slowmichael
MF'er
Gisteren dus een dagje vrij rijden op het citcuit van Clastres.
Nu kneedown dat lukt al langer vlot voor mij en het is nooit een echt doel op zich geweest. Gewoon op een bepaald moment op Mettet kwam mijn knie tegen de grond zonder er echt naar te streven.
Het was wel zo dat dat rechts moeilijker was; mijn tenen raakten tegelijkertijd en was al helemaal een probleem in een iets snellere bocht. Had ook het gevoel dat mijn hellingshoek minder was rechts.
Nu in Clastres zijn er 2 relatief lange rechtse bochten na elkaar. De eerste verkleint van radius naarmate je in de bocht komt de 2e heeft een veel langere radius en dan volgt er een lang recht stuk.
Mijn plan was om eerst een optimale rijlijn uit te stippelen, daarna snelheid verhogen. Dat lukte echt goed. Dan zithouding en positie voeten zo optimaal mogelijk maken en nog een beetje meer snelheid. Dat lukte super, nja mijn ego was gestreeld. Knietje vlekkeloos tegen de grond.
De laatste sessie in diezelfde bocht ik ben in het begin van de eerste bocht geen kneedown en ik dacht godver ik wil dat wel dus ik stuur meer naar binnen verkort de radius.....kneedown. Maar dat was een verkeerde rijlijn haal de apex veel te vroeg en de exit nja .....kon ik niet meer halen.
Gelukkig is daar veel gras langs de zijkant. Eens in het gras de moto rechtgezet en laten uitbollen op motorrem. Dat gras is geen gazon hè meer weideland, laat ons zeggen dat ik goed door elkaar geschud werd. Vermoed dat ik zo een 115 km per uur reed. Denk dat ik zo een 100 meter door dat gras gereden heb op dat moment was ik al wel vertraagd naar zo een 60 per uur.
Probleem was dat er een beton oppervlak in het zicht kwam. Ik dacht dat moet ik vermijden daar wil ik niet vallen. Dus dan maar remmen, achterrem niet veel effect, dan maar voorrem. Maar ja warme slicks op gras dat pakt niet zo goed. Op me bakkes dus.
Afin al bij al viel het nog mee. Ikzelf heb wat pijn in mijn rechterschouder. Bah vooral mijn ego is gekrenkt. Moto valt ook nogal mee crashpad begeven en daardoor ook kuip op die plaats gescheurd.
Maar ik voel me echt een idioot, is wel duidelijk dat je op circuit op de echt belangrijke dingen moet geconcentreerd zijn. De show en het ego kan je beter thuis laten.
Michel
Nu kneedown dat lukt al langer vlot voor mij en het is nooit een echt doel op zich geweest. Gewoon op een bepaald moment op Mettet kwam mijn knie tegen de grond zonder er echt naar te streven.
Het was wel zo dat dat rechts moeilijker was; mijn tenen raakten tegelijkertijd en was al helemaal een probleem in een iets snellere bocht. Had ook het gevoel dat mijn hellingshoek minder was rechts.
Nu in Clastres zijn er 2 relatief lange rechtse bochten na elkaar. De eerste verkleint van radius naarmate je in de bocht komt de 2e heeft een veel langere radius en dan volgt er een lang recht stuk.
Mijn plan was om eerst een optimale rijlijn uit te stippelen, daarna snelheid verhogen. Dat lukte echt goed. Dan zithouding en positie voeten zo optimaal mogelijk maken en nog een beetje meer snelheid. Dat lukte super, nja mijn ego was gestreeld. Knietje vlekkeloos tegen de grond.
De laatste sessie in diezelfde bocht ik ben in het begin van de eerste bocht geen kneedown en ik dacht godver ik wil dat wel dus ik stuur meer naar binnen verkort de radius.....kneedown. Maar dat was een verkeerde rijlijn haal de apex veel te vroeg en de exit nja .....kon ik niet meer halen.
Gelukkig is daar veel gras langs de zijkant. Eens in het gras de moto rechtgezet en laten uitbollen op motorrem. Dat gras is geen gazon hè meer weideland, laat ons zeggen dat ik goed door elkaar geschud werd. Vermoed dat ik zo een 115 km per uur reed. Denk dat ik zo een 100 meter door dat gras gereden heb op dat moment was ik al wel vertraagd naar zo een 60 per uur.
Probleem was dat er een beton oppervlak in het zicht kwam. Ik dacht dat moet ik vermijden daar wil ik niet vallen. Dus dan maar remmen, achterrem niet veel effect, dan maar voorrem. Maar ja warme slicks op gras dat pakt niet zo goed. Op me bakkes dus.
Afin al bij al viel het nog mee. Ikzelf heb wat pijn in mijn rechterschouder. Bah vooral mijn ego is gekrenkt. Moto valt ook nogal mee crashpad begeven en daardoor ook kuip op die plaats gescheurd.
Maar ik voel me echt een idioot, is wel duidelijk dat je op circuit op de echt belangrijke dingen moet geconcentreerd zijn. De show en het ego kan je beter thuis laten.
Michel