Lassen TIG / MIG / Boog / Autogeen (Tips & Truuks) DEEL 2

Joep

Uilskuiken !
22 jun 2008
13.119
7.843
Druten
Aangezien het vorige topic al even over de houdbaarheidsdatum is ben ik maar even zo vrij geweest om deeltje 2 aan te maken *D

Ik ben op het moment druk aan het kijken om een leuk tig lasapparaatje aan te schaffen, ik kan inmiddels goed lassen met een eenvoudig (elektrode) lasapparaat maar vindt het jammer dat ik daar geen dun materiaal kan lassen omdat je er anders meteen doorheen gaat.

Ook ben ik even aan het uitzoeken hoe het nu zit met de gasfles, ik zie dat er diverse bedrijven/webshops zijn die een ruilsysteem hebben en dan kan je je lege fles opsturen.
Daar heb ik echter geen zin in, het liefste heb ik gewoon een fles welke ik hier in de buurt gewoon om kan ruilen zodra deze leeg is.

Het is me alleen een beetje onduidelijk hoe het zit met de eigendomsflessen zit, kan je deze nou bij elke willekeurige "gasboer" omruilen of zitten daar weer allerlei verschillen eisen en regeltjes aan?

Iemand hier die hier wat meer van weet?

EDIT 24-07-2021: Het gebeurt nogal eens dat mensen op dit bericht reageren omdat deze steeds bovenaan de pagina blijft staan, maar inmiddels ben ik al geruime tijd voorzien van cilinder van supergas :t
 
Laatst bewerkt:
ik ben van plan om een betere automatische laskap aan te schaffen omdat mijn oude te donker is tijdens het lassen. mijn huidige kap heeft een bereik tussen 9-13.

Omdat ik tig las op een erg lage stroom wil ik er 1 met een lager bereik 8-13 of misschien 5-13.

welke kap is een aanrader?

of heeft iemand nog een goede liggen of adres?

alvast bedankt

groeten Rob

Wat is je budget/wil je uitgeven?
Als dat niet zo heel veel uitmaakt...Speedglas 9100! :Y

volledig instelbaar.
 
Als je een echt goede wil kopen, neem speedglas-Adflo, tweedehands goed te betalen, staan vaak op MP / ebay.

Maar ik heb zelf zeer goede ervaring met een 9001 of 2 X serie 7 - 13, ik las de hele dag aluminium al 15 jaar.
 
Laatst bewerkt:
Als je een echt goede wil kopen, neem speedglas-Adflo, tweedehands goed te betalen, staan vaak op MP / ebay.

Maar ik heb zelf zeer goede ervaring met een 9001 of 2 X serie 7 - 13, ik las de hele dag aluminium al 15 jaar.

Let op
Voor de 9001 serie worden geen onderdelen meer gemaakt of geleverd..
Ik zou dan in de nieuwe modelserie investeren...
 
Kwam ik toevallig tegen bij het Googlen, lasser van 70 die zijn verhaal vertelt.
Pagina 48 en 49 hiervan http://vakbladlastechniek.nl/wordpress/wp-content/uploads/2015/04/LSTK-oktober-2014.pdf
Hij is zeventig jaar, maar gaat nog steeds met plezier naar zijn werk. Mét een liter karnemelk
in zijn thermoskan. Freddy Schuitemaker, spiegellasser in de ketelbouw, behoort
niet tot de ouderengroep die zegt dat vroeger alles beter was. Want de laswereld is er
een stuk op vooruit gegaan.
Behalve dan de opleidingen. “Jongeren missen vakbekwaamheid.”Schuitemaker zit er klaar voor. Heeft zich

verzekerd van een kop koffie en een aantal foto’s, zodat hij nóg beeldender kan vertellen.
Al glunderend en met pretoogjes laveert hij in het gesprek langs de ruim vijf decennia van zijn
werkverleden. Tien jaar geleden, op zijn zestigste, mocht Schuitemaker met pensioen, maar daar had
de fitte lasser geen zin in. “Ik voel me nog goed en ik vind het leuk. Dus waarom zou ik stoppen?
Ik heb een nulurencontract bij New Energy Services in Hengelo en sta ingeschreven bij een paar uitzendbureaus.
Ik haal nog steeds al mijn certificaten.”
Hij lacht: “Op mijn vijfenzestigste heb ik leren skiën. Van het geld dat ik verdien ga ik regelmatig
op wintersport. Sporten is belangrijk.”
Prima conditie
Schuitemaker is spiegellasser in de ketelbouw en gespecialiseerd in de moeilijk bereikbare plaatsen.
Met zijn goede ogen en prima conditie dwingt hij respect af bij zijn jongere collega’s. “Ik kan tien
minuten met mijn handen in de lucht lassen, dat halen de anderen niet”, zegt hij trots.
“Ik kan ook een handblusser vijftig keer optillen.” Hij neemt een slok van zijn koffie. “Weet je hoeveel keer mijn jongere collega’s dat kunnen? Vijfentwintig!”
Schuitemaker begon zijn loopbaan bij Stork, op de bedrijfsschool. “Dat was nog eens een opleiding!
Wekenlang heb ik boven mijn hoofd gelast, aan behoorlijk zware platen.
In vergelijking met de opleidingen van nu werd er veel meer tijd voor het leren uitgetrokken. Nu gaat het op de opleiding veel haastiger.
Ik zie het vooral aan de jongens in de montage. Laatst, bij AKZO in Delfzijl, moest een jonge collega een RVS-leiding lassen, een achtduimer.
Na de tweede las zeiden ze: dat gaat niet goed zo. Ik kon het van hem overnemen en de jongen
kon vertrekken.
Jongeren moeten veel meer stage lopen en de oude vakschool moet weer terug
komen.”
Door de kwaliteit van de huidige opleidingen ziet Schuitemaker bepaalde vaardigheden verdwijnen. “Neem het maken van een goede backing. Je maakt alles tochtvrij en controleert of er geen trek in de leiding zit. Juist die dingen gebeuren niet meer, gewoon omdat de jonge jongens er geen weet van hebben.
Het is jammer, maar die kleine kneepjes gaan helaas verloren.”

Toch is Schuitemaker geen oudere van het type ‘vroeger was alles beter’. “O nee. Moet je eens kijken wat er allemaal is verbeterd.
Sociale voorzieningen, de veiligheid die enorm is aangescherpt en de hygiëne waarop veel meer wordt gelet.
Nu douchen we na afloop van het werk, dat was er vroeger niet bij. En we hebben overdrukkappen,
wat veel prettiger werken is.”
Dat het contact met collega’s is verminderd, neemt de ervaren lasser op de koop
toe. “Roemenen, Polen, Portugezen lopen allemaal door elkaar heen. Ik neem het ze niet kwalijk hoor, ze komen hier om te verdienen en maken soms weken van zestig uur.
Maar je maakt natuurlijk niet zo makkelijk een praatje met ze. Ach, ik begrijp het best. En de jongeren?
Tja, die kijken in de pauzes allemaal naar hun telefoon.”

Maar niet alleen in het contact met de collega’s is veel veranderd.
“Grote stoomketels worden niet meer gebouwd en de werkgelegenheid neemt af”, constateert Schuitemaker, die nog heeft gewerkt aan de Flevocentrale (“daar staat nu een gasturbine”) en aan de in 1955 gebouwde IJsselcentrale in Harculo. “Ik ben nu vooral actief op het gebied van reparaties. Maar ja, ook windenergie neemt een grote vlucht en energiemaatschappijen kopen tegenwoordig hun stroom in.”
Hoezeer Schuitemaker de vooruitgang ook prijst, één ding weet hij zeker: op financieel gebied is het minder geworden.
“Bij Stork kreeg ik zo’n zeven procent winstaandeel en met Sinterklaas en oud en nieuw ontvingen we een gratificatie.
Die tijd komt niet meer terug. De aandeelhouder is aan de macht en die denkt niet aan gratificaties.” Ook over het werken op de bon was hij altijd erg tevreden.
“Het werken op de bon hield je scherp, je had een drang om goed je best te doen.
Bovendien, als je je werk eerder af had dan het aantal uren dat op de bon stond, had je een premie te pakken. In de jaren zestig en zeventig kreeg je daardoor zo vijf- tot zevenhonderd gulden extra per kwartaal, bovenop je salaris.”
Genoeg over geld. Want dat is niet het allerbelangrijkst, vindt Schuitemaker. “Ik spreek wel eens mensen die niet begrijpen waarom ik nog werk. Dat zijn dan mensen – en dat zeg ik ze ook – die zelf nooit voor hun plezier hebben gewerkt. Anders zouden ze mij wel begrijpen.”
Tot slot vertelt hij nog een anekdote waarom hij nog steeds om moet lachen. “Een tijdje geleden moest ik voor mijn werk naar AKZO, hier in Hengelo.
Maar op die dag waser een excursie voor een groep ouderen. Toen ik aankwam,
riep de portier mij toe: ‘Schiet op, de groep is alweg’.
Ik vertelde hem dat ik kwam werken, maar dat geloofde hij niet. Pas toen de chef door de telefoon hem vertelde dat dit toch echt waar was, kon ik er door.”
:}
 
Wat een verhaal !
En hij spreekt waarheid !
Ik hand pas een jongen die 3 weken stage kwam lopen op mijn afdeling,
Hij studeert elektro mechanica .
Hijzelf en de leraar die op gesprek kwam vertelde me dat er gewoon geen praktijk meer wordt gegeven omdat daar geen geld meer voor is!
Dat maakt me toch een beetje ongerust wat betreft de toekomst van de vakman .
 
Heey,

mijn naam is Stefan, en ik heb een poosje geleden een AC/DC Tig lasapparaat gekocht van het merk Giant, en het type is 220p

Dit is puur voor de hobby, zelf heb ik wel meer ervaring met mig/mag lassen bij mijn vorige werknemer,
Echter is het TIG lassen nog wel Las-tig _O-

En hoop hier wat extra tips te krijgen!
Ben momenteel voor mijn bobber project de jiffy aan het lassen,

Hier een foto van de las van de jiffy, Echter heb ik hem breder uitgevloeid voor het zicht.


 
Hoi,

ik ben weer aan het lassen geslagen en het gaat redelijk. Veel slijpwerk na het lassen. Het apparaat staat nog steeds zo ingesteld als altijd, geen idee waarom. Ik heb even twee plaatjes van het ding gegoogled:

MyMig.jpg


$_84.JPG


De mijne is een gele en niet een rode, en ongeveer 46434168716871 jaar oud, maar hij doet het goed. Wat kan ik instellen???

De bovenste regeling is de draadsnelheid, dat snap ik. De onderste is de aan en uit knop, zover ben ik ook 'al'. Maar ik kan ook 1 of 2 kiezen, en min of max. Helaas kan ik geen handleiding vinden en de firma Ferm werkt niet echt mee. Wie helpt mij op weg? Misschien kan ik nog veel mooier lassen als ik het ding snap en goed instel...

Dank,

Hugo
 
Je hebt in totaal dus 4 standen namelijk 1 min, 1 max, 2 min en 2 max. En ook in deze oplopende volgorde.

Jaren zelf met zo'n dergelijk ding gelast. Wel omgebouwd naar een grote fles gas.

Lastte goed alleen vond ik het altijd waardeloos dat de draad onder stroom bleef staan.
 
Laatst bewerkt:
Ok, dank je wel. Ik heb ook een grotere fles, en schotelveren op de draadkkem ipv de gewone veer. Wat je opmerkt is waar, maar ik heb er geen last van. Ik mis een beetje de automatische gasnaloop, maar met een beheerste triggerfinger lukt het goed.

Hugo
 
gasnaloop bij een MIG?
(buiten die Russische toestellen had ik daar nog niet van gehoord)
kan volgens mij enkel interessant zijn voor RVS, niet?

en waar duiden die standen dan op?
stroom of snelheid lasdraad? ...
 
Laatst bewerkt:
Zodra je stopt met lassen begint staal te oxideren. Hoe heter, hoe sneller. Dus een tijdje schermgas laten stromen totdat het wat afgekoeld is kan geen kwaad, lijkt me.

Ik denk dat de standen dus de stroomsterkte is, de draadsnelheid is traploos regelbaar met de draaiknop.

Hugo
 
uit gewoonte geef ik bij mijn TIG ook altijd nagas, maar volgens de profs hier op 't werk is dat overbodig. (maar kwaad zal het zeker niet kunnen)

dus zou je maar 4 standen stroomsterkte hebben?
en waaraan zou kunnen gerefereerd worden welke waarde die standen vertegenwoordigen?
 
Ik ben ook zeker geen prof!

Op het typeplaatje staat inschakelduur genoemd bij 55 en 80 ampère. Ik ga er even vanuit dat dit minimaal en maximaal is. Dan zou het erg logisch zijn als dat 55 - 63 - 71 - 80A zijn. En daartussen regel je dan met de draadsnelheid (?!?)

Ik vond al googlend op dit aparaat iemand op het 2CV (eend) forum, die zegt dat hij met stand 1 minimaal, draadsnelheid 3,5 en 0,6mm draad (heb ik ook) heel goed het plaatwerk van de eend last. Dat is 0,8mm.

Hugo
 
Terug
Bovenaan Onderaan