Marokko: foto's, informatie, adviezen, updates

Op dag 13 van ons avontuur is de bestemming Quarzazate. Maar eerst even lekker onder de douche en een ontbijtje scoren. Mijn zoon Guido heeft de tracking software online gekregen en dus plaatsen we weer de GPStracker onder het zadel van motoren. Dan gaat de binnentas weer in de koffer en plaatsen de aluminium drinkflessen weer in de houders achter op de koffers. Het is erg warm en voor ik verder ga zet ik de motor eerst in de schaduw. Ik moet het jerrycannetje vast zetten met een spanband en met twee elastieken zet ik de reserveband vast achter op de tasjes. We hebben een reserve voor- en achterband meegenomen voor het geval dat. Daarnaast hebben we drie reserve binnenbanden (2 achter, en 1 voor) meegenomen. Om ze te monteren hebben we drie bandenlichters in mijn linker koffer, een flesje zeepsop maakt het compleet. Ik laad de route in de navigatiesystemen, ja systemen. We hebben primair de Garmin Zumo 660 en als backup een Garmin Etrext touch 35. Deze kan ook op een paar penlights werken en kunnen we dus ook te voet gebruiken.
WP_20170417_002.jpg

Op de Zumo heb ik een kaart van Marokko bij Garmin gekocht, wilde ze dat ik nog een keer 90 euro ging betalen voor de Etrex. Dacht het niet, dus heb ik daar een openstreetmap kaart geladen, die zijn gratis te download op http://garmin.openstreetmap.org. Blijkt dat de openstreetmap veel nauwkeuriger is dat de garmin kaart. Die roept op de rotonde telkens neem de eerste afslag ook als dat een ander moet zijn. Zo ook vandaag we vertrekken en bij de rotonde hoor ik neem de eerste afslag, en dat doe ik ook. Na circa 10 minuten kijk ik even op de navi en zie ik geen roze lijntje en dan weet ik meteen shit fout bij de rotonde. We keren en rijden terug, we inderdaad de derde afslag moeten hebben kak! Ik erger me dat we hier zoveel geld voor hebben betaald. Ik maak een aantekening in mijn hoofd dat ik daar maar eens een klachtbrief richting garmin aan moet wijden. We draaien de N9 op en volgende die voor bijna een halve dag. Rond de lunch gaan we via haarspeld bochten de Tizi n'Tichka pas op. Vlak na de top gaan weer een binnen weg op. Wat meer avontuurlijk als de N9. De weg is vrij smal en op plaatsen behoorlijk beschadigd. We stoppen na een uurtje in het wild om wat water te drinken en de billen te ontspannen O-). Ik maak ook een vlogje voor op facebook, kan ik dat vanavond plaatsen. We vervolgen onze weg en na een half uur is het asfalt op en gaan we over het gravel verder. Dat gaat prima, ze zijn aan de weg aan het werken en over een jaar zal hier waarschijnlijk strak asfalt zijn. Na een drie kwartier rijden we het asfalt weer op. We volgen een schitterende weg hoog boven een ravijn, het begint wel hard te waaien. We stoppen voor foto's maar ik werk even door. De wind lijkt de motoren te kunnen omblazen.
WP_20170417_003.jpg

WP_20170417_004.jpg

We gaan snel verder en draaien weer de N9 op. Het gaat steeds harder waaien als we de filmstudio's voorbij rijden. Hier zijn films zoals "The Mummie" opgenomen, maar wij duiken wat omlaag en rijden door. In Quarzazate rijden we naar het hotel dat ik via booking.com had gevonden, maar het staat ons niet aan. We rijden door en we vinden een keurig hotel en ze hebben een bewaakte parking en nog plek voor ons. De kamer is keurig alleen de airco doet het niet, WIFI wel. Twee van drie is goed genoeg. We kleden ons om en gaan op zoek naar een kouwe kletser, die vinden we in de bar van het hotel. We hebben inmiddels vastgesteld dat het merk "Flag Speciale" prima te drinken is. We verkennen de rest van het hotel dat een binnenplaats met een zwembad heeft. Een jongedame is hier baantjes aan het zwemmen, die heeft vast geen behoefte aan twee bikers die een bommetje doen. We zijn verstandig en gaan de omgeving van het hotel maar verkennen. Verschillende winkeltjes, restaurants en een moskee. We kijken wat naar de winkeltjes en besluiten dan te eten bij een restaurantje dat kip aan het spit heeft hangen. We krijgen kip met frietjes, maar de smaak van de kip stelt een beetje teleur, ik vind hem of is het haar niet lekker gekruid, jammer. Met een koude cola spoelen we de kip weg. In het openbaar zul je geen bier geserveerd krijgen, daarvoor moet je dus echt in een bar van een hotel zijn. Overigens moet je in ieder hotel inschrijven. Kennelijk moet ze internationale gasten aan de politie doorgeven is ons verteld. In je paspoort wordt door de politie een nummer gestempeld en dat moet je iedere keer invullen. We gaan nog maar een biertje drinken. Gerard wil nog een sigaretje doen en even kijken of de motoren er goed bij staan. Daarna gaan we terug naar de kamer om de camera's leeg te halen en alles aan de lader te hangen. We kijken nog een beetje kastje en doen dan het licht uit.
 
Laatst bewerkt:
Voor dag 14 is de route slechts 165Km en een verbindingsroute over de weg. We hebben tijd genoeg en dus doen het rustig aan. We gaan laat aan het ontbijt en eten lekker ontspannen. Na de koffie wil Gerard een peuk doen en we zitten in ochtend zon op de trap voor het hotel. We kunnen al het verkeer zien dat voorbij komt. Na een poosje komt een man met hoedje aanlopen, of we stickers willen kopen? Laten we daar de laatste dagen naar op zoek zijn! We hebben vanaf Zagora al winkeltjes af gestruind naar mooie stickers voor op onze zijkoffers. Nergens te vinden, ook geen mooi shirt van de Merzouga ralley of iets dergelijks, niets. Onze petjes van het Bastion Hotels Dakar Team hadden we wel dertig keer kunnen verkopen. Nu komt deze man met een map aangelopen met stickers, helemaal goed. We bekijken zijn assortiment en besluiten er een aantal te kopen. In onze ogen overvraagt hij ook niet dus we gaan akkoord met de prijs. Als we de koop hebben gesloten vraagt hij terloops of we ook een t-shirt willen kopen. We bekijken zijn shirt en voor 100 dirham kunnen we geen buil vallen en schaffen ook deze aan, en nog twee extra voor mijn zoons.
IMG-20170420-WA0001.jpg

We plakken ze gelijk op de koffers, nadat we ze eerst schoon gemaakt hebben. Het resultaat vinden wij mooi. Uiteraard houden we de motoren zoveel mogelijk gelijk. Dit mond uit in een wedstrijdje synchroon plakken.
IMG-20170420-WA0002.jpg

Om een uur of elf vertrekken we richting Tinrhir. Het is een min of meer rechte weg door de woestijn. Onderweg stoppen we voor koffie in een soort weg restaurant. Na de koffie gaan we weer op pad maar worden in een dorpje verderop door de politie van de weg af gedirigeerd. We krijgen geen tekst of uitleg. Maar omdat iedereen van de weg wordt gehaald waren we niet ongerust. Ik vraag een taxichauffeur wat er aan de hand is, hij legt uit dat er een breed en hoog transport komt en dat we moeten wachten tot het voorbij is. OK dan kan de motor uit en op de standaard. We wachten een poosje en inderdaad komt er vrachtwagen met een gigantische watertank er op voorbij kruipen. De over de weg hangende stroomkabels moeten regelmatig worden opgetild. In Kalaat M'Gouna stoppen we voor de lunch, het wordt een soort mixed gril van brochettes met uiteraard friet en een koude cola. Na de lunch is niet heel ver meer naar Tinrhir. De Kashba die ik bij het plannen op de route heb gezet kan er net mee door. Tis dat ze een binnen parkeerplaats hebben en het niet duur is. We nemen de kamer en halen de spullen die we nodig hebben van de motor. Eerst maar weer een koude kletser, gelukkig hebben ze die wel. We spreken af hoe laat en wat we eten. Daarna lopen we het dorp in, er is markt en we kijken even rond. We worden verschillende keren aangesproken en we lijken er niet aan te ontkomen dat iemand ons wil rondleiden. Hij blijft aandringen en kost niets. Nou ja we lopen een stukje met hem mee. Door de nauwe straatjes van de Medina, er is kennelijk vrouwen markt. Veel kleding en sieraden. Op een gegeven moment hij wil ons meenemen naar een voormalig Joodse Kashba. Maar het is al donker en de steegjes zijn slecht verlicht en we vertellen onze "Gids" dat de rondleiding is afgelopen en we lopen terug naar het centrale plein. Daar drinken we nog een "Marokkaanse Wiskey" bij de lokale kroeg die helemaal vol staat met mensen die een voetbal wedstrijd op TV aan het volgen zijn, Barca-Madrid of zo. Ook hier weer veel vragen, die we vriendelijk beantwoorden. Dan is het tijd voor het avondeten en lopen we via een winkeltje voor water, cola en chips terug naar onze Kashba. Daar eten we en nemen nog een grappig filmpje op in onze kamer.
 
Laatst bewerkt:
Dag 15 starten we met een ontbijt op het terras van het hotel. Het terras ligt echter zeer dicht bij de weg niet echt tof met de passerende vrachtwagels. Maar goed het is weer een mooie ochtend. Na het ontbijt gaan we naar de kamer, ik maak nog even gebruik van het toilet, niemand zeggen tajine weg leggen. Trots op mezelf wil ik doorspoelen maar oei dat gaat niet. Ik kijk nog eens rond, geen emmer en de douchekop is te ver weg. Bij het inleveren van de sleutel vertel ik de hotelier dat het toilet het niet doet. Ok zegt hij zal er straks naar laten kijken, ik zeg hem maar dat dat een slecht idee is en dat hij beter met een paar emmers water die kant op moet. Hij kijkt even vreemd, maar dan valt het kwartje, dus.... _O- _O-
We vertrekken naar de todra kloof. Jammer genoeg is het alle ophef niet waard. Aan begin van de kloof zijn er wat souvenirs te koop, maar daar rijden we vlug aan voorbij na twee weken hebben we dat wel gezien. Naast de weg loopt een afwatering, die echter droog staat. De rivierbedding kruist de weg regelmatig en je raad het al daar waar de weg gekruist wordt is de weg beschadigd. We stoppen even voor een vlogje, tijd zat we hoeven vandaag maar 120 km. Het gaat lekker omhoog en we rijden door verschillende dorpjes.
WP_20170419_002.jpg

Nog voor de lunch zijn we in Imilchil, niet veel loos daar. We tanken de motoren vol en lunchen bij een restaurant. Natuurlijk worden het weer brochettes en natuurlijk pommes. De salade laten om gezondheidsredenen achterwege. Ook het water dat niet in afgesloten flessen komt slaan we vriendelijk af, met de smoes dat we daar van gaan roesten. De motoren staan op de motorparking
WP_20170419_009.jpg

Tijdens de lunch besluiten we dat we hier niet blijven, we rijden door naar onze volgende bestemming. Na de lunch verlaten we Imilchil weer in Noordelijke richting. Het gaat weer lekker omhoog. We rijden geruime tijd door het ruige Atlas gebergte. Laat in de middag dalen we flink en rijden we Kenifra in. Ik hoopte daar een hotel te vinden, maar helaas. Na weer hebben getankt rijden we de stad weer uit naar het hotel dat ik van te voren had geselecteerd. Gelukkig valt de rit mee en rond 19:00 rijden we het terrein van Relais de Fassa op.
WP_20170420_001.jpg

Het ziet er goed uit en ze hebben een mooie kamer voor ons, met huisdier een hagedis op muur. We doen onze motorjas en helm in de kamer en halen vervolgens onze spullen van de motor. Naast onze motoren staat een stoere Unimog Kamper van een Nederlands stel. Hij komt even een praatje maken en nodigt ons uit voor biertje. Dat willen we zeker maar het is handig om eerst wat te eten, dus dat doen we eerst. Het eten an sich is goed maar de bediening is wat onhandig, het leek wel of we de eerste gasten waren. Na het eten lopen we nog even langs het zwembad, maar neuh dat ziet er niet tof uit. Volgens mij hadden ze water uit de sloot gepompt. Bij de buren geniet we van een koud biertje, en ook de buurman vertrouwt het water niet. We poetsen onze tanden met water uit de fles. Nog even de filmpjes van de action cam naar het laptopje en dan lekker knoeren.
 
Laatst bewerkt:
Dag 16 begint met een mager ontbijt, geen jus de Orange afzien dus. De thee is echter wel goed, we gaan er vanuit dat ze het water lang genoeg hebben gekookt. We krijgen brood met de smeerkaas. Dat was ik vergeten te vertellen, overal waar je ontbijt krijgt, krijg van die "La Vache Qui Rie" smeerkaas, ik heb slechts op een paar plaatsen echte plakken kaas gezien. Daar ligt dus nog een export kansje voor ons kaaskoppen. Na het ontbijt voldoen we de rekening en laden onze tas weer in de koffer. De buurman komt nog voor een praatje en dan nemen we afscheid. We zijn nog maar net onderweg als de route me op een grindpad dirigeert. Het begint echt als een weg maar langzaam wordt het smaller. Het lijkt op een boeren weggetje om de koeien over te leiden naar de weide. Rustig rijden we door, de weg meandert langzaam omhoog. Het grind wordt steeds grover en op een gegeven moment kijken we omlaag een flinke afdaling in waar ook nog een flink rotsblok een groot deel van de weg verspert. Gerard is er niet gerust op, wat nu als we beneden niet verder kunnen en hier weer omhoog moeten? Ik haal mijn schouders op en zeg dat we er dan alles afladen en omhoog rijden. Voorzichtig laat ik met de voor en achterrem er op de motorfiets langzaam omlaag rijden. Bij het rotsblok moet ik ook nog behoorlijk naar links leunen om niet met de koffer het rotsblok te schrapen. Heelhuids komen we opgelucht beneden aan. Het grind is nu groter dan een honkbal en we moeten stapvoets, de motor met de voeten balancerend over het ruwe grind rijden. Gelukkig is het maar een stukje, waarschijnlijk gestort om een del in de weg op te vullen en daarna met zand af te werken. Maar goed we hebben er weer een avontuurtje te vertellen. Weer op een zandweg aangekomen rijden we rustig door. Regelmatig moeten we slootjes oversteken die regenwater uit de hoger gelegen delen afvoeren, erg mooi. Rond de klok van 11 uur rijden we weer het asfalt op en stoppen we bij één van de vele winkeltjes voor een cola en een koek.
WP_20170420_003.jpg

We de cola stappen weer op en worden getrakteerd op een mega mooi mediterraan landschap de route gaat weer via het Foret des Cederes naar Azerou. Het is een super strakke weg die door het glooiende landschap kronkelt. Ik ben alert op berber apen en stop als ik er één de weg over zie steken. Vlug de action cam aan. Jammer helaas heb ik daarna geen enkele meer gezien. Wel geiten, schapen, ezels (hoe wants to kiss the donkey) en de nodige honden. Die honden liggen vaak naast de weg te slapen, schrikken wakker als ik voorbij knetter en zien Gerard die achter mij rijdt dan als een lonend doel. Ze vergissen zich echter in de cross laars maat 48 van Gerard _O- _O- . In Ain Leuh stoppen voor de lunch bij een restaurantje waar al wat motoren staan. Het blijken ook Nederlanders die we al in Zagora hadden gezien. In het restaurant maken we een praatje en vragen of hun motorproblemen opgelost zijn. Verbaasd kijken ze ons aan, maar wij vertellen met een smile dat we de R80GS in Zagora hadden zien staan zonder klepdeksel. Bleek dat een klepstoter was afgebroken en dat deze vanuit Nederland moest worden geFEDEXt. Ze hadden nog een kapot naaldlager en drie lekke banden te hebben gehad. Ze vroegen wat wij hadden gehad, maar dat was kort: niets. Moet ook wel zeggen dat hun motoren op leeftijd waren en waarschijnlijk door hun zelf liefdevol onderhouden. Het omelet ging er prima in, lekkere cappuccino er bij helemaal goed. Na de lunch is nog een klein stukje naar Azrou, maar het hotel valt tegen en we rijden door naar Ifrane waar we op de heenweg hebben overnacht. Daar lopen we de stad in om bier te halen want dat wordt in het hotel helaas niet verkocht. We vragen waar we bier kunnen kopen en komen dan uit bij een drogisterij raarrrr maar het bier is goed. Onderweg eten we een hamburger bij één van de restaurantjes in een winkelcentrum. Het eten was goed en de muziek goed. Gewoon muziek van Eagles mag ik erg graag van genieten. De Marokkaanse muziek is gewoon niet mijn ding. We lopen terug naar het hotel en drinken de biertjes op onze hotelkamer. Nog een beetje internetten en dan op tijd naar bed, want morgen gaan we naar Fez een kort ritje :] :]
 
Laatst bewerkt:
Dag 18 begint goed ik ben redelijk op tijd wakker. Om de beurt wordt er gedoucht. Dit keer niet op de kamer maar hebben we een eigen badkamer aan de overkant van de gang. Prima hoor alles erop en eraan. Voor het ontbijt lopen we naar het restaurant, daar worden we herkend van de vorige keer. We bestellen weer een lekker ontbijtje en nemen de tijd. We hoeven slechts 106 km af te leggen naar Fez onze bestemming van vandaag. Na het ontbijt en doe nog maar een koffie flipfloppen we terug naar de kamer. Daar pakken we rustig onze spullen bij elkaar en brengen alvast de tas naar beneden. De motoren staan op de ruime parkeerplaats voor ons hotel. Voor de zekerheid zetten we het voorwiel van de ene motorfiets met een slot aan het achterwiel van de andere. Met het kettingslot zetten we ook onze reservebanden vast dat scheelt weer sjouwen.
WP_20170407_001.jpg

Daarna nog een keer naar de kamer om de jas de helm en de tanktas te halen. De tanktas gaat er weer op de de navi's weer op het stuur. We vertrekken in Noordelijke richting. De ochtend rijden we door landbouw gebied, ik weet niet wat er verbouwd wordt maar op sommige plekken kijk men een beetje argwanend. Maar goed rond 12 uur rijden we weer op de N8 niet ver van Fez en we stoppen voor een bakje koffie bij een wegrestaurant. Er is ook koek dus dat doen we er maar bij: "Man gunt sich ja sonst nichts". Na de koffie rijden we vrij vlug Fez in. Het is er druk en oppassen geblazen. Is er een man op een brommer druk aan het gebaren. Ik knik vriendelijk maar rij gewoon door. Bij stoplicht weet hij toch weer tussen het verkeer door naar ons te frommelen en roept iets van hotel. Weer zo'n gids. Ik gebaar op de twee navi's op het stuur en steek m'n duim op, en denk je komt er wel uit. De brommer dude geeft het op als het stoplicht op groen gaat en omze gaskraan open. Het Ibis hotel ligt bij het station en is zelfs zonder navi gemakkelijk te vinden. Terwijl ik ga vragen of er plek is en we veilig kunnen parkeren wacht Gerard even bij de motoren. We kunnen achterom parkeren en ik boek gelijk voor twee nachten, het hotel heeft een mooi zwembad en we hebben nog een dag spare te verspijkeren. Gerard staat rustig te wachten en de bewaker heeft de achterpoort al open gedaan. Achter elkaar rijden we naar binnen en stallen de motoren op een soort binnenplaats. De bewaker bekijkt vol verwondering naar onze motoren. Ze zijn zeker mooi, maar ook niet de allernieuwste. We hadden eigenlijk het idee om een motor van rond de tweeduizend euro te kopen, dat zouden we ook kwijt zijn geweest voor huren. Maar toen kwamen we deze tegen, twee keer zo duur, maar erg mooi en weinig gelopen. Ik heb er geen moment spijt van gehad, Gerard heeft al een paar maal gezegd dat we ze nooit meer weg doen. Ondertussen hebben we natuurlijk al het nodige samen beleeft. Met de spullen vertrekken we naar de kamer, daar blijken geen handdoeken te zijn maar een telefoontje later komt men deze nog brengen. Het meubilair in de kamer lijkt gemaakt voor motorrijders, kastjes om de helm in op te bergen.
WP_20170422_004.jpg

Ook het uitzicht is mooi en had ik het zwembad al genoemd?
WP_20170421_001.jpg

Na dat we ons omgekleed hebben gaan de wandelschoenen aan en lopen we naar de oude medina. Dat is toch best een flinke tippel, maar zo zien we nog wat. Rond het 18:00 komen we aan bij de medina. Het is niet druk dus lopen we er even in. Natuurlijk weer een hoop winkeltjes en ja hoor weer een gids. We bedanken vriendelijk en lopen door. Nu is een medina wel een doolhof maar de winkeltjes hebben we wel gezien. Dus lopen terug naar de poort van Medina en gaan op een terrasje een cola drinken.
WP_20170421_002.jpg

Na de cola lopen we terug en we besluiten het avondeten in het hotel te nuttigen. Na de tajine nemen we een paar biertjes in de bar. Voor we naar onze bedjes gaan spoelen we het zweet nog even onder de douche weg. Nog even langs de kanalen op de tv zappen en dan een tukje doen.
We slapen lekker uit en genieten van een laat ontbijt. Na het eten gaan de wandelschoenen weer aan en gaan we de buurt verkennen. Rond twaalf uur eten we in een klein restaurantje een portie frietjes met gegrilde kip. Niet slecht. We slenteren weer verder en als we niet ver van het hotel meer zijn kopen we wat chips en cola voor op de kamer in één van de vele winkeltjes. Dit brengen we naar de kamer. We besluiten even op het station te gaan kijken, dat is tenslotte om de hoek. Het station voelt heel modern aan. Het stations gebouw heeft een traditionele vorm maar dan zoals gezegd modern. Tot onze verrassing is in het station een ijssalon en gaan we dus het eerste ijs van deze trip eten.
WP_20170422_003.jpg

Hierna lopen we terug naar de kamer voor siësta, een oude mannen dutje lekkerrr. Uitgerust gaan we in de buurt opzoek waar we eens gaan avondeten. Het wordt het restaurantje aan de overkant. Op het menu staat pasta, ook lekker. Nog een afzakker aan de bar en onze twee dagen Fez zitten er weer op.
 
Laatst bewerkt:
Dag 20 al weer, we zijn duidelijk op de terug weg. Maar vandaag verwacht ik een super mooie rit door het Rif gebergte. Flinke rit over een afstand van 230 Km rurale wegen. We ontbijten op tijd en proberen het drukke Fez uit te rijden. Op de eerste rotonde neem ik de verkeerde afslag zodat we de volgende rotonde weer rond gaan om dan op de eerste rotonde de eerste afslag te nemen. Maar dan lukt het toch om zonder verdere kleerscheuren Fez uit te rijden. Geruime tijd rijden we door een landbouw landschap. De Koning van Marokko heeft duidelijk geïnvesteerd in landbouw onder het moto als de mensen te eten hebben gedragen ze zich. In een kleiner dorp stoppen we in een soort van dorps cafétje. Hier komen duidelijk niet veel buitenlanders en wij steken uit als een zwerende vinger. We bestellen koffie met melk en dat krijgen we ook, het smaakt goed. We kijken toe terwijl iemand de remmen controleert van een bakmotorfiets. Hij maakt diverse remproeven maar telkenmale blijft de achterrem hangen. Na de koffie nog een peuk voor Gerard en dan gaan we weer verder. Het landschap wordt langzaam meer heuvelachtig. Rond het middaguur komen we bij een meer en stoppen we voor een paar plaatjes.
WP_20170423_002.jpg

WP_20170423_007.jpg

Daarna rijden we weer verder en houden nu ook uitkijk naar een restaurant voor de lunch. Maar we vinden niets. We rijden steeds meer in dun bevolkt gebied en de weg is niet best van kwaliteit. Rond een uur of twee stoppen we ergens in het wild om de bips te ontspannen en wat te drinken. Bij gebrek aan een restaurant spreken we de noodvoorraad liga koeken aan die Gerard mee genomen heeft. We zitten lekker onder het bladerdak van een bos. Na dat we weer verder gereden zijn rijden we na een kwartier toch een stadje in. We besluiten toch nog een koude cola op het terras te nemen en tanken in het dorp ook nog de motoren af. Dan wordt de weg beter van kwaliteit en de heuvels worden bergjes. We rijden over een schitterde weg in schitterend landschap. Onderweg proberen een paar kinderen onze flessen water van de motor te trekken door voor motor te springen. Ik kan de jongen maar ternauwernood ontwijken en brul dat hij weg moet wezen. Ik schrik me de pleuris en moet gewoon even bij komen :( :( . Bij Gerard heeft zich ongeveer het zelfde tafereel afgespeeld. Na een paar bochten zijn we het weer vergeten en genieten in volle teugen van het landschap. :] :] Als zich een parkeerplaats aandoet stoppen we weer voor een paar plaatjes.
WP_20170423_009.jpg

WP_20170423_010.jpg

Na ongeveer een uurtje stoppen we bij een wegrestaurant voor de koffie. Ondanks de afstand een ontspannen dagje. Nu gaat het verder over de N3 en dat schiet lekker op. We maken een goede tijd en komen rond 16:00 uur in Chefchaouen aan. We rijden naar het hotel dat in de navi staat. Maar helaas hebben we pech het is vol. We rijden nog naar een ander hotel maar dat stond ons om één of andere reden niet aan. Ik rij weer terug naar de hoofdstraat en stop voor de streep. Maar Gerard schiet door de zwarte delen van een zebrapad blijken ook geverfd en dus glad, plus het feit dat het berg afgaat en het gewicht van de beladen fiets maakt dat Gerard hard moet ingrijpen om mij niet te raken. Dat was bijna gelukt :} Onze koffers schampte elkaar maar we konden de boel overeind houden. Na dat we nog even rondgekeken hadden besloten we terug te gaan naar het hotel dat we aan de rand van Chefchaouen hadden gezien. Ze hadden een kamer vrij maar is wel wat ver van het centrum. We nemen de kamer en die ziet er prima uit goede keuze. We checken de bar en nemen daar een koude kletser, die hebben we wel verdiend. We besluiten naar het centrum te gaan met de taxi, moet kunnen voor een keer. Ik vraag aan de receptionist of ze een taxi kunnen bellen en wat het ongeveer kost naar het centrum. Oh zegt hij ongeveer 20 dirham. We kijken elkaar aan en schieten in de lach voor twee euro gaan we echt niet lopen _O- _O- . Het oude centrum heeft een mooie blauw witte medina waar we door slenteren. Boven is een burcht en een pleintje met restaurantjes waar we genieten van een hamburger met frietjes.
WP_20170423_017.jpg

In het restaurant naast het onze hangt een TV waar voetbal op te zien is. Drommen mensen staan te kijken. We observeren de mensen en kijken naar de mensen die voorbij slenteren. Rond 22:00 gaan we met een taxi terug weer naar het hotel. Daar nemen we in de bar nog een afzakker. Er speelt een man op een orgel en er zingt een jonge dame. De muziek echt is vreselijk, echt niet mijn ding en ik drink rap mijn bier op en gaan weer naar de kamer. Ik heb nog wat dingen met camera's en de laptop te doen. :z :z
 
Laatst bewerkt:
Dag 21 is een makkie we rijden over de N2 naar Tanger de eindbestemming in Marokko. Maar eerst gaan we ontbijten, koste wat moeite om iemand te vinden om ons ontbijt te maken en we waren alweer op weg uit de ontbijtzaal toen er toch nog iemand kwam kijken. We kregen dus toch nog ontbijt. Na het ontbijt hebben we de koffers weer aan de motoren gehangen. Omdat de motoren niet op een binnenplaats stonden hebben we ze gisteren naar binnen gehaald. Na het aftikken van de kamerhuur vertrekken we weer in zuidelijke richting. Rustig tuffen we richting Tanger. We volgen een riviertje die waarschijnlijk water afvoert naar zee. Zelfs op het laatste stuk is het genieten van uitzicht. Ondanks dat dit het laatste stuk in Marokko is zijn we toch best vrolijk. We vinden weer een chauffeurscafé voor de broodnodige koffie. Rustig zitten we op het terras en kijken naar de passerende auto's maar ook motoren. Toch wel een beetje jaloers omdat zij de vakantie nog voor zich hebben. We stappen weer op en toeren weer verder. In Ain Lahcen zien we een leuk restaurant met een overzichtelijke parking en een terras op de eerste verdieping en kunnen we de boel overzien. Dit keer wordt het mixed grill lekker met de patatjes natuurlijk, ook een cola en veel zalf (Highway Hornets voor mayonaise) mag natuurlijk niet ontbreken. We betalen de ober en rijden weer verder. Bij de snelweg zien we een bord naar Tanger-Med. Onze reservering geeft geen uitsluitsel of we in Tanger-Med of in Tanger zelf op de ferry moeten :X :X We besluiten om even in Tanger-Med te gaan kijken. We rijden een stuk over de snelweg en dat is gewoon weer wennen om zo hard te rijden. Het is maar een klein stuk en we vinden de terminal al vlug. Worden we natuurlijk weer aangesproken door zo'n gast in een geel vestje. Ik vraag gaat hier vandaan de ferry naar Seté. Hij geeft allerlei ontwijkende antwoorden en dan weet ik al dat dat weer zo'n pipo is die aan ons wil verdienen. Dus ik zet de motor in de versnelling en rij voorbij de agenten die slechts toekijken naar de terminal. En inderdaad moeten we van Tanger-Med vertrekken. Goed om te weten dat je niet aan de verkeerde terminal staat want er is ruim 50 km tussen. Gerustgesteld nemen de kustweg naar Tanger. We hebben nog 1,5 dag voor de ferry vertrekt dan kun je maar beter in de stad zijn. De kustweg volgt mooi de kustlijn en om 18:00 uur komen we aan bij het hotel in Tanger. Het hotel is aan het strand en ziet er prima uit. Wel is er wat verwarring over parkeerplaats, ik had aan de receptie gevraagd dat we motoren veilig konden stallen. Dat was allemaal in kannen en kruiken maar buiten stond de bewaker een beetje raar te doen. En ja hoor weer zo'n pipo dat we voor drie euro per dag bij hem moesten parkeren ergens verderop in een parkeerplaats. Niet de afspraak en ik loop weer naar binnen. Daar hadden ze me goed begrepen en de bewaker krijgt de opdracht om de achterpoort open te maken. Zie je maar weer, die pipo wimpelen af en rijden de brommer achterom. We zetten ze netjes neer en halen onze spullen eraf. Door de poort zien we eerst het zwembad, niet slecht.
WP_20170424_003.jpg

We brengen de spulletjes naar de kamer en de motorkleding gaat uit. Natuurlijk moeten we eerst de bar verkennen en ja hoor prima koude kletsers en een piano pipo die vol verve standaard akkoorden schema's ten gehore brengt, best lachwekkend. We lopen even naar buiten om op het strand te kijken.
WP_20170424_001.jpg

Doel bereikt eindpunt van de reis, we leggen het in een vlogje vast. Daarna wandelen we nog wat op de boulevard. Rond negen uur kijken we waar we eten en we zien een Pizzahut, moet kunnen voor een keer. Zelf vinden we het fris ik heb zelfs een vest aan maar de digitale thermometer geeft toch aan dat het 22 graden is.
WP_20170424_004.jpg

In hotel nemen we nog een afzakkertje en de piano pipo is vervangen voor iemand die het wel kan. Op de kamer nog even de camera leeg halen en een beetje zappen en dan val ik rozig in slaap :Z :z
 
Laatst bewerkt:
BlueFazerin zei:
Prachtig verslag. In Quarzazate niet langs Peter Buitelaar geweest voor tips. Zijn vrouw kan heerlijk koken met grote porties.
Klik om te vergroten...
Dank je! ik doe mijn best. Nee we zijn niet bij Peter geweest, ik wist ook niet dat dit een optie was. Maar we hebben het zelf prima gevonden allemaal. Porties zijn prima trouwens in Marokko, niet te weining en niet te veel. Behalve de soep dat is niet mijn ding.

Marcel
 
Laatst bewerkt:
Ik zie dat mijn foto's niet zichtbaar zijn en Google foto's werkt niet. Dus ik heb een tijdelijk blog aangemaakt en kopier de foto links van dit blog hier naar toe. Ingewikkeld weer, als iemand iets beters weet hoor ik het graag.

Het staat er allemaal weer op!
 
Laatst bewerkt:
Heerlijk leesvoer MajorFear.
Met een grote glimlach ook nog het laatste stukje gelezen.
Voor mijn vakantie blijven steken op het synchroonplakstukje. Na de vakantie stonden de laatste dagen er gelukkig op.
Cirkeltje rond en hoopjes inspiratie opgedaan.

Bedankt *O*
 
Beste Allen,

Eind januari begin februari willen wij met een groep van ca 6 man naar Marokko voor een off-road motortour.

Plan is om te vliegen naar Ouarzazate (overstapje in Marrakech) en dan ca 7 dagen de wildernis in.
We willen zo veel mogelijk off-road rijden.

Organisaties de we nu op het oog hebben:
Motorcycle Tours South Africa, Morocco and Andorra
Offroad Motorcycle Tours Morocco - Bikershome Motorcycle Tours Morocco (in dit topic ook al een aantal keer voorbij zien komen)
Moto Merzouga KTM,Motorbike tours in Morocco,touring,motorcycle KTM Morocco
Eden Aventure - Voyage et Raid Moto Enduro au Maroc - Accueil (start in Agdez ipv Ouarzazate)

Heeft iemand ervaring met een van deze organisatoren.

Verder hebben de meeste van ons niet de goede outfits voor woestijn crossen, we hebben of 'warm' textiel of leer en een 'gewone' integraal helm.

Bij de meeste bedrijven bieden ze wel een verhuur service voor kleding aan, maar wat te doen met helm/handschoenen/laarzen? Deze zijn in ons geval ook vooral straat georiënteerd?

Ondanks dat we allemaal al flink wat jaren motor rijden willen we voor de zekerheid en de voorbereiding nog een offroad cursus hier in NL doen, iemand tips voor een goede offroad cursus?

Nog meer tips/trics do's en dont's?
 
MajorFear zei:
Ik zie dat mijn foto's niet zichtbaar zijn en Google foto's werkt niet. Dus ik heb een tijdelijk blog aangemaakt en kopier de foto links van dit blog hier naar toe. Ingewikkeld weer, als iemand iets beters weet hoor ik het graag.

Het staat er allemaal weer op!
Klik om te vergroten...

thnx voor het mooie reisverslag! Het deed mij terug denken aan mijn eigen studie-rondreis in 1987. Het landschap is er nog net zo mooi alleen de steden lijken een stuk moderner geworden. Iets betere wegen, modernere auto's, in 1987 kwam je nog veel Peugeots 403, 404 en 504 en oude Mercedesen tegen. Ook in NL afgeschreven OV-bussen. In 1987 natuurlijk nog geen WiFi en Internet, weinig telefoon. Navigeren moest toen nog met een papieren kaart. Andere toeristen zag je er zelden. (behalve in de hotspots zoals Marrakesh en Volubilis, de oud Romeinse grensplaats ruines in de buurt van Meknes) En politie controles had je er toen ook al volop. Die stonden dan vaak op belangrijke kruisingen van hoofdroutes, vaak met voertuigen met een hele dikke radio antenne er bovenop.
De cultuur en de mensen waren voor mij toen best wel een cultuurschok. Het was destijds mijn eerste reis buiten Europa, ik was toen 19 en nog niks gewend.
Ik heb in die tijd meerdere keren in de open lucht geslapen waarbij het hotel bedden op een dakterras had staan. Erg leuk om te doen en de sterrenhemel is daar dan verbijsterd helder te bekijken (want nauwelijks lucht- en licht vervuiling!)
Een ander leuk moment was het rijden over de hoogste bergpas over de hoge Atlas, Tizi n'Tichka, ruim 2200m hoog, Van 30+C beneden naar -4C en sneeuw op de top van de pas. ik moet nog ergens een verzameling dia's uit die tijd hebben. Zal ze eens opzoeken en in scannen.
 
Je jaloezie is terecht Majorfear, als ik jouw eigen reisverslag zo lees :D
Dat is top om alvast in opperste reissfeer te geraken, dank daarvoor!

Heel veel zin in, en waarschijnlijk over een maandje een reisverslag hier :)
 
Laatst bewerkt:
Paul Br zei:
Je jaloezie is terecht Majorfear, als ik jouw eigen reisverslag zo lees :D
Dat is top om alvast in opperste reissfeer te geraken, dank daarvoor!

Heel veel zin in, en waarschijnlijk over een maandje een reisverslag hier :)
Klik om te vergroten...
Hallo Oma, en Paul hoe was het?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer

Vergelijkbare onderwerpen

Sanchez66
Marokko ....
Reacties
18
Weergaven
556
LePensZeur
LePensZeur
M
Tips gevraagd rondreis Marokko
2
Reacties
31
Weergaven
2K
Clank
Clank
Chrisbebop
Marokko 2023
Reacties
20
Weergaven
2K
AMo
A
No-geranium
Rondrit Nederland Tunesië via Marokko Spanje
Reacties
21
Weergaven
1K
Jack66
Jack66
A
Marokko reis (Tips gevraagd parkeren Bus Malaga/Algeciras!)
Reacties
5
Weergaven
507
orangektm
O
Terug
Bovenaan Onderaan