Ride Report: Trollen, Trekkershutten, Terrorvissen

Dag 5:

Wakker worden met een ruggengraat zo krom als een banaan. Nooit fijn. Nadat ik er een kwartier later in was geslaagd eindelijk rechtop te gaan staan, voorzichtig te bukken en onder mijn (bovenste verdieping) van het stapelbed te kijken, begreep ik wat de oorzaak was. De latjes van de bodem lagen los, en precies op dat deel waar ik last had, zaten geen planken. Dat begint lekker…

Buiten regende het. Binnen niet. Dus ik besluit het rustig aan te doen met inpakken. Ik probeer een ander campingtoilet dan de voorgaande dag. (Geen zorgen, ik houd het netjes, dus lees rustig verder). Tijdens het welbekende “hupje” dat mannen maken om de laatste druppel te laten vallen, merk ik dat ik precies met het bovenste topje van mijn schedel het dak van het gebouwtje raak. “Pok! Pok! Pok!”. Geeft toch weer een extra dimensie aan het plassen. Had ik dat maar eerder geweten….

Ik pak mijn spullen in en ongeveer een uur later rijd ik het campingterrein af. In mijn spiegel zie ik, terwijl ik onder de slagboom doorrijd, die ouwe knar van de hut aan de overkant met gezwinde spoed naar mijn hut lopen. Floep! Hij pakt gelijk ff dat blik Carlsberg waar ik echt geen plek meer voor had. Geniaal. Ouwe ekster.

Ik rijd naar Alvdal, want ik heb toch echt een nieuw regenpak nodig. Dat vind ik al snel. En maar goed ook. Vandaag zal ik ongeveer 27 keer nat worden (zeg ik met de wetenschap van nu, einde dag). Tot op de onderbroek.

Hoe dan ook. Ik sla gelijk af, een bospad op. Betaal voor de afwisseling maar weer eens 90 Kronen bij de slagboom (ik wissel het een beetje af. Daar waar geen camera hangt, rij ik meestal gewoon voorbij de slagboom). Na ongeveer 2 km kom ik in een dal terecht. Het is mistig. Vochtig. Voelt aan als herfst / winter (8 graden). Maar zelfs onder die omstandigheden zie ik de schoonheid. Zoiets heb ik echt nog nooit gezien in mijn leven. Niet normaal. Overal kleine meertjes. En zowat alles wat overblijft is okergroen (dat is een doordenkertje hè 😉 ). Ik ben er nog steeds niet achter wat voor een soort mos dat eigenlijk is wat je ziet overal. Wie het weet, mag het zeggen.

40 km lang is deze weg die me helemaal door het dal voert. Ik kom welgeteld 5 mensen tegen tijdens deze 2 uur durende sectie (inclusief pauzes voor foto’s en af en toe een hapje). Ik baal er echt van dat het zulk slecht weer is. Positief blijven is het motto, maar het knaagt wel. Zelfs de Noren die ik spreek, beginnen gelijk over “het weer”, zonder dat ik ze daar aanleiding toe geef. Ik was er van tevoren natuurlijk al op bedacht, maar tot nu toe kan ik niet anders zeggen dan dat mijn zorgen terecht waren.

Nu rijd ik hier, in dit bizar mooie (en goed geconserveerd gebleven) natuurgebied, maar ik zie er technisch gezien maar een kwart van, omdat het zicht niet verder rijkt dan 200 – 300 meter. Ik besluit even te stoppen, weer wat te eten, en mijn gedachten weer de juiste richting op te krijgen. In je eentje moet je dat immers gewoon zelf doen 😊

Het lukt. Ik stel mezelf ten doel ook het tweede dal dat op de planning staat voor vandaag, nog te rijden. Doorzetten. Met als einddoel het zoeken van een mooie hut waar ik mezelf eens goed in de watten laat leggen. Bijkomend voordeel zal zijn dat daar waarschijnlijk ook andere gasten zijn, zodat ik weer eens wat aanspraak heb. Kan nooit kwaad.

Bij Grimsbu duik ik dat tweede dal in. Nagenoeg net zo mooi als het eerste van vandaag. Eindeloze wegen die als een sliert spaghetti door de heuvels lopen. Hèt paradijs voor de dualsport – fanaat. Het is gestopt met hard regenen inmiddels. Ik schakel een versnellinkje hoger en kom weer lekker in mijn ritme. Bij een van de vele aftakkingen van de rivier die door het dal loopt, zie ik in een flits een knoeperd van een forel zwemmen. Ik gooi het anker uit. Die is van mij!!! Alleen nog even omkeren en zorgen dat ik hem niet laat schrikken. Ik keer om. Halverwege de draai merk ik dat mijn tanktas (de welbekende van ktm), voor de zoveelste keer naar links is gezakt. Met als gevolg dat mijn stuuruitslag flink wordt beperkt. De rest laat zich raden.

Weer lig ik op mijn fretje. Aangezien ik weet dat er toch niemand is die mij kan horen, vloek ik pak m beet een minuut of 2. Het gehele vocabulaire komt voorbij. Dat helpt niet. Het lijkt net alsof wél iemand mij heeft gehoord: een plaatselijke stortbui van heb ik jou daar. Achteraf gezien kan ik er nu wel om lachen. Maar op dat moment niet. Ik begin met het afladen van de bagage. Want inclusief is er echt geen beweging in te krijgen. Net nadat ik alles eraf heb gehaald hoor ik in de verte een brommend geluid. Het klinkt me als muziek in de oren…

Wat blijkt: een Nederlands stel op vakantie met hun gave 4WD VW Camper (Legergroen, erg stoer). Hoe grappig en toevallig is dat?! Ze helpen me uiteraard mee tillen en dan is het klusje zo gepiept. We kletsen nog een tijdje en vervolgen onze weg. Ze komen uit de buurt van Emmen geloof ik. Mocht iemand die hier meeleest, ze kennen, bedank ze nog maar een keer van me 😊

Die tanktas die gaat eruit na deze vakantie. Ben het nu helemaal zat. En een lichtere dual sport (de 790 adventure heeft mijn aandacht! En die T7 van Yamaha is ook om je vingers bij af te likken) is toch ook wel iets waar ik eens over na moet gaan denken. De 990 is echt een super machine waar ik erg tevreden over ben. Maar ik zie nu wel weer in hoe belangrijk het is om die motorfiets met zo min mogelijk moeite zelf overeind te kunnen tillen. Ach ja, er moet iets overblijven om van te dromen. En als ik niet kan kiezen, dan houd ik de 990 gewoon en koop ik nog een motor erbij (grapje. mijn vriendin leest mee, ik wilde haar even laten schrikken 😊 )

Ik geef die tanktas natuurlijk lekker de schuld. En technisch gezien is dat ook zo. Maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik zelf ook wel merkte dat ik moe begon te worden. Het werd tijd voor bier en vlees!

Nadat ik het gravel dus weer van dichtbij had bekeken, ben ik nog ongeveer een uur doorgereden tot aan de hut (Saeter) waar ik de nacht ga doorbrengen. Wederom een paradijsje op aarde. Even lekker gedoucht, want de schapenstront zat tot onder mijn kin (ik ben gestopt met te proberen om deze keutels de hele tijd te ontwijken. Dat is gevaarlijk omdat je dan onverwacht van je lijn afwijkt op al die gravelpaden).

Aangeschoven bij de andere gasten die al aan het eten waren, gelijk vrienden geworden met 2 aardige Noorse kerels die aan het wandelen waren in de bergen. En de rest van de avond dus lekker die 2 dingen gedaan waar wij mannen al eeuwenlang goed in zijn: bier drinken en mannengrappen vertellen. Om 00:30 uur knapten de lucifershoutjes die ik onder mijn oogleden had gezet. Toen wist ik dat het tijd was om naar bed te gaan. En zo geschiedde…

Ciao!

full


full


full


full


full


full


full


full


full


full
 
Ik zeg mondo enduro style en een DR250 voor de volgende trip.
Koop ik er ook 1 en sluit ik bij je aan.
 
Ik zeg mondo enduro style en een DR250 voor de volgende trip.
Koop ik er ook 1 en sluit ik bij je aan.

dr350, maar ik doe ook mee :t

Navigation Challenge The Vince - Austin Vince

je tanktas de schuld geven dat je valt, geniaal. de volgende 500 euro challenge heeft iedereen een tanktas gemonteerd die dit leest, hoef je het omvallen niet uit te leggen.

full


KTM power * PATS* :t
 
Laatst bewerkt:
Doe ik ook wel mee maar dan gewoon op mijn 660, daarmee heb ik al genoeg geoefend met optillen :+
Hoewel die T7....wie weet

Maar voor nu, top verslag weer!
 
Schitterende omgeving, schitterende foto's en nog schitterende verhalen!! Om te smullen haha

Ik volg je bij deze op IG en zeker in dit topic voor de verhalen *O*

'Off-road' in Noorwegen staat nog steeds op mijn to-do lijstje, wat een onwijs schitterend land is het :9
 
Dank allemaal voor de leuke reacties. @penseur: serieus! Die vermalijde tas! 😊😊 je mag hem hebben 😊
 
Laatst bewerkt:
Dank allemaal voor de leuke reacties. @penseur: serieus! Die vermalijde tas! 😊😊 je mag hem hebben 😊
Als je nou bij een kleding reparatie tentje klitteband onderop laat naaien een een patch op je tank plakt, dan gaat hij geen kant meer op. Zo doet Touratech dat af-fabriek.

Oke, oke, Touratech is dan wel failliet, maar het werkt wel. :Y
 
Als je nou bij een kleding reparatie tentje klitteband onderop laat naaien een een patch op je tank plakt, dan gaat hij geen kant meer op. Zo doet Touratech dat af-fabriek.

Oke, oke, Touratech is dan wel failliet, maar het werkt wel. :Y

Ik had al vele varianten geprobeerd, maar deze was me even ontschoten. Tox: jouw tips zijn goud waard :-)
 
Ik ben sowieso geen fan van tanktassen, zitten altijd alleen maar in de weg. Ik heb gewoon een klein waterdicht tasje achterop voor wat kleine spullen.
 
Leuk verhaal tot nu toe, dus ik lees lekker mee.

Ben wel benieuwd naar die vriend met die koeien kop die niet kan vissen... _O-
 
Laatst bewerkt:
Leuk verhaal tot nu toe, dus ik lees lekker mee.

Ben wel benieuwd naar die vriend met die koeien kop die niet kan vissen... _O-

Dat zijn 2 verschillende vrienden _O-

(Dit soort grappen zijn overigens de "mannengrappen" waar ik eerder over sprak :) )
 
Ik ben sowieso geen fan van tanktassen, zitten altijd alleen maar in de weg. Ik heb gewoon een klein waterdicht tasje achterop voor wat kleine spullen.
Als je op kampeervakantie gaat heb je de ruimte achterop wel beter nodig. Ik rij ook met een hanteerbare tanktas voor mijn camera, geld, peuken, etc.. Achterop een 35 ltr drybag waar alles in past aan kleding, ex kampeerzooi.
 
Kampeervakantie doe ik ook, en bij mij past dat gewoon nog achterop achter de bagagerol, op de plek waar normaal een topkoffer zou zitten. Hangt waarschijnlijk wel van de motor af of dit kan of niet. Maar ik vind tanktassen nou eenmaal ondingen, dus alles beter dan dat.
 
Kampeervakantie doe ik ook, en bij mij past dat gewoon nog achterop achter de bagagerol, op de plek waar normaal een topkoffer zou zitten. Hangt waarschijnlijk wel van de motor af of dit kan of niet. Maar ik vind tanktassen nou eenmaal ondingen, dus alles beter dan dat.


De vraag is: wie van jullie 2 neemt de meeste onderbroeken mee. 😊 Vanavond komt er weer een update!
 
Laatst bewerkt:
Dag 6:

Nadat ik in alle rust wakker ben geworden (alle andere gasten slapen nog), besluit ik rond 06:30 uur toch eens even naar buiten te lopen. Want het lijkt droog te zijn, en dit paradijs zal vast en zeker de zintuigen weer prikkelen zo vroeg op de dag. Sodeknetters, wat is het frisjes buiten. De hut ligt op pak m beet 700 meter hoogte, maar veel warmer dan een graadje of 7 – 8 zal het niet zijn. Ik ga op een rotsblok zitten (ik kijk wel even uit dat ik niet precies op een scherpe punt ga zitten 😉 ), en geniet van het schouwspel dat zich voor mijn ogen voltrekt. De koeien moeten namelijk worden gemolken, en worden uit de “kraal” gehaald. Wat zijn het toch grappige en lieve beesten. Achter elkaar aan sjokkend richting de melkinstallatie. Ze kennen de weg uiteraard. De logica van het loeien begrijp ik overigens nog niet helemaal. Er wordt namelijk geloeid op de meest onlogische momenten. Maar dat terzijde.

Na een tijdje wordt het erg fris en ga naar binnen voor ontbijt. Door het raam kijkend, zie ik dat het helaas alweer begonnen is met (hard) regenen. Ik stel mijn vertrek uit en pak mijn leesboek erbij.

Natuurlijk kan ik niet de hele dag blijven zitten, dus om 11:30 uur zit ik op de motor, ondanks de regen. Binnen 5 minuten voel ik het water al in mijn laarzen staan. Nu wil ik de verhaallijn niet onderbreken, maar toch even tussendoor he:

Wie verzint het om allroad-motorlaarzen te maken die werkelijk bij de eerste de beste klots water gelijk alles doorlaten? En dan zou je toch zeggen, dat als het er zo makkelijk in komt, dat het er dan ook wel weer uit zal lopen, niet? Welnee, het tegendeel is waar. Van buiten naar binnen gaat prima. Maar vervolgens blijft alles lekker staan. Binnen een kwartier kan ik ze ondersteboven houden. Man man man…. De hele dag met natte hoeven rondgereden. Alweer.

Maar goed, weer terug naar de start van de rit. Zoals op de foto’s inmiddels te zien is, lopen er in Noorwegen nogal wat wandelende kebab-rollen rond. Ik heb het er al eerder over gehad. Zeker als het regent vliegt je de stront van die beesten dus om de oren. Bij hogere snelheid weet het zich zelfs een weg omhoog te banen langs het balhoofd richting mijn vizier….

Jullie merken het wellicht al aan mijn schrijfstijl. Het was niet mijn beste dag vandaag. Sterker nog, gisteren had ik af en toe een “momentje”, maar vandaag was het gewoon de gehele dag door ploeteren. Regen, modder, glad, onzeker aan het rijden, etc. De “druppel” (pun intended) was een riviertje waar ik volgens mijn garmin doorheen kon / moest, maar dit riviertje was door de vele regen van de afgelopen dagen nu veranderd in een rivier. Ik durf het simpelweg niet aan. Ook vanwege mijn slechte humeur. Ik loop vandaag echt tegen mezelf aan. Graag had ik nu iemand bij me gehad. Niet alleen om tegen / mee te kunnen kletsen. Maar soms heb je even iemand nodig die je over een dood punt heen helpt.

Maar dat is me vandaag niet gegund. Ik reageer me even af op een boomstronk (er is toch niemand in de buurt). Keer om, en rijd ongeveer 5 km terug naar boven, het bos uit, terug naar de openbare weg waar ik vandaan kwam. Best nog wel een technisch stuk. Echter, bergop is makkelijker dan bergafwaarts. Terug op de openbare weg besluit ik mijn garmin te volgen, parallel aan de vectoren van de geplande route. En later weer aan te sluiten. Het lukt. Ik kom vervolgens weer op een tolweg terecht, met hele mooie uitzichten, maar die vergezichten van gisterochtend (ondanks de mist), daar kan tot nu toe niks aan tippen.

Het is klaar voor vandaag, na 230 km (offroad). Ik wil eten en slapen. Ook is me er alles aan gelegen om morgen weer een goed humeur te hebben. Dus ik besluit een dagje rust te nemen en morgen te gaan vissen in een dal waar ik veel aantrekkelijke meertjes heb gezien. Dus ik heb een camping gezocht en 2 nachten geboekt. Aangezien alle hutten waren vergeven, de tent opgezet en de tarp gespannen. Die motorkleding gaat namelijk echt niet mee de tent in. Toetanchamon had direct uit zijn graf opgestaan als je dat spul bij hem de piramide in had gesmeten.

Ik zal zorgen dat ik morgen weer in opperbeste stemming ben!

Groet!

full


full


full


full


full


full
 
Hopelijk knapt het weer wat op. Dat scheelt al een hoop ergenis!

En dan maar ff wat rustiger aan inderdaad, je hebt vakantie, en doet al meer dan 99%!
 
230km offroad is aardig veel! Lange dagen volgens mij. Half twaalf wegrijden en dan dit geklooi en toch nog 230 aftikken is knap. Hoe laat was je op de volgende camping?
 
230km offroad is aardig veel! Lange dagen volgens mij. Half twaalf wegrijden en dan dit geklooi en toch nog 230 aftikken is knap. Hoe laat was je op de volgende camping?

Uurtje of 19:00. Een gemiddelde van 30 haal ik wel. Incl pauzes.
 
Terug
Bovenaan Onderaan