reisverslag Offroad Noord-Spanje, Andorra Lepenszeur
- Onderwerp starter LePensZeur
- Startdatum
David_ZZR
MF veteraan
Gave platen!
Von Smallhausen
MF veteraan
Verdomd mooie fotos ja,en ook weer een lekker stukje leesvoer.
Als ik zo je verhaal lees,en de fotos bekijk,krijg ik zin om volgend jaar met mn tiger 800 eens wat offroad te proberen...
Motorherberg la mouche in de vogezen maar eens contacten.
Als ik zo je verhaal lees,en de fotos bekijk,krijg ik zin om volgend jaar met mn tiger 800 eens wat offroad te proberen...
Motorherberg la mouche in de vogezen maar eens contacten.
LePensZeur
MF Frietkraam
- Onderwerp starter
- #29
Maar daar hoef je de pyreneen niet voor over hoor, kijk maar eens in het verslag wat hierbovenhieronder vernoemd is , van de patatkoning:
Ride Report: Cols, Kiezel, Kamperen.
Ride Report: Cols, Kiezel, Kamperen.
Laatst bewerkt:
LePensZeur
MF Frietkraam
- Onderwerp starter
- #30
Dag 4 "Toulouse - Dakar Zaragoza , special stage Monegros ; Even lekker gas geven... "
De motoren waren de dag ervoor al opgeladen. (dit heeft een andere betekenis over een jaar of 10.... )
de wekker had ik om kwart voor 5 gezet, ik maakte mij zorgen dat ik zonder koffie niet eeeeh, nou gewoon niet...
Vóór de wekker zelfs al wakker, maar misschien was het wel weer gewoon een nachtelijk zeik uitstapje waar tijdens de realisatie kwam dat ik niet meer in slaap hoefde te gaan.
Ik kreeg onlangs van MF's beste verhalenverteller schrijver te horen dat ik wat warrig schreef, waarop mijn antwoord was dat ik me daarvan bewust ben en het er op gooi dat quentin tarantino dat ook doet, hoewel die er uiteraard meer succes mee had en heeft.
de beste verteller was ook deels met de € 500 challenge mee, ik denk dat beiden heren wel weten dat ik hun bedoel
.
Vandaag rijden we vanaf de camping naar de woestijnachtige omgeving van Montegros , vlakbij Zaragoza.
Aangezien Toulouse de bestemming was tot het moment dat ik in slaap gevallen ben in de bus, leek het door het ongoddelijke tijdstip wel of de reis nu werd voortgezet, een dikke 150 km rijden tot de plek waar de motoren afgeladen werden om daar door de woestijn te rijden.
Een indruk vanuit de auto van de woestijn :
in het donker word door mij al wat brood gegeten met iets waarvan ik dacht dat het cervelaat was maar een lekkere peper achtige spaanse worst bleek te zijn.
op de camping had ik volgens mij al koffie op omdat ik een half uur eerder op was dan de rest, maar ik weet het niet meer zeker.
het was door de vele ochtenddauw soms moeilijk om alles droog te krijgen om te zitten, drinken eten etc etc als alles nat is.
Maar eerlijk gezegd weet ik het niet eens meer zeker.
na een uur of 2 rijden word het al een beetje licht en stoppen we voor het op 1 na smerigste kop koffie van mijn leven.
de smerigste was namelijk "beim hannes", nu "cockpit", bij de nurburgring, dat stond al een paar uur (of dagen) in zo een groot staal vat en ik had uiteraard een XXL beker genomen.. GADVER, maar dat terzijde.
daar tanken we en tanken we gelijk de motoren die op de kar staan vol.
Iets laat mijn xr400 1op12 lopen dus ik moet het eerst tanken en helaas tot op dit moment ook nog steeds even kijken of de sproeier bezetting wel klopt.
Had niet het idee dat hij hier zo onzuinig liep, maar misschien rijd ik er in NL wat rustiger mee.
Uiteindelijk komen we op de parkeerplaats waar auto en aanhanger achtergelaten worden.
misschien is deze plek nog wel gekozen vanwege het feit dat er in iedergeval iets van leven te bekennen is en zo inbraak of diefstal niet zo onopvallend kan zijn.
een aantal benzinepompen waren buiten gebruik en nogal vervallen...
De avond ervoor werd er natuurlijk geprobeerd mij extra bang te maken voor die verschrikkelijke woestijn met al zijn gevaren.
er werd al gevraagd wat mijn ICE contacten waren, waarop ik antwoord gaf dat ik de hogesnelheidslijn niet gebruik..
Ook had je al 'achterste' rijder te taak om opgegeten te worden door de gieren , op het moment dat je zou vallen.
Een 'woestijn' in Noord Spanje leek me al stug, gieren en andere aanverwante 'Lucky luke' randfiguren redelijk ver gezocht.
op een gegeven moment leek er iets te zitten op de heuvel waar we langs reden ...
deze schapen kozen helaas opeens het luchtruim, waardoor ik toch moest concluderen dat het gedeelte van de gieren niet geheel 'uit de lucht gegrepen' was...
Veel foto's gemaakt die dag die allemaal wel een mooi beeld geven van hoe mooi het er is en het de moeite waard is die regio eens aan te doen.
Echter ook weer veel foto's met net iets teveel grond en iets te weinig lucht, maar ik zal een selectie plaatsen :
Aan het begin reden we door een soort van boomgaard heen, er stond geen hek of iets dergelijke omheen maar het was wel duidelijk dat dit om de zoveel tijd geploegd werd om de grond eeeeeeh geploegd te houden, sorry ik ben geen boer in de agrarische zin.
laten we het op luchtig houden, net als bij beslag voor cake ofzo
In het begin, maar ook op latere gedeeltes , waren er lange stukken met gravel achtige steenachtige bodem, leuk om ook op wat hogere snelheid overheen te rijden.
Geen enorme slides ofzo maar wel fijn om wat langere stukken sneller te rijden om wat meer feeling met de motor te krijgen en wat die doet als het wat harder gaat (70 ofzo hoor ).
In de verte zijn de 'bergen' al te zien waar we straks overheen zullen gaan.
Hier is al goed te zien dat het de lucht ingaat, een leuk laaggebergte ( ok een molshoop vergeleken met de Alpen) maar leuk om wat meer om je heen te kunnen kijken.
Na een tijdje rijden we dwars door een veld richting een gedeelte wat begroeid is met bos...
Het paadje word na enkele meters al een wat men in offroad termen ook wel noemt een 'single track'.
In gewoon Nederlands "U rijd door een bos waar al jaren geen mens meer geweest is , succes met tegemoetkomend verkeer "
Aangezien een boom die over de weg ligt geen tegemoetkomend verkeer is heeft hij daar lak aan.
houtlak waarschijnlijk.
dus moet daar weer een 'weg'omheen gezocht worden.
Waarbij het uiteindelijk wel duidelijk word dat er echt geen doorkomen meer aan is op het moment dat er meer bomen horizontaal over het pad liggen als dat er nog op de gebruikelijke verticale manier om ons heen groeien.
er omheen was het nogal steil en bezaaid met dennennaalden die op de schaal van grip® ver onder vanillevla en snot zitten.
Dat werd dus dezelfde weg terug. Maar ook dit is een leuk onderdeel van offroad rijden, je leert nieuwe plekken ontdekken en door regelmatig ergens in te slaan leer je ook ontdekken wat wel kan en wat niet...... maar wel met beleid natuurlijk..
Na een tijdje word het uitzicht weer wat weidser en is het duidelijk dat deze woestijn toch ook een groot deel natuurgebied is, niet alleen maar dor zand en rotsen.
En hieruit blijkt maar weer dat je niet een bocht om kan gaan met 80 km/hr in de veronderstelling dat er niets aan de andere kant zal zijn.
De voorrijder trof deze kudde op het midden van de weg aan.
In plaats van gas bijgeven is hij gestopt en hebben we niet van de spaanse Kebab mogen proeven.
Aangezien de hele route van vandaag 200 km is moet er wel een beetje doorgereden worden.
Dat lukt prima op wegen zoals deze, dan is het uitzicht ook nog eens prima
Zo komen we af en toe zelfs door een dorpje heen waar de inwoners natuurlijk gewoon de dingen doen die alle mensen over de hele aarde doen, dus ook af en toe een marktje of een 'braderie'.
Iets wat we ook erg veel tegenkomen zijn de irrigatie kanalen, tenminste ik neem aan dat dat gemaakt is om water van de ene plek naar de andere te krijgen.
Niet alles in officeel gezien toegankelijk, als je de borden mag geloven, maar in het land waar je om de 100 meter wel mag inhalen,dan weer niet en weer wel maar ook gelijk weer niet.. nemen we dat maar met een korreltje zout.
Misschien een beetje vergelijkbaar met de 'alleen bestemmingsverkeer' borden in Nl , om toeristen tegen te houden offroad te rijden, mocht het een keer stoffig of juist modderig zijn...
Zodra er een aantal van die kanalen overgestoken zijn word de omgeving weer een stuk groener en lijkt het haast een beetje de omgeving van Ede etc/ kortom , de Veluwe..
Na deze doorwading was het pad een en al modder en zag ik gelukkig door mij voorgangers dat het handig was om het gas er op te houden.
Niet om dit vlak achter iemand anders te doen, zoals Richard hier achterkwam ...
En zoals op de tijd vd foto te zien is rijden we 7 minuten later alweer richting de bergen.
Geen idee wat de route was en waar we heen gingen, ik had 1 of 2 routes op mijn telefoon gekregen, maar die vond het niet zo lekker dat 80% daarvan niet over wegen ging en de instelling om dat 'nie erg te vinden' had ik nog niet gevonden in Osmand.
In het begin werd me gezegd niet te veel achter te blijven, wat ik op zich probeerde, maar als je niet weet wanneer er weer gestopt word en er zit iets echt niet fijn/veilig qua kleding dan moet je toch wat.
Dan zijn goede spiegels wel handig, maar het blijft natuurlijk behelpen met echte enduro's en van het asfalt af.
Bij het volgende plaatsje moet het spoor overgestoken worden.
Dat is natuurlijk superleuk om op deze manier te doen en gezien het een wandelaarsbrug is zal je dit in NL niet gauw in je hoofd halen op momenten dat het wat drukker is (ik niet iig).
Net na deze brug nemen we even de gelegenheid om wat te drinken en een energybar tot ons te nemen.
Ik had inmiddels al de 1,5 liter water in mijn camelbag opgeslurpt dus neem vd gelegenheid gebruik deze met de waterflesje die ik bij me heb, te vullen.
1 keer in Portugal heb ik het gehad dat mijn water op was en ik nog een heel stuk moest bij iets van 30 graden en sindsdien neem ik standaard teveel mee.
Vervolgens zijn onze helden het spoor maar weer eens bijster.
Waarbij ik geen moment klaag of zeg dat ik het beter kon hoor, zeker niet.
de extra batterij voor de camera vd foto's waar u nu naar kijkt werd continue opgeladen.
dus mijn telefoon/tomtom had ik al opgeborgen.
Alleen de yzf van Richard had geen mogelijk om te laden , dus de identieke garmins werden steeds geruild op het moment dat 1 leeg was, die richard op de mount had zitten maar dus niet oplaadde.
Wederom komen we een kudde wandelende shoarma tegen en word het tijd om aan de echte lunch te beginnen :
Een leuk restaurant met terras aan het water, niet erg goedkoop , maar wel een leuke plek waar we ons tegoed doen aan stokbroodje met allerlei lekkers.
inmiddels is het ook nacht( tijdens het typen) dus ik denk dat ik straks maar dag 4,5 er van maak
Duidelijk iets meer in de bewoonde wereld aangekomen rijden we verder en steken een spoorlijn over.
Even later kunnen we even een stukje droge rivierbedding oprijden wat er ook wel heel leuk uitziet :
Na verloop van tijd kruisen we een grote snelweg, waaraan even getankt word en gelijk daarna slaan we af een grote rechte weg langs het spoor :
zoals in de verte te zien is, een mooi stukje om even gas te geven waarbij een recente 450 natuurlijk wat vlotter gaat als een ouderwetse 400, zie de stipjes in de verte....
Maar dan word het opeens duidelijk dat het ook té hard kan gaan en is jAAP gevallen.
Na een 3 dubbele rietberger met flicflac en flaflip ligt hij 30 meter na de bult waar de dukes of hazard imitatie begon.
De afspraak was om eerst te vragen hoe het gaat me diegene die gevallen is, maar dan ook gelijk daarna een foto te maken.
Of het antwoord op die vraag nog gevolg zou hebben 'voor het al dan niet nemen van de foto' is mij nog steeds niet duidelijk.
De foto van de voorkant, waar een gebroken man op de grond zit, zal ik u besparen ook voor het geval deze persoon meeleest,
maar ik moest vooral denken aan het volgende plaatje :
Vervolgens verzuip ik mijn motor zo vakkundig dat tegen de tijd dat hij weer loop jAAP het idee heeft dat het wel weer gaat en terug op de motor zit, een goede 5 minuten zijn inmiddels wel voorbij en zijn we beiden ongeveer even erg uitgeput.
Ipv de snelweg te pakken die we net gekruist zijn vervolgen we de route, wat mij op dat moment niet de meest logische keus lijkt,maar goed.
Een paar km verderop denken we alweer dat we Carlos Saintz zijn ofzo, maar dan zie je opeens dit :
leuk zo een woestijn maar daarom kan men er nog wel gewoon een vakantiehuisje hebben ofzo...
Er zijn nog wel een paar foto's gemaakt vanaf dit punt, maar het tempo is er uit en de lol er wel een beetje af.
Na dik een half uur geeft jAAP aan dat het toch niet zo goed gaat en het idee is om de garmin ons rechtstreeks naar de parkeerplaats te zoeken, of naar het stadje waarvan hij weet dat we daar de weg kunnen pakken.
Dan zijn de afstanden opeens een stuk langer als het tegen je zin gaat.
Eenmaal op asfalt is het nog een 55 km rijden wat met een tempo van ong. 70 inhoud dat we 3 kwartier lang op een offroad over een recht stuk asfalt rijden.... ook niet echt veel aan.
Uiteindelijk komen we terug bij de bus en krijgt jAAP het zelfs nog voor elkaar om zelf terug te rijden, de motors op de aanhanger hebben we uiteraard gedaan.
Het uitkleden gaat niet even soepel, dat gaat niet eens makkelijk als je nergens last van hebt.
Lichamelijk gezien dan, als je offroad rijd moet je wel ergens last van hebben,maar iig geen files.. owja.
Dus ik help even de gevallen strijden uit zijn harnas te peuteren.
Als dat eenmaal gedaan is, zijn er natuurlijk geen gieren te bekennen.. dus we nemen hem maar mee terug.
Net voor donker komen we op de camping terug aan en kunnen we al snel aan het eten gaan zitten.
Een heerlijke maaltijd met tortilla, makkelijk te maken dus al van te voren afgesproken met de vrouw des huizes aangezien we al verwacht hadden laat terug te zijn.
Na de schrik van vandaag natuurlijk wel even lekker een borrel genomen, zeker met het uitzicht dat er morgen wel uitgeslapen zo worden, ik wel iig
De motoren waren de dag ervoor al opgeladen. (dit heeft een andere betekenis over een jaar of 10.... )
de wekker had ik om kwart voor 5 gezet, ik maakte mij zorgen dat ik zonder koffie niet eeeeh, nou gewoon niet...
Vóór de wekker zelfs al wakker, maar misschien was het wel weer gewoon een nachtelijk zeik uitstapje waar tijdens de realisatie kwam dat ik niet meer in slaap hoefde te gaan.
Ik kreeg onlangs van MF's beste verhalen
de beste verteller was ook deels met de € 500 challenge mee, ik denk dat beiden heren wel weten dat ik hun bedoel
.Vandaag rijden we vanaf de camping naar de woestijnachtige omgeving van Montegros , vlakbij Zaragoza.
Aangezien Toulouse de bestemming was tot het moment dat ik in slaap gevallen ben in de bus, leek het door het ongoddelijke tijdstip wel of de reis nu werd voortgezet, een dikke 150 km rijden tot de plek waar de motoren afgeladen werden om daar door de woestijn te rijden.
Een indruk vanuit de auto van de woestijn :
in het donker word door mij al wat brood gegeten met iets waarvan ik dacht dat het cervelaat was maar een lekkere peper achtige spaanse worst bleek te zijn.
op de camping had ik volgens mij al koffie op omdat ik een half uur eerder op was dan de rest, maar ik weet het niet meer zeker.
het was door de vele ochtenddauw soms moeilijk om alles droog te krijgen om te zitten, drinken eten etc etc als alles nat is.
Maar eerlijk gezegd weet ik het niet eens meer zeker.
na een uur of 2 rijden word het al een beetje licht en stoppen we voor het op 1 na smerigste kop koffie van mijn leven.
de smerigste was namelijk "beim hannes", nu "cockpit", bij de nurburgring, dat stond al een paar uur (of dagen) in zo een groot staal vat en ik had uiteraard een XXL beker genomen.. GADVER, maar dat terzijde.
daar tanken we en tanken we gelijk de motoren die op de kar staan vol.
Iets laat mijn xr400 1op12 lopen dus ik moet het eerst tanken en helaas tot op dit moment ook nog steeds even kijken of de sproeier bezetting wel klopt.
Had niet het idee dat hij hier zo onzuinig liep, maar misschien rijd ik er in NL wat rustiger mee.
Uiteindelijk komen we op de parkeerplaats waar auto en aanhanger achtergelaten worden.
misschien is deze plek nog wel gekozen vanwege het feit dat er in iedergeval iets van leven te bekennen is en zo inbraak of diefstal niet zo onopvallend kan zijn.
een aantal benzinepompen waren buiten gebruik en nogal vervallen...
De avond ervoor werd er natuurlijk geprobeerd mij extra bang te maken voor die verschrikkelijke woestijn met al zijn gevaren.
er werd al gevraagd wat mijn ICE contacten waren, waarop ik antwoord gaf dat ik de hogesnelheidslijn niet gebruik..
Ook had je al 'achterste' rijder te taak om opgegeten te worden door de gieren , op het moment dat je zou vallen.
Een 'woestijn' in Noord Spanje leek me al stug, gieren en andere aanverwante 'Lucky luke' randfiguren redelijk ver gezocht.
op een gegeven moment leek er iets te zitten op de heuvel waar we langs reden ...
deze schapen kozen helaas opeens het luchtruim, waardoor ik toch moest concluderen dat het gedeelte van de gieren niet geheel 'uit de lucht gegrepen' was...
Veel foto's gemaakt die dag die allemaal wel een mooi beeld geven van hoe mooi het er is en het de moeite waard is die regio eens aan te doen.
Echter ook weer veel foto's met net iets teveel grond en iets te weinig lucht, maar ik zal een selectie plaatsen :
Aan het begin reden we door een soort van boomgaard heen, er stond geen hek of iets dergelijke omheen maar het was wel duidelijk dat dit om de zoveel tijd geploegd werd om de grond eeeeeeh geploegd te houden, sorry ik ben geen boer in de agrarische zin.
laten we het op luchtig houden, net als bij beslag voor cake ofzo
In het begin, maar ook op latere gedeeltes , waren er lange stukken met gravel achtige steenachtige bodem, leuk om ook op wat hogere snelheid overheen te rijden.
Geen enorme slides ofzo maar wel fijn om wat langere stukken sneller te rijden om wat meer feeling met de motor te krijgen en wat die doet als het wat harder gaat (70 ofzo hoor ).
In de verte zijn de 'bergen' al te zien waar we straks overheen zullen gaan.
Hier is al goed te zien dat het de lucht ingaat, een leuk laaggebergte ( ok een molshoop vergeleken met de Alpen) maar leuk om wat meer om je heen te kunnen kijken.
Na een tijdje rijden we dwars door een veld richting een gedeelte wat begroeid is met bos...
Het paadje word na enkele meters al een wat men in offroad termen ook wel noemt een 'single track'.
In gewoon Nederlands "U rijd door een bos waar al jaren geen mens meer geweest is , succes met tegemoetkomend verkeer "
Aangezien een boom die over de weg ligt geen tegemoetkomend verkeer is heeft hij daar lak aan.
houtlak waarschijnlijk.
dus moet daar weer een 'weg'omheen gezocht worden.
Waarbij het uiteindelijk wel duidelijk word dat er echt geen doorkomen meer aan is op het moment dat er meer bomen horizontaal over het pad liggen als dat er nog op de gebruikelijke verticale manier om ons heen groeien.
er omheen was het nogal steil en bezaaid met dennennaalden die op de schaal van grip® ver onder vanillevla en snot zitten.
Dat werd dus dezelfde weg terug. Maar ook dit is een leuk onderdeel van offroad rijden, je leert nieuwe plekken ontdekken en door regelmatig ergens in te slaan leer je ook ontdekken wat wel kan en wat niet...... maar wel met beleid natuurlijk..
Na een tijdje word het uitzicht weer wat weidser en is het duidelijk dat deze woestijn toch ook een groot deel natuurgebied is, niet alleen maar dor zand en rotsen.
En hieruit blijkt maar weer dat je niet een bocht om kan gaan met 80 km/hr in de veronderstelling dat er niets aan de andere kant zal zijn.
De voorrijder trof deze kudde op het midden van de weg aan.
In plaats van gas bijgeven is hij gestopt en hebben we niet van de spaanse Kebab mogen proeven.
Aangezien de hele route van vandaag 200 km is moet er wel een beetje doorgereden worden.
Dat lukt prima op wegen zoals deze, dan is het uitzicht ook nog eens prima
Zo komen we af en toe zelfs door een dorpje heen waar de inwoners natuurlijk gewoon de dingen doen die alle mensen over de hele aarde doen, dus ook af en toe een marktje of een 'braderie'.
Iets wat we ook erg veel tegenkomen zijn de irrigatie kanalen, tenminste ik neem aan dat dat gemaakt is om water van de ene plek naar de andere te krijgen.
Niet alles in officeel gezien toegankelijk, als je de borden mag geloven, maar in het land waar je om de 100 meter wel mag inhalen,dan weer niet en weer wel maar ook gelijk weer niet.. nemen we dat maar met een korreltje zout.
Misschien een beetje vergelijkbaar met de 'alleen bestemmingsverkeer' borden in Nl , om toeristen tegen te houden offroad te rijden, mocht het een keer stoffig of juist modderig zijn...
Zodra er een aantal van die kanalen overgestoken zijn word de omgeving weer een stuk groener en lijkt het haast een beetje de omgeving van Ede etc/ kortom , de Veluwe..
Na deze doorwading was het pad een en al modder en zag ik gelukkig door mij voorgangers dat het handig was om het gas er op te houden.
Niet om dit vlak achter iemand anders te doen, zoals Richard hier achterkwam ...
En zoals op de tijd vd foto te zien is rijden we 7 minuten later alweer richting de bergen.
Geen idee wat de route was en waar we heen gingen, ik had 1 of 2 routes op mijn telefoon gekregen, maar die vond het niet zo lekker dat 80% daarvan niet over wegen ging en de instelling om dat 'nie erg te vinden' had ik nog niet gevonden in Osmand.
In het begin werd me gezegd niet te veel achter te blijven, wat ik op zich probeerde, maar als je niet weet wanneer er weer gestopt word en er zit iets echt niet fijn/veilig qua kleding dan moet je toch wat.
Dan zijn goede spiegels wel handig, maar het blijft natuurlijk behelpen met echte enduro's en van het asfalt af.
Bij het volgende plaatsje moet het spoor overgestoken worden.
Dat is natuurlijk superleuk om op deze manier te doen en gezien het een wandelaarsbrug is zal je dit in NL niet gauw in je hoofd halen op momenten dat het wat drukker is (ik niet iig).
Net na deze brug nemen we even de gelegenheid om wat te drinken en een energybar tot ons te nemen.
Ik had inmiddels al de 1,5 liter water in mijn camelbag opgeslurpt dus neem vd gelegenheid gebruik deze met de waterflesje die ik bij me heb, te vullen.
1 keer in Portugal heb ik het gehad dat mijn water op was en ik nog een heel stuk moest bij iets van 30 graden en sindsdien neem ik standaard teveel mee.
Vervolgens zijn onze helden het spoor maar weer eens bijster.
Waarbij ik geen moment klaag of zeg dat ik het beter kon hoor, zeker niet.
de extra batterij voor de camera vd foto's waar u nu naar kijkt werd continue opgeladen.
dus mijn telefoon/tomtom had ik al opgeborgen.
Alleen de yzf van Richard had geen mogelijk om te laden , dus de identieke garmins werden steeds geruild op het moment dat 1 leeg was, die richard op de mount had zitten maar dus niet oplaadde.
Wederom komen we een kudde wandelende shoarma tegen en word het tijd om aan de echte lunch te beginnen :
Een leuk restaurant met terras aan het water, niet erg goedkoop , maar wel een leuke plek waar we ons tegoed doen aan stokbroodje met allerlei lekkers.
inmiddels is het ook nacht
Duidelijk iets meer in de bewoonde wereld aangekomen rijden we verder en steken een spoorlijn over.
Even later kunnen we even een stukje droge rivierbedding oprijden wat er ook wel heel leuk uitziet :
Na verloop van tijd kruisen we een grote snelweg, waaraan even getankt word en gelijk daarna slaan we af een grote rechte weg langs het spoor :
zoals in de verte te zien is, een mooi stukje om even gas te geven waarbij een recente 450 natuurlijk wat vlotter gaat als een ouderwetse 400, zie de stipjes in de verte....
Maar dan word het opeens duidelijk dat het ook té hard kan gaan en is jAAP gevallen.
Na een 3 dubbele rietberger met flicflac en flaflip ligt hij 30 meter na de bult waar de dukes of hazard imitatie begon.
De afspraak was om eerst te vragen hoe het gaat me diegene die gevallen is, maar dan ook gelijk daarna een foto te maken.
Of het antwoord op die vraag nog gevolg zou hebben 'voor het al dan niet nemen van de foto' is mij nog steeds niet duidelijk.
De foto van de voorkant, waar een gebroken man op de grond zit, zal ik u besparen ook voor het geval deze persoon meeleest,
maar ik moest vooral denken aan het volgende plaatje :
Vervolgens verzuip ik mijn motor zo vakkundig dat tegen de tijd dat hij weer loop jAAP het idee heeft dat het wel weer gaat en terug op de motor zit, een goede 5 minuten zijn inmiddels wel voorbij en zijn we beiden ongeveer even erg uitgeput.
Ipv de snelweg te pakken die we net gekruist zijn vervolgen we de route, wat mij op dat moment niet de meest logische keus lijkt,maar goed.
Een paar km verderop denken we alweer dat we Carlos Saintz zijn ofzo, maar dan zie je opeens dit :
leuk zo een woestijn maar daarom kan men er nog wel gewoon een vakantiehuisje hebben ofzo...
Er zijn nog wel een paar foto's gemaakt vanaf dit punt, maar het tempo is er uit en de lol er wel een beetje af.
Na dik een half uur geeft jAAP aan dat het toch niet zo goed gaat en het idee is om de garmin ons rechtstreeks naar de parkeerplaats te zoeken, of naar het stadje waarvan hij weet dat we daar de weg kunnen pakken.
Dan zijn de afstanden opeens een stuk langer als het tegen je zin gaat.
Eenmaal op asfalt is het nog een 55 km rijden wat met een tempo van ong. 70 inhoud dat we 3 kwartier lang op een offroad over een recht stuk asfalt rijden.... ook niet echt veel aan.
Uiteindelijk komen we terug bij de bus en krijgt jAAP het zelfs nog voor elkaar om zelf terug te rijden, de motors op de aanhanger hebben we uiteraard gedaan.
Het uitkleden gaat niet even soepel, dat gaat niet eens makkelijk als je nergens last van hebt.
Lichamelijk gezien dan, als je offroad rijd moet je wel ergens last van hebben,maar iig geen files.. owja.
Dus ik help even de gevallen strijden uit zijn harnas te peuteren.
Als dat eenmaal gedaan is, zijn er natuurlijk geen gieren te bekennen.. dus we nemen hem maar mee terug.
Net voor donker komen we op de camping terug aan en kunnen we al snel aan het eten gaan zitten.
Een heerlijke maaltijd met tortilla, makkelijk te maken dus al van te voren afgesproken met de vrouw des huizes aangezien we al verwacht hadden laat terug te zijn.
Na de schrik van vandaag natuurlijk wel even lekker een borrel genomen, zeker met het uitzicht dat er morgen wel uitgeslapen zo worden, ik wel iig
Laatst bewerkt:
Te pas en te onpas lees ik hier wel eens wat reisverhalen en jou "warrige" schrijven kun je leuk vinden of juist niet, maar ik vind het boeiend genoeg om blijven lezen en dat mis ik wel bij andere schrijvers. En schapen die het luchtruim kiezen....geniaal.
Overigens heb ik zelf ook gieren in Spanje gezien en zelfs één beer, jawel.
Overigens heb ik zelf ook gieren in Spanje gezien en zelfs één beer, jawel.
LePensZeur
MF Frietkraam
- Onderwerp starter
- #33
Voor degene die dit topic in hun favorieten hebben staan , even de mededeling dat dag 4 hierboven inmiddels geupdate is met de rest vd dag
mean-machine
uut Ee
Tijdens bergwandel-hikes in de Pyreneeën heb ik wel de lammergieren zien vliegen, maar een beer heb ik daar nooit gezien. Wel overal opschriften op de weg gekalkt in Frankrijk dat ze niet welkom waren: "Non aux Ours"
Het lijkt idd wel een beetje op de Ginkelse hei (?)
@ LePensZeur: Ik heb nog wel een vraag over de 'woestijn' van Zaragoza.
Voor mijn reis naar Noord-Spanje had ik dat gebied aanvankelijk ook op mijn bezoek-lijstje staan. Na al mijn belevenissen en km's in de Picos de Europa is dat bezoek in de vergetelheid geraakt.
Toen ik weer thuis kwam besefte ik dat ik het gebied had overgeslagen.
Op de foto's zie ik verschillende keren een piste waar ik ook met mijn wegmotor overheen had kunnen gaan. Ten minste dat schat ik zo in. De vraag luidt dus of ik er met mijn wegmotor iets aan zou hebben gehad om daar te gaan rijden. Was het gebied leuk/ interessant?
Laatst bewerkt:
LePensZeur
MF Frietkraam
- Onderwerp starter
- #35
Hoi Hans, ik was net klaar met typen.
Eerlijk gezegd heeft elk gebied wel zijn interessante dingen om te zien.
Vergeleken met Picos was het niet zo indrukwekkend, maar gaat het om het indrukwekkende ?
Het is wel heel weids en groot, maar niet het grootse indrukwekkende wat ik associeer met:
Grossglockner, Sierra Nevada spanje, fluela e/a passen in Zwitserland of zelfs een Yosemite in Amerika.
Er liepen genoeg asfaltwegen dus het gebied is goed te bezoeken.
ik heb al een foto klaar staan dat je denkt " Oe vet stoer zo een woestijn" en dan staat er opeens een seat naast een huisje geparkeerd.
Zoals een Davis ZZR kan beamen zijn 80 procent vd offroad wegen ook wel met een normale weg motor te berijden.
alleen qua veercomfort en gewicht is dat gewoon weg niet fijn, het was zo al vermoeiend genoeg , op het moment dat je dan weer het asfalt opgaat is dat ook maar 2 km een opluchting omdat je dan alsnog een houding moet weten te vinden op een enduro met een matig zadel en totaal geen windprotectie.
Als je van Leida naar Zaragoza rijd zou ik zeker halverwege de N11 naar boven rijden richting Huesca.
Mocht je een stukje offroad willen proberen, ik zag op Osmand op android op mijn telefoon heel erg veel wegen die we gereden hebben gewoon als een bruine weg aangegeven staan.
Wat inhoud dat het iig in kaart gebracht is, hoe verlaten het er ook uitziet.
in het slechtste geval zou je dan die bruine weggetjes kunnen volgen met het kompas erbij om globaal dezelfde kant op te blijven gaan.
mocht je nog wat gerichtere info willen hebben, dan is het misschien makkelijkst om even een pb te sturen.
Eerlijk gezegd heeft elk gebied wel zijn interessante dingen om te zien.
Vergeleken met Picos was het niet zo indrukwekkend, maar gaat het om het indrukwekkende ?
Het is wel heel weids en groot, maar niet het grootse indrukwekkende wat ik associeer met:
Grossglockner, Sierra Nevada spanje, fluela e/a passen in Zwitserland of zelfs een Yosemite in Amerika.
Er liepen genoeg asfaltwegen dus het gebied is goed te bezoeken.
ik heb al een foto klaar staan dat je denkt " Oe vet stoer zo een woestijn" en dan staat er opeens een seat naast een huisje geparkeerd.
Zoals een Davis ZZR kan beamen zijn 80 procent vd offroad wegen ook wel met een normale weg motor te berijden.
alleen qua veercomfort en gewicht is dat gewoon weg niet fijn, het was zo al vermoeiend genoeg , op het moment dat je dan weer het asfalt opgaat is dat ook maar 2 km een opluchting omdat je dan alsnog een houding moet weten te vinden op een enduro met een matig zadel en totaal geen windprotectie.
Als je van Leida naar Zaragoza rijd zou ik zeker halverwege de N11 naar boven rijden richting Huesca.
Mocht je een stukje offroad willen proberen, ik zag op Osmand op android op mijn telefoon heel erg veel wegen die we gereden hebben gewoon als een bruine weg aangegeven staan.
Wat inhoud dat het iig in kaart gebracht is, hoe verlaten het er ook uitziet.
in het slechtste geval zou je dan die bruine weggetjes kunnen volgen met het kompas erbij om globaal dezelfde kant op te blijven gaan.
mocht je nog wat gerichtere info willen hebben, dan is het misschien makkelijkst om even een pb te sturen.
mean-machine
uut Ee
Bedankt voor info.
Was een beetje om te weten of het de moeite zou zijn geweest.
Als ik daar nog eens in de buurt ben, mss toch leuk om een keer door dat gebied te rijden......
Was een beetje om te weten of het de moeite zou zijn geweest.
Als ik daar nog eens in de buurt ben, mss toch leuk om een keer door dat gebied te rijden......
LePensZeur
MF Frietkraam
- Onderwerp starter
- #37
Bij deze even een post om aan te geven dat dag 4 inmiddels compleet is zodat men een melding krijgt indien dit topic in de favorieten staat.
Von Smallhausen
MF veteraan
Hoi Sander [lees ik hierboven]
Prima verslag met veel goeie fotos!En helemaal niet warrig,kom nou.
Prima verslag met veel goeie fotos!En helemaal niet warrig,kom nou.
LePensZeur
MF Frietkraam
- Onderwerp starter
- #40
Dag 5 "hoe zou het gaan ......"
Na lekker uitgeslapen te zijn ( nee vraag me geen tijd) , word het tijd om eens te kijken hoe jAAP er aan toe is.
Nogal slecht en dat is nog zachtjes uitgedrukt.
vrijwel de hele nacht wakker gelegen vd pijn en nauwelijk kunnen draaien.
de geur en aanwezigheid van vliegen duiden erop dat de doorligplekken al aan het rotten zijn...
Richard komt ook kijken en besluit gelijk de camping eigenaresse er bij te halen zodat ze naar het ziekenhuis kunnen voor een spuit.
Al voor dat ik kan zeggen ' dat is toch wel inhumaan, die beste man heeft nog best een paar jaar te gaan en dan kan je alleen terugrijden' is hij al weg.
Nou ben ik er gek op als er 's ochtends vrouwen naar mijn bed gebracht worden, maar als ik er net een zware nacht op heb zitten kan zelfs ik wel eens een moment hebben dat ik niet onweerstaanbaar ben.
jAAP heeft op dit moment net zo veel gelijkenissen met Brad Pitt als het paard op de camping en die heeft tenminste nog sierlijke manen.
Alles word dus even zo goed als het kanvan aan kant gemaakt.
Het weerzien is schattig... terstond word besloten dat Richard rijd, en Truus en jAAP achterin meerijden en ik kan het beste achterblijven op de camping.
Geen idee waarom, maar enigszins egoïstisch zie ik een rustig ochtendje wel zitten, dus ik stem in met het goed doorsproken plan
Zodra de bus vertrokken is op morfine tour is het heerlijk rustig op de camping.
geen aantrekken vd protectie en andere kleding, geen ketting smeren oliepeilen accu's opladen en plaatsen.... lekker niks.
Uiteraard hoop ik dat het allemaal goed komt, maar op het moment geniet ik van het gevolg van dit intermezzo
Tijdje later bel ik , of word ik gebeld, dat weet ik niet meer, hoe het is en zit Richard ergens in de bus te wachten tot hij gebeld word dat ze klaar zijn in het ziekenhuis.
Even ter info, het ziekenhuis is een goede 30 km verwijderd vd camping dus dat duurt allemaal wel even als je moet parkeren ergens en moet wachten tot er foto's genomen zijn en ze een naald gevonden hebben die ver genoeg door de billen van Jaap heen kan.
Hoewel het misschien een rare vraag is noem ik het ook nog even of het mogelijk is wat eten mee te nemen aangezien er op de camping niet zo veel meer is en onderweg , tijdens het offroaden, eten er vandaag iig niet in zal zitten, iig niet voor jAAP.
Na het onderzoek en de foto's blijkt dat er 1 rib gebroken is en 1 of meerdere gekneusd.
gekneusd blijkt meer pijn te doen dan gebroken, een combinatie van meerdere ribben iig een zekerheid voor pijn.
De spuit die gegeven is blijkt goed te helpen en jAAP voelt zich bij terugkomst al wat beter.
Er word even wat gegeten en daarna bekijken we de mogelijkheid om vandaag nog even offroad te rijden.
Omdat de WR450f van jAAP wel de Garmin kan opladen lijkt het hem een goed idee dat ik daar op ga rijden.
Hoewel je met onderhoud doen regelmatig andere motoren (proef)rijd blijft iets anders proberen altijd leuk, zeker als het wat nieuwe en sneller is als wat je gewend bent.
Dus van dat aanbod maak ik gebruik.
Of het een goed idee is om met een motor die je niet kent te gaan rijden, die net tegen de vlakte gegooid is met 100 km/hr.. ik weet het niet , maar de vraag kwam wel even in mij op.
Snel word de afstandbediening van de helmcam met plakband en touw overgezet op het stuur vd WR.
Zolang je motor met kickstart gewoon start na 2 a 3 keer trappen zal je het elektrische startknopje niet missen.
Maar meestal slaat de motor op een rare manier af, als het heel scheef en/of steil is , je iets raars doet etc.etc.
Op dat moment ben je meestal al vermoeid en sta je op een dergelijke manier dat aantrappen niet makkelijk gaat.
en dan is elektrische start ZO fijn.. pas nog mijn R1 met een 1e versnelling die tot 160 gaat en het startrelais stuk was.. dan moet je echt HARD duwen hoor.... afijn.
Opeens zit er dus een blauw spatbord op de foto's en iets van een zwart zakje, ik denk voor pinda's voor onderweg.. rare jongens die offroaders hoor..
We gaan vandaag een wat kortere route rijden of iig de route wat inkorten omdat we natuurlijk pas laat vertrekken.
Het weer is inmiddels wel helemaal prima, de jas hoeft niet meer aan ook hoeft er halverwege de dag niet uitgetrokken te worden omdat het in de ochtend nog fris is, hoewel ik vandaag in de ochtend natuurlijk lekker niks zat te doen
Iets wat me op een eerdere rijdag al was opgevallen bleek het vliegveld van Andorra te zijn.
Hoewel niet in Andorra zelf (geen plek vermoedelijk) staan er echt borden die verwijzen naar het vliegveld van Andorra.
Wel leuk om te zien zo vanuit de bergen.
Aangezien de Garmin van Ricard, zoals later in de dag blijkt, niet geheel ingezoomd staat rijden we nog wel eens een weggetje voorbij en word het gewoon compleet wildernis, paadjes waar echt al jaren niets meer geweest is.
Eigenlijk zijn dat best leuke stukken om te doen, alleen zijn de bergen hier behoorlijk hoog dus moet je soms oppassen niet ergens vast komen te staan waar de helling erg steil is en je een hele tijd door zou rollen/vallen op het moment dat je omgaat.
hier moet je ook niet naar beneden gaan...
Eenmaal uitgestoeid in de wildernis komen we 'bovenop' de berg waar dan toch opeens weer mensen en hun dieren zijn.
Opeens kan ik aan deze foto's weer een beetje bedenken hoe we gereden zijn en wat we die dag zoal gezien hebben.
de tijd en data van de camera helpen ook al niet veel omdat het vandaag net een paar maanden het nieuwe millennium is geworden.
Maar een erg mooie route waarbij het wel duidelijk word dat, mijn inziens, de Garmin 590 geen volwaardig offroad navigatie product is, of dat beiden heren de handleiding niet voldoende gelezen hebben, of hun inziens genoegen genomen hebben met de functies zoals het apparaat het in deze configuratie aanbood.
Maar als er geen aanwijzing krijgt dat je na 50m rechtsaf moet is het wel handig dat het zoomniveau niet op 1 km staat, dan zie je pas dat je de weg voorbij gereden bent, na 500 meter....
eenmaal bovenop de berg en uit het bos is het duidelijk te zien wat een mooie omgeving het is en dat het ook met een asfalt motor goed toeven is.
Een tijd later komen we op een heel ander gedeelte uit en proberen we langs een rivier op te rijden.
Dat het nogal van de gewone paden af is, is hier wel te zien :
uiteindelijk blijkt het echt nergens heen te gaan zonder gekke acties uit te gaan halen dus keren we om.
toen waren wel al een paar 100 meter van het pad afgedwaald hoor.. :
even later zijn we weer op pad en genieten van de mooie paadjes en het fantastische uitzicht.
Hier en daar verdwalen we eens in een weiland als de route niet helemaal duidelijk is
Soms weer een stuk met asfalt, hoewel het af en toe meer richting gravel neigt
Mooi uitzicht.
Inmiddels ben ik er ook achter dat de tijd van de camera niet klopt.
Het lijkt alsof deze hele rit 2 uur was , maar dat klopt dus absoluut niet.
Misschien is dat het nadeel van een camera uit china van 40 euro.
Heb het even opgezocht maar toch nog een 140 km gereden vandaag, maar vanaf de plaats Sort wel helemaal over asfalt een km of 40.
Die avond is jAAP nog weer een stuk opgeknapt maar de spuit lijkt als wat af te nemen qua werking ,maar er kan weer een glaasje bailey's in gekukeld worden.
Wat er deze avond op het menu stondweet ik al niet meer was witte bonen met kruiden,spek en worst met peper.. heerlijk, elke dag is het lekkerder dan de vorige dag, dus niets is er tegengevallen.
Na lekker uitgeslapen te zijn ( nee vraag me geen tijd) , word het tijd om eens te kijken hoe jAAP er aan toe is.
Nogal slecht en dat is nog zachtjes uitgedrukt.
vrijwel de hele nacht wakker gelegen vd pijn en nauwelijk kunnen draaien.
de geur en aanwezigheid van vliegen duiden erop dat de doorligplekken al aan het rotten zijn...
Richard komt ook kijken en besluit gelijk de camping eigenaresse er bij te halen zodat ze naar het ziekenhuis kunnen voor een spuit.
Al voor dat ik kan zeggen ' dat is toch wel inhumaan, die beste man heeft nog best een paar jaar te gaan en dan kan je alleen terugrijden' is hij al weg.
Nou ben ik er gek op als er 's ochtends vrouwen naar mijn bed gebracht worden, maar als ik er net een zware nacht op heb zitten kan zelfs ik wel eens een moment hebben dat ik niet onweerstaanbaar ben.
jAAP heeft op dit moment net zo veel gelijkenissen met Brad Pitt als het paard op de camping en die heeft tenminste nog sierlijke manen.
Alles word dus even zo goed als het kan
Het weerzien is schattig... terstond word besloten dat Richard rijd, en Truus en jAAP achterin meerijden en ik kan het beste achterblijven op de camping.
Geen idee waarom, maar enigszins egoïstisch zie ik een rustig ochtendje wel zitten, dus ik stem in met het goed doorsproken plan
Zodra de bus vertrokken is op morfine tour is het heerlijk rustig op de camping.
geen aantrekken vd protectie en andere kleding, geen ketting smeren oliepeilen accu's opladen en plaatsen.... lekker niks.
Uiteraard hoop ik dat het allemaal goed komt, maar op het moment geniet ik van het gevolg van dit intermezzo
Tijdje later bel ik , of word ik gebeld, dat weet ik niet meer, hoe het is en zit Richard ergens in de bus te wachten tot hij gebeld word dat ze klaar zijn in het ziekenhuis.
Even ter info, het ziekenhuis is een goede 30 km verwijderd vd camping dus dat duurt allemaal wel even als je moet parkeren ergens en moet wachten tot er foto's genomen zijn en ze een naald gevonden hebben die ver genoeg door de billen van Jaap heen kan.
Hoewel het misschien een rare vraag is noem ik het ook nog even of het mogelijk is wat eten mee te nemen aangezien er op de camping niet zo veel meer is en onderweg , tijdens het offroaden, eten er vandaag iig niet in zal zitten, iig niet voor jAAP.
Na het onderzoek en de foto's blijkt dat er 1 rib gebroken is en 1 of meerdere gekneusd.
gekneusd blijkt meer pijn te doen dan gebroken, een combinatie van meerdere ribben iig een zekerheid voor pijn.
De spuit die gegeven is blijkt goed te helpen en jAAP voelt zich bij terugkomst al wat beter.
Er word even wat gegeten en daarna bekijken we de mogelijkheid om vandaag nog even offroad te rijden.
Omdat de WR450f van jAAP wel de Garmin kan opladen lijkt het hem een goed idee dat ik daar op ga rijden.
Hoewel je met onderhoud doen regelmatig andere motoren (proef)rijd blijft iets anders proberen altijd leuk, zeker als het wat nieuwe en sneller is als wat je gewend bent.
Dus van dat aanbod maak ik gebruik.
Of het een goed idee is om met een motor die je niet kent te gaan rijden, die net tegen de vlakte gegooid is met 100 km/hr.. ik weet het niet , maar de vraag kwam wel even in mij op.
Snel word de afstandbediening van de helmcam met plakband en touw overgezet op het stuur vd WR.
Zolang je motor met kickstart gewoon start na 2 a 3 keer trappen zal je het elektrische startknopje niet missen.
Maar meestal slaat de motor op een rare manier af, als het heel scheef en/of steil is , je iets raars doet etc.etc.
Op dat moment ben je meestal al vermoeid en sta je op een dergelijke manier dat aantrappen niet makkelijk gaat.
en dan is elektrische start ZO fijn.. pas nog mijn R1 met een 1e versnelling die tot 160 gaat en het startrelais stuk was.. dan moet je echt HARD duwen hoor.... afijn.
Opeens zit er dus een blauw spatbord op de foto's en iets van een zwart zakje, ik denk voor pinda's voor onderweg.. rare jongens die offroaders hoor..
We gaan vandaag een wat kortere route rijden of iig de route wat inkorten omdat we natuurlijk pas laat vertrekken.
Het weer is inmiddels wel helemaal prima, de jas hoeft niet meer aan ook hoeft er halverwege de dag niet uitgetrokken te worden omdat het in de ochtend nog fris is, hoewel ik vandaag in de ochtend natuurlijk lekker niks zat te doen
Iets wat me op een eerdere rijdag al was opgevallen bleek het vliegveld van Andorra te zijn.
Hoewel niet in Andorra zelf (geen plek vermoedelijk) staan er echt borden die verwijzen naar het vliegveld van Andorra.
Wel leuk om te zien zo vanuit de bergen.
Aangezien de Garmin van Ricard, zoals later in de dag blijkt, niet geheel ingezoomd staat rijden we nog wel eens een weggetje voorbij en word het gewoon compleet wildernis, paadjes waar echt al jaren niets meer geweest is.
Eigenlijk zijn dat best leuke stukken om te doen, alleen zijn de bergen hier behoorlijk hoog dus moet je soms oppassen niet ergens vast komen te staan waar de helling erg steil is en je een hele tijd door zou rollen/vallen op het moment dat je omgaat.
hier moet je ook niet naar beneden gaan...
Eenmaal uitgestoeid in de wildernis komen we 'bovenop' de berg waar dan toch opeens weer mensen en hun dieren zijn.
Opeens kan ik aan deze foto's weer een beetje bedenken hoe we gereden zijn en wat we die dag zoal gezien hebben.
de tijd en data van de camera helpen ook al niet veel omdat het vandaag net een paar maanden het nieuwe millennium is geworden.
Maar een erg mooie route waarbij het wel duidelijk word dat, mijn inziens, de Garmin 590 geen volwaardig offroad navigatie product is, of dat beiden heren de handleiding niet voldoende gelezen hebben, of hun inziens genoegen genomen hebben met de functies zoals het apparaat het in deze configuratie aanbood.
Maar als er geen aanwijzing krijgt dat je na 50m rechtsaf moet is het wel handig dat het zoomniveau niet op 1 km staat, dan zie je pas dat je de weg voorbij gereden bent, na 500 meter....
eenmaal bovenop de berg en uit het bos is het duidelijk te zien wat een mooie omgeving het is en dat het ook met een asfalt motor goed toeven is.
Een tijd later komen we op een heel ander gedeelte uit en proberen we langs een rivier op te rijden.
Dat het nogal van de gewone paden af is, is hier wel te zien :
uiteindelijk blijkt het echt nergens heen te gaan zonder gekke acties uit te gaan halen dus keren we om.
toen waren wel al een paar 100 meter van het pad afgedwaald hoor.. :
even later zijn we weer op pad en genieten van de mooie paadjes en het fantastische uitzicht.
Hier en daar verdwalen we eens in een weiland als de route niet helemaal duidelijk is
Soms weer een stuk met asfalt, hoewel het af en toe meer richting gravel neigt
Mooi uitzicht.
Inmiddels ben ik er ook achter dat de tijd van de camera niet klopt.
Het lijkt alsof deze hele rit 2 uur was , maar dat klopt dus absoluut niet.
Misschien is dat het nadeel van een camera uit china van 40 euro.
Heb het even opgezocht maar toch nog een 140 km gereden vandaag, maar vanaf de plaats Sort wel helemaal over asfalt een km of 40.
Die avond is jAAP nog weer een stuk opgeknapt maar de spuit lijkt als wat af te nemen qua werking ,maar er kan weer een glaasje bailey's in gekukeld worden.
Wat er deze avond op het menu stond
Laatst bewerkt:
LePensZeur
MF Frietkraam
- Onderwerp starter
- #41
Dag 6 "Hoe kan dat Spaanse eten toch ooit vervelen.....
De volgende ochtend blijkt inderdaad"dat de val toch wel het een en ander veroorzaakt heeft.
De pijn is weer erger geworden maar zoals eerder genoemd word het weer ook steeds warmer wat iig een lekker zonnetje geeft om (stil) in te zitten.
Er is een markt ergens in een stad verderop wat mij wel leuk lijkt.
Richard wil nog steeds wel rijden, maar afgezien dat het wat ongezellig is voor jAAP vind ik een rustdag ook wel lekker eigenlijk.
We besluiten gewoon te gaan en kijken of er vanmiddag nog tijd en zin is om te gaan offroaden.
Het is een erg leuke markt met veel lokale lekkernijen en ingredienten.
Halverwege doen we even een bak koffie met versnapering en daarna wat losse lekkernijen kopen om straks te picknicken.
Hetgeen we gekocht hebben, brood kaas en worst smaakt allemaal heerlijk,lekker vers.
Eenmaal terug op de camping besluiten we de korte route van de eerst dag in tegengestelde richting te rijden.
Door het wederom omzetten van de afstandsbediening naar de XR besluit ik maar gewoon het knopje in te drukken.
Dit resulteert uiteindelijk in de enige set filmpjes die ik gemaakt heb.
vanwege de aanwezigheid van 2 accu's die sneller leeg gingen dan op te laden waren ( en het maar anderhalf uur volhouden) leek filmen me niet de meest spannende manier om het rijden vast te leggen.
Ik zal proberen een aantal filmpjes te uploaden die geschikt zijn voor 'puplik fiewing '
het tegengesteld rijden van de route gaat nog lastiger , wederom door de zoom waarschijnlijk.
Ook was de eerste dag de route al niet mogelijk door een afzetting, de uitdaging om terug op de route te komen was er nu weer en dan van de andere kant, als je snapt wat ik bedoel.
Het was wel een hele leuke dag waarbij je op een compleet andere manier van de omgeving kon genieten als (alleen maar)met een helm op en motorpak aan.
Sommige hier met een sociaal leven zullen dat misschien wel herkennen
Het voordeel van een duur land als geboorteland is dat het alleen maar goedkoper kan worden als je op vakantie/reis gaat.
Scandinavië even niet meegerekend in ons (NL) geval.
Dus voor een paar euro koop je op de markt de heerlijkste dingen die je daarna in een schitterende omgeving in alle rust kan opeten.
Vergeleken met Nederland sta je in de file om op de posbank te komen, zoek je lang naar parkeerplek, betaal je teveel voor friet die na een half uur bezorgd word en heb je ook nog kans dat je nat regent.
Hoewel de eerlijkheid mij gebiedt te zeggen dat ik nog niet heb gehoord van gevallen dat men droog regent.
In de loop van de dag zijn er nog meer bezoekers op de camping gekomen waaronder een Nederlands stel die onderweg is naar Africa.
Ze hebben een Unimog helemaal omgebouwd naar een camper, ding is knalgeel en ze zouden een blog hebben , maar ik heb die link niet van hun.
's Avond word er iig lekker gegeten en geborreld door iedereen en komt de vrouw van het stel nog even met ons kletsen, de meneer heeft in eind vd dag al een stukje offroad gereden, daar was hij wel nieuwsgierig naar.
De kip uit een pannetje met laurier smaakte hemels.
Wat uit deze dag misschien wel belangrijk is om mee te nemen is het feit dat het ook wel eens ontspannend en goed kan zijn om een dagje niet alleen maar met de motor bezig te zijn.
Op een eerdere lange trip op de motor werd het duidelijk dat je op een gegeven moment toch moe word.
niet zozeer aan het eind van de dag, dat is logisch, daarom ga je naar ben en ga je slapen.
Maar op een gegeven moment word je het moe om maar door te gaan.
Waarschijnlijk is daarom het fenomeen 'weekend' uitgevonden.
Zelf in een aantal geloven is de zogenaamde rustdag opgenomen maar zelfs veel fulltimers hebben een bepaald soort gevoel bij het woord vrijdag (middag).
Toptip is om dat ook in te plannen als je op motorreis gaat.
In het verleden ben ik met een vriendin op motorvakantie geweest en op een gegeven moment reden we niet meer dan 2 dagen zonder meer dan 1 nacht op 1 plek te verblijven.
Met andere woorden, we reden niet meer elke dag door.
Ook deze vakantie zal ik merken dat het mij opbreekt dat ik elke dag moet opbreken....
daarmee bedoel ik in dit geval natuurlijk de tent.
maar alleen het feit dat je die een keer kan laten staan geeft die dag al erg veel rust en wat extra tijd.
De volgende ochtend blijkt inderdaad"dat de val toch wel het een en ander veroorzaakt heeft.
De pijn is weer erger geworden maar zoals eerder genoemd word het weer ook steeds warmer wat iig een lekker zonnetje geeft om (stil) in te zitten.
Er is een markt ergens in een stad verderop wat mij wel leuk lijkt.
Richard wil nog steeds wel rijden, maar afgezien dat het wat ongezellig is voor jAAP vind ik een rustdag ook wel lekker eigenlijk.
We besluiten gewoon te gaan en kijken of er vanmiddag nog tijd en zin is om te gaan offroaden.
Het is een erg leuke markt met veel lokale lekkernijen en ingredienten.
Halverwege doen we even een bak koffie met versnapering en daarna wat losse lekkernijen kopen om straks te picknicken.
Hetgeen we gekocht hebben, brood kaas en worst smaakt allemaal heerlijk,lekker vers.
Eenmaal terug op de camping besluiten we de korte route van de eerst dag in tegengestelde richting te rijden.
Door het wederom omzetten van de afstandsbediening naar de XR besluit ik maar gewoon het knopje in te drukken.
Dit resulteert uiteindelijk in de enige set filmpjes die ik gemaakt heb.
vanwege de aanwezigheid van 2 accu's die sneller leeg gingen dan op te laden waren ( en het maar anderhalf uur volhouden) leek filmen me niet de meest spannende manier om het rijden vast te leggen.
Ik zal proberen een aantal filmpjes te uploaden die geschikt zijn voor 'puplik fiewing '
het tegengesteld rijden van de route gaat nog lastiger , wederom door de zoom waarschijnlijk.
Ook was de eerste dag de route al niet mogelijk door een afzetting, de uitdaging om terug op de route te komen was er nu weer en dan van de andere kant, als je snapt wat ik bedoel.
Het was wel een hele leuke dag waarbij je op een compleet andere manier van de omgeving kon genieten als (alleen maar)met een helm op en motorpak aan.
Sommige hier met een sociaal leven zullen dat misschien wel herkennen
Het voordeel van een duur land als geboorteland is dat het alleen maar goedkoper kan worden als je op vakantie/reis gaat.
Scandinavië even niet meegerekend in ons (NL) geval.
Dus voor een paar euro koop je op de markt de heerlijkste dingen die je daarna in een schitterende omgeving in alle rust kan opeten.
Vergeleken met Nederland sta je in de file om op de posbank te komen, zoek je lang naar parkeerplek, betaal je teveel voor friet die na een half uur bezorgd word en heb je ook nog kans dat je nat regent.
Hoewel de eerlijkheid mij gebiedt te zeggen dat ik nog niet heb gehoord van gevallen dat men droog regent.
In de loop van de dag zijn er nog meer bezoekers op de camping gekomen waaronder een Nederlands stel die onderweg is naar Africa.
Ze hebben een Unimog helemaal omgebouwd naar een camper, ding is knalgeel en ze zouden een blog hebben , maar ik heb die link niet van hun.
's Avond word er iig lekker gegeten en geborreld door iedereen en komt de vrouw van het stel nog even met ons kletsen, de meneer heeft in eind vd dag al een stukje offroad gereden, daar was hij wel nieuwsgierig naar.
De kip uit een pannetje met laurier smaakte hemels.
Wat uit deze dag misschien wel belangrijk is om mee te nemen is het feit dat het ook wel eens ontspannend en goed kan zijn om een dagje niet alleen maar met de motor bezig te zijn.
Op een eerdere lange trip op de motor werd het duidelijk dat je op een gegeven moment toch moe word.
niet zozeer aan het eind van de dag, dat is logisch, daarom ga je naar ben en ga je slapen.
Maar op een gegeven moment word je het moe om maar door te gaan.
Waarschijnlijk is daarom het fenomeen 'weekend' uitgevonden.
Zelf in een aantal geloven is de zogenaamde rustdag opgenomen
maar zelfs veel fulltimers hebben een bepaald soort gevoel bij het woord vrijdag (middag).Toptip is om dat ook in te plannen als je op motorreis gaat.
In het verleden ben ik met een vriendin op motorvakantie geweest en op een gegeven moment reden we niet meer dan 2 dagen zonder meer dan 1 nacht op 1 plek te verblijven.
Met andere woorden, we reden niet meer elke dag door.
Ook deze vakantie zal ik merken dat het mij opbreekt dat ik elke dag moet opbreken....
daarmee bedoel ik in dit geval natuurlijk de tent.
maar alleen het feit dat je die een keer kan laten staan geeft die dag al erg veel rust en wat extra tijd.
mean-machine
uut Ee
Ik snap wat je bedoelt als je zegt dat het heel prettig is, als je er een keer een dag zonder motor tussen hebt zitten. Iedere dag weer en weer op de motor wordt op het laatst knap vermoeiend.
Afgelopen zomer vanaf noord-west Spanje heb ik bijna 2 weken lang steeds slecht weer op mijn hielen gehad. Dat deed mij dan iedere keer weer besluiten om te vertrekken voor de volgende rit. Als ik de weersvoorspelling raadpleegde en de info die ik kreeg van de locals zat er iedere keer spoedig regen aan te komen. Rijdend in de richting van Portugal kon ik ook daadwerkelijk een front zien aankomen. Ik reed daar precies op de grens van helder weer en een wolkenfront wat er aan kwam. Veel wind en een paar spetters gehad onderweg, maar meer ook niet. In Portugal aangekomen werd het flink warm, nog heter werd het vlak bij de kust waar hele stukken bos in de fik stonden.
Je wil natuurlijk onderweg ook nog wat zien. Bij voorkeur zonder regen! Dus achtereenvolgens Cap Finisterre, de noordkust van Spanje met de ria's, Picos de Europa en daarna de nodige Pyreneeën-cols, eindigend op hoogte 2407m in Andorra rijdt je natuurlijk het liefste als het droog is. Zelfs tot de Dordogne heb ik het steeds vrijwel droog kunnen houden. Pas vanaf Parijs ben ik getrakteerd op de volle laag. Maar goed dan ben je bijna thuis!
Maar terugkomend op een rustige dag onderweg was het zeker wel fijn geweest om enkele keer rustig te doen en in rust te genieten van de soms prachtige omgeving. Op het laatst word je er knap moe van!
Afgelopen zomer vanaf noord-west Spanje heb ik bijna 2 weken lang steeds slecht weer op mijn hielen gehad. Dat deed mij dan iedere keer weer besluiten om te vertrekken voor de volgende rit. Als ik de weersvoorspelling raadpleegde en de info die ik kreeg van de locals zat er iedere keer spoedig regen aan te komen. Rijdend in de richting van Portugal kon ik ook daadwerkelijk een front zien aankomen. Ik reed daar precies op de grens van helder weer en een wolkenfront wat er aan kwam. Veel wind en een paar spetters gehad onderweg, maar meer ook niet. In Portugal aangekomen werd het flink warm, nog heter werd het vlak bij de kust waar hele stukken bos in de fik stonden.
Je wil natuurlijk onderweg ook nog wat zien. Bij voorkeur zonder regen! Dus achtereenvolgens Cap Finisterre, de noordkust van Spanje met de ria's, Picos de Europa en daarna de nodige Pyreneeën-cols, eindigend op hoogte 2407m in Andorra rijdt je natuurlijk het liefste als het droog is. Zelfs tot de Dordogne heb ik het steeds vrijwel droog kunnen houden. Pas vanaf Parijs ben ik getrakteerd op de volle laag. Maar goed dan ben je bijna thuis!
Maar terugkomend op een rustige dag onderweg was het zeker wel fijn geweest om enkele keer rustig te doen en in rust te genieten van de soms prachtige omgeving. Op het laatst word je er knap moe van!
LePensZeur
MF Frietkraam
- Onderwerp starter
- #43
Zo , het is al weer vorig jaar dat ik hier de laatste update geplaatst heb
Ik merk dat het steeds lastiger word om iets 'nuttigs' te plaatsen.
1 man minder om mee te rijden maakt het navigeren toch wat lastiger los van het feit dat die het beste op de hoogte is van
de omgeving en de uitgestippelde routes.
Na de val op zondag volgen er nog 2 ...
** Dag 7 en 8 en het vertrek, dan wel de aanvang van de doorreis... ***
Zo , het is al weer vorig jaar dat ik hier de laatste update geplaatst heb
Ik merk dat het steeds lastiger word om iets 'nuttigs' te plaatsen.
1 man minder om mee te rijden maakt het navigeren toch wat lastiger los van het feit dat die het beste op de hoogte is van
de omgeving en de uitgestippelde routes.
Na de val op zondag volgen er nog 2 dagen waar we een 2 tal routes rijden die wederom een compleet andere omgeving laten zien.
De laatste dag rijden we nog een stuk waarbij we van het verdwalen een deugd maken en proberen nieuwe stukjes route te vinden.
Hierdoor komen we op wegen uit die overduidelijk een hele tijd niet meer gebruikt zijn.
Zoals eerder genoemd, een single track is een paadje door het bos wat net breed genoeg is dat je er kan wandelen of met 1 motor kan rijden.
Sommige delen was het 'track'gedeelte niet meer te zien.
Daar is jaren terug vast wel een tractor achtig iets een keer overheen gereden, maar verder ook niet.
en een uur later ging hij door met typen.. 2 DAGEN waarin gereden word.
Op 1 dag een erg mooie route die word afgesloten met koffie in Sort om vervolgens terug te rijden over asfalt.
maar volgens mij had ik dat al genoemd.
Een dag eerder dan gepland heeft jAAP het wel gehad met het hangen op de camping en besluiten ze naar huis te gaan.
Op dat moment moet ik opeens gaan denken wat er allemaal mee moet op de motor, wat er mee terug kan in de bus en of ik nog kleding moet wassen, wat ik dan ook prompt de ochtend van vertrek doe.
Omdat jAAP en richard liever in de nacht rijden word er nog een stukje offroad gereden in het begin vd dag , zodra ik gewassen heb om bij terugkomt de spullen in te kunnen pakken.
Onder het genot van een biertje rekenen we af met de eigenaresse v.d camping die elke dag nog even met ons doorneemt en jAAP zo goed is geweest zelf ook bij te houden wat we gegeten en gedronken hebben.
In dit geval niet om te zien of we opgelicht zijn, maar om de 'campingvrouw' vooral niet te kort te doen met alle baileys en wijn die we na het eten nog naar binnen werken.
Inclusief fooi komt het uit op 180 euro per persoon voor 1 week/ 7 dagen.
Dat is dus de plek op de camping inc. stroom, HEERLIJK eten en (veel) drinken in de avond met toetjes en al dies meer.
In mijn hoofd zit ik al een Ducati uit te kiezen die ik ga kopen na afloop vd vakantie omdat ik zo weinig heb uitgegeven
kortom een prima deal en door de fooi krijgen we ook nog een boel plaatselijke lekkernijen mee
Rond een uur of 4 vertrekken jAAP en Ricard weer naar nederland.
Ik had al het idee om 1 nacht extra te blijven op het moment dat ik niet in de ochtend zou vertrekken, om nu in te pakken in de middag om binnen een paar uur al weer een camping te zoeken... ik had het hier prima naar mijn zin.
Dus wederom een avond met Lam met knoflook en wederom een neut :
Niet de meest flateuze foto of erg mooi, maar geeft mijn inziens wel goed de sfeer weer.
inmiddels zat ik het verhaal in 2 vensters te typen..
De volgende ochtend eet ik het brood met gerookte ham op die de dame hierboven de avond ervoor aan mij geeft zodat ik niet op een lege maag hoef te vertrekken
hier begint de reis die ik ga maken van ergens onder Andorra naar Faro in Portugal, hemelsbreed ongeveer 1100 km verderop, maar dat is via de snelweg/tolweg dus dat valt af.
Om de lading van dit topic beter te dekken zal ik vragen of de titel kan worden verandert in :
reisverslag Offroad Noord-Spanje, Andorra Lepenszeur
en zal ik een nieuw topic maken met de reis die hier op volgt.
Dat lijkt me alleen voordelen hebben qua vindbaarheid.
Ik merk dat het steeds lastiger word om iets 'nuttigs' te plaatsen.
1 man minder om mee te rijden maakt het navigeren toch wat lastiger los van het feit dat die het beste op de hoogte is van
de omgeving en de uitgestippelde routes.
Na de val op zondag volgen er nog 2 ...
** Dag 7 en 8 en het vertrek, dan wel de aanvang van de doorreis... ***
Zo , het is al weer vorig jaar dat ik hier de laatste update geplaatst heb
Ik merk dat het steeds lastiger word om iets 'nuttigs' te plaatsen.
1 man minder om mee te rijden maakt het navigeren toch wat lastiger los van het feit dat die het beste op de hoogte is van
de omgeving en de uitgestippelde routes.
Na de val op zondag volgen er nog 2 dagen waar we een 2 tal routes rijden die wederom een compleet andere omgeving laten zien.
De laatste dag rijden we nog een stuk waarbij we van het verdwalen een deugd maken en proberen nieuwe stukjes route te vinden.
Hierdoor komen we op wegen uit die overduidelijk een hele tijd niet meer gebruikt zijn.
Zoals eerder genoemd, een single track is een paadje door het bos wat net breed genoeg is dat je er kan wandelen of met 1 motor kan rijden.
Sommige delen was het 'track'gedeelte niet meer te zien.
Daar is jaren terug vast wel een tractor achtig iets een keer overheen gereden, maar verder ook niet.
en een uur later ging hij door met typen.. 2 DAGEN waarin gereden word.
Op 1 dag een erg mooie route die word afgesloten met koffie in Sort om vervolgens terug te rijden over asfalt.
maar volgens mij had ik dat al genoemd.
Een dag eerder dan gepland heeft jAAP het wel gehad met het hangen op de camping en besluiten ze naar huis te gaan.
Op dat moment moet ik opeens gaan denken wat er allemaal mee moet op de motor, wat er mee terug kan in de bus en of ik nog kleding moet wassen, wat ik dan ook prompt de ochtend van vertrek doe.
Omdat jAAP en richard liever in de nacht rijden word er nog een stukje offroad gereden in het begin vd dag , zodra ik gewassen heb om bij terugkomt de spullen in te kunnen pakken.
Onder het genot van een biertje rekenen we af met de eigenaresse v.d camping die elke dag nog even met ons doorneemt en jAAP zo goed is geweest zelf ook bij te houden wat we gegeten en gedronken hebben.
In dit geval niet om te zien of we opgelicht zijn, maar om de 'campingvrouw' vooral niet te kort te doen met alle baileys en wijn die we na het eten nog naar binnen werken.
Inclusief fooi komt het uit op 180 euro per persoon voor 1 week/ 7 dagen.
Dat is dus de plek op de camping inc. stroom, HEERLIJK eten en (veel) drinken in de avond met toetjes en al dies meer.
In mijn hoofd zit ik al een Ducati uit te kiezen die ik ga kopen na afloop vd vakantie omdat ik zo weinig heb uitgegeven
kortom een prima deal en door de fooi krijgen we ook nog een boel plaatselijke lekkernijen mee
Rond een uur of 4 vertrekken jAAP en Ricard weer naar nederland.
Ik had al het idee om 1 nacht extra te blijven op het moment dat ik niet in de ochtend zou vertrekken, om nu in te pakken in de middag om binnen een paar uur al weer een camping te zoeken... ik had het hier prima naar mijn zin.
Dus wederom een avond met Lam met knoflook en wederom een neut :
Niet de meest flateuze foto of erg mooi, maar geeft mijn inziens wel goed de sfeer weer.
inmiddels zat ik het verhaal in 2 vensters te typen..
De volgende ochtend eet ik het brood met gerookte ham op die de dame hierboven de avond ervoor aan mij geeft zodat ik niet op een lege maag hoef te vertrekken
hier begint de reis die ik ga maken van ergens onder Andorra naar Faro in Portugal, hemelsbreed ongeveer 1100 km verderop, maar dat is via de snelweg/tolweg dus dat valt af.
Om de lading van dit topic beter te dekken zal ik vragen of de titel kan worden verandert in :
reisverslag Offroad Noord-Spanje, Andorra Lepenszeur
en zal ik een nieuw topic maken met de reis die hier op volgt.
Dat lijkt me alleen voordelen hebben qua vindbaarheid.
Laatst bewerkt:
LePensZeur
MF Frietkraam
- Onderwerp starter
- #45
Mja ik wou het af maken maar zat op een gegeven moment zelfs in 2 vensters te typen...
Ik hoop dat het nog een beetje te volgen is in het verhaal hierboven
LePensZeur
MF Frietkraam
- Onderwerp starter
- #47
en maar even de favoriet verwijdert en weer toegevoegd omdat in je favorieten de oorspronkelijke titel blijft staan
hoog tijd voor die nieuwe software
hoog tijd voor die nieuwe software
LePensZeur
MF Frietkraam
- Onderwerp starter
- #48
Ook hier maar even een kick om mensen die dit topic nog niet gevonden hadden wat (winter) leesvoer te geven.
De Xr400 die 1op12 ! liep is inmiddels voorzien van een sproeiert nr 142 ipv de 162 die er in zadt.
Maar aangezien er nog steeds sneeuw ligt vind ik het wel gezegend en is er nog niet veel gebeurt behalve een klein proefritje om te kijken of de motor enigszins normaal reageerde tijdens het rijden en dat leek in orde.
alleen was het 1 graden celsius dus f*ck it
De Xr400 die 1op12 ! liep is inmiddels voorzien van een sproeiert nr 142 ipv de 162 die er in zadt.
Maar aangezien er nog steeds sneeuw ligt vind ik het wel gezegend en is er nog niet veel gebeurt behalve een klein proefritje om te kijken of de motor enigszins normaal reageerde tijdens het rijden en dat leek in orde.
alleen was het 1 graden celsius dus f*ck it
Laatst bewerkt:
