“M & M” Roadtrip 2015

[black_bull]

Kort verhaaltje over onze belevenissen met de voorbereiding en de daadwerkelijke roadtrip die we in 2015 door een deel van Europa hebben gereden op onze “BMW R1200RT 90’er jaar editie” uit 2013.
Niet omdat we ons zo nodig willen profileren maar gewoon als leesverhaaltje voor geïnteresseerden Het was voor ons een leerzaam proces en een onvergetelijke ervaring. Ervaringen uit het verleden waren geen garantie voor het heden zeg maar… Nieuwe technieken. Heel andere motorfiets. Etc.
Veel plezier met lezen zoals het bedoeld is

De aankomende tijd zal ik per dag een verslagje plaatsen met bijbehorende foto's en een filmpje. Het ene filmpje zal wat langer zijn dan de andere i.v.m. het aantal "hoogtepunten"......

 

[black_bull]

Voorbereiding:

Aangezien we in 2014 een dikke toerder, een “BMW R 1200 RT”, gekocht hebben was het ook tijd om eens een grote roadtrip te organiseren in 2015.

Eind 2014 begon het plan te ontstaan om een roadtrip door Europa te gaan doen in de zomer van 2015. In het donkere verleden wel vaker in die regionen geweest maar dat was nog op basis van een kaart en gezond (kuch) verstand.

Vakantieweken in Augustus en September gepland. De reis zou 12 dagen gaan duren en we wilden meerdere landen aan gaan doen. Dus van hotel/B&B naar hotel/B&B hoppen. 11 dergelijke toko’s gezocht en geboekt. Waarom vooraf boeken hoor ik U zich afvragen….? Ik heb een hekel aan zoeken als je al een hele dag op pad bent geweest zeg maar. Uiteindelijk waren er hoogtepunten en dieptepunten in de aangeboden onderkomens. Grappig hoe je iets er uit kunt laten zien aan de hand van foto’s op het hindernet…. Het varieerde van een luxe ski-hotel met zwembad en sauna tot het “kleine huis op de prairie…”.

Begin 2015 begonnen met de juiste kleding, topkoffer, verzekeringen, vignetten, camera (GoPro 4 Silver) met bijbehorende wifi-hardeschijf, etc. te verzamelen.

Zo ook het maken van de route per dag.
De volgende landen werden in de route opgenomen:
- Nederland
- Duitsland
- Tsjechië
- Oostenrijk
- Italië
- Zwitserland
- Frankrijk
- Luxemburg
- België
Na heel veel uit_ en onder-zoeken is onderstaande uiteindelijk de route geworden:

Een dergelijke route maken is al een deel van de voorpret 
Ik heb geen bestaande routes gebruikt maar volledig zelf gemaakt. En maar zien hoe dat uit zou pakken… Alleen de laatste 2 dagen wat snelweg en de rest ‘binnendoor’. Om en nabij de 4300 km’s.

Gelukkig ook een TouraTech comfortseat aangeschaft en uitgetest want bij dergelijke afstanden en uren op de motorfiets is dat wel nodig  Wij zijn ook geen 20 meer… En constant met zadelpijn rijden is bepaald geen pretje… Eindconclusie in die richting is dat we totaal geen last hadden van zadel_ en/of rug-pijn. Goeie aankoop dus (met dank aan een aantal mede-MF’ers).

Vlak voor aanvang (kwam toevallig zo uit) zat de ErwTee op de 20000 km’s dus een grote beurt voor de roadtrip kwam precies goed uit. Ook nog verse bandjes, Michelin Pilot Road GT 4, laten monteren en zelf nieuwe remblokken gestoken en de motorfiets was klaar voor de roadtrip. De ErwTee heeft zich tijdens de roadtrip dan ook van een zeer goede kant laten zien. Ondanks dat ie vele malen behoorlijk op z’n donder kreeg. Geen verkeerde klap gegeven. Zelfs niet toen we de koppeling roken op de “Zillertall Hohenstrasse”…. Af en toe een beschaafd plofje uit de uitlaat bij het afdalen op de motor (onverbrande benzine…).

Wat cijfertjes:
Totale afstand gereden: 4060 km’s in 12 dagen (helaas hier en daar de routes in moeten korten vanwege allerlei oorzaken (wegwerkzaamheden, onverharde paden, wielrenwedstrijden,…)
Totale grootte van het gebied dat we doorkruist hebben: 237785 km2.
Totaal uren op de motor: 87 uur, 11 minuten en 6 seconden
Minimale hoogte: -28 meter
Maximale hoogte: 2777 meter
Totaal aantal meters gestegen: 58271 m
Totaal aantal meters gedaald: 58260 m

Hoogtegrafiek:

Gemiddelde benzineverbruik: 18.6 km op 1 liter peut. Ongeveer 220 liter verbruikt dus.
Olieverbruik: 500 cc. Bekend dat de boxers wat olie gebruiken bij zwaardere belasting in de heuveltjes…. Niets om je zorgen over te maken.

 

[black_bull]

Dag 1:

Vertrek van 'thuis' naar het Sauerland in Duitsland.

Route van de dag (409 km):

7 uur vertrokken uit het Noord-Noord-Hollandsche. Volgetankt en wel. Na de eerste paar kilometer was het glibberen en glijden want er was een boer bezig op het land en de gehele weg lag vol met een dikke laag blubber. De RT gleed voor mijn gevoel alle kanten op. Meteen op scherp gezet voor de rest van de trip……

Binnendoor naar Enkhuizen en over de dijk naar Lelystad. Motorfiets en helmen waren spatzuiver maar na de dijk vol met insecten lijken en blubber van de overijverige boeren ….
Zeer bekend terrein voor ons dus geen bijzonderheden. Hier en daar een spatje regen maar niets noemenswaardigs.

Genoten van de Veluwe en enkele plaatsen van eerdere bezoeken herkend. Binnendoor naar Winterswijk en daar de grens over “ins heimat”. Ruim bovenlangs het ruhrgebied naar onze eerste overnachting in het Sauerlandse. Blijft een mooie omgeving die relatief dichtbij het Nederlandsche ligt. Nog langs de Andreasberg gereden en bij hetzelfde tankstation getankt als “toen” (2 maanden eerder reeds een tripje naar het Sauerlandse gereden met een aantal mede MF’ers). Volgetankt voor de volgende dag.

Die routine probeerden we er in te houden zodat we de volgende dag altijd aan konden vangen met een volle tank. Meteen maar een droge scheepsbeschuit naar binnen gewerkt voor de broodnodige energie:

Deze keer woonden we een kilometer of 30 zuidelijker. Vlakbij Winterberg in het plaatsje “Gronebach”. Bij de B&B moesten we de eigenaren nog bellen want er was niemand aanwezig. We waren er toch stipt om 16.00. Half uur moeten wachten terwijl ze via de telefoon toch meldden dat ze er binnen 10 minuten waren…. Wel gezellige nederlandse eigenaren die dit voor hun hobby deden (Hun bron van inkomsten is een klimpark en skilessen). Dat was te merken. Klein kamertje. Gedeelde douche. Karig ontbijtje. Wel lekker cheap……. .

Nog meer hollanders aanwezig waarvan de man "uiteraard" een motor-carrière achter de rug had. Hij was nu met zijn gezinnetje in het koekblik op pad en de motorkleding hing al geruime tijd aan de welbekende wilgen. Ze woonden wel aan de economisch positieve kant van de grens in Nordhorn. Hij vond zichzelf een economisch vluchteling 

Wandelend het dorp in voor een schnitzel dat uiteindelijk een pizza werd bij de lokale Italiaan die overigens verdacht goed smaakte. Moe maar voldaan verder prima geslapen.

Kort filmpje met een samenvatting van de eerste dag:

Ik ben geen Spielberg maar de bedoeling is goed

 

[black_bull]

Dag 2
Route van de dag (325 km):

Het beloofde slechte weer was gekomen. Het kwam met bakken uit de hemel direct vanaf het vertrek uit Grönebach al. We hebben wel genoten van zuidelijk Sauerland dat toch weer anders aanvoelt dan het meer noordelijke waar we tijdens de eerder genoemde MF-trip gereden hadden. Niet mooier of lelijker maar anders….

Mooie gelegenheid om direct het recent aangeschafte regenpak van Difi te testen. Geen druppel doorgekomen. Prima pakkie dus. De leren zomerhandschoentjes hadden veel meer problemen met het hemel-H2O. Zwarte handjes want de schoentjes gaven nogal af. De motorfiets was inmiddels nog veel viezerder geworden. Zoals tijdens het verdere verloop van de raodtrip nog zouden gaan merken had Truus-Garmin nogal problemen met wegwerkzaamheden met bijbehorende omleidingen, 2 U-bochten vlak achter elkaar (out of the blue…..) en onverharde paden. Ik had ‘herberekenen’ uit staan op de Zumo om proberen visueel weer terug op de route terug te kunnen keren. Herberekenen wil de route nog wel eens danig overhoop gooien. Dus vandaar. Later tijdens de roadtrip herberekenen toch maar aangezet . Dat leek beter te werken. S’middags gelukkig weer mooi weer tijdens de oversteek naar het Harz-gebergte. Vrij vlak terrein maar zeker niet saai zoals eerder verwacht. 17.30 aankomst in het hotel in het Harz-gebergte met name in “Bad Grund”. Ditmaal een echt biker hotel. Zeer gezellige eigenaren die wanhopig Engels tegen ons probeerde te praten terwijl ik, in alle bescheidenheid, best aardig in m’n Duits zit… Het ‘hotel’ serveerde geen eten dus de berg, dat lopend nog prima ging, af voor een pizza. Niet echt lekker maar wel warm…. Veel vliegebeesten vlogen er zeer irritant rond waardoor het “smakelijk” eten ook danig werd verpest. Zoals we in het hotel al werden gewaarschuwd door een stel vriendelijk Engelsen zou het bergop een stuk vermoeiender worden. Dat kloptte…. Pffff…. Gelukkig konden we bij terugkomst in het hotel een lekkere Weissen aan de hotelbar bestellen en nuttigen. Daar waren we wel aan toe na een, op de regen na, fijne dag op de RT. s' Avonds raakten we aan de praat met een stel hollanders die op de bonnefooi naar de Harz waren afgereist. Plek zat dus geen probleem. O.a. een psychiatrisch verpleegkundige en een student-biologie. Was een gezellige avond met over en weer een rondje Weissen. Na weer een enerverende dag op de RT heerlijk geslapen. Het valt ons op dat we echt probleemloos de hele dag in het TouraTech-comfortzadel kunnen vertoeven zonder last van rug, nek, armen, benen, achterwerk of rug te krijgen. Complimenten!!!!

Kort filmpje met een samenvatting van de 2e dag:

 

[black_bull]

Dag 3
Route van de dag (320 km):
“Harz-gebergte” naar “Thuringer Wald”

Na een nachtje heerlijk geslapen te hebben in het Harze… met frisse moed de brommeRT weer bepakt en afscheid genomen van de vriendelijke hoteleigenaren, het groepje engelsen en het groepje hollanders. Ietwat frisjes, dus het kekke softshelletje over de doorwaaijas aangetrokken. Die combinatie was ideaal voor de koudere momenten en de onvermijdelijke spatters tijdens het tripje zoals later ook zou blijken. Ondanks de lagere temperatuur was het wel heel mooi weer. Mooie omgeving daar in het Harz-gebergte met een fijn zonnetje.

Al snel na de frisse start kwamen er problemen met wegwerkzaamheden en onverharde weggetjes die BaseCamp toch echt meldde als ‘normale’ weg. Gelukkig kun je in dergelijke omgevingen bijna niet fout rijden want het is bijna altijd mooi. We genoten dus van een mooie omweg. Het aantal extra kilometers die we door de noodzakelijke omwegen maakten viel erg mee.
Onderweg wat versnaperingen genuttigd en de accu van de GoPro vervangen door een verse… “Levensduur” van de accu’s viel me wat tegen. Iets meer dan een uur…

Onderweg kwamen we bij onderstaand wegrestaurantje in de Harz een Hollandsche gozer tegen op een K1200GT die alleen op pad was. Hij reed een geheel verzorgde motorvakantie/trip/reis.

Ook was hier het terras weer vergeven van de vliegen en wespen….. Alleen een bakkie gedaan en weer verder met genieten van het Harz-gebergte.

Na het Harz-gebergte maakten we de oversteek naar het “Thuringer Wald”.
Hoop wind onderweg. Is natuurlijk wat vlakker dan in de diverse heuvel/berg-gebieden maar toch verwacht je dat niet. Omgeving is zeker niet saai. Ligt er uiteraard wel aan hoe en waar je je route langs laat lopen… Een groot deel van de route van deze dag ging door de “Ehemalige DDR”. Er zijn toch nog een hoop overblijfselen van de toenmalige infrastructuur te zien. Oude halfvergane sombere grijze gebouwen. Wel veel mooie nieuw geasfalteerde wegen. Eén van de mooiste stuurwegen gereden tot nu toe. Strak asfalt. Mooie bochten. Zeer weinig verkeer.
Onderweg kwamen we natuurlijk weer de onvermijdelijke wegwerkzaamheden tegen. Ditmaal in één of ander dorpje. We konden wel omrijden door het dorpje maar kwamen toch weer op de hoofdstraat uit in datzelfde dorpje. We moesten nog een meter of 200 naar de volgende afslag dus toch maar langs de wegwerkzaamheden zoals anderen ook deden. En aangezien ik ook één van de leden van de kudde volgde ik lijdzaam…. Weg was helaas voorzien van een vers laagje plakasfalt en zodoende raakten de beide banden vol met teer en steentjes…...Voorzichtig aan dus en het zootje er af laten ‘slijten’.... Foutje, niet meer doen dus…
Aankomst bij het hotel in Piesau in de voormalige DDR…. Zag er zeer verlaten en grijs uit en er was dan ook niemand aanwezig. Het bleek gesloten te zijn. Gelukkig kwam een behulpzame “local” ons te hulp door te melden dat er een telefoonnummer aan de achterkant hing… Dat nummer gebeld en toen werd duidelijk dat we bij het verkeerde adres stonden….. Mmmm… Adres stond toch echt op de site van het hotel. Nieuw adres gekregen en zo’n 2 km verderop duwden we de RT de “Strasse des Friedens” op. Typische DDR-naam voor een straat zeg maar . Grijs en grauw dorpje maar wel vriendelijke eigenaren.

Het beeld vanaf het balkon van onze hotelkamer…

Desalnietteplus op een gezellig terrasje gezeten met een overheerlijke Weissen….

En daarna heerlijk geslapen…….

Filmpje van dag 3:

 

[black_bull]

Dag 4
Route van de dag (316 km):
“Thuringer Wald”

Vandaag staat er meer Thuringer Wald op het programma. Gezien de ervaringen van gisteren beloofd het een mooie dag op de RT te worden. Is dat niet altijd zo? Zelfs de vlakkere stukken richting eindpunt zijn weer mooi. De wegwerkzaamheden en “zogenaamde wegen volgens BaseCamp” blijven een probleem. De “K****” wegen zijn soms superstrak en andere zijn weer een wasbord.

Via vele dorpjes in de voormalige DDR gaan we op pad naar onze volgende bestemming.
Vertrek in Piesau:

U ziet het. De huizen, bedenkt met het welbekende leisteen, blijven voorlopig grijs en grauw.
Aangezien we toch wel weer bij het voorgenomen startpunt wilden aanvangen reden we terug naar het gesloten hotel wat tenslotte onze beoogde overnachtingsplaats geweest zou zijn…..

Ondanks de auto’s op de parkeerplaats toch gewoon gesloten in Augustus. Bijzonder in onze ogen aangezien het nog wel in het ‘seizoen’ is.
We rijden via de boven getoonde slingerroute naar het Hotel Turm in Schönwald tegen de Tsjechische grens aan.
En dat allemaal via vergelijkbare onderstaande wegen… Wat een straf

Effe wachten voor het lokale boemeltje in 1 van de vele dorpjes onderweg…

Zie hier 1 van de vele ‘foutjes’ van BaseCamp of de onderliggende classificatie van de weg (verhard / onverhard, wel / niet verboden in te rijden…):

Eigenwijs als ik ben toch ingereden naar goed voorbeeld van Ron… . In dit geval was dat de verkeerde keuze want de weg hield echt op te bestaan.

De lokale stratenmaker kwam wel heel slaperig uit zijn hutte….

Zoals het verkeersbord aan het begin van dit weggetje al meldde was deze weg afgesloten.

Keren in het zand en steentjes dus met het span en met een lichtelijk schaamtegevoel weer langs de hutte:

De lokale stratenmaker stond nog steeds buiten zijn hutte niets te doen. En dat terwijl de ochtend toch al aardig vorderde….

Saaie route….. dacht het niet:

Ik vind het heerlijk om op dergelijke wegen te rijden....

Ach……. Arme Garmin-Truus:

Verboden in te rijden voor auto's en motoren.....

Doodlopende weg.......

Maar toch heel veel van dit soort wegen die dan weer een hoop compenseren:

Persoonlijk vind ik dit de lekkerste stuurwegen.
Maar je kunt daar blijkbaar ook een kerk midden op de weg tegen komen. De praktische oplossing bleek om de weg gewoon te splitsen en om de kerk heen te leiden:

Zie filmpje van de dag….
Stuwdam (ook wel Sperrmauer genoemd) oversteken:

Aankomst in Hotel Turm in Schönwald:

Redelijke kamer. Mag wat schoner. We zijn vroeg aangekomen in het hotel omdat we een deel overgeslagen hebben van de rit.
De uiteindelijke rit die we gereden hebben (grijze lijn):

We overnachten vlakbij de grens met Tsjechië. Marina was moe dus zo erg was het niet dat we wat eerder aankwamen. Na de post-rit douche lekker buiten gezeten op het terras van het hotel. Heerlijke “geschnetzeltes” kalkoen gegeten. Marina een soort feta in papier uit de oven. Beide maaltijden waren erg lekker.

Helaas slecht geslapen die nacht om wat voor reden dan ook. Best wel moe en dan ook om half 11 slapen. Veel vroeger dan normaal. Dat bleek ook wel want we waren om 2 uur klaarwakker. Blog bijwerken dus maar…….. Na een uurtje bloggen wel weer in slaap gevallen.
Er stond nog een GS-LC rijder op de camping in een huisje. Mooie fiets maar niets voor mij denk ik dan. De RT mocht die nacht in de garage van het hotel slapen. Toch altijd weer een fijn gevoel als de brommer achter slot en grendel mag staan s ’nachts. De RT is vies en vuil. Er zitten teerspetters op de velgen en het blok van het uitstapje over de vers geteerde weg die we onderweg moesten nemen. De banden zijn gelukkig wel weer schoon….. 
Keurig op tijd weer voor het ontbijt wakker en na het datzelfde ontbijt weer met frisse zin op de RT gestapt.

Kort (kuch...) filmpje met een samenvatting van de vierde dag:

Ik probeer de filmpjes zo kort mogelijk te houden maar er zitten zoveel, voor ons, leuke stukjes in..... De aankomende dagen worden ze alleen maar langer...... Sorry......
Ter compensatie probeer ik er wel wat knappe muziek onder te krijgen Valt niet mee bij YT.....

 

[black_bull]

Dag 5
Route van de dag (300 km):
“nog meer Thuringer Wald en het Bayerische Wald vlak langs de grens met Tsjechië”

Goed geslapen na een avondje vermaak met Weissen, een wandeling door het dorp en lachspiegels…. Vertrek bij Hotel Turm. Motorfiets ziet er niet uit. Helaas zijn de RT-schoonmaak-kabouters niet langs geweest om daar eens wat aan te doen…. S ‘morgens begonnen we de route met een lichte spat. Weinig noemenswaardig. Afzakken richting Bayerische Wald langs de Tsjechische grens.

Nou zijn wij niet echt van de kerken en gebouwen maar dit was dan toch wel weer een bijzondere:

Onderweg getankt in Tsjechië bij toeval. We wijken wat af van de voorgenomen routine om iedere avond een volle tank te hebben. Soms moet je dan een dag overslaan omdat je anders voor 3 euro staat te tanken. Afwijkende route gereden vanwege wegwerkzaamheden. En ‘opeens’ reden we in Tsjechië. Vlak over de grens kwamen we een tankstation annex grenspost tegen. Een grenspost vol met sigaretten, drank en een discodreun. Verder niets te koop… Zelfs buiten bij het tanken was er een redelijk luide discodreun te horen. Not our cup of tea. Beetje metal of hardrock prima. Maar dit was gewoon putbagger…. Ongewoon…..

Ik heb het toch maar bij de “Natural 95” gehouden.

Gelukkig klaart het weer al snel op. Het word behoorlijk warm die dag. Tot wel 32 graden. Het zou verderop tijdens de trip nog wel warmer worden maar dat wisten we toen nog niet. En dat terwijl het hondeweer is in Nederland. Goh wat rot nou voor de thuisblijvers

Zie hier de invloed van Sepp…. Heeft zelfs een berg naar zich laten noemen… Wonderlijk wat je met het geld van een ander allemaal kunt doen…..
Een nieuw hoogtepunt van 1059 meters. Nog niets bij wat nog gaat komen maar toch een kilometerpaal (metrisch stelsel f.k.a. mijlpaal) die 1000 meter  Dan moet je namelijk eerst naar 1609 meter en 344 millimeter. En dat rekent dan weer een stuk lastiger voor ons metrieken….
Onderweg in 1 of ander dorp, we zijn maar niet aan de slag gegaan om die allemaal te onthouden dan wel op te schrijven, een Wurstsalat met kaas gegeten.

Maar terugkijkend in de foto’s zag ik dat dit “Lam” aan de Lambach was…

Nadat ik ‘m bijna zelf in de keuken stond klaar te maken want het duurde allemaal erg lang met de bediening. De Wurstsalat was nogal veel dus niet helemaal opgegeten. Bovendien was deze niet besprenkeld met een beetje azijn maar het dreef er in. Soort van wurstsalatsuppe zeg maar.
Voor het etablissement stond wel mooi houtsnijwerk die uiteraard tegen een zacht prijsje te koop waren. Helaas pasten ze niet meer in de topkoffer.

Onderweg mooie vergezichten gezien en nog mooiere stuurwegen.

Ontvangst in het hotel in Werenain was niet bepaald hartelijk. Er was iets mis met de reservering terwijl ik toch duidelijk bij alle hotels en B&B’s om een bevestiging had gevraagd. We stonden niet in het systeem. Gelukkig zo slim geweest om de mailtjes mee te nemen dus nadat ik die had laten klaarde de lucht al snel…. Uiteindelijk dus toch een kamer gekregen want er waren onbezette kamers zat. Wel een heel mooi hotel. Wederom mocht de RT in een grote garage staan. Samen met een V-Strom. Toch een soort van gezelschap voor de RT anders stond ie daar ook maar eenzaam te staan….. De hartelijkheid kwam gelukkig terug met de ober van dienst van de avond. Kamer langs een circuit (gewoon een verbindingsweg maar er werd nogal fors aan de snelheid gereden………) waar nogal wat herrie vanaf kwam…….. We konden niet echt een stukkie lopen die avond want dan hadden we over datzelfde circuit moeten gaan lopen en dat zagen we niet zitten……. Voor je het weet ben je omgetoverd tot krantenbericht….
Na wat Weissen moe maar voldaan in bed gekropen.

Kort (kuch...) filmpje met een samenvatting van de vijfde dag:

 

[black_bull]

Dag 6
Route van de dag (337 km):
“vanuit het Bayerische Wald eindelijk de Oostenrijkse alpen in”

Vandaag dus ‘eindelijk’ de alpen in. Het belangrijkste reisdoel van onze roadtrip. Heel lang uitgekeken naar deze dag. Het was te lang geleden dat ik hier voor het laatst was op een motorfiets. Laatste keer was op de ZX9R en daarvoor op de ZZR… Grofweg zo’n slordige 20 jaar geleden. Met de tent achterop. Samen met een groep vrienden. Onvergetelijke tijd gehad maar door allerlei externe oorzaken kwam het er maar niet van om terug te keren naar het alpse... Vandaag dus wel 
Vanuit het hotel afzakken en eerst bij de mooie stad Passau de Donau oversteken:

Onze eerste (her) kennismaking met Oostenrijk was bij een gasthof ergens net na de grens. Heerlijke marillenstrudel. Een soort abrikozen strudel. Erg lekker en zeer vriendelijke bediening. We kregen zelfs een gratis glas water vanwege de hitte. Bij heel veel toko’s moet je daar gewoon netjes je euro’s voor aftikken. Dat hadden de zeer vriendelijke serveersters goed gezien want we hadden inmiddels 34 graden op de boordcomputer staan.

Erg heet dus. Er stond ons nog meer te wachten maar dat wisten we toen nog niet. Maar zoals eerder al gemeld deed het doorwaaijasje erg z’n best om mij koel en alert te houden. Dat lukte prima mag ik wel zeggen. Ondanks de lederhose die ik gekozen had als reisbroek. Was vlak voor de reis nog aan het twijfelen of ik de keuze zou laten vallen op de allweather-stoffen broek. Maar achteraf was leer de veel betere keuze. Op de één of andere manier heb ik, uiteraard in combinatie met het TT-comfortzitje, in het leer veel minder last van zadelpijn. In de lederhose zit dan ook een extra forse T-bone-steak genaaid… De stoffen broek heeft dat niet….
Vanuit het gasthof door naar de eerste heel mooie vergezichten. We hadden er wel al een paar gehad maar die halen het toch niet bij de vergezichten die nog voor ons lagen. Vandaag stonden o.a. de Attersee, de Mondsee, de Rossfeldstrasse en de Strubklamm op het programma in het Salzburgerland.
De Attersee:

De Mondsee:

https://lh3.googleusercontent.com/-.../files-SoundofmusicLakemondseeregionLarge.jpg
Iets met DoReMi.....

Bovenstaande foto’s zijn geleend (zoals wel meer foto’s. Ben niet zo’n fotograaf) De verdere beelden zijn wel terug te vinden in de filmpjes.
Tja, en toen de veelbesproken Rossfeldstrasse…

Heerlijke weg en prachtige uitzichten.

Door naar de Strubklamm waar we eigenlijk te weinig van gezien hebben. Toch vanwege de tijdsdruk om ‘op tijd’ in het volgende hotel te zijn. Dat is overigens een meer zelfopgelegde druk…. Leermoment voor de volgende roadtrip.

Na een zeer mooie rit aangekomen in het bij de omgeving passende hotel Sonnegg in Saalbach. Vlak voor de trip kregen we een mail van een reeds eerder geboekt hotel in die regionen dat dit hotel geen gasten meer kon huisvesten oftewel failliet was gegaan in de tussentijd. Dus op zoek naar een ander hotel en toen kwamen we dus bij hotel Sonnegg terecht. Echt iets voor de nouveau riche……. Ook qua prijs…. Zwembad. Sauna. Strakke motorgarage die inmiddels al volstond met Gay-Essen….. RT dus maar gewoontjes op de, aan het hotel grenzende, parkeerplaats geplaatst. Sjieke toko. De eigenaar begroette ons in lederhose tijdens het volledig verzorgde en zeer smakelijke diner. Tijdens het afluisteren, oei, van een gesprek met onze buren in de eetzaal bleek dat ze die volgende ochtend op pad gingen met zijn Maserati. De volgende morgen dook de eigenaar dan ook op in spijkerbroek en een, jawel, Maserati-shirt. Tevens is de eigenaar ook motorrijder dus toch nog een pluspunt  ….. Heel mooie kamer. Uitzicht over Saalbach en het door ons niet gebruikte zwembad van het hotel. Vaag waren de contouren van de s ‘winters gebruikte ski-pistes te zien. Heb zelf niets met skieen maar zou dat best wel eens willen proberen. Misschien ooit eens op de ski-baan in Zoetermeer..

De rit van de dag was erg mooi. Van het relatief vlakke Duitsland tot de eerste echte bergen in Oostenrijk. Ook direct de eerste gletser gezien. Zolang ze er nog zijn……..
Motor een beetje kunnen kuisen want die zag er niet uit. Met behulp van het blauwe wonderdoekje van de Action. De RT blijft vies in mijn ogen maar toch weer enigszins toonbaar. Dauw en het blauwe doekje doen wonderen………
Bij het vertrek vanuit het hotel, na het betalen van een gepeperde rekening, kregen we nog wel 2 “gratis” kolletjes met reclame van motorradhotel.com er op geprint. Je kan het ook niet doen zeg maar 
Ik hield ook nog een aandenken over aan het opstappen van Marina bij het hotel. We stonden op een helling en dat was wat lastig opstappen. Ze kneep zo hard in mijn arm dat er spontaan blauwe plekken ontstonden. Bedankt…. 

Filmpje met een samenvatting van de zesde dag:

 

[black_bull]

Dag 7
Route van de dag (336 km):
“Salzburgerland en Tirol. Hohe Tauern, Gerlospass, Zillertaler Hohenstrasse, ‘Jaufenpass’, ‘Timmelsjoch’, Radrennen…..”

Volgens schema vertrokken vanuit het mooie hotel Sonnegg naar de volgende stop in Ober-Gurgl bij de Timmelsjoch. Een nier moeten verkopen om de hotelrekening te kunnen betalen.... Al snel werd het heel erg warm. Tot wel 37 graden op de BC.
Ruzie met een paar latente Oostenrijkse ho’s die het nodig vonden om in mijn reet te kruipen zonder mogelijkheid tot inhalen. We reden achter een brommobiel. En toen de mogelijkheid tot inhalen er dan eindelijk was haalde 1 van die ho’s mij in over de voorsorteerstrook van de tegenliggers en het verdrijvingsvlak. Levensgevaarlijke actie. Om vervolgens 2 km verder een klein straatje in te rijden. Rare lui maar niet heel veel anders dan in het hedendaagse verkeer in Nederland…... Maar weer snel vergeten…
Na een aardig stukje over de B165 reden we richting de “Hohe Tauern” en de “Gerlospass”.

Bijna vanzelfsprekend weer erg mooi daar 
De tegenwoordig bijna verplichtte selfie….



Zillertaler Hohenstrasse

Op een gegeven moment pakten we toch ergens de verkeerde afslag waardoor we spontaan de Zillertaler Hochstrasse opreden……… Dat was zeker de bedoeling niet. Het bleek een zeer indrukwekkende weg te zijn…. Smal, hoog en diepe afgronden. Eens maar nooit meer.
Onderweg kwamen we diverse keren dezelfde Mercedes tegen en bij het tol-huisje stond hij met een kokende motor.
Toen we net aan kwamen rijden…..

Na een minuutje

Toch vervelend als je daar boven met pech komt te staan… De oudjes in de Mercedes waren al onder curatele van het tolhuispersoneel gesteld dus heel veel konden wij ook niet meer doen. Laten afkoelen en bijvullen… En natuurlijk hopen dat er verder niets kapot is gegaan…
Nadat we onze euro’s, dacht een stuk of 4, afgegeven hadden aan de tolbeambtenaresse reden we direct op smalle onbeschermde weggetjes de hoogte in:

Dat is toch wel een beetje andere koek dan we tot nu toe gewend waren. Steil, grote stukken zonder vangrail, smalle weggetjes waar je elkaar amper kon passeren en diepe afgronden…. Wel een heel mooi uitzicht maar ik moet eerlijk bekennen dat ik daar heel weinig van gezien vanwege de concentratie op de weg… Gelukkig hebben we de foto’s en de video nog .

Toch even stoppen om elkaar te kunnen passeren:

Smal? Dacht ’t wel. Normaal niet zo’n probleem maar met een dergelijke afgrond naast je ga je daar toch wel even anders naar kijken….

Op 1 van de wat steilere stukken moest ik even stoppen om elkaar te kunnen passeren. Bij het weer optrekken rook ik zelfs de koppeling van de RT even. Toch ietwat te enthousiast gebruik gemaakt van die pla(a)t(en)…. Dacht 1 koppelingsplaat maar dat weet ik niet zeker. Laatst bij een maat van me open zien liggen (1200 GS uit 2012 dus vergelijkbaar volgens mij). Hij had last van een slippende koppeling omdat er het e.e.a. krom was. 700 euro onderdelen. Hij heeft het wel zelf vervangen… Maar ik zag de figuurlijke bui natuurlijk al hangen dat ik na dit geintje ook aan de beurt zou zijn voor een dergelijke reparatie… Na dit koppelings incident nog zo’n 1700/1800 km’s gereden in ‘ietwat’ heuvelachtig gebeid en na deze trip ook alweer 1500 km’s gereden en geen enkel probleem te voelen met de koppeling. Als er iets beschadigd is dan gaan we dat vanzelf wel merken neem ik aan.
Tijdens dergelijke bergetappes zag ik ook de olietemperatuur regelmatig oplopen. Niet zo gek natuurlijk want het beestje moest aardig werken… Het maximale dat ik gezien heb was op 1 na hoogste blokje op de BC.
Wel dik over de 2000 meter de hoogte in gegaan en prachtige vergezichten gezien toen we stopten. Onderweg weinig van gezien want ik was volledig gefocust op de weg… Moest op een gegeven moment zelfs naar achteren met de kolos om te kunnen passeren. Toen waren we reeds aan de afdaling begonnen. En ik kan U vertellen dat dat niet meevalt… We kwamen een vrachtwagen tegen van de Oostenrijkse ANWB, mogelijk voor de eerder genoemde Mercedes, en we konden elkaar alleen passeren op een verbreding in de weg. Links vrachtwagen en rechts een gapende afgrond. Ik moet bekennen dat ik me wel eens veiliger heb gevoeld…. Eenmaal weer beneden aangekomen zijn we eerst maar een ijsje gaan scoren. Eenmaal afgestapt stond ik daar met knikkende knieën en trillende handjes. Adrenaline, gezonde angst en opwinding denk ik van het zojuist afgesloten traject. Been there. Done that. Got the t-shirt. Never again…… Denk inderdaad niet dat ik een dergelijke weg ooit nog eens ga rijden. Onderweg ook meerdere keren gemerkt dat de ABS op de achterrem goed z’n werk doet. Ook meerdere keren een spontane kleine wheelie meegemaakt. Dan merk je toch dat je een hoop bagage en dus gewicht achterop hebt zitten. Gelukkig is Marina heel licht anders had dat best anders uit kunnen pakken. Maar je merkt wel degelijk dat het zwaartepunt aardig naar achteren schuift met volle koffers en een passagiere.

Vlak voor de Brennerpas raakten we in gesprek met een duitse RT-LC motorrijder bij een tentje waar we een IceTea gingen scoren vanwege de steeds maar oplopende temperatuur. Mooi kleurtje reed hij op . Hij wist te melden dat de route over de Brennerpass, de Jaufenpass en de Timmelsjoch afgesloten is vanwege “radrennen”. Wel fijn dat hij dat meldde maar dat betekende voor ons dat we een groot deel van de beoogde route om moesten gooien. Grrrrrrrrrrr……….. Uiteindelijk via Innsbruck en de Kühtaipas linksaf naar Ober-Gurgl. Mooie route tot Sölden………. Zo’n 20 km’s voor het eindpunt. De finish van het ‘radrennen’ bleek dus in Sölden te liggen dus daar was het ook afgesloten. Drie uur wachten. Pfff…. Dan maar een hapje eten in Sölden. Karbonadehamburger met pilzen……lekker. In de tussentijd het hotel maar gebeld en gemaild dat we later zouden arriveren. Onbereikbaar….. Gelukkig hadden ze in het hotel al verwacht dat er aanzienlijk oponthoud zou zijn. Puinhoop toen de weg weer vrij werd gegeven. Iedereen wil natuurlijk tegelijkertijd weg en dat gaat nou eenmaal niet…. Uiteindelijk om 8 uur pas in het hotel “Martinshof” (toepasselijk ). Vriendelijk personeel maar het enige dat we daar nog konden krijgen was een bak koffie. Dus dan maar heel lang over die bak doen en op tijd de kribbe in. De RT ‘mocht’ in garage staan voor 8 euro per dag…… Klein kamertje. Wel netjes. En het grote voordeel van een lift want we werden alweer ergens bovenin het hotel geparkeerd. We zijn wel volledig gesloopt aangekomen in hotel Martinshof. Moe maar voldaan van alle belevenissen van die dag. Dat is dan wel weer een voordeel want daar slaap je goed van . Sowieso redelijk geslapen in de diverse hotels/B&B’s tot nu toe. Over het algemeen wel wat minder goede kussens. Echt van die velletjes i.p.v. lekker gevult……. In het Martinshof eindelijk 2 kussens p.p.. Op 1955 meter hoog geslapen volgens Truus. Ook een eerste……. 1042 km van huis.
2e lilliputter incident. Douchekop op max buikhoogte in een bad. Wtf. Hekel aan douche in bad. Altijd behelpen.
Het was wederom erg warm vandaag. Max 37 graden op de bc. Had ik al verteld dat ik erg gelukkig met m’n doorwaaijasje ben ?
Uiteindelijke route van de dag:

Filmpje met een samenvatting van de zevende dag:

 

[black_bull]

Dag 8:

Het filmpie zegt eigenlijk alles

 

[black_bull]

Dag 9:

Meer van hetzelfde........

 

[black_bull]

Dag 10:

Meer van hetzelfde........

 

[black_bull]

Dag 11:

Meer van hetzelfde........

 

[black_bull]

Dag 12:

Helaas niet meer van hetzelfde maar de saaie thuisreis........

 

[...Ron...]

...wat dacht je ; ik duld geen commentaar tussendoor...
...ik vul alvast de dagen in, en dan doe ik de tekst later wel...

 

[Witschge]

Dag!

 

[MaximusII]

Altijd leuk,dit soort reisverhalen.
Ik lees mee.

 

[damted]

Ik lees ook graag mee.
Leuk om te lezen!

 

[AdventureGirl]

...wat dacht je ; ik duld geen commentaar tussendoor...
...ik vul alvast de dagen in, en dan doe ik de tekst later wel...

Eerlijk gezegd is het nog niet eens zo'n heel slecht idee Ron... zo hou je het verslag wel bij elkaar.

Maar ik moest ook lachen toen ik het zag. Slim bedacht...
Toch is een interactieve "chaos" ook leuk omdat er elke keer weer opmerkingen komen.

 

[...Ron...]

 

[...Ron...]

...filmpjes dag 1 en 2 bekeken...
...ik zeg : complimenten voor de juiste muziek...

...en de Harz is mooi !...
...wat jaartjes geleden het hele fraaie Stolberg als uitvalsbasis gehad...

 

[Popopeter]

Mooie filmpjes Black Bull. Ik ben dit jaar ook voor het eerst die Stelvio opgereden en wat vooral indruk maakte is dat je, eenmaal boven de boomgrens, bijna die hele route boven je uit kunt zien liggen met ertegenover nog zo'n steile wand met nog een dik pak oude sneeuw hier en daar.
Die 'gauges' en vooral het 'meerijden' van het rode puntje over de 'track' vond ik bijzonder. Zit dat in de camera als optie of heb je zelf een kunstwerk geschapen....
PeterD

 

[...Ron...]

...been there, done that (een paar keer)...
...laatste keer zat er een fotograaf in 1 van de bochten, en met een beetje zoeken op het Interweb vond ik die grappenmaker...

...grote foto's tegen betaling, kleine plaatje gewoon knippen en plakken...
...heb maar voor de kleintjes gekozen...

 

[black_bull]

Update dag 3 (helaas nog zonder filmpje maar daar word aan gewerkt.....)

Filmpje is inmiddels geupload

 

[black_bull]

...wat dacht je ; ik duld geen commentaar tussendoor...
...ik vul alvast de dagen in, en dan doe ik de tekst later wel...

Positief dan wel negatief commentaar/kritiek is prima.
Maar zoals al opgemerkt hou je op deze manier het verhaal bij elkaar...............
Helaas neemt mijn werk een hoop vrije tijd in beslag dus het schiet allemaal weer niet op......