poikie
MF veteraan
Dûh. Kutdag vandaag, alles loopt voor geen meter. En aangezien ik deze week de klasseoudste ben, ben ik degene die op m'n flikker krijgt. De hele dag, elke keer weer.
Positief is dat we sinds 10 minuten niet meer geconsigneerd zijn (op de kamer blijven in tenue), we hadden eindelijk de kamers en de gallerij voldoende schoon.
En vandaag de hele dag naar de schietbaan geweest. Voor het eerst met scherp geschoten. Is op zich niet zo heel boeiend, maar toch wel kicken. Komt een enorm geluid vanaf. Had oordoppen in, daarover heen beschermkappen en nog denk ik dat dit me een gehoorbeschadiging heeft opgeleverd. Echt, wtf.
Oh, en de net afgevuurde patroonhulzen zijn echt bloedverziekend heet. En als je dan op de grond ligt, met de mouwtjes nog opgestroopt en een patroonhuls van je buurman rolt tegen je elleboog aan en blijft daartegen liggen, dan is gericht schieten niet meer echt een optie.
Sowieso die hele dag hulzen van de buurman terugkoppen. Tip van flip, als je op de schietbaan gaat liggen, zorg dan dat je de meest linker van de linie bent. Bloedirritant als elke keer dat je richt en bezig bent af te drukken er weer een huls tegen je hoofd of nek tikt.
heerlijk om weer lachend de bespreking te verlaten omdat hij mij toch geen hol kan schelen 
[/me]
