Omdat ik net zo'n mooie reactie had gemaakt voor een topic, en dat in de tussentijd op slot ging. Toch maar even hier.
Een goede vriend van mij is helemaal leip van Intruders, en in het begin zaten we elkaar altijd een beetje te zieken, dan zei ik 'chopper zijn voor homo's' en hij zei dan weer wat doms over m'n brikkies. Maar uiteindelijk gaat het erom dat je lekker op 2 wielen aan het tuffen bent en of dat nou een chopper, racen, brik, 125cc, 1300cc of wat dan ook is, gaat erom dat je de lol eraan beleefd die je zoekt in het motorrijden.
Een aantal jaar geleden reden we eens terug na de nacht van Assen over een verlaten, en door de maan verlichte A28, en Ralf (zo heet die vriend van mij) reedt voorop op z'n gechopte Intruder, met daarnaast Wim op een eveneens verbouwde Shadow. Ik reedt er een stukje achter op een afgetrapte GT550 op noppenbanden. En ik moet zeggen, dat was het moment dat ik choppers (of customs of hoe je het ook noemt) toch wel cool begon te vinden. (zie mezelf er nog niet zosnel op rijden) Er ging zo iets 'cools' vanaf, een soort van EasyRider meets hele goeie blow ofzo. Vondt het echt een erg kicke en gaaf plaatje wat ik nooit meer vergeet.
En dat gevoel heb ik nooit gehad als een racer voorbij kwam op het achterwiel of wat dan ook. Das ook indrukwekkend, maar anders.
En terwijl ik bovenstaande typte, vroeg ik me in een keer af, wat was voor jullie 'het moment' in jouw motorrijgeschiedenis wat je nooit meer vergeet. Het moment dat je jezelf zo 'levend' voelde ?
Een goede vriend van mij is helemaal leip van Intruders, en in het begin zaten we elkaar altijd een beetje te zieken, dan zei ik 'chopper zijn voor homo's' en hij zei dan weer wat doms over m'n brikkies. Maar uiteindelijk gaat het erom dat je lekker op 2 wielen aan het tuffen bent en of dat nou een chopper, racen, brik, 125cc, 1300cc of wat dan ook is, gaat erom dat je de lol eraan beleefd die je zoekt in het motorrijden.
Een aantal jaar geleden reden we eens terug na de nacht van Assen over een verlaten, en door de maan verlichte A28, en Ralf (zo heet die vriend van mij) reedt voorop op z'n gechopte Intruder, met daarnaast Wim op een eveneens verbouwde Shadow. Ik reedt er een stukje achter op een afgetrapte GT550 op noppenbanden. En ik moet zeggen, dat was het moment dat ik choppers (of customs of hoe je het ook noemt) toch wel cool begon te vinden. (zie mezelf er nog niet zosnel op rijden) Er ging zo iets 'cools' vanaf, een soort van EasyRider meets hele goeie blow ofzo. Vondt het echt een erg kicke en gaaf plaatje wat ik nooit meer vergeet.
En dat gevoel heb ik nooit gehad als een racer voorbij kwam op het achterwiel of wat dan ook. Das ook indrukwekkend, maar anders.
En terwijl ik bovenstaande typte, vroeg ik me in een keer af, wat was voor jullie 'het moment' in jouw motorrijgeschiedenis wat je nooit meer vergeet. Het moment dat je jezelf zo 'levend' voelde ?