Vietnam Deel 2

Vietnam in Spijkenisse…..


full


Wat ik vooral miste als ik weer terug kwam van m’n reizen naar Vietnam was het vooral de Vietnamese keuken. Het is zo gevarieerd en gezond, neem nu het nationale (soep)gerecht van Vietnam genaamd Pho waarin de bouillon heel belangrijk is. De bekendste soorten zijn: Pho bo (met rundvlees) en Pho ga (met kip).

Tot mijn vreugde ontdekte ik in mijn woonplaats Spijkenisse in Nederland een grote Vietnamese Toko “ Thanh Hung” aan de Vondelsingel 43-45. Aanvankelijk was het een soort oosterse supermarkt met allerlei producten voor de Aziatische keuken. Het aanbod is heel uitgebreid en men verkoopt ook veel producten en ingrediënten voor de indische, surinaamse of hindoestaanse keuken. Er is een aanbod van een groot en volledig assortiment met altijd verse producten. De prijzen zijn heel redelijk.


full


Men verkoopt hier verder o.a. allerlei soorten rijst, noedels en deegwaren. Verse en gedroogde groenten en fruit. Maar ook vis, vlees en vleeswaren, sauzen, sambals, kruiden en specerijen en tal van oosterse levensmiddelen. Genoeg aanbod waarbij je wordt geholpen door allervriendelijkst personeel die je wegwijs maken als je iets zoekt. Sinds enige tijd is er een uitbreiding met een gedeelte waar je ook (warm) kunt eten. Aangezien het eetgedeelte de meest recente uitbreiding is, is het vooralsnog alleen op vrijdag en zaterdag geopend.
Maar de mogelijkheid is aanwezig dat er terzijnertijd geleidelijk aan meer dagen bijkomen.


full



In het eetgedeelte kun je aan tafeltjes zitten en smullen van snacks of dimsum. De Wantan soep en Bun Thit Nuong (vermicelli met gegrild vlees en rauwkost) smaakt ook heerlijk. Neem een kopje koffie als besluit…

Dus als je in de buurt bent van Spijkenisse, of heimwee hebt naar Vietnam kan ik je echt een bezoek aan Toko Thanh Hung aanbevelen. Het is net alsof je weer in Vietnam bent…

Ton


Ik ken de zaak zelf niet, maar we zijn door Ton, bekend van eerdere posts hier, uitgenodigd om bij ons volgende bezoek aan NL daar wat te gaan eten.

full

full

full
 
Vietnamese bike club drops $2,200 on birthday hotpot


full



If you have US$2,000 laying around for a birthday party, why spend it on typical restaurant buffets and boring old feasts when you could blow the whole budget on a single new and original idea?

The Flying Tigers superbike club did just that, funneling their money into a one-of-a-kind, two-meter long hotpot complete with VND50 million (US$2,232) worth of lobsters, clams, crabs, mantis shrimp, snails and fish. Of course, no hotpot is too big or too bold to showcase on social media, and the club’s members, motorcycle enthusiasts from Vietnam’s Mekong Delta, made sure that proof of their celebration was uploaded on Facebook for all to envy.

full



One member of the club living in the southernmost province of Ca Mau revealed that the lobsters weighed 3.5kg each, and the other ingredients included 5kg of giant freshwater prawns, 10kg of famous Ca Mau crabs, 20kg of oysters, and 55kg of other types of seafood.
He said 20 club members had contributed towards the seafood in celebration of a senior club member’s birthday and that the total cost of the dish was nearly VND50 million, with each member having donated approximately VND2.5 million ($112).

full



The giant seafood hotpot caused a stir among local Facebook users, with many posting mixed responses to the unusual birthday celebration. Some hailed the idea as an original use of Ca Mau’s famous seafood, while others raised their eyebrows, believing that it was a waste of money to spend VND50 million on a hotpot that would definitely not be finished.

A club member admitted that the hotpot was too big for the 20-member party.
“We only ate part of it,” he said, leaving out details regarding the fate of the leftovers.



Bron: TEMPLATE | HOME


Tja, typisch Vietnamees gedrag…

Dit is uit dezelfde stompzinnige categorie als een goede XO of VSOP cognac of single-malt whisky gebruiken voor 100%. Dat is hier een populaire bezigheid: na een toast je glas in één keer leegdrinken. En dat gaat aan één stuk door tot de fles leeg is.

Zonde! :N

Ik heb dan ook een slechte naam in de familie omdat ik weiger mee te doen met deze ongein maar op mijn gemak van mijn drankje geniet. Daarom staan dergelijke flessen bij mij ook achter in de kast. O-)

Ook de blokken ijs in de rode wijn sla ik af, altijd tot groot onbegrip van de rest van het Vietnamese gezelschap.

Ach, ik ben nu eenmaal een barbaar, waar het dit soort "culturele gebruiken" betreft...
 
Laatst bewerkt:
YES!

Na vandaag is het een poosje rustig op het forum, in ieder geval van mijn kant. We vertrekken morgen naar Nederland voor een welverdiende vakantie :+ en Minhs broer kan van een werkvakantie in ons huis genieten (hondenoppasser :+ ).

Als altijd kun je me tegenkomen bij boekenzaken, motorzaken, gereedschapszaken of de loempiakraam van Thu bij de Oosterhof in Rotterdam. En ditmaal ook in het eethuisje in Spijkenisse.

Ik probeer tussendoor regelmatig te kijken en zo nodig te reageren.

Hen Gap Lai
 
Fijne vakantie,en geniet ervan! Misschien kom ik je wel tegen bij de Slegte in Rotterdam,of bij Donner.Groeten,Coert.
 
Bedankt allemaal. Ik ben sinds vrijdag in NL en het is vooral druk en duur (aankopen)

@Coert65. Dat zijn 2 vaste bezoekplekken voor mij. DeSlegte ken ik nog niet. Ik weet dat het op de Hoogstraat is, maar ik zal dus even moeten zoeken. Maar voor boekenzaken gaat dat absoluut goedkomen. Morgen ben ik er in de buurt, dus alvast even snuffelen.
 
Home sweet home?

We zijn weer terug in NL na een zeer geslaagd uitstapje naar België en Spanje. Er schijnt ondertussen in Nha Trang ook ietwat vochtige neerslag te vallen. Erich stuurde een paar foto's en een korte video, die hij in Nha Trang had gemaakt. De foto's staan hieronder. Hij heeft helaas nog geen antwoord gegeven op mijn vraag, wanneer en waar de foto's zijn gemaakt

full

full


O ja, in Spanje was het zonnig. :+
 
En het antwoord van Erich.
De foto's zijn afgelopen dinsdag gemaakt.

Voor wie een beetje bekend is in Nha Trang:
De bovenste foto is aan het eind waar de Big C supermarkt is.
full



De foto met de stenen op de straat is hier genomen.
full
 
Home sweet home

Sinds gisteravond ben ik weer thuis. De honden en Minh, die al op 2e kerstdag was teruggevlogen, waren door het dolle heen. *O* :9 :+

Vanaf morgen ga ik weer proberen om met enige regelmaat (en eens per week is ook regelmaat O-) ) iets over Vietnam te vertellen.

Ook wil ik proberen om met mijn nieuwe fototoestel wat meer opnames van de omgeving te maken en die te plaatsen, als de inspiratie weer eens te wensen overlaat. :]

Het topic kan dus weer in de favorieten. :Y
 
Ziek

Ziek worden in Nederland is geen lolletje. Zeker niet als je op vakantie bent en al helemaal niet als je dan ook nog in het buitenland woont.

Ik had in de eerste week een forse keelontsteking opgelopen die maar niet wilde genezen. Uiteindelijk heb ik mijn dochter naar haar huisarts laten bellen en die kreeg het volgende te horen.
• Je moet je eerst inschrijven bij een huisarts. Je bent dan een zg. passant (met -uiteraard- bijbehorend passanten-tarief).
• Ik kon pas de volgende dag een afspraak maken. En je bent dan weer afhankelijk van het feit of er plaats is voor een passanten-patient.
• De huisartsenpost is pas tussen 17:00 en 8:00 open en bereikbaar en vereist ook een inschrijving bij een huisarts. Zie je het spanningsveld: hier dat kastje, daar die muur?
Na dit verhaal bedacht ik dat ik niet had moeten proberen om mijn keelontsteking met allerlei zuigtabletten, paracetamol en hoestdrankjes zelf te genezen maar meteen een inschrijving had moeten regelen.

Gelukkig bleek de praktijk iets positiever. Toen ik het inschrijfformulier bracht kon ik met het wijzen op mijn vakantie en alle bijbehorende sociale verplichtingen toch meteen een afspraak maken voor de volgende ochtend.

Voor volgende jaren zit ik in ieder geval gebeiteld. Als mijn dochter tenminste blijft wonen, waar ze nu...

In gevallen als dit is het toch wel gemakkelijk dat je in Vietnam je portie anti-biotica gewoon bij de dichtsbijzijnde pharmacy kunt halen. :+
 
Education ministry seeks reformation of doctoral training in Vietnam

full


The quality of Vietnam-trained PhD holders is under fire following a surge in numbers over the past decade despite underdeveloped graduate facilities.

In April, a graduate academy in Vietnam sparked widespread concern when it was found to be enrolling up to 350 PhD students annually, many of whom wound up graduating with doctoral degrees in topics considered too trivial for their academic level. This is only the tip of the iceberg. While doctoral training in Vietnam has long been questioned for its prioritization of quantity over quality, locally trained doctorate degree holders also fail to contribute to the country’s research portfolio.

In the early 2000s, Vietnam’s Ministry of Education and Training (MoET) set a goal of having around 20,000 PhD holders in the country by the year 2020. Currently, the number exceeds 24,000, surpassing the ministry’s initial goal by a huge margin, despite a deadline still four years away, according to figures provided by the National Agency for Science and Information Technology. Among these, 15,000 serve as professors at universities across the country, according to MoET.

Deputy Minister of Education Bui Van Ga admitted that the quality of doctoral programs in Vietnam varies between institutions and that most common setbacks include a lack of instructional professors, research facilities, and materials.

The annual tuition for a doctoral program in Vietnam is capped at just VND15 million (US$670), compared to an average cost of $15,000 per year in other countries. The lack of financial capabilities means PhD fellows in Vietnam are rarely exposed to the global academic environment through international scientific seminars, Ga said. The increase in size of graduate institutions, despite underdeveloped training conditions, has played a major role in the devaluation of Vietnam’s highest standard for scientific research, leading to a ‘doctorate inflation,’ the deputy minister stressed.

In 2011, the MoET terminated 101 doctoral programs at 35 facilities in the country for substandard quality of training while handing down warnings to 38 additional doctoral programs at 18 other facilities for their lack of faculty members. Fifty-seven of the terminated programs had their training permit revoked by the MoET the next year for failing to make improvements. The MoET also revised its training regulations in 2012 to place heaver restrictions on dossier and evaluation processes at these institutions.

There are currently 971 doctoral programs offered at 158 graduate institutions in Vietnam, 114 of which are universities while the rest are research academies. These facilities trained 13,598 PhD fellows during the 2015-2016 academic year, according to the MoET.



Bron: TEMPLATE | HOME


In FredVN in "Vietnam" poneerde ik de volgende stelling: “als ik zou willen heb ik binnen een jaar een PhD”, met daarbij een aantal argumenten. Het artikel geeft mij “min of meer” gelijk. Zoals ik in de link al schreef: eigenlijk te triest voor woorden.
 
En, wat zijn haar eerste indrukken?
Ze zit sinds gisteren in Ho Chi Minh en vindt het geweldig. Het schijnt erg mooi te zijn in Vietnam (dat hoef ik jou niet te vertellen) en volgende keer moet ik echt mee. Ze was vannacht wel wakker van de brommertjes. Het eten is tot nu toe ook prima bevallen. Ook vind ze de mensen erg vriendelijk. Ze zit in het Saigon Prince Hotel en dat schijnt een prima hotel te zijn.
 
Mooi dat ze het zo naar haar zin heeft. Heeft ze nog voldoende tijd om rond te kijken of wat dagen aan haar verblijf vast te plakken? Ze zit in ieder geval in het centrum.

Wakker liggen van de karaoke is veel erger. O-)

Het hotel is zeker goed: wij zijn daar lang geleden “getrouwd”. :+ Zie FredVN in "Vietnam"
 
Tanktas

Omdat alle tanktassen, die ik in Vietnam heb gezien en gekocht, van abominabele kwaliteit zijn, heb ik in NL bij een webshop een tas van SW-Motech gekocht.

En dan open je na ontvangst de tanktas en ziet het labeltje...

full



Maar het goede nieuws is dat ik de sluiting, die eigenlijk voor de Yamaha YZF R3 is, ook passend heb weten te krijgen voor mijn RebelUSA.
Dus ik kan de tas nu al gebruiken. :]
 
Nou nog de vraag waarom je dezelfde tas niet in Vietnam (zonder SW-Motechlabel) voor een kwartje-vijfig kunt kopen. ;)

Ik heb een tanktas die aan het zadel met en 15cm brede klitteband vastzit (er kijkt zeg maar een 15cm brede en 30cm lange "tong" onder mijn zadel uit, is meteen de tankbeschermer)
Dit klitteband was na een jaar of 8 moe.
Nou kon ik nergens zo breed klitteband als meterwaar krijgen...

Behalve in Hanoi, waar ze voor ieder vak een eigen straatje blijken te hebben.
Werd ik dus van de kleermakersstraat naar de stofstraat gestuurt, en van daar naar de knopen-ritssluitingen-en-accesoiresstraat (héérlijk, shoppen in Hanoi) :) en dan daar klitteband gekocht.
15cm breed, zwart, hoeveel rollen wilde ik hebben?
Eeeeh...zo'n 30cm?
Verbaasde blik.
Okee, laten we spetteren, een halve meter?
beetje gerommel, een schaar en een paar luttele Dong en ik ben trotse bezitter van een in europa niet te verkrijgen formaat klitteband.

Heb ongeveer 10cm nodig _O-

Wel elk jaar, het originele klitteband hield 8 jaar (en is nu na 14 jaar nog steeds zwart), het vietnamese klitteband is binnen het jaar los en bleekt ook uit.

Heb er nu een strapje omheen, dat werkt ook O-)
 
Priority boarding

Dit jaar zag ik nogal op tegen het laatste stukje van HCM naar Nha Trang.

Mijn bagage bestond uit een –toch wel volle- klimrugzak én een kleine trolley, beide met dure en/of breekbare spullen. En omdat Vietnamezen per definitie zo ongeveer hun hele hebben en houwen als handbagage meenemen was ik bang, dat er te weinig plaats zou zijn en mijn spullen ergens verspreid in het vliegtuig terecht zouden komen. En dus buiten mijn controle. Dat zou trouwens niet de eerste keer zijn.

Tom Poes, verzin een list.

Ik ben naar de balie bij de gate gegaan en heb me min of meer voorgedaan als fotograaf. Ik heb ze verteld, dat ik een behoorlijk dure camera-uitrusting in Nederland had gekocht en dat ik die in het vliegtuig graag in het bagagevak boven mij wilde hebben. Of ik bij boarden in de rij voor priority boarding mocht gaan staan. Gelukkig vroegen ze niet om alles te tonen. O-)

Na enig ruggespraak werd toestemming gegeven.

Klein probleempje was nog dat je met een bus naar het vliegtuig wordt gebracht en dus afhankelijk bent hoe snel je daar uit bent. En met voornamelijk Vietnamezen, die stuk voor stuk een masterclass hebben gevolgd in voordringen is dat geen sinicure.

Maar de truc lukte. Rondom stoel 21C was nog niemand gearriveerd en kon ik mijn bagage netjes kwijt.

Achteraf heb ik mij druk gemaakt “om niets”. Achterin zat het helemaal mudjevol maar voorin, en dan met name rond rij 21, waren een heel stel vrije rijen. Vlak voor het opstijgen heb ik mij dus ook maar een lege rij toegeëigend. :+

In voorkomende gevallen zal ik deze truc absoluut nog wel eens herhalen.
 
Terug
Bovenaan Onderaan