Je eerste Knee-Down

Status
Niet open voor verdere reacties.

edraket

MF veteraan
12 dec 2001
10.143
0
wijk bij duurstede
Kun jij je nog je eerste knee-down herinneren?

Die van mij staat nog steeds in m'n geheugen gegriefd. Was de winter van 1992/1993 dat ik naar Lookwell ging om op de broek van m'n combi van die knee-sliders te laten zetten.
Zegt die verkoper nog: "Ja dat zal je toch niet lukken op de openbare weg"

De winter was voorbij, de nieuwe ZXR werd afgeleverd en ik dus oefenen en oefenen, maar telkens net niet. Totdat ik op een goede nacht droom dat ik naar m'n werk rijdt met voor me Kevin Schwantz op z'n RGV500. Dus ik er achteraan en zie hoe hij in m'n favoriete bocht een prachtige knee-down maakt. Ahaaa denk ik, moet dat zo, dus ik precies als kevin die bocht door en jawel schraaaaaaaaaaap, een knee-down.
Ik wordt wakker, sta op en rijdt naar m'n werk, kom bij m'n favoriete bocht en doe precies datzelfde wat ik die nacht had gedroomd en wat gebeurt er: JAWEL SCHRAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAP, de eerste kneedown.
Vanaf dat moment was het hek van de dam en was kneedown rijden een feit
 
Yep, oefenen, oefenen, oefenen...steeds dezelfde bocht opnieuw. Van de A2 de A59 op richting Waalwijk...heerlijke 270 graden bocht (met gevaarlijke vangrail |( ) en maar oefenen. Na een middag oefenen ´s avonds nog maar een keer terug in t donker en op de een of andere manier lukte t ineens! 8-) Schrok me wel de pleures en zette mn motor meteen weet rechtop, maar dat was maar eenmalig :)

Thuis meteen een sms rondgestuurd:

Take a sharp curve like A2>A59 turn in, open the throtle, turn in a little sharper and lay your fucking KNEE to the ground :}

Ik was toch zo blij O-)
 
Mijn eerste Kneedown maakte ik +/- 2 jaar geleden. Reed de eerste motorjaren op naked-bikes en toen was de behoefte er niet en de fietsen leenden er zich niet voor (mijn mening)

Toen ging ik na aanschaf nieuwe motor met 2 vrienden naar de Maasvlakte en toen gingen we continue dezelfde bocht oefenen en op elkaar letten hoeveel het scheelde tot op een gegeven moment sssssssssssccccccccchhhhhhhhhrrrrrrrraaaap. Raar geluid echt schrikken deed ik niet. Tegenwoordig kneedown ik niet meer zoveel. Kvind het niet meer zo belangrijk/Leuk

Echt onwijs schrikken deed ik begin van dit jaar toen ik voor het eerst in een lange bocht met mijn steppie over de grond ging. Man wat een kabaal

[Op zondag 10 november 2002 11:33 schreef Fabian het volgende:
Van de A2 de A59 op richting Waalwijk...heerlijke 270 graden bocht (met gevaarlijke vangrail |( ) en maar oefenen.

Die bocht is idd :9
 
idd.
Datzelfde jaar gingen we naar Franchorchamps voor de 24 uurs en 's morgens zit ik voor de tent minuten lang met de broek op m'n schoot naar m'n slider te kijken. Als ik opkijk zie ik een maat van me me aankijken zo van: Wat ben jij allemaal aan het doen :?
Waarop ik tegen hem zeg: "MOOI HE ;)
 
idd.
Datzelfde jaar gingen we naar Franchorchamps voor de 24 uurs en 's morgens zit ik voor de tent minuten lang met de broek op m'n schoot naar m'n slider te kijken. Als ik opkijk zie ik een maat van me me aankijken zo van: Wat ben jij allemaal aan het doen :?
Waarop ik tegen hem zeg: "MOOI HE ;)

ROFL })
 
M'n eerste en enige 'knee-down' had ik bij een stoplicht. Ik was aan het kletsen met een maat naast me en we stopten voor het stoplicht. Ik doorpraten ...... vergeet ik m'n voet uit te steken(!) terwijl ik al stil sta .....Ik viel dus om en kreeg de motor zowat over me heen terwijl ik met m'n knie op de grond zat. Met veel moeite de motor weer overeind (geen schade gelukkig). Je had de omstaande medeweggebruikers eens moeten zien!!

Mijn eerste 'knee-down' dus! (maar dat bedoel je zeker niet ;) )
 
Na wat voorzichtige kusjes van m'n kneeslider, was het in de loop van augustus zo ver. Ik reed van Lieshout naar Son en Breugel. In de laatste rechter bocht voor Son en Breugel was het zover. Was op zich niet echt m'n bedoeling, maar het gebeurde gewoon: schraap, schraaaaap, schraaaaaaaaap. Hing ik er ver naast? Niet echt, maar ik stuurde waarschijnlijk net wat harder in dan normaal vanwege een paar tegenliggers.

Fabian was getuige, een eindje verderop MOEST ik gewoon ff stoppen om het te vieren 8-)

Was tevens ook de laatste dit jaar :P Ik ga niet echt extreem plat met m'n fiets en hang er ook niet extreem ver naast. Maar soms gebeurd het gewoon.
 
Zandvoort.
Tijdens een circuitdag. (1993)
Was de eerste keer dat ik met mijn motor op het circuit reed.
Na een paar ronden reed ik mijn middenbok aan de grond (ZZR600) en was het dus tijd om er meer naast te gaan hangen.
Bijna aan het eind van de dag kwam voor het eerst in de Nissanbocht mijn knee aan de grond :}
Later ook op de openbare weg, maar sinds ik bijna eens met een highsider in de vangrail van een klaverblad heb gezeten doe ik het daar wat rustiger.
Crawl
 
Kun jij je nog je eerste knee-down herinneren?

Die van mij staat nog steeds in m'n geheugen gegriefd. Was de winter van 1992/1993 dat ik naar Lookwell ging om op de broek van m'n combi van die knee-sliders te laten zetten.
Zegt die verkoper nog: "Ja dat zal je toch niet lukken op de openbare weg"

De winter was voorbij, de nieuwe ZXR werd afgeleverd en ik dus oefenen en oefenen, maar telkens net niet. Totdat ik op een goede nacht droom dat ik naar m'n werk rijdt met voor me Kevin Schwantz op z'n RGV500. Dus ik er achteraan en zie hoe hij in m'n favoriete bocht een prachtige knee-down maakt. Ahaaa denk ik, moet dat zo, dus ik precies als kevin die bocht door en jawel schraaaaaaaaaaap, een knee-down.
Ik wordt wakker, sta op en rijdt naar m'n werk, kom bij m'n favoriete bocht en doe precies datzelfde wat ik die nacht had gedroomd en wat gebeurt er: JAWEL SCHRAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAP, de eerste kneedown.
Vanaf dat moment was het hek van de dam en was kneedown rijden een feit
ik hoop dat je nooit nachtmerries hebt! :+
 
1986....motor:Yamaha RD500LC
locatie:Beneluxtunnel uit richting Naaldwijk...mooie lange rechter bocht.
Toen al waren er pakken met kniesliders(ik had 1 van de 1ste),een Dainese Eddie lawsonreplica.
 
Ongeveer een half jaar geleden. Het grote moment gebeurde op een parkeerplaats. Was eerst gewoon wat rondjes aan het rijden. Steeds platter en platter. Toen reed ik de voetsteuntjes aan de grond, dus dacht ik what the hell, de slider dan ook maar proberen. En ja hoor. Strelde nix voor, maar toch was het wel een grote `gebeurtenis` in me leven. Toen snelweg op, afritten pakken. Lukte steeds niet. Dus naar huis, volgende dag weer proberen en ja ....Schraaaapppppp. Vet blij, toen ging ik op Hoevelaken rijden en realiseerde me dat hoewel ik die kneedown kon ik voorbij gereden werd door allemaal rijders en dat het gewoon geen f#ck voorstelde. Dus sindsdien weer aan de bochtensnelheid gewerkt.


Maar ja, het is wel leuk :9
 
Nu ongeveer 'n jaar geleden, een zonder knee-sliders dan nog wel |( .
Daarna met zo'n skate-kniebeschermerke en nu met sliders op mijn textielbroek.

Ook op een afrit mét vangrail, maar ja dat hebben alle mooie bochten hier.
 
2 maanden geleden, oefenen oefenen oefenen... steeds hetzelfde (krappe)bochtje (voor de regio mensen: bochtje vanaf de molendijk tussen HIA en ridderkerk, bochtje naar beneden naar de rotterdamse weg) op een gegeven moment SCHRAAAAAAAP!!! ...zonder sliders... :( broek kapot en een smile van oor tot oor *D ). volgende dag broek naar MJK gebracht om te laten repareren en velcro op te laten zetten (sliders had ik al in huis maar vond het nog niet nodig om erop te laten zetten :( ) daarna elke straathoek geknied maar de lange, snelle bochten lukken (nog) niet. komt volgend jaar wel als het wat warmer is :)

[off topic] met dank aan Pgompie, die heeft mijn eerste kneedowns op foto/video gezet :} leuk voor later :)
 
Als ik de minibikes niet meetel is dit 'm:
full
 
Laatst bewerkt:
Eerste kneedown was in de zomer van dit jaar. Had al tijden een broek zonder kneepads en lang getwijfeld om een andere te kopen maar dat was toch wel vrij duur. Uiteindelijk bij een gespecialiseerd bedrijf kneepads op m'n leren broek laten maken. Vrijdagavond de broek weer opgehaald en de zaterdags bij de eerste de beste bocht kneedown. :) Na het weekend waren de sliders voor 3 kwart versleten. :P Sindsdien titanium erop, slijt het niet zo hard meer en geeft nog een leuk effect ook. :9
 
Ik kocht mijn eerste motor als heropstapper eind 1991. De winter doorgereden (brrrrr koud), en in het voorjaar de eerste keer Duitsland ingereden. Daar dacht ik hard te gaan (B258) kwam er echter heel snel achter toen die Duitsers voorbij vlogen dat ik bijna stil stond.

De hele middag vol verwondering aan de Nordschleife staan te kijken. De een na de ander met de knie over de grond. Een ding was zeker, ik wilde dat ook leren.

Dat zelfde jaar in NL de eerste keer een knie aan de grond.

Het jaar er na voor de eerste keer de Nordschleife op. En blij dat ik in 1 bocht een knee-down had gemaakt.

Nu de nodige jaren later moet ik heel hard nadenken waar ik op de Nordschleife geen knee-down maak. Tevens is dit nu geen doel meer, het gaat vanzelf en gebruik de knee-down waar hij voor is. Nl om de hellingshoek tov het asfalt te meten.

Dscn2519.jpg
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Op zondag 10 november 2002 14:31 schreef 2FAST4YOU het volgende:

Nu de nodige jaren later moet ik heel hard nadenken waar ik op de Nordschleife geen knee-down maak. Tevens is dit nu geen doel meer, het gaat vanzelf en gebruik de knee-down waar hij voor is. Nl om de hellingshoek tov het asfalt te meten.

:} psies, helemaal mee eens!
 
Da's het leuke wat me opviel. Op een gegeven moment hoef je geen moeite meer te doen voor een kneedown, gaat dan vanzelf. Vaak gehad dat ik m'n knie een beetje uitstak, hij de grond raakte en ik dacht 'Huh, nu al?' :? :) .

Maar om snel te gaan hoef je niet te kneedownen, mijn eerste kneedowns in bekende bochten was met lagere snelheid dan als ik voorheen die bochten reed zonder kneedown. Het is idd om te voelen hoe ver je zit (zoals Paul zegt) wel handig. :]
 
Toen ik mijn eerste kneedown maakte was het puur voor de `show` . Bochtensnelheid en techniek waren volgens mijn allemaal bagger. Maar na een tijdje en enkele 100den bochten verder merkte ik dat ik een afrit niet hard kon/durfte te nemen omdat de steppie/uitlaat asfalt raakt. Toen bleek het pas hoe ontzettend handig zo`n kneedown kan zijn.
Als me slider het asfalt raakt ga ik altijd veel druk erop uitoefenen om te zorgen dat ik niet nog platter ga. Is dit eigenlijk normaal of heb ik gewoon een slechte techniek :? Wel ff bijzeggen dat ik geen records breek qua bochtensnelheid :9

Het is wel een GS 500 met niet zo veel grondspelling
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Terug
Bovenaan Onderaan