroeg...), en met welk transportmiddel we morgenochtend richting dat bruisende Ammelding gaan.

Volgens de weersverwachting wordt het morgen in ieder geval een natte dag, met op sommige plekken 30% kans op regen (dus ook 70% kans op droog…), en op andere plekken bijna 100% kans op regen…, en als je dat dan vlotjes doorrekent ; dan is dat bijna 0% kans op droog… :/

Aan de positieve kant…, in Nederland zal het vrijdagochtend gewoon droog en fraai weer worden, en dat zal ook zo blijven in het eerste deel van de tocht die door ons door het Duitse landschap zal voeren.

En met die overpeinzingen sluit ik donderdag tegen middernacht mijn vermoeide oogjes, en bekijk morgenvroeg wel of het die 4, of toch de 2 wielen worden.




Vrijdagochtend 26 Oktober 2012 *O* :

Ik zit al vroeg voor mijn PeeCeetje (want je zit er tenslotte nooit achter…, zoals er zoveel beweren dat wel te doen…)

Ik kijk uit het venster, en een schraal zonnetje piept iets door een dunne bewolkingslaag.

Hmmmm…, helemaal nog zo gek niet, eigenlijk.
Wel gek is de aanhoudende redelijke regenkans vanaf ongeveer Mönchengladbach.

En tijdens ons ontbijt (fijn wit bolletje met gekookt ei, mayo en kruiden, bekertje chocomel, en een bakje koffie) overleg ik met vrouwlief.



‘Tja..., je moet het zelf weten’, zegt ze.
‘Gaan we met de motor, dan moet je het ding schoonmaken…’
‘Gaan we met de auto, dan is het niet echt een soort van vakantie…’



Want de best aangename Titaanzilveren 4-wieler die ons rijk zijn is natuurlijk een meer dan prima reisgenoot, maar soms meer iets om van A naar B te sjeezen.

En dat laatste doen we al vaak genoeg, terwijl er van ‘vakantie-technisch’ motorrijden dit jaar amper of geen sprake is geweest.

En dat alles ‘vanwege omstandigheden’, zoals dat dan weer zo fraai verwoord kan worden.




Het is alweer 08.30 uur, en ik hak een knoop door.

‘We gaan met de motor’ roep ik…, en vrouwlief roept terug : ‘nou…, dan kleed ik mij wel weer om…’ :/

Want zij had inmiddels iets passends bij de te verwachten autorit aangetrokken…







Om 09.30 uur trappen we de glanzend gepoetste, ijsblauwe tweewieler aan… ; Ammeldingen an der Our, here we come ! :]




800px-Ammeldingen_an_der_Our_052.jpg

...dit zal ook onze toegangsweg worden...; alleen bij ons was het nat...







...deeltje 2 volgt ASAP... :W
 
Laatst bewerkt:
.


kort reisverslag : Duitsland/Luxemburg 26-27 und 28 Oktober 2012
ter info : vaak = foto klik = foto groot


(een kleine waarschuwing ; korte verhalen schrijven lukt mij gewoonweg niet, sorry… ;)



Deel 2 : de heenreis (vrijdagochtend 26/10)



Motor : BMW R1200RT
Wie : Ron und Jeannet




Half 10, en we zijn onderweg :Y

De stugge BMW-binnentasjes met wat kleding en voldoende tandpasta in de buitenkoffertjes, regenkleding en twee miniparapluutjes in de tanktas, en in de topkoffer een kannetje koffie en voldoende gesmeerde broodjes voor onderweg.

Plus natuurlijk de camera, want die gaat tenslotte overal meer naar toe (en soms ook niet…, maar dat later…)




Omdat het al relatief laat is, en er zo’n 450 binnendoorkilometers op het programma staan op deze redelijk koude ochtend (amper 6 graden…), skippen we het eerste deel binnendoor, en knorren rap over de A32 plus A50 naar Apeldoorn.

Voor het gevoel gaat dit behoorlijk sneller dan de geplande slingerroute langs de IJssel (en dan natuurlijk wel aan de kant van Marle, Veessen en bijvoorbeeld Terwolde), en vanaf Apeldoorn, nemen we fluks de weg naar Zutphen, Brummen, Dieren (laten daar het geplande pontje naar Olburgen ook letterlijk links liggen), joekelen langs Doesburg, en haasten ons richting Zevenaar.

Vanaf daar nog een stukje snelweg, om er bij Beek weer af te gaan.
En vanaf Beek zit je dan ook zo weer in het altijd gezellige (…) Duitse Elten.

En in Elten is het dan ook gelijk mooi de tijd om de brandstoftank vol te ‘klatzen’.

21,36 liter brandstof met octaangetal 102.
Het boxertje loopt er altijd super lekker op, en de prijs is ook altijd goed (1,679 Euro p/liter vandaag)

Locatie : ARAL Tankstelle aan de Kattegatweg.
En bij dat laatste is dan weer geen woord Duits bij.




Vrouwlief staat naast de motor te klappertanden, en is ook niet echt bewegelijk meer in de heupjes.
Het charmante op- en afstappen (of andersom…) is daarom ook ver te zoeken.

En dat ondanks dat de zadelverwarming onder haar deel van het zadel toch continue op standje 2 haar streek ter hoogte van het bilwerk probeert warm te stoken, dan wel warm te houden.




Na deze korte stop, en soort van gym-pauze voor vrouwlief, zetten we koers richting ons eerste (ongeplande) rustmoment.

Knotenpunt Herrensitz, in een behoorlijk bosachtige streek tussen Goch en Uedem, en gezellig aan een weg die Kalbeck heet.

Voorheen stond hier blijkbaar een (trein)station, en tegenwoordig een soort van houten tent.
Maar dan flink groter.
En waarschijnlijk ook harder... :/




Tijd voor een bakkie koffie uit onze groene thermo-kan (lekker warm !), en zo’n gesmeerd wit bolletje met vooral veel vettigs (en die is dan vooral weer lekker ongezond !)





…Knotenpunkt Herrensitz ; tijd voor een bakkie !…





…nu een houten tent ; een jaar of wat geleden nog een station langs de lijn Vlissingen – Sint Petersburg…




De herfsttijd geeft trouwens mooie kleuren aan de omgeving ; aan de andere kant…, in de bochtjes kan het nu ook best een beetje tricky zijn.

Daarom nog beter dan normaal het wegdek lezen dus !





…jawohl ; herbst in Deutschland…




Oh, en trouwens, daar waar we staan, maakt deel uit van : de Herrensitzroute.

Dan weet U dat ook maar weer, zeg maar…. ;)
Want zo zie je maar…, je wordt nooit dommer van zo’n verhaaltje… :X





…toen het nog leuk droog, en schoon was…; en dat werd toch nog HEEEEEEEL anders…




Na deze koffie, brood, en plaspauze (valt nooit mee als het koud is…), rollen we door richting en naar Walbeck, Niederdorf, Grefrath, en bijvoorbeeld Viersen en Mönchengladbach.

En warempel zeg ; het is nog steeds droog !

We maken zogezegd gebruik van die 70% kans op geen regen. We hoeven echter de vlag niet uit te steken, want de lucht trekt nu toch wel donker dicht, en voordat we het weten gaat het al mis.

Een paar voorzichtige druppels vallen neer op ruit en botspet. Niks bijzonders, en ook totaal geen enkele aanleiding om ook maar aan de meegezeulde regenkleding te denken.

Dus we rijden in de combinatie van textiel en leer door...




...om nog geen 5 kilometer later bij een overdekt-brandstof-uitdeel-station te stoppen om ervoor te zorgen dat het textiel geen uitgezakte natte zak wordt, en om ervoor te zorgen dat het zwarte leer niet gaat lijken op iets dat het meeste wegheeft van een doordrenkte zeem… :/

En vanaf dan gaat het ook eigenlijk goed mis... B|




De regen is nu gewoon 100%, en de route loopt langs iets waar vooral zand (als in : veel zand !) op het asfalt ligt… ; en had ik dat geweten dan had ik een andere route bedacht.
Want de optelsom van zand en water is heel schadelijk voor mijn gekoesterde brommertje.

En ook vooral schadelijk voor de hoogstpersoonlijke gemoedstoestand.




Volgende keer ook maar het telefoonnummer van iets dat korrelatie heet…




We rijden nu richting Bedburg, en ik rol bijna uit het weldadige zadel als we langs een joekel van een afgraving rijden.

Een afgraving met daarin een jetser van een machine welke akelige machtige happen grond uit de aarde trekt, met als vergelijking die naar knoflook ruikende tandarts die zonder enige vorm van moeite (en verdoving…), maar wel met brute kracht die lastige verstandskies uit je lichaam rukt.

Ik heb ook werkelijk geen idee wat dit voor moet stellen, maar ongekend indrukwekkend is het wel. Later (bij thuiskomst, en de broodnodige research) blijkt dat we du strak langs de afgraving rijden van welke ze Tagebau Hambach noemen.

Een plek waar o.a. bruinkool uit de grond gerukt wordt, en waarvan het diepste punt een enorme 375 (!) meter bedraagt.

Heb trouwens nooit geweten dat de aardkorst zo dik is, dat je zonder kans op een fijne vulkaanuitbarsting (ik noem maar wat natuurlijk, want er verstand van hebben doe ik tenslotte ook al niet…) zulke diepe gaten in de grond kunt maken.

Maar wat een akelig natte, en zanderige prut zeg…, en met dat ik dat denk (en me er aan erger…) komt ons een kipwagen tegemoet, met links en rechts van dat ding een enorme bruine spray...




...wasser und sand... :r





...een paar luttele seconden later krijgen we die bende over ons heen…, en het bruine zandwater druipt van het vizier...




Misschien was achteraf bekeken de auto, als fijne warme, en droge reisgenoot toch misschien wel de betere keus geweest. :$




Ik erger me verder, en mopper wat van mij af, terwijl de kilometers onder ons doorrollen.
Het blijft nat, en kijkend naar de lucht zit er ook geen echt serieuze droogte meer aan te komen.




Vanaf zo’n beetje Zülpich duiken we de Eifel in.
De regen is nu gematigd, en er kan weer een beetje meer gas gegeven worden.

Het is ongeveer 5 graden, en zelfs ik heb gekozen om de handvatverwarming permanent op standje 2 te laten staan.

Want in mijn GoreTex ProSummer handschoenen krijg je toch wel kouwe klauwen met dit weer…, en dat stuurt, koppelt & remt simpelweg niet lekker.

Voor zover je van lekker sturen kunt spreken natuurlijk.

Aan de andere kant ; het stuk gebied wat ze Schwarzer Mann noemen, valt heel behoorlijk te rijden.

De weg is tenslotte niet zeiknat, en het regent minimaal.

(Wij reden trouwens de wegen die je in het filmpje ziet net in de andere richting. Mooie omgeving !)




We besluiten om niet meer te stoppen, en gewoon gas te geven en door te boenderen naar dat vermaledijde Ammeldingen.

Want voor mijn gevoel dringt de tijd ; simpelweg omdat ik geen zin heb om dit soort wegen in het donker te rijden, en vooral niet omdat ze nat en besmeurd zijn.




De route is best heel fraai ; alleen jammer dat nou net ‘die boeren’ met hun veelal groene trekkers het asfalt bevuilen ; omdat ze zo nodig het maïs (of weet ik veel wat) van het land moeten halen..., had dat niet gewoon FF na het weekend gekund ?!

We rijden echter stug door, en soms meer op kousenvoeten, dan dat er gas gegeven wordt, en redelijk onderkoeld komen we in het halfduister aan bij het Altes Zollhaus.




We hebben zo’n 470 kilometer afgelegd, en het is rond 17.30 uur.
Ik druk die zandhoop de toerbrommert van mij af, en we lopen richting receptie.

Daar brandt de kachel, en een groep mensen zit aan tafel.

Ik vang flarden van de altijd gezellig klinkende Groningse taal op (ik een geboren Groninger hè, dus dan is het altijd een beetje thuiskomen), en ben blij dat we zo onder een lekkere warme douche kunnen staan !




‘Halloooooow…, we zijn er, we hebben gereserveerd…’ zeg ik, en zonder ons eigenlijk te verwelkomen, of zelfs ons maar een blik waardig te gunnen, krijg ik als antwoord : ‘dat klopt…, ik zal jullie het appartement lat'n zien…’...

...en voordat ik het weet sta ik alweer buiten bij een voordeur die toegang biedt tot ons tijdelijke onderkomen.




Tjonge, denk ik…, dit is wel heel afstandelijk.

Ik had best als warm welkom een dampende, geurende bak zwarte kaffee gelust. Zelfs een hand als welkom kregen we niet ; en dat terwijl ik toch ècht wel warme handen had…, hele warme zelfs !




In een rap tempo wordt ons het appartement getoond, en voordat we het in de gaten hebben, is onze gastvrouw ook alweer vertrokken... :/




Maar goed…, we parkeren de motor aan de achterkant van het voormalige douanegebouw, pakken de boel uit, en pakken ook onszelf uit.

Want ons kruipt in bad !
Want dat is FF lekker zeg na al die uurtjes in het klamme zadel.

Vrouwlief komt weer op kleur, en bij mij nemen ‘de maten’ gelukkig weer normale proporties aan.
Altijd even heerlijk, zo’n warm bad na een koude tocht :Y





Om 19.00 uur schuiven we aan in het restaurant.




En het eerste wat we nemen is een lekker bakkie warme koffie…, dat welverdiende biertje en/of zoete witte wijntje doen we straks wel.




Eerst maar eens de menukaart bestuderen.





…help…, tijd voor een Ibuprofen…
 
Laatst bewerkt:
wat n drek zeg op je fiets.

en groepen kunnen niet apart afrekenen..

ik heb bewondering voor Rolette dat ze met dat weer(s vooruitzicht ) bij je achterop stapt..

inderdaad mooie stuurweggetjes daarzo, biedt mogelijkheden om over de route te brainstormen met onze voorrijder.
jullie weten wel..die ex coureur uit het zuiden..

ps
ik lees weinig of nix van enige aanmeldingen voor het Boerenkool treffen.
laten de S rijders het massaal afweten of zijn ze al tot schijndood ingesukkeld..??

laterz Jan
 
.


kort reisverslag : Duitsland/Luxemburg 26-27 und 28 Oktober 2012
ter info : vaak = foto klik = foto groot


(een kleine waarschuwing ; korte verhalen schrijven lukt mij gewoonweg niet, sorry… ;)



Deel 3 : en wat er verder zoal voorbij kwam….



Motor : BMW R1200RT
Wie : Ron und Jeannet




Het is dus nog steeds vrijdagavond, en na het kopje koffie voor het diner, en na bestudering van die menukaart, nemen we allebei als vooraf het veel geprezen en bewierrookte (we hadden ons thuis al ingelezen…) bord mosterdsoep waar de uitbaatster van dit oude douanegebouw blijkbaar zo bekend om staat.

En tjeemig de peemig zeg…, er was ook nix teveel gezegd over dat bord soep ; ècht hartstikke lekker !

Zelfs vrouwlief die ook werkelijk helemaal nix met mosterd heeft, was helemaal om.

Laatst nog zo’n zelfde goedje gehad ergens aan de boulevard in Noordwijk gehaald, nou…, dat kopje kan ook werkelijk niet in de schaduw staan van wat we in Ammeldingen voorgeschoteld kregen.

Een aanradertje dus, diese Senfsuppe ! :Y




Het warme bad, en de warmte bij de kachel in het restaurant missen hun uitwerking trouwens niet..., het is geloof ik half 8 (19.30 uur), en de oogleden beginnen al serieus last van de zwaartekracht te krijgen..., tijd dus voor het hoofdgerecht !

Vrouwlief gaat voor iets van Rindergulasch, en deze meneer neemt de Zollhausschnitzel ; en dan ook maar gelijk de grote uitvoering daarvan ; want ons benne flink tenslotte...

...mwha..., soort van inschattingsfoutje achteraf (niet gehinderd door enige kennis, zeg maar...)..., want ik was even vergeten dat Duitse schnitzels groter van formaat zijn dan die laffe Nederlandse velletjes vlees... :$

Alle-machies zeg…, de RoLoo-baas had er serieus moeite mee om het e.e.a. zonder halsbrekende toeren weg te krijgen…

En dat laatste had dan nix met de kwaliteit van het stuk varken te maken ; maar alles met de kwantiteit.
Maar…, eerlijk is eerlijk…, het smaakte meer dan prima, voor meer dan een prima prijsstelling (14,40 Euro).

U begrijpt dat we het nagerecht maar hebben overgeslagen..., want je hoeft ook niet te overdrijven tenslotte.




De nachtrust was trouwens ook meer dan oké !

Ons had op de slaapkamer de verwarming al lekker aangezet, en met nog een extra dekentje over de dekbedjes heen, was het zowaar gewoon warm.

Lekker !
En een beetje verwennerij ook wel, zo na zo’n kouwe-klauwen-rit.

Goed matras ook ; en ook dat hebben we wel eens anders gevoeld.

Allebei prima geslapen trouwens, zonder dat er ook maar van enig bijgeluid sprake was. En dan niet een bijgeluid in de vorm van een snurkende of in zichzelf kwekkende echtgenote, maar bijgeluiden uit rammelende keukens, of voortrazend verkeer over een weg, of een lallende kroeg, of wat dan ook.

Gewoon muis, en muisstil.
Echt wel lekker.

En ik ; ik heb vooral gedroomd van glanzend glimmende motorfietsen ; hoe anders bleek echter de snoeiharde realiteit ’s ochtends te zijn... (het aanblik deed pijn)




Zaterdag 27 Oktober 2012 *O*

Lekker vroeg onder de wol vandaan, en om half 9 zitten we aan het ontbijt.

Kijk ; we hebben dan wel een appartement (huisje # 4), en dan kun je heel best in je ‘eigen woning’ ontbijten, maar het is net zo lekker om gewoon ouderwets aan te schuiven, in de wetendheid dat het gekookte eitje al hardgekookt voor je klaar staat :9~

Ach, en dat kost dan wel iets zo’n verzorgd ontbijt, maar een beetje lui willen we best wel eens zijn.
En…, hoe verrassend…, ook weer goed dat ontbijt, en vrouwlief pikt zelfs een tweede gekookte eitje.

De dekselse deugniet… :Y




Rond een uur of 10 trappen we de ijskoude en besmeurde brommert aan, voor ons geplande tripje naar de stad Luxemburg.

Tis toch te fris voor weer een stevige kilometer of 400, en een beetje window-shopping kan best.

Vinden wij.





…twee maal dezelfde zaterdagroute ; de 1 in het groot, de ander in het klein… ;)





…de ‘derrie’ zit zelfs in de dB-killers…, nog nooit meegemaakt zoiets…




Zoals gezegd ; het is best een beetje fris.

Soms net iets onder nul, soms een graadje of twee erboven. En hoewel de wegen voor 90% droog en schoon zijn (wel een beetje stoffig), doen we het op de bochtige stukken rustig aan, want in diezelfde bochten die in de schaduw liggen, is het smalle, maar redelijk strakke asfalt iets nattig…, en dan kan het ook zo maar iets ijzig zijn.

En we komen hier natuurlijk ook niet om de boel even fijn aan flinters te rijden, dus we doen alsof we geen haast hebben.

En dat hebben we ook niet :]



Gelukkig is het in Luxemburg-stad gewoon warm ; wel 6 hele graden !

En in een vrolijk herfstzonnetje parkeren we die rollende goorlap in zo’n leuk buitenlands parkeervakje voor tweewielers.
Netjes in de buurt van het station, dus ook altijd makkelijk om terug te vinden.





…ga je FF leuk op visite bij die buitenlanders, kom je met zo’n goor ding aanrollen…




...en na de volgende foto is het over en uit..., de oplaadbare batterijen van de camera laten het definitief afweten..., en U raad het al..., de oplader ligt thuis... B|

Goede raad is soms niet zo heel duur, en een minuutje lopen van de parkeerplek zit zo’n allerbekendste, oer-Hollandse HEMA ; en daar halen we ons een fijne blisterverpakking met fijne AA-batterijen.
Leuk dat de tekst op de verpakking ook gewoon in Nederlands is, want anders had ik ook niet geweten wat ik gekocht zou hebben... ;)




Van die lekkere sappige rookworsten hebben ze trouwens bij zo’n Luxemburgse HEMA niet... :N




PC-Hema-worst-in-zak.jpg

…kennen ze daar dus niet ; ik denk dat ik een gat in de markt zie...




Met de wetenschap dat we Luxemburg-stad verder niet in detail kennen, en dat het foto-masjientje het weer doet, wandelen we richting het oude centrum.

Houden we ook wel van ; ’n beetje cultuur en historie snuiven.


fujis5500-250x250.jpg

…hoppa, het ding doet ’t weer...*klik*...


Mooie stad zeg, dat Luxemburg. En vrouwlief verbaast zich over het feit dat een damestasje in de etalage van een winkeltje wel 3000 Euro moet kosten. En een portemonnee met gemak tegen de 800 Euro.

Sterker nog, een simpele gebreide grijze sjaal + bijpassende soort van Unox-schaatsmuts (toch weer die worst hè..?!) heeft een vraagprijs van een ronde 700 Eurootjes.

‘Maak ik zo na’, zegt ze.
‘Kost nog geen 10 Euro aan wol’

Verschil is dan alleen dat op haar gebreide hoofdeksel + sjaal dan zeer waarschijnlijk het Louis Vuitton merkje ontbreekt.

Maar zou dat opvallen…??




Ik kijk vooral op van de hoogteverschillen in die stad, en bedenk mij dat de volop aanwezige (brug)leuningen wel heel erg laag zijn, t.o.v. de diepte die daaronder erg duidelijk zichtbaar is.

Geeft me ook een raar gevoel ; want zoveel is er niet voor nodig om definitief en onomkeerbaar naar beneden te stuiteren.

Brrrrr... :r








…voor de niet Luxemburg kenner ; heeft U nu ook een beetje een indruk…




We doen nog een bakkie (alweer ? Ja alweer !…) op een enorm leeg terras, en rollen rond een uur of 3 de stad weer uit.
Klaar voor het tweede deel van de leuk roze ingetekende route, en om weer een beetje bijtijds ‘thuis’ te zijn.





…best lekker zo in het zonnetje…




Het tweede deel van de route rolt lekker weg. De wegen zijn nu helemaal droog, en met de iets hogere temperatuur stuurt het ook stukken gezelliger.
Ik ben ook van plan om het leven nog leuker te maken, door te gaan bedenken dat ik ergens bij een was-box even de brommert iets wil afspuiten.

Even het zand achterlaten daar in Luxemburg.

Maar…, ook dat plan strandt…, want die muntjes-wasboxen zijn massaal gesloten, en de enige reden die ik daarvoor kan bedenken is dat er ’s nachts een graadje of wat vorst te verwachten valt.


Nou ja…, maakt me ook eigenlijk niet meer uit.
Ik probeer wel te berusten in het feit, al is dat met tegenzin !

Misschien ook allemaal wel beter, want water uit een hogedrukspuit zie ik nooit zo zitten op alles wat motorfiets heet.
Maar ik ben bang dat ik toch geen keus heb deze keer...



Ach, en weet je wat…, we sturen gewoon verder, en zien zelfs op een onbewaakt ogenblik dat het zomaar 10 hele graden is !

En dan ook nog boven nul zeg…, tjonge !





…kronkels, bochtjes, blaadjes, en vooral gesloten wasboxen…




Tegen de tijd dat we Ammeldingen weer binnenrollen is de zon inmiddels achter de heuvels verdwenen, en na het parkeren van de toermobiel doen we hetzelfde als gisteravond.

Eerst lekker op temperatuur komen in een warm bad !



En daarna weer een lekkere warme hap in het restaurant ; en hoe dat afloopt leest in een volgende krabbelerij.



:W
 
Laatst bewerkt:
.


kort reisverslag : Duitsland/Luxemburg 26-27 und 28 Oktober 2012
ter info : vaak = foto klik = foto groot


(een kleine waarschuwing ; korte verhalen schrijven lukt mij gewoonweg niet, sorry… ;)



Laatste deel : slapen, eten, wegwezen, en…oeps…wat vergeten !



Motor : BMW R1200RT
Wie : Ron und Jeannet




Oh ja, ook een soort van leuk te vermelden is dat het tanken in Luxemburg - Findel nog een keer fijntjes te doen is.
Het was weliswaar niet de hoofdreden van het ritje die kant op, maar…, als je om 15.13 uur aan Route de Treves, bij de ARAL 22,01 liter Ultimate98 kan halen voor 30,57 Euro, dan hoef je daar niet helemaal ontevreden over zijn.


Toch ?!


Maar goed, het is nog steeds zaterdagavond, en wij zitten aan een tafeltje met een romantisch brandend kaarsje, en we bestellen zonder dat wij er over hoeven na te denken als voorgerecht toch weer wel, en ook graag de Senfsuppe.

Het bordje lichtgroene soep smaakte ons gister bovenverwachting goed, en daarom krijgt het een herkansing.

En gewoon wederom uitstekend van smaak hè !

Vrouwlief neemt aansluitend een Cordon Blue met champignonsaus, en ik ga voor een pannetje dat Eifeler Feuertopf heet.
En goeie genade zeg…, dat was me toch een partijtje scherp !

Zo’n kreet van ‘sehr scharf’ stond al wel te lezen in de menukaart…, maar…, mwha…, ik denk dat zal allemaal wel meevallen…, nou…, FF mooi niet dus !

Gauw een halve liter Weizen laten aanrukken.
Om het binnensmondse brandje te blussen, zeg maar.

Uiteraard nog een beetje toetjesspul na in de vorm van grote ijscoupen, en je later verbazen dat die hele handel dan maar 51,50 Euro heeft gekost.




De nacht is uiteraard weer zeer prettig, en opgewekt springen wij rond kwart voor 8 uit het mandje.
Want om half negen een rustig ontbijtje natuurlijk.

De binnentassen inmiddels weer ingepakt, de gebruikte kamers en badkamer netjes en opgeruimd achtergelaten, en alvast de tassenprut in de koffers van de motor gedrukt.

Want straks tenslotte weer een kleine 450 kilometer sturen.




Het is fris !
Dik onder nul ook.





…ik zeg : twintig graden boven nul was lekkerder geweest…




Maar zonnig.

En met frisse, en opgewekte gezichtjes staan wij om half 9 bij de ontbijtzaal…, en een compleet verbaasde Janneke (de uitbaatster van het geheel, U weet het) vraagt wat wij om half 8 al komen doen…?!

...nou..., ontbijt..., maar...huh…, half 8...????

Ja, zegt ze, want we hebben tenslotte vannacht de tijdwissel van zomer naar wintertijd gehad… :/


Ah…, nooit meer aan gedacht.
Had dus nog een uurtje langer in dat warme bed kunnen blijven liggen B|

Gemiste kans. Jammer. Ga door naar de volgende ronde, en verbeter U score.
Zo iets dus.

We gaan terug naar onze kamer, en kijken nog een uurtje TV.




Als het voor ons begrip een tweede keer half 9 is die ochtend, proberen we het opnieuw, en met succes deze keer.
De broodjes liggen klaar, de gekookte eitjes (lekker halfzacht) liggen in een schaaltje, en ik loop te knooien met de koffie- en theekan…, want…, op de koffiekan zit de dop waar ‘thee’ op staat, en op de theekan dan de dop met de tekst ‘koffie’.

Ik vind zoiets nooit handig, en terwijl ik denk dat ik een lekker bakkie koffie sta in te schenken, krijg ik een bekertje ‘warm bier’…

Ik denk : …ut gaat ook weer lekker vanochtend… :N

En vrouwlief vraagt zich hardop af, of ik überhaubt iets goeds kan doen...
U merkt ; de toon is gezet.




Tegen de tijd dat het half 10 is, dus eigenlijk alweer half elf, druk ik met een rechter wijsvingertje het voormalige lichtblauw toerwonder aan, en saampjes krijgen we nog een ‘goede reis’ gewenst van een ter plekke logerende Groningse collega motorrijder, die zijn petje afneemt voor dit koude avontuur.

We hebben uiteraard afgerekend, Janneke een hand gegeven (toch bleef ze die dagen en avonden een beetje afstandelijk), en rollen het erf af.

Op naar ‘huus’ ; en dat terwijl het minus 2 graden is. En daarom zadelverwarming (voor vrouwlief), en handvatverwarming (pouw moi) aan.





…lichte nachtvorst langs de Our…




De terugreis is niet zo spannend, we gaan via (het land) Luxemburg terug i.p.v via de Duitse Eifel, en proberen zoveel mogelijk die kronkelige Our te volgen.
We kijken nog even in Echternach, en sturen ons fietsje door de Luxemburgse Ourthe vallei.

Het is daar zo verschrikkelijk mooi rijden, en het is alleen oppassen voor bevroren blad op de weg, en ook hele stukken asfalt glitteren ons wit bevroren tegemoet.

Sterk uitkijken dus !


Echt tempo zit er niet in, maar gestaag rollen de koude kilometers onder ons door richting het Belgische Malmédy, waar we vanaf daar door het Parc Naturel Des Hautes Fagnes te rijden.
Oftewel de Hoge Venen, of in het Duits Hohes Venn.

Grotendeels onderdeel van De Ardennen, en ‘kleinerdeels’ onderdeel van de Eifel.


Een fotolinkje :Y


Het is koud, daar kunnen we kort in zijn. De wegen zijn schoon, maar (en we zijn verbaasd !) compleet wit van de pekel !

’T moet toch ook niet veel gekker worden, denk ik…, pekel in Oktober...?!

Maar blijkbaar geheel terecht…, want er is inmiddels sneeuw gevallen. En dat zien we ook…, de bermen zijn fraai wit, en op geparkeerde auto’s ligt toch ècht een paar centimeter sneeuw.

Dus we hebben nu alles wel gehad ; zon, regen, blubber, vorst, pekel, sneeuw, en ook wel een graad of 10.
Nu nog even een tzunami, en we zijn klaar... :/


Vlak voor Aachen doen we een eerste stop, we zijn tenslotte nu een paar uur onderweg, en ons lusten wel iets.
En aangezien we een McDonalds zien, prakken we de brommert op de zijprikker, en warmen ons op aan koffie en een lekker klevering broodje McRib.

Met van die pikkerige rode saus.

Lekker.
Kennen we niet in Nederland

Een half uurtje later knorren we verder, en rollen voordat we het weten Nederland weer binnen, en rijden via het Nationaal Park de Maasduinen, Boxmeer binnen.
Daar doen we een hele korte stop, want er moet tenslotte weer een beetje brandstof in het apparaat (voor de derde keer alweer...)

Deze keer 21,29 liter, en dan gelijk weer voor een niet leuke 39,58 Euro.
Het is trouwens klokslag 15.31 uur (dus eigenlijk half 5…), en het begint inmiddels (nog) frisser te worden.

Na Boxmeer binnendoor via Gennep, Mook en Middelaar, Heumen, zo door richting, en naar Nijmegen.

En daar zie ik iets dat mijn dag helemaal gelukkig maakt !
Een wasbox, en dan ook nog eentje die open is !!

... *O* ...

We keren om, en na even soppen is voor 3 Euro de motor ontdaan van een hoop aangekoekte zandzooi.
Tuurlijk blijft het ding hartstikke goor…, maar dat scherpe zand ben ik nu kwijt !

En op de resterende kilometers die we nog te gaan hebben kan het vocht mooi tussen van alles en nog wat wegwaaien.
Helemaal happy ik, en ik besluit om daar een plaatje van te maken.

Zo van die motor in zo’n wasbox.
Voor mij iets compleet onnatuurlijks, derhalve een kiekje of twee waard.




Ik open de topkoffer…, en de schrik slaat om het hart…, want daar waar de camera zou liggen, ligt nu vooral helemaal nix…

Gloeiende, gloeiende…, camera laten liggen…, en ik weet zelfs exact waar !
Het ding ligt nog in Ammeldingen, op de bar…, daar waar ik met een betaalkaart de rekening van het logeren en eten heb voldaan.

... :( :( ...

Ik baal als een stekker, en vrouwlief zegt ‘ach…, zo nieuw was die camera toch niet meer…’.
En ik zeg , ja…, dat zal allemaal wel…, maar jouw ‘zus en zo’ zit ook in de camera tas…!

En ze schrikt zichtbaar…, want dat wat er van haar in dat tasje zit kost ruim 1300 Euro, is net hagelnieuw, en is voor haar een onmisbaar item om in de maatschappij leuk te kunnen functioneren.

Samen balen we als een stekker.
En niet zo’n heel klein beetje ook.

De stemming is dus ook gelijk helemaal foetsie.
Over en uit ; klaar is Kees.




Potverdikke, door dat gemier met die pin-masjiene (ik geef graag iets anders de schuld…), het niet werken van het ding, dan het verkeerde bedrag, en bij poging 3 eindelijk succes, ben ik compleet die camera, en de aanvullende inhoud van het tasje vergeten.

Ik ben er nu ook helemaal klaar mee.

Na Nijmegen pakken we subiet de snelweg, en haasten ons naar huis. Het wordt inmiddels donker, en ik wil zo vlot mogelijk contact hebben met Ammeldingen, want desnoods rijd ik het volgende weekend met de auto terug om die spullen op te halen.

Dan moet het maar iets kosten.




Om iets over 6 (dus eigenlijk iets over 7…) komen we in het donker thuisrollen.
De kat is blij dat we weer thuis zijn, de motor gaat zo goor als tie is richting schuur, en ik neem contact op met ons Duitse logeeradres.

En inderdaad…, de cameratas lag op de bar (ik 'n zucht van verlichting !)

Maar…, Janneke stuurt ons tegen de gemaakte kosten van verzending de camera na, en inderdaad op woensdagochtend vroeg gaat ons draadloze deurbelletje.

Een bruin doosje, met alles er in netjes verpakt.
Ik de camera terug, en vrouwlief haar onmisbare spulletjes.




Eind goed, al goed ! :Y





...jawohl, een meer dan prima adres !...




…en het stuurwerk begint daar gelijk al ongeveer voor de deur ; Dorfstrasse, Ammeldingen




Oh…, en die motor is op diezelfde woensdagochtend al weer helemaal fris en fruitig natuurlijk.
Voor het makkelijke (nou ja…) schoonmaken maar alle kuipdelen, en andere kappenzooi verwijderd.

Kwastje hier, vochtig doekje daar, spray-tje zus, spuitbusje zo, en ook gelijk maar even het luchtfilter uitgeklopt.
En daar sta je dan toch verbaasd van te kijken hoeveel zand en vliegenspul er na zo’n 19.000 getoerde kilometers uit zo’n filter komt zetten.




Onze conclusie van deze trip : het slapen en het eten is in het Altes Zollhaus hé-le-maal prima voor elkaar, maar verwacht niet de persoonlijke aandacht die je in een Bed and Breakfast zo gewend bent.

De omgeving is natuurlijk om door het spreekwoordelijke ringetje te halen, en als je van leuk sturen houdt, dan ben je daar altijd in de juiste omgeving.

Wij vonden de prijs-kwaliteit verhouding (twee nachten slapen, 2 maal ontbijt voor 2 personen, en 2 maal een compleet diner voor 2 personen = 240,60 Euro) absoluut in orde, en we sluiten zeker niet uit dat we er nog een keer naar toe gaan.

Alleen dan wel als het wat warmer, en vooral droger is, graag… ;)





…1077 kilometers verder, en inmiddels weer zo fris als een hoentje…




:W tot weer een volgende toer !
 
Laatst bewerkt:
Gewoon straks allemaal op 12 September op de VVD stemmen jongens en meisjes, want demissionair premier en lijsttrekker Mark belooft ons nu tenslotte voor straks (als werkende) allemaal 1000 Euro belastingvoordeel.
Van die 1000 Euro kunnen we dan fijn (motor)benzine kopen, en omdat we dat doen in Nederland, vloeit er van die 1000 Euro gewoon weer een Euro of 800 (of weet ik veel) richting Mark's staatskas.

Per saldo kost het Mark zelf weinig, en wij hebben er groot plezier van !

Simpele oplossing toch weer, denk ik... ;)
Iets van een win-win situatie.

En bedankt hé B|
 
Ron, dat was weer een lekker stukje proza!!!

Het blijft leuk om jouw reisverslagen te lezen.


.

En ik zeg , ja…, dat zal allemaal wel…, maar jouw ‘zus en zo’ zit ook in de camera tas…!

En ze schrikt zichtbaar…, want dat wat er van haar in dat tasje zit kost ruim 1300 Euro, is net hagelnieuw, en is voor haar een onmisbaar item om in de maatschappij leuk te kunnen functioneren.

Maar je maakt ons toch wel erg nieuwsgierig wat er in naast de camera nog meer in dat tasje zat. Misschien kunnen we er een fijne prijsvraag voor uitschrijven? ;)


Groeten,
UX
 
UX-man piekert zich suf...:

Maar je maakt ons toch wel erg nieuwsgierig wat er in naast de camera nog meer in dat tasje zat.

...ik heb de belofte naar vrouwlief uitgesproken om het niet te noemen, maar denk in de richting van een glazen oog, houten poot, een kunstkop, en dat soort hulpmiddelen om het leven prettiger te benaderen... ;)
 
Goed bezig zo....

tripje spanje gedaan moet hier nog een verslagje maken....

voorproefje...www.spanjetrip.jouwweb.nl
 
.


16 Juni 2013 : een Vaderdag toertje : en onverwacht Back To Memory Lane



Ach…, tijd om weer eens een stukje toer van mij af te krabbelen. Geen ellenlang reisverslag, want dat kan ook (bijna...) niet van 1 dag rondjes rijden..., maar gewoon een krabbeltje, babbeltje en een paar foto's van een gekregen toertje.

Want gekregen in de vorm van een boekwerkje, inclusief best zinnige kortingsbonnen voor allerlei versnaperingen of ander soort van voordelige toestanden onderweg. En die kortingsbonnen zitten dan weer in afscheurformaat achterin datzelfde boekje

BMW kwam zomaar met deze aktie, en dan wel in de vorm van het BMW ROUTE IDEE 2013 PUUR RIJPLEZIER.
Want zo hebben ze dat ingebonden boekwerkje genoemd.

Maar..., aangezien de routes in de vorm van een routerol-achtige gekkigheid is aangemaakt, heb ik ook aangegeven dat ik graag ook wel heel erg graag de routes in digitaal formaat zou willen ontvangen.

En tot mijn niet geringe verbazing had ik die routes een paar dagen later al in de mailbox zitten.

Het is vandaag Vaderdag, en het is vandaag 16 Juni 2013. Alle bekende, en geraadpleegde Weerplaza’s en Buienradar’s geven aan dat het vandaag een droge dag zal blijven, en daarom kruip ik bijtijds onder de wol vandaan, en knoop nog een ‘aanrijroute’ aan de Groningen route van BMW.

Of wie ‘m dan ook gemaakt heeft…, want de route an sich is al van 2011... :/




…de route in het boekje, en de route digitaal…, echter..., de lijn kan zomaar hetzelfde zijn…



Kaffee und brötchen mee, and ‘hoppa’ op pad.
Hoopies donkere wolken, en vooral veel wind. Als in : Heel Erg Veel Wind.

En ik vraag mij in alle oprechtheid af of al die Weerplaza’s het wel goed hebben…, want als het vandaag ècht droog blijft, dan eet ik mijn achterband op… :$

Onze aanrijroute loopt via een stukkie Overijssel, en door een behoorlijke portie kronkelig en klinkerverhard Friesland.
En dan naar het Groningse Aduard.

Want, zo hebben wij gelezen, is het vertrekpunt van dit tripje het Hotel Restaurant Aduard, aan de Friesestraatweg.

Hotel Aduard biedt ons geen voordelige BMW-kortingsbonnenkoffie, en daarom stoppen wij een tikkie eerder, en grijpen een vanochtend vers afgebakken ‘bolletje rollade’ uit de zijkoffertas-dinges.

En…, de koffie..., nou..., die laten we maar even voor wat het is…, want het wordt nu toch wel serieus donker boven ons…, en ik haal opgelucht adem, want ik hoef niet aan mijn achterband te beginnen…, want het regent inmiddels.

Flinke druppels ook nog.
Terwijl de lucht ‘achter ons’ wel helder en licht lijkt ; gauw wegwezen hier, en gauw aan die Groningen Route beginnen.




…eerst (korte) stop…, geen koffie, maar wel een bolletje rollade. Nare donkere lucht ook…




…dat scheelt een achterband…, want het regent gelukkig. Achter ons lijkt de lucht stukken lichter…



We kronkelen heel fijntjes door het dubbeltjes-platte landschap, en eigenlijk zijn wij best verrast hoe de route in elkaar steekt.
Geen ellenlange en gortdroge stukken secundaire weg, maar fraaie binnendoorwegen, waar het dan ook nog een keer akelig rustig is.

Voor de fietsers waait het denk ik te hard, en alle andere mensheid zit thuis voor dat Jaarlijkse Vaderdag Gedoe.

Ook geen andere collegae motorrijders onderweg, dus met andere woorden, de linkerhand kan gewoon aan het stuur blijven. En helemaal onbelangrijk is dat ook niet, want wel een hoop grof grind in de bochtjes.

Dus toch wel oppassen geblazen.

Die kop koffie die wij ons daarstrakkies nog zelf beloofd hadden, doen we bij de Kokersluis. Met andere woorden : een tweede stop alweer...

En ook om even een plaatje te schieten.
Voor het overtuigende bewijs.




…de Kokersluis…, en hier is het wel droog. Lekker bakkie koffie ook trouwens…




…yep, been there, done that. Ook een verrassende historie, deze plek…



De route buigt naar links & rechts op een mooie manier door het Groningse Land.

Sowieso best een heel mooi gebied, al zal dat door velen niet (h)erkent worden. Verstilde dorpjes, en verre vergezichten. En veel huisjes opgetrokken uit die typische rode, gladde bakstenen.

Let er maar eens op, zodra je Groningen binnenkomt, kom je ook die gladde, rode baksteentjes tegen.

De route laat ons fraai doorrollen, en ondanks de stevige wind, de niet eens zo hoge temperatuur, en toch wel die regendreiging, vermaken wij ons opperbest.
Toch ook wel bekende stukjes weg, maar omdat ik de route bewust niet op elk detail gecontroleerd heb, komen we tot onze eigen verrassing door het altijd drukke Stedum.

Nou denkt U, pfffffffff…, Stedum’…., nou…, dit was toevallig wel een dorpje waar mijn opa en oma hun laatste eigen huisje hadden.
Een beetje vreemd vormgegeven tussenwoning in de plaatselijke Hoofdstraat.

En terwijl we er langs rijden, ruik ik bij wijze van spreken de uitnodigende geur vanuit hun woonkeuken weer.

Toch een beetje sentiment.
Ofzo.
Want hoe moet je het anders noemen.

Opa en oma zijn er allebei al jaren niet meer, maar de goede herinnering nemen ze je nooit meer af.
En met dat in gedachten, houden we een derde stop in de (ja…, U gaat het goed lezen…) soort van jachthaven van Stedum.




…derde stop in Stedum…, en deze stop onder het genot van een stroopwafel uit eigen zijkoffer…



Tja…, Stedum, Lellens, en heel verrassend Ten Boer. Allemaal retebekend voor ondergetekende.

Ten Boer ; man, dat is gewoon keihard mijn geboortegrond. En ik wijk iets van de route af, en rol en sta even stil bij het huis waar ik heb leren lopen. Heb leren praten. Heb geleerd om met mes en vork te eten.

En van waaruit ik naar mijn toenmalige kleuterschooltje liep.

Het huis, eigenhandig gebouwd door mijn moeder, samen met die eerder aangehaalde opa.
Helemaal alleen met z’n tweetjes.

Allebei de handen uit de overall, en terwijl mijn vader destijds zijn dingetje als zeeman op zee deed, bouwden ma en opa rustig door.

Ik heb nog plakboeken vol met foto’s van ikke als klein ventje bij dat huis, en in gedachten kan ik er nog steeds doorheen lopen.
Ik weet waar de keuken stond, en hoe de trappen liepen.

Waar de badkamer was, en dat mijn handgemaakte, muisgrijze trapauto een eigen plekje in de garage had.

Allemaal enorm veel sentiment, en vooral intens droevig om te zien hoe het huis er nu bij staat.
Verwaarloosde tuin. Slecht schilderwerk. Heel veel onkruid op de oprit, en een goedkoop en vooral slonzig hek om het stukje grasveld.

Alsof het een hondenkennel moet voorstellen.

Een jaar of wat geleden stond het geheel er nog stukken beter bij, en het stond toen te koop.
Nu staat er vooral veel wild gewas.

Echter…, nog wel met het, door mijn vader, handgemaakte naambord aan de gevel. Hij heeft het destijds Petit Trianon genoemd…, omdat het tenslotte hun eigen Kleine Lustpaviljoen was.

En wat voor obscene gedachten mijn ouders bij dat Lustpaviljoen hadden, is mij tot op de dag van vandaag ook niet duidelijk.

Vragen kan ik het hun ook niet meer…, want pa en ma zijn tenslotte jammer genoeg ook niet meer onder ons.




…Petit Trianon ; gelukkig hebben we de foto’s nog…


<-- ikke een kleine 45 jaar geleden
…zelfde huis…, ik heb er dus ook leren sneeuwruimen…, en aan sneeuw heb ik nu nog steeds een hekel…



Via de Ten Boerse Bouwerschapsweg bochten wij verder naar Woltersum, en Luddeweer.
We zien Harkstede, en rollen langs monumentale boerderijen.

Herenboeren woonden hier vroeger, en tegenwoordig plekjes om stikjaloers op te worden.
Mooie lappen grond, en Rust dat je nog met de hoofdletter ‘R’ mag schrijven.

Een beetje ongemerkt kronkelen we het Drentse Land binnen, want vanuit de achterlanden van Haren kronkelt ons de route naar bijvoorbeeld Schipborg.
En dat is daar ook al zo mooi.

Fijne plekjes heeft Nederland eigenlijk wel.
En daarvoor hoef je niet eens zo heel lang te zoeken.

Via Anderen, Gasteren, Rolde, en Nijlande naderen we het eindpunt van de gratis route.
Want bij Westerbork is het ‘einde aangegeven tocht’.

En wij laten ons nog een keer verleiden tot een stop, en wel bij Het Wapen van Schotland. Ook en vooral om deze Trip To Memory Lane een nog Internationaler karakter te geven.




…jawel..., de vierde stop voor vandaag…




…voor een soepel kopje cappuccino…



De terugweg naar huis laten we ook min of meer aan het toeval over. En we boxeren gezapig langs, en door bijvoorbeeld Appelscha, Oude Willem, en Vledder.



Hmmmm…, mooi tripje wel vandaag, met onverwachte routeplekjes. Niet al te gek veel kilometers, en op dat ene regenbuitje na, eigenlijk gewoon een nette droge dag.

Vaderdag toch nog prima besteed op deze manier.


Oh..., en die BMW-kortingstoestand gebruiken we een andere keer wel.
We komen nog wel een keer terug... :Y

En misschien neem ik mijn grasmaaier dan wel mee..., beetje grasmaaien daar bij mijn oude huis in Ten Boer..., want dat kan ik wel goed : grasmaaien... ;)



:W
 
Laatst bewerkt:
Leuke provincie Groningen. Ik ben er in 2010 een hele week geweest. En wel in het alom bekende Boertange. Ik krijg nog elk jaar een kaartje van camping 't Plathuus (leuk). Vanuit hier toen het hoge noorden motorisch verkend.

Afgelopen vaderdag voor het eerst op een Beier gereden, :Y die zoals verwacht niet het Guzzi-virus heeft kunnen "genezen". :N Ok, het was een 6-cylindertje en die kan nu eenmaal niet op tegen het rijplezier van een tweecylinder....
Nog afgezien van de noodzakelijke diepte-investering m.b.v. Il Banco di Rabo om een dergelijke machine aan te kunnen schaffen...
Morgenvroeg op naar het hopelijk niet al te regenachtige Wales. :]
 
Terug
Bovenaan Onderaan