- Onderwerp starter
- #201
POINTA / POINTER
1946/1962
Hieronder staat de merknaam in het Japanse Katakana.
De 4 karakters staan voor de volgende klanken PO - I - N – TA.
Dit is de Japanse interpretatie c.q. fonetische weergave van het Engelse woord Pointer. Het moge duidelijk zijn dat het model “SuperLassie” en “Senior”, in Japan respectievelijk Suparasshi en Senia heten. Ik zal me verder beperken tot de Engelse benamingen.
De Pointer motorfietsen werden gebouwd van 1946 tot 1962. De firma Shin Meiwa welke gedurende de 2e WO met name vliegtuigen bouwde, bouwde op de ruïnes van Naruo Kawanishi aircraft een nieuwe fabriek genaamd Naruo Nishinomiya Factory. Hier werden niet alleen motorfietsen gebouwd maar ook driewielers onder de merknaam Akitsu, welke na verloop van tijd evolueerden in vierwielers met de merknaam Daihatsu.
De verkoopsuccessen, voor zover je van successen kunt spreken als je noodgedwongen moet stoppen, waren de 90 en125cc grote Superlassie en Lassie Let.
Met name op de vrouwelijke markt gericht was de 90cc grote Let. Er bestond ook een 50cc uitvoering, deze werd echter niet geëxporteerd. De 125cc uitvoering kon het tij, met een drooggewicht van 135Kg en maar 8Pk, de dames niet echt charmeren; 5 maanden na de lancering sloot de fabriek.
Het verkoopsucces van Pointer was met name de 90cc Super Lassie. Niet zozeer omdat hij ergens in uitblonk, maar omdat hij zeer sterk leek op een ander bestaand verkoopsucces: de Honda C110. Mocht je het beeld van een C110 niet meer voor ogen hebben heb ik hieronder een foto.
Je ziet overduidelijk dezelfde lijnen in de voorvering, het plastic voorspatbord, het geperst stalen achterspatbord, de rubber flap in het voorspatbord, ingebouwde koplamp, enz. Beide motorfietsen staan op 2.25 x 17 banden. Desondanks zijn beide fietsen volledig anders. De Pointer SuperLassie heeft een 90cc tweetaktmotor terwijl de Honda over een 50cc OHV beschikt. Alhoewel zij beiden beschikken over een vergelijkbare omhoog lopende uitlaat en een voetbediende drie versnellingsbak, kan deze bij de Pointer doorgeschakeld worden. Met alle gevolgen van dien.......
De doorschakelende versnellingsbak was eind vijftiger jaren populair in Japan. Je kon blijven “opschakelen” van 0 naar 1, naar 2, naar 3, naar 0 dan weer naar de 1. Bij niet-Japanse motorfietsen was dit een onbekend verschijnsel. Op tempo van de 3 naar 0, omdat je dacht dat je nog in de 2 zat en dan nogmaals doorschakelen omdat je dacht de 3 niet getroffen te hebben, heeft menige versnellingsbak gekost. De Superlassie's die dit doorstaan hebben kregen op termijn met een definitief einde te maken. De tank was namelijk vast gelast aan c.q. In het frame. Was op een gegeven moment de tank doorgerot of beschadigd door een val, dan kon hij niet gerepareerd worden. Een blunder van formaat. Deze Pointers hebben derhalve een beperkte houdbaarheidsdatum/
1946/1962
Hieronder staat de merknaam in het Japanse Katakana.
De 4 karakters staan voor de volgende klanken PO - I - N – TA.
Dit is de Japanse interpretatie c.q. fonetische weergave van het Engelse woord Pointer. Het moge duidelijk zijn dat het model “SuperLassie” en “Senior”, in Japan respectievelijk Suparasshi en Senia heten. Ik zal me verder beperken tot de Engelse benamingen.
De Pointer motorfietsen werden gebouwd van 1946 tot 1962. De firma Shin Meiwa welke gedurende de 2e WO met name vliegtuigen bouwde, bouwde op de ruïnes van Naruo Kawanishi aircraft een nieuwe fabriek genaamd Naruo Nishinomiya Factory. Hier werden niet alleen motorfietsen gebouwd maar ook driewielers onder de merknaam Akitsu, welke na verloop van tijd evolueerden in vierwielers met de merknaam Daihatsu.
De verkoopsuccessen, voor zover je van successen kunt spreken als je noodgedwongen moet stoppen, waren de 90 en125cc grote Superlassie en Lassie Let.
Met name op de vrouwelijke markt gericht was de 90cc grote Let. Er bestond ook een 50cc uitvoering, deze werd echter niet geëxporteerd. De 125cc uitvoering kon het tij, met een drooggewicht van 135Kg en maar 8Pk, de dames niet echt charmeren; 5 maanden na de lancering sloot de fabriek.
Het verkoopsucces van Pointer was met name de 90cc Super Lassie. Niet zozeer omdat hij ergens in uitblonk, maar omdat hij zeer sterk leek op een ander bestaand verkoopsucces: de Honda C110. Mocht je het beeld van een C110 niet meer voor ogen hebben heb ik hieronder een foto.
Je ziet overduidelijk dezelfde lijnen in de voorvering, het plastic voorspatbord, het geperst stalen achterspatbord, de rubber flap in het voorspatbord, ingebouwde koplamp, enz. Beide motorfietsen staan op 2.25 x 17 banden. Desondanks zijn beide fietsen volledig anders. De Pointer SuperLassie heeft een 90cc tweetaktmotor terwijl de Honda over een 50cc OHV beschikt. Alhoewel zij beiden beschikken over een vergelijkbare omhoog lopende uitlaat en een voetbediende drie versnellingsbak, kan deze bij de Pointer doorgeschakeld worden. Met alle gevolgen van dien.......
De doorschakelende versnellingsbak was eind vijftiger jaren populair in Japan. Je kon blijven “opschakelen” van 0 naar 1, naar 2, naar 3, naar 0 dan weer naar de 1. Bij niet-Japanse motorfietsen was dit een onbekend verschijnsel. Op tempo van de 3 naar 0, omdat je dacht dat je nog in de 2 zat en dan nogmaals doorschakelen omdat je dacht de 3 niet getroffen te hebben, heeft menige versnellingsbak gekost. De Superlassie's die dit doorstaan hebben kregen op termijn met een definitief einde te maken. De tank was namelijk vast gelast aan c.q. In het frame. Was op een gegeven moment de tank doorgerot of beschadigd door een val, dan kon hij niet gerepareerd worden. Een blunder van formaat. Deze Pointers hebben derhalve een beperkte houdbaarheidsdatum/