Vietnam Deel 2

Dat zou best kunnen. Niet naar gekeken, omdat ik dit altijd combineer met een bezoek aan mijn oogarts. Zo ook nu.

Alles zit nog goed.
Mijn oogarts Jan-Dirk Ferwerda gaat voor zichzelf beginnen. Gelukkig nog steeds in HCM. Ondanks het feit dat Dr. Nam Tran, die mijn cataract heeft geopereerd en een heel aardig mens is ga ik toch met Dr. JD mee. Nam Tran had nog een babbeltje met me aan het eind waarin ze vertelde dat Dr. JD weg zou gaan en maakte gelijk een afspraak over een half jaar. Maar Dr. JD had al uitgebreid met Minh en mij zitten praten (consulten van mij duren altijd veel langer dan bij anderen O-) ) dus ik wist al van de hoed en de rand. En mijn medisch Nederlands blijft stukken beter dan mijn medisch Engels, dus...
 
Laatst bewerkt:
Buying illicit ‘self-defense’ weapons is child’s play in Ho Chi Minh City

full


Residents of Ho Chi Minh City are equipping themselves with multiple types of dangerous and illegal weapons in the name of self defense.

A wide variety of personal defense weapons are being offered at low prices online, attracting a lot of buyers. Thanh Tu, the 24-year-old owner of one self-defense shop in the southern hub, is a prominent seller of these types of objects. Tu often promotes his products online at a cost of between VND450,000 (US$20) and VND1.8 million ($80), using video clips showing how the weapons work in different situations.

In December 2016, one customer asked to directly browse the equipment at Tu’s shop, but it was an offer that he turned down. Tu said that he would only deliver the products to his customers, ensuring that his products were always in good condition.

Regarding the legitimacy of the weapons, he boasted that his electric tasers have a design similar to regular flashlights, making it difficult for authorities to tell the difference. “Even if you get caught, the worst thing that can happen is that it gets confiscated,” Tu explained. Aside from tasers, he also sells electric guns, handcuffs, body armor, and several kinds of pepper spray.

An investigation by Tuoi Tre (Youth) newspaper revealed that Tu began his business in April 2016. He claimed that he sells his products to over 15 customers in Ho Chi Minh City and other provinces on a daily basis, and that about 40 percent of his buyers were women.

Another notorious seller of self-defense weapons in the city is a man identified only as Nam. A buyer named Hung recently contacted Nam and was told to meet him at a pre-arranged spot in Phu Nhuan District. There, Nam revealed a stun gun about 20 centimeters long along with three bullets, all of which cost VND2.5 million ($110). Extra ammunition costs approximately VND175,000 ($8) per pack. Nam demonstrated how the weapon worked, asserting that the gun was very efficient thanks to its high range and strong electric current.

Against the law
According to an official from the municipal Department of Police, citizens are not allowed to purchase weapons, even if they are for self-defense. Civilians who trade, transport, and store weapons such as stun guns, tasers, and pepper sprays without a permit could be fined from VND10 million ($440) to VND20 million ($880), said Nguyen Duc Danh, a member of the Ho Chi Minh City Bar Association. Despite this, residents continue to act against the law in order to protect themselves.

Thanh and her husband from the southern province of Binh Duong said that they had bought a taser flashlight for VND550,000 ($24), as they often travel at night for their jobs. Toan, another Ho Chi Minh city resident, owns a similar weapon, considering it useful protection for his long daily journey to work. Unfortunately, these types of self-defense weapons are not always used for good, with many criminals utilizing them in crimes against civillians. Police records show that in July 2016, officers in Binh Tan District, Ho Chi Minh City arrested Nguyen Cao Nhan, 23, for firing a stun gun at a man in order to steal his motorbike. Nhan claimed he had bought the gun and five bullets online for VND3 million ($132).



Bron: TEMPLATE | HOME
 
Invloed (1)

Waar ik grote moeite mee blijf houden is de invloed, die ouders en cultuur op kinderen (willen) blijven uitoefenen.

Ik heb al eerder het verhaal van onze buurjongen verteld, die 3 jaar moest wachten voordat hij kon trouwen, omdat zijn grootmoeder was overleden. Zie FredVN in "Vietnam" Voor mij onbegrijpelijk. Maar er is meer.

Op dit moment spelen er in de “nabije omgeving” drie gevallen van gezinnen, waar de ouders niet tevreden zijn met de keuze van hun zoon voor een vriendin/toekomstige echtgenote, en daar dus op alle mogelijke en onmogelijke manieren invloed op uit willen oefenen. De meeste gesprekken eindigen overigens, dat de zonen “ja” zeggen en zich verder niets van de wensen aantrekken. Ofwel, ze blijven bij hun vriendin.

O, en om het geheel in het juiste perspectief te plaatsen, de zonen zijn allen tussen de 25 en 30 jaar.

Maar het kan nog erger.

Kort geleden werd Minh door de man van één van haar zussen gevraagd, of zij eens met zijn zoon wilde praten om een bepaalde baan te nemen. Minh heeft vriendelijk maar beslist geweigerd.

In dit geval hebben we het over iemand van bijna 40, getrouwd en heeft een kind in de kleuterleeftijd. Deze trekt zich trouwens ook niets aan van de wensen van zijn vader. Alleen is het voor hem wat lastiger, omdat hij met zijn gezin bij zijn ouders in huis woont. Iets dat hier trouwens vaak voorkomt. Het betekent wel dat hij daarom dus veel vaker het gezeur moet aanhoren.

Morgen het vervolg.
 
Invloed (2)

Iets vergelijkbaars zie je bij de keuze voor een beroep. Heel vaak beslissen de ouders wat het kind later moet worden. Kinderen durven daar maar zelden tegenin te gaan. Minh is bij een paar van haar leerlingen aan het proberen om daar voorzichtig wat verandering in te brengen.

Student 1
Eén van hen, vorig jaar afgestudeerd, moest van haar ouders accountancy studeren in Nha Trang. Daar had ze helemaal geen trek in. Na wat gesprekken met Minh kreeg ze het voor elkaar om van haar ouders toestemming te krijgen Engels in HCM te gaan studeren. Zie FredVN in "Vietnam Deel 2"

Minh begeleidt haar nog steeds en het gaat erg goed met de studie. En volgens Minh heeft ze met deze opleiding ook goede kansen op een baan.

Student 2
Een andere studente, die over twee jaar examen doet op de highschool, moet eigenlijk van haar ouders dokter worden. Zelf ziet ze dat absoluut niet zitten, ze houdt niet van de hospitaalluchtjes, kan geen bloed zien en heeft ook helemaal niets met het beroep van dokter.

Minh is nu samen met haar aan het kijken voor een studiebeurs in een geheel andere richting, mogelijk Communicatie. Die richting past bij haar en dat vindt ze leuk. Na een paar gesprekken met Minh heeft ze een aantal serieuze gesprekken met haar vader gevoerd en hem uiteindelijk er van kunnen overtuigen, dat dit de studierichting is die ze wil volgen.

Dit gehele proces is nu opgestart omdat ze bij de keuze van vakken rekening moet houden met haar vervolgopleiding. Afwachten hoe dit gaat aflopen.


Tot slot
Wat ik heb beschreven is meer regel dan uitzondering. Ik hoor dit soort verhalen veel vaker. En bijna altijd wordt de keuze van de ouders gevolgd. Voor een individualist als ik moeilijk te accepteren.

Laten we hopen dat in ieder geval een paar van Minh’s leerlingen die opleiding kunnen volgen, die ze graag willen.
 
Haul of weapons discovered as police storm gear shop in Nha Trang

full


Police in Nha Trang, the capital city of Khanh Hoa Province in south-central Vietnam, have found and seized a large quantity of different weapons as they stormed a local house on Friday.

The inspection took place at around 4:30 pm, when hundreds of police officers raided a three-story house, whose first floor is disguised as a gear shop for travelers and bikers, on Tran Nguyen Han Street. Officers then found a large number of weapons including Chinese broadswords, Japanese swords, bows, and fishing guns.

It took police more than two hours to classify and seal all of those weapons, with an officer speculating that the items could have been smuggled from the northern borders. The identity of the weapon owner and the exact quantity of the items are undisclosed, according to Khanh Hoa police, which are further investigating the case.


full

Officers load the seized weapons onto their vehicle.



Bron: TEMPLATE | HOME
 
HELIOS

Wie ooit in Vietnam is geweest kent ongetwijfeld de grote speakers van de overheid, waarmee berichten en muziek met forse vervorming over de mensen wordt uitgestort.

Oorspronkelijk waren deze bedoeld om de arme mensen, die zich geen radio konden permitteren, toch wat vertier te bieden.

Wat mij betreft in de tegenwoordige tijd volstrekt overbodig. Iedereen heeft een mobieltje, waarvan de meesten een smartphone, in praktisch elk huis staat een tv en geluidsinstallatie en velen hebben een computer of tablet. Dat alles zelfs in onze arme omgeving. (Wie is ook al weer arm?)

Maar nee, blijkbaar is de rot-herrie van karaoke- en geluidsinstallaties nog niet genoeg. Dus hebben een aantal (gehoor?)gestoorden bij mij in de buurt geklaagd dat ze het lawaai van de overheid niet goed konden horen.

Daarom hangen er sinds kort op ca. 50 m. afstand twee grote speakers, die met een gek-makende vervorming vanaf ca. 17:00 voor 1 tot 1½ uur iets dat op muziek lijkt, interviews en allerlei andere ongetwijfeld volstrekt nutteloze informatie het rustieke landschap inslingeren met een volume, waarop de paar aso’s hier vlak bij ongetwijfeld razend jaloers zijn.

Idioten! :( |(
 
HELIOS
... Iedereen heeft een mobieltje, waarvan de meesten een smartphone, in praktisch elk huis staat een tv en geluidsinstallatie en velen hebben een computer of tablet. Dat alles zelfs in onze arme omgeving. (Wie is ook al weer arm?)
...
Zooooo herkenbaar _O-

Opnde Filipijnen ook, rijd daar een willekeurige brug op, over een rivier over zodat je een overzicht hebt op die sloppenwijk(en) aan de oever(s) van de rivier ... heeft 1/3 van die "huizen" toch wel een schotel antenne. En ja ... die overige 2/3 die takken daar dan toch gewoon van af ...

... jaja, ze zijn daar content als ze in een "houten box" leven, maar tv, internet, tablet enz, dat hebben ze wel hoor! Action cams, zowel GoPro's als de Chinese kopieën zijn aan een opmars bezig.

Maar nu heb ik nooit begrepen dat de Filipijnen als derde wereld land beschouwd worden. Het gaat er goed hoor. En de economie stijgt er als nergens anders ter wereld ... ik hoop maar dat ik toch ooit definitief naar ginder kan.

Minpuntje aan die goede economie, overal worden nu wegen aangelegd, goede wegen. Goed voor de bevolking, het kan hun leven verbeteren, maar de charme van weleer, de afgelegen gebieden verdwijnt daardoor.
 
Dit was uiteraard één van de eerste opties, waar ik aan dacht. Maar er is een klein probleempje.

Ik heb het regelmatig over onze alwetende overbuurvrouw. Die alwetendheid strekt zich ook uit over personen. Dus kent ze mijn grenzeloze aversie tegen dit soort herrie. En is de kans groot dat de wijde omgeving dat ook weet. Met andere woorden, zodra het kreng geen geluid meer maakt (de speakers!) zal de beschuldigende vinger onmiddellijk mijn kant op wijzen.

En aangezien mijn glasvezel-internetkabel (die je niet weer even snel aan elkaar knoopt) op een paar meter afstand van de speakers vrij over de openbare weg hangt...
 
Zooooo herkenbaar _O-

Opnde Filipijnen ook, rijd daar een willekeurige brug op, over een rivier over zodat je een overzicht hebt op die sloppenwijk(en) aan de oever(s) van de rivier ... heeft 1/3 van die "huizen" toch wel een schotel antenne. En ja ... die overige 2/3 die takken daar dan toch gewoon van af ...

... jaja, ze zijn daar content als ze in een "houten box" leven, maar tv, internet, tablet enz, dat hebben ze wel hoor! Action cams, zowel GoPro's als de Chinese kopieën zijn aan een opmars bezig.

Maar nu heb ik nooit begrepen dat de Filipijnen als derde wereld land beschouwd worden. Het gaat er goed hoor. En de economie stijgt er als nergens anders ter wereld ... ik hoop maar dat ik toch ooit definitief naar ginder kan.

Minpuntje aan die goede economie, overal worden nu wegen aangelegd, goede wegen. Goed voor de bevolking, het kan hun leven verbeteren, maar de charme van weleer, de afgelegen gebieden verdwijnt daardoor.
Daarom schop ik ook regelmatig tegen de armoedebepaling van het schoolgeldproject aan. Daar vindt het o.a. plaats op basis van de inrichting van het huis. In de flat van Erich tegenover Big C ligt bij velen in de woonkamer alleen een matje op de vloer maar staat er wel een SUV voor de deur.

Arm???
 
Vakantie?

Wie denkt, dat de kinderen in Vietnam nu ook echt vakantie hebben, slaat de plank een ongelooflijk eind mis.

Leerlingen hebben dienst op school!

Alle leerlingen van de klassen 10 en 11 moeten meedoen. Klas 12 hoeft niet.
De leerlingen draaien 3 shifts per dag:
• 1e shift van 06:30 tot 10:30,
• 2e shift van 10:30 tot 14:30,
• 3e shift van 14:30 tot 18:30.

Een shift bestaat uit:
• 2 leerlingen
• 1 bewaker
• 1 leraar
• 2 schoonmakers.

De studenten vegen de bladeren op het schoolplein bij elkaar en helpen de schoonmakers en de bewaker waar nodig.

Alle leerlingen moeten meedoen. Als ze dat niet doen, worden ze het komend jaar gestraft met een verlaging van het cijfer voor “gedrag”. En dat kan heel belangrijk zijn. Zie o.a. FredVN in "Vietnam Deel 2" Over “gedrag (moral)” morgen meer

Een andere leerling van Minh, die op een seconday school zit, moet met de gehele klas een ochtend of een middag opruimen en schoonmaken.

Het varieert wel van school tot school: de dochter van de overburen hoeft dit weer niet te doen. Zij zit op een school in de buurt van Dien Khanh.

Minh’s student (student 2 in FredVN in "Vietnam Deel 2") was een beetje boos toen ze dit vertelde, want ze moest die ochtend een paar keer brood en koffie voor de lerares gaan halen. Maar ze kon toen wel gemakkelijker vragen of ze eerder weg mocht voor een gesprek met Minh.
 
Expat educators discuss ‘moral score’ evaluation in Vietnam


full

This photo shows a teacher surrounded by her students.

A number of expats working in the education sector have responded to a request by Tuoi Tre News to give their thoughts on using ‘moral scores’ to evaluate the behavior of students

In addition to academic scores at the end of each semester, K-12 schools in Vietnam also use a 'conduct/moral score' to evaluate student behavior. Moral regulations introduced by the Minister of Education and Training require schools to evaluate students' moral score based on their attitudes and behavior in relationships with teachers, school staff, family, friends and society.

Students are also evaluated by their learning effort, participation in the activity of their classes, schools and society, as well as their attitude toward obeying their school’s regulations. The score can be one of four options: good, quite good, average or bad, which affect the student’s final results.

For example, students with an ‘average’ moral score cannot receive a ‘good’ or ‘quite good’ final certificate even if their academic performance is excellent. In addition, some colleges will not accept students with “quite good” or lower level moral records.


‘Every Child Matters’
British schools don't have the same criteria for judging morals, though as a teacher it is an interesting concept to work into the classroom and curriculum. Would British students respect their teachers more if they were judged on a moral criteria? Not necessarily. A system that judges people on their behaviour will always present problems on the front line, but it's important to look at the long-term effect that has on the nation as a whole.

The British government policy of ‘Every Child Matters’ was introduced in the UK in 2003 in order to make sure all government services for children (including schools) maintain a duty of care to all children. It works as a reminder that it’s the school's responsibility to improve all students, as much as it is the student’s own responsibility to improve.

full

Stephen Isaacs

In Vietnam, I think there will always be differences between schools, and it is a wise move to allow some freedom in the way that this is implemented. If we compare a school in rural Quang Nam Province to a school in central Ho Chi Minh City, there will be different opportunities for students to demonstrate their strength of character. Also, without some degree of challenge, what’s the point in it?

The process of growing up is the process of making mistakes and learning from them. The school and its administrators have a duty of care to their students to provide them with guidance and enough opportunities to correct youthful errors. To be young is to be foolish, and rash, and impulsive. It is the responsibility of the school and parents to provide model examples of what 'good' moral behaviour looks like. If teachers and staff within the school can provide the examples for how behaviour is judged, the student has a visible goal to strive towards.

Young people’s understanding of right and wrong, moral and immoral is framed by the experience of parents, teachers and their friends. Even at a young age children can be taught polite behavior, compassion, respect, and perhaps most important - the ability to accept that other people have different opinions and priorities. As a teacher I am not there to be a friend, I’m there to give guidance. However, respect has to go both ways, otherwise it is just a tokenistic gesture. I don't expect my students to respect me because I am a teacher.
Stephen Isaacs, British


Ensure the correct method
I think that the concept of monitoring students' social behavior and including it as a factor in determining academic marks is wise. You want students who have both academic knowledge and social skills to compete in the future. Students need to be made aware when their social behavior doesn’t meet community standards. Students need to be made aware of their social mistakes and shown how to avoid them. Just like they learn formulas to solve mathematic problems they need to also have guidelines for social problems.

However, you have to be sure you have the correct method to evaluate students. All schools should have the same criteria for judging a student’s behavior. The policies can’t vary from school to school. It can differ because of age but not location. But what’s most important is that the students should be exposed to the proper environment. This means that teachers and administrators must be an example for the students to follow. They have to consistently behave in the appropriate manner. If students are given mixed messages, at school or at home, they will be confused and doubtful.

full

Gregory John Kleven

It’s been my experience of teaching in Vietnam that many students, especially younger ones, lack self-confidence and also have low self-esteem. This inhibits them from reaching their full potential. If you add a low or bad moral mark on their school record it could be devastating. Being told that you are morally bad would further hinder the student from making progress. Some may choose to give up altogether because they don’t believe in themselves. What these students really need is help develop their social skills. If the program of grading students is run correctly then students that need help will be identified and given appropriate guidance.
Gregory John Kleven, American


Education starts at home
People say schools should help students, vulnerable young people, to correct their mistakes, instead of judging them with such a way as “average or bad morality” on their academic record. I agree, but if bad manners and morality continue, then it should be reflected in their diploma.

Education starts at home, there is only so much a teacher can do, especially if faced with a few hundred different students. Parents tend to blame the school and teachers for anything wrong with their children. Education, especially a moral one, always starts at home in other countries. The problem I can see is the high number of Vietnamese adults with no ethics or morals. How can they educate their children when they themselves do the wrong thing? Children tend to imitate parents and the behaviors they see at home.

There should not be conflict between teachers and parents in evaluating students’ conduct. Teachers should be there to teach and educate, not to please parents and students. I don’t think Vietnam’s ‘moral score’ is strict, but I think the criteria to judge the four levels [of moral scores] should be easy to assess.
Alfredo


Labelling students as weak will not solve the issue
The best strategy to manage poor behavior in my view is to keep students busy and entertained. Use engaging activities, as there are times when students behave badly when they are not engaged or not challenged enough during classroom tasks. Schools in the UK have disciplinary procedures such as verbal, written warnings or even suspensions and exclusions based on the seriousness of their behavioral issues.

In some cases, students with poor behavior might have family or personal issues. If the teachers don’t deal with this appropriately then this can affect students' learning in the long run. Sometimes a quiet word or just asking them that if they are ok can help. If the students think that the teacher cares about them then that can solve a lot of behavioral issues. There are also student counsellors in educational institutions in the UK. The students can discuss their emotional issues with these counsellors and they provide really good advice. I believe that labelling students as weak will not solve the issue. I’ve seen very few behavioral issues in Vietnam during my first year teaching here.
Rizwan Khan, Vietnam Australia International School



Bron: TEMPLATE | HOME


Minh:
Each of the opinions has its right point. To me, I don't believe in a "bad moral score" in order to change the attitude of a student. Judging this way is a bit like "big brother is watching". I feel it unfair for the students since they are imposed under a set of criteria which are not demoratic. Furthermore, the point Khan ma de is right - Labelling students as weak will not solve the issue.
 
Minh:
...Judging this way is a bit like "big brother is watching". ...a set of criteria which are not demoratic.

Ja, en gezien het regime in Vietnam verbaast mij weder "Big Brother is Watching" nog "not Democratic"

Ik dacht dat het "de staat als grote broer zien" nog steeds officieel staatsdoctrine was?
 
Poefs vlechten (1)

Inleiding
Mâu maakt een soort poef. Hij ligt met de opening naar de grond met een doek erover. Hij wordt vaak gebruikt om op te zitten tijdens meditatie.

Ze doet dit werk al zo’n 13 jaar. Ze is begonnen in een fabriek, maar is later overgestapt naar dit werk, dat ze thuis kan doen. Thư, haar dochter, helpt ook een handje mee. Die doet dit al sinds de derde klas, dus ruim zeven jaar.

Het vlechtwerk wordt gemaakt van de vezels van de bananenboom. Deze worden gedroogd en krijgen dan een lichte kleur. Daarna worden de vezels gevlochten en om een metalen frame gewonden.

Bij googlen op “poef bananenvezels” kwam zelfs onze onvolprezen Ikea naar voren: ALSEDA Voetenbank/tafel - IKEA
Maar, ehhh, meneer Ikea, het is geen bananenblad, maar het zijn de vezels van de stam.

Mâu krijgt de frames en bananenvezels aangeleverd via een tussenpersoon vanuit de fabriek. Ze kan per dag maximaal 4 van deze poefs maken en krijgt daarvoor VND 30.000 (ca. €1,20) per stuk! Tot voor kort was dat maar VND 25.000 = €1. Zelfs voor Vietnamese begrippen is VND 30.000 wel heel erg weinig.

Het maken van één poef kost 3-4 uur! Veel tijd gaat zitten in het maken van een patroon. Mâu begint om ca. 5:00 en gaat door tot ca. 24:00. Tussendoor moeten uiteraard ook nog de normale huishoudelijke werkzaamheden worden verricht.

Voordeel is dat je thuis kunt werken op de tijden die je schikken, voor zover je daar bij een werkdag van 05:00 – 24:00 over kunt spreken. En je kunt het wat gemakkelijker combineren met je eigen werkzaamheden. Nadeel is dat het praktisch niets oplevert.

Als Mâu er ongeveer 10 klaar heeft, brengt ze die naar haar “baas”. Deze vrouw ontvangt grote hoeveelheden materiaal rechtstreeks van de fabriek en verdeelt die over mensen zoals Mâu. Dit omdat ze geen grote hoeveelheden maakt en ze wil ook geen groot bedrag als garantie aan de fabriek betalen.

Dus voordat ze voor €30 bij de Ikea liggen, die eigenlijk ook niet eens zo duur is, zitten er een heleboel stappen tussen, die er allemaal wat aan moeten verdienen. En ja, dan blijft er aan de basis maar heel weinig over ben ik bang.

Fair trade kun je het zeker niet noemen.


Werkwijze
Dit zijn de kale frames en de bananenvezels, die door de fabriek worden aangeleverd.

full



Begonnen wordt met een aantal stengels neer te leggen.

full



De eerste bananenvezels worden eronder gelegd.

full



De stengels worden gespreid zodat er telkens 2 naast elkaar liggen.

full



Het vlechten wordt vervolgd met twee strengen naast elkaar.

full



Gezien de hoeveelheid foto’s wordt ook dit in meerdere delen geplaatst.

Morgen deel 2
 
Daarom schop ik ook regelmatig tegen de armoedebepaling van het schoolgeldproject aan. Daar vindt het o.a. plaats op basis van de inrichting van het huis. In de flat van Erich tegenover Big C ligt bij velen in de woonkamer alleen een matje op de vloer maar staat er wel een SUV voor de deur.

Arm???
Ja nog zo iets.
Zie je op de Filipijnen ook. Laatste keer ik daar was, kort bij ons hotelletje, staat een simpel huisje (al wel in steen/betonplaat, maar nog steeds simpel) met verroeste golfplaten dak erop zonder isolatie, miezerige ramen, enz ...
... mooie metallic oranje Ford Ranger Wildtrack 8-)
Dacht eerst, dat is bezoek, of de dokter of zo.
Nee zei mijn vrouw, de dokter heeft hier meestal geen auto, dat is zijn eigen auto.
Tja, mensen stellen er andere prioriteiten dan bij ons hier he :')

En ach, ik begrijp ze wel ergens hoor, ik zou, als ik de mogelijkheid had, liever ginder in een "simpel houten/bamboe kot" wonen, dan hier in mijn "sterk bakstenen huis" :Y

Maar ik heb jammer genoeg niet de mogelijkheid ... ;(

-------

Btw: ik zit effe alleen voor twee en een halve week, vrouwtje is met een last minute vlucht naar huis, haar vader is overleden begin deze week -O-
Hij was al een tijdje ziek, en we zagen het aankomen, wel jammer, november dit jaar zouden ze 50 jaar getrouwd geweest zijn. Vorig jaar november waren we daar met de gehele familie, dus mijn vrouwtje en ik, en haar twee zussen met man en kind uit Tennessee ook, echt, na meer dan 10 jaar de gehele familie nog eens samen. Omdat duidelijk werd dat het dit jaar november niet gaat lukken, en vader zijn gehele familie samen heeft gezien vorig jaar denken de dokters dat hij niet meer in staat was (of de moed niet meer had) nog te vechten om november nog te halen ...
 
Poefs vlechten (2)

Als de ene streng onder een stengel door gaat, wordt de tweede, ernaast liggende streng er overheen geleid.

full



Het vlechten gaat door tot het midden een grootte van ca. 10 cm. heeft.

full



Dan komt het frame erbij.

full



Het vlechtwerk wordt in het midden van het frame gelegd.

full



De twee strengen worden telkens verlengd met een stuk vezel en het vlechten gaat verder.

full




Morgen deel 3
 
Poefs vlechten (3)

Regelmatig worden stelen bijgestoken om te zorgen dat het vlechtwerk netjes blijft als de diameter groter wordt.

full



Uiteindelijk moeten er 72 stelen in een poef zitten. Dat tellen ze allang niet meer: ze weten gewoon wanneer ze stelen in moeten voegen en wanneer het juiste aantal stelen bereikt is.

full



Als de poef helemaal gevlochten is steken de stengels nog uit.

full



De harde stengels worden met een zijkniptang afgeknipt...

full



... en de rest met een schaar.

full




Morgen deel 4
 
Poefs vlechten (4)

Thư is hier bezig met de afwerking van de poef.

full



Een dunne strip wordt aan het frame vastgemaakt...

full



...en om de rand gevlochten.

full



Waarna dit het fraaie eindproduct is. De donkere stukken worden nog met een speciale vloeistof nabewerkt, zodat de gehele kleur wat egaler is.

full



Daarna wordt hij bij de voorraad gereed product gevoegd. Later worden ze in de fabriek nog voorzien van een soort laklaag.

full
 
Ehhh... terras en (veel) Dalatwijn. O-)

Dat dacht ik al, verbaasde me al over het kommentaar van je vrouw ;)

Poefgevlecht...

Tjongejonge wat een werk zeg! Meneer Ikea betaalt waarschijnlijk wel min of meer fair af-fabriek, maar de fabriek besteed dat dus dan weer uit.
 
Scholarship

Onderstaande bijdrage is van Minh.

A good scholarship from an oversea organisation or university is something "unthinkable" in our neighbourhood. Parents don't get information about them and they even don't know if they exist. Students don't know about them either and if they know, just as something "far away" in a "wonder land".

I have tried to introduce this concept to my students one year ago, especially to the ones having appropriate ability and character. Vietnam has a few good international universities which offer full scholarships for outstanding students. Normal tuition of these schools is too high for my students who often come from poor or average-income families.

We just got the news that one of our students was granted a short-term scholarship for studying English in two months under the support of Fulbright University, a American University officially opened in Vietnam this year. There are 40 students in class 11 and 12 all over Vietnam chosen and the selected criteria are excellency in study, being active volunteer and passion to improve his/her community.

We hope that this is the first step on the path to a better future for this student, and it will be a good example for other students. When I heard the excited voice of my student and saw the happiness in her eyes, I felt inspired to continue my teaching and consulting. Thank you for listening and encouraging Fred and me on doing the way we have chosen.


Aanvulling Fred
Dit is student 2 van FredVN in "Vietnam Deel 2"
Mijn favoriete studente van Minh door haar zeer brede belangstelling en interesses. Ze is een uitzondering bij de oudere studentes. Ze heeft de scholarship dan ook volledig verdiend. Hopen dat ze over 2 jaar bij haar afstuderen van high school weer één krijgt.
 
Laatst bewerkt:
Man fatally shot in head while waiting at red light near Nha Trang

full

A Vietnamese man was shot to death by an unidentified man while he stopped at a traffic light in the south-central province of Khanh Hoa on Saturday.

At around 6:20 am, the victim, 31-year-old Nguyen Van Thien, was driving his motorbike on the National Highway No.1 in Dien Khanh Town in the namesake district when he saw the red light. While he was waiting for the green light, Thien was approached from behind by young man on another motorbike. The unidentified shooter took out a black handgun and shot Thien directly in his head. Thien fell to the ground and died on the scene. The gunman immediately fled on his motorbike, while passers-by were still too shocked to know what had happened. Dien Khanh is some 20km west of the coastal city of Nha Trang.

Khanh Hoa police said autopsy result confirms that Thien died from the headshot. Officers have also found the gun, measuring 20cm long, the shooter left at the scene. The incident blocked traffic for more than two hours as people gathered in crowds to watch police investigate the scene. A family member of the victim said Thien was a painting worker. He had only left home for a while when the tragedy appened.

Police are investigating and hunting for the gunman.



Bron: TEMPLATE | HOME


Dit gebeurde afgelopen zaterdag in Dien Khanh, zo’n 8 km. van hier. Normaal sla ik dit soort berichten over. Maar dit wist ik al heel snel want ik kreeg een mailtje van een vriendin, die daar op dat kruispunt een pvc- en pompenshop heeft.
This morning someone was shot at the traffic light.
I couldn't open my door because of crowd.
So scary.
You wil see the accident on TV.

Op de bovengenoemde link staat ook nog een kort filmpje.

Over een aantal dagen nog een post over “crowds in Vietnam”.
 
Project “Koken voor minority-kinderen” (7)

Weer een update.

Minh heeft de NGO aan de telefoon gehad en helaas blijkt de praktijk wat weerbarstiger dan gedacht.

We hadden de indruk gekregen dat deze NGO zelf de subsidie kan verdelen. Maar helaas, niet dus. Ze zijn ook weer een soort van tussenpersoon. En op dit moment is er even geen geld beschikbaar. We moeten geduld hebben tot augustus want dan is er mogelijk weer wat budget.

Wordt dus ergens in augustus vervolgd.
 
Laatst bewerkt:
Zuignappen

Erich kwam nog met een goede hint. Hij heeft kort geleden met vrienden een meerdaagse motortrip gemaakt. Vrijwel iedere dag hadden ze aan het eind van de dag heel veel regen. Vroeger probeerde hij van alles om zijn kleding weer droog te krijgen: uithangen, haarföhn, gewoon de volgende dag weer de nog vochtige kleding aan etc.

Een Russische motorvriend kwam met de oplossing. Hij neemt nu een stel zuignappen mee, plakt die tegen de ramen van de hotelkamer en hangt daar zijn natte kleding aan. De warme zon van de volgende ochtend erop zorgt ervoor, dat het meeste droog is.

full
 
Terug
Bovenaan Onderaan