Ride Report: Cols, Kiezel, Kamperen

Day 10: "de rustdag".

Vandaag kon ik het toch niet laten. Immers, op rustdagen sterven de meeste mensen zeggen ze toch? (Of zoiets 😉). Nadat ik de laatste 0,3 liter motorex levenselixer die ik bij me heb, had bijgevuld in de 990, de befaamde alp omhoog.

Geen onbekende plek voor me zoals eerder vermeld ( en voor velen van jullie waarschijnlijk ook niet). DE bocht 7 bij de kerk, de nederlandse bocht genoemd. In 2006 met mijn vader en zus de beklimming gewaagd, op een huurfiets, ongetraind (wel in shape, maar geen fietstraining). Het was de dag voordat de tour langs kwam. Dus ik voelde me een ware prof. De hele col stond vol. Zeker in de nl bocht. Ik was aan het afzien, maar weigerde af te stappen (ik hou van sport en afstappen is opgeven). Plotseling komt er een medelander naast me rennen en schreeuwt me naar boven: klik klik klik klik! Ik kijk hem aan, kijk naar beneden, en zie dat hij werkelijk waar schaatsen aanheeft waarmee hij dus klunend naast me rent. Ik weet nog dat ik toen dacht, als die mafkees (positief bedoeld) me bij kan houden, dan moet t tempo dus echt omhoog 😊. Het resulteerde in 1:29 uur tot aan de streep. Niet slecht voor een (toen net nog) student die welliswaar veel sport, maar ook veel bier drinkt.

En vandaag zat ik daar, bovenop, aan de lasagne. Het doet me wat als ik al die mensen (ook heel veel sportieve dames!) zo mooi gesoigneerd naar boven zie komen. Mensen met een passie. En ik zou heel graag weer willen opstappen (op de racefiets), ware het niet dat het me destijds (die week fietsen) een vervelende blessure aan mijn zitvlak heeft opgeleverd (de typische wielrenners blessure, is inmiddels opgelost) waardoor ik het nu niet meer aandurf.

Aan de andere kant.... Ach wie weet.... Stof tot nadenken.....

Vanaf de formele finish streep verder naar boven. Het plateau is werkelijk waar elke keer weer indrukwekkend. Misschien toch maar eens een jaartje niet in oostenrijk gaan skien, en in maart / april richting huez? 😉 stel je eens voor de zon schijnt......

Ik rijd richting de col de sarenne, vanwege het plan wat ik had om bij Besse linksaf te slaan voor een stukje gravel. Zover kom ik echter niet.......

.... Na ongeveer 2 km op de route de sarenne, zie ik een grindweg parellel terug mijn kant op lopen. "Gorges du sarenne" staat er op het bord. Ik laat de bandjes 1 bar zakken, en besluit het erop te wagen. Man man man ( Man man man ), wat heb ik een lol gehad!!!

Ik heb de garmin aangezet om te kunnen tracken waar ik gereden ben. Maar eigenlijk is het niet heel lastig uitleggen. Het komt er namelijk op neer dat ik aan de andere kant van de vallei de helling ben opgereden (ski pistes etc.), waarbij ik telkens huez zag liggen aan de overkant. Ik denk in totaal 40 km gravel, blubberplassen, (zeer) steile rotspaden richting de skiliften. Soms kwam ik een wandelaar tegen, uiteraard stapvoets erlangs. Iedereen wil namelijk op zijn / haar manier kunnen genieten. Op een gegeven moment ging ik een pad naarboven, zo steil, dat ik het in de 2 niet meer trok (of de snelheid werd te hoog voor de techniek daar). Rotsblokken, diepe geulen, alles wat je maar wenst, zeer technisch. Ik denk dat ik op 2/3 was, en toen heb ik uit veiligheid er voor gekozen om om te draaien. Ik had verder gekund, maar dan liever niet in mijn eentje. Niemand wist waar ik was, in geen velden of wegen mensen te bekennen, het was beter zo.

Zie onderstaand een foto waar je ongeveer kan zien hoe steil het was.

Na het omdraaien heb ik nog een kleine lus gemaakt. En toen merkte ik dat ik moe begon te worden. Ik was weer zeer tevreden. De motor blijft maar gaan en geeft geen kick. Echt bizar goed.

Terug in alp d'huez een benzinepomp gezocht en de banden weer op druk gebracht.

Op de foto met het bord "einde alp d'huez", zie je op de achtergrond een skilift bovenop de top. Tot daar was ik geweest.... Je zou er bijna een traantje bij wegpinken.....

Gr!

full

full

full

full

full

full

full

full

full
 
Laatst bewerkt:
Mooi verhaal weer Pattatteman. Het ziet er inderdaad uit alsof het stijl en wat steniger is geworden op je route... voor Mutzz en mij geen optie.. Vollle bepakking etc etc..en daarbij ook niet de banden ervoor.

Wat heb je een heerlijk weer erbij gehad. Dat draagt altijd bij aan een hoop lol.
Ga je nou de originele route die je gisteren zou rijden alsnog rijden?
 
Goedemorgen Patatkoning. Weer schitterende foto's en een mooi verhaal. Dank je wel daarvoor!

Leuk al dat onverhard, maar dat gaat het voor mij niet worden helaas. Honda Pan European ST 1300 is niet de motor om daar te rijden, maar ik zie dat je hebt genoten!

Ben benieuwd naar je vervolg, ik lees het hier wel weer.
 
Op de foto is het altijd slecht te zien hoe steil het is, maar die foto met de motor van achter gezien op gravel denk ik dat het moeilijk zat was de motor op de zij standaard te zetten en op en af te stappen ;)

erg mooi hoor, beetje jaloers ben ik wel :P
 
Op de foto is het altijd slecht te zien hoe steil het is, maar die foto met de motor van achter gezien op gravel denk ik dat het moeilijk zat was de motor op de zij standaard te zetten en op en af te stappen ;)

erg mooi hoor, beetje jaloers ben ik wel :P

Inderdaad 😊 Toen ik bleef staan, had ik de achterrem nodig om op mijn plek te blijven 😉👍🏻💪🏻

Vandaag rustig wakker geworden. Wilde eigenlijk vertrekken richting noorden, maar het is te mooi hier. En met dit weertje ga ik er nog eens van genieten. Alleen wel rustig aan vandaag. Lunchen op de col de ornon ofzo, en dan via villard notre dame weer terug. Ik zie wel. De rest van de dag lekker aan het zwembad, en vanavond ga ik mezelf eens trakteren op een dikke, zelf gegrillde steak (op een wegwerp bbq). 😜💪🏻💪🏻

Ik zal weer proberen wat mooie fotos te maken vandaag.

Groet!
 
Day 11

Vandaag was de alp d'huez afgesloten voor de triathlon. De col d'ornon niet, ondanks dat het parcours ook daar overheen liep. De ornon ligt 5 minuten ten zuidwesten van borg d'oisan. Hij is het waard om een keer te beklimmen, zowel met de motor als met de racefiets. Kenmerkend zijn de elkaar snel opvolgende bochtencombi's, links rechts links rechts. Erg lekker wakker worden (ik had redelijk vast geslapen 😊). Zodra je boven het "bos" uitkomt, zijn er aan beide zijden weer indrukwekkende, ietwat glooiende rotspartijen te zien, ze lijken een beetje op de cormet de roselend waar ik eerder over schreef. Het begint langzaam lastig te worden om niet telkens in herhaling te vallen overigens. Elke col heeft zijn eigen specifieke kenmerken, maar telkens weer kijk je om je heen en besef je dat ons continent veel moois te bieden heeft, (relatief) dicht bij huis. Ik probeer te genieten van de natuur, en gooi letterlijk nog geen bananenschil weg, die gaat gewoon netjes mee in een plastic zak totdat ik een vuilnisbak tegenkom. (Ik wil absoluut niet de moraalridder gaan uithangen, maar het verbaast me soms wat mensen zomaar weggooien).

Over spullen weggooien gesproken......

Als ik ongeveer halverwege de col ben, komt mij een motor van de gendarme tegemoet, met vlak daarachter een motor met een fotograaf achterop. Dan zal zometeen vast de eerste triathleet voorbij komen. En jawel hoor, ik zit nauwelijks op een muurtje in de schaduw, helm af, motor uit en alarmlichten aan voor de zekerheid, daar komt hij.....

De tandjes, wat een tempo, en wat een athleet. Ik schat dat hij met een gangetje van 80 naar beneden dendert op zijn klassieke ossekop-stuur (zo heet dat toch? Wij noemden dat althans vroeger zo. Een goeie vriend van me had ook zo een stuur op zijn mountainbike, ik zei altijd tegen hem: "jij hebt niet zo een stuur nodig om eruit te zien als een os!"). Inmiddels is hij gelukkig redelijk opgedroogd. Hij heeft zelfs een vriendin!

Maar goed, terug naar de triathlon. Ik blijf op het muurtje zitten om de top 10 voorbij te zien denderen. Erg mooi en inspirerend (zie verslag van gisteren) om te zien. Bij een van die gasten valt plotseling voor mijn neus iets uit zijn truitje. Ik loop er naartoe en raap het op (zie foto). De tictacs die ik koop zien er toch echt anders uit! Haha! Ik hoop niet dat het hem zijn overwinning heeft gekost 😊 ✌🏻✌🏻✌🏻

Ik stap weer op en rijd de ornon verder naar boven. Op de top aan de linkerzijde een mooi hutje met een schappelijke spijzenkaart. Tevens een "waterpunt" voor de triathleten. Niet slecht! Ik heb er anderhalf uur gezeten, aanmoedigen, eten, drinken.

Serieus, ik ben meer een carnivoor dan een herkauwer, maar die salade met kalkoen, heeeeerlijk! Ik weiger er een foto van te maken (van de salade), dat hoort meer thuis in de libelle en de allerhande, niet op motor-forum! 😜

Ik daal weer af richting bourg d'oisans. Tussen de renners. Uiteraard houd ik heel netjes afstand en haal ze niet in. Voel me net een motard in de tour. Alleen heb ik geen fotograaf achterop. Ik had wat bidons moeten vullen en met ductape achterop moeten plakken! Gemiste kans!

In het dorpje ornon ga ik rechtsaf (oostelijke richting dus). Via villard reymond richting villard notre dame. Ik kom werkelijk niemand tegen. Zo afgelegen. Na enige tijd bovenop aangekomen, houdt het (steeds slechter wordende) asfalt op en gaan we over op gravel. Het is maar een klein stukje echter. Ik schat een kilometertje. Ik begin aan de afdaling en merk dat ik hunker naar een frisse duik in het zwembad. Inmiddels ben ik bezig aan dag 11. Waarvan 1 dag echt rust. En er zaten flink wat intensieve dagen tussen.

Echter, terwijl ik dus in gedachten al in het zwembad lig, word ik toch nog onverwachts getrakteerd op een interessant stukje panorama en route (zie foto). Een zestal tunnels, onverlicht, met mooie overhangende rotspartijen daar tussenin. Maar goed, na de parpaillon ben ik natuurlijk wel wat gewend qua tunnels 😜😜😜

Uiteindelijk kom ik in bourg d'oisans aan en tank de motor vol voor morgen, tevens pomp ik de bandjes weer op "straatdruk". Ik ga de komende 2 dagen gebruiken om bij la mouche aan te komen. Dit naar aanleiding van de tip van LePensZeur. Het vele rijden, de indrukken, tent opbouwen / afbreken, de hitte, de regen, de niet altijd perfecte nachten qua slaap, het begint langzaam aan tijd te worden richting noorden te zwieren via een paar mooie cols. Morgen via de galibier richting genève, en voorbij. De dag erna la mouche eens bekijken. En op zondag via de snelweg de laatste millimeter rubber van de karoo 3 smelten. 😊

Groet en tot morgen!

full

full

full

full

full

full
 
:}

Mooi hoor, een genot om te lezen :Y

Valt me wel op dat je al een 3e keer omschrijft dat het best vermoeiend is.
(het motorrijden, niet het bierdrinken ;) )
Let er op dat bij veel motorrijden de man met de hamer soms erg laat komt maar dan 2 hamers meeneemt ...

Mocht je rijden bij La mouche nog niet zat zijn, dan heeft Jos ook routes van de omgeving.
Meedoen met de bbq (indien genoeg aanmeldingen) is zeker de moeite waard, mee eten met de pot ook, ok eigenlijk alles wat je er kan eten en drinken is de moeite waard :P

Edit, als je er zaterdag bent is het sowieso BBQ volgens hun site.

Nog veel plezier en succes !
 
Laatst bewerkt:
:}

Mooi hoor, een genot om te lezen :Y

Valt me wel op dat je al een 3e keer omschrijft dat het best vermoeiend is.
(net motorrijden, niet het bierdrinken ;) )
Let er op dat bij veel motorrijden de man met de hamer soms erg laat komt maar dan 2 hamers meeneemt ...

Mocht je rijden bij La mouche nog niet zat zijn, dan heeft Jos ook routes van de omgeving.
Meedoen met de bbq (indien genoeg aanmeldingen) is zeker de moeite waard, mee eten met de pot ook, ok eigenlijk alles wat je er kan eten en drinken is de moeite waard :P

Edit, als je er zaterdag bent is het sowieso BBQ volgens hun site.

Nog veel plezier en succes !

Gaan we eens samen een dagje rijden, eens kijken hoe t met je conditie is 😜😜😜😜👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻

Maar serieus, ben gewoon echt moe einde dag. Had ik de afgelopen jaren idd niet. Dus zal wel aan vakantie toe zijn geweest 😊
 
Gaan we eens samen een dagje rijden, eens kijken hoe t met je conditie is 😜😜😜😜👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻

Maar serieus, ben gewoon echt moe einde dag. Had ik de afgelopen jaren idd niet. Dus zal wel aan vakantie toe zijn geweest 😊

Leeftijd, duuuhhhhhh.... :X O-) 8-) :+ _O-

Het lijkt haast wel op de D219 die je daar hebt gereden met een stukje Col de Solude?


Linkje was van DavidZZR... en naar aanleiding daarvan heb ik het dit jaar in de route gezet.
 
Laatst bewerkt:
Gaan we eens samen een dagje rijden, eens kijken hoe t met je conditie is 😜😜😜😜👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻

Maar serieus, ben gewoon echt moe einde dag. Had ik de afgelopen jaren idd niet. Dus zal wel aan vakantie toe zijn geweest 😊

dat klinkt als een soort uitdaging, ik bedoelde mijn opmerking meer dat je op jezelf moet passen, zeker bij gebrek aan iemand die meerijd en dat kan doen :)
op het moment ga ik al zweten als ik meer als 4 kiezels bij elkaar zie en loop ik daar omheen, ik heb alleen maar 'sportschool conditie' :/

heb je afgelopen jaren ook dit soort ritten gedaan dan ?
zo te zien is het ook erg mooi weer , als je dan de halve dag rond de 2000 meter hebt gezeten zit je in de avond wel op een camping die 12 graden warmer kan zijn he.

affijn.. fotooo's :) :Y
 
Laatst bewerkt:
Vergeet ook niet dat je bij het onverhard rijden vaak nog meer geconcentreerd bent dan op het asfalt. Ondanks dat je dan meestal maar relatief weinig kilometers maakt hakt het er best in. Zeker als het ook nog lekker warm is.
 
Day 12

Vanochtend trok ik per ongeluk mijn sok verkeerd om aan. Bleek dat het gat aan de onderkant bijna net zo groot was als dat aan de bovenkant waar je je voet in behoort te steken......vandaar de verwarring.....

...... Ik heb ze omgedraaid en mezelf verplicht ze aan het einde van de dag weg te gooien .....

Het plan was om op tijd weg te rijden en tot boven genève te geraken. Nadat ik nog anderhalf uur gezellig met de buurman had staan kletsen zag ik tot mijn schrik dat het inmiddels 11 uur was. Dat begon weer voortvarend... (Niks ten nadele, het was een gezellig gesprek, en de buurman leest inmiddels mee. We gaan binnenkort een rondje mergelland doen samen, toch buurman? 😊). Maar gevolg was wel dat ik dus al een ochtend had verloren. Zeker ook omdat ik weer langs die omleiding moest bij het stuwmeer van mizoën.

Ik gok dat ik rond 13 uur bovenop de galibier was (linksaf bovenop de lautaret). Wat een col. Je vergeet snel hoe hoog je zit, omdat je al "stiekem" flink bent geklommen op de lautaret. 2600 meter. Geniaal.

Ik daal af aan de andere kant richting de telegraph. Zie de fotos, en bedenk maar hoe dat voelt. Wat een heerlijke bochten. Wel soms verradelijk. Ze knijpen aan het einde vaak. Zeker ook voor mij is het weer even wennen met koffers en verdere bepakking. Je moet vloeiender rijden want corrigeren in de bocht is moeilijker, indien nodig.

Onderaan de galibier besluit ik te stoppen en lekker te lunchen. Een omelet met champignons, tomaat en uien. Echt prima brandstof!!!

Ook daar blijf ik ongemerkt te lang zitten. Omdat het zo fijn is. De rust, de mensen, het huisje. En de (vrouwelijke) herder van de kudde schapen, samen met haar 2 honden en 3 bijbehorende pups. Geniaal. Doet je kantoor en alles wat wij gewend zijn, snel vergeten.

Ik kijk op mijn garmin: nog 3 uur tot aan albertville. Potver... Het is al 13:30. Ik wilde tot boven genève geraken.... Ik irriteer me aan mezelf. Dat lanterfanten. Wat nu?!

Ik neem een ietwat raar besluit. Ik wil zaterdag avond op la mouche zijn. Vanuit bourg d'oisan is dat 450 km via de snelweg......... 😉

Om onverklaarbare reden, draai ik de glandon op, richting.... Waar ik vandaag kwam! De camping is zo fijn, het zwembad, de (sportieve) mensen. Heerlijk!

En ja, ik zit dus inderdaad weer daar waar ik vanochtend begon. Ditmaal op het "reserve kampeerveld". Maar het is maar voor 1 nacht. Een flinke plons heb ik inmiddels gemaakt in het zwembad. Het voelt goed. Vanavond vroeg naar bed. Lekker lang slapen. Morgen WEL op tijd wegrijden en dan maar via de route du soleil naar de vogezen. La mouche heeft bbq. En ik zal erbij zijn! Met of zonder weggesmolten achterband!

Gr!!!

Ps: die glandon is trouwens ook een must-do...... Het was even geleden, maar wat een racebaan weer....

full

full

full

full
 
Doe de groeten aan Jos en Anselma en zeg maar dat de route voor oktober in concept klaar ligt. ;)
 
Mooi stukje weer! Bekend verhaal, op tijd willen vertrekken en dan weer aan de praat raken en zomaar een uur verder zijn. In het begin maakt ik me daar nog druk om, inmiddels al lang niet meer. Nieuwe mensen ontmoeten, ook dat is vakantie!
 
Mooi stukje weer! Bekend verhaal, op tijd willen vertrekken en dan weer aan de praat raken en zomaar een uur verder zijn. In het begin maakt ik me daar nog druk om, inmiddels al lang niet meer. Nieuwe mensen ontmoeten, ook dat is vakantie!

Precies! updates komen er aan.... Had geen bereik bij la mouche 😉
 
Day 13

De buren naast me op de camping waren al vroeg uit de veren. Met het hele gezin (de moeder uitgezonderd) parapenten vanaf de alp d'huez. Terwijl ik alles aan het inpakken was rond 9 uur, zag ik ze naar beneden komen. Strak blauwe lucht, en dan drie van die stipjes die alsmaar groter worden. Een half uur later waren ze terug op de camping. Ik was al bepakt en bezakt, maar toen ik die glunderende gezichten zag, en ook nog een bak koffie kreeg aangeboden, ben ik nog even gaan zitten. Vanaf nu staat dat dus op mijn bucket list, dat parapente........

De buren nu toch echt gedag gezegd (ik werd al gekscherend heintje davids genoemd), en richting grenoble gereden, ditmaal dus niet via allerlei mooie bergpassen. Het doel is camping la mouche. Ik ben erg benieuwd!

Ongeveer 80 km voordat ik bij la mouche aankom, even na Besancon, Vesoul, verlaat ik de route du soleil en rijd ik de D10 helemaal af, waarbij ik door een aantal typische franse dorpjes kom zoals bijvoorbeeld Conflans sur Lanterne: hele mooie huisjes, bloemetjes voor het raam, een hond achter een hek....... maar werkelijk geen fransoos te zien. In het hele dorp niet. Het is toch echt zaterdagmiddag, een uurtje of 16:00. Wij "Ollanders" zijn dan volgens mij toch altijd wel in of rond het huis bezig. Het gras aan het maaien, het hek aan het schilderen, de kinderen verrot aan het schelden om dat ze weer het ruitje van de schuur aan diggelen hebben geschoten tijdens het potje voetbal.

Maar nee hoor, hier in Conflans sur Lanterne zijn Pièrre Camembert en Milou Rommedoe (is een limburgse kaas) die kindertjes waarschijnlijk nog aan het knutselen, de gordijnen netjes dicht.......

full

full

full



Vlak voordat ik bij La Mouche ben, zie ik een geldautomaat en bedenk dat het handig is om nog even te pinnen. Gelijk ernaast is een kroeg waarbij de ijskaart die buiten staat, mijn aandacht trekt. Er is een breed assortiment beschikbaar, het duurt een tijdje voordat ik besluit te gaan voor de klassieke magnum. Ik loop naar binnen en stel zulks voor aan de barman. "Oh non non Monsieur, pas possible"...... en hij maakt een gebaar dat ik hem moet volgen naar de vrieskist achterin de zaak. Daar liggen echt letterlijk 3 cornetto's in. 2 choco, 1 fraise...... Ik lig dubbel van het lachen en neem de laatste. Only in France..... Hahah!

full



Tja, en dan kom ik aan bij La Mouche. En die tip was inderdaad van een gouden randje voorzien. Je voelt je er gelijk welkom immers, de eerste pot bier staat al klaar nadat ik mezelf aan Jos heb voorgesteld en mijn doorweekte motorpak nog niet eens heb uitgetrokken.

Wat een leuke omgeving, je voelt je er welkom, gewenst, en relax. Alles kan, iedereen maakt gelijk een praatje met je, er is geen wifi (en dat zorgt inderdaad voor veel meer gezelligheid!). Na 2 potten bier besluit ik de tent op te gaan zetten, en ik neem daarna een frisse douche. Immers, de BBQ is al aangestoken. Er is voldoende vlees voorhanden, en ook nog eens van prima kwaliteit.

full



Ik merk echter wel dat de 2 weken "on the road" zijn tol beginnen te eisen bij me. Ik kan het nog rekken tot ongeveer 23:30 uur en besluit dan toch maar mijn mandje in te kruipen. Die paar extra potten bier doen hun "anesthesiologische" plicht, dus om 23:31 slaap ik. Midden in de nacht worden alle "Mouchers" die ervoor hebben gekozen in een tent te slapen echter nog even gewekt door moeder natuur. Een kort maar hevig onweer zorgt voor flink wat donder en bliksem. Maar alles blijft droog bij mij.

De volgende ochtend ruim ik alles op en rol de ktm de berg af richting het ontbijt, reeds bepakt en bezakt. Ik verreken de financiële schade (die absoluut meevalt), en stap op, samen met 2 aardige kerels uit Haarlem die ook op weg gaan naar huis. Hier kom ik zeker nog een keer terug!

Tot aan Nancy rijden we samen binnendoor, maar daar besluit ik dat ik ga afzwaaien richting snelweg. Het is goed geweest. Ik ben tevreden, vele mooie momenten gehad, foto's, leuke mensen leren kennen, mezelf af en toe tegengekomen, maar ook doorgezet (met name op de sommeiller had ik het even zwaar halverwege). Echter, van echte tegenslag kan ik niet spreken vind ik. Wat een mooie reis was het......................hoe sluit ik die in hemelsnaam in stijl af?

Welnu.......Richting Luik kom ik langs Remouchamps in de Belgische ardennen. En laat de Patatkoning nou precies daar een fijn Frituurke weten te vinden..... Ik sla af bij Remouchamps / Aywaille, want precies onder de brug ligt "La Friture Jaune". Gezond is het allemaal niet. Maar morgen begint de Frietkeizer weer aan zijn strakke regime. Vandaag nog 1 laatste keer zondigen. :-)

full



De laatste 50 km snelweg, en dan plotseling zie ik het bord op de A2: Nederland. Ik ben weer terug.

  • 3200 km
  • 0,8 liter 15w50 Motorex
  • 237 liter benzine
  • # cols (wie het weet mag het zeggen)
  • 1 kapotte koplamp
  • Een scheve voorvelg (zowel een zijdelingse slag als een hoogteslag inmiddels). Toch maar eens kijken voor een excell velg inderdaad.
  • 1 Metzeler karoo3 naar de vaantjes (maar ik ben eigenlijk toch wel erg tevreden, zeker ook vanwege het rijgedrag op asfalt)

Dank voor al jullie leuke reacties! En ook zeker voor de tips. Zodra ik een video klaar heb, zal ik hem hier posten. Maar eerst ga ik alle troep eens opruimen de komende dagen, en de KTM krijgt ook zeker een beetje TLC.

Groet! En mochten jullie ooit een rondje Limburgs heuvelland willen rijden, dan zijn jullie van harte welkom.
 
full


leuk dat la mouche bevallen is.
vanaf 2017 zal internet over de grens qua prijs niet meer zo schelen of gelijk zijn, ben benieuwd ;)
fijn dat de achterband het ook heeft volgehouden, de slijtage viel het meest op in het begin geloof ik ?

toen ik vanuit la mouche verder ging met de route van de challenge ben ik ook de leukste franse dorpjes tegengekomen, heb nog wel foto's van de motor met de zooi er op en bovenop een stokbrood :P

superleuk verhaal , succes en sterkte met het acclimatiseren in Moesson NL oftewel Nederland ;)
 
Mooi verslag hoor!

Maar 3200km met een achterband is niet heel veel, dan denk ik dat een K60 Scout langer mee gaat en voor dit soort werk ook prima geschikt is.
 
Mooi verslag hoor!

Maar 3200km met een achterband is niet heel veel, dan denk ik dat een K60 Scout langer mee gaat en voor dit soort werk ook prima geschikt is.

Hij is nog niet helemaal op. Denk dat er nog wel 800-1000 km in zou zitten. maar idd, een scout zal langer mee gaan.
 
Terug
Bovenaan Onderaan