48th overleden [april 2010]

Hai Oma :W

Over drie weekjes is het alweer een jaar geleden dat dit allemaal gebeurt is. Gelukkig zitten de beelden niet op mijn netvlies gebrand als in dat ik ze de hele tijd zie maar ik draag het wel altijd bij me. Invloed op mezelf of mijn rijgedrag heeft het niet echt maar als ik anderen zie inhalen dan komt het wel eens boven.

Een heel jaar...


Het toeval wil dat we het voorrijweekend op dezelfde datum starten al vorig jaar; we vertrekken altijd op donderdag maar omdat dit jaar het paasweekend ook dan valt hebben we besloten een dag later te gaan en de vrije paasmaandag erbij te pakken. Scheelt toch weer een vrije dag. Maar daardoor komen we dus op dezelfde datum weer door dat gebied. Nu niet onderweg naar Winterberg maar naar het Schwartzwald (zie Hét MF Motorweekend 2011).

We gaan daarom wel een klein stopje doen. Even stoppen bij de plek, nog een keer zwaaien en dan sluiten we het af. Ik heb gehoord dat zijn dochter een bloemetje gaat leggen daar en dat ontroerd me nou ik het typ want dat lag destijds relatietechnisch allemaal heel erg complex. Ik vind het mooi dat ze dat doet. Enfin, maar vanwege werk enzo gaat zij een dag eerder.
:}
 
Precies een jaar geleden, wat gaat de tijd hard. De voorrijders gaan vandaag langs. In gedachte ben ik er bij :/
 
Het staat me nog bij als de dag van gisteren, de gein die we maakte toen je ' s ochtends vanaf ons huis vertrok, het vreselijke telefoontje een paar uur later......

King smst net dat ze nu bij de plek des onheils zijn. Want ja, het toeval wil dat ze weer aan het voorrijden zijn net als een jaar geleden. De route is zo omgelegd dat ze even aanwaaien, speciaal voor vandaag, speciaal voor jou!

Het is niet met woorden te bevatten wat jouw ongeluk met ons gedaan heeft maar het mf-weekend gaat weer gewoon verder ook al je wordt gemist!
Gelukkig hebben we leuke herinneringen en anekdotes over je te vertellen en ben her nog steeds op die manier bij!


Lieve René R.I.P
 
Het staat me nog bij als de dag van gisteren, de gein die we maakte toen je ' s ochtends vanaf ons huis vertrok, het vreselijke telefoontje een paar uur later......

King smst net dat ze nu bij de plek des onheils zijn. Want ja, het toeval wil dat ze weer aan het voorrijden zijn net als een jaar geleden. De route is zo omgelegd dat ze even aanwaaien, speciaal voor vandaag, speciaal voor jou!

Het is niet met woorden te bevatten wat jouw ongeluk met ons gedaan heeft maar het mf-weekend gaat weer gewoon verder ook al word je gemist!
Gelukkig hebben we leuke herinneringen en anekdotes over je te vertellen en ben je er nog steeds bij op die manier!


Lieve René R.I.P
 
Laatst bewerkt:
BéKa is weer thuis. Ben met de anderen naar Hönningen gereden, stilgestaan bij René zijn gedenksteen en bij het Bikertreff café verderop iets gedronken. Hierna ben ik teruggegaan en de rest is verder gereden.

Ik was nog niet eerder terug geweest op de plek. Ben er nu geweest en het is goed. Ook al is René er niet meer, het MF Weekend gaat verder. Maar we zullen 'm niet vergeten.

In memoriam, René Brugemann (aka 48th).
.
 
Ook ik stond vandaag stil bij het overlijden van René. Het bericht kwam een jaar geleden als een bom binnen, we konden het niet geloven. Wij gingen toen door een moeilijke tijd en René stond altijd klaar om ergens mee te helpen. Als ik uit het raam kijk zie ik zijn huis, inmiddels verkocht en weer bewoond. Maar ik denk nog vaak aan mijn fijne en altijd behulpzame buurman!
 
Hij kocht van mij m,n circuit Thundercat, want racen op de obw werd wel erg gevaarlijk...niet te lang daarna verkocht ie de cat weer en kwam er een 2e appie voor op de baan.

Hij was een echte motorliefhebber, ik vond hem een sympathieke kerel waar je lekker mee over je hobby kon praten.

Nu een jaar later vind ik het nog raar dat ie verongelukt is.

Ik hoop dat z,n geest zijn karakter vastgehouden heeft!
 
Soms zijn er dingen in het nieuws die mij heel direct aan René en deze gebeurtenis doen denken.

Sta ik in gedachten weer op die weg.... :/
 
De enige troost is misschien dat René hier nog een beetje voortleeft, men zegt wel eens dat je pas echt dood bent als iedereen je vergeten is.
René heeft zich hier een beetje onsterfelijk gemaakt al had iedereen het graag anders gezien.
 
Terug
Bovenaan Onderaan