FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #376
Water, the ever continuing story...
Helaas, onze alwetende overbuurvrouw had het mis in FredVN in "Vietnam Deel 2" De installatie, die ze aan het bouwen zijn is voor een ander deel van de omgeving. Maar ze kwam ook zelf met het juiste verhaal. Je moet je opgeven bij een soort van coöperatie.
Afgelopen maandag ging Minh op pad. Dit vooral omdat ze had gehoord dat die maandag 10 april de deadline was. Ze had het adres van de coöperatie gevraagd aan de moeder van één van haar studenten, die bij de People Committee werkt. Bij de coöperatie aangekomen: gesloten!
Gelukkig was er vlakbij een kindergarten en de leidster wist het adres van de manager. Daar bleek alleen de zoon aanwezig die van niets wist. Hij verwees door naar het adres van een medewerkster.
Bij het huis van de medewerkster aangekomen was alleen de dochter aanwezig die uiteraard ook van niets wist. Maar de moeder zou binnen een kwartier terug zijn.
Minh: “Mag ik de papieren achterlaten?”. “NEE!”
Dik 20 minuten gewacht, samen met nog anderen. Niemand.
Minh: “Ik laat de papieren hier achter met mijn telefoonnummer!”. Zuchtend “ok...”.
Wederom een schitterend voorbeeld van de briljante organisatie van dit soort projecten. Ook het gesprek met andere wachtenden buiten stemde niet bepaald vrolijk. Een familielid van één van de dames was al aangesloten.
Als het regent is de druk redelijk en het water vies.
Als het niet regent is het water schoner en is er nauwelijks druk.
En wij zitten een redelijk eind van het filterstation af dus...
Nu maar wachten of en zo ja wanneer we een telefoontje krijgen.
Helaas, onze alwetende overbuurvrouw had het mis in FredVN in "Vietnam Deel 2" De installatie, die ze aan het bouwen zijn is voor een ander deel van de omgeving. Maar ze kwam ook zelf met het juiste verhaal. Je moet je opgeven bij een soort van coöperatie.
Afgelopen maandag ging Minh op pad. Dit vooral omdat ze had gehoord dat die maandag 10 april de deadline was. Ze had het adres van de coöperatie gevraagd aan de moeder van één van haar studenten, die bij de People Committee werkt. Bij de coöperatie aangekomen: gesloten!
Gelukkig was er vlakbij een kindergarten en de leidster wist het adres van de manager. Daar bleek alleen de zoon aanwezig die van niets wist. Hij verwees door naar het adres van een medewerkster.
Bij het huis van de medewerkster aangekomen was alleen de dochter aanwezig die uiteraard ook van niets wist. Maar de moeder zou binnen een kwartier terug zijn.
Minh: “Mag ik de papieren achterlaten?”. “NEE!”
Dik 20 minuten gewacht, samen met nog anderen. Niemand.
Minh: “Ik laat de papieren hier achter met mijn telefoonnummer!”. Zuchtend “ok...”.
Wederom een schitterend voorbeeld van de briljante organisatie van dit soort projecten. Ook het gesprek met andere wachtenden buiten stemde niet bepaald vrolijk. Een familielid van één van de dames was al aangesloten.
Als het regent is de druk redelijk en het water vies.
Als het niet regent is het water schoner en is er nauwelijks druk.
En wij zitten een redelijk eind van het filterstation af dus...
Nu maar wachten of en zo ja wanneer we een telefoontje krijgen.
Laatst bewerkt: