Suzuki GSX 650/1250 F(A) Deel 4

DAG 4
360.jpg

Vandaag wederom een relatief vlakke rit door Oostenrijk en Duitsland.
Gelukkig beloofd het vandaag niet zo heet te worden als de afgelopen dagen.
Rond half negen rij ik weer weg bij het Gastehaus en zet koers richting Imst.
Gisteren in regen de Hahntennjoch op en af, vandaag gelukkig in droog weer naar boven (en aan de andere kant naar beneden).
Ondanks dat er op de top de nodige motorrijders staan valt het op de pas zelf mee met de drukte.
Lekker op het gemak de combinatie van bochten door.
360.jpg


Onderaan rij ik een paar kilometer door het Lechtal om daar uiteindelijk rechtsaf het Namlostal in te rijden.
Als deze weg in Nederland had gelegen, was dit waarschijnlijk DE motorweg van Nederland geweest, hier rijdt er echter amper verkeer.
Veel, heel veel bochten door dit dal in. Van 3 tot 180 graden links of rechtsom. Alles zit er wel in.
25km verder pak ik een klein stukje van de B179 tussen de Fernpas en duitse grens om daarna koers te zetten naar de Ammersattel.
Deze bochtige is niet extreem, maar het rijden langs de oevers van de Plansee maakt deze weg de moeite waard. Hier ben ik dan ook een paar keer gestopt vanwege de mooie fotolocatie’s.
360.jpg


Bij het nabijgelegen hotel stop ik voor de lunchpauze en geniet ik van het uitzicht over de see.
Na de lunch weer op weg en na enkele kilometers bereik ik de pashoogte en rij ik weer Beieren binnen (jammer genoeg geen bordje oid te vinden met daarop de pashoogte). Ook aan deze zijde van de grens is er vrijwel niks van haarspelden oid en via de Ettaler sattel (869mtr.) zet ik koers naar Garmisch-Partenkirchen.
Net als vorig jaar ook hier weer even een foto gemaakt in het aftandse skispringstadion.
360.jpg

Omdat ik ruim de tijd heb besluit ik om eens een rondje rondom de schans te lopen, helaas kun je deze niet tot aan de top bezoeken.
Na Garmisch is het weer koers zetten richting Oostenrijk. Ondanks dat de Zugspitze (met 2962mtr de hoogste berg van Duitsland) hier om de hoek ligt zie je deze pas bij het binnenrijden van Ehrwald.
360.jpg


Vandaag weer over de Fernpas die toch een stuk minder druk is dan in het weekend.
Jammer genoeg wel een vrachtwage en een rijtje auto’s voor me, dus echt doorrijden zit er niet in.
Dat heeft sowiezo hier weinig zin want er zijn de nodige lasercontroles. Zowel zaterdag, zondag als vandaag zie ik minstens 1x de politie op snelheid controleren.

Via de Holzleitsattel rij ik enkele kilometers over het Mieminger plateau om daarna af te dalen richting Inntal bij Mötz.
Eerst even een korte stop bij de kleine schans in Stams.
Daarna via Silz naar Haiming, Leuk om te vermelden is dat in 1857 er enkele mensen uit dit dorp geëmigreerd zijn naar Pozuzo in Peru, waar nu een dorp compleet in Oostenrijkse stijl midden in de jungle ligt.
In Haiming besluit ik om even te stoppen bij Oilers69 (www.oilers69.com) jammer genoeg is dit wegrestaurant op maandag gesloten.
360.jpg

Vervolgens gaat het steil omhoog de Haimingerberg op. Al na een paar kilometer lijkt het wegrestaurant nog op een puntje in de diepte.
360.jpg


Slingerend door het bos kom ik uit in Ochsengarten en vanaf hier rij ik nog even een paar kilometer door naar Kuhtai. Onderweg nog even in de remmen voor een wel heel bijzondere file.
360.jpg


Bovenop de Kuhtaisattel (mtr) een sticker gescoord voor op de zijkoffer en daarna weer afdalen richting Ochsengarten en Oetz. Onderweg opnieuw in de remmen. Dit keer voor paarden op weg.
Rond 17/17:30u zit de route voor vandaag erop.

DAG 5
360.jpg

Vandaag de langste ronde van deze week. 366km!
Toegeven, redelijk wat kilometers maar in je eentje is dit net wat makkelijker te doen dan in een groep. Ik had eigenlijk de Sellaronde willen rijden, maar omdat ik dan 400km onderweg was (waarvan 90% dezelfde weg was) heb ik er een ronde rondom Bolzano gemaakt.
De Vele kilometers komt mede doordat ik de Timmelsjoch 2x over moet. Van Dal naar Dal toch al snel 60km (x2 maakt dat 120km)
Om half 8 zit ik al op de motor (onder mijn motorjas nog een t-shirt en vest aangedaan), en een 45min. Later sta ik als enige op de Timmelsjoch.
360.jpg

360.jpg

Super rustig hier op de pas, en ook in de afdaling kom ik niet veel verkeer tegen.
Pas onderin het Passeiertal begint het wat drukker te worden.Jammer genoeg ook vandaag weer een vrachtwagen voor me, en door de bochten en vele tegemoetkomend verkeer is inhalen niet mogelijk. Jammer, maar we hebben vakantie en doen rustig aan.
Bij het binnenkomen van Meran gaat het links omhoog richting Hafling. De Temperatuur is inmiddels aardig gestegen en besluit om mijn vest uit te doen. Lekker in het zonnetje de berg omhoog, alsof het zo moet zijn ook hier weer een vrachtwagen voor me die ik pas kilometers later kan inhalen. Na Meltina op de SP99 is het gedaan met de drukte, wat zeg ik Op een stuk van 20km kom ik welgeteld 3 motorrijders en 4 auto’s tegen. Ik ben eigenlijk wel toe aan een korte stop, maar de enige horecagelegenheid op deze weg blijkt uitgerekend vandaag dicht te zijn.
Dan maar door bossen en weilanden door rijden naar Bolzano. Langzaam gaat de weg omlaag, en in de verte zie ik Bolzano al liggen.
360.jpg

De laatste kilometers van deze weg lijken wel een achtbaan.
1x meer dan 180graden rond, grotendeels door een tunnel.
Daarna zelfs een bocht van meer dan 360graden!
360.jpg

In Bolzano even een foto maken bij het lokale stadion. Jammer genoeg is de naast gelegen lunchroom nog gesloten tot 12u, en verder kom ik in deze stad niet heel veel leuke zaken tegen.
Ik rij langs het politiebureau en het valt me op dat hier enorm veel mensen van afrikaanse komaf staan te wachten (vluchtelingen?)
Nadat ik de stad door ben klimt de weg weer slingerend omhoog, en niet veel later zie ik een bordje staan met Hofschank Weidenhof. Dat klinkt goed, links een smal weggetje in en daar ligt idd een horecauitspanning ‘ in the middle of nowhere’ maar met een uitzicht om U tegen te zeggen.
360.jpg

Onder het genot van een Kaiserschmarn genieten van het uitzicht en daarna weer snel op weg om weer wat passen te trotseren. Het enige nadeel is dat het vandaag niet heel helder weer is waardoor je de bergen en rotsen niet heel goed kunt zien.
360.jpg


De stuurwegen zijn hier echt heerlijk. Verbazend goed asfalt en niet alleen maar haarspeldbochten. Volgend jaar toch eens een weekje dolomieten plannen.
360.jpg

Na de Lavezapas (1808mtr) gat het al slingerend richting de Mendelpas (1363mtr). Niet heel hoog, maar wel veel bochtenwerk. Op deze pas nog even een sticker gescoord. En dan door naar de volgende pas. De Gampenpas (1518mtr). Het voordeel van de Dolomieten is dat de passen relatief dicht bij elkaar liggen, waardoor je veel passen in weinig kilometers krijgt.
Net voor ik weer beneden bent begint het te druppelen en ik zie bij een tankstation wat motorrijders schuilen. Omdat ik ook moet tanken besluit ik hier maar te stoppen. Maar wat ik ook probeer, er komt geen druppel uit de pomp (tsja de italiaanse taal ben ik niet machtig dus geen idee welke knopjes ik in moet drukken). Dan maar in het naastgelegen café wat drinken. Na een half uur is het buitje voorbij en rijdt ik verder naar Meran, waar ik dit keer wel met succes kan tanken. De benzine is hier overigens een stuk duurder dan in Oostenrijk (gem. 1,20 tegen 1,49 de liter). Net na Meran WEER een vrachtwagen voor me. Dit keer met een shovel erop, dus de automobilisten erachter kunnen onmogelijk inhalen. Verderop in het passeierdal zie ik de regenbui al hangen. Nog 18km tot de timmelsjoch, ga ik droog daar komen, nog 17, nog 10, nog 8, 5km voor de TImmelsjoch besluit ik toch maar het regenpak aan te trekken. En inderdaad 3km voor de pas begint het even stevig te regenen. Ik krijg wel medelijden met de wegwerkers die bezig zijn om de fundering voor een muurtje te maken, in de korte tijd dat het regende is het meer een overgelopen goot geworden.
Halverwege de Timmelsjoch is het weer droog en kan ik het regenpak weer opbergen. Net na half zes ben ik op de top. En 45min. Later ben ik weer terug bij mijn verblijfsplaats. Net voor een nieuwe regenbui.

DAG 6.
Vandaag een soort van Rustdag.
Geen motorrijden maar 390km met de auto.
360.jpg

In December een andere auto gekocht, en ik had mijn vader zover gekregen om daar mee naar Oostenrijk te gaan. Zo kon ik ook de auto eens ‘testen’ in de alpen.
Net voor 8u vertrokken in direct de Timmelsjoch op. Ook vandaag ben ik op dit tijdstip de enige boven op de pas.
Dat levert wel mooie plaatjes op.
360.jpg

Tussen de Timmelsjoch en Meran een of andere duitser voor me die het nodig vind om voor elke bocht kort de rem aan te tikken. Na een km of 25 merkt hij dan toch de file achter zich op en laat eindelijk het verkeer passeren.
Net na Meran een korte pauze ingelast en dan door de Vinschgau op weg naar Prad am Stilfser.
Oftewel: De Stelviopas op.
Helaas is het rond de middag en is het hier (zeker in het bos) ook filerijden. Notabene een porscherijder durft amper gas te geven waardoor de colonne achter hem snel langer wordt.
Mijn vader en tante zijn passagier en weten niet wat ze zien op deze pas. Dit hadden ze niet verwacht.
Zeker boven op de top is het een komen en gaan van motorrijders, automobilisten, (prof)wielrenners en zelfs iemand die op skeelers!!! De berg op komt.
360.jpg

Na een uurtje rondkijken (en het kopen van een shirtje) rijden we aan de andere kant even kort de Umbrailpas op (we zijn er nu toch)
In de afdaling richting Bormio komt voor ons een wielrenner ten val. Zijn 2 vrienden stoppen snel, en ook ik help de onfortuinlijke man overeind. Buiten wat bloed op zijn knie en wenkbrauw die open ligt valt het gelukkig mee.
Via de Foscagnopas en aansluitende Passo d’ Eira zaten we koers naar Livigno.
Ondertussen passeren we de nodige profrenners die met hun ploegen hier op hoogtestage zijn.
Livigno is belastingvrij dus goedkoop tanken
360.jpg

We besluiten even lekker een rondje door het dorp te lopen en wat te genieten van het weer (23graden wat voor Livigno op 1800mtr hoogte zeldzaam warm is).
Door de Toltunnel komen we weer in Zwitserland uit waar we via de Ofenpas uiteindelijk bij de Reschensee aankomen. Hier weer even een fotostop bij de beroemde kerktoren in het water.
360.jpg


Via de Norbertshöhe (11 haarspeldbochten) komen we uiteindelijk weer in Oostenrijk terecht.
Via de Pillerhöhe en het Pitztal rijden we rond 19u Oetz binnen waar we nog besluiten wat te eten.
Morgen weer lekker op de motor.
 
Laatst bewerkt:
Die toltunnel van 12 euro was best lang.
Blijft prachtig om je foto's te zien en te beseffen dat ik er een paar dagen eerder was en weer terug wil.
Sigaretten en benzine zijn echt goedkoop in livigno.
 
DAG 7. Vandaag weer iets meer dan 300km op de teller.
360.jpg

Terwijl ik aan het ontbijt zit begint het jammer genoeg buiten zachtjes te regenen.
Met regenpak aan voorzichtig op weg. Ook op de eerste pas van de dag (de Pillersattel) regent het nog, maar bovenop de top zie ik in de diepte al het Oberinntal liggen waar het zo te zien toch droog is.

In de afdaling begint het inderdaad te stoppen met regenen waardoor ik even later dan eindelijk het regenpak weer uit kan doen.

Via de B180 gaat het snel zuidwaarts, helaas is het laatste deel over de Finstermunz en Reschenpas gestremd waardoor ik ook vandaag noodgedwongen via de Norbertshöhe moet rijden. Niet veel later bereik ik via de Reschenpas weer de Reschensee waar ik geniet van een Apfelstrudl met uitzicht op het meer.
360.jpg


Daarna gaat het richting de Stelviopas, vandaag met de motor omhoog.
360.jpg

Ook vandaag is het in het eerste gedeelte weer redelijk druk. Gelukkig kan je met de motor toch wat makkelijker inhalen op deze pas. Bovenaan weer gestopt voor de nodige foto’s. Omdat ik toch wat ging drinken bij de Tibethutte daar ook maar gelijk de motor gestald.
360.jpg

360.jpg

Na een uurtje weer op pad, vandaag niet via Bormio maar via de Umbrailpas omlaag. Met 2503mtr de hoogste pas van ‘Die Schweiz’

Het valt goed te merken dat in Mei de Giro d’ Italia hier is geweest. Plots zijn er ook veel meer wielrenners op deze pas te vinden.

Ook is het asfalt op diversen plaatsen nieuw aangelegd (en gelijk ondergekalkt door voornamelijk Nederlanders en Italianen).
360.jpg



Verder valt het met de drukte op deze pas mee waardoor ik lekker in eigen tempo kan afdalen richting het Val Mustair.

Het valt me nu pas op, dat je hier een mooi uitzicht hebt op de verderop gelegen Ofenpas.
360.jpg



Onderaan rechts en dan komen langs een locatie die we over enkele jaren waarschijnlijk nog weleens zijn bij ‘andere tijden sport’
360.jpg

360.jpg


Niet veel later rijd ik weer Italië binnen en kom ik weer uit bij de Reschensee.
Vanaf hier gaat de rit in omgekeerde richting van vanochtend.

Omdat ik nog wat tijd heb stop ik bij het restaurant/informatiepunt op de Pillerhöhe.
Hier heb je een mooi uitzicht op het Oberinntal en de omliggende bergen.
360.jpg


Via het Pitztal en Imst kom ik uiteindelijk weer aan in het Oetztal waar ik rond 17:15u terug ben.

DAG 8.

Alweer de laatste dag hier in Oostenrijk.
360.jpg

Vandaag de kortste route van de week. Nog geen 230km staan er op de planning voor vandaag.
Al bij het wegrijden ’s ochtends is de lucht al grijs.

Nog voor ik in Oetz ben (zo’n 15km verder) is het al aan het regenen, en kan ik opnieuw deze week het regenpak aantrekken.


Via Ochsengarten kom ik uiteindelijk in Kuhtai. Ondanks dat je hier 70/100km/u mag kom ik door de regen amper boven de 50km/u uit. Ook in de saaie afdaling door het Sellraintal is het niet veel anders. Je mag er 70 (op plaatsen ook 100km/u) maar ik kom hier door de gladde wegen ook amper boven de 50 uit (safety first).

Daarna over de Bundesstrasse richting Innsbruck. Jammer genoeg is het erg druk in de stad, waardoor het even duurt voor ik er door ben. Gelukkig lijkt de ergste regen voorbij.
Ondanks dat ik hem al eens op de foto, toch nog eens het Stadion op de foto
360.jpg


Via de oude Brennerpas zet ik koers richting Italië. Heel spectaculair is dit stuk niet (zelfs een beetje saai). Zo’n 20km na de grensovergang kom ik aan in Sterzing. Tijd voor de lunchstop. Heel veel is er niet te vinden langs de doorgaande weg dus ik stop bij maar bij een enigszins louchie Imbiss voor een tosti.

Gelukkig is het eindelijk droog, en kan ik na de stop zonder regenkleding de Jaufenpas oprijden.

Net voor ik boven ben begint het weer te regenen en kan het regenpak weer aan. Snel even een foto maken van het bordje aan de top en het uitzicht over het Passeirdal en dan naar beneden.
360.jpg

20km lekker bochtenwerk.

Een paar kilometer later is het alweer droog, en onderaan is het alweer zo warm dat regenpak en vest al niet meer nodig zijn. Direct na de afdaling van de Jaufenpas volgt voor de derde keer deze week de Timmelsjoch omhoog.
360.jpg

Ook hier weer hetzelfde verhaal als op de Jaufenpas. Onderaan de pas is het droog, maar net voor de top begint het te regenen.

Door de laaghangende bewolking is het soms zelfs zeer mistig.

Sinds vorig jaar is er bij de tolpoorten een motormuseum geopend, door dat ik in het Oetztal overnacht heb ik gratis entree dus uiteraard even een kijkje nemen.

Ik denk dat dit voor de liefhebbers van (oude) motoren iets is wat je zeker eens bezocht moet hebben.
360.jpg

360.jpg


Ook het horeca gedeelte is grotendeels in ‘motorstijl’ ingericht.

Ik heb nog ruim tijd over als ik het museum naar buiten loop en besluit een extra lusje aan de route te koppelen, de Oetzaler Gletscherstrasse. Geen pas, maar met 2829mtr wel het hoogst geasfalteerde punt van Europa dat je met een motorvoertuig kunt bereiken.
360.jpg


Vanaf Sölden gaat het vrij snel omhoog en na een kilometer of 6 (niet heel veel haarspeldbochten) bereik je dan de tolpoortjes (Wat is dat toch in Oostenrijk. Alle leuke passen en wegen zijn met tol), 5,50 armer en een gratis sticker rijker rij ik verder.

Helaas is het op deze hoogte echt bewolkt waardoor er buiten het onderste deel van de gletscher en het liftstation amper wat te zien valt. Ik volg de weg verder richting Tiefenbachferner (Wat volgens de diverse bronnen het hoogste punt zou moeten zijn), maar daarvoor zou ik eerst door een tunnel moeten.

Ik zie bovenaan wel een bordje staan dat het hoogste punt aangeeft, maar de hoogte klopt niet, en ook heb ik geen tunnel gezien.
360.jpg


Dan maar weer een stuk naar beneden.

Schijnbaar heb ik een bordje gemist want de Tiefenbachgletsjer blijkt de andere kant op. En inderdaad 2 bochten verder ligt de Tunnel (gelijk ook de hoogste wegtunnel van Europa).

Aan het eind van de tunnel ligt letterlijk het hoogtepunt van deze vakantie.

Als ik de tunnel uitrij verwacht ik een monument, een informatiepaneel desnoods een fanfare maar er staat……………. Helemaal niets. Sterker nog er is vandaag (op een shovelbestuurder na) helemaal niemand. De liften zijn dicht het restaurant gesloten en de temperatuur meter geeft net 4 graden boven 0 aan. Alsof dat nog niet alles is begint er ook nog natte sneeuw te vallen. Zelfs de shovelbestuurder houdt het voor gezien en ik besluit hetzelfde te doen.

Wat een teleurstelling.
360.jpg




Vandaag geen koeien of paarden in de afdaling, maar geiten.
360.jpg


Net na de klok van 17u ben ik terug.



DAG 9

Vandaag de lange terugweg naar huis.

Omdat ik niet continu autosnelweg wil rijden maak ik nog een omweg via Karslruhe en Kaiserslautern.

Mijn vader wil vandaag vroeg wegrijden zodat hij de files op de Fernpas voorheen. Zelf besluit ik hetzelfde te doen waardoor ik 06:10u al wegrij. De zijkoffers kunnen gelukkig in de auto mee, dus bij eventuele files kan ik er makkelijker tussendoor.

Ondanks dat de weersverwachtingen gunstig zijn begint het een paar kilometer later al te druppelen. In de verte zie ik al wat blauwe lucht te voorschijn komen dus ik besluit nog even te wachten met het aantrekken van de regenkleding.

In Imst is het inderdaad droog, maar als ik de richting opkijk waar ik zometeen naar toe ga zie ik een pikzwarte lucht. Dus hup regenpak toch maar uit het topkoffer halen.

Geen moment te laat want enkele minuten later komt het met bakken uit de lucht. De volgende 1,5u zijn de meest slechte omstandigheden om te motorrijden. Een drukke slingerende Bundesstrasse en hevige regen maakt dat ik uber geconcentreerd moet rijden.

De regendruppels op het vizier maken het zicht er niet beter op. Op sommige punten zie ik alleen het schijnsel van de lichten van de tegenliggers en rechts de witte lijn die de wegkant markeert.

Als ik zo tot thuis moet rijden gaat het een heeeeeeeeel lange dag worden.

Net nadat ik de autosnelweg oprij begint het te stoppen met regenen en komt er zelfs een waterig zonnetje door.
2u gereden en bij de eerste stop kan dan eindelijk de regenkleding voor de laatste keer opgeborgen worden. Op het gemak wat gedronken, en dan weer 2u op weg tot Pforzheim. Het valt (buiten de traditionele wegwerkzaamheden rondom Stuttgart) redelijk mee met de drukte waardoor ik er een lekker gemiddelde op na kan houden.
Na de 2e stop is het niet meer ver tot Karlsruhe waar ik een bezoek breng aan het Wildparkstadion.
Jammer genoeg ook hier een evenement waardoor ik voor de poort wat foto’s moet maken.
360.jpg


Na Karlsruhe binnendoor richting Kaiserslautern.
Via het Pfalzerwald (een van de grootste bossen van Duitsland) kom ik op de B48 terecht dit blijkt (zo lees ik later) een van de beste stuurwegen in Duitsland. En Terecht! Bocht na bocht na bocht.
Jammer genoeg heb ik op de 20km die ik over deze weg rij weer een oude heer voor me die 50 rijdt waar je 70 mag, en bij elke bocht weer even test of de remmen werken.
Helaas over de hele lengte van de weg een doorgestrokken streep waardoor inhalen ook hier verboden is.
Na een tijdje bereik ik dan toch Kaiserslautern waar het stadion al boven de stad uittorent.
360.jpg

Even een foto maken en dan de laatste etappe naar huis.
Langs de A61 nog een keer getankt (en even de benen gestrekt) en even verderop bij de Mac nog een hamburger gepakt om de inwendige mens te versterken.
Rond 16:45u ben ik thuis.
Moe maar voldaan en 3455km op de teller erbij.

Maandag nog even de motor gewassen en de stickers erbij geplakt en dan zit deze roadtrip voor 2017 er weer op.
360.jpg


Volgend jaar iets minder kilometers en met meer man?
 
Laatst bewerkt:
Leuk om het reisverslag te lezen! vrijdag is het voor mij zover. Het is de bedoeling om uiteindelijk in Kroatië te eindigen mits de omstandigheden het toelaten. De bedoeling is om hoofdzakelijk te kamperen.

Mijn eerste motor vakantie, dus we zullen zien hoe het gaat! :)
Voor deze vakantie een Tomtom 410 aangeschaft, en usb laders op de motor laten monteren, wel net zo handig. Uiteraard zal ik ook hier mijn reis laten zien!
 
Goed bezig, Sjoerd! Dat zijn flink wat kilometers.

Even wat anders: is er nog animo om iets van een toertocht te maken richting het najaar?

Goede reis, Bernard!
 
Laatst bewerkt:
Fijne reis gewenst Bernard. Hopelijk eindigt je reis niet in Kroatië, maar kom je ook heelhuids weer terug. Ben benieuwd naar het verslag. @eric ansich wel maar agenda begint alweer aardig vol te stromen.
 
Leuk om het reisverslag te lezen! vrijdag is het voor mij zover. Het is de bedoeling om uiteindelijk in Kroatië te eindigen mits de omstandigheden het toelaten. De bedoeling is om hoofdzakelijk te kamperen.

Mijn eerste motor vakantie, dus we zullen zien hoe het gaat! :)
Voor deze vakantie een Tomtom 410 aangeschaft, en usb laders op de motor laten monteren, wel net zo handig. Uiteraard zal ik ook hier mijn reis laten zien!

Ben benieuwd.
Voor ons staat ditzelfde avontuur gepland eind september begin oktober...
 
Vanmiddag een nieuwe achterband laten plaatsen. Het is toch weer de vertrouwde PilotRoad4 geworden. De Metzelers bevielen goed, maar hebben de 20.000 km (ruim) niet gehaald. Dat doet de Michelin toch aanzienlijk beter, dan maar iets meer een opricht moment bij remmen onder hellingshoek.
 
Laatst bewerkt:
Hey dat is toevallig.
Zat er gisteren onder het rijden ook aan te denken dat mijn banden eigenlijk nooit test op slijtvastigheid. Je kunt wel superveel grip hebben, maar als je om de 1000km je banden moet vervangen schiet dat ook zijn doel voorbij.
 
Dat was ook precies mijn overweging, Sjoerd! Slechte banden zijn er niet, wellicht is de ene band nog iets beter dan de andere band, maar de verschillen zijn klein. Als je dan veel kilometers maakt, is de duurzaamheid voor mij het meest van belang. Jammer dat daar nooit aandacht aan wordt besteed in de bandentests. In het geval van de Metzeler of de Michelin scheelt het 25%!
 
Hey dat is toevallig.
Zat er gisteren onder het rijden ook aan te denken dat mijn banden eigenlijk nooit test op slijtvastigheid. Je kunt wel superveel grip hebben, maar als je om de 1000km je banden moet vervangen schiet dat ook zijn doel voorbij.
Precies ook de reden ik nu ook een T30 Evo sporttour band heb genomen, en ook vanwege regen. Het is niet grappig om iedere 6-10dkm je banden te moeten vervangen. :/

En ook wat Eric zegt, ik snap niks van die bandentest zo. Blijkt ook dat Continental leuk scoort met rechtuit remmen in de regen maar als je een beetje afschuind of doet dat ze dan heel anders reageren...
 
Gisteren ook weer even het nut van goede banden mogen ervaren. de Bridgestones die ik erop heb liggen bleken het water prima af te voeren. Kan natuurlijk ook komen dat het belgische asfalt wat stroever is en je wellicht daardoor wat meer grip hebt (wordt zoiets ook getest eigenlijk :$ ).

Volgens de buienradar zou er gisteren af en toe een bui over de Ardennen trekken.

Dat bleek in praktijk toch wat anders te zijn, bijna de hele dag door dit weer mogen rijden. -O-





Gelukkig wel regenkleding bij me anders was ik doorweekt geweest.
 
zo ook ik ben weer terug van vakantie,

2 delige kofferset van suzuki mag weer weg (zwart)
iemand hier interesse? anders gaat die MP op.
 
Oke, ik ben ook weer terug van vakantie, na een rit door (uiteraard) Nederland, de reis door de volgende landen voortgezet: België, Luxemburg, Duitsland, Frankrijk, weer terug naar Duitsland (Eifel). De reis via de Moezel richting de Bodensee voortgezet. De Rhine Falls bekeken, om via Zwitserland en Oostenrijk te belanden aan de oosterzijde van de Bodensee. Vanaf hier doorgereden naar Triëst. Hier een aantal dagen verbleven om door te rijden naar Kroatië via Slovenië. hier een tweetal nachten doorgebracht in Pula, om het verste punt van onze reis te bereiken in Biograd na Moru. Op de terugweg via Zagreb (Kroatië) via Oostenrijk, Slovenië en Duitsland weer te eindigen in Nederland. Een reis van ver over de 4000 Kilometer. Ik moet zeggen een pittige test voor een eerste motorvakantie, maar zeker de moeite waard. Het verslag zal verder volgen.

Wat trouwens in de bovenstaande post al was te zien, de Eifel was noodweer. Aangekomen in de regen, om vervolgens te vertrekken in de regen. We hebben 2 nachten geschuild op de camping Drei Spatzen. Een camping die ik van harte aan kan bevelen. Ondanks dat de camping een nieuwe eigenaar heeft gekregen en er het nodige is om te verbeteren. één van de beste campings waar we deze vakantie zijn verbleven (met name dankzij het ontvangst door de eigenaar, de service, en het personeel).

kortom.... Meer volgt!
 
Terug
Bovenaan Onderaan