How to: Koppeling vervangen/inspecteren inc foto

Rage

MF veteraan
23 dec 2001
4.808
1
Emmen
In dit topicje zal ik proberen wat uitleg te geven over het vervangen of inspecteren van de koppeling (van een RSV-Mille). Het is op zich niet moeilijk, je moet alleen wel goed opletten (zoals eig. altijd).

Het gereedschap wat ik gebruikt heb:
Doppenset 1/2\" en 1/4\" (1/4\" is niet echt nodig, maar wel makkelijk)
Momentsleutel 8-60 Nm
Schuifmaat
Inbusset
Info van internet over de specs van de koppeling
Magneet-tooltje
Rubberen hamer

Haal eerst alle onderdelen (kuip) weg waarvan je denkt dat ze in de weg zouden kunnen zitten. Bij veel motoren is het nodig om ook de olie nog af te tappen omdat het anders een onwijs geklieder wordt. Het is dus handig om dit tegelijk met een beurt te doen.
Nu kun je beginnen met het loshalen van de dekselbouten en het liefst in een kruislingse volgorde. Mocht er namelijk spanning op het deksel staan op de een of andere manier dan kan het zijn als je gewoon in een cirkeltje werkt dat je het deksel kromtrekt oid. Gewoon zekerheid dus.
Deksel er voor.jpg


Probeer het deksel los te wrikken als alle bouten los zijn en laat dan nog 1 bout zitten. Zogauw als het deksel dan los is dan kan die laatste bout er ook uit. Door die ene bout te laten zitten voorkom je dat het deksel ineens losschiet en op de grond valt en beschadigt en dat zou jammer zijn.
Nu is de koppeling van de RSV Mille \"vacuum-ondersteund\" oid, ik weet nog niet precies wat het inhoudt en hoe het werkt ik weet nu wel hoe het werkt maar dat is hier niet zo heel belangrijk. De meeste motoren hebben dit systeem niet.
Iig kom je achter het deksel een rond membraan tegen met 1 stalen ronde plaat aan elke kant. Het geheel zit vast aan de ontkoppelingsstang (disengagement-rod) die vanaf de koppelingszuiger naar de drukplaat loopt. De as is niet geborgd voor ronddraaien en daarom zit er een inbus in het uiteinde van de as gemaakt. Stop daar een 6mm inbussleutel in en draai de M12 moer los met ringsleutel 19 (altijd ringsleutel boven steeksleutel verkiezen, da\'s namelijk veiliger (ook al geef ik zelf helemaal het verkeerde voorbeeld |( |( ). Die moer zit niet overdreven vast.
Op het plaatje hieronder sta ik toevallig met een momentsleutel in de handen maar da\'s ff niet belangrijk nu.
Vacuumplaat vastzetten.jpg

Haal nu de moer eraf, de carroseriering, de rond stalen bolle plaat, het membraan, de onderliggende stalen plaat en de laatste carroserie-ring. Leg alles op volgorde neer zoals je het eraf gehaald hebt, dan kun je je nooit vergissen.

Vanaf hier is het weer ongeveer gelijk voor de meeste motoren:
Begin nu met het verwijderen van de 6 koppelings-bouten, weer kruislings werken:
Drukveren erin zetten.jpg

Ook hier weer op volgorde neerzetten zodat je weet welke bout waar hoort, als het goed is maakt het geen verschil maar ja, zekerheid hé...
Veren volgorde.jpg

Hierbij is het niet echt nodig die laatste bout te laten zitten omdat zo gauw je de laatste bout eraf pakt de drukplaat ook al zo\'n beetje meekomt.

Achter deze plaat zitten de koppelingsplaten. Wees hier voorzichtig mee, laat ze niet vallen want een braampje zit er zo aan.
Ook deze moet je weer op volgorde leggen en er ook aan denken welke kant aan de buitenkant hoor. Aan de meeste platen zit nl. een schuin kantje.
De ruimte binnenin de koppeling is nogal beperkt en daarom is het makkelijk om een magneet te gebruiken. Ik heb een stukje draadeind met 2 moeren gebruikt en daar de magneet aan gehangen. Op deze manier is het vrij eenvoudig om de platen eruit te krijgen:
Magneet.jpg


Als je ze er allemaal uit hebt kun je ze netjes gaan schoonmaken om te inspecteren voor dikteverschillen oid. Hou de volgorde in het oog.
Koppelingsplaten.jpg


Nu kun je de dikte gaan meten, je kunt hierbij ook een tabel maken. Ik had niet de beschikking over een schroefmaat welke hiervoor wel het handigst is maar heb dus gewoon gemeten met een schuifmaat. Hiervoor moet je dus wel weten wat de \"vervangingsgrens\" is.
Aangezien de layout van MF ws vreemd gaat doen zal ik mijn tabel hier niet neerzetten.

Wat me opviel was dat de laatste plaat helemaal (en zwaar) verbrand was, hij voldeed nog wel aan de toegestane dikte en vertoonde ook geen \"slag\" (vervorming in axiale richting ook wel \"warpage\"). Heel vreemd omdat op de rest van de stalen platen totaal geen brandsporen vertoonden. Maar goed, deze plaat vervang ik dus.
Verbrande staalplaat.jpg

Voor veel koppelingen wordt ook wel de totale dikte van het koppelingspakket gegeven, dit is natuurlijk nauwkeuriger dan elke plaat per stuk meten (afleesfout e.d.). Mijn pakket zat er zo\'n 1,5mm boven wat lekker ruim is.

Nu kun je de koppeling weer in elkaar zetten, danwel de nieuwe koppelingsplaten monteren. Als je nieuwe platen monteert, smeer dan de frictieplaten (die met die bruine stukjes erop) ff in met schone motorolie, anders zijn ze zo verbrand (dit geldt natuurlijk alleen voor motorfietsen met een NATTE koppeling).
Dus alle platen er weer instoppen op de volgorde en met de goeie kant naar buiten (vaak moet de afgeronde kant naar buiten, maar Barnett (koppelingsfabrikant) zegt dat ze gewoon allemaal de zelfde kant op moeten staan).
Drukplaat kan er ook weer voor en voordat je de veren met de bouten monteert is het handig om de veren ff op te meten.
Veer opmeten.jpg

Zoals je kunt zien is de veer iets minder dan 44mm (43,7mm) lang. De vervangingsgrens voor de Mille is 42,9. Ruim binnen spec dus. Maar dit is voor elke motor natuurlijk weer anders.

Nu kunnen die bouten met die veren er ook weer in en vergeet niet om de veren ff af te vegen zodat er geen troep aan zit.
2 Veren erin.jpg


Alle 6 bouten er weer in draaien en kruislings steeds iets vaster. Nu kunnen de bouten definitief worden aangetrokken met een momentsleutel. In het geval van de Mille is dit 11 Nm. Dit is ongeveer handvast, stelt echt niets voor. Maar daardoor is het belangrijk om voorzichtig te zijn.
Drukveren vastzetten.jpg


Nu kan die set van sluitringen en platen en membraan er weer voor, alles weer in de goede volgorde natuurlijk. Nu kan die moer worden aangetrokken maar zorg er voor dat je zeker weet dat de momentsleutel linksom ook werkt.
Vacuumplaat vastzetten.jpg

De borgmoer moet worden aangetrokken met een moment van 20 Nm, ook dit is niet echt veel.
Maar, zoals gezegd, dit systeem komt dus niet veel voor bij andere motorfietsen.

Nu kan in principe het deksel er weer voor, maar bij veel motorfietsen moet je dan de koppelingsdekselpakking vervangen. Als dat moet, zorg er dan voor dat de oude pakking VOLLEDIG verwijderd is en evt. zou je het pakkingoppervlak nog licht kunnen schuren. Als de pakking nog intact is zou je em kunnen laten zitten, maar de kans bestaat dan altijd dat ie gaat lekken.
Het deksel kan er nu weer voor en alle boutjes kunnen er weer in. Vergeet niet om dit allemaal ook weer kruislings aan te trekken zodat je zeker weet dat het deksel vlak ligt op het koppelingshuis. Het aantrekmoment voor die boutjes is 5 Nm voor de Mille, dit is zo weinig dat mijn momentsleutel dat niet eens aangeeft. Dan moet dat maar op gevoel. Kwartslag voor het breken ophouden zeggen ze wel eens dan :+ :+ .

Nou, als ik iets vergeten heb in dit verhaal, of er is kritiek, aanvullingen, commentaar of vragen, pleur maar neer en dan zal ik proberen om dit topic zo volledig mogelijk te krijgen.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Plaatjes of neit, het is erg simpel.
Ik heb hier m'n mille toen voorzichtig op een matras gelegd, deksel eraf, standaard @&$)@koppelingsplaten en veren vervangen door een barnett vervangings set.
nooit meer geslop
al 20k km mee gereden en is nog steeds top.
oude setje laten nakijken.
alles binnen de specs, zag er perfect uit, zouden ze er bij de dealer zo weer odner schroeven.

heb 't setje dus nog over ;)

Hmm ff setje gezocht, maar ik heb met m'n stomme hoofd dat mooie a4-tje met de inbouw handleiding niet erbij gevouwen :(

sorry..

als ik 'm vind, komt er een fotootje bij ;)
 
Sorry oma...

Maar het viel mij op, en is misschien best noemenswaardig dat
de verbrande koppeling een tand mist aan de binnenzijde.
mocht dit het geval zijn is het ook verstandig je blok goed
te inspecteren of deze tand zich niet nog ergens bevindt.

kan met de olie meegelopen zijn uiteraard maar kon het niet
laten er nog even op terug te komen. verder netjes!
 
Sorry oma...

Maar het viel mij op, en is misschien best noemenswaardig dat
de verbrande koppeling een tand mist aan de binnenzijde.
mocht dit het geval zijn is het ook verstandig je blok goed
te inspecteren of deze tand zich niet nog ergens bevindt.

kan met de olie meegelopen zijn uiteraard maar kon het niet
laten er nog even op terug te komen. verder netjes!

na 3.5 jaar denk ik dat die tand wel verdwenen is hoor :+
maar toch netjes opgemerkt
 
Laatst bewerkt:
Betreft: R6 uit 2001.

Weet iemand wat het probleem is? Ik heb het koppelingsdeksel eraf gehaald (ambriage dus) en het de lammelen en schijven vervangen. Vervolgens steek ik het latje dat mijn veren uitdrukt in het deksel en ik hoor hem eruit en erin schieten. Als ik het deksel erop zet echter, krijg ik de tandlat niet meer bewogen.
Hoe komt dit en wat gedaan?
 
Ik heb per ongeluk de 2 kabeltjes van mijn koppelingsenor uitgetrokken, aan mijn linkerhandvat, en nu weet ik niet waar welk kabeltje terug moet, het is een zwart en zwart/bruin kabeltje, ofwel moet het 1 onderaan of bovenaan zitten.
 
LET OP KEI OUD TOPIC!!

omdat dit topic in de lijst met How-to's staat in de techniek sectie kwam ik erop terecht;

helaas werken er van de startpost nog maar 2 plaatjes, al de rest niet meer. is daar nog wat aan te doen of zou dit topic beter afgevoerd kunnen worden van de how-to lijst???


is alweer gefixt jonguh!! *O*
 
Laatst bewerkt:
Toch...
Ik heb immer twijfels over de korf, bij het vervangen van de frictieplaten. En wel om het volgende. Op de eerste foto zie je dat de frictieplaten invreten op de korf, Helaas niet met een mooie regelmaat maar iedere kanteel op de korf doet zijn eigen ding. Ik haal dat weg om twee redenen:

1) De inslijting is niet regelmatig, dat betekent dat je nieuwe koppelingsplaten, die wel symmetrisch zijn, niet overal tegen de korf aanliggen, dit kan breken van de platen tot gevolg hebben.
2) De inslijting werkt als een soort "home", de platen zitten lekker in hun gleufje en dat kan "spelen met de koppeling" wat je op een tweetakt oh-zo vaak moet doen bemoeilijken of belemmeren

Ik haal dus de invretingen met een vijltje met grote nauwkeurigheid weg, zeker aan de zijde waar de frictieplaten tegenaandrukken met accelereren. Op het moment dat je die invretingen weghaalt zie je ook dat ze ongelijk invreten, Als de frictieplaten op alle nokken evenveel zouden slijten (die nokken zijn na kilometers en kilometers niet meer vierkant maar rond), zou het allemaal overbodig zijn.
Misschien is dat ook wel de oorzaak van de verbrande plaat in de startpost, die plaat wil het meeste terug in zijn groefje.
Ik heb ook een vraag over de olie op de platen van een natte koppeling, dat zou verbranden voorkomen. Op welk idee is dat gebaseerd? Juist met een natte platenkoppeling drijft de zooi in de olie.
full
 
Bij een RD zitten op de stalen platen een soort van nok die eigenlijk een uitstulping in een versmalling van de plaat is.
Zie Photo, het is in mijn geval dus belangrijk dat deze regelmatig en kruislings verdeeld worden
full
 
Ik heb dus op de naaf een verdeling aangegeven die een optimale balans ten gevolge heeft, zet je al die nokjes bij elkaar komt er ernstig onbalands in je koppeling hetgeen ook nog wel schade ten gevolge kan hebben.
Oplettenden zien een 5/4/5/4/5/4 verdeling, maar je kan nou eenmaal geen halve tanden opschuiven en er liggen er telkens twee tegenover elkaar. De twee die telekens tegenover elkaar liggen zijn ook stalen plaat 1 en 2, 3 en 4, 5 en 6.
full
 
Terug
Bovenaan Onderaan