Valentino Rossi deel 19 - Vanuit de schaduw

Rossi staat na Valencia '17...

  • 1e

    Stemmen: 17 31,5%
  • 2e

    Stemmen: 9 16,7%
  • 3e

    Stemmen: 12 22,2%
  • Anders

    Stemmen: 16 29,6%

  • Totaal aantal stemmers
    54
  • Opiniepeiling gesloten .
Status
Niet open voor verdere reacties.
Precies...mijn maat heeft hetzelfde als Rainey , cross ongeluk en die vind het gewoon zwaar kunt maar zit gelukkig niet in een dip , ik zeg ook het is en blijf mn maatje en sleur hem ook overal mee naar toe , buitenlandse Motogp's en MXGP en zoals laats naar supercross in Amerika....moet zeggen het is zwaar vermoeiend maar dat gaat vanzelf weer over.

Echte vriendschap, respect Gerrit :t
 
Heb ook ergens een interview gezien waarin Rainey oprecht aangeeft dat hij het leven in een rolstoel echt kut vind! Heb daar wel respect voor dat hij daar gewoon voor uitkomt. De meesten proberen het altijd zo positief mogelijk te beschrijven. En een ieder gaat er anders mee om. Maar heb wel respect voor iemand die zegt dat het gewoon kut is.


Dit intervieuw denk ik; vanaf 5 minuten gaat het over Kevin......hij mocht blijven slapen.

Coole gast die Wayne :}
 
Thanks...maar zoals het hoort maatjes hoor je te zijn in goeie en slechte tijden.


Zijn er een heleboel die dat roepen maar uiteindelijk niet nakomen ;)
Ik zeg voor mezelf altijd ; als ik moet leven als een kasplant wil ik niet leven, rolstoel zou ik willen proberen of iig zelf de keuze maken om verder te leven.. maar ik denk dat je verdomd sterk moet zijn om nog plezier te hebebn in t leven
 
Thanks...maar zoals het hoort maatjes hoor je te zijn in goeie en slechte tijden.

Je hebt volkomen gelijk, maar de praktijk is toch vaak anders. In 1977 een motorongeluk gehad, klinisch dood, beenamputatie en zo nog wat andere dingetjes: had nog 1 vriend over. Gisteren samen gegeten, nu al 61 jaar bevriend, onbetaalbaar.

Moordwijf overigens, die vrouw van je vriend!
 
Je hebt volkomen gelijk, maar de praktijk is toch vaak anders. In 1977 een motorongeluk gehad, klinisch dood, beenamputatie en zo nog wat andere dingetjes: had nog 1 vriend over. Gisteren samen gegeten, nu al 61 jaar bevriend, onbetaalbaar.

Moordwijf overigens, die vrouw van je vriend!
Voor mij was dat 1986.
Zware klapper, inwendige bloedingen, hartstilstand, reanimatie, en een lange revalidatie (3 jaar).

Toen ik in het ziekenhuis wakker werd stonden mijn vrienden en naaste familie gelukkig wel te wachten. En we zijn nog steeds bevriend....
Ze leken het erg grappig te vinden mij aan het lachen te maken (en dat was knap pijnlijk), maar daar zijn het vrienden voor....
Jammer dat jij andere ervaringen hebt. Maar die ene vriend, daarvan weet je tenminste wel wat je daar aan hebt.
 
De mascotte is er klaar voor
full
 
https://www.youtube.com/watch?v=2y-x2yNpUng

Dit intervieuw denk ik; vanaf 5 minuten gaat het over Kevin......hij mocht blijven slapen.

Coole gast die Wayne :}

:Y Dit is het interview dat ik bedoelde inderdaad. Kippevel! Die tegenstelling van het terug kijken naar die prachtige actiebeelden aan de ene kant en het besef van de dagelijkse realiteit...
pfffff. En daarna de nieuwe kennismaking met Kevin. Triest en mooi tegelijk :t
 
Laatst bewerkt:
Het is ook heel moeilijk voor die mensen....het belangrijkste is dat ze goeie mensen om hun heen hebben.
Over respect...mm maat kreeg het ongeluk toen hij 21 was en net verkering met een spetter van een wijffie en die had zo voor een ander kunnen gaan en wat hij ook zei...meissie aan mij heb je geen ruk meer...nou ze heeft hem nooit laten vallen en ze in al 37 jaar samen....hoe bedoel je respect...wereldwijf!!

:t
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Terug
Bovenaan Onderaan