Suzuki GSX 650/1250 F(A) Deel 4

Thanks. Uitgebreid verslag volgt na de vakantie. Vandaag de eerste etappe gedaan tot aan heilbronn. Naast stukjes autobaan ook stukken binnendoor. Oa langs de rijn
360.jpg
Uiteraard weer de langs de nodige voetbalstadions
360.jpg
360.jpg
En als bonus een deel van de oude hockenheimring gereden: het vroegere rechte stuk richting motodrome (in de verte is de nieuwe tribune te zien)
360.jpg
gedenksteen ter nagedachtenis aan jim clark die op dit circuit het leven liet
360.jpg
de vroegere ostkurve
360.jpg
 
Gisteren aangekomen op mijn 'vakantieadres' in Oostenrijk. Daarbij gisteren oa flitsbezoek gebracht aan musea van Mercedes Benz en Porsche.
360.jpg
. En uiteraard weer enkele stadions bezocht
360.jpg
Vandaag de eerste kilometers gemaakt door Oostenrijk en Duitsland. Ronde van 330km via oa arlbergpas,riedbergpas (hoogste pas in Duitsland) en de hahntennjoch. Daarna nog even de skispringschans in oberstdorf bezocht* .
360.jpg
Laatste 1,5u flinke regenbui gehad. Was daarna spiegelglad op de weg. Slipte zelf 1x weg (waar ik motor nog net kon corrigeren). Toen ik daarna bij tankstation naar buiten liep kwam er een motorrijder glijdend voorbij😱 'gelukkig' geen ernstig letsel
Waren direct omstanders bij die hem overeind hebben geholpen. De weersvoorspelling voor morgen en komende dagen is nog steeds wat minder (grote kans op buien en onweer in de namiddag. Daarom Morgen kort rondje van circa 220km. Via hahntenjoch en namlostal richting Garmisch partenkirchen. Over garmisch gesproken. * Oberstdorf, garmisch en innsbruck op de foto. Weet iemand nog leuke stuurwegen in de buurt van bisschofshofen? Dan kan ik de 4schanzentoernee ook voltooien.
 
Vraag: Kennis heeft ooit akropovich uitlaat gekocht voor gsx. Maarja kind gekregen, motor weggedaan. Enfin nu heeft hij nog uitlaat liggen. Zelf heb ik geen interesse,maar ik weet dat er hier mensen zijn die opzoek zijn naar andere uitlaat. Hij is zelf niet actief hier op motor forum maar wellicht dat hij hier iemand gelukkig kan maken? Uitlaat is zo goed als nieuw. Stuur me even pb indien er interesse is, dan kan ik jullie in verbinding stellen
 
Laatst bewerkt:
Verslag van de Normandie rit.

Het was een weekend anders dan we gewend waren. Op slechts 1 dag voorafgaand aan het vertrek naar Denemarken moesten alle reisplannen vanwege het weer worden omgezet.
Buienradar liet voor het weekend Denemarken niet veel goeds zien.

Op die zelfde Buienradar was onze uitwijk naar Winterbergen ook al niet zo voor de hand liggend. Van de ene regen in de andere drup zeg maar. Droge plekken in de buurt waren
dan de Vogezen en Normandië. In de Vogezen zijn we al eens geweest dus werd het dit keer. Normandië. Jawel.
In Normandië kunnen we hier eens heen, of dat kunnen we bezoeken en als we daar toch zijn ook daar naar toe ja, ja maar dat andere daar moeten we zeker bezoeken.

Je begrijpt het al, de ambities overstegen de haalbaarheid, maar dat wisten we op dat moment nog niet.
Op donderdagochtend de tas maar eens ingepakt. Het lijkt wel of ze die steeds kleiner maken want wat ik mee wilde nemen paste er niet in. Extra broek voor als je doorweekt
bent en dan ook een trui en een trui voor s avonds als het kil is plus een paar schoenen en een banden reparatiesetje, oor-pluggen tegen die snurkers, nee hoor,
het paste gewoon niet. Vervolgens de afweging wat je dan niet mee gaat nemen.
Uiteindelijk de tas toch kunnen dichtritsen hoewel die op knappen stond.
Niks meer aan doen nu.

Walle had al geappt dat ie was vertrokken en onderweg zn regenpak maar had aangetrokken. Bij mij thuis was het droog en ik vertrok ook maar om op tijd bij Peter te arriveren.
Ook ik heb onderweg mn regenkleding maar aangetrokken.
De regen was verwacht deze ochtend, maar toch hoop je dat het ergens anders valt en niet op jou helm.

Bij aankomst op het verzamel adres werden we onthaald op een kop koffie en een lekkere moorkop. Heerlijk hoor.
Er was nog wat onbestendige bewolking op het moment dat we wilde vertrekken en we
besloten om de regenkleding maar aan te houden. Als het onderweg gaat regenen trek
je zo.n pak toch altijd pas aan als je al bijna doorweekt bent.
Tegen de grens met België was het weer zodanig veranderd dat we de pakken maar hebben uitgetrokken.
Enkel de wind bleef met een niet aflatende kracht recht op ons in blazen.

Bij Gent verlieten we de snelweg en gingen binnendoor richting Duinkerken. Bij het Duinkerkse strand aangekomen kregen we een beetje beeld wat er hier,
toen de invasie van de geallieerden begon, zich moet hebben afgespeeld.


Het stadje bestaat uit kleine en smalle straatjes. Erg lastig om je daar ongeschonden een weg doorheen te banen.
Gezien de uitgestrektheid van de oorlogsgraven die we later tegen kwamen was dat blijkbaar zo.

In Dieppe hebben we vervolgens ons bivak aan de kust opgeslagen.
We bezochten daar een bar waar we naast een blended single malt whisky gedronken te hebben (nooit van gehoord) eens lekker gingen poolen.
Er was een leuke sfeer en goede muziek in die tent.



De pooltafel was wel wat klein en we kregen vooraf uitleg over de makken van het ding.
Je moest op een bepaalde plek een dreun tegen de zijkant geven om de witte bal
(als ie er in was gegaan) weer terug te krijgen. Bijzonder , dit.
We zijn tot sluitingstijd gebleven zo gezellig was t.

Drie man op 1 kamer en Peter deelde klompjes wax uit waarvan hij mij eerst maar eens moest uitleggen waarom al die watten er omheen zat. Na een rustige nachtrust de volgende ochtend het raam maar wat open gezet om de lucht van mensenvlees te verdrijven.
Na een aantal oeoeaaahhs en de kop onder de kraan gestopt te hebben gingen we vervolgens ontbijten en waren we klaar voor dag twee, richting Mont St. Michel.

We tuften zo verder richting Le Havre om de bijzondere brug die ze daar hebben te slechten.
Man, wat een idiote vorm heeft die brug en tegelijk ook weer heel mooi.
Als je m met een beetje snelheid neemt duikt je fiets in de veren zo lekker gaat die omhoog gevolgd door een lange zwier omlaag, ook leuk!.

1415555735.png


Aan het eind kwamen we bij een tol hekje.
De dame achter de kassa en de bedieningsknop van de slagboom sprak ons ernstig en vermanend toe. Ik moest gelijk terug denken aan hoe mijn moeder mij een heel enkele
keer ook zo, met het vingertje dreigend in de lucht stond te schudden, en ik vervolgens
op mn lazer kreeg. Maar ja, mijn moeder begreep ik wel. Van deze dame begreep niemand van ons iets dus we knikte en mompelde maar wat. We mochten er wel gratis doorheen, één voor één, dat weer wel.

Op naar Honfleur. Een alleraardigst havenstadje dat zich net voorbij de brug van Le Havre aan ons openbaarde.
De leuke terrasjes zijn daar enkel lopend te bereiken, jammer want we wilde de motoren incl bepakking niet onbeheerd
achter laten. Gelukkig zag Walle even verderop langs de kade waar dat wel kon en hebben we nog wat te drinken genomen.
Na een paar uur gereden te hebben even tijd voor een pauze. We besloten een korte stop in te lassen. Na een ijsje te hebben genuttigd en de bil-spieren ondertussen ook weer normaal begonnen aan te voelen gingen we verder door een prachtig glooiend en slingerend gebied richting Etretat.

Geweldige krijtrotsen rondom met aan de linkerkant de beroemde “olifant” rots.
Als je zin had kon je via aller trappetjes naar boven de “olifant” beklimmen waar ze
zelfs een golfbaan hadden aangelegd, zo groot was dat plateau. Wij hadden geen zin,


doe maar een kopje koffie met een crêpe. Genietend van de warme zonnestralen bestelden we
na de crêpe (hap slik slok weg) nog maar een koffie bij alvorens we de volgende plek aandeden, Calais.


Bij Calais zijn we even langs de ingang van de Eurotunnel geweest omdat Peter over een paar weken naar de Engelse V-Max meeting zou gaan en dan had ie gelijk gezien hoe die moest rijden om de trein te halen.
Toen we vlak voor het incheckpoint de weg verlieten en de motoren parkeerde kwam al snel daarna gezelschap van een politie patrouille.
Ze keken even naar ons van top tot teen en vonden het verder wel goed waarna
ze vertrokken. Wij ook.

De weg voerde ons verder binnendoor door diverse dorpjes. In het begin was het wel druk en hoorde ik achter mij roepen dat als het zo bleef we een andere weg moesten nemen, maar nadat we twee dorpjes verder waren was het heerlijk rijden over bochtige wegen met af en toe een doorkijk naar de zee.

Ondertussen hadden we er al heel wat uurtjes op zitten voor die tweede dag, en om bij St Michel te komen moesten we nog even. We besloten maar om de tolweg te pakken, dat schiet ten minste op, en dat deed het. Omdat je in Frankrijk vooraf gewaarschuwd wordt (hoe lang houden ze dit vol?) dat er een camera in de buurt is konden we, tussen de camera’s door, er een lekkere gang in houden.

Uiteindelijk de afslag die we moesten hebben. De afstand over de tolweg viel een beetje tegen, toch langer dan verwacht. We zagen van verre St Michel op ons afkomen, best wel een bijzonder gezicht zo vanuit de verte, het trekt echt de aandacht. 25 jaar geleden kon je de auto daar bijkans nog bijna voor de deur zetten, nu waren er giga P-plekken georganiseerd zoals je die ook bij de Efteling hebt en kon je er enkel komen met een pendelbusje. Hadden we daar zin in? Nah, doe maar niet was de uitslag.




Op de heenweg binnendoor naar St Michel hadden we een aantal hotelletjes gezien en nu was het zaak er 1 uit te zoeken. Dat lukte. Nadat we eerst lekker gegeten hadden gingen we een beetje uitbuiken door een stukje te gaan lopen. Wij weg naar buiten en richting de landerijen en nog verder de shapenweide. Hoorden we plots een hoop gehijg achter ons, het was de restaurant madam die ons na 400m in gestrekte draf bereikte. We zijn weg gegaan zonder te betalen en dat was volgens haar niet de bedoeling.
Na een gezellig gesprek waarbij we duidelijk hebben kunnen maken dat we in het hotel op kamer 21 zijn gehuisvest was alles weer in orde, ze zou het op de rekening zetten en liep vervolgens rustiger terug dan dat ze gekomen was.

Voordat we gingen slapen, we hadden net de tandjes gepoetst en waren de wax oordoppen weer aan het kneden, schreeuwde peter het uit: er is een vlieg IN de kamer!!!! Nah, und?
Niet voor Peter, voor je tot drie kon tellen had Peter zn broek gepakt en zat de vlieg achterna. Die gaat straks op je hoofd zitten, was zijn motivatie om struikelend door de kamer de vlieg achterna te zitten. Het duurde even, maar voordat ik in slaap viel had ie m. Echt een killer, die Peet.


Het slapen gaan was niet zonder theater, het ontwaken ook niet. Vaak ben ik de eerste die tussen de klamme lap vandaan komt, zo ook nu. Dat werd wel veroorzaakt door het gesnurk van beide andere heren in het hok.
Dat dacht ik althans.
Toen het eindelijk tot mij doordrong hoorde ik een onophoudend gemekker en getrippel van voetjes.
Wat krijgen we nu weer?
De anderen waren nu ook uit bed en gezamenlijk stonden we in ons ondergoed of wat er voor door ging voor het raam te kijken. (kamer 21 was op de begane grond)
Een eindeloze stroom aan blatende schapen passeerde ons raam op 1 meter afstand. Die gingen zeker een dagje uit of zo.
Er kwam echt geen eind aan, honderden en honderden grote en kleine wolbalen trokken voorbij, de straat onder
kakkend waar ze zelf nog eens over uit wilde glijen en hun enkel daarbij verzwikte. Ook goede morgen! Behee!

Tijd om te badderen en kleren aan te trekken. Uit het ritsje van mn tas ( ik berg alles geordend op zodat ik het terug kan vinden) pakte ik wat ik nodig had en maakte mij, na de baderie, klaar voor het ontbijt, zo ook Walle en Peter.

We hadden besloten om in 1 ruk terug te rijden naar Duinkerken vanwege de D-Day feestweek.
Nadat we al een tijdje op de baan waren naderden we een tolpoortje. Omdat je als motorrijder toch wat langer
bezig bent, handschoenen uit, portemonnee pakken, kaartje of geld pakken etc etc.
besloot ik om nadat ik betaald had alles los in mn jas te stoppen en door te rijden om mij bij Peter,
die als eerste er doorheen was, te voegen die al verderop langs de kant stond te wachten en dan alles netjes
op te bergen.
Ik sta stil naast Peter, schop ondertussen, terwijl ik bijna stil sta, de jiffy uit en leun naar links. Vervolgens lag ik languit op mn snufferd met de motor op 1 oor. @#$%%$@# De jiffy niet ver genoeg uitgeklapt.
Zo handig dit, om snel van de motor af te komen, echt.

Samen optillen lukte niet 1,2,3 dus even op Walle gewacht. Ondertussen kwam er een stel met de auto naast ons
staan met de vraag of ze konden helpen. Kijk, daar word ik dan weer vrolijk van, het bestaat nog: mensen die
ongevraagd hulp aanbieden. We bedankten vriendelijk en toen we gedag hadden gezegd was Walle er ook.
Met zn drie de motor opgetilt en de schade opgenomen. Viel gelukkig reuze mee. Mn rechter knipper voor had
het moeten ontgelden. Gelukkig te overzien. Voor het zelfde geld breekt je koppelingshandel af of zoiets.

Omdat ik me in t zweet aan het typen ben sla ik de rest tot aan Duinkerken over anders gaat t op een verhaal lijken. Dus…

Na een hotel te hebben gevonden waarbij Walle echt alleen wilde slapen in een eigen kamer omdat ie s-nachts last had
van wat herrie, gingen we lopend naar de kade om wat eten te scoren. Het was de laatste avond samen dus we gingen
het er eens extra van nemen. We vonden een Italiaans/Franse tent aan de kademuur die ook nog een ponton in de
haven zelf had liggen, ingericht als buiten terras.
Daar vonden we een plekje in de hoek. Peet wist te vertellen dat als je water bestelde (zoals ik) in Frankrijk ze
verplicht waren kraanwater te brengen, gratis. Tja we blijven Ollanders natuurlijk. Dus de ober kon zn fles weer
mee terug nemen en we kregen een kan water.

Na een aantal biertjes en nog natafelend van een goede maaltijd viel het ons op dat er even verderop een flink uit
de kuiten gewassen kerel zat te eten maar nu al een tijdje geen teken van leven meer gaf. Onze vriendelijk ober
tikde de man aan op de schouder en pakte zn prak die er nog over was in en vroeg hem om op te stappen.
Dat ging moeizaam en de man zwaaide en zwierde richting de loopplank van het ponton waar die vervolgens met
een knal tegen het zij-muurtje knalde. Het duurde even maar hij stond weer rechtop en stapte resoluut en
vol zelfvertrouwen de plank af. Kaaabhwaaaam.
Peter en ik konden niets zien maar aan het gezicht van Walle af te leiden konden we wel bedenken wat er gebeurd was.



Walle vertelde dat ie languit tegen de vlakte is gegaan en toen we dat voor ons zagen konden we ons lachen niet
meer inhouden. Leedvermaak is het leukste wat er is, en zeker dat van een ander. Maar ok, ik zeg sorry, en dat
doe ik vanwege de waarden en normen die ik niet wil overschrijden.

Tegen 23.00 uur gingen we het centrum in nadat Peter en Walle zich in een nabijgelegen visrestaurant hadden laten
informeren over het feest. Het gehele centrum was afgezet en er was een feest van jewelste.
Van al dat bier moest Walle toch nog even de aardappels afgieten en zocht een stiller plekje op.
Voor Peter en mij het moment om weg te glippen tussen de menigte en Walle aan zn lot over te laten.
Ja, boys will be boys.

Nadat we vonden dat ie lang genoeg van alles verlaten was hebben we m weer opgezocht.
Een oer gezellig feest daaro, beter dan ons bevrijdingsfeest kan ik je vertellen. Hier nog een foto van het niet
zo nuchtere stel. De foto lijkt wat bewogen maar dat komt omdat ze waggelde van de pret die we hadden.
Die meid daarachter had alles in de gaten en stak de draak met ons. Foei zeg :CL:


Ja, en dan de volgende ochtend. Dan moet je ook man zijn natuurlijk. Dat lukte niet helemaal maar met een paar aspirines was het net te doen. Dan komt onvermijdelijk het moment dat de wegen gaan scheiden.
Peter sloeg als eerste af, ik reed nog een stuk met Walle mee maar ook voor ons kwam het moment dat we uit elkaar gingen.

Volgend jaar weer, maar dan ergens anders! Bedankt mannen
 
Laatst bewerkt:
Ik zat eens goed naar de foto's van die brug, en de auto's te kijken...volgens mij ligt die brug in Engeland :+
PS die vrouw was waarschijnlijk boos dat jullie bij het verkeerde (auto-)tolpoortje stonden. De (vrije maar smalle) doorgang voor motoren is helemaal aan de rechterkant, zonder loket of slagbomen
 
Laatst bewerkt:
Heerlijk verslag om te lezen zo. Krijg gelijk zelf ook weer zin om op motorvakantie te gaan.
Plaatsvervangende pijn bij het moment dat je de motor op zijn kant legde. -O-
Jullie zijn niet heel lang geweest eigenlijk... In totaal vier dagen?
 
De (vrije maar smalle) doorgang voor motoren is helemaal aan de rechterkant, zonder loket of slagbomen

Klopt, daar kwamen we op de terugweg achter. Toen ging de doorgang een stuk sneller.

brug in Engeland
hahaha ik zie het, verkeerde foto. Brug lijkt er wel verdraaid veel op.
Gelijk maar even gecorrigeerd :)

In totaal vier dagen

Yup, een lang weekend. Eind van de maand ook vier dagen naar Zuid Engeland. Met mn dochter. Die heeft sinds 2 weken toch liever dat we met de tuut gaan, dus dat gaan we dan doen. "Kan ik meer mee terug nemen" was haar argument.
 
Laatst bewerkt:
Gisteren een redelijk lange ronde van 360km gedaan vanaf de timmelsjoch wat passen rondom bolzano gepakt. Prima stuurwegen en zeer weinig verkeer . Sommige bochten meer dan 360 graden rond
360.jpg
. Vandaag een rustdagje en met de auto gaan toeren naar oa stelvio en livigno. Prima benzineprijs hier in livigno
360.jpg
 
Hallo mannen.
De laatste tijd zit ik echter niet veel meer op het motor-forum.
Mijn naam is Hans, en woon in Noord-Holland.
Las af en toe met jullie mee, maar zat meer op een ander topic.
Echter ik rij voor naar mijn werk een suzuki gsx 650F uit 2008 met nu 65000 km op de teller.
Een geweldige motorfiets, een echte alles kunner, en rij er ook met plezier op.
Echter nu begint mijn blok hevig te tikken tussen de 2500-4000 toeren. :?
Dacht aan mijn nokkenas ketting spanner, maar heeft iemand anders een idee wat het zou kunnen zijn.
Ketting staat goed.
Zou makkelijk zijn om gericht te zoeken:W
 
Vandaag een kort rondje over de kuhtaisattel, Brennerpas, jaufenpas en timmelsjoch. Vrijwel de hele dag regen :( op de timmelsjoch nog even het pas geopende motormuseum bezocht (aanrader!) En toen nog even de Oetztaler gletscherstrasse opgereden (hoogst bereikbare geasfalteerde weg voor motorvoertuigen). Op de top +4 graden en natte sneeuw :o . In de afdaling kwam toch het zonnetje door
360.jpg
 
Hallo,

op mijn gsx650f zitten dunlop sportmax qualifier banden,
alleen nou heb ik het idee dat door de banden het stuur tussen de 80/90kmh begint te schudden.

iemand hier ervaring mee of de zelfde banden op de motor?
 
Cuppen van de banden, bekend probleem met de vering van de F. Kun je zo goed laten afstellen als je wilt maar dat blijft vaak toch wel terugkomen. Sommige merken zoals Bridgestone hebben er wat meer last van. Met bandenspanning kun je ook nog wat spelen maar toch.

Leuke verslagen trouwens Sjoerd, weer lekker gereden!
 
Inderdaad een bekend probleem. Ik heb er met de Michelins minder last van, al cuppen die uiteindelijk ook wel.
 
Reisverslag van de eerste 3 dagen. Leesvoer :+

Ik had eigenlijk nog wat filmpjes willen maken met de Tomtom Bandit.
Jammer genoeg bleek de bijbehorende app niet op mijn telefoon te werken (sterker nog hij werkt op meer telefoons niet dan wel) , en heb ik deze weer retour moeten sturen :/

Na weken wachten was het 7 Juli dan eindelijk zover. Een weekje toeren door de alpen.
Eigenlijk had ik dit jaar richting Dolomieten willen gaan. Jammer genoeg waren er in die periode geen motorrijders die ook die kant op gingen, en om in mijn eentje te gaan had ik ook geen zin in.
Gelukkig gingen mijn vader en mijn tante gingen een weekje wandelen in Oostenrijk, dus besloot ik maar om me daar bij aan te sluiten (wel zo gezellig om ’s avonds bij het eten wat gezelschap te hebben).
Omdat ik niet in 1 dag ‘heen’ wilde rijden had ik vooraf een hotel geboekt in Heilbronn.
Na de Nederlandse en Belgische stadions nu de uitdaging om zoveel mogelijk stadions uit de Duitse 1., 2. En 3. Liga vast te leggen.
Net als voorgaande jaren tot aan de Moseltalbrucke (zo’n 180km) over de autosnelweg, en dan binnendoor langs de Rijn.
360.jpg

360.jpg


Jammer genoeg bleek een van de wegen in de route afgesloten door wegwerkzaamheden, en besluit ik maar om dan gelijk even ‘Der Deutsche Eck’ in Koblenz te bezoeken
360.jpg

Ook stop ik nog kort even bij de Kaiserstuhl in Rhens om van het uitzicht te genieten
360.jpg


En voor de 30+ die denken: He die locatie’s ken ik uit mijn jeugd.
Een groot deel van Bassie en Adriaan (en de geheimzinnige opdracht) is hier opgenomen O-) .

Genoeg schitterende plaatsjes hier langs dit deel van de Rijn dat ook opgenomen is op de UNESCO werelderfgoed lijst (feitelijk rij ik hier door een groot openluchtmuseum)
360.jpg


Na Bingen rij ik de autosnelweg op richting Mainz om daar het eerste stadion van vandaag vast te leggen. De Opel Arena van ‘der Karnavalsverein’ (1. FSV Mainz 05)
360.jpg

Daarna bezoek ik nog even het oude stadion ‘am Bruchweg’ waar nu het 2e team voetbalt en steek (met behoorlijk wat vertraging door wegwerkzaamheden) de rijn over naar Wiesbaden. Hier ligt het stadion van Wehen Wiesbaden.
Omdat deze teams in de 3e divisie spelen zal ik de foto’s voor dit verslag maar even achterwege laten.
Vervolgens gaat het over de autosnelweg naar Frankfurt. Om het stadion van Eintracht Frankfurt vast te leggen. De Commerzbank Arena.
Helaas blijkt er vandaag een bijeenkomst voor Jehova getuige en blijft de deur gesloten (meestal is dat bij Jehova getuige precies andersom)
360.jpg


Vanaf Frankfurt gaat het verder in zuidelijke richting om even het stadion van SV Darmstadt te bezoeken.
360.jpg

Onderweg bedacht ik me dat ik het stadion van FSV Frankfurt vergeten ben, dus die moet ik maar een andere keer vastleggen :X .

De temperatuur stijgt inmiddels behoorlijk wat zeker bij het wachten voor verkeerslichten niet prettig is.
Ook op de autosnelwegen is de vrijdagavondspits inmiddels begonnen en ondanks dat het VERBOTEN in Duitsland is om met de motor tussen de files door te rijden, besluit ik dat gezien de hitte toch even te doen.
Ik bezoek nog even het stadion in Mannheim (eigenlijk geen idee waarom aangezien hier niet echt een profclub speelt) en neem net voor Hockenheim de afrit.
Bij Oftersheim kom ik op de B291 uit. Niks bijzonders, ware het niet dat in de begintijd van de Hockenheimring dit ook een onderdeel van het circuit was.

Halverwege ligt een parkeerplaats die in het verlengde ligt van de vroegere Ostkurve.
Vandaag heb ik geluk want de slagboom is open. *O*
Ik rij de poort door en kom op een deel van het oude circuit uit. Het rechte stuk tussen Ostkurve en Ayrton Senna Kurve
360.jpg

Door de hoge geluidswallen zie je eigenlijk alleen een deel van de tribunes en hoor je de auto’s wel racen, maar zie je ze niet. Jammer.
Van het oude circuit zelf is op dit deel niet heel veel meer te zien.
Hier en daar zie je nog wel wat asfalt van de ‘escape roads’ waar de baancommissarissen stonden, maar vangrail oid is allemaal afgebroken, en natuurgebied gebied geworden.
De Ostkurve is helaas ook ten prooi gevallen aan ‘moeder natuur’
360.jpg


Voor de hekken sla ik rechtsaf een zandpad in om na 1,5km hobbelen uit te komen bij het monument van Jim Clark.
360.jpg


Na deze fotostop begin ik gezien de temperaturen toch langzaam zin te krijgen in een koel biertje.
Maar eerst nog 2 stadions op de foto.
Ruim 5km rijden door het Hardtwald en dan komen we uit bij het stadion met de gelijknamige naam van SV Sandhausen uit de 2. Bundesliga.
360.jpg


Snel weer de autosnelweg op richting Sinsheim.
Eerst aan de linkerkant van de snelweg het museum vastleggen (aanrader voor auto/motor/techniekliefhebbers om dit eens te bezoeken) :y
360.jpg

Daarna naar de overkant om het laatste stadion van vandaag vast te leggen de Rhein Neckar Arena van Hoffenheim
360.jpg


Nog 30km te gaan vandaag. De lucht wordt donkerder en donkerder en in de verte zie ik het al regenen. Door wegwerkzaamheden staat het verkeer potdicht en inhalen is door de versmalde rijstroken ook niet mogelijk. Het buitje blijkt gelukkig grotendeels langs me heen te gaan. 3km voor Heilbronn gaan de hemelsluizen dan toch open. Desondanks weet ik toch enigszins droog bij mijn hotel aan te komen.
De supervriendelijke eigenaren bieden me aan om de motor overdekt te stallen.
Na wat opfrissen duik ik Heilbronn in om een hapje te eten (en een verdiend biertje te drinken). Op tijd mijn bed in, want morgen wacht opnieuw een lange dag. :]

DAG 2.
Ondanks de ventilator op de kamer is het toch behoorlijk benauwd en heb ’s nachts ook niet echt goed geslapen. Desondanks zit om half negen alweer op de motor voor het tweede deel van de heenrit. Vandaag 440km op de planning waar van ongeveer 1/3e autosnelweg.

Eerst gaat het binnendoor richting Klein Asbach. Een kennis van mij is groot fan van Schlager zangeres Andrea Berg. Aangezien ze hier naast haar woning een hotel heeft besluit ik om hier even te stoppen voor een foto. Via hem kwam ik er ook achter dat er een paar km verder ook nog een stadion ligt waar 3.liga ploeg SG Sonnenhof Großaspach haar wedstrijden speelt.
Het hoofdgebouw lijkt op een alpenhut waardoor ik al helemaal ‘in de mood’ kom voor deze week.
Via de B14 beland ik al snel in Stuttgart.
In stadsdeel Bad Cannstatt ligt de Mercedes Benz Arena. Thuishonk van Vfb Stuttgart
360.jpg


Het hoofdkantoor en museum van Naamgever Mercedes Benz is hier letterlijk om de hoek gevestigd dus daar besluit ik ook maar gelijk even een foto te maken.
360.jpg


En omdat ik toch bezig ben besluit ik ter plaatse dat ik gelijk even 9km verder rij om even langs het Porsche Museum in Zuffenhausen te rijden
360.jpg

360.jpg


Daarna door naar het GAZI stadion Auf der Waldau Het stadion van Stuttgarter Kickers. De TV toren langs het stadion is al van ver te zien, maar de weg ernaartoe gaat vanaf Zuffenhausen dwars door het centrum. Daarom ben ik meer dan een uur onderweg door Stuttgart. Niet echt prettig, want ook vandaag is het alweer vroeg heet.

Gelukkig kan ik uurtje lekker ‘uitwaaien’ op de B29 richting Aalen.
Ook hier weer een foto bij het stadion van VFR Aalen en gelijk maar een lunchstop inplannen.
Om de hoek blijkt een kantine van een sportvereniging te liggen, waar je ook als buitenstaander welkom bent.
De menukaart ziet er uitnodigend uit, de locatie iets minder.
Een heerlijke foute jaren 70 inrichting met donkere meubels ,bruine tegels op de vloer, en vergeelde foto’s aan de muur. De 2 te dikke duitsers met om 12u al een halve liter pul voor hun neus (en zo te zien niet de eerste van de dag) maken het plaatje compleet.
Ondanks dat er Toast op de kaart staat blijkt er ‘heute kein toast’ en bestaat de kaart vandaag uit Curryworst, Curryworst (met friet) Of salades (met weisswurst of curryworst). -O-

Ik ben niet echt liefhebber van Curryworst maar besluit toch maar om er eentje met friet te bestellen.
Ik moet zeggen, hij smaakte best wel.

Een half uurtje op de motor brengt me naar het laatste stadion van vandaag.
De Voith Arena van 2. Bundesliga speler Heidenheim an der brenz.

360.jpg


Vervolgens is het 1,5u autosnelweg rijden richting A7. Ondanks de donkere lucht weet ik het gelukkig droog te houden.
Op de A7 is echter een grote baustelle wat voor de nodige file zorgt. In de file in de andere richting passeert me overigens wel een GSX F die (als ik achterom kijk) een nederlands kenteken blijkt te hebben).
Net na de grensovergang van Oostenrijk begint de filechaos pas: De Fernpas.
In de weekenden een groot drama. 90% van al het vakantieverkeer voor deze kant van Tirol moet over deze pas. Normaal gesproken probeer ik daarom deze pas ook te mijden in de weekenden maar omrijden was dit jaar gezien de kilometers geen optie.
Voorzichtig kan ik af en toe wel wat auto’s inhalen. Maar laterna wordt het hier echt bochtig en houdt inhalen echt op. Gelukkig kan ik tussendoor wel nog deze foto maken van de hangbrug over de weg.
360.jpg

Aan het eind van de middag bereik ik het gastehaus in Huben (niet ver van Solden) mijn vader en tante zijn vanochtend om 6u thuis vertrokken en waren (ondanks de files) al enkele uren in Oostenrijk. ’s Avonds wat eten in het dorp onder het genot van een lekkere halve liter
De uiteindelijk gereden route.
Google Maps

DAG 3.
Vandaag de eerste echte toerdag.
360.jpg

Het schitterende gastehaus heeft 1 nadeel. Het ligt relatief diep in het dal, waardoor ik elke dag minimaal 25km nodig heb om het dal uit te komen, of als ik de andere kant op ga de Timmelsjoch (tolpas) over moet.

Om half negen rij ik weg voor een relatief vlakke rit.

Na Imst over de B171 naar Landeck om daar richting Arlbergpas (1793mtr) te gaan. Aan het asfalt te zien heeft het hier flink geregend want het ligt er nog aardig nat bij.
Helaas blijkt de Arlbergtunnel gesloten te zijn waardoor het extra druk is op de pas.
Na de pas rechtsaf de Flexenpas (1773mtr) op om even te stoppen bij de europese waterscheiding
360.jpg

360.jpg


Blijkbaar wordt er hier vandaag een wielertoertocht gereden want er rijden hier tientallen fietsers rond. Gelukkig in de andere richting, dus echt problemen levert dat niet op.
Na de Hochtannbergpas (1675mtr) dalen we af en kunnen we ondertussen genieten van het landschap
360.jpg


Na Hittisau gaat de weg weer langzaam omhoog en rijden we niet veel later Duitsland binnen.
Via een serie lekkere bochtje komen we uiteindelijk op de top van de Riedbergpas terecht ‘slechts’1420mtr boven zeenivo maar desondanks de hoogste pas van Duitsland.
Bovenaan besluit ik om even een lunchstop in te plannen. Nog even slalommen want de weg ligt bezaaid met stenen
360.jpg
.

Na de lunch op weg naar Oberstdorf om de skispringschans te bezoeken.
360.jpg

Ook deze kun je (net als in Innsbruck) voor een paar euro bezichtigen.
360.jpg


De volgende pas op de planning is de Oberjochpas (1180mtr), jammer genoeg is deze erg druk, waardoor het meer file rijden is. Overigens schijnen ze het in Duitsland niet zo te waarderen als je bij verkeerslichten met de motor vooraan gaat staan :$ .

Bovenaan stop ik nog even in Tannheim. Als kind ben ik hier zo’n 10 jaar op wintersport geweest. Even een rondje door het dorp gereden om herinneringen op te halen (het toen al enigszins onderkomen pension is inmiddels gesloten) maar de pizzeria onderaan de piste was er nog steeds. Zelfs enkele obers herkende ik nog. Jammer genoeg begon de lucht snel grijzer te worden, en heb ik het alleen bij een colaatje gehouden.

Via Nesselwang zet ik koers naar de Gaichtpas (1147mtr.) rechts zie ik de regenbui al komen en besluit onderaan de pas nog net op tijd mijn regenkleding aan te trekken.

Het regent flink en zelfs enkele flitsen onderweg. Wat nu? Ik moet de Hahntennjoch nog over, en deze pas is bij onweer vaker gesloten ivm kans op steenlawines. Indien de pas gesloten is moet ik 40km omrijden
Ik besluit de gok te nemen en deze pakt gelukkig goed uit. Wel is het stapvoets rijden want de wegen zijn spiegelglad.
Ik ben blij als ik in Imst weer beneden ben want hier is het gelukkig droog.
Wel zijn de wegen nog nat en glad, ik trek iets te snel op en voel de achterband gelijk glijden. Gelukkig weet ik mijn motor nog onder controle te houden.
Als ik even later bij het pompstation naar buiten loopt, komt op de doorgaande weg een chopperrijder (met passagier) ten val. Door de gladheid glijden ze meters door. Geluk bij een ongeluk is dat ze daardoor vrijwel ongedeerd zijn. Voor ik kan helpen zijn er al diversen omstanders die de motorrijders overeind helpen. Nog voorzichtiger rij ik de laatste 30km naar Huben terug, waar ik rond half zes terug ben
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan Onderaan