- Status
Richard K.
Die hard MF'er
Vandaag wel een keer een hele leuke leenmotor mee gekregen.
[~[url="http/i72.photobucket.com/albums/i196/robertvos_photos/algemeen/2014-10-16181000_zps1afb504c.jpg"]afbeelding~][/URL]
Maar ik ben er wel uit dat dit voor mij geen geschikte motor is.
Het rijd heerlijk maar op een aantal (belangrijke) punten scoort de RT voor mij toch wel beter.
/i72.photobucket.com/albums/i196/robertvos_photos/algemeen/2014-10-16181000_zps1afb504c.jpg"]afbeelding~Yup ik heb ook zoiets al uitgeprobeerd (K1600GTL). Als ie rijdt dan is dat geweldig. In de 5e versnelling kun je door het stadsverkeer en je hebt totaal niet het idee dat je een duo passagier hebt.
Maar hij is loeizwaar. Stilstaand bij een stoplicht kom ik op de K1600 nauwelijks met mn voeten aan de grond en hoop ik maar dat ik hem kan houden. Is gelukkig goed gegaan. Maar simpelweg te veel gewicht voor mij. Dat wordt hem dus niet, óók niet in de verre toekomst
...Ron...
MF veteraan
Klein Toerverslag (motorroute met de auto...)
Even een paar nachtjes weg. Even weg uit de dagelijkse beslommeringen.
Vrouwlief heeft een weekje vakantie, en hoe gek het ook mag klinken, maar ik neem ook 3 geregistreerde verlofdagen op.
Twee nachtjes Oostende, en een motorroute die deels uit snelweg, en deels uit binnendoor wegen bestaat.
Het 'motorplan' wordt tot aan maandagavond volgehouden, maar..., gezien de weer-belofte voor de komende dagen kiezen wij toch nog op het laatste moment voor de automobiel, en stellen daarmee gelijk onze vertrektijd voor de dinsdagochtend naar onderen bij.
Ik heb tenslotte geen zin om veel in file's te staan, en we hebben de hele dag voor ons zelf.
Dinsdagochtend : 07.00 uur vertrek. En voor vandaag een ruime 400 kilometers op het programma.
Zoals eerder al gedaan, gaan de BMW-koffer-binnentassen richting kofferbak, echter deze keer vergezeld van twee stuks paraplu.
A28, and counting..., het is nog donker. En druk op de weg. Per gereden kilometer wordt het ook alsmaar drukker.
Pas rond half negen net voorbij Harderwijk, en ter hoogte van Nijkerk loopt het, zoals gewoonlijk en zonder aanwijsbare oorzaak, muur- en muurvast.
Het opmerkelijke is dat we iets verderop zonder problemen Amersfoort en Utrecht voorbij rollen, en niet veel later zijn we ook al bij afslag IJsselstein, waar we de snelweg verlaten voor de Lekdijk.
...09.24 uur : Lekdijk dus...
De on-board micro-USB stick met bijna 1000 nummertjes aan gezellige, en gevarieerde muziek zorgt voor de broodnodige 'Unterhaltung' aan boord, en heel langzaam begint er nu toch iets van natte neerslag op de voorruit te druppen.
Zo zeg..., valt die Lekdijk even zwaar tegen in de auto !
Het asfalt ik weliswaar strak, maar ernstig smal gehouden, en tegemoet komende auto's kunnen elkaar eigenlijk niet passeren zonder bijna stil te moeten staan.
Even gebruik maken van de betonnen rand naast het asfalt is (voor ons) geen optie, want om de paar meter ligt er zo'n hele nare verhoging in het beton gegoten. En met de verlaagde wielophanging van de Smurfmobiel gaat het over zo'n ding klappen niet goed !
Tegenvallertje met de auto dus deze Lekdijk.
Jammer.
Vooral ook omdat wij vrij veel tegenliggers voor onze kiezen krijgen, met andere woorden : om de klip-klap staan wij stil.
Wel mooie bochtjes, dat dan weer wel.
...let op voor die betonnen verhogingen langs de rijbaan, en verscholen tussen het gras !...
De Lekdijk rollen wij helemaal af tot vlak voor Rotterdam, en nemen de route via Algerasluis (nee, hier stoppen wij ook niet ; puur vanwege de regen !)
En bij de eerste de beste McDonalds drukken we de automo-nat op een parkeerplekje voor een kop Mc-koffie !
...wind & nattigheid in op het dak van de auto in Rotterdam ; toch blij dat we niet met de motor zijn !...
Via een dijkroute langs de Hollandsche IJssel (Nijverheidsstraat en IJsseldijk) rijden we via de Schaardijk en Nesserdijk, en inmiddels langs de Nieuwe Maas, Rotterdam binnen.
Bij de Erasmusbrug een enorme drukte van jewelste, en ondanks het advies van medelezer Backflash, kiezen we toch niet voor deze brug, maar 'gewoon' voor de geplande Maastunnel.
Reden van de drukte : vandaag ligt het cruiseschip de Oasis of the Seas voor de laatste dag in Rotjeknor.
Wij beginnen na Rotterdam, en die idiote hoeveelheden flitskasten die op snelheid en op doorrijden bij een rood verkeerslicht controleren, aan de binnendoor routes richting Zeeland.
Vrouwlief herkent vanuit een vorig leven de omgeving rond het Haringvliet, en wij rollen in de aanhoudende miezer regen door richting Goedereede, en Ouddorp.
Tjonge-jonge..., wat is het leeg en vlak hier zeg !
Friesland in het kwadraat ongeveer !!
Mooi strak naast de N57 ligt een klein weggetje. Als je op die N57 zit zie je rechts van je ongeveer niks, maar..., vanaf dat kleine weggetje zie je water. En strand.
En omdat het hier ook werkelijk als een achterlijke waait ook een paar surfers ; al dan niet vastgebonden aan zo'n grote vlieger.
Wij nemen hier de tijd voor een rust- en lunchpauze, en kijken over het water uit. Eten een boterham, en nemen wat te drinken.
...het is inmiddels 12.25 uur ; en rijrichting van de 'motor' klopt niet...
Het is akelig rustig hier, en ik prak de auto op 1 van de enorme lege, en schuin tegen de dijk aangelegde parkeerplaatsen. En zo'n plekje is dan ook een soort van leuk voor een foto...
...nou ja..., dan maar geen motor op een foto, het genoegen van de reis is er niet minder om !...
...mooie doorkijkjes hier ook wel, door die soort van heg gemaakt van takken...
...'gewone' surfers, en van die kite-jongens...
We nemen hier een half uurtje. En de volgende stop zal niet zo heel veel verderop bij Neeltje Jans zijn.
En mag ik het schrijven (?)..., maar Neeltje valt in het echt tegen..., wellicht (of ik weet het eigenlijk wel zeker !) komt dat natuurlijk door het toch wel relatief gure weer.
De wind waait ons bijna uit onze jassen, en de motregen striemt in het gezicht. Niet heel erg prettig..., en..., om bij die joekels van die waterkering-deuren te komen, moet je de auto links van de weg zetten, dan een eind lopen.
En daarna onder die N57 door.
En U raadt het waarschijnlijk al..., dat eind lopen hebben we wel gedaan..., maar onze automobiel stond rechts van de weg..., en dan kom je never-nooit-niet lekker dicht bij die enorme stalen deuren...
...been there, zag niet veel...
...een volgende keer links parkeren ; rechts is niet raadzaam !...
En als je dan weer in de auto zit, en je laat de omgeving op je inwerken, dan doet de wetenschap dat het water hier meters hoger heeft gestaan vanaf die bewuste dag in Februari 1953, toch wel iets met je !
...mooie spreuk !...
Na 'Mevrouw Jans', duiken we de slingerachtige Polredijk op, en rijden langs de Veersche Kreek, naar het schitterende plaatsje Veere.
Jammer nog steeds van de regen..., en wij laten een stadswandeling dan ook wel uit ons hoofd.
Wel drukken wij Smurf op een parkeerplek, en nemen allebei een heerlijk bakje kibbeling-met-knoflook-saus.
Grote hompen vis, met een bizar lekker krokant korstje. En zeemeeuwen die op de loer liggen om een graa(n)tje uit de blauwe kunststof bakjes mee te pikken !
Veere, Middelburg, langs Borssele, en dan tol moeten betalen voor de Westerscheldetunnel.
Door naar Hoek, naar Biervliet, IJzendijke, en helaas missen wij net even Turkeye.
Er wordt daar stevig aan de wegen gewerkt, en een omleiding zorgt ervoor dat een gepland foto-momentje van de lijst geschrapt kan worden...
Want wat is nou leuker dan even te kunnen roepen dat je 'vandaag' nog even in Turkeye geweest bent...
Nog net in Nederland, rijden wij via Sluis, het Belgische buitenland binnen, en Smurfen door naar Knokke-Heist. En dan is het 'gewoon' een kwestie van de kustlijn blijven volgen tot aan Oostende, en dan ook gelijk maar door naar onze logeerplek voor de paar komende nachten.
...overzichtje...
Het hotel heeft een paar honderd meter verderop een paar eigen pakeerplekken in een overdekte garage, en ik huur zo'n plekje. Lekker droog daar, en geen gezeur met parkeerautomaten die je moet vullen.
Maar..., elk voordeel hep z'n nadeel..., zo'n overdekt plekje kost je wel een lieve 20 Euro per dag/nacht...
...een paar honderd meter van het hotel ; een droog eigen plekje, 20 Euro per dag...
Wij logeren in hotel Imperial, en dat is schuin tegenover het Casino van Oostende. Ons genieten van een kamer met uitzicht op zee..., nou..., ja..., het klopt wel dat uitzicht, maar dan wel graag met heel veel fantasie !
...uitzicht op zee..., eh..., ja..., wel goed kijken dan ! (achter de gele vrachtwagen ligt de zee)...
...en schuin tegenover het Casino...
...hotel Imperial dus...
Weblinkje : www.hotel-imperial.be
Gewoon een keurige kamer op de derde verdieping. Ruime badkamer met bad. Flatscreen, en een fatsoenlijk bed, met een fatsoenlijk matras.
...wij vinden : prima te doen voor 2 nachten...
Voordat het echt donker wordt, en dat donker worden heb je al gauw in deze tijd van het jaar, lopen wij richting verlaten boulevard, en vooral richting een compleet verlaten strand.
De temperatuur mag dan best oké zijn, maar het weer zit echt tegen, want het is nog steeds nat en vies.
...verlaten stranden...; zelfs geen kuilgravende Duitser te bekennen...
Wij eten vanavond iets simpels, en duiken daarvoor een soort van Turkse Frietzaak in. Patatje met een loeischerpe saus, inclusief een frikadelletje speciaal.
Simpel en lekker. En terwijl wij daar zo zitten te nassen, parkeert er recht voor de deur een Politiebus op de stoep.
Komen zeker ook een frietje halen, zeg ik nog...
De bus rijdt echter weg, maar amper 2 minuten later wordt het ding nog een keer op de stoep geparkeerd...
Onder een grote luifel van het eetzaakje zit een donkere meneer een broodje-Joost-mag-het-weten naar binnen te werken, en de inmiddels uitgestapte politieagenten lopen op de meneer af, en vragen hem om zijn identiteitsbewijs te tonen.
Hij kan dat niet.
Hij zegt dat hij er geen heeft.
En dan zijn deze twee agenten vrij kort aangebonden..., meneer kan zijn broodje laten voor wat het is, en mag per direct, en graag zonder gezeur in de Volkswagen Bus stappen..., als in : mee naar het bureau...
Ons wordt niet gevraagd om onze identiteitsbewijzen te tonen..., en dat zal vast niet gelegen hebben aan de patat die wij zaten te eten...
De avond ronden wij af in een echt buurtcafé. En dit is wel heel opmerkelijk, want in het café gewoon bediening.
Wij zitten gewoon aan een tafeltje, en een meiske loopt daar rond en zorgt voor volle glazen.
En nog opmerkelijker is dat een prima smakend Maes tapbiertje en een groot glas Hoegaarden witbier niet meer dan 1 Euro 50 per glas hoeft te kosten !
...bijna vooroorlogse prijzen hier !...
Kijk..., dat zijn nou eens vriendelijke prijzen !!
Een vriendelijke bediening, puike achtergrond muziek, sfeertje, en een prima prijsstelling.
Nou..., ik zeg het U ; zo kom je de avond best door !
U begrijpt, we laten die bedien-mevrouw nog een paar keer vaker aan ons tafeltje komen...
En zo laten wij de avond aan ons voorbij glijden. De dag wordt nacht, en de terugweg naar het hotel wordt een hele verrassende..., want blijkbaar toch teveel gewend aan iets van navigatie..., want de route van het kroegje naar het hotel die normaal gesproken ongeveer een kwartier zou moeten duren, duurt nu gewoon bijna anderhalf uur...
Omdat..., en ik zeg het maar eerlijk..., wij de weg in Oostende ook helemaal kwijt zijn...
We zijn gewoon een verkeerde straat in gelopen, en dan ook maar gelijk op de Automatische Kluns door blijven lopen natuurlijk...
Tja..., kan je gebeuren, zo iets...
...en nu lekker onder de wol ; morgen weer een dag !...
Morgen een dagje Brugge.
Weinig kilometers maar wel veel te zien !
(wordt vervolgd)
Even een paar nachtjes weg. Even weg uit de dagelijkse beslommeringen.
Vrouwlief heeft een weekje vakantie, en hoe gek het ook mag klinken, maar ik neem ook 3 geregistreerde verlofdagen op.
Twee nachtjes Oostende, en een motorroute die deels uit snelweg, en deels uit binnendoor wegen bestaat.
Het 'motorplan' wordt tot aan maandagavond volgehouden, maar..., gezien de weer-belofte voor de komende dagen kiezen wij toch nog op het laatste moment voor de automobiel, en stellen daarmee gelijk onze vertrektijd voor de dinsdagochtend naar onderen bij.
Ik heb tenslotte geen zin om veel in file's te staan, en we hebben de hele dag voor ons zelf.
Dinsdagochtend : 07.00 uur vertrek. En voor vandaag een ruime 400 kilometers op het programma.
Zoals eerder al gedaan, gaan de BMW-koffer-binnentassen richting kofferbak, echter deze keer vergezeld van twee stuks paraplu.
A28, and counting..., het is nog donker. En druk op de weg. Per gereden kilometer wordt het ook alsmaar drukker.
Pas rond half negen net voorbij Harderwijk, en ter hoogte van Nijkerk loopt het, zoals gewoonlijk en zonder aanwijsbare oorzaak, muur- en muurvast.
Het opmerkelijke is dat we iets verderop zonder problemen Amersfoort en Utrecht voorbij rollen, en niet veel later zijn we ook al bij afslag IJsselstein, waar we de snelweg verlaten voor de Lekdijk.
...09.24 uur : Lekdijk dus...
De on-board micro-USB stick met bijna 1000 nummertjes aan gezellige, en gevarieerde muziek zorgt voor de broodnodige 'Unterhaltung' aan boord, en heel langzaam begint er nu toch iets van natte neerslag op de voorruit te druppen.
Zo zeg..., valt die Lekdijk even zwaar tegen in de auto !
Het asfalt ik weliswaar strak, maar ernstig smal gehouden, en tegemoet komende auto's kunnen elkaar eigenlijk niet passeren zonder bijna stil te moeten staan.
Even gebruik maken van de betonnen rand naast het asfalt is (voor ons) geen optie, want om de paar meter ligt er zo'n hele nare verhoging in het beton gegoten. En met de verlaagde wielophanging van de Smurfmobiel gaat het over zo'n ding klappen niet goed !
Tegenvallertje met de auto dus deze Lekdijk.
Jammer.
Vooral ook omdat wij vrij veel tegenliggers voor onze kiezen krijgen, met andere woorden : om de klip-klap staan wij stil.
Wel mooie bochtjes, dat dan weer wel.
...let op voor die betonnen verhogingen langs de rijbaan, en verscholen tussen het gras !...
De Lekdijk rollen wij helemaal af tot vlak voor Rotterdam, en nemen de route via Algerasluis (nee, hier stoppen wij ook niet ; puur vanwege de regen !)
En bij de eerste de beste McDonalds drukken we de automo-nat op een parkeerplekje voor een kop Mc-koffie !
...wind & nattigheid in op het dak van de auto in Rotterdam ; toch blij dat we niet met de motor zijn !...
Via een dijkroute langs de Hollandsche IJssel (Nijverheidsstraat en IJsseldijk) rijden we via de Schaardijk en Nesserdijk, en inmiddels langs de Nieuwe Maas, Rotterdam binnen.
Bij de Erasmusbrug een enorme drukte van jewelste, en ondanks het advies van medelezer Backflash, kiezen we toch niet voor deze brug, maar 'gewoon' voor de geplande Maastunnel.
Reden van de drukte : vandaag ligt het cruiseschip de Oasis of the Seas voor de laatste dag in Rotjeknor.
Wij beginnen na Rotterdam, en die idiote hoeveelheden flitskasten die op snelheid en op doorrijden bij een rood verkeerslicht controleren, aan de binnendoor routes richting Zeeland.
Vrouwlief herkent vanuit een vorig leven de omgeving rond het Haringvliet, en wij rollen in de aanhoudende miezer regen door richting Goedereede, en Ouddorp.
Tjonge-jonge..., wat is het leeg en vlak hier zeg !
Friesland in het kwadraat ongeveer !!
Mooi strak naast de N57 ligt een klein weggetje. Als je op die N57 zit zie je rechts van je ongeveer niks, maar..., vanaf dat kleine weggetje zie je water. En strand.
En omdat het hier ook werkelijk als een achterlijke waait ook een paar surfers ; al dan niet vastgebonden aan zo'n grote vlieger.
Wij nemen hier de tijd voor een rust- en lunchpauze, en kijken over het water uit. Eten een boterham, en nemen wat te drinken.
...het is inmiddels 12.25 uur ; en rijrichting van de 'motor' klopt niet...
Het is akelig rustig hier, en ik prak de auto op 1 van de enorme lege, en schuin tegen de dijk aangelegde parkeerplaatsen. En zo'n plekje is dan ook een soort van leuk voor een foto...
...nou ja..., dan maar geen motor op een foto, het genoegen van de reis is er niet minder om !...
...mooie doorkijkjes hier ook wel, door die soort van heg gemaakt van takken...
...'gewone' surfers, en van die kite-jongens...
We nemen hier een half uurtje. En de volgende stop zal niet zo heel veel verderop bij Neeltje Jans zijn.
En mag ik het schrijven (?)..., maar Neeltje valt in het echt tegen..., wellicht (of ik weet het eigenlijk wel zeker !) komt dat natuurlijk door het toch wel relatief gure weer.
De wind waait ons bijna uit onze jassen, en de motregen striemt in het gezicht. Niet heel erg prettig..., en..., om bij die joekels van die waterkering-deuren te komen, moet je de auto links van de weg zetten, dan een eind lopen.
En daarna onder die N57 door.
En U raadt het waarschijnlijk al..., dat eind lopen hebben we wel gedaan..., maar onze automobiel stond rechts van de weg..., en dan kom je never-nooit-niet lekker dicht bij die enorme stalen deuren...
...been there, zag niet veel...
...een volgende keer links parkeren ; rechts is niet raadzaam !...
En als je dan weer in de auto zit, en je laat de omgeving op je inwerken, dan doet de wetenschap dat het water hier meters hoger heeft gestaan vanaf die bewuste dag in Februari 1953, toch wel iets met je !
...mooie spreuk !...
Na 'Mevrouw Jans', duiken we de slingerachtige Polredijk op, en rijden langs de Veersche Kreek, naar het schitterende plaatsje Veere.
Jammer nog steeds van de regen..., en wij laten een stadswandeling dan ook wel uit ons hoofd.
Wel drukken wij Smurf op een parkeerplek, en nemen allebei een heerlijk bakje kibbeling-met-knoflook-saus.
Grote hompen vis, met een bizar lekker krokant korstje. En zeemeeuwen die op de loer liggen om een graa(n)tje uit de blauwe kunststof bakjes mee te pikken !
Veere, Middelburg, langs Borssele, en dan tol moeten betalen voor de Westerscheldetunnel.
Door naar Hoek, naar Biervliet, IJzendijke, en helaas missen wij net even Turkeye.
Er wordt daar stevig aan de wegen gewerkt, en een omleiding zorgt ervoor dat een gepland foto-momentje van de lijst geschrapt kan worden...
Want wat is nou leuker dan even te kunnen roepen dat je 'vandaag' nog even in Turkeye geweest bent...
Nog net in Nederland, rijden wij via Sluis, het Belgische buitenland binnen, en Smurfen door naar Knokke-Heist. En dan is het 'gewoon' een kwestie van de kustlijn blijven volgen tot aan Oostende, en dan ook gelijk maar door naar onze logeerplek voor de paar komende nachten.
...overzichtje...
Het hotel heeft een paar honderd meter verderop een paar eigen pakeerplekken in een overdekte garage, en ik huur zo'n plekje. Lekker droog daar, en geen gezeur met parkeerautomaten die je moet vullen.
Maar..., elk voordeel hep z'n nadeel..., zo'n overdekt plekje kost je wel een lieve 20 Euro per dag/nacht...
...een paar honderd meter van het hotel ; een droog eigen plekje, 20 Euro per dag...
Wij logeren in hotel Imperial, en dat is schuin tegenover het Casino van Oostende. Ons genieten van een kamer met uitzicht op zee..., nou..., ja..., het klopt wel dat uitzicht, maar dan wel graag met heel veel fantasie !
...uitzicht op zee..., eh..., ja..., wel goed kijken dan ! (achter de gele vrachtwagen ligt de zee)...
...en schuin tegenover het Casino...
...hotel Imperial dus...
Weblinkje : www.hotel-imperial.be
Gewoon een keurige kamer op de derde verdieping. Ruime badkamer met bad. Flatscreen, en een fatsoenlijk bed, met een fatsoenlijk matras.
...wij vinden : prima te doen voor 2 nachten...
Voordat het echt donker wordt, en dat donker worden heb je al gauw in deze tijd van het jaar, lopen wij richting verlaten boulevard, en vooral richting een compleet verlaten strand.
De temperatuur mag dan best oké zijn, maar het weer zit echt tegen, want het is nog steeds nat en vies.
...verlaten stranden...; zelfs geen kuilgravende Duitser te bekennen...
Wij eten vanavond iets simpels, en duiken daarvoor een soort van Turkse Frietzaak in. Patatje met een loeischerpe saus, inclusief een frikadelletje speciaal.
Simpel en lekker. En terwijl wij daar zo zitten te nassen, parkeert er recht voor de deur een Politiebus op de stoep.
Komen zeker ook een frietje halen, zeg ik nog...
De bus rijdt echter weg, maar amper 2 minuten later wordt het ding nog een keer op de stoep geparkeerd...
Onder een grote luifel van het eetzaakje zit een donkere meneer een broodje-Joost-mag-het-weten naar binnen te werken, en de inmiddels uitgestapte politieagenten lopen op de meneer af, en vragen hem om zijn identiteitsbewijs te tonen.
Hij kan dat niet.
Hij zegt dat hij er geen heeft.
En dan zijn deze twee agenten vrij kort aangebonden..., meneer kan zijn broodje laten voor wat het is, en mag per direct, en graag zonder gezeur in de Volkswagen Bus stappen..., als in : mee naar het bureau...
Ons wordt niet gevraagd om onze identiteitsbewijzen te tonen..., en dat zal vast niet gelegen hebben aan de patat die wij zaten te eten...
De avond ronden wij af in een echt buurtcafé. En dit is wel heel opmerkelijk, want in het café gewoon bediening.
Wij zitten gewoon aan een tafeltje, en een meiske loopt daar rond en zorgt voor volle glazen.
En nog opmerkelijker is dat een prima smakend Maes tapbiertje en een groot glas Hoegaarden witbier niet meer dan 1 Euro 50 per glas hoeft te kosten !
...bijna vooroorlogse prijzen hier !...
Kijk..., dat zijn nou eens vriendelijke prijzen !!
Een vriendelijke bediening, puike achtergrond muziek, sfeertje, en een prima prijsstelling.
Nou..., ik zeg het U ; zo kom je de avond best door !
U begrijpt, we laten die bedien-mevrouw nog een paar keer vaker aan ons tafeltje komen...
En zo laten wij de avond aan ons voorbij glijden. De dag wordt nacht, en de terugweg naar het hotel wordt een hele verrassende..., want blijkbaar toch teveel gewend aan iets van navigatie..., want de route van het kroegje naar het hotel die normaal gesproken ongeveer een kwartier zou moeten duren, duurt nu gewoon bijna anderhalf uur...
Omdat..., en ik zeg het maar eerlijk..., wij de weg in Oostende ook helemaal kwijt zijn...
We zijn gewoon een verkeerde straat in gelopen, en dan ook maar gelijk op de Automatische Kluns door blijven lopen natuurlijk...
Tja..., kan je gebeuren, zo iets...
...en nu lekker onder de wol ; morgen weer een dag !...
Morgen een dagje Brugge.
Weinig kilometers maar wel veel te zien !
(wordt vervolgd)
Laatst bewerkt:
black_bull
MF veteraan
- 18 jul 2008
- 1.641
- 28
Was de tijdsduur van de terugreis vanuit het buurtcafe misschien rechtevenredig met het aantal bezoekjes van de bedien-mevrouw?
Mooi verslag weer
Mooi verslag weer
...Ron...
MF veteraan
...zou je bijna denken..., maar het antwoord is 'neen'...
...buuRTcafé ligt bij een pleintje in de buurt, en op dat pleintje komen 6 wegen samen...
...gewoon de verkeerde weg in gelopen, en dan ook maar stug door blijven lopen natuurlijk...
...buuRTcafé ligt bij een pleintje in de buurt, en op dat pleintje komen 6 wegen samen...
...gewoon de verkeerde weg in gelopen, en dan ook maar stug door blijven lopen natuurlijk...
motormaniac58
MF veteraan
Wat ziet dat hotel er geweldig uit Ron.....
Die gaan wij ook eens bezoeken.....maar dan wel op de motor..
Ennuh....leuk verslag weer...een prachtige plaatjes....overweeg eens een carriere switch...journalistiek ??
Die gaan wij ook eens bezoeken.....maar dan wel op de motor..
Ennuh....leuk verslag weer...een prachtige plaatjes....overweeg eens een carriere switch...journalistiek ??
SNERTRIT 2014
Zaterdag 25 Oktober a.s.
Motorplaza Heerenveen
Ook dit jaar ontbreekt de snertrit niet op de kalender. Zaterdag 25 oktober a.s. is het weer zover!
U kunt vanaf 10:30 uur starten vanaf onze vestiging in Heerenveen. We hebben de route als digitaal bestand voor u klaar staan. U rijdt ca 150 km door onze mooie omgeving en kunt genieten van de mooiste plekjes en wegen die onze provincie kent.
Bij terugkomst heeft onze "chef" heerlijke snert voor u klaar staan!
Wij verwachten een ruime deelname, dus schrijf u voor 22 oktober in. Dit kan via: info@motorplazaheerenveen.nl
Inschrijfgeld: € 7,50 p.p.
Mocht u de route alvast thuis willen ontvangen dan kunt u dit aangeven in de mail bij inschrijving.
Zaterdag 25 Oktober a.s.
Motorplaza Heerenveen
Ook dit jaar ontbreekt de snertrit niet op de kalender. Zaterdag 25 oktober a.s. is het weer zover!
U kunt vanaf 10:30 uur starten vanaf onze vestiging in Heerenveen. We hebben de route als digitaal bestand voor u klaar staan. U rijdt ca 150 km door onze mooie omgeving en kunt genieten van de mooiste plekjes en wegen die onze provincie kent.
Bij terugkomst heeft onze "chef" heerlijke snert voor u klaar staan!
Wij verwachten een ruime deelname, dus schrijf u voor 22 oktober in. Dit kan via: info@motorplazaheerenveen.nl
Inschrijfgeld: € 7,50 p.p.
Mocht u de route alvast thuis willen ontvangen dan kunt u dit aangeven in de mail bij inschrijving.
...Ron...
MF veteraan
...ter info : foto's van het hotel komen van de hotel-web-site af, en die mensen prijzen natuurlijk hun spul extra mooi aan...
...ons het hotel geboekt via zo'n min-of-meer-voordeel-web-site...
...en wel deze : www.holidayline.be ...
...normaal kost de kamer een lieve 160 Euries per nacht....
...en dat vind ik toch wel een hoop geld ...
...maar goed, over het hotel vertel ik 'straks' nog wel wat meer...
Laatst bewerkt:
ootje
Dolce far niente
Enjoy-Rider
MF veteraan
Da's balen 
Mooi verhaal, dat wel
Niet naar het casino geweest?
Mooi verhaal, dat wel
Niet naar het casino geweest?
Blue Pugilist
Die hard MF'er
Weer een prachtig verhaal en dito foto's mooie composities... THX4sharing....
Laatst bewerkt:
...Ron...
MF veteraan
Klein Toerverslag (motorroute per auto)
Het Vervolg (poging 2...)
Zooow..., lekker geslapen vannacht zeg !
Wel een beetje een ontzettend warme hotelkamer, en daarom wakker worden met een gortdroge waffel, en dorst als een paard !
En ook wel even wennen is dat er geen echte douche in de badkamer zit..., ja oké, er is wel zo'n douchekop aan een laag haakje naast de badkraan geknutseld, maar even een fijne frisse ochtenddouche er is niet bij.
Dan maar even in bad..., en heel eigenlijk vind ik dat helemaal nix hè..., dat geknoei 's ochtends in bad.
Maar..., wel klokslag half negen aan de ontbijttafel !
Want dat doen wij tenslotte altijd graag als we op vakantie (groot of klein) zijn ; half negen.
Dat is dat niet te laat, en ook niet te vroeg.
Mooie ontbijtzaal ook zeg. Lekker dik tapijt, een sfeervol zacht achtergrondmuziekje. De vers gezette koffie en broodjes geuren ons tegemoet, de kleine vierkante donkerbruine tafeltjes, en de forse fauteuils die je met liefde willen omarmen.
Een soort van jammer is het dan dat er een Belgisch meiske aan komt sloffen, die met een lichaamshouding waarvan de ochtendhumeur in hoofdletters valt af te lezen, ontzettend kortaf vraagt '...welke kamer ?!...'
Ik antwoord daarom ook maar kort terug : '...33 !...'
En daar is dan ook geen woord aan gelogen, want wij hebben tenslotte kamer 33.
Het meiske zet een kruisje door het bewuste getal, en sloft er zonder verdere op- en/of aanmerkingen weer vandoor. Deze actie blijft ze herhalen bij de volgende gasten..., en het gezicht klaart jammer genoeg met het groeien van het aantal kruisjes ook niet echt op.
...ja hoor ; hier kun je 's ochtends wel zitten !...
Een goed ontbijt laten we graag beginnen met een gekookt eitje.., en dit hotel voldoet geheel aan onze verwachting, want de eitjes liggen in een schaaltje braaf op ons te wachten.
Samen met de brood-bolletje, de vleeswaren, het glaasje sinaasappelsap, een kopje koffie, de scrambled eggs with bacon, en de knakworstjes.
Fruit in overvloed, je kunt chocolademelk maken, er is thee, jam, pindakaas, boter, en bedenk het allemaal maar.
Van te voren had ik een aantal reviews gelezen met betrekking tot dit hotel, en de 1 vind het ontbijt een dikke 10 waard, en een ander is van mening dat hij/zij nog liever samen met de hond uit diens bak (vr)eet.
Ik denk echter dat wij geen klagen mogen hebben.
Die dikke 10 als rapportcijfer krijgt het niet, maar een hele gezellige 7, of kleine 8 mag het heel best ontvangen. Vooral die scrambled eggs with bacon schuiven wij naar binnen als ware het zoete koek...
Die party-knakworstjes mogen ze echter wel weg laten in het vervolg. Die dingen zijn klein en behoorlijk afgekoeld, en dat bevordert de feestvreugde dan helaas weer net niet.
...een keer of 4 (…) halen we een bescheiden bordje ochtendvoer...
Vandaag staat een dag Brugge op het programma, en dat is een stad waar wij allebei nog nooit geweest zijn, maar wel al een poosje op de 'to do list' staat.
Wel een beetje balen van het weer vandaag..., want het is nog steeds vochtig, en de voorspelling van de Belgische Piet Paulusma klinkt jammer genoeg ook niet echt als een klok.
Dus..., paraplu mee !
Van Oostende naar Brugge is het maar een klein stukje rijden, en wij drukken de Smurfmobiel diep het centrum in, en kiezen daar voor een nette parkeergarage. Deze soort van opslagruimtes voor de mobiliteit zijn altijd makkelijk terug te vinden, en daarom voor ons ideaal...
Ja..., voelt U 'm al aankomen...?!
...heldere parkeergarage in Brugge ; en zie je nou wel dat zo'n Passat helemaal niet zo'n grote auto is ?!...
Met dat wij dit parkeerpand uitwandelen overvalt ons de schoonheid van Brugge. Tjonge-jonge zeg..., uit elke voeg, en vanonder elke kassei borrelt je de historie tegemoet. Schitterende panden, en mooi aangelegde pleinen.
Mooie terrassen, fijne geuren van chocolade, en de alom aanwezige mobiliteit dat respect heeft voor elke voetganger.
...nou ja..., in Nederland hebben we Lelystad...
Brugge is ook een stad van water, en daarom met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ook eentje van bootjes. Wij tellen ontelbare rood-witte vaartuigen, waar de gemiddelde toerist zich in laat vervoeren als zijnde een haring in een krappe ton.
Dertig minuten vaartijd voor 7 Euro 60 per persoon.
En tot maximaal 40 personen per 'dobber-doosje'.
Nee dank U, wij bedanken voor deze vorm van transport.
...nou nee, dank U..., vandaag even niet...
Net als in Nederland heeft die Belgische weerman ook zijn meteorologische wijsheid niet goed kunnen verwoorden..., want met dat de tijd van ons afglijdt, klaaRT het weer boven de stad op.
Met mooie strak blauwe luchten als kers op deze Belgische taart !
Wij lopen veel, en duiken vol overgave en vol enthousiasme ongeveer elke steeg in die wij tegenkomen. Ook weerstaan wij een hoop verleidingen en verlokkingen, en dan vooral verleidingen welke ons vanuit mooi opgemaakte etalages aankijken.
En dan bedoel ik vooral de heerlijke chocolade creaties, en marsepein vormen die je in Brugge ongeveer op elke hoek van de straat kunt tegenkomen !
Oei-joei-joei..., en het ziet er allemaal zo lekker uit...
...toepasselijker kan een naam niet zijn...
...over een steeg gesproken ; The Beerwall is een mooie. En 'ja', het heeft vooral met bier te maken...
...en naast bier kun je er ook alles kopen mbt Kuifje en zijn kameraden...
...jazeker ; The Beer-scooter...
...in The Beerwall grappige teksten in de vloer verwerkt ; dit is wel de leukste...
Ook populair schijnt het transport per open rijtuig te zijn. 'K weet niet..., het zal allemaal wel.
Ook niet echt aan ons besteed, zeg maar. Dat geklepper van de paardenhoeven op de kasseien klinkt echter wel weer leuk, dat dan wel.
...goh..., hoeveel PeeKaa zou zo'n kar eigenlijk hebben...?
...ja sorry..., dat was een grapje..., U hoeft niet boos te worden...
...hmmm..., grapje werd niet gewaardeerd dus...
(wordt vervolgd)
Het Vervolg (poging 2...)
Zooow..., lekker geslapen vannacht zeg !
Wel een beetje een ontzettend warme hotelkamer, en daarom wakker worden met een gortdroge waffel, en dorst als een paard !
En ook wel even wennen is dat er geen echte douche in de badkamer zit..., ja oké, er is wel zo'n douchekop aan een laag haakje naast de badkraan geknutseld, maar even een fijne frisse ochtenddouche er is niet bij.
Dan maar even in bad..., en heel eigenlijk vind ik dat helemaal nix hè..., dat geknoei 's ochtends in bad.
Maar..., wel klokslag half negen aan de ontbijttafel !
Want dat doen wij tenslotte altijd graag als we op vakantie (groot of klein) zijn ; half negen.
Dat is dat niet te laat, en ook niet te vroeg.
Mooie ontbijtzaal ook zeg. Lekker dik tapijt, een sfeervol zacht achtergrondmuziekje. De vers gezette koffie en broodjes geuren ons tegemoet, de kleine vierkante donkerbruine tafeltjes, en de forse fauteuils die je met liefde willen omarmen.
Een soort van jammer is het dan dat er een Belgisch meiske aan komt sloffen, die met een lichaamshouding waarvan de ochtendhumeur in hoofdletters valt af te lezen, ontzettend kortaf vraagt '...welke kamer ?!...'
Ik antwoord daarom ook maar kort terug : '...33 !...'
En daar is dan ook geen woord aan gelogen, want wij hebben tenslotte kamer 33.
Het meiske zet een kruisje door het bewuste getal, en sloft er zonder verdere op- en/of aanmerkingen weer vandoor. Deze actie blijft ze herhalen bij de volgende gasten..., en het gezicht klaart jammer genoeg met het groeien van het aantal kruisjes ook niet echt op.
...ja hoor ; hier kun je 's ochtends wel zitten !...
Een goed ontbijt laten we graag beginnen met een gekookt eitje.., en dit hotel voldoet geheel aan onze verwachting, want de eitjes liggen in een schaaltje braaf op ons te wachten.
Samen met de brood-bolletje, de vleeswaren, het glaasje sinaasappelsap, een kopje koffie, de scrambled eggs with bacon, en de knakworstjes.
Fruit in overvloed, je kunt chocolademelk maken, er is thee, jam, pindakaas, boter, en bedenk het allemaal maar.
Van te voren had ik een aantal reviews gelezen met betrekking tot dit hotel, en de 1 vind het ontbijt een dikke 10 waard, en een ander is van mening dat hij/zij nog liever samen met de hond uit diens bak (vr)eet.
Ik denk echter dat wij geen klagen mogen hebben.
Die dikke 10 als rapportcijfer krijgt het niet, maar een hele gezellige 7, of kleine 8 mag het heel best ontvangen. Vooral die scrambled eggs with bacon schuiven wij naar binnen als ware het zoete koek...
Die party-knakworstjes mogen ze echter wel weg laten in het vervolg. Die dingen zijn klein en behoorlijk afgekoeld, en dat bevordert de feestvreugde dan helaas weer net niet.
...een keer of 4 (…) halen we een bescheiden bordje ochtendvoer...
Vandaag staat een dag Brugge op het programma, en dat is een stad waar wij allebei nog nooit geweest zijn, maar wel al een poosje op de 'to do list' staat.
Wel een beetje balen van het weer vandaag..., want het is nog steeds vochtig, en de voorspelling van de Belgische Piet Paulusma klinkt jammer genoeg ook niet echt als een klok.
Dus..., paraplu mee !
Van Oostende naar Brugge is het maar een klein stukje rijden, en wij drukken de Smurfmobiel diep het centrum in, en kiezen daar voor een nette parkeergarage. Deze soort van opslagruimtes voor de mobiliteit zijn altijd makkelijk terug te vinden, en daarom voor ons ideaal...
Ja..., voelt U 'm al aankomen...?!
...heldere parkeergarage in Brugge ; en zie je nou wel dat zo'n Passat helemaal niet zo'n grote auto is ?!...
Met dat wij dit parkeerpand uitwandelen overvalt ons de schoonheid van Brugge. Tjonge-jonge zeg..., uit elke voeg, en vanonder elke kassei borrelt je de historie tegemoet. Schitterende panden, en mooi aangelegde pleinen.
Mooie terrassen, fijne geuren van chocolade, en de alom aanwezige mobiliteit dat respect heeft voor elke voetganger.
...nou ja..., in Nederland hebben we Lelystad...
Brugge is ook een stad van water, en daarom met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ook eentje van bootjes. Wij tellen ontelbare rood-witte vaartuigen, waar de gemiddelde toerist zich in laat vervoeren als zijnde een haring in een krappe ton.
Dertig minuten vaartijd voor 7 Euro 60 per persoon.
En tot maximaal 40 personen per 'dobber-doosje'.
Nee dank U, wij bedanken voor deze vorm van transport.
...nou nee, dank U..., vandaag even niet...
Net als in Nederland heeft die Belgische weerman ook zijn meteorologische wijsheid niet goed kunnen verwoorden..., want met dat de tijd van ons afglijdt, klaaRT het weer boven de stad op.
Met mooie strak blauwe luchten als kers op deze Belgische taart !
Wij lopen veel, en duiken vol overgave en vol enthousiasme ongeveer elke steeg in die wij tegenkomen. Ook weerstaan wij een hoop verleidingen en verlokkingen, en dan vooral verleidingen welke ons vanuit mooi opgemaakte etalages aankijken.
En dan bedoel ik vooral de heerlijke chocolade creaties, en marsepein vormen die je in Brugge ongeveer op elke hoek van de straat kunt tegenkomen !
Oei-joei-joei..., en het ziet er allemaal zo lekker uit...
...toepasselijker kan een naam niet zijn...
...over een steeg gesproken ; The Beerwall is een mooie. En 'ja', het heeft vooral met bier te maken...
...en naast bier kun je er ook alles kopen mbt Kuifje en zijn kameraden...
...jazeker ; The Beer-scooter...
...in The Beerwall grappige teksten in de vloer verwerkt ; dit is wel de leukste...
Ook populair schijnt het transport per open rijtuig te zijn. 'K weet niet..., het zal allemaal wel.
Ook niet echt aan ons besteed, zeg maar. Dat geklepper van de paardenhoeven op de kasseien klinkt echter wel weer leuk, dat dan wel.
...goh..., hoeveel PeeKaa zou zo'n kar eigenlijk hebben...?
...ja sorry..., dat was een grapje..., U hoeft niet boos te worden...
...hmmm..., grapje werd niet gewaardeerd dus...
(wordt vervolgd)
Laatst bewerkt:
ootje
Dolce far niente
Broeder Wilddam jarig
Alweer ?
Nou feestje
Alweer ?
Nou feestje
ootje
Dolce far niente
Vandaag effe snipperen.
CV gevuld en straks naar Zeist om mr. Visser aan te horen.
Mocht iemand nog tijd over hebben: 14.30 in slot Zeist: het oordeel.
]Ik hoop dat ze Wi-Fi hebben in de kerkers
CV gevuld en straks naar Zeist om mr. Visser aan te horen.
Mocht iemand nog tijd over hebben: 14.30 in slot Zeist: het oordeel.
]Ik hoop dat ze Wi-Fi hebben in de kerkers
Laatst bewerkt:
- Onderwerp starter
- #942
...Ron...
MF veteraan
(en nog een vervolg)
Brugge is ook een stad waar ontstellend veel toeristen onder begeleiding van een stads-gids rondgewandeld worden. Hele groepen sjouwen achter een oudere meneer of mevrouw aan, die de hele dag met een nummerbordje op een stokje door die stad sjokt.
En omdat niets menselijks ons vreemd is, sluiten wij stiekem aan bij zo'n (Duits) groepje.
Een soort Oost-Duitse ex-kogelstootster met de uitstraling van een kamp-overste, en een stem die beslist geen tegenspraak duldt, verhaalt ze over deze stad.
En zodoende weten wij bijvoorbeeld nu dat de toren op onderstaande foto aan de bovenzijde keihard 1 meter en 20 centimeter uit het lood staat.
Foutje in de berekening van de fundering..., want toen de toren gereed was, bleek het ding iets scheefgezakt te zijn.
...1,2 meter uit het lood, en dat is ook een beetje op de foto te herkennen...
...zo'n oude scheve toren blijft onderhoud nodig hebben ; vandaar deze oude metselaar...
...en inmiddels is het bijna 20 graden !...
...de zonwering kan naar beneden ; en de voetgangers nemen de kasseien over...
...en hoeveel historie kan een mens verwerken op 1 dag...
Delen van de kanalen door Brugge zijn bewust zo gegraven, maar blijkbaar heeft geen 'mensch' dat ooit als een belemmering gezien om in die nattigheid stevig door te bouwen.
De kerk stond al in het water, en later zijn er diverse bijgebouwen aan geklust, en die staan dan uiteraard ook weer in het water...
...de door de jaren heen aangebouwde fietsenschuurtjes ook gewoon in het water...
...deze stad vraagt om nog een keer bezocht te gaan worden...
Eigenlijk lusten wij wel een keer een kopje koffie, en daarom struinen wij door steegjes en achterafstraatjes.
Daar vind je vaak leuke plekjes, waar het wellicht iets minder druk en toeristisch is.
En zo komen wij via het pleintje waar Bistro Maurice haar parasols breeduit heeft staan, en via een aangrenzend smal steegje terecht bij een supermooi lokaal !
Dat 'lokaal' (zoals ze dat daar zo mooi noemen) draagt de naam De Halve Maan (sedert 1856) ; en dat is niets meer of minder dan een old-skool brouwerij, waar het verdacht lekkere Straffe Hendrik vandaan komt !
...das nou leuk..., zoonlief heet ook Maurice...
...deel van de brouwerij omgetoverd tot een sfeervolle brasserie...
...een deel van de brouwerij nog echt in functie, en deels ingericht met 'n oude bierdopjesmachine ??...
Wij laten ons naast de brandende open haard diep wegzakken in het gecapitonneerde donkerbruine lederen bankstel. Een kopje mokka-koffie wordt ons aangereikt, en wij nemen hier ons eigen half uurtje.
Mooie opgemaakte borden zien wij voorbij schuiven, en als snel geeft deze plek je het gevoel aan eentje waar je graag nog een keer terug wilt komen !
...buitenpleintje bij de 'De Halve Maan'...
Na de mokka, en na dat half uurtje moeten we wel blijven zorgen dat wij niet stram en stijf worden, en daarom klimmen wij weer in de benen, en doen 'nog een paar meters'.
Wat dan nu mooie hofjes zijn, moet vroeger bijna wel een bende geweest zijn. Ziektes, open riool, paardenpoep, slechte verlichting, slechte bestrating..., tenminste zo stel ik mij er iets bij voor.
...'t Wevershofje ; nu mooi, vroeger een plek voor de minder bedeelde...
Het Internet schrijft er onder andere het volgende over : Het is een binnenplaats waar rond huisjes zijn gebouwd en dateert van 1835. Dergelijke binnenplaatsen met een smalle doorgang naar straat noemde men 'forten'. Ze geleken op godshuizen maar werden door privé personen gebouwd die echte huisjesmelkers waren. Op maatschappelijk en hygiënisch gebied liet alles veel te wensen over. Uiteraard is het fort nu gesaneerd en verbouwd door het OCMW. De benaming verwijst naar de wevers die in die tijd tot de armste klassen van de bevolking behoorden en wellicht daar woonachtig waren.
Vraag mij trouwens niet hoe het komt, maar met kerken bezichtigen hebben wij ook altijd wel iets. Ons blijven het namelijk een prestatie van ongekende omvang vinden hoe de mensheid in vroeger tijden, zonder hypermoderne torenkranen, en zonder bijvoorbeeld GPS gestuurde meetinstrumenten, tot zulke bouwwerken kwamen.
...niet storen...
...en 'nee', die kaarsjes staan er echt niet als centrale verwarming...
...maar goed..., ook moderniteiten in Brugge..., net als in Groningen ; bronzen fietsen...
...en 'jawel' (!) we hebben het beroemdste restaurant van de televisie gevonden...
...enne..., gewoon op een woensdagmiddag hè ! Alles bommetje vol...!
...zon, water, omgeving, hoe simpel en rustgevend kan het zijn...
...mooi hoor ; je eigen theehuis (tenminste, dat zou het kunnen zijn) in het water !...
...en let U ook even op de scheve gevels...
Op een gegeven moment zien wij nagenoeg elk bootje vaart minderen bij net dat ene venster. Dat zou dan kunnen betekenen dat er wellicht iets te zien valt.
Toch ?
Voor ons is het raam op een mooie loopafstand, en tot onze verbazing ligt daar een joekel van een hond loom in de nazomerzon een middagdutje te doen.
Het beest verroert geen vin (lukt sowieso moeilijk als hond zijnde...), en stoort zich ook aan werkelijk helemaal niets.
En eigenlijk ben ik wel een beetje jaloers op deze vadsige hoop haar...
...zo gek is zo'n hondenleven nog helemaal niet...
Aan het Huidenvettersplein, net voorbij Brasserie Mozarthuys, laten wij ons voor nu even in het zonnetje zakken, en nemen plaats op een compleet glad afgesleten stenen muurtje.
Een beker warme take-away chocolademelk in de hand, en een beetje toeristen kijken.
Vooral ook veel mensen met van die gespleten oogjes, en jetsers van camera's om de nek hier.
Dit is ook gelijk de plek waar je op die rondvaartbootjes kunt stappen, en dat geeft een ongekende drukte !
Wij kijken er echt van op dat er op zo'n eenvoudige woensdagmiddag zo ontstellend veel volk zo'n stad entert.
Hoe moet het hier dan wel niet zijn als het echt hoog seizoen zomervakantie is...
...Huidenvettersplein...
...druk in- en uitstappunt hier...
Het houten pand met de getrapte verdiepingen (links op de foto) heeft ook wel een soort van leuke historie.
Uit de mond van weer zo'n stads-gids vernemen wij dat er, toen het pand gebouwd werd, belasting werd geheven over het aantal vierkante meters bebouwde grond. Om nu zo min mogelijk belasting te moeten afdragen, werd de begane grond relatief klein gehouden, en werden de verdiepingen qua vierkante meters groter gemaakt.
En zodoende kreeg je die getrapte gevel toestand...
...ja..., mooi hoor !...
...vroeger had je geen smart-watch nodig..., een toren met klok was ruim voldoende...
...stads-gids met bordje nummer 15..., steek je nog wat van op ook nog...
(wordt vervolgd)
Brugge is ook een stad waar ontstellend veel toeristen onder begeleiding van een stads-gids rondgewandeld worden. Hele groepen sjouwen achter een oudere meneer of mevrouw aan, die de hele dag met een nummerbordje op een stokje door die stad sjokt.
En omdat niets menselijks ons vreemd is, sluiten wij stiekem aan bij zo'n (Duits) groepje.
Een soort Oost-Duitse ex-kogelstootster met de uitstraling van een kamp-overste, en een stem die beslist geen tegenspraak duldt, verhaalt ze over deze stad.
En zodoende weten wij bijvoorbeeld nu dat de toren op onderstaande foto aan de bovenzijde keihard 1 meter en 20 centimeter uit het lood staat.
Foutje in de berekening van de fundering..., want toen de toren gereed was, bleek het ding iets scheefgezakt te zijn.
...1,2 meter uit het lood, en dat is ook een beetje op de foto te herkennen...
...zo'n oude scheve toren blijft onderhoud nodig hebben ; vandaar deze oude metselaar...
...en inmiddels is het bijna 20 graden !...
...de zonwering kan naar beneden ; en de voetgangers nemen de kasseien over...
...en hoeveel historie kan een mens verwerken op 1 dag...
Delen van de kanalen door Brugge zijn bewust zo gegraven, maar blijkbaar heeft geen 'mensch' dat ooit als een belemmering gezien om in die nattigheid stevig door te bouwen.
De kerk stond al in het water, en later zijn er diverse bijgebouwen aan geklust, en die staan dan uiteraard ook weer in het water...
...de door de jaren heen aangebouwde fietsenschuurtjes ook gewoon in het water...
...deze stad vraagt om nog een keer bezocht te gaan worden...
Eigenlijk lusten wij wel een keer een kopje koffie, en daarom struinen wij door steegjes en achterafstraatjes.
Daar vind je vaak leuke plekjes, waar het wellicht iets minder druk en toeristisch is.
En zo komen wij via het pleintje waar Bistro Maurice haar parasols breeduit heeft staan, en via een aangrenzend smal steegje terecht bij een supermooi lokaal !
Dat 'lokaal' (zoals ze dat daar zo mooi noemen) draagt de naam De Halve Maan (sedert 1856) ; en dat is niets meer of minder dan een old-skool brouwerij, waar het verdacht lekkere Straffe Hendrik vandaan komt !
...das nou leuk..., zoonlief heet ook Maurice...
...deel van de brouwerij omgetoverd tot een sfeervolle brasserie...
...een deel van de brouwerij nog echt in functie, en deels ingericht met 'n oude bierdopjesmachine ??...
Wij laten ons naast de brandende open haard diep wegzakken in het gecapitonneerde donkerbruine lederen bankstel. Een kopje mokka-koffie wordt ons aangereikt, en wij nemen hier ons eigen half uurtje.
Mooie opgemaakte borden zien wij voorbij schuiven, en als snel geeft deze plek je het gevoel aan eentje waar je graag nog een keer terug wilt komen !
...buitenpleintje bij de 'De Halve Maan'...
Na de mokka, en na dat half uurtje moeten we wel blijven zorgen dat wij niet stram en stijf worden, en daarom klimmen wij weer in de benen, en doen 'nog een paar meters'.
Wat dan nu mooie hofjes zijn, moet vroeger bijna wel een bende geweest zijn. Ziektes, open riool, paardenpoep, slechte verlichting, slechte bestrating..., tenminste zo stel ik mij er iets bij voor.
...'t Wevershofje ; nu mooi, vroeger een plek voor de minder bedeelde...
Het Internet schrijft er onder andere het volgende over : Het is een binnenplaats waar rond huisjes zijn gebouwd en dateert van 1835. Dergelijke binnenplaatsen met een smalle doorgang naar straat noemde men 'forten'. Ze geleken op godshuizen maar werden door privé personen gebouwd die echte huisjesmelkers waren. Op maatschappelijk en hygiënisch gebied liet alles veel te wensen over. Uiteraard is het fort nu gesaneerd en verbouwd door het OCMW. De benaming verwijst naar de wevers die in die tijd tot de armste klassen van de bevolking behoorden en wellicht daar woonachtig waren.
Vraag mij trouwens niet hoe het komt, maar met kerken bezichtigen hebben wij ook altijd wel iets. Ons blijven het namelijk een prestatie van ongekende omvang vinden hoe de mensheid in vroeger tijden, zonder hypermoderne torenkranen, en zonder bijvoorbeeld GPS gestuurde meetinstrumenten, tot zulke bouwwerken kwamen.
...niet storen...
...en 'nee', die kaarsjes staan er echt niet als centrale verwarming...
...maar goed..., ook moderniteiten in Brugge..., net als in Groningen ; bronzen fietsen...
...en 'jawel' (!) we hebben het beroemdste restaurant van de televisie gevonden...
...enne..., gewoon op een woensdagmiddag hè ! Alles bommetje vol...!
...zon, water, omgeving, hoe simpel en rustgevend kan het zijn...
...mooi hoor ; je eigen theehuis (tenminste, dat zou het kunnen zijn) in het water !...
...en let U ook even op de scheve gevels...
Op een gegeven moment zien wij nagenoeg elk bootje vaart minderen bij net dat ene venster. Dat zou dan kunnen betekenen dat er wellicht iets te zien valt.
Toch ?
Voor ons is het raam op een mooie loopafstand, en tot onze verbazing ligt daar een joekel van een hond loom in de nazomerzon een middagdutje te doen.
Het beest verroert geen vin (lukt sowieso moeilijk als hond zijnde...), en stoort zich ook aan werkelijk helemaal niets.
En eigenlijk ben ik wel een beetje jaloers op deze vadsige hoop haar...
...zo gek is zo'n hondenleven nog helemaal niet...
Aan het Huidenvettersplein, net voorbij Brasserie Mozarthuys, laten wij ons voor nu even in het zonnetje zakken, en nemen plaats op een compleet glad afgesleten stenen muurtje.
Een beker warme take-away chocolademelk in de hand, en een beetje toeristen kijken.
Vooral ook veel mensen met van die gespleten oogjes, en jetsers van camera's om de nek hier.
Dit is ook gelijk de plek waar je op die rondvaartbootjes kunt stappen, en dat geeft een ongekende drukte !
Wij kijken er echt van op dat er op zo'n eenvoudige woensdagmiddag zo ontstellend veel volk zo'n stad entert.
Hoe moet het hier dan wel niet zijn als het echt hoog seizoen zomervakantie is...
...Huidenvettersplein...
...druk in- en uitstappunt hier...
Het houten pand met de getrapte verdiepingen (links op de foto) heeft ook wel een soort van leuke historie.
Uit de mond van weer zo'n stads-gids vernemen wij dat er, toen het pand gebouwd werd, belasting werd geheven over het aantal vierkante meters bebouwde grond. Om nu zo min mogelijk belasting te moeten afdragen, werd de begane grond relatief klein gehouden, en werden de verdiepingen qua vierkante meters groter gemaakt.
En zodoende kreeg je die getrapte gevel toestand...
...ja..., mooi hoor !...
...vroeger had je geen smart-watch nodig..., een toren met klok was ruim voldoende...
...stads-gids met bordje nummer 15..., steek je nog wat van op ook nog...
(wordt vervolgd)
Laatst bewerkt:
...Ron...
MF veteraan
...en hoppa..., alweer een vervolg..
Wij sjokken en slenteren zo 'een beetje' verder door Brugge, en proberen alle indrukken een beetje te rangschikken, en dat valt om de drommel nog niet mee ook.
Wat ook niet meevalt is om te begrijpen hoe de onderstaande 3 'personen' elkaar 'hoog houden'..., van dichtbij kun je in ieder geval zien dat de bovenste 'persoon' een neppeRT is, maar..., de onderste en middelste zijn toch wel degelijk echt...
...er zal vast iets van een constructie onder de kleding zitten..., maar dan nog...
Met een hoofd vol vraagtekens, zetten wij de vaart er weer in, en dan komen wij langs een winkeltje waar Mevrouw de Enjoy-Niet-Zo-Vaak-Rider ongetwijfeld helemaal van uit haar panty zou kunnen gaan..., want..., kijk nou toch eens..., allemaal vaten, en allemaal vol met whisky !
Allerlei soorten, allerlei smaken.
Je kunt het daar proeven, en desgewenst een blanco fles met van die aftershave prut laten afvullen !
Wedden dat ze dit weekend op die GS zit en in 1 strakke streep naar Brugge blaft...?!
...oh jee..., er is er nu eentje niet meer te houden vrees ik...
Wij laten het mega-volle centrum een klein beetje links liggen, en gaan al ongeveer beginnen aan de gedachte waar wij ook alweer onze Smurfmobiel achtergelaten hebben..., uiteraard weten wij wel de naam van de parkeergarage, maar..., via welke kreek, welk gangpad, of welk obscuur doorkijkje moeten wij ook alweer volgen...
Het was ergens van 'daar-en-daar'..., maar dat hele Brugge lijkt nogal een beetje op elkaar
...tot die tijd nemen wij de omgeving nog eens goed in ons op..., en dan met de 'B' van Stenen Leeuw...
...met buiten het centrum fraaie, en vooral rustige stadstuintjes aan het water...
...of moeten wij wellicht via dit doorkijkje ?...
...enne..., hoe laat zou het eigenlijk zijn...?!
...dat zeg ik..., zo heel beroerd wonen is het hier niet...!
Even verder ziet een pandje er op het oog uit als 1 grote 'aggenebbes' bende, maar..., van dichtbij bedriegt die schijn. Want het pandje zonder dak, is eigenlijk een heel fraai aangelegd stadstuintje.
Veel pottenspul, ogenschijnlijk zo zonder plan neergedondeRT, maar alles bij elkaar heeft toch ook nog een beetje sfeer.
...ziet er op het eerste oog niet uit, dit...
...maar..., van dichtbij is het een keurig georganiseerde chaos...
...en zo zie je maar..., het 'gras' is bij de buren altijd groener...
Wij struinen nog even verder naar 'onze' parkeergarage, en als blijkt dat wij er al lang en breed, heel dik aan voorbij gelopen zijn, sjokken wij terug... ; waren wij dus zowaar de weg een beetje kwijt...
Goh...
Vanavond worden wij voor een buffet-diner verwacht in de Langestraat te Oostende. Bij nummertje 67 om exact te zijn.
Tussen 18.00 en 18.30 mogen wij aanschuiven, 'roept' onze voucher ons luid toe.
Dat buffet-diner-voor-2-personen is onderdeel van deze minder dure 2 nachtjes-weg-actie, en wij zijn eerlijk gezegd razend benieuwd wat we voorgeschoteld gaan krijgen..., want vaak is zo'n buffet-gedoe het tenslotte eigenlijk allemaal net niet.
Het is iets voor 6, en ons gaan te voet (dat lukt nog net na vanmiddag...) naar de Langestraat.
Het is niet ver, want de straat ligt in het verlengde van de weg waar het hotel aan staat.
Maar..., de straat heet waarschijnlijk niet voor niets zo..., want nummer 67 is echt een heel eind die straat in...
Bij 2 grote houten deuren houden wij halt. Chateau Bleu staat er geschreven op een groot ongezellig reclamebord-geval die buiten aan de muur hangt, en ons bekruipt een beetje 'n vreemd gevoel..., want het pand heeft ook werkelijk nul-komma-nul uitstraling, en het geheel ziet er uit alsof het al jaren geleden failliet is gegaan, en sindsdien ook nooit meer open is geweest...
Nou..., toch maar voorzichtig naar binnen dan..., en onze kinnen vallen bijna op de stenen vloer...; hoe kan het zijn dat een pand er aan de buitenkant zo vergaan uit ziet, terwijl het binnen gewoon top voor elkaar is...
(een facebookfoto van hullie zelf) :...had net zo goed Chateau Rouge kunnen heten...
Wij zijn de eerste 2 gasten, en gezien de diverse aangeklede tafeltjes komen er nog 'een paar' meer.
De uitbater van deze zaak heet ons van harte welkom, en legt uit wat zo'n beetje de bedoeling is vanavond.
Hij schenkt ons een drankje en laat het zeer (!) overvloedige vooraf-buffet zien. En groot is onze verbazing..., mooie frisse salades in diverse kleurtjes, diverse soorten vis, en dan niet van die dunne zielige plaatjes gerookte zalm bijvoorbeeld..., maar gewoon lekkere dikke plakken...
Soepje (die valt achteraf tegen), diverse vleeswaren, en een diverse andere lekkernijen waarbij de geur van pesto je het water in mond doet lopen...
(een facebook foto van hullie zelf) : ...wat een sfeervolle hut is dit zeg !...
Bescheiden als wij zijn, nemen wij een gematigd bordje met vooraf. Beetje van alles wat, en wij houden rekening met de nog komende gasten.
Lekker allemaal zeg..., vleesjes met pesto, kaasjes met pesto. Witte visrolletjes in een sausje, plaatjes paté, grote garnalen, echt compleet over the top.
En het bizarre van het verhaal blijkt niet veel later..., als er nog een tweede stel aanschuift die zo'n zelfde soort van arrangement heeft..., en..., meer mensen komen er ook niet voor dit arrangement !
Dit hele achterlijk grote buffet is helemaal alleen voor ons viertjes...!
Nou ja zeg..., dat is natuurlijk veel te veel van het goede, en wij krijgen visioenen van complete voedsel verspilling.
Weet je wat ; ik doe wel even een linkje tussendoor : een blauw linkje.
Het hoofdgerecht is, zo wordt ons verteld, geen buffet, maar 'gewoon' een keuze dis.
En wij krijgen vanavond 4 keuzes..., een steak-menu, hamrolletjes met witlof, zeeduivel met saus, en scampi's-met-nog-iets.
Vrouwlief kiest heel veilig voor de steak (medium rare gebakken graag !), en uw schrijvende verhalenverteller heeft eigenlijk wel trek in hele normale hamrolletjes met die witlof, en eigengemaakte aardappelpuree.
En ook allemaal zooooow lekker hè...
Aan de witlof-met-hamrolletjes brand je je snater, en de puree is heerlijk vol van smaak, en heeft de juiste grofheid, en structuur.
Vrouwlief 'haar' steak ziet er minstens zo goed uit, is perfect gebakken, en smaakt buitengewoon lekker.
De 'Gewone Gasten' van het restaurant zitten trouwens niet met de vingers aan 'ons' vooraf-buffet.
En dat is toch gek, want er staat echt meer, en meer dan genoeg...
Voor ons is het nagerecht ook weer de keus uit 4..., vrouwlief kiest een heel best bord met tiramisu, en ik denk dat ik de warme flensjes met ijs wel zou kunnen gaan lusten.
En terwijl wij nog een beetje uitbuiken, doen wij dit onder het genot van een snaarstrakke Irish Coffee...
Ik zeg : zo slecht is het leven nog helemaal niet...
Uiteindelijk wordt er alleen van ons verwacht dat wij de drankjes betalen, en daarmee kunnen wij makkelijk leven, moet ik zeggen.
Alles bij elkaar genomen (inclusief een redelijke fooi), verlaten wij compleet tonnetje rond dit bijzonder fijne etablissement met 27-en-een-halve-Euro minder op zak !
En zo kun je je toch behoorlijk vergissen in de buitenkant van een eet-bedrijf..., want mooi van binnen, echt een uitstekende bediening (bijvoorbeeld exact op de juiste manier een glas wijn schenken, of een glas bier presenteren), en gewoon goed eten !
Wij zeggen : absoluut een aanradeRTje !!
Chateau Bleu dus ; Langestraat 67, Oostende.
Het is inmiddels laat, we liggen in bed, en ik kijk nog even het Belgische nieuws, en tot onze niet geringe verbazing de melding dat morgen (donderdag ; onze terugrijdag) de bruto-advies-verkoopprijs van benzine met 4,5 cent naar beneden gaat.
Want, zo zegt deze nieuwslezer in kwestie, er is een wereldwijd verminderde vraag naar ruwe olie, maar de olieproducerende landen janken met gemak die ruwe bende uit de grond alsof het nog steeds roofgoed betreft.
Overproductie, verminderde vraag, en dan dalen de prijzen vanzelf.
En nu komt de grap..., hebben wij er in Nederland iets van meegekregen...??
Ik dacht van niet...!
Hier, aan deze kant van de grens, worden we compleet voor dom gehouden door Shell en haar kornuiten...
Daar, aan die kant, kost een liter benzine na vandaag (de laagste prijs die wij op de terugweg gezien hebben) 1 Euro 41,9...., terwijl wij hier nog steeds zitten te klieren met prijzen van rond de 1,67...
Dat scheelt toch vrij veel ben ik bang...
Jammer allemaal weer...
(wordt nog vervolgd voor een laatste deel – de terugreis)
...Brugge ; jaloersmakend mooi !...
Wij sjokken en slenteren zo 'een beetje' verder door Brugge, en proberen alle indrukken een beetje te rangschikken, en dat valt om de drommel nog niet mee ook.
Wat ook niet meevalt is om te begrijpen hoe de onderstaande 3 'personen' elkaar 'hoog houden'..., van dichtbij kun je in ieder geval zien dat de bovenste 'persoon' een neppeRT is, maar..., de onderste en middelste zijn toch wel degelijk echt...
...er zal vast iets van een constructie onder de kleding zitten..., maar dan nog...
Met een hoofd vol vraagtekens, zetten wij de vaart er weer in, en dan komen wij langs een winkeltje waar Mevrouw de Enjoy-Niet-Zo-Vaak-Rider ongetwijfeld helemaal van uit haar panty zou kunnen gaan..., want..., kijk nou toch eens..., allemaal vaten, en allemaal vol met whisky !
Allerlei soorten, allerlei smaken.
Je kunt het daar proeven, en desgewenst een blanco fles met van die aftershave prut laten afvullen !
Wedden dat ze dit weekend op die GS zit en in 1 strakke streep naar Brugge blaft...?!
...oh jee..., er is er nu eentje niet meer te houden vrees ik...
Wij laten het mega-volle centrum een klein beetje links liggen, en gaan al ongeveer beginnen aan de gedachte waar wij ook alweer onze Smurfmobiel achtergelaten hebben..., uiteraard weten wij wel de naam van de parkeergarage, maar..., via welke kreek, welk gangpad, of welk obscuur doorkijkje moeten wij ook alweer volgen...
Het was ergens van 'daar-en-daar'..., maar dat hele Brugge lijkt nogal een beetje op elkaar
...tot die tijd nemen wij de omgeving nog eens goed in ons op..., en dan met de 'B' van Stenen Leeuw...
...met buiten het centrum fraaie, en vooral rustige stadstuintjes aan het water...
...of moeten wij wellicht via dit doorkijkje ?...
...enne..., hoe laat zou het eigenlijk zijn...?!
...dat zeg ik..., zo heel beroerd wonen is het hier niet...!
Even verder ziet een pandje er op het oog uit als 1 grote 'aggenebbes' bende, maar..., van dichtbij bedriegt die schijn. Want het pandje zonder dak, is eigenlijk een heel fraai aangelegd stadstuintje.
Veel pottenspul, ogenschijnlijk zo zonder plan neergedondeRT, maar alles bij elkaar heeft toch ook nog een beetje sfeer.
...ziet er op het eerste oog niet uit, dit...
...maar..., van dichtbij is het een keurig georganiseerde chaos...
...en zo zie je maar..., het 'gras' is bij de buren altijd groener...
Wij struinen nog even verder naar 'onze' parkeergarage, en als blijkt dat wij er al lang en breed, heel dik aan voorbij gelopen zijn, sjokken wij terug... ; waren wij dus zowaar de weg een beetje kwijt...
Goh...
Vanavond worden wij voor een buffet-diner verwacht in de Langestraat te Oostende. Bij nummertje 67 om exact te zijn.
Tussen 18.00 en 18.30 mogen wij aanschuiven, 'roept' onze voucher ons luid toe.
Dat buffet-diner-voor-2-personen is onderdeel van deze minder dure 2 nachtjes-weg-actie, en wij zijn eerlijk gezegd razend benieuwd wat we voorgeschoteld gaan krijgen..., want vaak is zo'n buffet-gedoe het tenslotte eigenlijk allemaal net niet.
Het is iets voor 6, en ons gaan te voet (dat lukt nog net na vanmiddag...) naar de Langestraat.
Het is niet ver, want de straat ligt in het verlengde van de weg waar het hotel aan staat.
Maar..., de straat heet waarschijnlijk niet voor niets zo..., want nummer 67 is echt een heel eind die straat in...
Bij 2 grote houten deuren houden wij halt. Chateau Bleu staat er geschreven op een groot ongezellig reclamebord-geval die buiten aan de muur hangt, en ons bekruipt een beetje 'n vreemd gevoel..., want het pand heeft ook werkelijk nul-komma-nul uitstraling, en het geheel ziet er uit alsof het al jaren geleden failliet is gegaan, en sindsdien ook nooit meer open is geweest...
Nou..., toch maar voorzichtig naar binnen dan..., en onze kinnen vallen bijna op de stenen vloer...; hoe kan het zijn dat een pand er aan de buitenkant zo vergaan uit ziet, terwijl het binnen gewoon top voor elkaar is...
(een facebookfoto van hullie zelf) :...had net zo goed Chateau Rouge kunnen heten...
Wij zijn de eerste 2 gasten, en gezien de diverse aangeklede tafeltjes komen er nog 'een paar' meer.
De uitbater van deze zaak heet ons van harte welkom, en legt uit wat zo'n beetje de bedoeling is vanavond.
Hij schenkt ons een drankje en laat het zeer (!) overvloedige vooraf-buffet zien. En groot is onze verbazing..., mooie frisse salades in diverse kleurtjes, diverse soorten vis, en dan niet van die dunne zielige plaatjes gerookte zalm bijvoorbeeld..., maar gewoon lekkere dikke plakken...
Soepje (die valt achteraf tegen), diverse vleeswaren, en een diverse andere lekkernijen waarbij de geur van pesto je het water in mond doet lopen...
(een facebook foto van hullie zelf) : ...wat een sfeervolle hut is dit zeg !...
Bescheiden als wij zijn, nemen wij een gematigd bordje met vooraf. Beetje van alles wat, en wij houden rekening met de nog komende gasten.
Lekker allemaal zeg..., vleesjes met pesto, kaasjes met pesto. Witte visrolletjes in een sausje, plaatjes paté, grote garnalen, echt compleet over the top.
En het bizarre van het verhaal blijkt niet veel later..., als er nog een tweede stel aanschuift die zo'n zelfde soort van arrangement heeft..., en..., meer mensen komen er ook niet voor dit arrangement !
Dit hele achterlijk grote buffet is helemaal alleen voor ons viertjes...!
Nou ja zeg..., dat is natuurlijk veel te veel van het goede, en wij krijgen visioenen van complete voedsel verspilling.
Weet je wat ; ik doe wel even een linkje tussendoor : een blauw linkje.
Het hoofdgerecht is, zo wordt ons verteld, geen buffet, maar 'gewoon' een keuze dis.
En wij krijgen vanavond 4 keuzes..., een steak-menu, hamrolletjes met witlof, zeeduivel met saus, en scampi's-met-nog-iets.
Vrouwlief kiest heel veilig voor de steak (medium rare gebakken graag !), en uw schrijvende verhalenverteller heeft eigenlijk wel trek in hele normale hamrolletjes met die witlof, en eigengemaakte aardappelpuree.
En ook allemaal zooooow lekker hè...
Aan de witlof-met-hamrolletjes brand je je snater, en de puree is heerlijk vol van smaak, en heeft de juiste grofheid, en structuur.
Vrouwlief 'haar' steak ziet er minstens zo goed uit, is perfect gebakken, en smaakt buitengewoon lekker.
De 'Gewone Gasten' van het restaurant zitten trouwens niet met de vingers aan 'ons' vooraf-buffet.
En dat is toch gek, want er staat echt meer, en meer dan genoeg...
Voor ons is het nagerecht ook weer de keus uit 4..., vrouwlief kiest een heel best bord met tiramisu, en ik denk dat ik de warme flensjes met ijs wel zou kunnen gaan lusten.
En terwijl wij nog een beetje uitbuiken, doen wij dit onder het genot van een snaarstrakke Irish Coffee...
Ik zeg : zo slecht is het leven nog helemaal niet...
Uiteindelijk wordt er alleen van ons verwacht dat wij de drankjes betalen, en daarmee kunnen wij makkelijk leven, moet ik zeggen.
Alles bij elkaar genomen (inclusief een redelijke fooi), verlaten wij compleet tonnetje rond dit bijzonder fijne etablissement met 27-en-een-halve-Euro minder op zak !
En zo kun je je toch behoorlijk vergissen in de buitenkant van een eet-bedrijf..., want mooi van binnen, echt een uitstekende bediening (bijvoorbeeld exact op de juiste manier een glas wijn schenken, of een glas bier presenteren), en gewoon goed eten !
Wij zeggen : absoluut een aanradeRTje !!
Chateau Bleu dus ; Langestraat 67, Oostende.
Het is inmiddels laat, we liggen in bed, en ik kijk nog even het Belgische nieuws, en tot onze niet geringe verbazing de melding dat morgen (donderdag ; onze terugrijdag) de bruto-advies-verkoopprijs van benzine met 4,5 cent naar beneden gaat.
Want, zo zegt deze nieuwslezer in kwestie, er is een wereldwijd verminderde vraag naar ruwe olie, maar de olieproducerende landen janken met gemak die ruwe bende uit de grond alsof het nog steeds roofgoed betreft.
Overproductie, verminderde vraag, en dan dalen de prijzen vanzelf.
En nu komt de grap..., hebben wij er in Nederland iets van meegekregen...??
Ik dacht van niet...!
Hier, aan deze kant van de grens, worden we compleet voor dom gehouden door Shell en haar kornuiten...
Daar, aan die kant, kost een liter benzine na vandaag (de laagste prijs die wij op de terugweg gezien hebben) 1 Euro 41,9...., terwijl wij hier nog steeds zitten te klieren met prijzen van rond de 1,67...
Dat scheelt toch vrij veel ben ik bang...
Jammer allemaal weer...
(wordt nog vervolgd voor een laatste deel – de terugreis)
...Brugge ; jaloersmakend mooi !...
Laatst bewerkt:
Enjoy-Rider
MF veteraan
Sjeeminee Ron, wat een (lang) verhaal!! 
Ik heb er de hele avond over gedaan, nou ja, met tussenposen van eten, journaal kijken, ontbijtje maken, met een schuin oog schiet-filmpje kijken...
Ik ben in mijn "vorige" leven meerdere keren in Brugge geweest, wel een keer of vijf denk ik. En ik heb het ook altijd een prachtige plaats gevonden . Maar jouw foto's tonen het echt waar nog veel mooier dan ik mij herinner . Ik herinner mij ook veeeeeel bonbons, en een proeverij van Belgische biertjes, en een expositie van ijs-beeldhouwwerk, en dat ik daar NOOIT meer in het weekend heen moet gaan want door de grote massa mensen zag je Brugge niet meer 
. Ik weet nog dat het toen ging regenen, en dat ik me bedacht dat je letterlijk over de paraplu's (dus van de ene op de andere) kon lopen
Leuk dat jullie zo genoten hebben .
En dat ik niet-zo-vaak rij........tja dat is ook mijn verdriet, werken slokt ook veel te veel vrije tijd op (daarom jij rij zo lekker veel - sorry)
Mmmm....ook whisky in Brugge? Een goed vat whisky is voor mij niet veilig :
En over dat ontbijtje met een 7+/8- van je.......had je die witte kleffe slappe boterham niet even door het broodrooster kunnen halen? En ondanks dat je de worstjes te klein vond (mij zou de grootte niet uitmaken, als ze maar lekker smaken 
) zag ik ze stiekem toch half verscholen op je bord liggen
Ik heb er de hele avond over gedaan, nou ja, met tussenposen van eten, journaal kijken, ontbijtje maken, met een schuin oog schiet-filmpje kijken...Ik ben in mijn "vorige" leven meerdere keren in Brugge geweest, wel een keer of vijf denk ik. En ik heb het ook altijd een prachtige plaats gevonden
. Maar jouw foto's tonen het echt waar nog veel mooier dan ik mij herinner . Ik herinner mij ook veeeeeel bonbons, en een proeverij van Belgische biertjes, en een expositie van ijs-beeldhouwwerk, en dat ik daar NOOIT meer in het weekend heen moet gaan want door de grote massa mensen zag je Brugge niet meer . Ik weet nog dat het toen ging regenen, en dat ik me bedacht dat je letterlijk over de paraplu's (dus van de ene op de andere) kon lopen Leuk dat jullie zo genoten hebben
. En dat ik niet-zo-vaak rij........tja dat is ook mijn verdriet, werken slokt ook veel te veel vrije tijd op (daarom jij rij zo lekker veel - sorry
)Mmmm....ook whisky in Brugge? Een goed vat whisky is voor mij niet veilig
:
En over dat ontbijtje met een 7+/8- van je.......had je die witte kleffe slappe boterham niet even door het broodrooster kunnen halen?
En ondanks dat je de worstjes te klein vond (mij zou de grootte niet uitmaken, als ze maar lekker smaken ) zag ik ze stiekem toch half verscholen op je bord liggen
Laatst bewerkt:
...Ron...
MF veteraan
1) yep, en op deze manier hebben wij 2x 'vakantie' voor hetzelfde geld...Enjoy-Rider was een avondje onder de pannen...:
1) Sjeeminee Ron, wat een (lang) verhaal!!
2) Ik heb er de hele avond over gedaan
3) Ik herinner mij ook veeeeeel bonbons
4) en een proeverij van Belgische biertjes,
5) en een expositie van ijs-beeldhouwwerk
6) Mmmm....ook whisky in Brugge?
7) Een goed vat whisky is voor mij niet veilig
8) had je die witte kleffe slappe boterham niet even door het broodrooster kunnen halen? :
2) ach..., ziet het maar zo : dat doorbreekt
3)
4)
5) nee..., niets van gezien..., zal wel gesmolten zijn geweest...
6)
7) had je niet hoeven te schrijven ; das bij een groot deel van het publiek bekend...
8)
; F.Y.I., de boterham was niet klef, wel wit, maar niet klef..., en prima geschikt voor het eitje.En wat die worstjes betreft..., lauwe party-knak-worstjes bij het ontbijt moet je niet willen serveren als 3 sterren (zo benoemen ze zichzelf) hotel.
Nog 1 deeltje ; de terugreis. En dat is dan weer een motorroute.
Trouwens..., hoe zou het met de Oot-baas, en de 'dit-is-mijn-uitspraak-en-daar-kunt-U-het-mee-doen' Meester Visser afgelopen zijn...
Laatst bewerkt:
motormaniac58
MF veteraan
Joke Whiskey liefhebber????
tip: Ben Riach. maar dan wel de peated malt !!!!
Regelmatig verkrijgbaar bij G en G......
zooooo lekker....
tip: Ben Riach. maar dan wel de peated malt !!!!
Regelmatig verkrijgbaar bij G en G......
zooooo lekker....
...Ron...
MF veteraan
Laatste Deel – de terugreis (hè, hè..., laatste deel)
Zo..., vroeg wakker vanochtend...; een vuilniswagen rammelt om half 6 al onder ons hotelraam door, en zorgt jammer genoeg voor een korte onderbreking van de persoonlijke nachtrust.
Om daarna om bijna 08.00 uur weer wakker te schrikken van 'iets'...
Hallooow zeg..., bijna 8 uur..., das even een luxe !
En om iets na half negen zitten wij voor een tweede keer deze week aan 'ons' tafeltje bij het raam, en hetzelfde meiske van gisteren 'vraagt' ons op dezelfde manier zoals ze gisteren ook deed naar ons kamernummer.
Onze conclusie : het kind is of aangeboren chagrijnig, of heeft een chronisch ochtendhumeur..., maar op en top vriendelijk en gastvrij is ze allerminst !
Auto's worden in de vroege ochtend kort geparkeerd, en mensen kopen een Belgisch krantje. Een mevrouw doet een poging om een hele forse BMW X5 in een te klein parkeergaatje te drukken, en slaagt daar wonderwel ook nog in...
Hondjes worden uitgelaten, en mensen haasten zich naar hun werk.
En wij...?
Wij nemen nog een kopje koffie, nog een glas sinaasappelsap, en nog wat van die smakelijke scrambled eggs with bacon.
De party-worstjes slaan wij echter deze ochtend met liefde over.
Straks terug naar huis. Twee nachtjes weg.
Stelt ook niets voor eigenlijk.
Allebei ook behoorlijk spierpijn in de benen..., want die wandel-kilometers van gisteren zijn duidelijk richting kuiten en enkels gezakt...
...mooi old-skool pandje zo...
Rond half 10 haal ik de auto op vanuit de parkeergarage, en mag het inmiddels fors gore karretje even op de stoep van het hotel parkeren. De GARMIN geeft de te rijden route al aan, en de binnentassen liggen al weer in het kofferbakje.
Aan het hotel iets betalen hoeven we niet, want dat hadden we tenslotte vooraf al gedaan aan de jongens en meisjes van www.holidayline.be .
Ik lever nog even de sleutel van de parkeergarage in, en weg zijn we !
Een nieuwe motorroute met de auto...
...gereed voor navigatie ; werkt trouwens wonderbaarlijk goed, deze knutsel-oplossing voor in de automobiel..
In Brugge rijden wij nog 1 keer langs de vaste ligplaats van Belgisch enige historische zeilschip, de Mercator (zie eventueel Google), en de route staat daarna gepland om langs het water, en via de Oudenburgsesteenweg, dus geheel binnendoor, richting Brugge-rondweg te rijden.
Jammer genoeg gaat dit plan al vrij vlot in totale rook op, omdat de route die ik voor ogen had, al vrij vlot buiten Oostende letterlijk gedwarsboomd wordt...
Ik had de mooie smalle en kronkelige Vaartdijk-Zuid (strak langs het Kanaal Gendt-Brugge-Oostende) op de routerol staan, maar dat feest gaat dus even mooi niet door !
Met de fiets of brommeRT mag het wel, maar..., voor motoren en automobielen is dit stukje kronkel-asflast not done.
Jammer, en op deze manier moeten we fors omrijden, en wij doen dat via onder andere een saai stukje snelweg A10.
En daarmee is gelijk de eerste omleiding in de geplande route een feit...
Na de rondweg om Brugge staat de N9 op het programma. Met andere woorden..., binnendoor richting Antwerpen havens..., maar..., wat een drama zeg, deze weg !
Het verlaagde sportonderstel van Smurf kan niet echt (of : echt niet...) goed overweg met de kiloooooometers lange ellende van betonplaten die 'net niet' helemaal lekker strak aan elkaar gelegd zijn.
Het klapt en bonkt op deze manier meter naar meter onder ons weg, en deze grappenmakerij kan nooit echt goed voor de auto zijn...
Om compleet gillend gek van te worden..., en ook niet echt meer van deze tijd, deze vorm van WOII aan-en afvoerwegen...
Maldegem, Eeklo, en ons onderweg verbazen over die gisteren aangekondigde vrolijk makende lage brandstofprijzen.
En daarom de brandstof tank hier nog maar even afgevuld..., om er dan achter te komen dat ik net voor een te dure 1,569 Euro (bemande Shell) per liter getankt heb, terwijl het paar meter terug nog een nette 1,469 (onbemande Shell) was..., en paar meter later zien wij die eerder genoemde 1,419 Euro (onbemande supermarkt-pomp)...
Na Eeklo een stukje A34 snelweg, richting de Antwerpse havens...., en vooral het laatste stuk voordat wij de R2 op kunnen draaien kost erg veel tijd..., want..., een omleiding op de snelweg.
Er wordt daar aan de weg gewerkt, en het verkeer op de linkerbaan moet naar de rechter. Maar..., net op die plek waar links naar rechts gedirigeerd wordt, zijn 2 vrachtauto's op elkaar geklapt..., en dan heb je in no-time kilometers file, want je kunt geen kant meer op.
Van die auto-opleggers hebben elkaar 'een duwtje' gegeven..., en dan zijn ook gelijk de auto's die op de voorste oplegger staan, ook gelijk flink opgeduwd..., en dat geeft alles bij elkaar echt een hoop schade !
Provinciale weg R2, en de Beveren-Waaslandhaven aan onze rechterhand. Ontelbare zeecontainers die wachten op hun volgende manier van transport. Echt duizenden van die dingen staan hier opgestapeld, en wij vragen ons hardop af of ze nou nooit een keer een simpel containertje kwijt zijn...
Grote containerschepen, en vooral enorm veel bedrijvigheid. En..., een richtingsbord naar het plaatsje Doel.
En hoewel dat plaatsje niet op onze roze route ligt, rijden we er toch even naar toe ; want toch even met eigen ogen kijken wat voor dramatiek dit dorpje biedt.
Halverwege de R2 en Doel de aanbouw van een nieuwe, en werkelijk gigantische (tweede) sluis.
Wat een bouwwerk zeg !
En wat een techniek hier allemaal.
Google ook voor de aardigheid maar eens op ' Deurganckdoksluis ' ; de bouw van de grootste sluis ter wereld !
Filmpje m.b.t de bouw
Container vrachtwagens rijden af en aan, en je moet in je bijna nietige Smurfmobiel de ogen aan alle kanten hebben en houden om de diverse aangepaste rijrichtingen (vanwege de bouw van die sluis) in de gaten te houden.
Doel..., een plaatsje voorzien van slagbomen...
Het scheelt nog net dat je geen tol hoeft te betalen om binnen te komen..., en na de slagbomen rijden wij met een gangetje van amper 50 km/h de lange toegangsweg op. Om even later nagenoeg de complete wielophanging onder de Smurf vandaan te rijden...
Om de snelheid te remmen zit er in het haveloze wegdek toch ook wel zo'n misselijke, en totaal niet aangegeven snelheidsremmer in het asfalt, dat de navigatiesteun compleet uit de middenconsole geworpen wordt, en ik gelijk angst heb dat de veerpoten van ons karretje bij de basis afgeknapt zijn.
Tjessus..., wat een klap zeg !
Bizar dat zo'n scherpe knik in het wegdek ook niet even aangegeven wordt...
Even later parkeer ik Blauw, en neem de schade op. Hmmmm..., zo op het eerste oog geen gekkigheid te zien..., maar gerust ben ik er niet op.
...even halt houden om de onderkant van de auto te controleren op schade...
Dat Doel is eigenlijk te bizar voor woorden. Half gesloopt, heel veel woningen dichtgetimmerd, gravity zover het oog reikt, en toch fleurige, en netjes onderhouden bloembakken in de straten.
En zo her en der toch ook nog een levende ziel.
Ik parkeer de auto bij een soort van dichtgetimmerde bungalows, en moet een op het wegdek liggende dode rat ontwijken.
En dat zegt denk ik wel genoeg..., als de ratten hier al dood gaan, wat heb je er als mens dan nog te zoeken...
...echt waar..., we hebben net een dode rat ontweken...
Doel is eigenlijk te triest voor woorden, maar aan de andere kant ook een trekpleister, en bijna museum waardig.
Een volle touringcar laadt passagiers uit ; want Doel is populair bij de toerist...
En wij gebruiken het plaatsje o.a voor een korte pauze. Even iets eten, even iets drinken.
...Doel dus ; wel een heel fotogeniek dorpje...
...en ik durf te wedden dat Garage Maes tegenwoordig 24 uur per dag gesloten is...
Het bijzondere is dat sommige huizen niet eens zo heel oud zijn, dus met een gerichte toekomstvisie is hier niet gebouwd zou je bijna gaan denken.
Uiteraard verlaten wij Doel zoals wij gekomen zijn, en ik ben akelig op mijn hoede om niet weer over die gemene drempel heen te tetteren.
De slagbomen staan open, en wij verlaten zonder oponthoud dit toch wel naargeestige stukje België
Wij duiken de R2 weer op, en duiken ook letterlijk onder de Schelde door, en daarvoor moeten gebruik maken van de Liefkenshoektunnel.
En dat is een vies pittig geprijsd stukje onderwaterweg !
Zes hele Euro's (!) voor een paar meter van die betonnen donkerheid.
En moet je even zien wat het kost als je met een forse camper of vrachtauto door het ding wil rijden...
Bijna weer in Nederland nu. En via de Oesterdam over het Markiezaatmeer rijden wij naar Tholen.
Die Oesterdam heeft wel iets weg van de dijk Lelystad – Enkhuizen. Een hoop water, en een hoop asfalt.
Maar vooral water dus.
Tholen had ik eigenlijk 'op de kaart' gezet als rustplaats, maar omdat Doel er onverwacht tussen kwam, knorren wij rustig door.
Over mooie dijkwegen, en langs mooie voor ons tot nu toe totaal onbekende plekjes.
...uitgestrekte, en erg lege gebieden hier ; maar goed dat het droog is, want de wegen zijn bezaaid met modder...
...en dat 'hier', is hier...
Via de Kiltunnel (hoppa..., ook weer 2 Euries...) en via de Veerdienst 'Kop van 't Land' (3 Euro 30) rijden wij de Bieschbosch in.
...na 2 tunnels, nu het eerste pontje...
De ingetekende route door de Biesbosch gaat helaas voor en groot deel in mist op, want er wordt daar (ook al !) stevig aan het asfalt gesleuteld.
Onze route is plotseling fietspad geworden, en omdat zoiets niet aangegeven staat, 'mogen' wij een fiks eind terug rijden...
Via het gebied rondom de Slingelandse Plassen rijden wij via een naast de A27 gelegen provinciale weg naar 'boven' en rijden naar de Lekdijk, en o.a. langs Ameide.
Om daarna in het rustieke Lexmond een langere pauze te houden.
Want Herberg “De Drie Snoecken” (anno 1645 !) nodigt ons van harte uit voor appeltaart en koffie.
...de Drie Snoecken dus - foto van het Internet -...
Een typisch olderwets café. Dikke tafelkleden, donkere houten vloeren, en krakende plafonds. De geur van zuurkoolstampot, en de tonen van Hollandse smartlappen muziek.
De appeltaart is warm, en de overmaatse dot slagroom zal vast niet positief bijdragen aan de persoonlijke interne vethuishouding...
Het smaakt echter goed, en de cappuccino is vooral heerlijk romig van smaak
Totaal elf Euro 20..., mhwa..., de dotten slagroom worden duur betaald in Lexmond...
Wij vervolgen de Lekdijk naar Jan's Culemborg. En wat vooral opvalt is dat deze kant van de Lekdijk stukken prettiger rijdt, dan het stuk bovenlangs !
Hier niet van die gemene betonnen punten langs het asfalt, en daarom kun je normaal een tegenligger voorbij toeren.
Mooi rijden hier hoor ! Mooie bochten, en mooie vergezichten. Zelfs gezien van achter het stuurwiel, en van achter 't glas van de Smurfmobiel.
Nog even een korte klik-en-kijk-stop bij het Stuwensemble Nederrijn en Lek, en dan binnendoor richting Amersfoort..., maar niet voordat wij het pontje bij Culemborg onder de wielen hebben gehad natuurlijk...
...bijzondere constructies zijn dit toch...
...en een laatste fotomoment bij het pontje bij Culemborg ; 'bijna' thuis...
Driebergen-Rijsenburg, en dan Austerlitz (de geplande stop bij de piramide skippen wij), en zo binnendoor naar Amersfoort waar wij de drukte van de A28 opzoeken.
Beetje file, beetje doorrijden, beetje stilstaan.
Nederland in de spits.
Het gebruikelijke verkeerstechnische geknoei weer rondom Nijkerk, en nog 1 grote stop bij Routiers Restaurant Nunspeet.
Beslist geen plek voor culinaire hoogstandjes, of voor de verwende fijnproever. Maar wel een geschikte plek om de dagschotel van vandaag naar binnen te vorken.
Bamischotel voor 9,95 per vol geprakt bord.
En zoals wij dat vroeger in dienst noemden ; blauwe hap.
Met pindasaus, eitje, smaakloze loempia (echt..., dat ding had gewoon helemaal geen smaak, en dat is ook heel erg knap om dat zo te maken !), kroepoek, saté stokje.
Om 18.42 uur totaal 19,90 Euro.
Vlugge hap, weinig beleving, maag vol.
Iets van die strekking.
Niet veel later thuis.
Een enorm vieze auto op de oprit, en vandaag 400-zoveel-kilometers verder.
Totaal de afgelopen 3 dagen 941 kilometers weg-gesmurfd, en een keurig verbruik van 1 op 16-komma-zoveel.
Drie uitstekende dagen gehad, en vooral dat Brugge was een feestje.
En ook al was de (motor)route per 4 wieler, we hebben er toch van genoten.
De auto is inmiddels weer blitz und blank, de foto's zijn ontwikkeld en ingeplakt, en ik heb U wederom zitten vervelen met tekst en plaatjes.
Als in : eind goed, al goed...
En..., wij hebben wel een drankje verdiend nu...
Zo..., vroeg wakker vanochtend...; een vuilniswagen rammelt om half 6 al onder ons hotelraam door, en zorgt jammer genoeg voor een korte onderbreking van de persoonlijke nachtrust.
Om daarna om bijna 08.00 uur weer wakker te schrikken van 'iets'...
Hallooow zeg..., bijna 8 uur..., das even een luxe !
En om iets na half negen zitten wij voor een tweede keer deze week aan 'ons' tafeltje bij het raam, en hetzelfde meiske van gisteren 'vraagt' ons op dezelfde manier zoals ze gisteren ook deed naar ons kamernummer.
Onze conclusie : het kind is of aangeboren chagrijnig, of heeft een chronisch ochtendhumeur..., maar op en top vriendelijk en gastvrij is ze allerminst !
Auto's worden in de vroege ochtend kort geparkeerd, en mensen kopen een Belgisch krantje. Een mevrouw doet een poging om een hele forse BMW X5 in een te klein parkeergaatje te drukken, en slaagt daar wonderwel ook nog in...
Hondjes worden uitgelaten, en mensen haasten zich naar hun werk.
En wij...?
Wij nemen nog een kopje koffie, nog een glas sinaasappelsap, en nog wat van die smakelijke scrambled eggs with bacon.
De party-worstjes slaan wij echter deze ochtend met liefde over.
Straks terug naar huis. Twee nachtjes weg.
Stelt ook niets voor eigenlijk.
Allebei ook behoorlijk spierpijn in de benen..., want die wandel-kilometers van gisteren zijn duidelijk richting kuiten en enkels gezakt...
...mooi old-skool pandje zo...
Rond half 10 haal ik de auto op vanuit de parkeergarage, en mag het inmiddels fors gore karretje even op de stoep van het hotel parkeren. De GARMIN geeft de te rijden route al aan, en de binnentassen liggen al weer in het kofferbakje.
Aan het hotel iets betalen hoeven we niet, want dat hadden we tenslotte vooraf al gedaan aan de jongens en meisjes van www.holidayline.be .
Ik lever nog even de sleutel van de parkeergarage in, en weg zijn we !
Een nieuwe motorroute met de auto...
...gereed voor navigatie ; werkt trouwens wonderbaarlijk goed, deze knutsel-oplossing voor in de automobiel..
In Brugge rijden wij nog 1 keer langs de vaste ligplaats van Belgisch enige historische zeilschip, de Mercator (zie eventueel Google), en de route staat daarna gepland om langs het water, en via de Oudenburgsesteenweg, dus geheel binnendoor, richting Brugge-rondweg te rijden.
Jammer genoeg gaat dit plan al vrij vlot in totale rook op, omdat de route die ik voor ogen had, al vrij vlot buiten Oostende letterlijk gedwarsboomd wordt...
Ik had de mooie smalle en kronkelige Vaartdijk-Zuid (strak langs het Kanaal Gendt-Brugge-Oostende) op de routerol staan, maar dat feest gaat dus even mooi niet door !
Met de fiets of brommeRT mag het wel, maar..., voor motoren en automobielen is dit stukje kronkel-asflast not done.
Jammer, en op deze manier moeten we fors omrijden, en wij doen dat via onder andere een saai stukje snelweg A10.
En daarmee is gelijk de eerste omleiding in de geplande route een feit...
Na de rondweg om Brugge staat de N9 op het programma. Met andere woorden..., binnendoor richting Antwerpen havens..., maar..., wat een drama zeg, deze weg !
Het verlaagde sportonderstel van Smurf kan niet echt (of : echt niet...) goed overweg met de kiloooooometers lange ellende van betonplaten die 'net niet' helemaal lekker strak aan elkaar gelegd zijn.
Het klapt en bonkt op deze manier meter naar meter onder ons weg, en deze grappenmakerij kan nooit echt goed voor de auto zijn...
Om compleet gillend gek van te worden..., en ook niet echt meer van deze tijd, deze vorm van WOII aan-en afvoerwegen...
Maldegem, Eeklo, en ons onderweg verbazen over die gisteren aangekondigde vrolijk makende lage brandstofprijzen.
En daarom de brandstof tank hier nog maar even afgevuld..., om er dan achter te komen dat ik net voor een te dure 1,569 Euro (bemande Shell) per liter getankt heb, terwijl het paar meter terug nog een nette 1,469 (onbemande Shell) was..., en paar meter later zien wij die eerder genoemde 1,419 Euro (onbemande supermarkt-pomp)...
Na Eeklo een stukje A34 snelweg, richting de Antwerpse havens...., en vooral het laatste stuk voordat wij de R2 op kunnen draaien kost erg veel tijd..., want..., een omleiding op de snelweg.
Er wordt daar aan de weg gewerkt, en het verkeer op de linkerbaan moet naar de rechter. Maar..., net op die plek waar links naar rechts gedirigeerd wordt, zijn 2 vrachtauto's op elkaar geklapt..., en dan heb je in no-time kilometers file, want je kunt geen kant meer op.
Van die auto-opleggers hebben elkaar 'een duwtje' gegeven..., en dan zijn ook gelijk de auto's die op de voorste oplegger staan, ook gelijk flink opgeduwd..., en dat geeft alles bij elkaar echt een hoop schade !
Provinciale weg R2, en de Beveren-Waaslandhaven aan onze rechterhand. Ontelbare zeecontainers die wachten op hun volgende manier van transport. Echt duizenden van die dingen staan hier opgestapeld, en wij vragen ons hardop af of ze nou nooit een keer een simpel containertje kwijt zijn...
Grote containerschepen, en vooral enorm veel bedrijvigheid. En..., een richtingsbord naar het plaatsje Doel.
En hoewel dat plaatsje niet op onze roze route ligt, rijden we er toch even naar toe ; want toch even met eigen ogen kijken wat voor dramatiek dit dorpje biedt.
Halverwege de R2 en Doel de aanbouw van een nieuwe, en werkelijk gigantische (tweede) sluis.
Wat een bouwwerk zeg !
En wat een techniek hier allemaal.
Google ook voor de aardigheid maar eens op ' Deurganckdoksluis ' ; de bouw van de grootste sluis ter wereld !
Filmpje m.b.t de bouw
Container vrachtwagens rijden af en aan, en je moet in je bijna nietige Smurfmobiel de ogen aan alle kanten hebben en houden om de diverse aangepaste rijrichtingen (vanwege de bouw van die sluis) in de gaten te houden.
Doel..., een plaatsje voorzien van slagbomen...
Het scheelt nog net dat je geen tol hoeft te betalen om binnen te komen..., en na de slagbomen rijden wij met een gangetje van amper 50 km/h de lange toegangsweg op. Om even later nagenoeg de complete wielophanging onder de Smurf vandaan te rijden...
Om de snelheid te remmen zit er in het haveloze wegdek toch ook wel zo'n misselijke, en totaal niet aangegeven snelheidsremmer in het asfalt, dat de navigatiesteun compleet uit de middenconsole geworpen wordt, en ik gelijk angst heb dat de veerpoten van ons karretje bij de basis afgeknapt zijn.
Tjessus..., wat een klap zeg !
Bizar dat zo'n scherpe knik in het wegdek ook niet even aangegeven wordt...
Even later parkeer ik Blauw, en neem de schade op. Hmmmm..., zo op het eerste oog geen gekkigheid te zien..., maar gerust ben ik er niet op.
...even halt houden om de onderkant van de auto te controleren op schade...
Dat Doel is eigenlijk te bizar voor woorden. Half gesloopt, heel veel woningen dichtgetimmerd, gravity zover het oog reikt, en toch fleurige, en netjes onderhouden bloembakken in de straten.
En zo her en der toch ook nog een levende ziel.
Ik parkeer de auto bij een soort van dichtgetimmerde bungalows, en moet een op het wegdek liggende dode rat ontwijken.
En dat zegt denk ik wel genoeg..., als de ratten hier al dood gaan, wat heb je er als mens dan nog te zoeken...
...echt waar..., we hebben net een dode rat ontweken...
Doel is eigenlijk te triest voor woorden, maar aan de andere kant ook een trekpleister, en bijna museum waardig.
Een volle touringcar laadt passagiers uit ; want Doel is populair bij de toerist...
En wij gebruiken het plaatsje o.a voor een korte pauze. Even iets eten, even iets drinken.
...Doel dus ; wel een heel fotogeniek dorpje...
...en ik durf te wedden dat Garage Maes tegenwoordig 24 uur per dag gesloten is...
Het bijzondere is dat sommige huizen niet eens zo heel oud zijn, dus met een gerichte toekomstvisie is hier niet gebouwd zou je bijna gaan denken.
Uiteraard verlaten wij Doel zoals wij gekomen zijn, en ik ben akelig op mijn hoede om niet weer over die gemene drempel heen te tetteren.
De slagbomen staan open, en wij verlaten zonder oponthoud dit toch wel naargeestige stukje België
Wij duiken de R2 weer op, en duiken ook letterlijk onder de Schelde door, en daarvoor moeten gebruik maken van de Liefkenshoektunnel.
En dat is een vies pittig geprijsd stukje onderwaterweg !
Zes hele Euro's (!) voor een paar meter van die betonnen donkerheid.
En moet je even zien wat het kost als je met een forse camper of vrachtauto door het ding wil rijden...
Bijna weer in Nederland nu. En via de Oesterdam over het Markiezaatmeer rijden wij naar Tholen.
Die Oesterdam heeft wel iets weg van de dijk Lelystad – Enkhuizen. Een hoop water, en een hoop asfalt.
Maar vooral water dus.
Tholen had ik eigenlijk 'op de kaart' gezet als rustplaats, maar omdat Doel er onverwacht tussen kwam, knorren wij rustig door.
Over mooie dijkwegen, en langs mooie voor ons tot nu toe totaal onbekende plekjes.
...uitgestrekte, en erg lege gebieden hier ; maar goed dat het droog is, want de wegen zijn bezaaid met modder...
...en dat 'hier', is hier...
Via de Kiltunnel (hoppa..., ook weer 2 Euries...) en via de Veerdienst 'Kop van 't Land' (3 Euro 30) rijden wij de Bieschbosch in.
...na 2 tunnels, nu het eerste pontje...
De ingetekende route door de Biesbosch gaat helaas voor en groot deel in mist op, want er wordt daar (ook al !) stevig aan het asfalt gesleuteld.
Onze route is plotseling fietspad geworden, en omdat zoiets niet aangegeven staat, 'mogen' wij een fiks eind terug rijden...
Via het gebied rondom de Slingelandse Plassen rijden wij via een naast de A27 gelegen provinciale weg naar 'boven' en rijden naar de Lekdijk, en o.a. langs Ameide.
Om daarna in het rustieke Lexmond een langere pauze te houden.
Want Herberg “De Drie Snoecken” (anno 1645 !) nodigt ons van harte uit voor appeltaart en koffie.
...de Drie Snoecken dus - foto van het Internet -...
Een typisch olderwets café. Dikke tafelkleden, donkere houten vloeren, en krakende plafonds. De geur van zuurkoolstampot, en de tonen van Hollandse smartlappen muziek.
De appeltaart is warm, en de overmaatse dot slagroom zal vast niet positief bijdragen aan de persoonlijke interne vethuishouding...
Het smaakt echter goed, en de cappuccino is vooral heerlijk romig van smaak
Totaal elf Euro 20..., mhwa..., de dotten slagroom worden duur betaald in Lexmond...
Wij vervolgen de Lekdijk naar Jan's Culemborg. En wat vooral opvalt is dat deze kant van de Lekdijk stukken prettiger rijdt, dan het stuk bovenlangs !
Hier niet van die gemene betonnen punten langs het asfalt, en daarom kun je normaal een tegenligger voorbij toeren.
Mooi rijden hier hoor ! Mooie bochten, en mooie vergezichten. Zelfs gezien van achter het stuurwiel, en van achter 't glas van de Smurfmobiel.
Nog even een korte klik-en-kijk-stop bij het Stuwensemble Nederrijn en Lek, en dan binnendoor richting Amersfoort..., maar niet voordat wij het pontje bij Culemborg onder de wielen hebben gehad natuurlijk...
...bijzondere constructies zijn dit toch...
...en een laatste fotomoment bij het pontje bij Culemborg ; 'bijna' thuis...
Driebergen-Rijsenburg, en dan Austerlitz (de geplande stop bij de piramide skippen wij), en zo binnendoor naar Amersfoort waar wij de drukte van de A28 opzoeken.
Beetje file, beetje doorrijden, beetje stilstaan.
Nederland in de spits.
Het gebruikelijke verkeerstechnische geknoei weer rondom Nijkerk, en nog 1 grote stop bij Routiers Restaurant Nunspeet.
Beslist geen plek voor culinaire hoogstandjes, of voor de verwende fijnproever. Maar wel een geschikte plek om de dagschotel van vandaag naar binnen te vorken.
Bamischotel voor 9,95 per vol geprakt bord.
En zoals wij dat vroeger in dienst noemden ; blauwe hap.
Met pindasaus, eitje, smaakloze loempia (echt..., dat ding had gewoon helemaal geen smaak, en dat is ook heel erg knap om dat zo te maken !), kroepoek, saté stokje.
Om 18.42 uur totaal 19,90 Euro.
Vlugge hap, weinig beleving, maag vol.
Iets van die strekking.
Niet veel later thuis.
Een enorm vieze auto op de oprit, en vandaag 400-zoveel-kilometers verder.
Totaal de afgelopen 3 dagen 941 kilometers weg-gesmurfd, en een keurig verbruik van 1 op 16-komma-zoveel.
Drie uitstekende dagen gehad, en vooral dat Brugge was een feestje.
En ook al was de (motor)route per 4 wieler, we hebben er toch van genoten.
De auto is inmiddels weer blitz und blank, de foto's zijn ontwikkeld en ingeplakt, en ik heb U wederom zitten vervelen met tekst en plaatjes.
Als in : eind goed, al goed...
En..., wij hebben wel een drankje verdiend nu...
Laatst bewerkt:
- Status
