'k Ben om, Bender!
- Onderwerp starter TingTing
- Startdatum
Het gaat wat worden.
Ik zou twee dingen veranderen.
1. De ruit niet breder maken als de neus, beide zijden een centimeter of 4 smaller (en dan misschien ook wat lager).
2. ik zou de draadeinden sealen met krimpkous. Misschien wel in het blauw.
Maar ik wacht nog even af hoe het water/wind keerringetje er uit gaat zien.
Mee neens
roestendoenze
MF veteraan
Kweeniehoor maar ik lees alleen maar posts waar niks flauws of negatiefs in staat. Alleen soms iets met een knipoog erbij. Alleen staat die knipoog niet elke keer als poppetje erbij.
Maar zal net zijn welke (lees)bril je doorheen leest.
Maar zal net zijn welke (lees)bril je doorheen leest.
- Onderwerp starter
- #531
Goede morgen, en dan toch maar even plenair. Ik meen mijzelf tot op redelijke hoogte te kennen en iemand die mij een beetje kent weet dat ik de pennenstrijd geenszins schuw, maar soms prvaleren andere zaken en laat ik posten liggen, voor altijd, dan wel leg ik ze in het bakje 'later'.
Een nachtje slapen verder ga ik toch weer aan het buigen van die draadeinden op zoek naar een bevredigend en passend formaat windscherm. Alles lijkt letterlijk en figuurlijk te staan en te vallen met die steunen. Erover vallen kan ook, erop is duidelijk minder en doe je dat wel dan kan het pijn doen met zulk scherp gesneden draad over de volle lengte. Mooi karaktervol materiaal eigenlijk, figuurlijk tegendraads. Zo'n simpel idee, een voldraad bout zonder kop en dan de impact daarvan op het handelen van generaties. Te beseffen dat geniaal en eenvoud zo dicht bij elkaar liggen is toch weer de meerwaarde van een beetje scherp stellen.
Een nachtje slapen verder ga ik toch weer aan het buigen van die draadeinden op zoek naar een bevredigend en passend formaat windscherm. Alles lijkt letterlijk en figuurlijk te staan en te vallen met die steunen. Erover vallen kan ook, erop is duidelijk minder en doe je dat wel dan kan het pijn doen met zulk scherp gesneden draad over de volle lengte. Mooi karaktervol materiaal eigenlijk, figuurlijk tegendraads. Zo'n simpel idee, een voldraad bout zonder kop en dan de impact daarvan op het handelen van generaties. Te beseffen dat geniaal en eenvoud zo dicht bij elkaar liggen is toch weer de meerwaarde van een beetje scherp stellen.
Laatst bewerkt:
- Onderwerp starter
- #534
Dubbelpostje dan maar. 
Gisteren de ruit in zijn definitieve vorm gezaagd. Een variabele minder in dit proces is mij welkom. Inmiddels ben ik het spoor een beetje bijster in mijn eigen topic en vraag mij af wat ik wel en niet heb gemeld aan veranderingen. Wat ik wel weet is dat ik het mij niet gemakkelijk heb gemaakt met die min of meer zwevende constructie. Het heeft wel alle charme van hoe men vroeger dit soort zaken tot een oplossing bracht. Het is dan ook proefondervindelijk ontdekken van oude technieken, met alle 'onbeholpenheid' van dien.
Op mijn leeftijd heb ik nog altijd de beelden op het netvlies staan van de eerste invalidenwagentjes. Eigenlijk apparaten van voor de oorlog. Ongelooflijke gevaartes met een enkel fietswiel voor, twee achter. Gevaarlijk ogende ketting vanaf de voorwielas met klein tandwiel naar het balhoofd met groot tandwiel en daarvandaan twee lange hefbomen naar de stoel. Dat alles vanaf kinderhoogte bekeken zag het er even imposant als gevaarlijk uit. In het ergste geval was er geen kettingkast en maalde het geheel vrolijk open en bloot rond. Een vleesmolen kon nauwelijks gevaarlijker zijn. Indrukwekkend allemaal voor een kind temeer daar er ook nog iets was met die meneer of mevrouw daar ver weg in die stoel achter die vervaarlijk op en neergaande hefbomen.
Intrigerend als kind, want wat was er nu toch precies loos. Vragen was uit den boze, ik dorst zo iemand niet eens te bekijken, laat staan aan te spreken. Dus als zo'n ding ergens leeg stond terwijl de eigenaar aan alle gebruiksporen en afdrukken bijna nog aanwezig was, gaf ik mijn ogen de kost aan de fietstechniek, maar dan anders. Dat isolement, niet aankijken, aanspreken, was beklemmend.
Wat dit van doen heeft met mijn span is de overeenkomst in tijd van herkomst en het gebruik van de materialen en techniek. Die invalidenwagentjes kende ook een ruime mate van het toepassen van zeildoek en waren soms zelfs voorzien van een ruit, die ongetwijfeld ook ergens zwevend boven die twee vervaarlijk zwaaiende hefbomen moet zijn bevestigd.
Wat een associatie weer en nu maar zien hoe ik verder kom met deze klus. Sinds ik met dat zijspan in de weer ben is er bij mij een gevoelige snaar geraakt, geen open zenuw, maar toch, wat een in-span-ning.
En misschien ervaar ik nu ook wel iets van beklemming, en iets wat ik met enige moeite wel zou kunnen beschrijven maar waarvoor de invalidenwagentjes misschien wel een metafoor zijn.
Motoren , zijspannen en retrospectie, onlosmakelijk voor mij. Wat een indruk heeft dat allemaal gemaakt in mijn kinderjaren.
Gisteren de ruit in zijn definitieve vorm gezaagd. Een variabele minder in dit proces is mij welkom. Inmiddels ben ik het spoor een beetje bijster in mijn eigen topic en vraag mij af wat ik wel en niet heb gemeld aan veranderingen. Wat ik wel weet is dat ik het mij niet gemakkelijk heb gemaakt met die min of meer zwevende constructie. Het heeft wel alle charme van hoe men vroeger dit soort zaken tot een oplossing bracht. Het is dan ook proefondervindelijk ontdekken van oude technieken, met alle 'onbeholpenheid' van dien.
Op mijn leeftijd heb ik nog altijd de beelden op het netvlies staan van de eerste invalidenwagentjes. Eigenlijk apparaten van voor de oorlog. Ongelooflijke gevaartes met een enkel fietswiel voor, twee achter. Gevaarlijk ogende ketting vanaf de voorwielas met klein tandwiel naar het balhoofd met groot tandwiel en daarvandaan twee lange hefbomen naar de stoel. Dat alles vanaf kinderhoogte bekeken zag het er even imposant als gevaarlijk uit. In het ergste geval was er geen kettingkast en maalde het geheel vrolijk open en bloot rond. Een vleesmolen kon nauwelijks gevaarlijker zijn. Indrukwekkend allemaal voor een kind temeer daar er ook nog iets was met die meneer of mevrouw daar ver weg in die stoel achter die vervaarlijk op en neergaande hefbomen.
Intrigerend als kind, want wat was er nu toch precies loos. Vragen was uit den boze, ik dorst zo iemand niet eens te bekijken, laat staan aan te spreken. Dus als zo'n ding ergens leeg stond terwijl de eigenaar aan alle gebruiksporen en afdrukken bijna nog aanwezig was, gaf ik mijn ogen de kost aan de fietstechniek, maar dan anders. Dat isolement, niet aankijken, aanspreken, was beklemmend.
Wat dit van doen heeft met mijn span is de overeenkomst in tijd van herkomst en het gebruik van de materialen en techniek. Die invalidenwagentjes kende ook een ruime mate van het toepassen van zeildoek en waren soms zelfs voorzien van een ruit, die ongetwijfeld ook ergens zwevend boven die twee vervaarlijk zwaaiende hefbomen moet zijn bevestigd.
Wat een associatie weer en nu maar zien hoe ik verder kom met deze klus. Sinds ik met dat zijspan in de weer ben is er bij mij een gevoelige snaar geraakt, geen open zenuw, maar toch, wat een in-span-ning.
En misschien ervaar ik nu ook wel iets van beklemming, en iets wat ik met enige moeite wel zou kunnen beschrijven maar waarvoor de invalidenwagentjes misschien wel een metafoor zijn.
Motoren , zijspannen en retrospectie, onlosmakelijk voor mij. Wat een indruk heeft dat allemaal gemaakt in mijn kinderjaren.
Laatst bewerkt:
Hi Ting,mijn duit in het span: ik worstel hier met vorm vs functie. Een ruit op een zijspan heeft ontegenzeggelijk een functie: net als op de motor schiet het comfort omhoog. Qua vorm is het zelden een verbetering (dit is natuurlijk persoonlijk) en accommodeert nog zeldener met de vorm (en evt. ruit) van de motor. De Bender heeft een mooi samenspel van lijnen waarbij het lastig is harmonieus een accessoire toe te voegen.
In technische zin ken ik meer constructies van makkelijk te (de-)monteren insteekruitjes op oude zijspannen die prima werken op slechts twee pootjes aan de zijkant dus daar zou ik me geen zorgen over maken.
In technische zin ken ik meer constructies van makkelijk te (de-)monteren insteekruitjes op oude zijspannen die prima werken op slechts twee pootjes aan de zijkant dus daar zou ik me geen zorgen over maken.
- Onderwerp starter
- #536
Simms, alles goed? Jij snapt het dilemma. Ik wil bij een soort van origineel blijven en ja, het moet te verwijderen zijn. Iets definitief vast monteren op een een redelijk vlakke sterke basis maakt het een stuk eenvoudiger. En uiteindelijk krijg ik het wel voor elkaar. Overigens ben ik lid geworden van de klassieke zijspanclub. Heel klein clubje en ik ben benieuwd naar wat ik daar zoal ga aantreffen. Ik weet nu al dat ik op diverse vlakken zelf wel een bijdrage kan en wil leveren. Als ik het kan plooien rij ik dit seizoen nog een toerrit met die club.
Misschien treffen wij elkaar nog een keer.
Misschien treffen wij elkaar nog een keer.
- Onderwerp starter
- #537
Ik doe het nu zonder al teveel woorden, constateer dat de gal nog altijd overloopt, de toon te bitter is, waar ik toch redelijk tevreden ben met het resultaat. Vanaf hier de constructie zo goed, stijf mogelijk vast zetten, wellicht vergt dat nog een aanpassinkje en dan afwerken, kuisen, opleuken etc. Natuurlijk komt er nog een stripje op en een 'rokje' aan. Maar voor nu heeft het teveel tijd genomen en dus wordt het op een latere datum vervolgd.
roestendoenze
MF veteraan
Keertje poetsen dat raampje. 
Nee serieus, in eerste plaatje mooi lijnenspel.
Nee serieus, in eerste plaatje mooi lijnenspel.
- Onderwerp starter
- #539
Keertje poetsen dat raampje.
Nee serieus, in eerste plaatje mooi lijnenspel.
Transparant is het sleutelwoord tegenwoordig, maar nu nog zo monochroom zou het lijnenspel er weleens door verstekt kunnen worden.
Enne, een raampje heeft een omlijsting of een kozijn, een ruit niet en dit noem ik een windscherm, ook flauw maar wie kaatst..............
Thankx!
Laatst bewerkt:
kwastert
Forti Nihil Difficilius
Een raam is het kader waar een ruit in gemonteerd wordtTransparant is het sleutelwoord tegenwoordig, maar nu nog zo monochroom zou het lijnenspel er weleens door verstekt kunnen worden.
Enne, een raampje heeft een omlijsting of een kozijn, een ruit niet en dit noem ik een windscherm, ook flauw maar wie kaatst..............
Thankx!
- Onderwerp starter
- #542
NitroMax
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #544
Die is voor die zeemeermin dan zeker ?
Ik had er twee en ik dacht nog met de eerste bezig te zijn. Zeemeerminnen eten sterrenstof, vermoed ik.
- Onderwerp starter
- #545
Waarheid als een dartel gevlekt dier, IJsselkoe of zoiets!
En nu voor de hoofdprijs: In welk kader werd het meest recent een raamwet vervaardigd?
Laatst bewerkt:
roestendoenze
MF veteraan
ik ben niet zo van de neerlansche tael
Vooral in chat-vorm ben ik redelijk laks in woordkeuze en zinsbouw,
Doe mij maar programmeer taaltjes, dan bepaal ik lekker zelf hoe en wat.
MFer rdz = new MFer;
rdz.woordKeuze = laks;
rdz.zinsBouw = ookLaks;
Ofzoiets.
Als ik posts terug lees van mijn eerste jaar op MF verbaas ik mezelf. Vanallus foneeties opgenoteerd en van zulks dies meer zij...
Ennieweej, ik heb net aan een xs-span geprutst om toch een beetje ontopic te gaan.
Laatst bewerkt:
- Onderwerp starter
- #547
ik ben niet zo van de neerlansche tael
Vooral in chat-vorm ben ik redelijk laks in woordkeuze en zinsbouw,
Doe mij maar programmeer taaltjes, dan bepaal ik lekker zelf hoe en wat.
MFer rdz = new MFer;
rdz.woordKeuze = laks;
rdz.zinsBouw = ookLaks;
Ofzoiets.
Als ik posts terug lees van mijn eerste jaar op MF verbaas ik mezelf. Vanallus foneeties opgenoteerd en van zulks dies meer zij...
Ennieweej, ik heb net aan een xs-span geprutst om toch een beetje ontopic te gaan.
XS-span, welk dan?
roestendoenze
MF veteraan
van leluk2000
is dorpsgenoot en is ook beetje mijn schuld dat ie aan het driewieleren is gegaan
H-D Lasmoat
MF veteraan
Leluk heeft een prachtig span. Wij zijn ook druk met zo'n span op het moment in het BSC topic.
Ik heb op dat zelfde span leren zijspanrijden. Leuk om het 10 jaar later te mogen restaureren. Hij is nu echt wel opgebruikt.
Ik heb op dat zelfde span leren zijspanrijden. Leuk om het 10 jaar later te mogen restaureren. Hij is nu echt wel opgebruikt.
