Roemenië poging 3

[sammie]

Proloog: Enigszins aarzelend heb ik hier kennelijk toch weer een vakantieverslagje neergezet.
Een aantal dingen deden me aarzelen.1 van die dingen is dat het niet allemaal vrolijk en dolle pret is wat ik heb opgeschreven en het soms misschien zeikerig/saai kan zijn. Daarnaast heb ik relatief weinig plaatjes in verhouding met de tekst en wordt de inhoud misschien wat persoonlijk en twijfel ik aan mijn decorum wat wel/niet te posten op een openbaar forum.
Waarom dan wel? Grotendeels de leuke en lieve reacties die ik op m'n vorige verslagen heb gekregen.
Dit is mijn derde poging Roemenië. Twee jaar geleden deed ik op de jawa een rondje midden-Europa en had de Trans-Faragas-pas als doel gestelt en was 3 dagen later weer het land uit wegens tijdsgebrek. Ik vond het land wat ik in die korte tijd had gezien zo bijzonder dat ik vorig jaar besloot het eens helemaal te zien. Deze poging werd echter kortegsloten door een subtiel doch gripverlies-veroorzakend zandspoor in een bocht wat een desastreus effect had op de structurele integriteit van 1 mijner ribben.
Welnu, hier een heus poging III verslag. Veel leesplezier.


Zo, nieuwe ronde, nieuwe kansen..Twee jaar geleden kwam ik op de jawa tijdens een rondje midden-Europa even in Roemenië.(iets met sammie en trans-faragasan) Hierdoor werd ik erg nieuwsgierig naar dit land en het plan was er vorig jaar om dit land eens nader te onderzoeken..
Helaas, na 3 dagen in dit land hielden de BT-45's me niet overeind en kwam ik hard ten val met o.a. Een gebroken rib tot gevolg. Enige dagen later ben ik met het vliegtuig naar huis gekomen en moest de ANWNee heel erg , eh, motiveren om te doen waarvoor ik bij ze een verzekering had afgesloten, nl. mijn motor terugbrengen.
Goed, Roemenië poging III.. moet toch een keer lukken..
Hoewel de jawa 638 heeft laten zien een erg leuk en makkelijk reismotortje te zijn, heb ik besloten na een paar jaar weer eens de enfield te pakken als pakezel. Als weet ik van tevoren dat ik de vering, stuureigenschappen en halfautomaat van de jawa zal missen.
Goed.. maar zoals bij de andere vakanties moet je eerst een lang, saai stuk overbruggen (Duitsland) maar ik heb gekeken en op het M-F geïnformeerd naar de motor-op-de-trein dinges.
Je zet de motor en jezelf in Düsseldorf op de trein, reist 's nachts ca. 950 km en stapt in Wenen weer uit...
Kaartjes boeken(voor jezelf en de motor) via de Oostenrijkse website leek niet echt te lukken, maar de NL-treinreiswinkel heeft een alles-in-1 pakket en ook nog wat goedkoper dan de Oostenrijkse aanbieder.
Ik maak me wat zorgen over de nacht want ik heb wat meer rust/slaap nodig dan een normaal mens, en je moet de volgende ochtend wel op de motor het verkeer in, maar besluit het er op te wagen.
Ik heb kaartjes voor de trein van 13 juli. Vanuit Assen moet ik naar Düsseldorf en gelukkig is er Noordoosten wind zodat ik het aandurf met de bepakte 13 pk enfield over de snelweg heen te rijden.
Plaatje: eerste onderweg-foto.

Om zeker te zijn vertrek ik al vroeg in de middag( er kan een file zijn, lekke band krijgen etc. en ik wil niet m'n trein missen van ca. 170 euro door zo iets stoms) en een enkel buitje trotserend kom ik rond 16:00 uur dankzij m'n chinanavigatie op dat deel van het station aan waar de auto's/motoren worden opgeladen.
Ik ben niet eens de eerste. Een struise Engelse, Clair genaamd, begroette me met; happy to see en leuke babbel en ik bied aan dat ik op haar motor/bagage let en zij het station ik kan om te eten/shoppen en zij straks deze dienst wederkeert.
Clair heeft een recente Triumph tiger van vorig jaar en 6000km. Oud, maar de motor bevalt niet zo super. Ze verteld dat de motor binnen 1000 km (let wel, km, niet mijl) meer dan een liter olie gebruikt.(je kan zeggen wat je wil van die Engelsen maar zou houden hun tradities wat dat betreft wel in ere )

 

[sammie]

Ik had al begrepen dat alle bagage van de motor af moet en mee de slaapcoupé in..Ik heb vrij veel volume mee en als er nog 3 mensen in de 4pers. Coupe komen met bagage zou 't wel eens een krappe boel kunnen worden.
Maar dan raak ik aan de praat met een oudere dame die vloeiend 5 talen spreekt (en ook wat Nederlands! Als ik NL tegen haar praat kan ze me gewoon verstaan!) en ze heeft- in mijn afwezigheid, toen het mijn beurt was een rondje station te doen en eten te regelen, aan Clair aangeboden haar motorbagage achterin haar auto te mikken en stelt voor dat ik hetzelfde doe.
Ik vind dit een geweldig aanbod en vraag wanneer we gaan trouwen..

Dan komt er een jonge knaap op een sportieve japanner.. hij is hier op de bonnefooi, heeft niets geboekt maar wil proberen of het gaat.. Ik neem hem mee naar het kaartjesloket/reisbureau onder aan het station en even later komt hij terug.. het is gelukt! Zijn naam is Slobodan, komt uit Servië en wat hij wil doen ben ik vergeten.

We hebben het gezellig met z'n 4-en als de eigenaar van deze E-type er aan komt.. Ze willen met het ding in Oostenrijk gaan touren maar de eigenaar maakt zich wat zorgen over de laaghangende uitlaat en het oprijden in de gegolfde treinstel. Het is een lage auto en de uitlaat hangt er nog lager onder. Ik vertelde hem dat mijn vader ook een E-type had en bij een specialist de uitlaat heeft laten aanpassen, zodat deze 15mm afstand onder de bodem door loopt en drempels etc- min of meer- normaal te nemen zijn na deze ingreep. Hij vond het een idee en zou na terugkomst in the UK er eens naar op zoek gaan.

Dan komt eindelijk het opladen.. we krijgen een korte uitleg en het plafond met balken is erg laag dus moeten de helm ophouden...
Ik rij de motor op het rijtuig en lig vrijwel voorover op de tank, kan dan net naar voren kijken & toch niet mijn hoofd stoten, maar dis is zo geen rijden. Ik laat de motor afslaan en 'loop' de motor naar voren waar hij met spanbanden wordt vastgezet.
Dan moeten we het station in- trap af- trap op en je treinstel/coupe uit zoeken.. na nog wat gebabbel met de 5 aanwezigen zoek ik m'n coupe op en ik lijk de enige te zijn? Nou ja, misschien saai maar zal geen last hebben van coupegenoten als ik wil slapen..
Zitten in de coupe gaat niet want het bed boven je zit op nekhoogte.

Een medewerker verteld me echter dat bij de volgende stop er 3 mensen bijkomen. Het blijkt een moeder met 2 dochters (17 & 22) te zijn die een zus/tante in Budapest gaan opzoeken.. We hebben gezellige babbels maar – gelukkig- willen ze ook op tijd slapen en rust pakken..
Wel, je hebt het idee op een kastplank te liggen.. languit liggen gaat niet en als je knieën optrekt heb je daar geen plek voor. Zeker als de trein remt- en dat doet hij vaak- flikker je er haast uit. De ruimte per persoon is erg krap.. en dan zijn er ook nog 6-pers. Coupes, en die zijn niet groter! Dat de buren ook ruimteproblemen hebben hoor ik aan het gekibbel over het niet kunnen vinden van dingen.
Als je pech hebt gebeurd dat ook met degene die boven je ligt. Echt slapen lukt niet maar je doet toch je best je rust te pakken. In de ochtend krijgen we zowaar- een soort van- ontbijt. De WC is al tijden te goor om te betreden zonder dat je je ontbijt- of diner- uitkotst dus daar verzinnen we maar wat anders op.

In Wenen aangekomen met ik niet superfit maar wel operabel. Ik neem me voor de motorcamping in Budapest op te zoeken. Wenen-Budapest is niet erg ver, en dat zie ik wel zitten. Na de motor ontscheept en weer opgepakt te hebben neemt het gezellige clubje van gister afscheid van elkaar en ik start de enfield. De doffe roffel vult de tunnel die onder het station doorloopt en het is even zoeken- want je wordt gewoon in een wijk neergeplempt- hoe je de ring/grote weg richting Budapest moet zoeken. Ook hier is de chinanavigatie wel erg handig. Ja je moet ook oor de motor een vignet voor de Oostenrijkse snelweg hebben.. maar waar laat ik die? En hoe lang ben ik nog in dit land? Ik vind het wel best en geef vooral gas.

In Hongarije aangekomen ga ik voor de zekerheid tanken.. en even pauze nemen/broodje en wat drinken scoren.. en toch maar een vignet-dinges.. voor de gemoedsrust.. dit gaat op kenteken, kost 6 euro voor 10 dagen en je krijgt alleen een bonnetje wat je- kennelijk- goed moet bewaren..
Ik merk in het verkeer dat ik moe ben.. het filefilteren kost me meer moeite en ontwijken van kuilen gaat me niet zo goed af.. geen gekloot en luisteren- je hebt nu eenmaal wat meer rust nodig en kan hier minder goed tegen als normale mensen, ik besluit die motorcamping in B'pest als stop te gebruiken.

Omdat ik vorig jaar best moeite had campings in Roemenië te vinden heb ik een documentje gemaakt met wat adressen van campings die ik in de navi ik kan voeren.. maar werkt dat wel? Ik ga het nu uit proberen met deze camping.. Het adres wordt door het apparaat herkend en -eerlijk- door de hectiek van de ring in Budapest, waar zeer vlot door wordt gereden, veel wordt genomen, maar ook wordt gegeven zonder getoeter of ander agressief gedrag, had ik het zeker niet zomaar gevonden. Op de plek aangekomen zie je niets wat op een camping duid, alleen een briefje dat je moet aanbellen..

een oudere vrouw doet open en ik duw de motor naar binnen; Het blijkt 'gewoon' bij mensen in de achtertuin te zijn.. Na een babbel, douche en handwasje vraag ik of er een supermarkt in de buurt is.. die is er.. krijg een klein kaartje van de wijk, een kruis waar we nu zitten en de eenvoudige weg naar de penny supermarkt.
Mooi, een stukje lopen is wel goed voor me.. wat voer scoren en de rest van de dag rustig aan doen.
Met en toch redelijk volle tas boodschapsels loop ik terug in de 35 graden hitte maar.. waar is de camping nu? Straatnaam lijkt te kloppen, ben ik doorheen gereden, straat lijkt er erg op maar dat doen ze allemaal in deze wijk... Ik zweet me-weer- lens, ben moe en vind dit niet leuk..

Ik besluit het aan de localo's te vragen.. de 2de poging wordt ik kordaat een kant op gewezen die ik- voor mijn gevoel- al 2 keer op ben geweest.. volg de aanwijzing vertwijfeld op en.. ja hier is de grote groene schuifdeur...
Maar.. kaartje? Wat kon er mis gaan?
Ik vraag het aan Natascha, de beheerdster.. in gebroken Engels.. ja sorry we zitten een straat er achter.. ik had m'n goede bril niet op..
Nou lekker dan..

Vooralsnog ben ik de enige. Er staan wel wat tenten met motoren met Noors kenteken van het merk 'victory'. Misschien een Aziatische harley-kloon? De vormgeving is vrij modern maar ze doen erg plastic-achtig aan. Goed, voorbereidsels voor de BBQ.. er staat een stenen bbq voor algemeen gebruik, ik heb een zakje kool meegenomen en gebruik m'n kapmes (neem ik ieder jaar mee, gebruik 'm niet altijd) om aanmaakhoutjes te kloven.
Ik hoop op meer mensen om samen te bbq-en maar pas veel later komen er mensen opdagen.. De noren hebben niet zo'n zin in contacten houden zich afzijdig. Een Duits stel wat hier op een Harley is knoopt een babbel met me aan en we hebben een gezellige avond. Intussen druppelen er meer motorrijders binnen en het wordt zowaar nog druk op de camping en rond de tafel waar we zitten.

De Duitser heeft een vrij recente harley en wil de motor graag naar 1800-nogwat cc op laten boren omdat hij met vrouw en bepakking meer vermogen nodig heeft? Ehm.. juist..
Hij verteld me ook dat victory een amerikaanse harley-kloon is. Het verschil is dat victory een betere kwaliteit zou zijn. Zijn vriendin is gerust een leuke babbel maar in het gesprek komen onze leeftijden ter spraken en het blijkt dat ze een jaar jonger is dan mij..
Het gebeurd wel vaker dat vrouwen plots snel verouderen maar lieve schat.. wat is er met jou gebeurd??

De nacht geeft me goede rust en na een ontbijt bij de zelfde super gehaald te hebben (als je naar de super loopt, moet je eerst de straat uit richting ring. Aan de overkant van de ring is een park. In dat park staat een beeld met een zittende figurine, recht tegenover de straat waar de camping zit.. check!

Na het ontbijt laat de vriend van de beheerdster me zijn 'wielen' zien; een soort van opvolger van de honda c90, met 125 cc 4 takt injectieblokje, halfautomaat met 01234- schakeling en als je de achterrem induwt gaat hij vanzelf weer naar de vrij.. Het ding heeft ook nog een gesloten kettingkast en lijkt me ideaal in deze stad.

 

[sammie]

Goed, we gaan verder..
Ik pak niet de snelweg maar de nr 4 richtig het oosten. De navi geeft een richting aan maar ik besluit de borden in Budapest te volgen die er toch wel overtuigend uitzien en dat blijkt te werken. De grens bij Roemenië is nog echt een grens.. veel verlaten gebouwen en hekken, maar aan de grens wordt nog echt gecontroleerd.. paspoorten worden afgegeven en mensen moeten de kofferbak van de auto's openen ter inspectie. Het is al namiddag en warm als ik in Satu Mare aankom.. op mijn lijst staat een camping en misschien vlug neerstrijken en stadtie kiekn'n?

Als ik de motor stilzet en op de kaart en navi wil kijken zie ik een groot spandoek 'CAMPING'.Dat zo iets in dit land wordt aangegeven is vrij zeldzaam en er blijkt een soort campingcomplex aan de rand van de stad te zitten, weer vlak achter de penny supermarkt.

Ik heb nog geen lei gepind maar ik mag met 5 euro/nacht afrekenen en krijg 2 lei terug (1 lei= ca. 22 ct.) Er is niet echt een plek voor tenten.. kamperen met tenten zijn de Roemenen niet echt gewend, maar mag mijn tent tussen de hutjes (cazare) en fruitbomen met onduidelijke vruchten neerzetten. Alles maakt een oude, afgeleefde indruk.. het toiletgebouw ook.


Een douche doet het min of meer en het is zoeken een wc te vinden die niet stuk is. De Roemenen zelf vinden toiletbezoek niet altijd noodzakelijk en pissen gewoon naast/achter hun cazare waardoor het eigenlijk overal wel naar zeik stinkt. Een andere bron van stank is de overvolle container die op enkele meters van de tent staat. Ik rol 'm 20 meter verder en krijg een goedkeurende/begrijpende knik van een vierkant gebouwde Roemeen.

Als ik m'n eten, gehaald bij de super bereid raak ik met handen/voetenwerk aan de 'praat met 5 mannen die verblijven in het appartementencomplex op de camping; Het zijn Hongaarse bouwvakkers die hier werken. 1 van deze mannen heeft een literfles palinka bij zich die binnen ¾ uur op gaat.. en er is niet zo veel geks aan hem te merken.. Het is te warm om voor de lol/nieuwschierigheid 't dorp in te lopen en besluit bij de tent te blijven en te mondharpen, tot grote interesse van de hond van een beheerder.

In hetzelfde gebouw bivakkeert ook wat opgeschoten jeugd die in de avond de stad in gaat.
Om makkelijke verleiding/nieuwsgierigheid/vandalisme te voorkomen zet ik de enfield in de buurt van de tent, die ik eerst op de verharde stoep voor het complex had gezet.
Zoals meer 'campings' in dit land zit er een soort van sportcomplex aan vast. Er wordt gevolleyed en gevoetbald, maar het zwembad ziet er wat eh, belegen uit..

Fotos; Sammie probeert kunstzinnig te doen..



Als ik douchespul pak zie ik dat mijn fles alles-in-1 douchegel weer open is gegaan onderweg en de tas zit er behoorlijk onder.. Voortaan stop ik de fles in het netjes waar mijn xenos-reishanddoek in zit zodat de deksel dicht blijft. Speciaal voor deze vakantie heb ik bij de aldi alles-in-1 douchegel gehaald maar ik vind 'm niet lekker ruiken.. ik vind ém zelfs stinken.. naar uitgeperste bever dat 2 dagen lang op het warme asfalt heeft liggen rijpen .
Het gaat regenen en ik besluit vroeg te gaan pitten – en er achter te komen dat m'n opblaaskussen lek is- om in de ochtend door de felle zond m'n tent uitgejaagd te worden. Na ontbijt en het spul opgepakt te hebben (je rolt je slaapmat op en bent al drijfnat van het zweet) bekijk ik m'n plan voor vandaag.. Eerst maar eens de Noordkant, de Maramures.. schijnt mooi te zijn, div. camping en besluit de doorlopende weg vlak onder de Oekraïense grens te volgen, er komen wat stadjes langs en ik zie wel hoe ver ik kom.. en gezien de hitte wil ik wel de bergen in. De weg nr 18 en 19 zijn helemaal niet zo slecht van kwaliteit. Er rijden nog veel oude dacia's en een enkele skoda rond maar het wegbeeld is al veel moderner naar 3 jaar geleden.

In de nederzettingen die je tegenkomt zitten mensen voor hun huis op bankjes langs de weg, vooral ouderen en de mannen en vrouwen zitten meestal apart. Als je , dan ze- meestal terug. De kleding die ze aanhebben zijn qua stijl de afgelopen 100 jaar niet verandert.. je ziet ook veel kleine mensen.. 150cm. Is voor de oudere generatie helemaal niet gek. Veel lopen ook krom/scheef.. wellicht een scoliose door? Of gewoon kapotgewerkt op het land.

Rond de middag kom ik in het stadje Sighetu Marmatei.. het is een leuk stadje met een centrale doorgaande weg met zijstraatje met pittoreske huisjes en winkeltjes.. zou niet eens gek zijn hier bivak op te slaan en wat rond te lopen? Maar is is nog zo vroeg en kan (moet??) dus nog een stuk verder reizen?
Foto- een 'bling'kerkje zoals je die hier veel ziet.

Als ik langs een kroeg rijd komt er net een grote vechtende mensen uit, ca. 10-12 man, incluis vrouwen en kinderen.. Ik rijd erlangs en ga er niet voor stoppen, maar het zag er allemaal nogal onhandig en klungelig uit....
Als er me een politieauto tegemoet rijdt, gaan de zwaailichten plus loeidingen aan en het teken dat ik moet stoppen.. hmm? Ik zoek een plekje om veilig langs de weg te stoppen en de politieauto is aan de andere kant van de weg, ca 15-20 meter achter me stil gaan staan en nu? Er gebeurd eerst nix.. dan rijden ze terug en stapt en agent uit.. ik ben benieuwd.. krijg ik nu het bekende verhaal van de corrupte oostblok-politie die 'vind' dat ik een overtreding heb begaan en moet aftikken?

Ik heb de enfield al afgezet, zet m'n helm af en de agent begint tegen me te praten...
Ik trek 1 oordop er uit en geef aan dat ik hem nu wel kan horen..Englisch/Deutsch vraagt hij.
Ik zou 80 hebben gereden, dat hebben ze gezien op de radar (terwijl ze me tegemoet kwamen rijden??) en verteld me in – een soort van engels- dat 'in city' 60 max is, en ik te hard reed. (ik reed in de 3, dan moet ik serieus doortrekken wil ik echte 80km/h halen) ik vertel- eerlijk- dat ik op dit stuk niet zeker wist of het nog 'city' was of niet- dit is niet altijd even duidelijk..wees kalm, en belangstellend.
Hij herhaalt wat hij heeft gezegd en met 'attenzion' gaat hij weer terug in de auto en geeft me een wegwuif gebaar..-Als ik verder op reis ben zou ik graag een babbel met deze mensen willen hebben, daarover later meer-.
Dus, met een waarschuwing kom ik weg.. tot zover de beruchte verhalen over Roemeense politie die touristen willen uitzuigen.. Van Roemenen hoor ik hetzelfde verhaal over de Bulgaarse politie.. Hmm.

Ik rijd verder en kom bij Sapanta, waar het beroemde 'vrolijke kerkhof' is.. Dit wordt ook met een groot bord aangegeven, maar waar het ding nu werkelijk is? Ik besluit er geen moeite voor te doen.. Naast de tekeningen begrijp ik de teksten(laat staan de beeldspraken, woordspelingen en grappen) toch niet, en om van een kerkhof een touristische attractie te maken.. ik weet het niet. Ik vind het ergens niet kunnen tegenover de rouwenden. Maar is het een bijzonder verschijnsel wat hier gebeurde? Absoluut! (de nieuwschierige moet hier zelf maar naar googlen)

 

[sammie]

Onderweg kom ik de typische orthodoxe 'bling' kerkjes tegen en er worden zelfs nieuwe gebouwd. Ik tokkel door en bij Borsa vind ik het wel een plan om neer te strijken bij een 'aangeraden' camping In deze nederzetting. Na het opzetten van de tent besluit ik het stadje in te lopen en al lopende zie ik veel meer 'pensione 'en camping' bordjes dan dat ik vanaf de motor heb gezien.
De rivier die door het stadje loopt is leuk maar ligt bezaaid met plastic afval.. Afval is eigenlijk hier wel overal een probleem. Het land kan best mooi zijn als het volk wat zindelijker zou zijn..

De lokale supermarkt is ERG groot met een gigantische vleesafdeling met worstjes maar ook complete halve varkens en ribstukken van runderen etc..Ik vraag me af in hoeverre de superkleine winkeltjes (magazin mixt/universal/alimentaire) nog kunnen bestaan met deze concurrentie.(Overal in de land vind je kleine magazin mixt-achtige winkeltjes.. soms een paar vierkante meter waar ze 'eigenlijk wel alles' hebben..Geweldig om te zien hoe zo'n klein winkeltje overzichtelijk is volgestouwd met 'alles' ..stel je je buurtsuper voor op 8 vierkante meter..)
Ik pluk wat lokale gekoelde biertjes uit een koeldinges en loop rustig terug..Twee vrouwen proberen hun emmertjes bosbessen voor de supermarkt- en tussen de dronkaards/zwervers- aan me te slijten en.. ze geven me het vermoeden dat ze ook 'andere vruchten' willen verkopen..
In de supermarkt hebben ze ook Edammer kaas en Heineken bier.. Holland!
Op de terugweg vind ik een bankje in de schaduw.. ga voor de gein eens zitten en pak er een vers gekocht- nog koud- biertje bij.. kijk naar het langskomende verkeer en.. vermaak me eigenlijk prima..Ik snap al die mensen langs de weg best..

Op de camping teruggekomen wordt het plots druk.. een hele kudde Hongaarse jongeren die- zo later blijkt- een excursie van school hebben. 2 jongemannen zijn een soort traditionele dans aan het oefenen waarbij met sprongen op schouders, dijen en kuiten wordt geslagen. Het lijkt een typische 'fitness' dans die je in veel culturen tegenkomt, waarbij huwbare jongemannen hun fysieke gezondheid tentoonstellen (een soort balts zeg maar). Ik vind het leuk dat dergelijke tradities nog in leven worden gehouden. Het wordt een gezellige avond met het jonge spul en heb een babbel met iemand die een kopie lijkt van een jonge burt reynolds .(hij; what kind of politics do you have in Holland? Ik; We have shit-politics.. Hij; so we have something in common!

Ze vertellen me over dat een deel van dit land destijds hoorde bij Hongarije, en hoe de Roemenen alle sporen daarvan hebben uitgewist.. oude grensmarkeringen e.d, alles is weg.. etnografische musea- waar je hier opvallend veel van hebt- die 'gevoelige tijden/onderwerpen' overslaan etc. Het lijkt me interessant hier een Roemeen over te spreken..
Ik had al eerder begrepen.. Hongaren en Roemenen moeten elkaar niet zo..
Er wordt i.i.g in een grote pot gulash gemaakt en ik 'moet' ook meedoen.. veel mensen klagen er over dat het te gekruid is en ik vind pittig best lekker maar oef.. de gulash is idd. Wel erg gekruid.. De kok krijgt zo veel kritiek over zich heen dat ik- via een vertaler- zeg dat ik het eten geweldig vind en dat 'if i were gay, i would ask him to marry me'. Ik kreeg via de tolk een antwoord terug; 'if he was gay, he would accept'.

Intussen raak ik ook aan de praat met de dochter des huizes.. Haar vader is Vlaming en ze spreekt goed Nederlands. Ze zit in een rolstoel- kan een beetje lopen- en ik vraag haar toch hoe en wat..

Er volgt een – tamelijk intiem- gesprek over haar geboorte waar dingen misging en en het plan/beleid van Roemeense ziekenhuizen om gehandicapte kinderen te laten 'versterven'' Ze leeft omdat een verpleegkundige haar 'per ongeluk' eten gaf. Ik vind het een vreemd verhaal en vraag me af waar haar ouders in deze context zijn, maar besluit daar niet op in te gaan.
Ze verteld hoe gehandicapten worden behandelt en dat is niet mals.. Als ze er zijn, moeten ze worden opgeborgen.. 'De straat' is er inmiddels al wat aan gewend dat ze ook 'buiten 'komt..

Maar ze verteld ook over de leuke kant van dit land.. als ergens in de straat een feestje is om wat dan ook, is het feest in/voor de hele straat.
Naast me staat intussen een koepeltent.. daarin moeten 4 volwassen mensen slapen.. qua ruimte en bagage gaat dat niet en dat vinden ze vreemd want op de verpakking staat toch duidelijk dat het een 4 pers. Tent is..
Extra sneu is de volgende ochtend, als hun nieuwe tent in de nacht overspannen is met een stuk plastic omdat deze een buitje niet hield...
De volgende ochtend wil ik verder/hoger de bergen in.. de kaart zegt nix maar de navi wijst een weggetje aan.. dat in het echt niet bestaat.. dus we gaan de 'doorgaande' weg. Het uitzicht op deze pas zou geweldig zijn maar de mist is zo dik dat je er een stuk uit kan snijden.. Daarnaast is het asfalt zo slecht dat je 10 keer beter een gewone onverharde weg kan hebben. Meer dan 20km/h is hier niet te doen. En als je dat 2 uur hebt gehad, kuilen ontwijken etc, heb je't wel gehad. Hmm.. de man bij het tankstation, waar ik voor een stortbui aan het schuilen was, waarschuwde me er al voor.. ik dacht- ik heb wel meer slechte wegen gehad, maar had zo iets bizars niet verwacht. Onderweg maak ik nog eens top maar de sterke geur van ontbinding maakt dat ik eigenlijk meteen weer verder rij.. Er ligt hier ergens iets heel erg dood te zijn..Morgen moet ik de motor maar eens nakijken op losgetrilde zooi.. Er komt een geluid van de tank dat ik herken als dat er een bevestigingsmoer los is getrild...

De mist trekt at op en ik kom een groot gesloopt/ingestort voormalig eh.. ja wat eigenlijk? tegen..



De camping bij het stuwmeer die ik zocht lijkt er niet te zijn. Er was een groot bord met soort vakantiepark achtig iets, maar geen idee waar die moest zijn. Lokale bevolking wees in een richting maar? Geen spoor..
Wel een ander soort kerkje..(roteren lukt niet, sorry)



De navi gaf wel een camping aan.. een braakliggend terrein met wat cazare's.. waar een enorme pislucht van af kwam.. dus we rijden door. .Tot 2 keer regen ik nat en aan het eind van de middag neem me voor een pensionnetje te nemen..ik rijd, kom links en rechts wat tegen.. maar heb ook eisen.. wil nog wat dorpje/stadje/natoer in kunnen lopen? In een nederzetting staat een vrij groot pensiondinges met drukbezocht restaurant.. Check! Waar de localo's komen zal het niet slecht zijn. Ze hebben een jawa als soort uithangsborddinges dus kan niet weigeren..

Voor 100 Lei- wat ongeveer een gemiddelde is voor een kamer- krijg ik een zeer grote 2 pers. Kamer met ruim balkon en ruime, moderne en schone douche/toilet. Ik mag de motor achter neerzetten en heb voor een paar knaken een zeer goede hap in het restaurant, waar ik het idee van een 'voorgerecht' nogal heb onderschat..
De bedieningsmiepen lijken met zorg uitgezocht; mooie jongedames in kleding die er geen twijfel over laat dat ze zonder die kleding ook goed uitzien.
(Je hebt Roemeensen ook in een andere smaak, hoofd als een aardappel, kont als een nijlpaard, lopen als een eend).
In de avond kijk ik een film (iets met een man en een planeet met groene mannetjes met 4 armen en slagtanden) en ben er vrij vroeg in de ochtend weer uit.. na een degelijk ontbijt ga ik naar de motor maar.. motor weg? Ohnee, staat om't hoekje, iemand komt naar me toe met excuses dat hij de motor van de -door receptioniste gisteren aangewezen plek- had verplaatst. Hij moest bij de houtgrill want vroeg in de ochtend worden er al serieuze stukken beest gegrilled..-ge-wel-dig!
Goed.. tankbevestigingsmoer.. is weg?? Hmm moet iets verzinnen.. misschien slangeklem.. bij afrekenen vraag ik de receptioniste naar een optie.. ze verteld over een 'autoshop' een paar km . Verderop maar hiernaast is een doe-het-zelf winkeltje.. misschien daar eerst eens proberen?
Ik rol de motor erheen en met handen en voeten laat ik het probleem zien (motocyclet problema) Ze zien de slangeklem en denken dat ik zo iets nodig heb.. nee ik zoek een moer! Maar de bout heeft een Engelse draad en verwacht niet dat ze die hier hebben.. ik trek de bout er uit en zie meteen aan de reactie dat ik het bij het rechte eind heb..
Dan komt er een jongeman aan en ik vraag of hij engels spreekt; en ja dat doet hij.. Of hij wil uitleggen dat ik een vervanging- gewoon metrisch- voor de hele bout/moer zoek want dat komt niet over.. Nou ja, een M10 moer, met 2 sluitringen en zelfborgende moer is vlug gepakt en past prima- min of meer..Geweldig! Ik kan weer zonder rammelende tank verder!
Ik bedank iedereen hier voor de hulp en oeps.. daar komt de receptioniste van het pension aan.. ik heb de sleutel nog in m'n zak (Scuze scuze.. )
Ik vervolg m'n weg en heb niet echt een plan waarheen..Het weer is gelukkig een stuk beter dan gister en kom veel slingerende bergweggetjes nog tegen.. echt 'sportief door de bochten gaan doe ik niet. Ik ben vorig jaar over een subtiel zandspoor hard onderuit gegaan wat het eind evan mijn vakantie betekende. Ook nu wordt ik er op gewezen in de bochten voorzichtig te doen; boomsnoeiafval, sporen gravel- ook al was de weg verder schoon- koeienstront, en meer zorgen ervoor dat de voetstepjes ver van de grond blijven..De dunlop k70's zijn wellicht voor dit soort omstandigheden dan de BT-45's die me vorig jaar niet overeind hielden. Daarnaast zijn er veel onoverzichtelijke (blinde) bochten waar je de binnenbocht neemt omdat je weet dat er van de andere kant iemand kan inhalen en dan ben jij de pineut( ze rijden hier echt achterlijk wat dat betreft). Onderweg houdt ik pauze bij een riviertje en denk er over om even te kijken of ik eten kan vangen, maar bij de oever zie ik overal afval, in het water,langs de kant.. zonde.. het ontneemt me de lust hier een hengel uit te gooien.

Even later kom ik op een snelweg.. De midden'berm' heeft geen railing maar is een brede iets verhoogde doorgetrokken streep. Op de rechterrijstrook – niet op de vluchtstrook- staat een auto met alarmlichten aan.. kan.. verkeer raast er langs. 'plots gaan de knippers op linken & meteen gaat de auto naar de linkerstrook. Een achteropkomende auto kan net op tijd ontwijken naar de rijbaan van de tegenliggende kant waar ook verkeer aankomt en het was een haartje of er was een frontale botsing. De bewuste stilstaande auto rijdt met een gangetje van 30-40 op de linkerstrook maar ook op de rechter.. na een tijd wat afstand houden- ik vermoed dat de bestuurder ladderzat is- kan ik het spul inhalen.. Geen dronken/zatte kop, maar'gewoon' een vrouw die 'wat rijdt' met 3 kinderen op de achterbank..

 

[sammie]

De mannen in dit land rijden erg hard en gevaarlijk. Max. snelheden, dubbel doorgetrokken strepen, het zegt ze allemaal niets. Alleen wat voor je gebeurd is van belang en spiegels worden niet gebruikt.. Later op de dag rijdt er weer een langzaam rijdende auto voor me op een bergweg.. een vrouw snijdt alle bochten af terwijl ze er tergend langzaam doorheen gaat. Ook dit geeft bijna een botsing maar dat lijkt haar niet uit te maken.. Dit soort dingen zal ik komende tijd nog vaker zien.. de vrouwen rijden vaak erg langzaam, maar minstens zo gevaarlijk...Ik heb wel lesauto's rond zien rijden maar wat er in die dingen gebeurd is me een raadsel.
Zoals in veel andere landen moeten de fietsers 'gewoon' langs de rand van de weg fietsen. Dat gebeurd hier ook op 100km-wegen. De Roemenen (Robert, Bart let op) fietsen op veel te kleine maat fietsen? Volwassen mensen- ook al kunnen die hier 150cm groot zijn- lijken de voorkeur te geven aan wat we hier kinderfietsen noemen. Daarnaast zien de Roemeense fietsen er erg fragiel uit. Ik denk dat men hier erg blij zou zijn met een degelijk Hollandsch rijwiel..

De laatste jaren zijn er veel jaren '90 auto's ingevoerd. Het valt me op dat vooral de oudere Duitse auto's bij accelereren verschrikkelijk kunnen roken. Veel auto's hebben nog Duitse of Nederlandse opdruk(of een sticker van avonturenpark Hellendoorn) en je ziet opvallend veel bussen en vrachtauto's met nog de Nederlandse namen er op.

Een ander opvallend verschijnsel zijn vrouwen in een korte, strakke, felgekleurde jurk die bij bushaltes staan maar ook gewoon ergens langs een eenzame doorgaande weg, ver van een nederzetting. Ik krijg het donkerbruine vermoeden dat dit prostitu, eh, hoer.. eh, beroepssnollen, eh. gevallen vrouwen die zich liggend staande proberen te houden zijn.
1 van deze exemplaren liet me haar borsten zien in het voorbijrijden. Ik dacht; sammie, denk er om, dit zou wel eens een gehaaide versiertruc kunnen zijn..

Intussen vind ik de navigatie niet handig doen.. Ik kom bij een grote kruising en moet aan de overkant zijn.. Voor de kruising wordt ik een woonwijk ingestuurd, een industriegebied, een vaag onverhard achterafstraat om na een paar km (!) direct achter dezelfde kruising uit te komen? Zo wordt ik ook over een zeer slechte weg geleidt terwijl ernaast- op de kaart- een grote doorlopende weg is.
De navigatie staat ingesteld op 'kortste route' nou die pakt hij dus helemaal niet, maar ik zet 'm eens op 'snelste' en ben benieuwd of dit verschil geeft..In ieder geval neem ik me voor wat meer kaart te lezen & borden te kijken. De bewegwijzering in dit land is zonder meer goed. De borden langs de doorgaande wegen geven niet alleen de plaats(-en) aan waar een zijweg heen loopt, maar ook het nummer van die weg.

Verder is de route wel mooi en besluit de camping- van mijn eerder genoemde lijst- te Brasov te bezoeken, en er 2 nachten te blijven om eindelijk eens een Roemeens stadje te bezoeken (poging Sibiu is al mislukt; het verkeer was raar en het lukte me niet er een onderkomen te vinden) Het weer slaat wat om, volgens de navi, die me 4 keer om hetzelfde knooppuntpunt heen leidt zou ik er zijn en.. er is alleen een stuk braakliggend terrein..

Hmmm plan II, een pension vinden in de richting van Bran, een klein plaatsje waar de 'vampirecamping' zou zijn met uitzicht op het plaatselijke kasteeltje. Zonder een onderkomen te vinden en weer- omwille de navi- een – zo blijkt achteraf- een onzinnige omweg te hebben gereden kom ik in Bran en de camping staat zowaar goed aangegeven.

Ik herinner me bij het samenstellen van de lijst een negatieve recensie over deze camping; De beheerder zou 2 dames nogal onbeschoft te woord hebben gestaan.. Ik heb in het kader van inschrijven en wat algemene vragen ( waar supermarkt etc.) een babbel met de persoon in kwestie. Ik denk niet dat het een kwaad figuur is, alleen heeft hij geen idee hoe hij met mensen moet omgaan en heeft hij wat typische humor waarvan ik me kan voorstellen dat het onbeschoft over kan komen.

Goed, ik ben moe en zoek met zorg een rustig plekje uit voor de tent. Van uitzicht op het kasteeltje is geen sprake, maar de beheerder zegt als je 2 km- het dorp in loopt heb je dat wel, dus dat is eigenlijk wel hetzelfde..1 van de glasfiber stokken blijkt gespleten, Ik heb een reserve stok bij me en na wat rondvragen heeft iemand een lang stuk dun koperdraad bij zich waarmee ik het elastiek weer door de stokken kan rijgen. Dan moet ik even opschieten want het schijnt dat de 24 hour non-stop supermarkt met een kwartier dicht is...
In de avond heb ik een leuke babbel me een Hongaars stel dat op de fiets rondreist. Ze vertellen me dat de Donaudelta erg mooi is..- op de kaart leek het me saai maar wat ik van deze mensen hoor.. Misschien wel een plan; via de Donaudelta naar de zwarte zee en dan de kust afzakken op zoek naar een leuk plekje. Als ik bij m'n tent terugkom staan er 2 andere tenten vlak bij mijn tent- op zich geen probleem- al is er ruimte zat- maar mijn grootste angst/ergernis m.b.t. kamperen is waar geworden.. 2 gezinnetjes met kleine kinderen.. en die gillen, janken, dreinen tot diep in de nacht dwars door m'n oordoppen heen- die ik al de hele dag in had- en in de ochtend begint het weer.. Ze lijken in de ochtend weg te gaan en ik probeer nog even slaap te pakken maar het werkt niet.

Wat te doen? Ik ben bekaf, chagerijnig en moet moe het gestoorde verkeer hier in? De beheerder zegt dat ik eenvoudig m'n tent kan verplaatsen.. maar ergens blokkeer ik; Hoe weet ik wat er aan het eind van de dag weer naast me staat?
Ik zeg tegen de beheerder; If they come back and start screaming again, i will kill them. Their corpses will start to smell very soon with these temperatures, even if i disembowel them first. Then you will have to clean that and i don't want to have that on my conscious....(De beste man keek me aan..)

Goed, ik pak de motor op en onderweg kom ik op het idee om 1 van mijn doelen, te pitten op de Trans-faragasan- pas te doen. Dit is geen grote etappe.


Toen ik er 2 jaar geleden was met de jawa waren er tentjes bovenaan en om vage redenen ben ik er niet gebleven en geïnformeerd hoe het daar werkt. Deze pas is een grote touristische attractie en het is best druk op de weg..In een bocht staat een hoop stil.. misschien een aanrijding/ongeluk? Nee, het blijken deze twee jonge beren te zijn die grote belangstelling trokken..

Mijn 1ste gedachte is; waar is ma? Maar er zijn zo veel mensen, dat als ma tevoorschijn komt en iemand aanvalt, het een kleine kans is dat ik het zou zijn.. De dieren lijken duidelijk mensen gewend en worden gevoerd.. Het geeft me te denken.. beren voeren is niet erg verstandig..Zijn deze dieren als trekpleister hier neergezet? Ze hebben de leeftijd dat ze nog bij hun moeder zouden moeten zijn.. en wat gebeurd er als ze straks groot worden en onvermijdelijk gevaarlijk omdat ze mensen met eten associëren? Ik heb hier een heel naar/dubieus gevoel bij en blijf niet lang.


Hoger op de pas wordt het fris.. nou ja, het wordt gewoon koud!Een ijsbeer zou er klappertanden! En mistig! De weg is er nat van en er stroomt zowieso veel water over de weg. Als ik even later een vrij lange, onverlichte tunnel in rijdt ben ik best bang dat het water er in bevroren kan zijn..Dat een tegenligger in de smalle, benevelde tunnel besluit in te halen terwijl afstand schatten eigenlijk niet te doen is, vind ik het even helemaal niet meer leuk
.
Bovenop de pas aangekomen is het zicht erg slecht.. Ik zet de motor stil om wat rond te lopen.. De paar stalletjes voor de touristen die er staan worden opgepakt en overal rillende mensen.

Voor zover ik kan zien geen tent te bekennen en voor het spul wat ik nu bij me heb is het ook echt te koud.. dus geen kamperen hier, geen wandeling langs de bergtoppen. Ik ga weer naar beneden en het wegdek is best slecht.. Transversale ribbels in het wegdek geven onzeker stuurgedrag in de haarspeldbochten.


Op de kaart gekeken ben ik vlak bij het grote Sibiu.. ik probeerde eerder deze stad te bezoeken- zou erg mooi zijn- maar dat mislukte.. ik ben moe en waag het zeker niet nog een keer..Maar er is een NL-camping( de oude wilg) in de buurt in het plaatsje Carta. Ik voer het adres in de chinanavi in en ik wordt er heen geleid. Na aanbellen wordt er opengedaan, ik begroet netjes in het Roemeens maar zowel de naam van de camping als het voorkomen van de dame als kwestie laten me verder praten in het Nederlands(weet ik veel wie er opendoet, kan ook een lokale werknemer zijn..).

Ik uit mijn verbazing over het drankprobleem in dit land.. al in de ochtend dronken mensen overal bij winkels etc..plots moet ik denken aan dat klunzig-vechtende gezelschap in de Maramures.. die mensen waren natuurlijk/hoogstwaarschijnlijk al ladderzat!

Ik ben moe, zadelpijn begint iedere dag steeds eerder dus ik besluit hier 2 nachten te blijven. Ik krijg een Duitse transalp-rijder als buurman. Hij vertelde me dat je eten goed moet opbergen; Vorig jaar was hij hier ook en toen hij van een uitstapje terug kwam zag hij een zwerfhond wegrennen met zijn zak chips.. en de grote Duitser had er zich zo op verheugd.

. Schuin tegenover is een magazin mixt waar ik wat eten haal; Een vers brood(het roemeense brood is vrij droog) en een grote lokale wordt moet het worden. Een groot brood en de hele worst is wel erg veel voor me dus ik stel voor dat mijn buurman meehapt.. Het treft! Hij heeft in Sibiu een ronde kaas gekocht die (zelfs) hij met geen mogelijkheid alleen opkrijgt en zo eten we die avond brood met kaas & worst.

Het smaakt prima en we hebben een leuke babbel. Ook op de transalp heeft hij problemen met het Roemeense wegdek, zo verklaart hij. Een stille camping is het niet.. om het uur (ofzo) komt er een langzame trein langs met een getoeter dat lijkt op een brontosaurus met astma en de achterburen hebben kefhondjes die hun kop niet houden. Toch heb ik een redelijke nachtrust die ik hard nodig heb.

Ik besluit dat ik een dag rust neem en dus nog een nacht op deze camping blijf. Ik zou met de trein naar Sibiu kunnen maar het enige uitstapje wat ik maak is naar het nabije plaatsje Avrig om even in een 'echte' supermarkt boodschappen te doen. Met de aanwijzingen van een localo vind ik een Lidl en sla o.a. Een pakje diepvries-roerbakgroenten in. Als je hier bij een pension/restaurant eten krijgt zit er amper groente bij dus het lijkt me wel goed weer wat vit. C binnen te krijgen. Om dezelfde reden koop ik ook vaak een pak vruchtensap.
Op de terugweg naar de camping zit er een busje vlak achter me ondanks het feit dat ik de naald op 100km/h heb staan. Er is ruimte zat om me in te halen maar als ze op minder dan een meter van me afzitten kijk ik toch eens achterom. Hierop wordt er druk geclaxonneerd en wordt ik toch ingehaald.. d.w.z. ik wordt bijna van de weg gereden terwijl de passagier schreeuwt en me probeert te slaan. Ik kan de motor nog net op de weg houden en ik word echt heel erg kwaad.
Ik hoop op een stoplicht of wat anders dat ze moeten stoppen en wil ze beide he-le-maal slopen.
… maar er is geen stoplicht of iets dergelijks.. en ze lopen uit.. en er komen andere auto's tussen..
Dan komt de afslag naar de camping.. en ik besluit deze in te slaan. Even diep ademen.. het is een rustig weggetje en ik rijd ca. 60 in de 3. Op de camping aangekomen ziet de beheerdster kennelijk dat ik wat van slag ben en ik vertel wat er is gebeurd.. 'Ja de Roemeense mannen uiten hun compensatiedrang in het verkeer' en; '2 dagen geleden is op hetzelfde stuk ook een motorrijder doodgereden' . Goed, daar kunnen we het weer mee doen.
Als ik verder schrijf in mijn verslagje breekt m'n pen (ben ik nog zo opgefokt?) Dit wordt gezien door een andere campinggast die me meteen 2 andere pennen geeft. Dit zijn van die leuke dingen die je dag weer een beetje goed maken.
Ik kijk de motor na, (oliepeilen, kettingspanning controleren & ketting smeren) je schijnt hier rond het dorp een leuk stukje te kunnen lopen maar heb er niet zo'n zin in. Controleren en testen of het vers gekochte bier al koud is.. daar heb ik meer zin in..
Intussen komt er een Nederlander op een nieuwe 6-cyl. Bmw motor aan.. Als ik een praatje aanknoop met 'm laat hij de electronica en foefjes zien die er op zitten en ik ben diep onder de indruk- en vraag me af hoe storingsgevoelig het allemaal zal zijn..
Vorig jaar was hij met z'n gezin in Rome, tussen de busladingen chinezen. Op de weg terug naar het hotel, net buiten het centrum werden ze overvallen door 6 man met messen.. ze moesten alles afgeven, geld, paspoorten, telefoons etc. Het was erg heet en toen ze om wat water vroegen—moesten ze betalen.. De politie was ook niet echt behulpzaam.
Na deze traumatische ervaring hoeft reizen niet zo meer van vrouw & koters.. maar hij wilde nog wel graag met de motor weg.

In de avond bak ik voor m'n tent de roerbakgroenten en mik er een blik gulash- achtig spul doorheen en de campinghap smaakt me prima. Als ik 's avonds voor m'n tent zit te mondharpen komt m'n transalprijdende buurman terug.. Hij heeft vandaag de Transfaragas 'gedaan' en het is er nog steeds erg koud boven, zo vertelt hij.

De volgende dag rijd ik van Carta naar st. Georghina. Een camping die op de lijst staat is makkelijk te vinden. De beheerdster spreekt alleen Roemeens en zelfs met het zakboekje erbij kom ik er niet achter of er een supermarkt in de buurt is of dat er een bus heen/terug gaat naar het stadje wat best leuk lijkt. Ze lijkt er duidelijk geen zin in te hebben.. Is het daarom zo rustig hier?

 

[sammie]

De volgende dag wordt een lange dag zonder dat ik dit zou verwachten. Ik maak me op richting Braila te rijden, en vervolgens van daar uit zo dicht mogelijk langs de Donaudelta, misschien daar een leuk plekje te vinden en dan 1 van mijn reisdoelen verwezenlijken; zwemmen in de zwarte zee.. als is het maar 5 minuten! Hoe verliep deze dag? Om eerlijk te zijn.. ik weet het niet precies meer.. De avond verliep tamelijk bizar.

Ik kwam laat in de middag bij een 'camping' aan die ook op m'n vooraf gemaakte lijstje stond.. Ik had intussen nog niets anders gevonden. Het was een drukbezocht restaurant met een terrein met cazares en een voetbalveld. Bij de ingang hing een prijslijst waarop stond dat de cazares 70 lei kostten. Nou, als er geen fatsoenlijke plek is voor de tent is dat een prima optie. Ik krijg het echter aan het personeel, dat volgens hunzelf wel Engels praten, niet aan het verstand dat ik er een nacht wil pitten, ook niet in het Roemeens.. Daarnaast is het ca. 35 graden, loeiharde muziek en ze lijken er helemaal geen zin in te hebben.. Als een vrouw van achter de bar om vage redenen naar ons gaat schreeuwen heb ik het gehad en met een 'you win, i give up' stap ik weer op de motor..Er zijn toch veel dingen in dit land wat ik niet snap.
Ik krijg best zadelpijn- ik moet er echt wat op gaan verzinnen, en rij nog vol frisse moed verder vlug wat anders tegen te komen. Ik zie dat deze weg erg uit de richting van de Donaudelta is en er zijn niet echt zijwegen of nederzettingen in die richting in zo'n nabijheid als ik hoop een onderkomen te vinden. Het duurt onwaarschijnlijk lang totdat ik langs de weg, ver van een nederzetting een soort restaurant pension tegenkom.. De uitbaatster ziet kennelijk dat ik 't heb gehad en wil 120 lei voor een kamer.. ik ga akkoord en vraag of ik hier ook wat te eten kan krijgen.. Wellicht snapt ze me niet want met opgeheven handen en 'nu nu'(noe noe) loopt ze weg..
Vreemd.. dit is toch een restaurant? Er zitten veel mensen te eten... misschien denkt ze dat ik inclusief bedoel? Als ze terugkomt probeer ik duidelijk te maken dat ik voor het eten apart wil betalen maar met een 'nu, nu' loopt ze weer weg...
Nou godverdomme dan niet.. ik loop weer naar de motor en een vrouw verteld me in goed engels dat dit een goede plek is om te eten, maar niet om te slapen.. alles zou oud en erg vies zijn.. Ik vertel haar dat de uitbaatster tegen me zegt dat ik hier ook niet kan eten.. we snappen het allebei niet..

Dus ik vervolg de weg.. het schemert al en ik denk er over om een zijweggetje in te slaan en m'n motor en slaapmat achter een bosje te zetten ofzo.
-Probleem; heb best honger- maar heb noodpakket bij me.
-Ander probleem- ik heb niet meer dan een liter water bij me en dat is met deze temperatuur echt te weinig.
Ongeveer 3 kwartier later kom ik een ander motel tegen, groot en relatief modern.. een jongedame verwijst me naar een jongeman die 'engels' praat en wil me een kamer laten zien.. 3 trappen op met leren jas aan en 35 graden.. lol..
De kamer- het is hier kennelijk gebruikelijk dat men eerst de kamer laat zien, ik heb in dit land nog niet anders meegemaakt- ziet er klein, maar schoon en modern uit en vraag wat 't kost.
Hij noemt iets wat op een miljoen lijkt.. eh? Dan pakt hij z'n telefoon en in plaats van dat hij het bedrag in cijfers intikt, gebruikt hij een vertaalprogramma en laat me het schermpje zien waarin staat 'one million'.
Ik uit m'n verbazing en zeg dat ik er alleen 1 nacht wil slapen en niet de hele toko wil kopen..
dan gaat hij weer druk in de weer met zijn telefoon en laat me lezen; 'do you understand'?
Wat bezielt dit figuur? Ik zeg tegen hem in't Engels, you don't have a clue what i am saying, do you..? Hij kijkt me schaapachtig aan en ik begrijp dat ik gelijk heb..
Waarom 1 miljoen? Is hij wel lekker? Maar uiteraard begrijpt hij niets en er zit niets anders voor me op dat ik weer verder ga.. Ik ben intussen best pissig! Vreemd is wel dat ze me nakijken als ik weer wegrijdt..

Ik begin het hier zat te worden.. dit idiote gedrag, het idioot-gevaarlijke rijgedrag, de bedelaars bij tankstations en winkels, de mensen die je overal zo achterlijk aanstaren, de overreden honden en katten en andere dieren overal, de klote-wegen en fuck wat ben ik een end van huis weg...

Het is serieus donker als ik weer langs zo iets dergelijks kom.. eigenlijk heb ik helemaal geen zin in het weer proberen maar wat moet ik anders? 'gelukkig' kan niemand er engels en vraag ik in het Roemeens of ik een kamer kan krijgen.. en dat kan! 70 lei slechts en ik kan er ook wat te eten krijgen! Ik wordt meegenomen naar de keuken waar een vreemd soort gevulde soep wordt bereid en iets met bonen.. Ik gebaar dat ik het helemaal top vind, zeker voor 15 lei.
De motor mag 'achter' staan, in een afgesloten binnenplaats en als ik weer kom om bagage er af te halen hebben ze al een kleed en zeil over de motor gelegd, voor het geval het gaat regenen.. wat lief!
Ik krijg het eten en bestel er een alcoholvrij bier bij.. De soep is lauw/niet goed opgewarmd, met stukken kippen-karkas er in waar wat vlees aan zit maar ik doe m'n best. Het brood wat er bij komt is erg oud.. eigenlijk niet te eten.. Erna komt een bord waarop een blik bonen met wat stukjes worst erdoorheen is omgekiepert.. ook lauw.. maar ik heb sinds ontbijt nix gegeten- onderweg/overdag alleen water gedronken gezien de hitte- dus ik 'moet' wel wat eten.. veel krijg ik echter niet naar binnen en het bestelde bier komt niet.
Als ik het eten afreken (moet apart, net als ontbijt) wenkt de man des huizes me en hij schenkt een flinke bodem van een wijnglas in met een heldere vloeistof dat uit een grote pet-fles kom.. ik heb al een vermoeden.. de smaak doet denken aan een mix van thinner en verfafbijt. Palinka? Vraag ik. 'Da' zegt hij..Het is wel een lief gebaar en wellicht is dit huisgemaakt dus ik prijs het spul de hemel in..Daarop schenkt hij het wijnglas nokvol en gebaart dat ik het mee mag nemen naar m'n kamer.. Dit zijn wel weer erg leuke dingen..
De kamer is oud, slecht onderhouden. De lakens hebben gaten maar het lijkt redelijk schoon en de douche werkt. Goed, douchen,uitpakken en vlug pitten nadat ik een poging heb gedaan de tv aan de praat te krijgen..
Ik nip nog wat aan de palinka maar; ik ben al bekaf en heb om meerdere redenen het vermoeden dat ik 'wat' uitgedroogd ben. De afbraak van alcohol onttrekt veel water van het lichaam en met een slecht gevoel mik ik het spul door de gootsteen, vul m'n fles water waar ik gedurende de nacht uit lurk en weer aanvul.
Ook na het ontbijt- ook geen klassehap maar er was koffie bij- drink ik veel water voordat ik weer op de motor stap.. jeumig wat een helledag gister..dit wil ik niet weer!
Voorlopige conclusie; bij toko's waar ze helemaal geen engels praten heb je vlugger een kamer & een maaltijd dan bij toko's waar ze wel Engels praten of' 'vinden' dat ze het wel spreken..
Goed, een blik op de kaart.. ver weg van de Donaudelta.. was dat mijn doel? Hmm laat ik dat zwarte-zee gedoe nou maar eens doen..De weg volgen tot vlak boven Mamaia uitkomen- dit is van oudsher een badplaats en ben benieuwd. Volgens de kaart rammelt het van de campings langs de kust naar beneden. De weg is bochtig en er ligt erg veel troep/zand/gravel in de bochten. Ik ben moe en de gedachte bekruip me dat ik misschien kleinere etappes moet doen en dan- eindelijk- wat stadjes/natuur in kan gaan.. om 1 of andere reden krijg ik dat niet voor elkaar..Bij een Kaufland die ik onderweg tegenkom koop ik o.a een kussentje voor op het zadel.

Als ik terug kom staat er een agent bij m'n motor die vraagt of het een poolse junak is.. nee dat is het niet.. gek vind ik de vraag niet want een enfield lijkt best veel op een junak.. Als ik naar een grote olievlek op de parkeerplek naast ons wijs en vraag; Dacia? Zegt hij; Da.. met een verontschuldigend gebaar alsof het zijn schuld is..

Onderweg over slingerende binnenweggetjes met wisselend (-aanwezig..) wegdek kom ik een aantal gefortificeerde kerken tegen. Wie daar meer over wil weten kijkt maar op Villages with fortified churches in Transylvania - Wikipedia.

 

[sammie]

Zadelpijn en vermoeidheid laten me op een camping dicht bij een stadje neerstrijken. Het is rustig, het sanitair is netjes maar moet de afwas op de wc doen. De eigenaresse verklaart Hongaarse te zijn.. Hongaren zijn zo veel beter dan Roemenen. Roemenen zijn lui en zuipen alleen maar, zo verklaart ze.
De volgende dag ga ik- omwille van het rijgedrag hier- van de grote weg af en besluit wat kleine (onverharde) binnendoorweggetjes te nemen en zo richt de kust te rijden. Ik kom hier een heel ander landschap tegen.. met een beetje fantasie zou je hier een western kunnen plaatsen.

Ik zie aan borden dat dit ook een soort van park/reservaat is. Ik stop bij een paard-met-kar waarvan een wiel is losgelopen. Een man alleen probeert het wie er weer op te krijgen en dat gaat niet dus ik vraag of hij hulp nodig heeft..
Hij tilt de kar aan 1 kant op en ik probeer het wiel er op te zetten maar het lager wat er los in zit dondert er uit. We wisselen van plek en als hij het wiel met lagers er op zet pak ik met m'n vrije hand de moer(..) maar merk dat de as ook geen schroefdraad heeft? Ik heb wel wat ijzerdraad bij m'n gereedschap zitten maar de as heeft ook geen gat om de moer te borgen.. hoe doen deze mensen dat? Hij geeft aan dat hij met de telefoon hulp gaat inroepen..ik vraag of het zeker/veilig is (..securidad?) en zie dat hij een ¾ volle 5 L. fles water in de kar heeft liggen.. mooi want als de hulp ook met paard en wagen moet komen zit hij hier nog wel even.

Met toch een naar gevoel dat ik deze man niet verder heb kunnen helpen ga ik verder. Ik kom vlak boven Mamaia uit.. Aan de rand van de nerderzetting zijn veel hotels in aanbouw. Richting het centrum wordt het ERG druk.. veel stoplichten en zebrapaden over de 6-baans wegen, overal strand/speelgoed/opblaasspul winkeltjes en 1 grote touristenkermis.. Het strand is nog niet zichtbaar.

De beheerdster van de oude wilg vertelde me dat Mamaia eh, een bep. Publiek aantrekt en erg druk is.. Richting de Bulgaarse grens zou de sfeer wat losser zijn en wat minder massaal. Ik heb hier ook niet echt een andere keus dan verder te rijden. De vele campings die op de kaart staan lijken in werkelijkheid niet te vinden.. Ik had gehoopt op een camping nabij strand, dat je een dorpje in kan lopen en tegen de avond je visje vangen..Het valt me op dat het ook hier erg druk is. In het voorlaatste dorp voor de grens zie ik 2 bordjes camping.. de 1 is helemaal vol.. de 2de is een stuk braakliggend terrein zonder voorzieningen.. hmm. De 'beheerder' tipt me op een 'bikercamping' gewoon weggetje langs het strand volgen, op ca. 500 meter... dus ik die kant op.. geen beloofde motoren in zicht, geen camping.. Dan maar weer terug want ik wil gewoon een plek..
vreemd.. zo vind de beheerder.. een plek is 80 lei(!) WC is op het strand, dat je er apart voor moet betalen is een detail. De douche is een open-lucht stortbak.. nou ja, prima..
Als ik mijn tent wil opzetten komt de beheerder er aan en er is een probleem.. er komt later een 'hele grote tent' en hij stechelt met zijn kompaan waar mijn tentje moet staan en waar mijn motor.. Zo veel plek nemen die toch niet in? Uiteindelijk krijg ik toestemming om mijn tent langs de rand te zetten- moest wel assertief zijn een vlak stuk te claimen en geen kuil met keien, en de motor mag (strak) langs de tent staan..

Na het opzetten zoek ik mijn zwembroek(..pas ik dat ding nog?) en ga het strand op..er staan grote tenten met luide muziek en.. er is een soort festival, zo begrijp ik van iemand.. daarom is het zo idioot druk.
Ik loop het water in en snap niet waarom ze het de zwarte zee noemen.. het water is helder! Je ziet ook best veel vis zwemmen. Het water is heerlijk maar het is ook erg warm en er is geen beschutting voor de felle zon. Ik ben dit net gewend en knop m'n arafat-sjaal op m'n hasses om zonnesteek te voorkomen. Gelukkig is er wel een briesje. De avond breng wat koelte en ook meer bezoekers. De 'enorme' tent die zo veel plek nodig zou hebben is een gewoon 4 pers. Koepeltentje.. De beide mannen die er zo moeilijk om deden ontwijken mijn blik. Ik heb in de avond een leuke babbel met mijn nieuwe buren. Het festival- gisteravond zouden er live bandjes zijn- bestaat vanavond uit diverse podia waar muziek wordt gedraaid. Er zijn een paar festival-restaurantjes neergezet waar ik de beste burger scoor(groot broodje met veel verse groenten) die ik ooit voor 8 lei (ca 2 euro) had kunnen voorstellen. Ik heb er een volwassen maaltijd aan. Mensen proberen MTV-dansjes na te doen bij de podia, mensen lopen heen en weer, drinken, blowen, kotsen maar doen verder -ook- erg goed hun best. Er ligt een zeilboot op het strand met de opdruk www.hetbootje.nl Ik heb verder geen aanspraak maar ben wel moe..
Op de camping valt de herrie mee en met oordoppen in heb ik een prima nachtrust.
De ochtend is – nog- fris en ik begin met een duik in zee- het water is heerlijk en je loopt er zo in- Bij de podia slapen mensen te midden van de zeer luide muziek- iets wat ik echt heel erg knap vind- en ik haal een belegd stokbroodje bij dezelfde tent waar k de burger heb gescoord en ik wordt weer niet teleurgesteld. Wel stoot ik hard m'n teen- in mijn slippers- en terwijl ik op het broodje wacht merk ik dat ik behoorlijk bloed. Er is een 'flap' aan de voorkant van m'n grote teen los. De stoep is niet echt schoon en even het spul in het zeewater lijkt me wel een goed plan. Het zand wat er tussen gaat zitten is minder en ik probeer dat zo veel mogelijk er uit te spoelen (auwe) en m'n teen geen zand te laten happen terwijl ik het strand oploop richting camping.. dit lukt bijna..
Het lijkt er op dat het festival over is.. Mensen pakken hun spul op en ik bedenk me wat ik zal doen..eindelijk de zwarte zee.. maar de hele dag in zee zwemmen doe je niet. En de zon is erg fel en er is geen beschutting..dus ik pak m'n spul ook maar op.. helemaal zeker van dit plan ben ik niet.

Er zijn niet echt doorlopende wegen behalve die naar Boekarest. Ik pak de snelweg en het is weer erg heet. Windvlagen brengen in plaats van koelte meer hitte. Ik heb nog nooit zo iets meegemaakt. Het dieselblok moet hard werken en is luchtgekoeld.. Veel koeling zou 't nou niet krijgen.
Boekarest heeft een ringweg maar de navi leidt me dwars door de stad heen. Het verkeer is hier anders dan in Budapest.. het is druk, mensen wachten bij de (aftellende) stoplichten maar als het licht op groen springt maakt men niet echt haast weg te rijden.. Met mijn bepakte 13pk enfield diesel weet ik- als ik er tussendoor kan- het spul nog voor te blijven. Met leren jas aan in de volle zon stilstaan kost veel water en ik stop vaak om water te blijven drinken.
In het midden van de stad kom ik bij een gigantische rotonde waar wel weer minstens 100km/h wordt gereden. Vanaf deze plek kan ik een blik werpen op het enorme parlementspaleis van Ceauşescu, wat het grootste gebouw van Europa zou zijn. Een plek zoeken om de stad te bekijken zie ik- weer vanwege de hitte- niet zitten. Ik rijd door richting Pitesti . Mijn beslissing om de bergen in te trekken was goed; Er is schaduw op de wegen en hoger is het duidelijk koeler. Rond de middag kom ik een potentiële kampeerplek tegen.. leuk voor een wandeling in de bergen hier.. maar het is nog maar net middag, weinig eten/water bij me en ik rijd door- ik leer het ook nooit!- 3.4 van de route is onverhard en de weg is stenen en heel fijn zand. Er rijden 2 auto's voor me en omwille van het opwaaiende zand wat overal in/tussen(door het luchtfilter?) gaat zitten haal ik deze in. Het wordt namiddag en zoek weer een hotel/pension/camping..
Pitesti lijkt een leuk stadje en wil hier best wat rond struinen/centrum verkennen maar dit lukt-weer-niet..

Hotel 1 kon ik nergens personeel vinden.. evenzo bij pension 2, waar wat jongelui vanuit een zwembad me glazig aanstaren. Hotel 3 zien mensen me duidelijk aan de balie staan maar hebben het te druk met elkaar. Uiteindelijk wordt het een pension aan de weg nr. 7 waar een kamer 90 lei kost. Wat me opvalt, is dat als men de kamer laat zien, het douchegordijn dicht is, zodat je niet ziet dat het douchekop-ophangding stuk is. Dit is vrijwel overal zo! De wasbak heeft geen stop dus ik kan geen handwasje draaien.. Jammer want mijn kleding is best vies.. het was ook geen slim plan voor me om m'n sjaal en zwembroek achterop te binden..ze zijn zwart!(eh, sylvana-modus, ze zijn zichtbaar sterk vervuild)Het is te warm om buiten iets te ondernemen en ik vraag me af wat de komende dagen te doen.. ik kan eenvoudig naar huis gaan, maar dan ben ik thuis en dan?
Ik heb zo naar deze vakantie toegeleefd.. het moest leuk en geweldig worden..maar er zijn dingen die tegenvallen.. deels in/door mezelf, deels door de dingen die ik hier meemaak..Hoe ga ik hier productief mee om?

Ik bestel een mixed grill (12 lei) en er wordt gevraagd of ik er friet en salade bij wil.. Uiteraard.. de friet is vet en slap en bij het afrekenen kom ik er achter dat ik meer dan het 3-voudige moet betalen..De friet en salade (en brood- niet om gevraagd maar wel geleverd) zitten niet bij de prijs in en dan gaat 't hard. Over de rauwkost is flink wat zout gemikt. Na een da zo veel zweten lijkt me dat helemaal niet verkeerd. Het personeel is formeel en 'correct'. Ik besluit naar m'n kamer te gaan wat tv te kijken en vroeg te gaan slapen. Nou ja, veel anders zit er ook niet op.. de douche is vrij slecht, kapot en vies en de tv doet het niet..Ik kan me toch herinneren dat ik voor 100 Lei een veel betere kamer heb gehad. Morgen op m'n gemak eens op de kaart kijken wat ik ga doen. Om eerlijk te zijn, ik ben het camping zoeken-tent opzetten en weer oppakken zat.. door de hitte? De lekke slaapmat? 'gedoe'? Mijn plan is richting Hrad te rijden.. zien we dan verder..

 

[sammie]

URL=http/s934.photobucket.com/user/samrap392/media/PTDC0035_zpsdtdbyt0i.jpg.html]

~[/URL]
Ik moet binnenkort toch olie verversen..Eerder heb ik bij een tankstation 2L. olie gekocht ten onderweg pluk ik een 2,5L. Bierfles uit de berm om op een later moment als olieopvangbak te gebruiken. De lucht betrekt en na wat initiële verkoelende druppels barst er een enorme onweersbui los die straten blank zetten (waardoor je de diepe kuilen niet meer kan zien) en de klappen die in dit dal inslaan weerkaatsen in de bergen.
Ik vind beschutting bij een verlaten en verkrot benzinestation.. zo.. ik vermoed dat ik hier nog wel even zoet ben.. eet wat en.. perfect moment voor een lunch en oliewissel? Ik snijd de top van de eerder gevonden petfles en klem 'm onder de aftapdinges die ik losmaak..Intussen kijk ik in het gebouw van het vrmlge tankstation (deur is open) of er misschien tussen alle oude auto-troep een trechter ligt.. deze kan ik niet vinden..plots komt er een vrouw binnen die in het Roemeens vraagt wat ik kom doen.. ik groet, probeer 'trechter' uit te leggen en ga weer naar buiten want het is kennelijk niet de bedoeling dat ik hier binnen ben..
Tot mijn verbazing is de kleine ruimte- ook gevuld met troep- ernaast bewoond? Er brand licht, staat een computer en een waterkoker.,.dit land blijft me verbazen..

Ik maak een trechter van een stukje karton en voltooi de oliewissel.. en heb dan nog een halve liter over..Maar de versnellingsbak lekt ook zeker al een paar dagen niet meer dus moet dringend bijgevuld worden (enfield logica). Intussen komt er een open vrachtwagen (van het merk roman) binnen rijden met strobalen er op. Na stilstand onder de overkapping klimt er iemand op om bezorgd te voelen of /hoe nat het stro is geworden. Dan wordt er vanuit het toch-bewoonde deel van het tankstation een picnictafel/stoelen naar buiten gesjouw en de mannen krijgen koffie(?) van de eerder ontmoette vrouw.. Er zijn veel dingen in dit land die ik niet snap/doorheb .
De regen mindert en ik rijd verder.
.
Ik kom bij een pension bij een klein plaatsje aan een doorlopende weg.. een kamer is slechts 60 Lei, de motor komt achter een poort met slot en ik maak een babbel met de Italiaanse badmeester die 'vind' dat ik echt een duik moet nemen in het (grote!) zwembad want het water is perfect..en hij heeft gelijk.. 60 Lei (15 euro)voor een kamer, ik kan hier een hap scoren, perfect zwembad en fit genoeg om vanaaf nog wat te wandelen..De kamer is eh, functionerend, Door het schuine dak tamelijk warm en het ruikt muf.. maar kom op.. voor dit prijsje..

Foto, zo waren de handdoeken in dit hotel gevouwen..

En dit was het uitzicht uit het raampje, wat wel klapte maar weet niet zeker of dat ook de bedoeling was.

De WC is onder het schuine dak gezet zodat staand plassen een eh, krampachtige bezigheid is, maar de handdoeken liggen prachtig opgevouwen en heb een leuk uitzicht uit het kleine klapraampje waarvan ik niet zeker weet of het wel de bedoeling is dat deze kan kantelen. Uiteraard is de douchekop en de houder stuk..en een wasje draaien is hier ook niet mogelijk.
Met de Italiaan heb ik een leuke babbel.. We hebben het over de onlangs overleden Carlo Pedersoli, en hij verteld dat hij hier wel eenzaam is, maar de werkdruk is hier veel lager dan in Italië..Als je min of meer niets doet is het ook goed, zo verteld hij.
Goed, voedertijd.. bij een silva brune bestel ik pastravie gratar met wat spul erbij.. Ik dacht gegrilde forel te krijgen maar, ze zijn gefrituurd! Ze zijn klein- vandaar dat frituren goed gaat- en zijn erg lekker. De salat rosie is een gesneden tomaat met zout. Ik heb geen Lei meer maar ben met de dienstdoende dame overeengekomen op een koers van 1 op 4 met euro te kunnen betalen..Bij het afrekenen is er wat verwarring want ik reken de rekening in Lei om naar euro, maar zij rekent mijn briefje van 50 om in Lei en wil me het verschil teruggeven..sorry het is niet m'n bedoeling dat je kwaad wordt..

Na het eten te hebben afgerekend loop ik naar buiten.. ik kan wel wat beweging gebruiken, als is het gewoon een stuk langs de weg.. en al lopende zie je toch meer..Er is zowaar een zijpad de bergen in, langs een beek en boerderijen waar het vee in een kraal staat, net als je soms ziet op 17de-eeuwse schilderijen. Ik loop verder.. het is hier best mooi..waarom is het me niet gelukt de afgelopen weken dit eerder en vaker te doen? Een open stuk wordt gezien de vlaaien overdag als graasland gebruikt voor-waarschijnlijk – dezelfde koeien die in de veekraal stonden. Als ik verder het bos intrek zie ik op 't pad een andere keutel liggen.. ook groot, maar niet van een herbivoor.. er steken haartjes en stukjes veer uit.. Hmm lijkt me een gevalletje ursus arctos..
Weet je wat? Zal 'k eens zo zoetjes aan eens terug lopen?

Vergezeld door de invallende schemering loop ik terug en kijk op m'n kamer eens op de kaart om een richtlijn voor morgen te verzinnen. Ik voel me beter dan gister maar erg besluiteloos.. Wat wil ik nog? Wat zijn de mogelijkheden en hoe krijg ik mezelf op tijd van de motor om ergens de tourist uit te hangen? Zo ja waar? Ook met 35 graden? In hoeverre wil ik me nog blootstellen aan het idiote verkeer hier? Hoe kom ik aan nwe handschoenen die ik waarschijnlijk in het vorige hok heb laten liggen?
Het ontbijt- is wijs maar wat aan op de kaart- is een met rundvlees gevulde omelet en geeft me een goede bodem de dag in. Gezien mijn besluiteloosheid en zo besluit ik richting 'terug' te beginnen. Misschien Budapest zien als het weer wat milder is, of misschien een ander leuk plekje.. of in Oostenrijk de bergen in (koelte!)..Dan moet ik de voorrem wel nakijken.. Voor de vakantie heb ik er nwe. remschoenen in gezet en het remde niet slecht toen ik vertrok. Ik verwachtte dat met het inslijten de rem wat beter zou worden maar het lijkt juist minder te worden. Dit samen met een geblesseerde rechterarm, waardoor ik niet met mijn hand voluit kan knijpen is het geen ideale combi, zeker niet met het gewicht van de bepakking erbij.
Hoe deze dag weet ik intussen niet zo goed meer, wel dat ik van plan was in Arad neer te strijken op de camping uit de lijst, of evt. wat anders.. maar deze camping is er in werkelijkheid niet en de pensions die ik tegenkom krijg ik weer dezelfde taferelen als eerst..Dit versterkt m'n gevoel hier weg te gaan. Uiteindelijk kom ik aan bij een stoffig wegmoteldinges in een desolate omgeving, niet ver van de Hongaarse grens. Binnen gekomen kan ik een kamer krijgen. 3 mannen, waarvan 1 hielp te vertalen bij het regelen van de kamer en wat eten nodig me uit samen met ze bier te drinken..
Ze hebben hier beck's, wat drinkbaarder is dan die Roemeense bocht (echt, dat bier is hier echt niet lekker..)..We praten wat maar plots krijg ik een raar gevoel.. wat ik eigenlijk meteen al had maar negeerde dat om niet vooroordelend te zijn en na deze dag wat te kunnen babbelen en ontspannen...Het is al laat.. waarom wil 1 van hen zo graag in de auto naar 'the city to go shopping, just shopping'? Dit klopt niet.. Ik zeg dat ik moe ben en ga pitten.. ik loop naar de bar om af te rekenen en krijg een rekening van 65 lei? Ik zeg dat 't niet kan kloppen (hamburger van 5, 50 en drie bier van 5 Lei/stk kom ik op ca. de helft..De bardame roept wat in het Roemeens ( nu -betekent net/nee/geen- pizza etc en wat ik had besteld) klopt, ik had geen pizza, dat was tafelgenoot..Ze doet haar best vooral geen engels te spreken en dus kan je haar er niet op aanspreken en geen pen/papier om het uit te schrijven... en.. deze mensen hebben de sleutel waar m'n motor achter staat..
Ik tik af- waar ik nu nog spijt van heb, maar was echt moe, en als ik in bed lig bekruipt me een naar gevoel.. Hadden die 3 heren misschien een onderonsje met de (gigantische) bardame dat alles 'van die tafel' maar op mijn rekening moet en ze de domme buitenlander zouden tillen?
Waarom werd er zo op gehamerd dat ik maar tussen 10 en 12 de volgende dag- en niet eerder- weg zou kunnen? Dit is ook voor het eerst dat ik niet bij mijn motor kan? Waarom zo aandringen 'to go shopping' laat op de avond, als alles dicht is? Voor het eerst krijg ik een naar, alarmerend gevoel en slaap deze nacht slecht en dat is niet alleen door de hitte.
De volgende ochtend ben ik vroeg wakker en pak direct m'n spul.. ik wil geen ontbijt. Buiten tref ik de man die de sleutel heeft en krijg m'n motor terug. Ik pak alles op en zie dat de barvrouw van gisteravond me vanuit de gang aanstaart.. Ik heb de sleutel in de kamerdeur gelaten, ze vind het wel. De tank is bijna leeg maar gelukkig kom ik al vlug een tankstation tegen waar ik ook een vruchtensap wil kopen dat als ontbijt moet doorgaan. Als ik wil pinnen zegt de man achter de kassa; No, no work! Cash!.. ja ik heb geen cash meer.. en m'n pinpas deed het overal prima.. dus ik dring aan maar deze man wil niet meewerken terwijl de rij achter me groeit.. Uiteindelijk krijg ik de pinautomaat te pakken en alles werkt gewoon..
Godsamme wat een gezeik! En het is nog niet eens 8 uur in de ochtend! Weg hier!
Als ik de weg opdraai gaat een vrachtwagenchauffeur voor me gaat uiterst rechts rijden zodat ik er langs kan, dat is wel weer aardig..
Korte tijd later kom ik bij de Hongaarse grens waar de Roemeense beambte ergens met mijn voorganger lang mee bezig is.. hij gebaard me wild dat ik m'n motor af moet zetten..Als ik aan de beurt ben doet hij wat met mijn papieren & paspoort.. Wat weet ik niet maar het duurt erg lang.
Dan mag je een paar meter verder naar het volgende hokje. De Hongaarse grenswachterin en best een aantrekkelijke jongedame en salueert netjes. Ze bekijkt mijn paspoort en binnen een minuut ben ik weer op weg..
Hongarije.. Er ligt nog steeds overal veel afval maar het is wel een stap terug richting de beschaving. De oude dacia's maken plaats voor wartburgs, trabantjes en oude lada's. Voor oldtimer-auto's is in dit land een versoepelde regeling, zo is me 2 jaar geleden verteld. Je ziet hier ook meer inlandse motorrijders. Motorrijders met een Roemeens kenteken heb ik de afgelopen tijd niet gezien..Logisch gezien het verkeer daar.
Motorkleding is in Hongarije niet populair. Wellicht zijn er nog te weinig motorrijders om te alten zien wat de gevolgen kunnen zijn maar.. in ons eigen land verbaas ik me ook vaak over mensen in korte broek/shirt en dito passagier.

Ik rijd, zit plots op een snelweg wat een tolweg schijnt te zijn.. met file voor de tolhekbetaalpoortgebouwenconstructiedinges..Bij de dichte tolhekdinges gebaren 2 mannen me dat ik naar hun moet gaan.. ik mag graties doorrijden!..
De weg verder is vrij saai.. Ik stop vaak om water/wat anders te drinken want het is weer erg heet. mijn plan; Weer naar Budapest, naar de bikercamping, 2 dagen rusten.. Ook een nieuw slaapmatje kopen.. hij is echt heel erg lek.. De remmerij van de enfield eens wat tijd geven en de versn. Bak wat bijstellen.. terugschakelen van 3 naar 2 gaat niet altijd goed.
Bij een tankstation koop ik weer een fles water en ik kom op een tolweg terecht.. nou ja, ik ben moe, het is heet, ik heb nog nix gegeten dus mijn missie is zo vlug mogelijk weer op die bikercamping te komen..De chinanavi staat weer op het bekende adres en ik lijk zowaar wat herkenningspunten te eh, herkennen op de ring in Budapest.
Na aanbellen en binnenkomen bij de camping vraag ik aan Natasha of ze misschien een eenvoudige hap voor me heeft want ik moet nodig iets eten en even later zit ik achter brood, koffie, boter en div. soorten beleg..
Tentje opzetten douchen.. slapen? Nee, de nylon tent is loeiheet in de volle zon. Dit is iets waar ik de afgelopen tijd vaker tegen aan hikte en neem me voor voor een vlgd. seizoen te kijken naar een polycotton tentje. (tips welkom).. duss wat nu te doen? Doortrekken maar, iets doen, lichaam activeren.. zoals boodschappen doen bij de penny, en dit keer niet weer de verkeerde afslag terug nemen...
Als ik terug kom heb ik en leuke babbel met en Frans stel wat met de fiets, en soms fiets in bus/trein door Europa trekt.. Ze gaan vanavond de stad in naar een sportwinkel en gaan kijken of er slaapmatten voor me liggen want ik heb vervanging nodig..ik ga er nog 1 nacht op slapen want ik ga vandaag- zoals ik me nu voel- niet meer het verkeer in..
Ik lees wat touristenfolders waarvan het engels buitengewoon slecht is. Het geeft wel een inkijkje in de Hongaarse grammatica.

Natascha heeft een ander idee.. een grote winkel, heet Harwig en is eenvoudig met de metro te bereiken...
De volgende dag, wel geslapen, maar ook wel auwe door de harde ondergrond, heb ik een paar dingen te doen.
slaapmat scoren.
Versn. Bak en voorrem aandacht geven.
niet motorrijden ivm kontpijn.
iets verzinnen voor kontpijn.

Ik drink koffie met de Fransosen en ze vertellen me dat de intersport slaapmatten heeft.. en vertellen me hoe je kaartjes voor de metro kan scoren en hoe het systeem werkt.. ik snap het.. denk ik.. bijna..
Een Nederlandse guzzi-rijder mengt zich in het gesprek en geeft me 2 metro kaartjes...'dan kan ik een matje halen'.
Op aanwijzingen van Natascha neem ik de metro (het is 35 graden, het metrostation heeft 6 uitgangen dus moet goed onthouden welke ik moet hebben om weer richting camping te komen want nu verdwalen in deze stad lijkt me niet leuk.. De div. uitgangen lijken ook geen naam/herkenningsdinges te hebben dus ik moet 't doen met herkenningspunten in het station en de straat bij de in/uitgang waar ik het station binnenloop. Drie haltes verder stap ik er uit en het winkelcentrumcomplex is meteen in zicht maar.. in de grote winkel hebben ze helemaal geen slaapmatjes??
Waarom stuurde natascha me hierheen? Ik vind dit helemaal niet leuk, zonde van de gekregen kaartjes en moet onverrichterzake weer terug.
Leeggezweet en best chagerijnig kom ik terug op de camping.. misschien was er weer een communicatieprobleem? Ik haal mijn slaapmat uit de tent en probeer Natascha duidelijk e maken dat dit het is wat stuk is.. ze lijkt het niet te snappen..
/en nu?
Naar die Intersport? Weer met de metro? In dat laatste heb ik nu zeker geen zijn.. niet opnieuw! Dan toch weer op de motor?.. tsja.. geen andere keus lijkt me..
Eerst water drinken.. dan vraagt iemand m'n aandacht.. hij zegt dat hij m'n tip heeft opgevolgd.. ik heb 'm eerder gezien maar waar? Het is de 6-cyl bmw rijder van camping de oude wilg! Hij had het toen over een hele nare ervaring met een andere stadscamping in Budapest, waar hij midden in de nacht werd wakker gemaakt en hij moest verkassen..
De beste man ontdekte onderweg dat het canvas van z'n achterband er doorheen kwam. (daar had de dealer niets over verteld) Via Natascha en haar vriend wordt er een afspraak gemaakt met een motorzaak waar de band besteld wordt (apart model) en over een paar dagen zou deze gewisseld kunnen worden. Er wordt een prijs genoemd die me zeer redelijk lijkt.
Hij verteld me ook dat hij onderweg een Decathlon heeft gezien.. hey, ik ken dat als een grote kampeer/vrijetijd webshop.. Zoeken op de chinanavi geeft hij hem zelfs aan en het is niet ver weg. Het lijkt me een betere kans te geven dan de intersport.. Dus ik toch weer op die vermaledijde motor naar deze winkel. In de winkel geniet ik van de airco en eigenlijk de enige zelfopblaasbare slaapmat die ze hebben is de 7cm dikke quechua.. Veel dunner dan wat ik had maar, er ligt een demo-model waar een werknemer me uitnodigt op te gaan liggen en het ligt helemaal niet verkeerd.. ook niet op m'n zij! Bovendien ga ik echt niet verder zoeken dus ik neem 'm... ohja en ook een opblaasbaar hoofdkussen.. voor op het zadel.
Dus terug naar de camping.. matje in tent mikken.. en er komt een flinke bui.. mooi kan wat verkoeling brengen. Intussen mik ik wat kleding in de wasmaschine en koop bij Natascha een poedertablet en muntje voor de automaat.
De enfield gaat onder een afdak en trek eerst het zijdeksel van de versn. Bak er af.. Als ik terugschakel van 3 naar 2 schiet hij er vaak uit naar een valse neutraal tussen 2 en 3.
Dus ik zet de quadrant-selector-veerdinges een slag strakker en verstel het schakelmechanisme zo dat hij een klein zetje meer naar 'terug' geeft.
Goed, nu de voorremmerij.. ik had er onderweg al eens mee zitten prutten..Vele malen remhevel 1, waar de kabel aan vast zit, aangetrokken tot hij aanloopt, dan de sec. hevel aantrekken tot hetzelfde punt en op deze afstand de reactiestang afstellen en moet je toch erg in de buurt zitten..
Maar net als nu, als je de rem zachtjes aantrekt is er 1 remschoen die -veel-eerder lijkt aan te lopen dan de andere.. en dat is raar..ook omdat de rem verder wel 'hard' aanvoelt op de handle.
Goed ik ben ook moe, concentratie is vast wat minder en misschien maak ik een denkfout?
Ik probeer met aandacht naar het aanlopen van de rem te luisteren maar wat verveelde Duitse jongeren die -uiteraard- veel herrie maken strooien roet in het eten en ik erger me aan ze..Ze kunnen er niets aan doen.. het zit in hun genen.. Toch vraag ik met klem of ze 10min even stil kunnen zijn.
Vreemd, wat ik ook doe, hoe vaak ik ook terugga naar 'de basis' ik lijkt het niet goed te krijgen.. en echt hogere wiskunde is een dubbel-oplopende trommelrem ook niet.. Als ik nogmaals de rem inknijp om te testen, knapt hij bij het tonnetje boven af!
1- blij dat dit niet tijdens het rijden gebeurd.
2- blij dat ik een reserve remkabel bij me heb..
3- thuis niet vergeten nwe. reserve remkabel te scoren.
Goed, op een gegeven moment geef ik het op.. baal er wel van temeer omdat ik niet de volledige knijpkracht in m'n rechterarm heb die ik normaal zou hebben.. als ik er niet uitkom ga ik er ook niet mee de Oostenrijkse bergen in, al speelde ik wel met het idee.. ik ben net 2 weken weg? En dacht zeker 3,5 week weg te zijn?
Hmm.. genoeg nu.. weer terug naar de fijne sfeer hier.. babbelen met de andere campinggasten, eten, drinken en auwehoeren.. In de avond komt er een verlegen canadees tel bij.. we hebben een fikkie gemaakt op de grillplek en diverse spirituosen gaan rond.
De Canadese verteld dat heel Canada, zelfs in Quebec tweetalig is. Maar.. waarom is jullie Engels dan zo verschrikkelijk slecht? Ook vertellen ze dat ze door NL hebben gereisd.. Mensen fietsen er erg veel, verteld ze, en zijn er allemaal 'fair faced'. Ik zei in reactie; 'yes, we tend to lock up the ugly people'. Wij zo mooi.. ?Tsja, als jullie het met jezelf vergelijken...
De volgende dag.. geslapen op de niet-lekke quechua.. wat een verademing!
Eerst maar ontbijtje scoren bij de buurtsupert en ontbijten met de aanwezigen. Natascha scharrelt mopperend rond dat het zo'n troep is en verplaatst ook kleding en spullen van mensen die volgens haar 'daar niet horen'.

 

[sammie]

Goed, we gaan verder.. Dat betekend eigenlijk, we gaan terug..Ik wil graag deze stad eens nader bekijken maar dan in een tijd dat de temperatuur wat vriendelijker is. Met het Franse stel wisselen we mailadressen uit. Leuk bedoelt maar de ervaring leert dat er toch niets mee gedaan wordt. Ik pak de motor op, pak mijn te-drogen was bij elkaar die ik met het bagagenet onder het afdak had gehangen. E neem afscheid van iedereen en volg de borden richting Wenen.
De temperatuur is wat vriendelijker.. heerlijk!
Als ik over de grens ben besluit ik B-wegen te pakken. Onderweg merk ik dat de wijziging aan de versnellingsbak het gewenste effect hebben. Ook merk ik dat je in dit land geen kaart meer kan vinden bij pompstations. Hierdoor kan ik niet echt een overzicht krijgen van de mogelijke routes en ben afhankelijk van de chinanavigatie.
Als ik voorbij, of bij Melk een camping weet te vinden is het al goed, maar ik zout toch zeker wel bij Passau moeten komen vanmiddag?
Helaas niet... De navi stuurt me langs een enorme omweg waar ik de hele middag zoet mee ben en ik kan achteraf op de kaart- die ik dus al veel eerder had moeten raadplegen- niet verklaren waarom.
Tegen zessen kom ik op een camping wat wel/niet op hetzelfde terrein zit als een tennisclub.
Zo loop ik de kantine van de tennisclub in en 2 man geven paniekerig aan dat ik aan de andere kant van het gebouw moet zijn..
Daar is nog niemand dus besluit eerst m'n nest op te bouwen.
Plan;
-nest bouwen.
-eten scoren.
-verder klooien met voorrem.
Als ik m'n nest heb opgebouwd komt de receptionist van de camping.. ik hoef niet voor de enfield te betalen want zijn broer heeft ook een enfield. Het is een sympathieke man en we hebben een leuke babbel. Hij verteld me waar ik een supermarkt kan vinden maar ik moet me be-ijlen want hij is bijna dicht..Zodra ik er ben is dat bijna dus voorbij..
Geen nood.. Ik liep net langs een terras/restaurant waar ik een plekje zoek. Voor een beschaafd bedrag heb ik een halve liter goed bier, Schnitzel, pommes & salat .
Terug op de camping weer met de voorrem bezig.. een herhaling van eerder.. rem voelt hard, beide schoenen gelijk zetten maar toch loopt er 1 aan.. De ankerplaat staat ook niet haaks op de as. Ik vermoed dat onjuiste maatvoering en kwalitatief slecht materiaal van de Indiase productie nu meer dan voorheen hun tol gaan eisen en samen met een belangstellende buurman, die zelf een guzzi airone heeft, besluit ik dat het geen zin heeft verder te klooien.
Dit heeft wel enige weerslag op mijn stemming. Het plan om in dit land de bergen in te trekken moet ik o.a. Hierom laten schieten. Goed, dan maar naar huis. Augustus is net begonnen en in september kan het ook nog heel mooi zijn..
Misschien nog even met mijn jawa 350 weg, die ik onderweg wel eens gemist heb.
De buurman heeft op een muziekfestival 2 sixpacks bier gevonden die hij graag met me wil delen.
We hebben leuke babbels over oude barrels en ik ben blij dat ik wat aanspraak heb, zeker omdat ik anders me best wel eens rot zou kunnen voelen.
De volgende dag pak ik m'n spul op en neem afscheid van mijn landrover-rijdende buurman. Bij het zoeken van een vers shirt merk ik dat ik 2 van m'n favorite T-shirts mis! Die had ik net gewassen! Ik zag in de ochtend dat de mopperende natasha kleren van andere gasten verplaatste naar de druipnatte en overvolle droogmolen. Ik vermoed dat ze dit ook met mijn 2 shirts gedaan heeft en ik dit niet heb ontdekt. Balen.
Zodra ik slingerend verder de Donau afzak(de weg slingert, ik niet) bekruipt me een raar gevoel; Het is hier mooi, mooi landschap, leuke dorpjes, mooie bergen die me normaal gesproken zouden aanlokken maar.. het doet me niets...Ik kan een hele hoop mogelijke oorzaken opnoemen maar kan er niets specifieks uitpikken..Dusss Gaas d'r biej, noar hoes! Hoe deze dag verder verloopt kan ik niet meer exact beschrijven.. Het is inmiddels eind september dat ik dit schrijf en heb niet veel notities gemaakt over deze dag.. het zal saai zijn geweest.. Ik zoek al een tijdje een plaats voor de nacht als ik besluit eerst een vette hap te scoren bij een burger king die ik onderweg tegenkom. Het werkt en na het eten voel ik me wat beter. en als ik wegrijd krijg ik de ingeving dat het niet zo'n gek idee is als ik eens zou tanken..Of misschien morgen? Ik ben moe, ik merk het aan mijn concentratie en alertheid. Nog geen minuut na deze gedachte nokt de enfield er mee.. Fuck! Ik weet meteen wat er aan de hand is, bij inspectie staat de tank ook kurkdroog en.. m'n litertje reserve-diesel heb ik intussen nog niet hervult. Ik zet de motor langs de kant van de weg en trek m'n jas uit. Het is warm en ik ben hier vermoedelijk nog wel even. Het bellen van de internationale pechhulp werkt niet echt vanwege drukte daar. Dusss. mensen/andere motorrijders proberen hun aandacht te trekken.
Ik sta langs de kant, steek m'n hand op en.. de meeste zwaaien terug en rijden door..
Op 1 na.. een triumph rijder vraagt of hij kan helpen.. ik leg het probleem uit en intussen stopt er ook een auto, 2 vrienden van hem verklaart hij, Es gibt gleich in der nähe ein Bikertreffen.
We besluiten de tank van de enfield te halen zodat de 2 automobilisten deze kunnen vullen bij een tankstation. De triumph rijder benadrukt dat er diesel in moet, tot verbazing van de 2 andere heren.. Damn, was ik zo vergeten en dan was ik nog geen steek verder. Ze zijn vlug terug en ik hoef nix te betalen op voorwaarde dat ik mee ga naar het treffen..Weifelend-vanwege m'n vermoeidheid- ga ik akkoord. Daar aangekomen staan er wat tentjes op een helling en een enorme geluidsinstallatie die erg hard staat en dat zou zo de hele nacht blijven...
De aanwezigen zijn hartstikke lief en zo en onder andere omstandigheden had ik het prachtig gevonden hebben maar.. nu niet.. en dat wordt opgemerkt..Ik leg het uit, voel me beschaamd, maar ze begrijpen het en ik hoef nog steeds niets te betalen ondanks mijn aandringen.. als ik ook maar iemand help als iemand anders langs de weg staat.. aber das mach ich immer!
Het ontvangen van deze goodwill doet me deugd..Op reis ontmoet je zo veel leuke, bijzondere en lieve mensen! Het neemt niet weg dat ik 't echt heb gehad en ben blij als ik 2 nederzettingen verder een bord met hotel langs de weg zie. Ik ga de zijstraat in en vind het zowaar. Het is zo'n typisch Duits 3 verdiepingen hoog gebouw. Alle rolluiken zijn zu maar ik bel toch aan. Op het moment dat ik uit ongeduld en frustratie weer op de motor wil stoppen wordt er opengedaan. Ja er is plek, helaas geen kamer met eigen douche/toilet, maar een kamer met douche/toilet op de gang voor 24 euro, voor 5 euro erbij heb ik er een ontbijt bij. Top! Blij een roestplaats te hebben gevonden sjouw ik alleen het hoognodige naar m'n kamer.. als iemand in deze slaperige wijk m'n spullen wil klauen dan doen ze dat maar. De kamer is klein, maar schoon en er is een TV.
Ik trek mijn stinkende kleren uit en doe uit beleefdheid een handdoek om 'm heupen als ik naar de douche loop. Deze ziet er, i.t.t de rest van het gebouw, mooi & modern uit. Ik pak de stinkende alles-in-1 douchegel en zet het water aan.. pff wat een dag.. wat een dagen eigenlijk..Wat ging er nu mis? Ik was van plan zeker 3 weken weg te blijven en ik ben nu net 2 weken weg? Heb ik in zo'n korte tijd heel Roemenië gezien? En waarom nu al terug? Waarom lukt het niet, waarom heb ik er eigenlijk helemaal geen zin meer in? Plots gaat er een hele rij dingen in m'n hoofd voorbij wat er niet goed is gegaan, niet alleen de laatste dagen maar ook langer geleden en ik kan de gedachtenstroom niet stoppen.. Waarom kan ik niet 'de zomer pakken' zoals ik van plan was/ van mezelf moest? Waarom is het niet 'geweldig' geworden? En waarom kan ik m'n leven niet oppakken 'zoals normale mensen doen' nadat 4 jaar geleden m'n leven zo plots en drastisch veranderde?
Ik weet het niet..
Op een gegeven moment realiseer ik me dat het water uit de douche niet de enige druppels zijn die langs m'n hoofd omlaag glijden. Ik zet het water 'koud' en hurk neer. De kou kalmeert me. Ik kijk omhoog en zie de waterdamp rond de halogeenspotjes cirkelen. Ik ril maar voel de kou niet echt.
Na een paar minuten zo te hebben gezeten vind ik dat het genoeg is geweest. Ik raap mezelf bij elkaar, droog me wat af en voel me rot weer dezelfde vieze kleren aan te doen. Ik heb nog een paar blikken bier en een flesje Obstwasser wat ik bij een tankstation heb gekocht. Afleiding zoeken. TV aan. Er is een aflevering van South Park in het Duits die ik nog niet ken (Cartman heeft een heel raar Duits stemmetje) Niet alle zender doen het en naast een super-oubollig volksmuziek kanaal kan ik een oude western ontvangen. Ik meen dat ik deze in mijn jeugd al eens heb gezien maar als ook de indianen Duits gaan praten haak ik af. Dan maar even kaart kijken en rust pakken.
Het bed ligt opvallend goed, er is geen lawaai en ik heb een goede nachtrust.
De volgende ochtend loop ik de ontbijtzaal in maar, oh jee, ik ben een kwartier te vroeg! Maar ik krijg wel toestemming alvast te gaan zitten.. Da's waar ook, ik ben in Duitsland..
De laatste dag.. vooral snelweg.. niet veel te vertellen.. behalve dat net voorbij Kassel de voeding van de chinanavi het begaf. Ik kon geen draadbreuk of iets anders herstelbaars ontdekken, dus besloot 'm uit te zetten en alleen voor nood te gebruiken.. En dan was er een omleiding bij Osnabrück, en de weg richting Lingen was afgezet.. Ben 2 keer heen en weer gereden/gestuurd en besloot door de afzetting heen te rijden.. en zo alsnog thuis te komen..
De enfield met chinees dieselblok heeft me naar de zwarte zee gebracht, over idioot-slechte wegen gesleept. Later eens goed kijken wat ik aan het zadel kan doen want daar gaat iets niet goed mee.. en de voorrem...Dit is voor het eerst dat deze zo slecht werkt..Misschien later nog even weg met 1 van 'mn jawa's.

EDIT/ Het is nu eind september en ik ben intussen nog niet opnieuw weg geweest, het zadel is nog steeds ruk als je er langer dan 3 uur op zit en de voorrem werkt weer maar ik wil er wat anders/beters op verzinnen.

Epiloog:
Ik wou dat ik een louter positief en enthousiast beeld zou kunnen krijgen van Roemenië maar dat kan ik niet.
Ja 'de mensen' zijn meestal wat gereserveerd maar als je daar doorheen prikt erg aardig, open, en als je je best doet wat Roemeens te babbelen kun je niet meer stuk. Ik heb wat dat betreft niet vaak een vriendelijker/leuker volkje binnen Europa meegemaakt (ik moet zeggen dat de Denen en Zweden ook wel aardig waren)
En ja het is vooral buiten de steden een soort openlucht museum, en er is veel mooie natuur en landschap maar dat laatste wordt flink verpest door het afval wat overal ligt. Als de Roemenen wat zindelijker zouden zijn zouden ze een veel mooier land hebben en dat zou ook misschien bij kunnen dragen aan een positief zelfbeeld wat duidelijk een probleem is.
Net als andere voormalige-oostbloklanden hebben ze duidelijk een minderwaardigheidscomplex tegenover West-Europa. In veel dingen proberen ze 'het westen' te imiteren wat soms wat krampachtig overkomt. Ze kijken jalours naar Tsjechië wat kort na de wende booming is, maar dat is vooral omdat er West-Duitsers kwamen die voordeden en opdroegen 'hoe het moest'. Deze oostblokmentaliteit zit zo diep ingebakken en je krijgt het er binnen 1 generatie ook niet uit. Ik kan me herinneren dat ik in de tweede helft jaren '90 in een vmlg. Oost-Duits hotel was. De eigenaar vertelde dat ze personeel uit het westen haalden want de 'ossies' wilden niet werken. Als je niets deed was het immers in 'hun' dagen ook goed. (Nu ik dit schrijf doet dit me denken aan de vreemde eh, interacties die ik bij veel hotel/pensions heb gehad.)
Deze houding herken ik ook bij de Roemenen. Ja ze willen betere wegen, snelle autos- waarvoor ze de verantwoordelijkheid duidelijk niet aan kunnen- ze willen meer welvaart, maar dat ze daar toch echt zelf iets voor moeten doen lijkt niet tot ze door te dringen. Zoals vroeger alles door de overheid wordt geregeld wachten ze nu op Europa die met de zakken met geld moet komen.
..En dan..moet er nog gewerkt worden. Bij wegwerkzaamheden zie je zelden iemand echt werken en de Italiaanse badmeester had soortgelijke bevindingen over dit land.
Veel jonge mensen gaan studeren en leren voor hoog-opgeleide banen die er niet zijn. Hierdoor is er een tekort aan vaklieden die o.a. Uit Hongarije moeten komen.
Een ding wat ze wel goed uitbuiten is het tourisme. Groepsreisbussen bij ieder kasteeltje en touristenmarktjes vind je overal. Veel oude stadjes hebben door het eh, achterblijven van de vooruitgang de afgelopen eeuw hun historisch karakter kunnen behouden.
Over het verkeer heb ik genoeg geschreven en vraag de lezer deze passages serieus te nemen als men met het plan speelt op de motor dit land te bezoeken. Hier fietsen zal ik sowieso afraden; Er zijn wel eenvoudiger manieren om zelfmoord te plegen.
Al met al is het wel een land met een eigen cultuur en identiteit binnen Europa wat zeker het verkennen waard is.

 

[Kiwi]

Zit een dagje ziek thuis, dus heb volop de tijd kunnen nemen om dit verhaal te lezen.
Mooi geschreven, zeker ook de details en het gevoel erbij geeft een duidelijk beeld. Vind het erg vervelend voor je dat de reis qua duur niet aan je verwachtingen voldoet, maar het zijn wel een aantal (mooie) ervaringen rijker.

Dank voor het verslag

 

[SvenSP]

Leuk verslag!

Ik zit al tijden met een idee om eens wat verder te rijden, dit soort verslagen zijn zeker inspiratie daarvoor!

 

[Jansovic]

Sammie het is een pracht verhaal!
Geen opgepimpt stuk dat het allemaal faantaastiees was. Dit soort reizen laten je weer eens lekker door al je emoties gieren. Dat herken ik ook bij mezelf. Op sommige momenten is reizen gewoon zwaar kut, maar achteraf eigenlijk geweldig en een verhaal waardig. Je leeft!!
Gaat je niet lukken met een corendon all inclusive zongarantie reisje in Alanya.

 

[sammie]

Dank voor de lieve reacties..
Ik hoop niet dat ik hierdoor in 't vervolg 'zeikende sammie' wordt genoemd..



Nou ja, anders was dat al zo, denk ik..

 

[jaap43]

Sammie, weer genoten van je verhaal ondanks de soms toch wat teleurstellende ervaringen die hebt meegemaakt. Je bent een beetje het slachtoffer geweest van het warme weer waar anderen juist van genoten hebben.

Volgende keer beter

 

[Downunder]

leest lekker weg. gewoon je verhalen blijven schrijven

 

[soojo]

Tsja, nou is onze rijst wel aan pap gekookt ... kon niet ophouden met lezen. Wat een verhaal Sammie.

 

[Pepijnwk]

Super verhaal Sammie! Je weet eea mooi op papier te krijgen zodat je als het ware de sfeer proeft en in gedachte ziet wat jij hebt meegemaakt. Knap!
Ik heb het in een ruk uitgelezen met erg veel plezier!

 

[sammie]

Super verhaal Sammie! Je weet eea mooi op papier te krijgen zodat je als het ware de sfeer proeft en in gedachte ziet wat jij hebt meegemaakt. Knap!
Ik heb het in een ruk uitgelezen met erg veel plezier!

Hey pep!
Jij kent me iets beter dan de rest hier..
Ben ik niet wat te ver gegaan met 'de douchescene?'?

 

[wiseguy75]

sammie, ik ken je helemaal niet, maar de 'douchescene' maakt het lekker echt. Ook hier in 1 ruk gelezen (gelukkig was de rijst al op!)

 

[Hellracer]

Mooi verhaal Sammie, en zeer herkenbaar. Ik kom de laatste paar maanden heel veel in Roemenie voor m'n werk en herken veel van de door jou geschetste situaties.
Prachtig land met heel vriendelijke mensen. De jongere hoog opgeleide mensen zijn duidelijk van een andere generatie dan de oudere oost blokkers.
Precies dezelfde situatie als 15 jaar terug in de DDR waar ik toen ook vaak kwam.

 

[Pepijnwk]

Hey pep!
Jij kent me iets beter dan de rest hier..
Ben ik niet wat te ver gegaan met 'de douchescene?'?

Nee hoezo? Het is jouw verhaal. Jij maakte het mee en het was een beroerd moment dat je durft te delen. Dat vind ik mooi.

 

[Mojave]

Prachtig verhaal. Het spreekt juist aan hoe je het persoonlijk beleeft.

 

[Wimvlis]

Eerste stuk even gelezen. Vanavond de rest. Ziet er veel belovend uit. Alvast dank voor het delen van je vakantieverhaal.

 

[huls]

Schrijven is katharsis.
Goed, beeldend geschreven en de hoofdpersoon maakt een ontwikkeling door. Hij is aan het einde van het verhaal een andere man door de dingen die hij meemaakt, zowel positief als negatief.

Voor mij interessant omdat ik net terug ben van een tour door de balkan.
Ben ook bezig wat te schrijven

 

[rocketheo]

Top Verhaal!