Verplaatsen condensators ontsteking

Kawa-Ad

Die hard MF'er
29 jun 2004
611
0
Terheijden NB
Ik heb op mijn gs550 een velleman-ontsteking gemonteerd. Deze werken perfect ,maar in geval van nood kan ik vrij gemakkelijk terug naar de originele setup.
De Vellemankits zitten in een kastje ,hierin kan ik makkelijk een dubbelwerkende schakelaar bij plaatsen ,om de draad naar de bobine (2x)door te verbinden!.
Nu is mijn vraag : is het mogelijk om de beide condensatoren van de grondplaat te halen,en deze ook in dit kastje te zetten?. Of gaat dit ten koste van de werking.
Voordeel hiervan is dat in noodgevallen (defecte Vellemankits) de verbinding zo gemaakt is!.

Hoor het graag van de experts!.
 
Ik denk dat het het beste is dat de condensatoren zo dicht mogelijk bij de contactpunten zijn geplaatst. Ze hebben dan het minste last van de weerstand van de draad. Een blusdiode plaats je ook om die reden zo dicht mogelijk op de spoel. Misschien kan het maar ik zou de gok niet nemen.
 
Is dat zo? Bij de ouderwetse verdelers met contactpuntjes zit de condensator altijd tegen de verdeler aan of op de plaat met puntjes. Bij de magneetontsteking zit hij op de ankerplaat en bij de oude magneten als Lucas en Bosch oa zit hij zelfs in het anker zelf en draait mee.

Zou daar een goede reden voor zijn?

Foto-5-Contactpunten-Ontsteking.jpg
 
Ja. Tegenover de puntje is genoeg ruimte voor de condensator, dus wordt die over het algemeen daar geplaatst. Maak de draad lang genoeg, en je kan 'm ook in het achterlicht verstoppen.
 
Laatst bewerkt:
Ik wil het zeker niet ontkennen, maar er loopt een vrij flinke stroom door de bedrading naar de bobine en de taak van de condensator is om wanneer die stroom wordt onderbroken, om hem dan zo snel mogelijk ahw weg te zuigen naar nul. Maak je die draad langer, dan moet hij ook dik genoeg zijn.
 
Ik wil het zeker niet ontkennen, maar er loopt een vrij flinke stroom door de bedrading naar de bobine en de taak van de condensator is om wanneer die stroom wordt onderbroken, om hem dan zo snel mogelijk ahw weg te zuigen naar nul. Maak je die draad langer, dan moet hij ook dik genoeg zijn.
De inductiespanning wordt in de bobine opgewekt en de condensator zit bij de puntjes. Dat is ook een lange draad. Handiger zou zijn om de condensator gelijk bij de bobine te plaatsen. Dan heb je de kortste verbinding.
 
De inductiespanning wordt in de bobine opgewekt en de condensator zit bij de puntjes. Dat is ook een lange draad. Handiger zou zijn om de condensator gelijk bij de bobine te plaatsen. Dan heb je de kortste verbinding.
Waarom hebben ze hem dan niet bij de bobine geplaatst?
De condensator heeft ook de functie om de vonken op de punten te beperken en dat gaat het best zo dicht mogelijk bij de punten.
Ontstoorcondensatoren zitten ook altijd zo dicht mogelijk bij de veroorzaker.
Bij een opamp of ttl ic zet je de condensator het liefst er tegen aan.
 
Waarom hebben ze hem dan niet bij de bobine geplaatst?
De condensator heeft ook de functie om de vonken op de punten te beperken en dat gaat het best zo dicht mogelijk bij de punten.
Ontstoorcondensatoren zitten ook altijd zo dicht mogelijk bij de veroorzaker.
Bij een opamp of ttl ic zet je de condensator het liefst er tegen aan.
De vonken over de puntjes worden veroorzaakt door de inductiespanning die een weg naar massa zoekt. De condensator is daarbij de "kortsluiting" naar massa.

Die tantaal-C'tjes zitten bij IC's om stoorpulsen op de voeding weg te werken en om hoog-frequent oscilleren te onderdrukken.
 
De vonken over de puntjes worden veroorzaakt door de inductiespanning die een weg naar massa zoekt. De condensator is daarbij de "kortsluiting" naar massa.

Die tantaal-C'tjes zitten bij IC's om stoorpulsen op de voeding weg te werken en om hoog-frequent oscilleren te onderdrukken.
En juist daarom is het belangrijk de condensator zo dicht mogelijk bij de contactpunten te zetten omdat anders de weerstand van bedrading zal zorgen voor een minder effectieve werking van de condensator. Misschien valt het in de praktijk allemaal wel mee maar ik verwacht dat ze niet voor niks die condensator zo dicht bij de punten hebben gezet. Ik heb nog niet gezien dat ze bij de bobine zaten. Voor de spanningsopslingering en dus de vonksterkte maakt het niet uit aan welke kant van de weerstand (in dit geval de draad)de condensator zit.
 
Ik denk dat de plaats van de condensator een erfenis uit het verre verleden is.

De eerste serie motorfietsen had, net als bromfietsen, vliegwielontsteking, waarbij de hoogspanningsspoel op de grondplaat zat, samen met de puntjes, de condensator en de lichtspoel.

Bij bobine-ontsteking is de hoogspanningsspoel vervallen maar de andere onderdelen zijn op de grondplaat blijven zitten.
 
Bedankt voor alle reacties. De meeste waarvan de technische inhoud mijn pet te boven gaat!. :+
Denk dat ze voorlopig maar laat zitten op de grondplaat.
Mocht het voorkomen dat deze terug aangesloten moeten worden,dan heb ik het gereedschap i.g.v. in mijn boordset zitten.

ps. Wil de VM prints graag weerbestendig maken,kan iemand mij zeggen hoe dat te doen?
Bestaat er een hars dat ik over de print kan gieten?.Wat gebruik ik her voor?.

gr
 
Laatst bewerkt:
Ik wil het zeker niet ontkennen, maar er loopt een vrij flinke stroom door de bedrading naar de bobine en de taak van de condensator is om wanneer die stroom wordt onderbroken, om hem dan zo snel mogelijk ahw weg te zuigen naar nul. Maak je die draad langer, dan moet hij ook dik genoeg zijn.

Nou heb ik van electronica weinig kaas gegeten, maar uit ervaring weet ik dat een ontsteking erg weinig stroom nodig is..

Ik heb ooit een Citroen CX gehad, die had een carburateur en liep op gas.
Daarvan was de dynamo kapot gegaan, en op een gegeven moment wilden de richtaanwijzers niet meer knipperen, zo leeg was de accu, maar het blok bleef nog een kilometer of 10 draaien. (toen was ik thuis, dus ik weet niet hoe ver hij nog kon door gaan)
 
weerbestendig maken kan met speciale verzegelingslak Kontakt plastik 60 heet die dacht ik, andere optie inkwasten met epoxy, komt ook goed. ik denk zelfs dat onderdompelen of inspuiten met eender welke blanke lak goed zal werken, doe dan wel een paar lagen voor de zekerheid.

benno
 
Bedankt voor alle reacties. De meeste waarvan de technische inhoud mijn pet te boven gaat!. :+
Denk dat ze voorlopig maar laat zitten op de grondplaat.
Mocht het voorkomen dat deze terug aangesloten moeten worden,dan heb ik het gereedschap i.g.v. in mijn boordset zitten.

ps. Wil de VM prints graag weerbestendig maken,kan iemand mij zeggen hoe dat te doen?
Bestaat er een hars dat ik over de print kan gieten?.Wat gebruik ik her voor?.

gr
Ingieten in een polyuretaan hars, twee componenten, is een heel goede en gebruikelijke manier om elektronica tegen weersinvloeden te beschermen. Wel ingieten in een plastic bakje als mal, en zorgen dat het koellichaam buiten blijft.

Omdat je de condensatoren alleen voor nood wil gebruiken zou je ze ook in dat bakje kunnen onderbrengen. Het is het best om ze zo dicht mogelijk bij de puntjes te houden, maar voor noodbedrijf kan het geen kwaad. Kun je toch thuis komen ;)
 
Nou heb ik van electronica weinig kaas gegeten, maar uit ervaring weet ik dat een ontsteking erg weinig stroom nodig is..

Ff rekenen. Boordspanning 14V weerstand primaire spoel bobine 3ohm of iets hoger bij een punten ontsteking.
Trekt dan toch al gauw 4,7A. Dat is niet niks 65watt. Zeker niet voor een motorfiets accu.
 
velleman ontsteking gebruikt de contactpunten als ontstekingsschakelaar maar de print schakelt de bobine. De condensator is niet nodig.
Zo gaat de grote stroom dus niet meer door de puntjes waardoor de puntjes niet slijten. (alleen het nokje, maar dat is heel weinig)

Ik heb dat setje nu 25.000 km in mijn camper zitten, de puntjes nog niet hoeven stellen. Het lijkt mij dus wel betrouwbaar.
 
Gebruikt een puntenontsteking meer stroom dan een electronische?

Nog ff rekenen een bobine voor electronische ontsteking heeft een weerstand van 1.5ohm dus 14V gedeeld door 1,5 is 9,3A. Plus dan het stroom verbruik van de electronische regel/stuur unit. Dus zeker 10A bij elkaar. 140watt vermogen dus.

Moest ook wel want een punten ontsteking redt maximaal 20Kv ontstekingsspanning richting bougie en een electronische haalt wel 40Kv of hoger met de juiste bobine.
 
Laatst bewerkt:
Ik meet aan de primaire kant van een 6 volt bobine iets meer dan 1 Ohm, dat betekent dus iets minder dan 6 Ampere, zeg tussen 4 en 5 Ampere en met een Amperemeter er tussen meet ik dat ook.

Maar dat is bij niet lopende motor met de contactpunten gesloten. Zodra de motor is gestart gaat dit drastisch naar beneden en op toeren is het ff uit het blote hoofd, want het is al een tijdje geleden, tussen 1 en 2 Ampere, dus pakweg 10 watt.
 
Overigens kost een Velleman kitje geen 15 euro, alleen werkt dat volgens de fabrikant niet met plus aan massa. Er zijn kitjes voor mijn oude Norton waarvan de opnemertjes in de magneet kunnen worden gemonteerd inplaats van de contactpuntjes en daarmee schijn je een hele dag te kunnen rijden op vier AA batterijtjes.

Als reden daarvan noemt men de veel kortere tijd waarmee contact wordt gemaakt met de bobine, waardoor dus veel minder energie nodig is. Alleen kost zo'n setje 250 euro en werkt in principe niet verschillend van het Velleman kitje.
 
Nog ff rekenen een bobine voor electronische ontsteking heeft een weerstand van 1.5ohm dus 14V gedeeld door 1,5 is 9,3A. Plus dan het stroom verbruik van de electronische regel/stuur unit. Dus zeker 10A bij elkaar. 140watt vermogen dus.
Bij een electronische ontsteking gaat die rekensom niet meer op.

Bij een CDI wordt door middel van een chopperschakeling een condensator tot ca. 250 V opgeladen. Op commando van de pulsgever wordt deze hoge spanning op de bobine losgelaten die dan de 25 - 40 kV opwekt voor de bougie. Hierbij is het opgenomen vermogen veel minder dan bij een puntjes-ontsteking.
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan Onderaan