Vietnam

Status
Niet open voor verdere reacties.
Internationaal rijbewijs

Goed nieuws!

Vanaf 1 oktober 2015 mogen buitenlanders met een internationaal rijbewijs rijden in Vietnam volgens Degree 29/2015 / TT-BGTVT. Hij/zij moet bij zich hebben:
- een geldig internationaal rijbewijs
- het eigen nationale rijbewijs
en mag dan voertuigen besturen zoals volgens het eigen rijbewijs is toegestaan.
(Degree is een soort “regel/voorschrift” die onder een wet staat qua hierarchie. Ik weet hier geen goed woord voor).

Het internationale rijbewijs moet zijn afgegeven door een land dat de Weense Conventie in 1968 heeft ondertekend. Volgens de Degree behoren Nederland en België daarbij.

Vietnam zal ook per die datum beginnen om een internationaal rijbewijs te geven aan Vietnamezen en buitenlanders met een verblijfsvergunning voor Vietnam.

Aanvulling Fred
Bovenstaand is uiteraard afkomstig van Minh. Ik wil hier een opmerking bij maken. Ik heb zelf een Vietnamees A1-rijbewijs en mag daarmee op een motor tot 175 cc. rijden. Uit Nederland heb ik een A-rijbewijs, waarmee ik dus alles mocht rijden. We hebben ooit geïnformeerd of ik op basis daarvan een A2-rijbewijs zou kunnen krijgen, waarmee ik hier ook op alles mag rijden. Geen enkele mogelijkheid.

Dus wie hier komt met een internationaal rijbewijs en een A-rijbewijs geeft dat op basis van mijn ervaringen uit het verleden geen garantie, dat je op een zware fiets zou mogen rijden. Hou daar wel rekening mee.

Ik zal na 1 oktober eens informeren of ik hier toch in een auto en op een zware motor mag rijden. Zo ja, dan moet ik snel een internationaal rijbewijs te pakken zien te krijgen.
 
Laatst bewerkt:
Huwelijk (1)

Gisteren werden we al om 8:30 verwacht bij het huwelijk van één van Minh’s tijdelijke studenten. Gelukkig was het vlakbij. De feesttent was zoals gebruikelijk over de weg geplaatst.

full



Bij de ingang konden we onze bijdrage kwijt. Zie ook FredVN in "Vietnam"

full



De bekende opstelling met neptaart, champagnefontein, band en gillende ceremoniemeesteres zoals traditioneel gebruikelijk.

full



En dan...... ETEN!!!
En ik moet toegeven: het was goed.
Alleen toen dit op tafel kwam, haakte ik af en moest ik Minh vragen: “wat is dit”?

full



Iemand een idee? Morgen het antwoord.

Voor de rest heb ik de hele dag rondgelopen met het gevoel van een jet-lag. Niet iets voor iedere week.
 
Beste Fred! Ik ben lang afwezig geweest, maar volgens mij Is het gewoon kip of haan met nek en kop er aan vast?

BTW, nu hebben we twee dochters en komen 8 januari alweer aan in HCM.
 
Huwelijk (2)

Rat kwam aardig in de buurt gezien de eerdere recepten.
De grootte is hieronder in de handen van de ober goed te zien en viel wel mee (vind ik). De hand op de foto links is een kinderhandje (en dus gauw gevuld :+ )
Maar eigenlijk is het antwoord heel simpel en ook door Jurgendb en MarvelousM gegeven: kip.

Aan tafel wordt deze door de ober “aan stukken gescheurd”.

Die uitstekende poot lag er bij het opdienen onder, dus je zag alleen een soort rugbybal. Vandaar mijn onwetendheid. De ober had hem al in zijn handen maar heeft hem voor de foto even teruggelegd.

Uiteindelijk heeft het geheel wel iets weg van een scrum: de bal gaat in het midden en iedereen valt er op aan.

full

full
 
Hoezo moeilijker? Gezien de foto's die jij hebt geplaatst moet het makkelijk kunnen (4 personen op 1 motor). In Nepal heb ik het record gezien van papa, mama en 6 kinderen op 1 motor
 
Misschien dat we het wel gaan proberen op de kleine stukjes, maar geen hele motor trips meer! Zijn nu vaker overgeleverd aan de taxi.. Maar ik lees net van jou Fred, dat ik nu ook met de auto mag! Misschien regelen we wel een auto (bah)
 
ID-kaart

Toegegeven, sommigen hier in Vietnam zijn toch wel ontzettend inventief in het opzetten van projecten om wat bij te verdienen.

Afgelopen weekend hoorde Minh de nieuwste vinding van de dames en heren onderwijzend personeel. Alle schoolkinderen -van gelukkig op dit moment nog maar één school- moeten een soort ID-kaart kopen met hun naam en foto erop. Daar moeten ze VND 30.000 voor betalen. Die kaart moeten ze altijd om, zowel in de klas als bij sport etc.

Kaart kwijt.
Dat kan op twee manieren: “gewoon” verliezen of hij wordt ingenomen door een leraar bij misdragingen etc. Ook kan hij beschadigd raken (dat is vast de reden dat hij ook tijdens sporten moet worden gedragen O-) ). In alle gevallen moet een nieuwe kaart worden gekocht. Kosten VND 50.000: VND 30.000 voor de kaart en VND 20.000 “stupidity fee”.

O ja, de kaart is uiteraard maar één schooljaar geldig.

Ik ben erg bang dat deze procedure, gezien de briljante eenvoud, snel navolging zal vinden.
 
@MarvelousM
Ergens na 1 oktober zal ik Minh vragen om bij de politie naar de mogelijkheden en onmogelijkheden te informeren. Per slot, als het hier in een wet staat, wil dat nog niet zeggen dat het kan/moet. O-)

Wordt zeker vervolgd.
 
Laatst bewerkt:
VietTV

Wie wil weten wat wij hier in Vietnam via de TV aan ellende over ons uitgestort krijgen moet zeker deze app downloaden. En bekijk dan vooral een paar van die nagesynchroniseerde Chinese soaps. Persoonlijk vind ik het tenenkrommend, maar dat vind ik eigenlijk van alle soaps. Hier in Vietnam zijn ze een groot succes en kijkt zo ongeveer iedereen er uiterst geboeid naar.

full
 
Prijzen

In het algemeen kun je de prijzen hier in drie groepen verdelen.
• Nha Trang. Daar zijn de artikelen het goedkoopst.
• Dien Khanh. Het dichtsbijzijnde grotere plaatsje. Iets duurder dan Nha Trang.
• Hier in de omgeving. Iets duurder dan Dien Khanh.
Reden daarvan zijn de transportkosten: alles komt minimaal uit Nha Trang. Het zijn meestal geen gigantische bedragen: een paar duizend dong, afhankelijk van het product. Dan spreek ik uiteraard over “Vietnamese prijzen” zonder buitenlanderstoeslag.

Dus toen mijn fiets een lekke band had, ben ik allereerst gaan kijken bij een zaak in de buurt van de ronde markt in Nha Trang. Daar hing een groot bord aan de muur met Martin 107, het merk van mijn ooit in HCM gekochte ATB. Op mijn vraag voor een nieuwe binnenband trok de man een paar lades open, viste daar een losliggende binnenband uit en overhandigde die met de woorden: “VND 75.000”. “Ja maar”, sputterde ik tegen, “dit is een andere maat”. Het te verwachten antwoord kwam onmiddellijk: “geeft niet, past altijd”. Ik heb de man “vriendelijk” toegewuifd en ben vertrokken.

Korte tijd later moest ik in Dien Khanh op het postkantoor zijn en zag daar vlakbij een klein fietsenwinkeltje. Onder het motto “niet geschoten is altijd mis” naar binnen. De man rommelde even in een bergje troep op een paar planken en viste er een binnenband uit, keurig in plastic verpakt en met de juiste maten op band en plastic. Kosten? VND 35.000. Ik vermoed dat daar de eerste keer nog een buitenlanderstoeslag op zat, want een volgende band kostte maar VND 30.000. Ik denk dat dit de echte Vietnamese prijs is.

Of het in Nha Trang bij een “normale” zaak nog goedkoper is? Geen idee. En ik heb voorlopig ook geen enkele behoefte om daar achter te komen. Zelfs al zou ik iets meer betalen –en erg veel kan dat nooit zijn als het al iets is- dan blijf ik bij deze zaak. Dicht bij huis, aardige vent, heeft tot op heden alles wat ik nodig heb, Vietnamese prijzen, kortom, wat valt er nog meer te wensen...

full
 
Het blijft toch ook allemaal heel grappig hoor. "Past altijd", dubbele prijs voor buitenlanders, rommelen in een bergje troep. Het leven kan zo simpel zijn. :)
 
Winkels

Eigenlijk is de post van Jurgendb van gisteren een perfecte samenvatting van hoe het er hier in de meeste winkels aan toegaat.

Troep
In de meeste winkels is het een gigantische troep. Degenen die weten waar ze mee bezig zijn kunnen daar vaak min of meer direct iets in vinden. Maar helaas, die zijn weer betrekkelijk zeldzaam, de meeste moeten een tijdje gaan graven en als je mazzel hebt komt het nog tevoorschijn voordat je het geklooi zat bent.

Zo af en toe kom je wel zaken tegen waar het goed geregeld is: een winkel in HCM waar de cd-hoesjes netjes in bakjes op alfabet van de naam van de artiest staan, mijn pvc-shop, waar elke maat zijn eigen bakje heeft, mijn motoronderdelenzaak, waar je ongeveer gebukt moet lopen, maar waar ze blind precies datgene pakken wat je nodig hebt, etc.

Past altijd
Dit is er eigenlijk één die in een heleboel variaties terugkomt. Als je een vraag stelt krijg je altijd gelijk, alles mag, alles past etc. Voorbeeld. Een vriend, die op bezoek was, zag de flessen wijn met een slang erin. “Krijg ik geen problemen bij de douane in Holland als ik zo’n fles meeneem?” “Nee hoor, geen enkel probleem”. Mwah, ik heb wat twijfels... O-) (hij gelukkig ook)

Ik heb in dit topic genoeg voorbeelden gegeven: ronde doppen voor een vierkante pijp, bouten met compleet afwijkende schroefdraad voor mijn clipons “hier, ik kan hem er toch indraaien?” met een rood gezicht van inspanning, veel te korte bouten: “kijk maar, ze zijn even dik”, en ga zo maar door.

Ik moet hier trouwens één uitzondering maken voor de dame van de bouten-, moeren- en gereedschappenzaak. Die kent me inmiddels goed en wil bij een vraag nog wel eens met een aantal alternatieven aan komen zetten. En die zijn ook nog eens vrijwel altijd logisch. Ik ga daar dus regelmatig met meer aankopen weg.

Buitenlanderstoeslag
Ik schat die, uitzonderingen daargelaten, gemiddeld tussen de 5 en 500 %. Die uitzonderingen zitten daar dan nog boven. :+

Dus ja, ga er standaard maar van uit dat je wordt belazerd.

En ja, wij ook nog steeds. |( Alleen niet in die mate als toeristen.

Vandaar een klein aantal zaken waar ik altijd kom, die mij kennen en het juiste geven of zeggen dat ze het niet hebben in plaats van me iets totaal anders aan te smeren. Maar ik moet bekennen, dat ik af en toe wel eens verlang naar het zelf grasduinen in een grote bouwmarkt....


Simpel
Alleen met de eindconclusie “het leven kan zo simpel zijn” ben ik het volstrekt oneens. Het leven is op die manier verdomd ingewikkeld. Eer je zover bent dat je een goede zaak gevonden hebt, ben je een heleboel tijd, geld, frustratie en miskopen verder.

Geloof me, uit eigen zeer ruime ervaring!
 
Historisch laag aantal rokers in Amerika

15 procent van de Amerikanen rookt. Het percentage Amerikanen dat verslaafd is aan de sigaret is decennia lang niet zo laag geweest. Dat meldt Huffington Post dinsdag.
Het percentage van rokers in Amerika is van 24.7 procent in 1997, gedaald naar 15.2 procent in het eerste deel van 2015. Dat blijkt uit cijfers van de National Center for Health Statistics.

Er zijn nu 36.7 miljoen volwassen Amerikanen die roken. Van alle Amerikaanse mannen rookt 17.4 procent en 13 procent van de Amerikaanse vrouwen steekt wel eens een sigaret op. In 1965 was nog meer dan een op de vier Amerikanen verslaafd aan sigaretten.

Volgens de Amerikaanse autoriteiten sterven er jaarlijks ongeveer 480.000 mensen aan de gevolgen van roken. Tabaksverslaving blijft hiermee bovenaan staan op de lijst van te vermijden doodsoorzaken.


Bron: Historisch laag aantal rokers in Amerika | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl



Omdat ik als verstokte niet-roker het idee heb, dat ongeveer iedereen in Vietnam rookt en dat volgens mij ook overal en op elke plaats doet was ik wel nieuwsgierig hoe het hier echt zit.

Minh vond wat cijfers van een health organization. Hun schatting is dat ca. 50% van de mannen en 3,4% van de vrouwen rookt. Deze cijfers behoren tot de hoogste in Azië.

Googlen leverde o.a. de volgende link op: TEMPLATE | HOME
Hier wordt gezegd dat: “Smoking-related diseases kill over 40,000 people in Vietnam each year and if no measure is taken, nearly 10 percent of the Vietnamese population will have died from smoking-related diseases by 2030, the Ho Chi Minh City Health Education and Communication Center warned.”

En wat ik mij nog niet echt had gerealiseerd: “Smoking is one the leading causes of death in Vietnam, with more than 100 people dead from tobacco-related diseases per day, four times higher than the death toll of road traffic accidents.”
Goh, hoe zit het met de grote groep motorrijders die roken tijdens het rijden? :+

Dus is het niet vreemd dat “Vietnam is among the countries having the highest rates of male tobacco smokers in the world, and is also one of the countries where smoking in public places are popular, affecting the health of non-smokers who are exposed to second-hand smokes, according to WHO.

Het moge nu duidelijk zijn waarom onderstaand bordje bij de ingang van mijn huis hangt.

full
 
Presentjes

Toen ik de afgelopen feestdagen in Holland was, heb ik voor een aantal mensen hier in Vietnam een klein presentje meegenomen: wat doosjes chocola e.d. Ik heb daarbij een klein briefje gemaakt waarin ik de mensen bedank voor de service en de hulp als ik bij hun in de winkel kom. Het waren vier winkels in Nha Trang, twee in Dien Khanh (waaronder de fietsenwinkel) en Hai, mijn lasser.

Het krijgen van presentjes wordt hier in Vietnam zeer op prijs gesteld. Ik liet Minh al af en toe mijn dankbaarheid overbrengen maar dit was met het briefje meer tastbaar. Ik heb ook gemerkt dat in bv. de motoronderdelenzaak ook alle andere mensen in de winkel mij nu kennen.

Ik heb ook alleen die winkels genomen waar ik regelmatig kom en waar de hulp altijd heel goed is. Vandaar maar 6 winkels. O-)

Aanvulling van Minh
Speciale opmerking: In Vietnam is het anders dan in Holland. Mensen zullen je gift niet in je nabijheid open maken, niet omdat ze niet geïnteresseerd zijn, maar omdat ze respect voor je hebben en het openen van het geschenk doet meteen het respect verdwijnen! Vraag me niet waarom, dat is de 'cultuur'.

De winkeleigenaren zijn geraakt, omdat ze denken dat hun service aan u als klant normaal is, en het feit dat je de tijd neemt om iets uit Nederland mee te brengen geeft hen het gevoel dat je attent bent. Er zijn nauwelijks Vietnamese klanten, die zoiets zullen doen. Bovendien, je bent een buitenlander, dus daarom zullen ze het nog meer waarderen.
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Terug
Bovenaan Onderaan