Japanse Klassiekers (van voor 1970)

[tsjedzjoe]

Liner
1955-1961

Naar Liner TW, fotoserie

De Liner modellen werden gebouwd door Kitagawa Automobile Industry Co., Ltd. te Hamamatsu.

Het motorblok van de Liner TW is gebaseerd op Sunbeam (GB), doch de cilinderinhoud is met 250cc geheel afwijkend. De kenmerkende olie lekkages van de Sunbeam zijn bij dit model nagenoeg afwezig. Het model werd met de jaren steeds luxueuzer en gebruik makend van een cardan maakte het een excellente lange-afstands-fiets. Als TW in 1955 had het model een telescoop-voorvork.
Bij de TW2 welke gedurende 1956 verscheen moest de Telescoop plaats maken voor een swing-voorvork. Bij de opvolger de TW3 had zelfs de swing alsmede de rest van het plaatwerk veel meer styling.

Over koelproblemen van de achterste cilinder is niets bekend. Gezien het feit dat de TW de naam had betrouwbaar te zijn moet dat wel goed zitten.

 

[HAPO]

Interessant! Ga ik volgen.

 

[tsjedzjoe]

Meguro
1937-1962

De Meguro werd gebouwd door Meguro Mfg. Co. Ltd., Osaki-Honcho, Shinagawaku, Tokyo

Meguro Mfg. dat al bestond sedert 1909 startte met motorfietsenfabricage in 1937. Net als alle andere Japanse motorfietsfabrikanten hield Meguro Mfg. zich bezig met het uitbrengen van kopiën van buitenlandse modellen. In de periode voor 1937 had Meguro Mfg. reeds een goede relatie opgebouwd met de Japanse militaire overheid en kon daardoor in grote hoeveelheden en met een goede kwaliteit produceren; de normale consument profiteerde na de oorlogsjaren hiervan. Meguro Mgf. hield zich vooral bezig met het kopiëren van Engelse motorfietsen. Het betrof kopkleppers van 174- tot 498 cc met eigen motoren.

Gedurende haar bestaan heeft Meguro Mfg. diverse mooie en kwalitatief goede motorfietsen gebouwd, meestal gestoeld op Britse voorbeelden. Dankzij deze commeciële successen werden 3 OHC motoren, een 125, de E3,een 250, de Fen een 350,de YA ontwikkeld. De machines bleken echter te zwaar en trokken geen kopers.

Meguro bleef in Japan tot 1960 in de top10 van motorfietsfabrikanten. Mede door de hoge ontwikkelingskosten eind jaren 50 en de verlaagde afzet van deze nieuwe machines kwamen de problemen.

Naast 4-takters werden ook pogingen ondernomen om kleine 2-takt modellen te fabriceren.

In 1960 nam Meguro Mfg., door de financiële problemen die waren ontstaan door eigen mislukte ontwikkelingen, deel aan een zakelijke relatie mat Kawasaki Aircraft Co. Ltd. In 1963/1964 leidde dat tot een volledige samenvoeging /overname. Als gevolg van deze zakelijke relatie werd in opdracht van Kawasaki door Meguro de Meguro K1 ontwikkeld en geproduceerd; verkoop werd echter overgelaten aan Kawasaki Motor Sales Co., de voorloper van het huidige Kawasaki Motorcycle Co. Ltd. Gedurende deze tijd werd door Kawaski heel veel energie gestoken in de ontwikkeling van 4-takt motor voor kleine auto's en had daardoor geen tijd om een nieuwe motor voor een motorfiets.

Eind 1962, toen het automotor project afgelopen was, werden diverse "auto-onwikkelaars" overgeplaatst naar Meguro Mfg.. Zij hadden 2 ontwikkelingsopdrachten: de SG (1 cilinder 250cc OHV) en de K1

Voor beide projecten werden de Meguro medewerkers verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het frame, terwijl de Kawasaki mensen de ontwikkeling van de motorblokken voor hun rekening namen. Ondanks de vrij innige samenwerking bleven er veel problemen inzake uitwisseling van van technische gegevens tussen de fabrieken onderling en betreffende de technische informatie ten behoeve van het onderhoud bij de dealers. Ondanks deze problemen en de risico's die daarmee werden gelopen, werd ook reeds tijd in de ontwikkeling aan de opvolger van de K1, de W1 gestoken.

Er was een immense lobby, van Kawasaki, om orders binnen te slepen voor levering van politie motorfietsen om tijdens de Olympische Spelen in 1964 in de bewaking en als presentatie dienst te doen. Aangezien de tijd zelfs te kort was om een model passend te maken, werd de standaard Meguro K1 hiervoor gebruikt ondanks het feit dat de ingenieurs nog noodzakelijke veranderingen in het motorblok wensten aan te brengen.

Na de Olympische Spelen wenste de consument echter een andere uitstraling. Onder naam Meguro K2, terwijl Meguro Mfg. al volledig door Kawasaki was overgenomen, werd in 1965 een gerestylde K1 door Kawasaki uitgebracht. Het betrof binnen het motorblok met name een vergrote oliepomp en verbeterde lagers. Het Y-model krukasdeksel (zie grote foto hierboven), de herkenning van de latere W modellen, werd met de K modellen geïntroduceerd.

Ondanks restyling bezaten de K1 en ook de K2 nog enkele zwakke punten afkomstig van het BSA A7 ontwerp. De K2 werd uiteindelijk niet goed genoeg gevonden om hem in de USA te introduceren. Het antwoord werd gevonden in de op de Meguro K2 gebaseerde Kawasaki W1. De van 500 naar 624 cc vergrote machine was de eerste grote 2-cilinder viertakt van Japanse makelij en ontwerp. Vanaf dat moment was ook de merknaam Meguro ter ziele.

 

[tsjedzjoe]

DSK

Logo verandering bij DSK in 1958/1959

in de beginjaren van het bedrijf had een eigen logo.

Hieronder in kleur

Op een model vòòr de logo-wisseling

Vanaf 58/59 wilde het merk meer en meer lijken op de oorsprong
Al was het maar om van de succes van BMW te profiteren.

 

[tsjedzjoe]

Hokoku Hit
ergens rond 1955

Het enigste wat ik van dit merk heb is onderstaande folder.
Deze spreekt voor zich. Een BMW-kloon.

 

[tsjedzjoe]

King Dyna
1955

Behalve deze folder van deze 2 modellen heb ik niets.
Het is mij zelfs nog onduidelijk of de Dynaster een zijspan is of een driewieler.

 

[tsjedzjoe]

Japanse folders van niet-Japanners

 

[tsjedzjoe]

Naka Jima

Onderstaand model is uit 1954 verkocht door Nakajima Motors Sales Co., Ltd. gevestigd te Minato-ku, Tokyo.

1954 is een belangrijk jaar in Japan. Dit is het jaar van een wetswijziging in Japan. Vanaf dat jaar mocht iedereen van 14 jaar en ouder zonder rijbewijs op een motorfiets rijden. Voorstaand criterium gold alleen maar als het een motorfiets betrof met een tweetaktmotor van maximaal 60cc of een viertaktmotor van 90c. Voorheen behoefde niemand een rijbewijs te halen.

Deze motorfiets (scooter) werd geproduceerd door Nakajima automotive industry in de voormalige fabriek van Nakajima Aircraft. De motor is een tweetakt van 60cc met een vermogen van 2,9pk

 

[tsjedzjoe]

San etch
1954

Het onderstaand model is een Forest Silver van 90cc gefabriceerd Industrial Co., Ltd. te Shizuoka Hondori
Het betreft een viertakt motor van 89cc met een cilinder doorsnee 47mm en een slag van 51mm. Het vermogen was 3,8pk

De motor was te verkrijgen als A-type met handschakeling en een B-type met voetschakeling. De topsnelheid bedroeg in beide gevallen 70 km/u.

 

[tsjedzjoe]

HODAKA
1964-1978.

Hodaka (lijkt erg Japans, doch is het niet!) werd als merknaam gevoerd door PABATCO (Pacific Basin Trading Company) welke de hoofdvestiging had in Athena, Oregon, USA. Eigenaar van PABATCO was Shell Oil Company.

Door PABATCO werden Hodaka's geassembleerd van 1964 tot 1978.
Het gerucht gaat dat de naam Hodaka afgeleid is van een berg in de buurt van de fabriek. Hodaka creëerde een ware trail en of-road scene in de USA.

Waarom is Hodaka in deze topic opgenomen? Alle motorblokken waren afkomstig uit Japan en wel van Fuji Heavy Industries (FHI). FHI was verantwoordelijk voor de productie van Hurricane motorfietsen voor de Japanse markt en Rabbit scooters voor een beperkte Aziatische markt en de USA.

Rond 1975 poogde PABATCO het motorfietsgedeelte van Fuji Heavy Industries te kopen, doch werd door Shell teruggefloten. Door het terugfluiten werd het gebrek aan eigen capaciteit voor ontwikkeling van nieuwe motorblokken duidelijk zichtbaar. Voor aanvang van de tachtiger jaren stopte de productie van de Hodaka's, wegens gebrek aan het ontwikkelingscapaciteit.

De mallen, blauwdrukken en machinerie werden vanuit PABATCO verkocht naar Zuid-Korea aan Dealim, welke heden ten dage nog steeds motorfietsen in het kleinere segment produceert.

Hodaka motorfietsen waren
Hodaka Ace 90
Hodaka Ace 100A
Hodaka Ace 100B
Hodaka Ace 100B+
Hodaka 100 Dirt Squirt
Hodaka 100 Road Toad
Hodaka 100 Super Rat
Hodaka 125 Super Combat
Hodaka 125 Combat Wombat
Hodaka 125 Wombat
Hodaka 175SL
Hodaka 250SL
Hodaka 250ED
Hodaka 80 Dirt Squirt

 

[Ed HondaCB50J]

Vet ! Dus eigenlijk een beetje een Hollandse fiets

 

[tsjedzjoe]

Portly
1953

De Portly Liner 150cc
Het laatste model van de Kitagawa Auto Industry in Hamamatsu werd 1953 gepresenteerd als een vooruitstrevend t.o.v. de converntionele voorganger SV150.
Het nieuwe model had een 1-cilinder OHC motor i.p.v. de meer gebruikte OHV-motoren van de concurrentie. Gedurende 1954 Werd de merknaam Portly verlaten, alsmede de 150cc klasse. Door de nieuwe klasse-indeling (tot 250cc) was 150cc niet meer interessant. De nieuwe merknaam werd LINER

De cilinderinhoud was 149,6cc door 55mm boring en slag van 63mm. De compressie was 6,5 waardoor maximaal 7pk bij 5000 toeren werden bereikt.
Door magneetontsteking was de machine niet persé afhankelijk van een accu. Door een natte platenkoppeling met 3 versnellingen handschakeling was een top van 100km/u haalbaar.

 

[HAPO]

Er zitten best wel mooie modellen bij, de Portly bijvoorbeeld.
Niks mis mee.

 

[Ed HondaCB50J]

Ik vind die oude Japanse fietsen ook prachtig, stuk mooier als Europese fietsen uit die tijd in ieder geval.
Tijdje geleden stond er bij cmsnl een oude Yamaguchi BP 50cc brommer te koop, ding heeft best een tijd te koop gestaan.

Nu natuurlijk een soort van spijt dat ik dan dingetje niet heb gekocht, maarja, ik heb er aan de andere kant ook weer totaal geen tijd voor de komende 4jaar ofzo, teveel projecten, te weinig tijd.
Dus helaas moeten we dan een beetje streng zijn voor onzelf

Heb toen nog een gezocht naar info over Yamaguchi en het model BP, maar totaal niks nada kunnen vinden.
Alleen dat al maakt het leuk om zo'n ding te hebben, niemand weet wat het is, dat geeft dan altijd mooie praat

 

[tsjedzjoe]

Yamaguchi
1953-1963

naar Yamaguchi MS2 uit 1953, fotoserie
naar Yamaguchi folderlogica

Yamaguchi Motorcycles of Yapan maakte frames en motorfietsen op basis van motoren welke afkomstig waren van FHI (Fuji Heavy Industries). In eerste instantie hadden zij een marginaal aandeel in de Japanse markt. In 1961 ging Yamachuchi een handelsovereenkomst aan met PABATCO.

In de periode 1961 tot april 1963 werden zo'n 5000 Yamaguchi's naar de USA verscheept en verkocht middels het dealernetwerk van PABATCO wat inmiddels gegroeid was tot zo'n 400 dealers.
PABATCO liep, daar het op dat moment alleen maar een handelsonderneming was, geen enkel risico met het opzetten van dat dealer netwerk.

Daar de markt voor Yamaguchi in Japan verkleinde en gevestigde hoop op verkoop in de USA ver achterbleef bij de verwachting achterbleef werd in april 1963 de stekker uit de motorfiets productie getrokken.

PABATCO dook in het ontstane gat om een contract aan te gaan met FHI voor levering van motorblokken en zelf een assemblage op te starten. Het verhaal Hodaka ging van start.

 

[tsjedzjoe]

FHI Rabbit
1946-1968

Nakajima Aircraft was tussen de 2 wereldoorlogen een grote fabrikant van civiele alsmede militaire vliegtuigen. Naast andere toestellen bouwden zij de Douglas DC2 als ook de Duitse Focker toestellen in licentie.

Na de overgave bij de 2e wereldoorlog waren dat nu juist spullen die Nakajima Aircraft niet meer mocht fabriceren. Om te overleven en technische kennis te behouden werd de Nakajima Rabbit, een scooter, ontwikkeld. De scooter werd gemaakt van, soms wel aangepaste, onderdelen uit de vliegtuigbouw. Aluminium golfplaat kwam van het plaatwerk van vliegtuigen. De motor was van oorsprong een elektrische hulpgenerator. Ja, je leest goed een elektrische scooter in 1946. De wielen waren, de staartwielen van een Amerkikaans gevechtsvliegtuig.
De scooter werd gepresenteerd, 6 maanden voordat Piaggio haar Vespa het levenslicht zag.

Gedurende 1946-1947 werden 538 S-1 modellen gemaakt. Bij de S-2, de directe opvolger, werd gebruik gemaakt van een verbrandingsmotor. Hiervan werden er 3480 gemaakt van in 1947-1948.

Vanaf midden 1948 werden meerdere modellen gefabriceerd, waardoor de vraag naar de scooter nog verder toenam.

Nakajima stichtte, door het succes, een aparte firma voor de scooterproductie. In eerste instantie Fuji Sankyo welke later in Fuji Heavy Industries veranderde.
Op 29 juni 1968 stopte de productie van alle scootermodellen, terwijl de jaarproductie nog ruim 10.000 stuks bedroeg.

De machinerie was nodig voor het volgende project: De lancering van de SUBARU 360 Mini Car

 

[Hondac71]

Goed topic!
Ik heb hier nog een boek met 100 jaar histrie van japanse motorfietsen, daar staan nog wel (behoorlijk) veel meer merken in.
als er interesse is zal ik ze eens opsommen?
Het risico met hier een verdwaalde japanse motorfiets kopen die eigenlijk voor de japanse thuismarkt bedoeld is zijn de onderdelen, zelfs in japan is het een drama, die modellen zijn in feite meestal maar weinig waard en iets incompleets restaureren is echt onbegonnen werk.
Er stond bij bram motoren onlangs een showa motorfiets uit '56 te koop!
Ik heb hier een honda C240 portcub,deze zijn in 62 alleen in japan verkocht(en wellicht een paar andere landen daar in de buurt )

 

[tsjedzjoe]

Goed topic!
Ik heb hier nog een boek met 100 jaar histrie van japanse motorfietsen, daar staan nog wel (behoorlijk) veel meer merken in.
als er interesse is zal ik ze eens opsommen?
Het risico met hier een verdwaalde japanse motorfiets kopen die eigenlijk voor de japanse thuismarkt bedoeld is zijn de onderdelen, zelfs in japan is het een drama, die modellen zijn in feite meestal maar weinig waard en iets incompleets restaureren is echt onbegonnen werk.
Er stond bij bram motoren onlangs een showa motorfiets uit '56 te koop!
Ik heb hier een honda C240 portcub,deze zijn in 62 alleen in japan verkocht(en wellicht een paar andere landen daar in de buurt )

Uiteraard is er interesse in nog meer merken en de gegevens die hiervan bekend zijn. Als je iets plaatst over een niet in de begin topic opgenomen merk, zal ik de begintopic aanpassen en ook direct een verwijzing maken.
De bedoeling van deze topic is om de lezers te laten zien dat er vroeger veel was dan de huidige grote 4 Japanse merken. Deze 4 zijn een product van hun historie.

Het is niet de bedoeling om mensen te animeren om deze oude motorfietsen te kopen met het idee: Dit restaureer is wel even!
Ik geef je volledig gelijk dat voor dat soort fietsen de onderdeel voorziening gewoonweg een drama is.

 

[tsjedzjoe]

Lion
1928

Op internet vond ik deze antieke folder. Hij was opgeslagen als Lion1928.jpg
1928 en Lion zijn maar gegevens waar ik vanuit ga. Zeker weten doe ik het niet.

 

[sammie]

Sjonge, ik dacht dat ik redelijk thuis was in de ouwe barrels maar dit is allemaal nieuw voor me! (moet zeggen, japans ligt mijn interesseveld niet..)
Wel weet ik dat er voor de oorlog harley-imi's werden gemaakt in 1 der 2 platgegooide steden..

 

[Ed HondaCB50J]

Het risico met hier een verdwaalde japanse motorfiets kopen die eigenlijk voor de japanse thuismarkt bedoeld is zijn de onderdelen, zelfs in japan is het een drama, die modellen zijn in feite meestal maar weinig waard en iets incompleets restaureren is echt onbegonnen werk.

Dat had ik ook al begrepen, maar het fietsje was behoorlijk compleet, ik denk dat het pas echt lastig gaat worden als er dingen in het motorblok stuk/versleten zijn, denk dan vooral aan tandwielen en krukassen.

Alles buiten het motorblok is altijd wel na te maken, of te improviseren, want zo'n oude fiets hoeft echt niet helemaal orgineel te zijn vind ik dan, als er maar lekker mee gereden kan worden zou/is mijn hoofdzaak. Daar is zo'n ding voor, of het nou 10 of 100jaar oud is, rijden moet het.

 

[Hondac71]

Okee, daar komt de aanvulling op de lijst.

A
Aero Fast
Aichi
Aikoku
Aiku motor
Airan
Aisan Lit
Aiwa motor
Akebono Amy
Angel Arai

B
Baby arrow
baby climber
baby tiger
BIS motor
Black horse
Blue Bird
BM

C

Center
Champion (bridgestone)
Chiyoda
Chubu
Clipper
Crane
Cyclonped

D

Darling
Derby
Devil

E
Eagle

F
Flybird

H

HIT
Hope Star
Hurricane

I
IMC

J
JAC
Jet-star
Jimmie
JTH

K

Kitty
Komine (wasp&giant)
Kongo
Kume Sankei
Kurukawa

L
Lancer
Life
Lifton
Light Pony
Linnet

M
Maruesu
Marushin
Maruto
Maruuchi
Mazda
MBC
Meguro
Meihatsu (kawasaki)
Midoi
Million Sunlight
Misima
Miyata
Moon Tiger

N
New day
New era
Nikko
Nishio Motor
Nitsuto
NKB
NMC (nippon motorcycle manufacturing)
Noritsu
Nova
NS

O
Ohyashima

P
Petty
Planet
Praber
Punky

Q
Queen rocket
Queen Sunlight

R
Rabbit (fuji heavy industries)
Ritsurin
Road hero
Road king
Rocky
Royal Sunlight

S
Shimpo
Silk
Silverfox
Silver pigeon (mitsubishi heavy industries)
Skycolor
Soale
Spark
SSD
Sumino
Sumita
Suzuran
SY
Sylbon

T
Taf
Takanashi
Temba
Thomas
Thunder
Tokei
Topic
TOP motor
Tosho (tohatsu/showa)
Tsuruwa
Tsuten
TY
Typhoon

Y
Yamato/lucky
Young man
YSK

Z
Zebra

Misschien zitten er een paar bij die al in de lijst stonden, sommige namen lijken wel veel op elkaar.
Leuk om te zien is ook wel dat we sommige merken nu wel van iets heel anders kennen. Of ze ooit echter met motoren gestart zijn of deze er bij gedaan hebben is de vraag natuurlijk.
Ik denk dat er toen wel op eenzelfde manier naar gekeken werd als een paar jaar geleden naar al dat chinese spul.
Ook daarbij bleek ontzettend prul te zitten wat bij de japanners in de jaren 50 toch hier en daar vast ook wel het geval was.

eea komt trouwens uit het boek Motos Japonaises, 100 ans d'histoire.

 

[Hondac71]

en nog een paar afbeeldingen die ik uit een Honda magazine uit de 50's gescand heb.
De dream werd toen getest, en Suzuka werd aangelegd (door Hans? hugenholtz, die ook zandvoort aangelegd heeft als ik het goed heb.)

 

[tsjedzjoe]

Giant

In 1898 werd Aichi Tokei Seizō K.K. (愛知時計製造株式会社, letterlijk: „Klokkenproduktie Aichi“, Engels: Aichi Tokei Manufacturing Co., Ltd.) opgericht. In 1912 veranderde de naam in Aichi Tokei Denki K.K. (愛知時計電機株式会社, letterlijk: „Klokken en elektrische Maschines Aichi“). Naderhand werd zelfs de vliegtuigbouw opgepakt. Welke in februari 1943 als Aichi Kōkūki K.K. zelfstandig verder ging. In 1947 begon het bedrijf met de bouw van driewielers in de merknaam "Giant"(ヂャイアント号, Jaianto-gō).

In mei 1949 veranderde de naam in Shin Aichi Kigyō K.K. (新愛知起業株式会社) welke zich in december 1952 in de huidige nog bestaande naam Aichi Kikai Kōgyō K.K. (jap. 愛知機械工業株式会社 hernoemde. In November 1959 zag het eerste motorvoertuig op 4 wielen het levenslicht. De Cony.

Enkele jaren later lukte het Nissan een meerderheid van de aandelen te kopen. Vanaf dat moment hoorde de merknaam Cony op te bestaan.
Naast volledige Nissan (toen Datsun) automodellen worden heden ten dage ook onderdelen geproduceerd voor Ford Motor Company en Mitsubishi Motors.

Modeloverzicht
Giant en Cony

3-wielers
Giant AA1 (later AA10, april 1947 tot maart 1959)
Giant AA24 (maart 1959 tot september 1960)
Cony AA27 (maart 1959 tot oktober 1970)

4-wielers
Cony 360 (november 1959 tot augustus 1970:
Giant Cony 600
Cony Guppy

Datsun und Nissan
Nissan Sunny Truck (februari 1970)
Datsun Cherry Taxi (juli 1971)
Datsun Cherry Van (maart 1972)

Tweewielers zijn nimmer gebouwd. Indien de driewielers (weliswaar geen zijspannen) wel in dit overzicht moeten worden opgenomen dan zou de naam "Giant" passend zijn.
Ik had reeds lange tijd het foldertje van de Giant doch ik kwam hiermee niet verder. Door de naam Aichi in de lijst van HondaC71 kwam ik hier ineens verder.

 

[jaap43]

Mijn 2e motorfiets, gekocht in 1963, was dit model, de CS-76, dus de 305 cc uitvoering, met de koppeling op de krukas.

Gekocht bij het Motorpaleis op de Mariniersweg te Rotterdam.

Nadeel van dit model was de ondersteuning van het middenlager dat niet sterk genoeg was. Tot 2 keer toe een gebroken krukas gehad doordat de krukas kon gaan jutteren bij het middenlager. Kon wel makkelijk gerepareerd worden omdat het een geperste krukas was.