Jan Huberts 1e Nederlandse GP winnaar overleden

[Anoniempje441]

Onderstaand bericht schokte mij nogal.
De man heeft veel betekend voor de Nederlandse Motorsport in mijn opinie. Vond het op z'n plaats het hier op motorsport forum te melden voor belangstellenden.

Voormalig Grand Prix coureur en DeeCee Racing Teambaas Jan Huberts overleden

 

[NR34]

Mooi dat hij in oktober nog aanwezig was bij de vriendendag.
R.I.P. Jan Huberts, een grootheid voor de Nederlandse motorsport.

 

[65x45.2]

Een groot motorsportman, rust zacht Jan.

 

[BlackFlash]

RIP Jan Huberts,
hij kwam wel is bij Leen Post Motoren in Naaldwijk, hij deed mij daar begin jaren 80 een bod om een jaar mee te gaan met zijn net opgezette raceteam. Heb ik toen niet gedaan en heb daar nog altijd spijt van. Rust zacht Jan.

 

[Racer250cc]

Viel me op en tegen over de aandacht van de landelijke media. Vandaag een mooi eerbetoon in het DVHN. Heeft veel gedaan voor de vaderlandse wegracerij.

 

[iBr@ToR]

Motorsport verliest met Huberts een icoon
Motorsport verliest met Huberts een icoon

Jan Huberts (1937-2016)

Met Jan Huberts verloor de motorsportwereld afgelopen weekend een icoon. Voor altijd zal de Groninger worden herinnerd als de eerste Nederlander die een Grand Prix wist te winnen.

Het was Jan Huberts ten voeten uit. Bij zijn afscheid in 2001 werd het motorsporticoon door de KNMV geëerd voor al zijn verdiensten met de Henk Vink Trofee. Echt blij kon de rebel, die het vaak aan de stok had met bobo’s en andere lieden in het motorsportwereldje, er niet van worden.


Hij beschouwde de erebokaal als een goedmakertje voor het feit dat hij in 1962 niet de Hans de Beaufort-beker had gekregen, de onderscheiding voor beste motorsporter van het jaar. Die ging destijds naar motorcrosser Frits Selling, terwijl Huberts in dat seizoen goed was voor twee Grandprix-zeges, waaronder de eerste ooit voor een Nederlander. Hij finishte bovendien als derde in de eindstand van het WK voor 50cc-motoren.

Koppig

Het zal zijn Groningse koppigheid zijn geweest. De zaterdag overleden motorsportman woonde al jaren in het westen, maar hij was trots op het feit dat zijn wieg in Delfzijl stond. Hij werd er geboren als zoon van een politieman. ,,Ik ben met een twaalfponder uit de klei getrokken, ben een echte Groninger stijfkop en ben daar apetrots op’’, zei hij in een afscheidsinterview in De Telegraaf in januari 2002.

Als 13-jarig jochie pakte hij in zijn eentje de trein naar Assen om zich onder te dompelen in de motorsport. Hij werd diezelfde dag besmet met het virus dat hem nooit meer losliet, kocht een 250cc NSU en reed er in 1957 zijn eerste race mee op Zandvoort. Een jaar later vierde hij op een 125cc Eysink zijn eerste successen bij de junioren. Het duurde niet lang voordat Huberts zijn eerste Grandprix reed en als eerste Europeaan de beschikking kreeg over een 250cc 4-cilinder Honda. Met die motor bleef hij tijdens de TT een Honda-fabrieksrijder voor, waarop het Japanse merk de talentvolle Nederlander inlijfde.

Lastige motor

Intussen kreeg Huberts contact met Kreidler. Voor dat merk stapte hij in 1962 over naar de nieuwe 50cc-klasse. Hij kon goed op de lastige motorfiets met twaalf versnellingen uit de voeten. Op 13 mei, tijdens de tweede race in Clermont-Ferrand in Frankrijk, werd hij de eerste Nederlandse Grandprix-winnaar ooit.

1966 werd een rampjaar voor de zesvoudig Nederlands kampioen. Op de Nurbürgring brak Huberts zijn been bij een zware crash, net op het moment dat hij een lucratief contract voorgeschoteld kreeg van Yamaha. Zijn herstel kostte hem twee jaar. In 1968 kwam hij terug, werd hij nog eens derde tijdens de TT, maar het oude niveau haalde de toenmalige Haagse garagehouder niet meer.

Tegenslag

Een ernstig verkeersongeval in 1970 in Assen was de tweede grote tegenslag. Opnieuw was Huberts, een goede vriend van schaatser Jan Bols uit Hoogeveen, lange tijd uit de running. Ondanks dat hij nooit meer de oude werd, kreeg hij het toch nog voor elkaar om in 1981 het wereldsnelheidsrecord van één kilometer met vliegende start op een 50cc te verbreken. Met een gemiddelde van 222 kilometer per uur hield het record tot 2008 stand.

Na zijn actieve carrière bleef Huberts actief in de motorsport. Hij begon als teammanager van Boet van Dulmen en vierde later grote successen met zijn eigen racingteam en coureurs als Hans Spaan en Wilco Zeelenberg.

Naast de motorsport was Huberts een echte familieman. Hij was gek op zijn vrouw Gerdy, dochter Desiree en kleinzoon Mitchell. De motorsportman overleefde in zijn leven twee zware ongelukken, spierreuma, suikerziekte, longtrombose en twee hartinfarcten. Hij leek opnieuw te herstellen van de hartproblemen die drie weken geleden de kop opstaken, totdat een griep en een flinke keelontsteking hem er afgelopen weekend onder kregen. Huberts, in oktober nog te gast op de vriendendag van Stichting Vrienden van het TT Circuit, overleed in Rijswijk op 79-jarige leeftijd.

 

[TeamHeronSuzuki]

Mooi dat hij in oktober nog aanwezig was bij de vriendendag.
R.I.P. Jan Huberts, een grootheid voor de Nederlandse motorsport.

Inderdaad Jan heeft veel betekent voor de Nederlandse Motorsport erg veel!

 

[Worldbeater]

vierde later grote successen met zijn eigen racingteam en coureurs als Hans Spaan en Wilco Zeelenberg.

Daar ken ik hem met name van.. en zelfs dat is al lang geleden. Jan Huberts heeft mooie dingen gedaan.

 

[Kwajesaki]

Heb Jan nog 3e zien worden in TT '68 op een MZ 125 van het MRTN . (waar blijft de tijd!)

 

[gerrit1957]

Heb Jan nog 3e zien worden in TT '68 op een MZ 125 van het MRTN . (waar blijft de tijd!)

Me 2 .

 

[Worldbeater]

Uit KNMV blaadje die ik opruimde.. (van november notabene )