Vietnam Deel 2

Schoolkinderen

Ontzettend jammer dat er maar één reactie is gekomen op mijn artikel over de schoolkinderen. Ik had gehoopt –en eerlijk gezegd ook een beetje verwacht- dat het er meer zouden zijn.

Eh ja, twee dingen, ik zie de link niet, weet dus niet over wélk projekt je het hebt.
Dat helpt niet echt.

Ten tweede, het is niet mijn vak dus kan ik er weinig over zeggen.
 
Klopt. Ik heb er (voorlopig?) voor gekozen om de website niet te noemen. Maar met alles wat ik in de loop der tijd heb geschreven is hij natuurlijk moeiteloos met Google te vinden.

Het project bestaat eruit om in de omgeving van Nha Trang voor een aantal arme kinderen het schoolgeld te betalen. Het geld wordt voornamelijk door particulieren bijeen gebracht en via een manager hier in Nha Trang elke maand aan de ouders/verzorgers van de kinderen uitgedeeld.

Het tweede, nee, laat ik daar maar niets over zeggen. O-)


Edit:
Voor het verkeerd begrepen wordt: ik denk dat Xir er best heel veel zinnigs over kan vertellen al beweert hij van niet.
 
Laatst bewerkt:
Full Metal Jacket

Nog een app, die wel iets met Vietnam te maken heeft.

full
 
Studeren in HCM

Dit artikel is door Minh geschreven en door mij vertaald.


Trinh is een student van mij, die afgelopen zomer met zeer goede cijfers is geslaagd voor high school. Ze had een paar dagen vrij van school en kwam langs om ons te bezoeken.

Ze studeert nu Engels aan de Banking University HCMC. De BUH rapporteert aan de Nationale Bank en die heeft geld geïnvesteerd voor goede faciliteiten. De campus is in Thu Duc, één van de buitenwijken van HCMC.

Trinh betaalt ongeveer VND 400.000 / maand voor een plaats in een slaapzaal inclusief elektriciteit en water. Wifi is gratis en snel. De campus werd één of twee jaar geleden gebouwd, is dus nieuw en mooi. Ze hebben liften en de kamers (elk voor 8 studenten) zijn groot en comfortabel.

Ze eet voor ongeveer VND 50.000 / dag, voor 3 maaltijden. Eten in de kantine of rond de school is goedkoop en vrij goed.

Haar ouders sturen haar VND 3-4.000.000 per maand, en zij gaat daar goed mee om. Ze vertelde me dat een aantal van haar klasgenoten VND 5.000.000 per maand krijgen en daar niet van rond kunnen komen. Ik vind dat VND 3.000.000 al een grote inspanning van haar ouders vergt. De reden dat ik vroeg naar de kosten voor studie en levensonderhoud is, dat ik probeer om een redelijke en vooral betaalbare school voor mijn huidige studenten te vinden.

Ze is erg blij dat ze mijn advies, om aan deze universiteit Engels te gaan studeren, heeft opgevolgd en niet het advies van haar ouders: Accounting in Nha Trang. Ik voel me ook gelukkig omdat ik haar had aangemoedigd om haar droom te volgen om Engels te studeren in HCMC. Ook had ik deze universiteit en studierichting (Economic English) voorgesteld. Uit mijn eerdere werkervaring in Vietnam weet ik, dat Economic English haar veel mogelijkheden voor een goede baan in HCMC zal bieden. Trinh realiseerde zich dat ook en zei dat haar leraren dezelfde mening hadden. Daarom studeert ze heel hard en blijf ik haar ondersteunen door middel van boeken en adviezen.

Ze is enthousiast en doet haar best. We zijn van plan om haar uit te nodigen voor een aantal van onze Engelse sessies om iets te vertellen over haar studie en het leven aan de universiteit. We hopen dat het onze studenten zal stimuleren en zal leiden tot een betere studie- en beroepskeuze.

We vinden dat dit één van de eerste successen is, die we in vier jaar hebben bereikt met het geven van Engelse les in deze buurt.



Aanvulling Fred
Ik blijf sterk het gevoel houden dat studie- en beroepskeuze hier iets is wat kinderen “door de strot wordt geduwd”. En helemaal, als ze niet weten wat ze willen worden. Ik heb hierover al vaker een discussie met Minh gehad. Zelf vind ik, dat er een mogelijkheid zou moeten zijn voor iets van een studie- of beroepskeuzetest, hoe beperkt misschien ook. Volgens Minh kennen ze dat hier niet en ze ziet dat zelf ook niet zo zitten..

Zijn er lezers, die hier iets zinnigs over kunnen zeggen?
 
Costly visas, dual pricing, scammers are why tourists don’t return to Vietnam: expat

Editor’s note: Tuoi Tre News is encouraging our readers to share their stories about their trips to Vietnam, or give comments on or offer insights into the current downfall of the country’s tourism.


full

A foreign tourist is besieged by local vendors at a backpack shop in Hanoi.
Tuoi Tre


An expat preferring to be known as A.H., who runs a real estate business in the central city of Hoi An, is among the very first readers to answer our call. In the following story, H., who said he has resided in Vietnam for six years, gives comments on why tourists do not come back to the country. This article exclusively reflects the author's personal views and experience.

As the founder of a real estate business in Hoi An, I deal with both visitors and long-term residents so I get many different opinions. Here are my comments as to why tourists don't come back.

Visas and the immigration
When neighboring countries such as Thailand offer a free 30-day visa, the competition is already tough. Vietnam's visa on arrival is extremely old-fashioned and your first Vietnam impression comes with the immigration police who barely speak English; are very rude; and have always short changed. For example, I give them US$30 and they are supposed give me back $5. But they don't.

The last time we came to Vietnam, we had the pleasure of being asked for money by an immigration officer, who asked my Vietnamese wife, not me. So you basically feel very unwelcome with such visa cost and terrible service.

Dual pricing
Dual pricing, which is just too frustrating and very obvious, is also in my list of reasons why I would decide to leave Vietnam. Most visitors do not want to have a conflict with locals and just put up with it but they feel cheated, which they are of course. Local coffee shops in touristic towns like Hoi An almost all have an English menu with double prices. Even when you are resident, you end up being asked to pay more.


full

A table quoting two different types of ticket prices is seen in front of a tourist attraction in Hue, located in central Vietnam. Photo: Tuoi Tre


Transportation
Unless you are on an organized trip with flights booked ahead, it is quite hard to book a flight a few days before to destinations such as Nha Trang, Da Lat or others and you are left no other choice but to take the bus or the train. Talking of the bus, the drivers are simply insane and I won’t be surprised if the headlines soon state a massive accident involving tourists. The trains are a better option, but restrooms filthy and you’d better keep your ears wide open as no one really speaks English so knowing your stop becomes tricky.

The traffic
It’s simply dangerous.

Scams
Scams, which are obvious in every touristic area, are deterring tourism. For instance, xe om [motorcycle taxi] in touristic towns picks up tourists late at night and charges them a fortune.


full

A local street vendor encourages a foreign tourist to use his stuff for posing for a photo, then charges him $30 for the try. Photo: Tuoi Tre


As I live in Hoi An, here are my thoughts on what could be done a lot better:
The $6 entrance fees [to the old quarter]: this is completely ridiculous and you are almost attacked to pay it.
The old town is full of businesses, so if they want to charge, remove all the tailor shops, shoes shops, restaurants, etc., and make it look like an ancient town!
[Shop attendants always shout out] “You, you buy something”: someone needs to teach them that it is extremely rude to call someone 'you' and the 'buy something’ as well. I do not use that slogan for my business.
[With regard to] parking, you cannot actually park your bike or bicycle without having a very awkward moment with the parking person that tries to convince you that it costs VND50,000 [roughly $2.5] to park a scooter.


full

International tourists walk past a sign that reads "Ticket-Requested Area" in Hoi An. Photo: Tuoi Tre


Vietnamese people are very kind people, but a few scammers are giving a bad name to this country and these people need to be stopped. They do not contribute anything to the country except to their pocket.



Bron: TEMPLATE | HOME


Tja... O-)


In essentie ben ik het er wel mee eens. Het land rent achteruit op dit gebied en ik vrees dat dit een onomkeerbaar proces is.

Het korte-termijndenken en het ik-ik-ik zie ik alleen maar in hoog tempo erger worden.

Zoals al diverse malen gezegd, wie het land wil bezoeken en nog iets van de oude glorie en cultuur wil meemaken moet echt opschieten. Binnenkort is de Costa Brava een betere plek en een stuk dichterbij.
 
Ik heb er vandaag geen tijd voor, maar zal hier morgen eens op in gaan vanuit mijn ervaring hierin.
Nou, bij deze dan.
Ik werk als orthopedisch technisch medewerker in een orthopedische werkplaats (duh) waar we ortheses en protheses maken. Hier krijgen we ook regelmatig stagiaires, zowel HBOers die bezig zijn met de opleiding orthopedisch instrumentmaker (Dit zijn degenen die ook het contact met de patiënten en artsen hebben en de hulpmiddelen aanmeten en voorschrijven.) als VMBOers op "snuffelstage". Deze komen bij ons dus aan de hand van een beroepskeuzetest. Nu heb ik zelf geen ervaring met zo'n test, behalve dat ik er net online eentje heb ingevuld, maar om het resultaat daarvan te krijgen moest ik me teveel info achterlaten naar m'n zin om daarna waarschijnlijk volgespamd te worden.
Mijn 1e indruk daarvan was wisselend, er worden diverse beroepen genoemd met de vraag of je die leuk lijken waarvan ik denk: Hoeveel 16-jarigen hebben überhaupt een idee wat het beroep is? bv agrarisch econoom, copywriter?
Maar dus geen idee of zo'n test representatief is voor degenen welke op een school gedaan wordt.
Maar wat mij opvalt aan degenen die via de test bij ons terecht komen, minstens 70% geen idee heeft wat wij doen, wat een pro- of orthese is en wat het beroep inhoudt. Ook heeft een groot deel van deze 70% ook nog eens 2 linker handen en totaal geen (duidelijke) aanleg voor techniek/handenarbeid. Ook van de overige 30% die wel een idee hebben wat het voor beroep is, zal maar de helft ook werkelijk geschikt zijn. Mijn idee is dan ook, Hoe komt zo'n test dan in hemelsnaam met dit beroep op de proppen?
 
Teachers day

Gisteren, 20 november, was het weer de jaarlijkse Teachers Day. Minh’s leerlingen hebben weer veel meegenomen.

Gelukkig ditmaal geen levende have. :+

Minh vertelt:
Ook dit jaar waren er weer veel verschillende dingen. Het mooiste vind ik een beschilderd houten bord met als tekst
"Respect the Teacher, Appreciate the lessons"
en onderaan
"On the way of life, our successes are thanks to our Teachers!"

full



Een jongen uit klas 10 vertelde dat hij de hele markt heeft afgezocht naar een geschikt boeket bloemen, want op deze dag zijn er veel studenten die bloemen kopen. Een andere klasgenoot van hem, een meisje, heeft zelf een boeket gemaakt.

Weer een andere student bracht 13 pakjes met worstjes, die heeft zeker tijdens de lessen veel lege zakjes in de prullenbak zien liggen. Bugi en Rubi zijn er natuurlijk heel blij mee.

Het meest eenvoudige, maar tevens meest liefdevolle kwam van de moeder van een student uit klas 11. Die belde mij om 5 uur op en vroeg om naar het hek te gaan waar haar dochter stond te wachten. Die kwam met een zak manioc (= cassave). Klein maar heel lekker, nog steeds warm en met een heerlijke geur. Zie de foto rechts onderaan.

full



En het meest spectaculaire kwam dit keer van Quoc, een jongen van 12 jaar.
Hij nam een zak rijst van 25 kg. mee!
Op zijn fiets!
Volgens andere leerlingen was hij ook nog een paar keer gevallen.
Zijn moeder had er een kaartje bij geschreven met een lange en mooie bedanktekst: "Thank you for your teaching and guiding to my son. I am very happy that you have become a second mother to your students in many ways..."

full

full
 
Laatst bewerkt:
Studeren in HCM

Dit artikel is door Minh geschreven en door mij vertaald.


Trinh is ... zinnigs over kunnen zeggen?

Studiekeuze, Studeren, Perspectieven, Verwachtingen...

Allerlei zaken waar ik ook mee te maken heb, behalve dan dat ik degene ben die op zoek is naar personeel en ze in die hoedanigheid op bezoek krijg.
Bedrijf/Productielocatie waar ik werk is gelegen ongeveer 20km van het centrum van Hanoi. Mijn ervaring is dat het lager opgeleide personeel (High School) eenvoudig te krijgen is, Hoger opgeleid (University) ook eenvoudig, daartussenin lastig.

Aangezien wij gestandaardiseerde producten maken en assembleren heb ik een behoefte aan lager opgeleid personeel. Deze zijn, zoals ik al meldde, eenvoudig in grote getalen te vinden. Opleiden voor de baan doen we intern. Leuk is om te zien dat sommige jongens/mannen veel meer in hun mars hebben dan je in eerste instantie denkt. Ik heb er een paar rondlopen die volgens mij makkelijk de universiteit hadden kunnen doen als ze de mogelijkheid/zin hadden gehad. Echter door de thuissituatie (financieel) moeten ze aan het werk om de familie te supporten.
Loyaliteit aan de baas is nul, als ze 500.000VND (€20) meer kunnen verdienen elders zijn ze weg. Dit maakt het lastig om echt te investeren in het personeel (bijvoorbeeld naar NL sturen voor training).
Secundaire arbeidsvoorwaarden (BBQ'en, eten en drinken met zijn allen, elk jaar met het bedrijf op een mini vakantie) wegen erg zwaar. Ook is de intrinsieke motivatie erg belangrijk. Iemand die dus excelleert krijgt niet alleen opslag, ook krijgt hij verantwoordelijkheden in de vorm van het documenteren van zaken of aansturen van anderen.

Hoger opgeleid: Zoals ik al zei ook makkelijk te krijgen. Het komt op mij af en toe over alsof er tussen High School en University niks zit. Het is zaak het kaf van het koren te scheiden tijdens de sollicitatie of (lange) proefperiode. Mensen van de University zijn niet per definitie meer capabel, wel hebben ze kansen gehad in het verleden. Dit kan uitwerking hebben op de motivatie en inzet van diegenen (ik probeer het woord 'lui' te vermijden...)

Middle management, mijn bottleneck. Ik zoek een voorman in de fabriek. Ben bereid hiervoor te betalen. Engels is een pré, twee rechterhanden een must. Geen ambitie om op kantoor te werken blijkt een probleem. Op het moment dat iemand Engels spreekt en een bepaald niveau (kennis of betaling) heeft bereikt willen ze niet meer op de werkvloer zijn. Ongeacht de verantwoordelijkheden en salariëring staat de werkvloer onder het kantoor in de hiërarchie.

Zomaar een greep uit mijn ervaringen.
 
Ik blijf sterk het gevoel houden dat studie- en beroepskeuze hier iets is wat kinderen “door de strot wordt geduwd”. En helemaal, als ze niet weten wat ze willen worden.
...
Zijn er lezers, die hier iets zinnigs over kunnen zeggen?

Tja, ik ken het Duitse systeem, waar alle leerlingen (die dat willen) zo'n test kunnen doen.
Het probleem daarmee is, de instantie die de tests uitvoert gaat over (lagere) beroepsopleidingen, en dus niet verder als, zeg mal MBO en handwerkelijke beroepen.

Als je dan als gymnasiast een aanbeveling krijgt als boswachter of schoorsteenveger, en niets in richting HBO Universiteit, tja.

In NL rond '90...ook niet echt een test of zo, wel wat studieinformatie, maar nou ook niet echt dat het hielp.

Uiteindelijk zoek je zelf iets, óf je wordt, inderdaad, in een richting geduwd.

Zou dat een relatie hebben met het aantal studieafbrekers/wisselaars in de eerste twee semesters? O-)
 
Costly visas, dual pricing, scammers are why tourists don’t return to Vietnam: expat
Eerlijk gezegt, de visakosten interesseren de meeste toeristen denk ik helemaal niet, en Visa-on-Arrival handiger als je paspoort insturen neer verre-vreemde-communistische-ambassades, wie weet of je het ooit op tijd terugkrijgt.
Ik heb mijn pas toendertijd voor Vietnam in moeten sturen. Laos, Thailand en Cambodja hadden Visa-on-Arrival.

Waarom ik niet teruggekomen ben? Ik heb het gevoel dat ik het wel redelijk gezien heb, een paar puntjes op de i missen misschien nog, maar er zijn nog veel andere landen te ontdekken.

Voor de rest ben ik het eens met het artikel, ik heb nog nooit ergens zo vaak het gevoel gehad dat ik een oor aangenaait kreeg als in Vietnam. Ik ben ook nog nooit zo teleurgesteld/boos teruggekomen van een vakantie.
Thailand, Laos, Cambodja, zou ik graag een tweede (cq vierde) keer heen reizen.
Vietnam? Mwaah.
 
Ik heb echt een compleet andere ervaring mbt Vietnam.

14 jaar geleden een paar weken geweest en nog nooit zoveel vriendelijke en behulpzame mensen meegemaakt, zonder meteen iets aan je te willen verdienen.
Geen criminaliteit ontdekt, ondanks dat de mensen daar weinig hadden.
Totaal niet opdringerig, terwijl je daar toen als blanke, nog een aardige bezienswaardigheid was.

Heb het in andere landen wel anders meegemaakt...


Het zal daar wss ook wel het 1 en ander veranderd zijn, en mss niet ten goede, maar dat weet ik niet.
De tijd staat ook daar natuurlijk niet stil..
 
@Green Meanie
Bedankt voor je uitgebreide reactie. Deels bekend, deels mij niet bekend.

Loyaliteit is mij bekend. Diverse keren kennis mee mogen maken. Heb je voor een bepaald iets een goede persoon gevonden, is hij/zij weer verdwenen. Ook de loyaliteit aan het werk (om het zo maar te noemen) is meestal 0. Het interesseert de meeste mensen absoluut niets hoe iets afgeleverd wordt. Zit het? Dan is het goed.

Dat van het middle-management was me niet echt bekend.

Ook dit nemen we mee tijdens het uitwerken van ideeen. We hebben al weer wat zitten brainstormen. Alleen, wanneer we iets hebben waar Minh mee verder kan iweten we nog niet.
 
@jbt
Je geeft het zelf al aan: 14 jaar geleden. Toen was de situatie echt heel anders als nu. Toen was het nog relaxed en werd je niet zo opzichtig belazerd als tegenwoordig. Het is de laatste jaren echt hard achteruit gegaan.

Xir is in 2009 in Vietnam geweest, dus dat is aanmerkelijk korter geleden. Vandaar zijn slechte ervaringen.

Zie ook FredVN in "Vietnam"
 
Vietnam plans to shorten university curricula


full

A lecture at the University of Economics Ho Chi Minh City


University curricula in Vietnam will be shortened by up to one year, according to a new framework of the country’s national education system recently approved by the prime minister.

The new framework, effective from October 18, is expected to lay the groundwork for a comprehensive makeover of Vietnam’s education, Deputy Minister of Education and Training Bui Van Ga told Tuoi Tre(Youth) newspaper on Sunday. According to the new framework, Vietnam’s 12-year general education will be left as it is, while higher education will be shortened from between four and six years to between three and five years.

Undergraduates in Vietnam currently take on average four years to earn a bachelor’s degree, five years to earn a bachelor of engineering degree, and six years for a bachelor of medicine degree. The new framework looks to reduce these periods to three, four, and five years respectively, Ga said.

The deputy minister added that the shortening of university time would help put fresh graduates into the workforce as quickly as possible. “In Vietnam, the [old] framework for the national education system had been based upon the 2005 and 2009 laws on education. However, the global picture of education has evolved so much over the past years that it demands adjustments in our own education system to catch up with other countries,” Ga said.

The current credit-based system employed by most Vietnamese universities already allows students to compress their time in university by up to one year by registering for more courses in each semester. Therefore, Ga said, shortening the curricula is not equivalent to cutting down on the amount of knowledge students get from their tertiary education, but rather reflects a change in the method of delivering the same knowledge to students.

“[The new framework] states clearly that the goal of teaching has been changed from imparting knowledge to students to instructing them to discover their own capabilities and traits. This is done through more time reserved for self-guided study and independent research and less for lectures,” the deputy minister explained.

Parts of the new framework that do not violate Vietnam’s current laws on education would be effective immediately, while those that do would be implemented later, after the said laws have been revised, Ga said, addressing legal concerns surrounding the new framework.

full

Bui Van Ga, Vietnam's Deputy Minister of Education and Training. Photo: Tuoi Tre


Bron: TEMPLATE | HOME


Tja...
 
Even voor de zekerheid. Wat ik bedoel te zeggen is dat het hier zo’n jaar of 14 geleden nog goed was. Xir was hier 7 jaar geleden en toen werd het voor mijn gevoel al slechter, wat klopt met zijn ervaringen. Als je nu hier zou komen, denk ik dat zelfs Xir met genoegen aan zijn vorige trip terugdenkt. O-)
 
Motortrips

Op Guided Motorbike & Self Drive 4WD Tours Vietnam Laos - Vietnamontrails.com worden een serie motortrips beschreven. Ook veel info over motorrijden in Vietnam. Sommige punten worden wel erg simplistisch of rooskleurig voorgesteld. Bv. over de veiligheid in Vietnam. Inmiddels is dat in toeristische gebieden toch wel slechter geworden. Dan praat je niet meer alleen over tasjesroof.

Ze hebben een uitgebreide serie fietsen staan van 150-750 cc. Keus genoeg dus.

Ik ken de organisatie verder niet dus geen flauw idee over de kwaliteit. Maar als iemand een keer een trip met ze maakt lezen we het graag hier.
 
However, if you really care about this problem, we always could help you to change from your Driver's License to the Vietnamese Driver's License, just send us:

- 1 scan of your passport,

- 1 scan of the visa to Vietnam,

- 4 photos 3x4

- 1 scan of your existing car or motorcycle driver's license.

The cost to change the license is 150usd if you change from your existing motorcycle riding license and 200usd if you want to change from your existing car driving license,

Ah? Zomaar even je NL autorijbewijs omzetten in een Vietnamees motorrijbewijs.
Hé Fred, en jij doet net alsof het moeilijk is. O-)
 
Ja, zeg, als ik alles simpel voorstel maakt het ook geen enkele indruk. :+

Minh is weg vandaag dus ik zal het vanavond aan haar vragen. Maar ik denk dat dit hetzelfde is, als we al eens bij de politie hebben nagevraagd. Je krijgt dan een tijdelijk rijbewijs voor de duur van je visum.
 
Laatst bewerkt:
Why is Vietnam among world's happiest, but not most literate nations?


full

Le Tam and the family of his friend Huynh Ngoc Nga take a group photo in a room filled with around 23,000 books
Photo courtesy of Le Tam


Editor’s note: Le Tam, a Vietnamese social sciences expert based in Ho Chi Minh City, has written to Tuoi Tre (Youth) newspaper to share his opinion on the Vietnamese population’s low interest in reading as shown in recent surveys. The views expressed are his own.

As I was reading a piece of news on the list of world’s 61 most literate nations on which Vietnam was not mentioned, I was reminded of an earlier study that listed Vietnam among the five happiest countries in the world. There is no precise answer to the questions of how many Vietnamese read, and how many books they read in a year, yet the general data on the reality of reading in Vietnam is staggering.

According to a survey conducted in April 2013 by the Ministry of Culture, Sports and Tourism, an average Vietnamese reads 0.8 books a year. Libraries in the country only have enough books to afford 0.35 copies per person. The number of copies, especially of books with high ideological values and intellectual content, is limited to a few hundreds for a population of over 90 million. These figures match the results of our recent research at the Southern Institute of Social Sciences on reading habits, hobbies, and skills of the Vietnamese people.

Fully aware as I am that the outbreak of information technology is gradually replacing the reading culture with its audiovisual culture, and that all comparisons are lame, I still find it baffling that an average person in Japan, a fellow Asian country, reads 20 books a year. Is the difference in the quality of life an inevitable result of the difference in income between rich and poor countries? Does this line of logic still ring true in the cultural sense? Are we Vietnamese just fooling ourselves or is it our habit of self prejudice that is at play, prompting us to always view fellow Vietnamese as uneducated people without manners?

A fortnight ago, I was invited over for dinner by Huynh Ngoc Nga, a Vietnamese-Italian friend of mine. Her apartment, hardly 100 square meters in floor area, is filled with more or less 23,000 books of all kinds, some dating as far back as the 18th century. Nga’s Italian husband explained to me with humility that it is an Italian tradition for families to have many books in the house, as books are viewed as a sort of saving for the future. He said with a gesture of the hand that it’s not a big deal.

The apartment of Ha Kim Chi, another friend of mine, is another world of books with so many books on philosophy, music and the arts that there is hardly any room left for furniture. All the shelves in her apartment are reserved for the countless books that she has saved for decades.

When I spent the other night at Nguyen Chu’s, former secretary general of the Vietnamese Association in Toronto, Canada, his room was filled with books on the Vietnamese culture, many of which were invaluable materials on the correlation between Vietnamese and Italian cultures. Chu said he had picked up the habit of reading from the Italians, who boasted one of world’s highest rates of book purchase. It is not only the case for intellectuals, he said, as the common people and even those who have nothing to do with books buy a lot of books.

I have been truly amazed by how the Europeans treat their books during my trans-Europe trip. Books had their space even in the most magnificent of places like the palaces.
In the fancy shopping centers in Paris, Milan, Berlin and nearly 20 cities in ten different European countries that I have visited over the past month or more, the golden locations, the hearts of these cities were always reserved for bookstores. On subways and buses, a few passengers could still be seen reading apart from those who are busy looking at their smartphone screens.

As Vietnam is advocating for the development of a reading culture, the statistical numbers may take the wind out of book lovers’ sails. While the Vietnamese rich are spending billions on beds and super cars, as they are rightfully entitled to, good books published by just a few hundred copies are gathering dust on the old, cold bookshelves.



Bron: TEMPLATE | HOME


0,8 boek/jaar. Dan kun je niets eens iets zeggen als "ik heb al een boek". O-)

Als twee boekfanaten sprak dit artikel wel aan. Minh probeert ook haar studenten meer te laten lezen. Speciaal daarvoor hebben we al weer een paar jaar geleden een kleine bibliotheek opgezet. Die is in de loop der tijd gegroeid tot ca. 210 boeken, o.a. mede dankzij twee gelddonaties van vriendinnen uit België en Amerika.

Het enige “probleem” is dat de kinderen voornamelijk stripboeken willen lezen en de “betere” boeken links laten liggen. Het vergt dus af en toe wat overredingskracht om ze toch ook de andere boeken te laten lezen.
 
'Vietnam moet harder optreden tegen illegale ivoorhandel'

Vietnam moet snel een einde maken aan een crimineel netwerk dat handelt in ivoor en tijgerbotten. Dat stellen internationale juristen dinsdag bij het Vredespaleis in Den Haag. Volgens de Vietnamese wet is de handel in deze waar strafbaar. Naast de nationale wetgeving heeft Vietnam ook internationaal verdragen ondertekend waarin de handel illegaal is benoemd.

De oproep kwam na een maandenlange undercoveroperatie door leden van de Wildlife Justice Commission (WJC), een organisatie die zich inzet voor bescherming van wilde dieren. De WJC vond resten van 907 olifanten, 579 neushoornen en 225 tijgers. Ook werden er stukken gevonden van karetschildpadden, beren en helmneushoornvogels. De organisatie schat de totale waarde van de aangetroffen 'producten' op bijna 50 miljoen euro.

"We hebben de overheid in Vietnam een uitgebreid dossier overhandigd met daarin alles wat nodig is om deze criminelen te vervolgen en om hun activiteiten te staken", aldus de WJC. Ondanks het aanbod om te helpen hebben de Vietnamese autoriteiten nog geen noemenswaardige actie ondernomen stelt de organisatie.


Bron: 'Vietnam moet harder optreden tegen illegale ivoorhandel' | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl
 
Terug
Bovenaan Onderaan