Ride Report: Trollen, Trekkershutten, Terrorvissen

[Scheurneusje]

Nou knap hoor met kater nog 998 km rijden...
Wat grappig dat jij vorig jaar reed waar wij donderdag aan beginnen terwijl het plan eigenlijk Noorwegen was waar kijk nu aan begint .. (vanwege de kosten maar van Noorwegen afgezien )

Ben benieuwd hoe het verder gaat...
Probeer af en toe on onze vakantie te kijken hoe het je vergaat.
Maar eerlijk gezegd doms fijn om geen internet etc te hebben en lekker niks te moeyen behalve motorrijden en eten en drinken...fijne vakantie

 

[bommes]

Leuke start samen met je kater

 

[De patatkoning]

Leuke start samen met je kater

Ja dat was ook niet de planning. En niet handig. Maar we hebben t overleefd. Inmiddels de eerste forse dag achter de rug. Zal vanavond een update schrijven.

 

[koenWitjes]

Zit te wachten op de update!

Reis jij beslist alleen? Als ik weet dat ik zoveel onverhard zal gaan rijden had ik liefst iemand mee gehad voor eventuele klappertje onderweg. , denk uberhaupt niet alleen zo ver zal gaan heb graag mensen om mij heen .

 

[De patatkoning]

Dag 2

In Noorwegen komt op 15 augustus de zon op om 05:30 uur. Dat weet ik omdat ik vergeten was de gordijnen dicht te doen de avond ervoor. Waarschijnlijk doordat ik high was. En dan niet van de drank. De eigenaresse van de B&B was namelijk zo vriendelijk geweest even een haardvuurtje voor me aan te maken in het hok waar ik een boek aan het lezen was. Ze was alleen vergeten de klep van de schoorsteen open te zetten. De rest laat zich raden.

Om kwart voor negen vanochtend zat ik op de motor, bepakt en bezakt. Moet eerlijk zeggen dat het me nog steeds tegenvalt, het aantal kilo’s wat ik weer mee aan het schouwen ben. Ik heb toch echt een lichte Giant Loop tas aangeschaft. Maar de motor voelt nagenoeg net zo zwaar als met de koffers als ik heel eerlijk ben. En die wegen per stuk toch al gauw 6 kilo (leeg). Maar goed…….. volgende keer nog maar een onderbroek minder mee dan.

Vanuit Ottestad allereerst richting Hamar, om van daaruit de wildernis in te duiken bij Hernes. Ik ben nog geen half uur onderweg in het bos, en ik merk al dat ik gespannen ben, stuur knijpen, verkrampen, dat soort werk. Dus de Patatkoning stopt en stapt af, het is tijd om mezelf eens vermanend toe te spreken. Deze natuur, deze wildernis, dat is het echte werk. Vandaar die spanning. In mijn hoofd ben ik de hele tijd bezig met “wat er allemaal zou kunnen gebeuren en dat er dan niemand is die….”.

Het verraste me dat ik daar zo van onder de indruk was. Maar het is natuurlijk ook niet heel vreemd. Waar in NL of omgeving kun je nog een half uur lang door een bos rijden, en werkelijk geen mens, huis, auto etc. tegenkomen? Nergens. We zijn het gewoon niet meer gewend. Gedurende de dag werd ik al wat losser, maar het echte genieten (van het rijden) heb ik nog niet ervaren. Het zal wel zeker nog komen. (Wat overigens ook niet meehelpt in die donkere bossen, is dat je soms paranoia wordt, denkende dat er vanachter elke boom een eland tevoorschijn gaat komen om op z’n gemakje over te steken…… Brrrrr…….).

Vanuit Hernes linksaf in noordelijke richting, Rena is de volgende “vector” op mijn garmin. Wederom meer dan een half uur aan één stuk diezelfde grindweg die zich golvend door het bos wurmt. Soms opent de begroeiing zich even, wat prettig is omdat je dan wat verder vooruit kan kijken. Het is niet zo beklemmend.

Aan het einde van de volgende vector ben ik in de buurt van Rendalen, waar zowaar een technisch stukje piste voor me opdoemt. Heerlijke dikke keien, lekker steil naar boven. Ik vraag me af hoeveel 15w50 motorex ik daar opgeschroeid heb Na dit technische stuk opent de bebossing zich weer, en heb ik een mooie glooiende gravelweg voor me......

….De gang zit er lekker in (voor zover dat mogelijk / verantwoord is, helemaal in je eentje), en dan zie ik in de verte iets ongewoons. Het duurt een seconde voordat je beseft wat er aan de hand is. Gatverpielekes! Welke malloot spant hier een ijzeren draad over de weg, met alleen een wit stukje plastic zak eraan voor de zichtbaarheid?! (Ik heb het gelukkig op de GoPro staan, zal een printscreen uploaden). Ik kom echt 1 meter voor de draad tot stilstand. Met een BPM van 185 haal ik die eiersnijder van het pad en vervolg mijn weg. Dat was weer ff een momentje om te onthouden de komende paar dagen…..

265km heb ik op de teller gezet vandaag. Waarvan 200 offroad. Ik ben serieus helemaal afgedraaid. Moe en voldaan. Maar de tent nog opzetten kreeg ik niet voor mekaar. Des te meer niet omdat het hier sinds 18:00 uur met bakken uit de hemel komt zetten. Dus uiteindelijk toch maar voor een houten keet gegaan op een camping. Heb ik tenminste rustig de gelegenheid om eens op zoek te gaan naar een regenpakkenwinkel hier in de buurt. Want de mijne ligt denk ik ergens tussen Rena en Rendalen. Onder mijn bagagenetje vandaan gefloept tijdens een van die vele zieke jumps van vandaag………


Groet!

PS: Er staan ook een paar fotos op Roel_U (@frenchfriesking_80) • Instagram photos and videos

 

[VTRrookie]

Die eiersnijder verwacht je ook niet!

Mooi verslag. Hoe houden die Mitas banden het uit op het asfalt en in de regen?

 

[De patatkoning]

Allen, de patatkoning leeft nog, maar voor het smeuïge verhaal van vandaag wil ik jullie vragen nog even geduld te hebben. De roaming kosten vliegen uit de bocht. Ik heb er best wat voor over, maar 60 euro per 2 dagen, daar moet ik eens een hartig woordje over spreken met mijn provider
Het was in ieder geval een bijzondere en ook spectaculaire dag. Verslag met foto’s volgt zodra ik hier ergens wifi kan vinden. Voor een tipje van de sluier, zie onderstaand, dat geeft alvast richting aan (deel van) mijn verhaal van vandaag.

Groet!

Here comes trouble.......

 

[De patatkoning]

Dag 3

Ik hoefde vanochtend niet te raden hoe het er buiten uit zou zien. Het toen ik de oordoppen namelijk uitdeed in de ochtend, leek het alsof de hel neerdaalde op het dak van de hut. In de vorm van water, dat dan weer wel. De hele nacht heeft het geregend. Potdomme. Tja, wat moet ik nu dan? Zeker lekker ook zonder regenpak. Toch maar de boel in ieder geval ingepakt, en om half 12 (ik moest om 12 uit de hut als ik niet nog een dag bleef), afgerekend en vertrokken. Om klokslag twaalf reed ik van het campingterrein af.

Vanuit Atla weer terug richting Hanestad (km-tje of 10), en daar weer afbuigen, het grote donkere bos in. Laat zich natuurlijk raden hoe het daar was. Blubber. Afgewisseld met modder. Op zich allemaal te doen, mits de juiste banden. Met name de voorkant is nogal “scary” en mist zijdelingse grip. Maar wat wil je met zo een 50/50 band. (de E07 is trouwens mijn all-time favoriet voor dit soort tripjes). Bij dit soort modder had een E09 of E10 het vast al beter gedaan. Maar goed…
Ik merk wel dat ik in het bos niet meer elke 500 meter de behoefte voel opkomen om mijn moeder te bellen, zoals ik dat gisteren had. Dus dat is al de winst van vandaag. Vanaf het moment dat ik van de openbare weg ben afgeslagen, rijd ik 40 (!) km langs een rivier, zonder ook maar 1 (!) iemand tegen te komen. Ik merk dat ik toch wel blij ben met de tracker die ik mee heb. Dat geeft een “gerust” gevoel. Het landschap verandert niet heel sterk. Simpelweg hele langgerekte gravelpaden, tussen de naaldbomen door. Erg machtig.

Na deze 40 km steek ik de rivier 2x over, en kom aan bij een “tolweg” in het bos. Heel grappig, je wordt geacht 50 kroon in een envelopje te stoppen, je naam (en kenteken) erop te schrijven, en het in een afgesloten brievenbus te stoppen. Ik moest de behoefte onderdrukken om niet ook nog op dat papiertje een mooie tekening te maken Maar goed, wel netjes betaald (en naar later blijkt, dubbel en dwars waard). Een kwartier bij de tolpoort vandaan, kom ik plotseling in een vallei terecht, het had werkelijk zo een landschap kunnen zijn uit een boek van Tolkien. Een vijftal houten huisjes met graszoden op de daken. En koeien. Eén van die koeien had een blik in haar ogen die heel erg leek op de blik van een goeie maat van mij, nadat hij 20 bier heeft gedronken.

Maar goed, ik wil op dat kruispunt mijn weg vervolgen conform planning / route, waarop er plotseling een vrouw naar buiten komt gehold. Ze dacht dat ik met de motor tussen de koeien doorwilde en vroeg of ze kon helpen. Ik raak met haar aan de praat. Anne Mare is de eigenaresse van het pittoreske Noorse boerderijtje. 10 weken per jaar leeft ze hier met haar man en een 40-tal koeien. Middle of nowhere. Hoe gaaf is dat. Ik had wel het gevoel dat ze absoluut om een praatje verlegen zat, wat ik natuurlijk kan begrijpen (ze zaten er al meer dan 2 maanden en hadden nog 2 weken te gaan). Ik word verrast door de plotselinge gastvrijheid: of ik wellicht trek heb, en bij haar iets wil eten?

Daar zegt de Patatkoning geen nee tegen. Ik krijg gelijk een glas ijskoude (gelukkig) verse dikke koeienmelk voorgezet. Nu beweer ik altijd een maag van beton te hebben, maar deze verse melk, daar heb ik het toch even zwaar mee achteraf gezien. Tijdens de rest van de rit die dag, stijgt er af en toe een robuust aroma op langs de binnenkant van mijn jas.

Na meer dan een uur met haar te hebben gekletst (jachttrofeeën van haar man bekeken, foto’s van de kids etc.), teken ik haar gastenboek, maken we nog vlug een paar foto’s en vervolg ik mijn weg. Ik kon nog niet vermoeden dat ik 10 minuten later flink in de problemen zou geraken……..

…….Nog steeds in die wonderschone vallei, doemt er plotseling een kabbelend beekje op. Daar moet ik door heen. Ik stap af en verken het te volgen pad (vergeet niet, de ktm weegt 200 kilo schoon aan de haak, en ik sleur ook nog eens een kilo of 25 aan bagage mee (als het niet meer is). Een beetje voorverkenning kan geen kwaad. Welnu, de beek steek ik zo over, geen centje pijn. Maar dan volgt een meter of 5 met moerasachtige blubber. Ik voel dat ik momentum moet houden, maar kies het verkeerde pad en rijd me echt helemaal vast. Niet meer voor of achteruit. FOK!!!

De zon op mijn knar. De muggen komen plotseling echt overal vandaan. Ik zweet zoals ik nog nooit heb gezweet. De motor blijft uit zichzelf rechtop staan. Plan de campagne: bagage eraf. Motor omduwen. Gebruik maken van de hefboom, waardoor ik hem een kwartslag kan draaien. En dan proberen dat dooie paard overeind te krijgen. Ik zal jullie het gevloek besparen. Anderhalf uur later heb ik hem weer rechtop staan (NO pun intended).

Sodeknetters, ik was (nog) niet in paniek. Maar ik besefte wel degelijk dat ik in de problemen zat. De bagage weer op de motor gebonden. Een heuse oerkreet geslaakt (echt waar), en door.
Maar de vreugde was van korte duur. 2 km verder kom ik een stuk pad tegen, dat ziet er zooo slecht uit, dat ik gelijk weet: dit wordt omdraaien. Ik had een aanloop kunnen nemen, maar het was simpelweg te lang. En bij de voorverkenning ervan bleven mijn laarzen al bijna achter in de blubber.

Tevens begon ik te merken hoe afgepeigerd ik was. Ik raadpleeg kort de Garmin, en besluit om te draaien, langs Anne Mare te rijden, en de andere kant op te gaan. Mijn eindbestemming van vandaag wordt simpelweg het eerste fatsoenlijke dorp dat ik tegenkom. Ik beland uiteindelijk in de buurt van Alvdal. Morgen wil ik rustig aan doen. Dus ik besluit een hutje te huren voor 2 nachten. Dat geeft wat rust. En tijd om een hengeltje te werpen wellicht

Tot de volgende!

 

[VTRrookie]

Erg mooi weer!

 

[LePensZeur]

Mooi hoor.
Net de Veluwe...

maar hoge roaming kosten omdat je niet binnen de EU zit qua bellen ?
dat is toch gelijk getrokken half Juni ergens.

Succes en plezier met uitrusten

 

[De patatkoning]

Mooi hoor.
Net de Veluwe...

maar hoge roaming kosten omdat je niet binnen de EU zit qua bellen ?
dat is toch gelijk getrokken half Juni ergens.

Succes en plezier met uitrusten

Kennelijk denkt noorwegen daar anders over.... mijn euros zijn ook niet overal geldig

 

[David_ZZR]

Supergaaf, maar roamingkosten? Dat is afgeschaft in de eu en daarnaast ook in Noorwegen, Liechtenstein en IJsland hoor!
Ligt niet aan Noorwegen maar aan je provider! Dat is degene die je iets in rekening brengt.

Roamingkosten binnen de EU verdwijnen: zo zit het

 

[bommes]

Gave foto's (ook op Instagram) en een gave rit zo.
Heb je een bepaalde route, of volg je gewoon wat de dag brengt??

 

[WillyvD]

Leuk geschreven en mooie foto's!

 

[De patatkoning]

Gave foto's (ook op Instagram) en een gave rit zo.
Heb je een bepaalde route, of volg je gewoon wat de dag brengt??

Als Ik de uren voorbereiding ga tellen....

 

[Monstro]

Mooie foto's en geweldig verslag van je avontuurlijke rit.

Grtzzz Edin

 

[bommes]

Als Ik de uren voorbereiding ga tellen....

Dat mag maar ik vroeg niet naar de kwantiteit
Vroeg me gewoon af of je gewoon een richting in reed omdat je daar waar gave dingen "verwacht" die je wil zien.
Of dat er echt een gpx in de Garmin zit vanaf de voordeur tot weer terug over de drempel.

 

[DetoX]

Goed verhaal Roel. Ik altijd maar roepen dat alleen offroad rijden niet handig is en jij bevestigt het.

Benieuwd naar de volgende dag, kom maar door.

 

[De patatkoning]

Mooie foto's en geweldig verslag van je avontuurlijke rit.

Grtzzz Edin

Volgende week laat ik je alle fotos zien

 

[De patatkoning]

Dat mag maar ik vroeg niet naar de kwantiteit
Vroeg me gewoon af of je gewoon een richting in reed omdat je daar waar gave dingen "verwacht" die je wil zien.
Of dat er echt een gpx in de Garmin zit vanaf de voordeur tot weer terug over de drempel.

Ik heb idd een gedetailleerde track gemaakt. En die volg ik zo veel als mogelijk. Maar de weergoden zijn me niet altijd gunstig gezind. Dus dan sla ik wel eens wat over, of ik werp een hengeltje

 

[De patatkoning]

Goed verhaal Roel. Ik altijd maar roepen dat alleen offroad rijden niet handig is en jij bevestigt het.

Benieuwd naar de volgende dag, kom maar door.

eens Maar NOG meer opletten met wat ik doe idd. Gisteren lag ie weer op zn kant. (Ik zag een mooie dikke forel zwemmen vanaf de weg. Wil omdraaien / blijft mijn stuur achter de altijd al vervloekte ktm
Tanktas haken.plop. Daar lag ie weer op zn zij......

verslagen zijn in de maak! Maar moet even de tijd vinden om aantekeningen uit te werken.

Gr!

 

[Frazer]

Alleen onverhard rijden is misschien niet zo handig maar ik doe het op vakantie eigenlijk ook altijd. Zolang je zelf maar een beetje weet wanneer het echt te gek wordt en je moet omkeren en geen al te gekke dingen doet. Motor neerleggen kan natuurlijk altijd gebeuren, als je dat niet wil dan moet je gewoon op het asfalt blijven.

 

[roozie]

Ik volg ook! Leuk!

 

[R0dsk0ll]

Mooi verhaal, veel plezier nog!

 

[De patatkoning]

Dag 4

Vandaag heb ik besloten het eens rustig aan te doen. Net zoals vroeger op school vlak voor de proefwerkweek. Aangezien ik nog steeds op dezelfde camping resideer, kan ik de bagage lekker thuis laten, en zowaar de sokken die ik in de hoek van de hut tegen de muur had neergezet, wassen en lekker laten drogen.

Vandaag een kortere route, dus op het gemak opgestaan, bakje koffie gezet, en getuurd naar de bergtop in de verte die ik vandaag wil gaan beklimmen. Trontoppen, het schijnt de hoogste (1600 meter en een beetje) begaanbare weg te zijn van Noorwegen. Die gaan we dan maar een bekijken.
Eenmaal opgezadeld, geef ik de brommer de sporen. Ik merk dat de slag in mijn voorwiel weer terug is van weggeweest. Ik had die velg net laten richten door Haan Wheels. Maar goed, daar moet ik de rest van de vakantie dan maar weer mee leven, want dat gaan we hier vandaag niet oplossen.

Het begin van de klim is makkelijk te vinden. Het eerste stuk is goed begaanbaar, maar wel gelijk redelijk steil. Potverdrie, wat een gaaf stukje weg. Eigenlijk zitten er weinig bochten in, je rijdt als het ware langs 1 flank naar boven, met van die lekker glooiende hobbels in de gravelweg. Aangezien je echt telkens 100 meter vooruit kunt kijken, kan zowaar het gas er een beetje op. Zoals gezegd, technisch niet de moeilijkste beklimming die ik ooit gedaan heb, maar wel een uitzonderlijke. Goed onderhouden ook. Op 2 km onder de top staan 2 rode kruizen (van hout) op het pad. Ik negeer ze vakkundig, maar als vlug kom ik er achter dat ze er niet voor niks stonden.

Na een scherpe haarspeld zie ik het al: een rots lawine met puntige rotsblokken zo groot als basketballen. Ik doe nog een heldhaftige poging, maar moet na een metertje of 20 toch al snel eieren voor mijn geld kiezen. Ook met dat grappige akkefietje van gisteren nog in mijn achterhoofd.
Op die helling van pak m beet 15%, draai ik dat logge beest dus op die rotsen. Alles gaat goed. Ik merk dat ik een klein vreugdehupsje maak (zo eentje waarbij de hieltjes tegen mekaar klakken) zodra ik weer “normaal” gravel onder mijn motor heb.

Wel jammer. Ik had graag die top even bekeken. Maar hier was echt geen doorkomen aan. Ik daal dezelfde weg dus weer af, maak een paar mooie foto’s op het moment dat de wolken net even weg zijn (ik rijd al de hele tijd in dikke mist) en sla vervolgens beneden in het dal rechtsaf, richting Alvdal. Daar weer aangekomen duik ik aan de noordkant van Alvdal de bossen in. De oermens in me laat van zich horen.

Ik zie na een aantal km het bos in te zijn gereden aan mijn linkerhand een mooi meertje. De motor wordt op de standaard geparkeerd, ik maak de hengel gereed en de eerste worp is een feit.
Wat is het toch een heerlijk gevoel, zo een aanbeet van die forel. Zo herkenbaar. (Voor mij dan hè. Mijn vaste viskameraad heeft al in geen jaren meer een fatsoenlijke forel aan de haak geslagen). Hij leest mee overigens…..

Binnen een uur haal ik twee mooie exemplaren op het droge. 2 aanbeten mis ik halverwege. Het moet hier werkelijke helemaal vol zitten met dikke forel, dat kan bijna niet anders. Wat een land. Wat een gave natuur…..

Na 2 uurtjes ben ik uitgevist, pak ik mijn spullen weer op en vertrek richting camping. Alles bij elkaar toch nog 80 km op de klok gezet. Morgen is weer een nieuwe dag. Ik ga een pint opentrekken.

Groet!