- Status
Ze lezen dus echt met je mee!
Kan je aan het onderstaande ook nog iets doen?
Regering Vietnam wil bier in warme cafés verbieden | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl
Kan je aan het onderstaande ook nog iets doen?
Regering Vietnam wil bier in warme cafés verbieden | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl
Hahahaha, misschien kan je het gebruiken als ruilmiddel.Principieel niet: ik vind bier verschrikkelijk.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #1.107
Dat doen we ook. Poosje terug kregen we van de vader van één van Minh's studenten blikjes bier. Minh heeft dat voor iets anders geruild.
Dat is overigens een handelwijze die je hier vaker ziet. Ook bv. cadeautjes voor een huwelijk/verjaardag worden geruild.
Dat is overigens een handelwijze die je hier vaker ziet. Ook bv. cadeautjes voor een huwelijk/verjaardag worden geruild.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #1.110
Hoe belangrijk is motorrijden voor je?
In een ander topic Hoe belangrijk is motor rijden voor jou ? werd deze vraag gesteld. Ik heb vanuit mijn Vietnamese ervaring dit antwoord gegeven:
Vooral praktisch: het is voor mij naast een taxi eigenlijk de enige manier om in de dichtstbijzijnde grote stad te komen.
Maar vrijheid?
Als onderdeeltje van een massief blok motorfietsen?
Met max. 40 km./uur binnen en 60 km./uur buiten de bebouwde kom?
Met wegen waar je dat vaak niet eens haalt?
Met Vietnamezen die niet kunnen rijden?
Met weggebruikers die uitgebreid zitten te telefoneren?
Met een cultuur waar alleen alles vóór je op de weg belangrijk is?
Waar mens en voertuig dus zonder opzij te kijken oversteken omdat je niet recht voor ze zit?
Vrijheid? Mwah....
Hoewel....
De Vietnamezen voelen zich waarschijnlijk wel vrij.
Omdat ze niet opzij of naar achteren kijken.
Omdat ze “gewoon” op de motor uitgebreid zitten te telefoneren.
Omdat ze denken dat ze alleen op de weg zijn.
Omdat ze rijden alsof ze alleen op de weg zijn.
Omdat ze zich absoluut niets van iemand anders aantrekken!
Vrijheid?
In een ander topic Hoe belangrijk is motor rijden voor jou ? werd deze vraag gesteld. Ik heb vanuit mijn Vietnamese ervaring dit antwoord gegeven:
Vooral praktisch: het is voor mij naast een taxi eigenlijk de enige manier om in de dichtstbijzijnde grote stad te komen.
Maar vrijheid?
Als onderdeeltje van een massief blok motorfietsen?
Met max. 40 km./uur binnen en 60 km./uur buiten de bebouwde kom?
Met wegen waar je dat vaak niet eens haalt?
Met Vietnamezen die niet kunnen rijden?
Met weggebruikers die uitgebreid zitten te telefoneren?
Met een cultuur waar alleen alles vóór je op de weg belangrijk is?
Waar mens en voertuig dus zonder opzij te kijken oversteken omdat je niet recht voor ze zit?
Vrijheid? Mwah....
Hoewel....
De Vietnamezen voelen zich waarschijnlijk wel vrij.
Omdat ze niet opzij of naar achteren kijken.
Omdat ze “gewoon” op de motor uitgebreid zitten te telefoneren.
Omdat ze denken dat ze alleen op de weg zijn.
Omdat ze rijden alsof ze alleen op de weg zijn.
Omdat ze zich absoluut niets van iemand anders aantrekken!
Vrijheid?
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #1.112
Op deze manier kom je niet verder dan de hoek van de straat. Hoewel, het trottoir staat ook vol.
Een leuk alternatief is de draagvleugelboot naar Vung Tau.
Zie FredVN in "Vietnam"
Een leuk alternatief is de draagvleugelboot naar Vung Tau.
Zie FredVN in "Vietnam"
Laatst bewerkt:
Ja maar die vaart/vliegt niet meer na een brand in het begin van dit jaar.
Alle boten aan de ketting tot de veiligheid terug gegarandeerd kon worden.
Volgens de krant varen ze opnieuw uit sinds augustus maar niemand die ik erover aansprak, had ze al opnieuw gezien.
Een emailtje dan maar via hun website maar daar kwam geen antwoord op.
Waarschijnlijk is ook hun computer in vlammen opgegaan.
Hele beleefde boten zijn het dan weer wel!!- zie foto
Dropbox - Hydrofoil.png
Alle boten aan de ketting tot de veiligheid terug gegarandeerd kon worden.
Volgens de krant varen ze opnieuw uit sinds augustus maar niemand die ik erover aansprak, had ze al opnieuw gezien.
Een emailtje dan maar via hun website maar daar kwam geen antwoord op.
Waarschijnlijk is ook hun computer in vlammen opgegaan.
Hele beleefde boten zijn het dan weer wel!!- zie foto
Dropbox - Hydrofoil.png
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #1.114
Messen
Waarschijnlijk worden dit soort messen in NL ook wel gebruikt. Alleen ik, opgegroeid in de grote stad, ben deze soort eigenlijk zelden tegengekomen.
Hier in Vietnam zie je ze heel veel. Inmiddels hebben we drie verschillende.
De grootste (rechts) is ca. 85 cm. lang en wordt gebruikt voor wat dikkere takken. Je kunt er ook niet te dikke boompjes mee omhakken.
De kleinste (links) heb ik gekocht omdat het gemakkelijk kan zijn voor dunne takken en gras. Hij is maar 34 cm lang en kostte VND 20.000. Kwaliteit....ehhhh....
Toen de buurvrouw deze zag lachtte ze wat schamper en zei dat er in de omgeving een dorp is, waar ze dit soort messen maken maar dan van een betere kwaliteit. Dus heeft ze op ons verzoek er kort geleden één meegenomen. Dit is de middelste. Hij is 58 cm. lang en kostte VND 35.000. Het verschil in materiaal en afwerking is wel duidelijk: de buurvrouw had dus absoluut gelijk.
Je ziet ook regelmatig mensen dit soort messen op de motor vervoeren. Als ik op de fiets ben en zo iemand in de spiegels zie naderen hou ik er rekening mee en ga vlak voor het passeren wat meer naar rechts. Dit gezien de geliefkoosde manier van Vietnamezen om bij het passeren zo ongeveer je spiegels mee te nemen (en dan tegelijk met het mes wat andere lichaamsdelen....).
Waarschijnlijk worden dit soort messen in NL ook wel gebruikt. Alleen ik, opgegroeid in de grote stad, ben deze soort eigenlijk zelden tegengekomen.
Hier in Vietnam zie je ze heel veel. Inmiddels hebben we drie verschillende.
De grootste (rechts) is ca. 85 cm. lang en wordt gebruikt voor wat dikkere takken. Je kunt er ook niet te dikke boompjes mee omhakken.
De kleinste (links) heb ik gekocht omdat het gemakkelijk kan zijn voor dunne takken en gras. Hij is maar 34 cm lang en kostte VND 20.000. Kwaliteit....ehhhh....
Toen de buurvrouw deze zag lachtte ze wat schamper en zei dat er in de omgeving een dorp is, waar ze dit soort messen maken maar dan van een betere kwaliteit. Dus heeft ze op ons verzoek er kort geleden één meegenomen. Dit is de middelste. Hij is 58 cm. lang en kostte VND 35.000. Het verschil in materiaal en afwerking is wel duidelijk: de buurvrouw had dus absoluut gelijk.
Je ziet ook regelmatig mensen dit soort messen op de motor vervoeren. Als ik op de fiets ben en zo iemand in de spiegels zie naderen hou ik er rekening mee en ga vlak voor het passeren wat meer naar rechts. Dit gezien de geliefkoosde manier van Vietnamezen om bij het passeren zo ongeveer je spiegels mee te nemen (en dan tegelijk met het mes wat andere lichaamsdelen....).
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #1.116
Healthcare
In de maandelijkse nieuwsbrief van een verzekeringsmaatschappij staat deze maand een artikel over “Health insurance in Thailand”. Volgende maand komt deel 2 over Singapore. Omdat Bangkok en met name Singapore een veelgebruikte uitwijk zijn vanuit Vietnam neem ik de tekst hier over.
Case study: Health insurance in Thailand
Access to quality healthcare in Thailand is a major concern for both travellers and residents alike. There is no subsidized or universal healthcare program for foreigners, which means that if you’ll need to pay if you visit the hospital. Simpler procedures such as blood tests are affordable and will be done by qualified staff in good facilities, but more complicated ones will be very costly if expats are not insured. Foreigners should be aware of the health risks of traveling and living in Thailand.
Health and Safety Risks
Although vaccinations are not required before visiting Thailand, there are still significant health and safety risks for travelers and residents. The most significant health risk is the high percentage of the population infected with the HIV virus, which is estimated to be 2% of the population. During the rainy season, dengue fever is a significant risk, especially in the countryside. Dengue fever is carried by mosquitoes and produces symptoms that are very close to a bad flu, with the exception of small red spots on the forearms. Anyone with these symptoms should seek medical attention immediately. For a more information, consult a travellers’ health clinic in your country of origin.
Expats should be concerned as much about safety risks as much as health risks. Many expats drive a motorcycle while in Thailand. While the experience can be exhilarating, one immediately notices that the roads are not safe. Drinking and driving is a seriously social problem, as is overly tired bus and truck drivers. Many expats have been seriously hurt or even killed in traffic accidents.
Hospitals & Clinics
Expats can visit any facility in the healthcare system, but these facilities differ greatly in quality. The most basic facility is the health centre. These are usually staffed by a newly graduated doctor and offer only basic services like checking blood pressure and giving tetanus shots. They will not have laboratories or x-rays, for example. Above the health clinic is the district hospital. These are government-operated and cater to the Thai national as part of the national health insurance program. The facilities at both the district hospitals and health clinics are not of western standard, and therefore should be avoided if the expat is insured or can afford it.
One step above the district hospital is the provincial or regional hospital. These hospitals have inpatient services, full laboratory and imaging capabilities, and in some cases specialized services like cancer treatment. These hospitals are located in the provincial capital and are adequate for the expat if Bangkok is just too far away.
The national hospitals in Bangkok offer the highest level of care in the country, and arguably better than most of the neighbouring countries. National hospitals have comparable services, facilities and care when compared to hospitals in the west. There is also a higher level of English spoken and customer service can be (but of course not always) up to western standards. But of course this level of service does not come cheap.
Evacuation
Although hospitals in Bangkok are relatively of a higher standard in the region, there are procedures that should or cannot be done in Thailand. In those cases medical evacuation is necessary.
Expats who need to evacuate will require a “fit to fly” certificate from their doctor. This form is specific to the airline, so a phone call to the airline would be an appropriate first step. The doctor’s “Fit to Fly” certificate will indicate the type of accompaniment and equipment required. For serious cases this may include both a registered nurse and a doctor, as well as equipment such as oxygen, suction, etc.
Evacuation is of course very expensive without insurance. The expat will need to pay for the return ticket of the medical staff (plus his own ticket), at least one night hotel on arrival, and the fee for the staff and equipment. This can be over $20,000, and in some cases expats may need to pay upfront.
Health Insurance
There are three types of insurance in Thailand. First, there are the very cheap policies arranged by both Thai and foreign insurers. These typically have low limits of $10,000-$20,000/year and sub-limits like $5,000 for surgery and $100/night for hospital beds. Treatment is usually limited to a list of selected hospitals. The next level up are high end insurance products developed by foreign insurers with higher limits, tailored for internationally-oriented Thai citizens. These policies typically have cover limits of a few hundred thousand dollars, and cover treatment in Thailand and emergency cover in the region or around the world. The highest level of insurance products targets expatriates. They include cover limits in the millions, guaranteed renewal, and are portable wherever you relocate.
For expats, having the right medical insurance is an important part of living in Asia. Not all insurers are equally reliable, however, and not all policies do what clients think they will do. The key is to find the right policy for your unique personal circumstances.
Bron: Insurance in AsiaCase Study: Health Insurance in Thailand - Insurance in Asia
In de maandelijkse nieuwsbrief van een verzekeringsmaatschappij staat deze maand een artikel over “Health insurance in Thailand”. Volgende maand komt deel 2 over Singapore. Omdat Bangkok en met name Singapore een veelgebruikte uitwijk zijn vanuit Vietnam neem ik de tekst hier over.
Case study: Health insurance in Thailand
Access to quality healthcare in Thailand is a major concern for both travellers and residents alike. There is no subsidized or universal healthcare program for foreigners, which means that if you’ll need to pay if you visit the hospital. Simpler procedures such as blood tests are affordable and will be done by qualified staff in good facilities, but more complicated ones will be very costly if expats are not insured. Foreigners should be aware of the health risks of traveling and living in Thailand.
Health and Safety Risks
Although vaccinations are not required before visiting Thailand, there are still significant health and safety risks for travelers and residents. The most significant health risk is the high percentage of the population infected with the HIV virus, which is estimated to be 2% of the population. During the rainy season, dengue fever is a significant risk, especially in the countryside. Dengue fever is carried by mosquitoes and produces symptoms that are very close to a bad flu, with the exception of small red spots on the forearms. Anyone with these symptoms should seek medical attention immediately. For a more information, consult a travellers’ health clinic in your country of origin.
Expats should be concerned as much about safety risks as much as health risks. Many expats drive a motorcycle while in Thailand. While the experience can be exhilarating, one immediately notices that the roads are not safe. Drinking and driving is a seriously social problem, as is overly tired bus and truck drivers. Many expats have been seriously hurt or even killed in traffic accidents.
Hospitals & Clinics
Expats can visit any facility in the healthcare system, but these facilities differ greatly in quality. The most basic facility is the health centre. These are usually staffed by a newly graduated doctor and offer only basic services like checking blood pressure and giving tetanus shots. They will not have laboratories or x-rays, for example. Above the health clinic is the district hospital. These are government-operated and cater to the Thai national as part of the national health insurance program. The facilities at both the district hospitals and health clinics are not of western standard, and therefore should be avoided if the expat is insured or can afford it.
One step above the district hospital is the provincial or regional hospital. These hospitals have inpatient services, full laboratory and imaging capabilities, and in some cases specialized services like cancer treatment. These hospitals are located in the provincial capital and are adequate for the expat if Bangkok is just too far away.
The national hospitals in Bangkok offer the highest level of care in the country, and arguably better than most of the neighbouring countries. National hospitals have comparable services, facilities and care when compared to hospitals in the west. There is also a higher level of English spoken and customer service can be (but of course not always) up to western standards. But of course this level of service does not come cheap.
Evacuation
Although hospitals in Bangkok are relatively of a higher standard in the region, there are procedures that should or cannot be done in Thailand. In those cases medical evacuation is necessary.
Expats who need to evacuate will require a “fit to fly” certificate from their doctor. This form is specific to the airline, so a phone call to the airline would be an appropriate first step. The doctor’s “Fit to Fly” certificate will indicate the type of accompaniment and equipment required. For serious cases this may include both a registered nurse and a doctor, as well as equipment such as oxygen, suction, etc.
Evacuation is of course very expensive without insurance. The expat will need to pay for the return ticket of the medical staff (plus his own ticket), at least one night hotel on arrival, and the fee for the staff and equipment. This can be over $20,000, and in some cases expats may need to pay upfront.
Health Insurance
There are three types of insurance in Thailand. First, there are the very cheap policies arranged by both Thai and foreign insurers. These typically have low limits of $10,000-$20,000/year and sub-limits like $5,000 for surgery and $100/night for hospital beds. Treatment is usually limited to a list of selected hospitals. The next level up are high end insurance products developed by foreign insurers with higher limits, tailored for internationally-oriented Thai citizens. These policies typically have cover limits of a few hundred thousand dollars, and cover treatment in Thailand and emergency cover in the region or around the world. The highest level of insurance products targets expatriates. They include cover limits in the millions, guaranteed renewal, and are portable wherever you relocate.
For expats, having the right medical insurance is an important part of living in Asia. Not all insurers are equally reliable, however, and not all policies do what clients think they will do. The key is to find the right policy for your unique personal circumstances.
Bron: Insurance in AsiaCase Study: Health Insurance in Thailand - Insurance in Asia
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #1.118
TV
Het was vooraf weer spannend: een weekend met zowel MotoGP als Formule 1. Zou er nog wat uitgezonden worden?
Ik heb al een paar keer aan de dames en heren overheid gevraagd om diverse uitzendingen zeker te stellen. Dat ze hun zaakjes inmiddels goed voor elkaar hebben bleek wel weer: het werd een druk weekend.
Zaterdag werd van beide de kwalifikaties uitgezonden (en ook nog een aantal vrije trainingen maar die heb ik maar overgeslagen) en zondag alle races. Ik zat dus ’s morgens vóór 09:00 al achter de buis voor motorsport en eind van de middag de auto’s. Gelukkig hadden ze (via meneer Blatter?) ook nog ongevraagd geregeld dat er het afgelopen weekend interlandvoetbal was, anders was de eredivisie er ook nog tussendoor gekomen. En dat was toch net iets teveel geworden.
Dus dames en heren overheid: petje af, mijn complimenten, werkelijk perfect geregeld!
Het was vooraf weer spannend: een weekend met zowel MotoGP als Formule 1. Zou er nog wat uitgezonden worden?
Ik heb al een paar keer aan de dames en heren overheid gevraagd om diverse uitzendingen zeker te stellen. Dat ze hun zaakjes inmiddels goed voor elkaar hebben bleek wel weer: het werd een druk weekend.
Zaterdag werd van beide de kwalifikaties uitgezonden (en ook nog een aantal vrije trainingen maar die heb ik maar overgeslagen) en zondag alle races. Ik zat dus ’s morgens vóór 09:00 al achter de buis voor motorsport en eind van de middag de auto’s. Gelukkig hadden ze (via meneer Blatter?) ook nog ongevraagd geregeld dat er het afgelopen weekend interlandvoetbal was, anders was de eredivisie er ook nog tussendoor gekomen. En dat was toch net iets teveel geworden.
Dus dames en heren overheid: petje af, mijn complimenten, werkelijk perfect geregeld!
Downunder
bmaps.nl
een dag zonder elektriciteit zitten zou hier een enorme impact hebben op de samenleving, en een babyboom 9mnd later 
. Werkt dat in Vietnam ook zo?
. Werkt dat in Vietnam ook zo?
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #1.121
Ik ken de geboortecijfers hier niet maar ik heb niet de indruk dat er echt sprake is van een baby-boom. Met in de droge periode globaal 1*/2 weken een dag zonder electriciteit i.v.m. een tekort aan water voor het opwekken zou hier een enorme overbevolking moeten zijn. En die is er m.i. niet. Een reden is mogelijk ook dat het hier overdag erg heet is in huis. En zonder fan... .
En ja, de invloed op de samenleving is groot. Zie FredVN in "Vietnam" en FredVN in "Vietnam"
.En ja, de invloed op de samenleving is groot. Zie FredVN in "Vietnam" en FredVN in "Vietnam"
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #1.122
School
Ik heb al eerder geschreven over de extra lessen op school (FredVN in "Vietnam" en FredVN in "Vietnam") en over de extra taken van de “gemiddelde plattelandstiener” (FredVN in "Vietnam").
In de laatste werd een overzicht gegeven van “activities beside the normal ones like eating, sleeping, studying...:” Hieronder wat meer over dat “sleeping and studying”.
Zondag had Minh het tijdens één van haar lessen over extra lessen met de twee studenten uit die groep (de derde had een extra les op school). Er blijkt nogal een verschil te zijn tussen de diverse scholen hier in de omgeving. Beide studentes zitten in klas 11, dat zijn de 17-jarigen.
Student 1
Die zit op een school waar extra lessen niet verplicht zijn. Ze neemt wel een paar extra lessen. Haar dagindeling:
04:30 opstaan
2 ochtenden lessen lichamelijke opvoeding van 45 min.
08:00 - 09:30 1 ochtend extra les in het huis van de leraar
13:00 - 17:00 school
17:30 - 21:00 extra les
22:00 naar bed
Student 2
Deze heeft het een stuk zwaarder. Ze zit op een school waar extra lessen verplicht zijn. Dat betekent dat ze voor 5 vakken 2 uur per vak/week kwijt is = 10 uur/week. Dat kost haar ouders verplicht VND 150.000 per maand.
Zelf neemt ze nog voor 9 uur/week extra les wat VND 300.000/maand kost.
Dit resulteert in de volgende dagindeling:
03:30 – 04:00 opstaan
06:00 naar school
07:00 – 11:15 les
13:00 – 17:30 les
Verplaatsen naar een andere lokatie: 20 min. op de fiets
18:00 – 21:00 les
22:30 naar bed
Conclusies
De eerste conclusie die je m.i. op basis van de tijdschema’s kunt trekken is, dat onderwijs hier zo ongeveer op kindermishandeling begint te lijken.
Ik sta er zelf eigenlijk te ver vanaf om echt gefundeerd commentaar te kunnen geven. Niettemin, als ik de verhalen van Minh hoor kan er maar één conclusie worden getrokken: het hele onderwijs-systeem vanaf de basisschool tot en met de universiteit is een zooitje.
In feite merken we dat tijdens de lessen van Minh: spreken en luisteren in het Engels is dramatisch. Op school krijgen ze alleen de syntax en schrijven. En van de kennis van een Engelse lerares die hier in de buurt lesgeeft wordt ik ook niet vrolijk. En ik ben bang dat zij redelijk representatief is voor het algehele niveau.
Minh vertelde dat men het hele onderwijssysteem wil gaan hervormen. Maar de paar voorbeelden die ze gaf, geven mij niet echt het vertrouwen “dat het wat gaat worden”. Minh wil op niet al te lange termijn nog een artikel schrijven voor de Saigon Times over deze problematiek. Ik zal kijken wat ik hieruit kan overnemen.
Ik heb al eerder geschreven over de extra lessen op school (FredVN in "Vietnam" en FredVN in "Vietnam") en over de extra taken van de “gemiddelde plattelandstiener” (FredVN in "Vietnam").
In de laatste werd een overzicht gegeven van “activities beside the normal ones like eating, sleeping, studying...:” Hieronder wat meer over dat “sleeping and studying”.
Zondag had Minh het tijdens één van haar lessen over extra lessen met de twee studenten uit die groep (de derde had een extra les op school). Er blijkt nogal een verschil te zijn tussen de diverse scholen hier in de omgeving. Beide studentes zitten in klas 11, dat zijn de 17-jarigen.
Student 1
Die zit op een school waar extra lessen niet verplicht zijn. Ze neemt wel een paar extra lessen. Haar dagindeling:
04:30 opstaan
2 ochtenden lessen lichamelijke opvoeding van 45 min.
08:00 - 09:30 1 ochtend extra les in het huis van de leraar
13:00 - 17:00 school
17:30 - 21:00 extra les
22:00 naar bed
Student 2
Deze heeft het een stuk zwaarder. Ze zit op een school waar extra lessen verplicht zijn. Dat betekent dat ze voor 5 vakken 2 uur per vak/week kwijt is = 10 uur/week. Dat kost haar ouders verplicht VND 150.000 per maand.
Zelf neemt ze nog voor 9 uur/week extra les wat VND 300.000/maand kost.
Dit resulteert in de volgende dagindeling:
03:30 – 04:00 opstaan
06:00 naar school
07:00 – 11:15 les
13:00 – 17:30 les
Verplaatsen naar een andere lokatie: 20 min. op de fiets
18:00 – 21:00 les
22:30 naar bed
Conclusies
De eerste conclusie die je m.i. op basis van de tijdschema’s kunt trekken is, dat onderwijs hier zo ongeveer op kindermishandeling begint te lijken.
Ik sta er zelf eigenlijk te ver vanaf om echt gefundeerd commentaar te kunnen geven. Niettemin, als ik de verhalen van Minh hoor kan er maar één conclusie worden getrokken: het hele onderwijs-systeem vanaf de basisschool tot en met de universiteit is een zooitje.
In feite merken we dat tijdens de lessen van Minh: spreken en luisteren in het Engels is dramatisch. Op school krijgen ze alleen de syntax en schrijven. En van de kennis van een Engelse lerares die hier in de buurt lesgeeft wordt ik ook niet vrolijk. En ik ben bang dat zij redelijk representatief is voor het algehele niveau.
Minh vertelde dat men het hele onderwijssysteem wil gaan hervormen. Maar de paar voorbeelden die ze gaf, geven mij niet echt het vertrouwen “dat het wat gaat worden”. Minh wil op niet al te lange termijn nog een artikel schrijven voor de Saigon Times over deze problematiek. Ik zal kijken wat ik hieruit kan overnemen.
Ik vraag me werkelijk af wat ze dan leren in al die uren. Ik krijg af en toe stagiaires die afgestudeerd zijn aan de Technische Universiteit van Hochimin city. Sommigen weten echt helemaal niets, en dan bedoel ik ook echt helemaal niets: geen algemene ontwikkeling, geen vakkennis, slecht Engels.School
Ik heb al eerder geschreven over de extra lessen op school (FredVN in "Vietnam" en FredVN in "Vietnam") en over de extra taken van de “gemiddelde plattelandstiener” (FredVN in "Vietnam").
In de laatste werd een overzicht gegeven van “activities beside the normal ones like eating, sleeping, studying...:” Hieronder wat meer over dat “sleeping and studying”.
Zondag had Minh het tijdens één van haar lessen over extra lessen met de twee studenten uit die groep (de derde had een extra les op school). Er blijkt nogal een verschil te zijn tussen de diverse scholen hier in de omgeving. Beide studentes zitten in klas 11, dat zijn de 17-jarigen.
Student 1
Die zit op een school waar extra lessen niet verplicht zijn. Ze neemt wel een paar extra lessen. Haar dagindeling:
04:30 opstaan
2 ochtenden lessen lichamelijke opvoeding van 45 min.
08:00 - 09:30 1 ochtend extra les in het huis van de leraar
13:00 - 17:00 school
17:30 - 21:00 extra les
22:00 naar bed
Student 2
Deze heeft het een stuk zwaarder. Ze zit op een school waar extra lessen verplicht zijn. Dat betekent dat ze voor 5 vakken 2 uur per vak/week kwijt is = 10 uur/week. Dat kost haar ouders verplicht VND 150.000 per maand.
Zelf neemt ze nog voor 9 uur/week extra les wat VND 300.000/maand kost.
Dit resulteert in de volgende dagindeling:
03:30 – 04:00 opstaan
06:00 naar school
07:00 – 11:15 les
13:00 – 17:30 les
Verplaatsen naar een andere lokatie: 20 min. op de fiets
18:00 – 21:00 les
22:30 naar bed
Conclusies
De eerste conclusie die je m.i. op basis van de tijdschema’s kunt trekken is, dat onderwijs hier zo ongeveer op kindermishandeling begint te lijken.
Ik sta er zelf eigenlijk te ver vanaf om echt gefundeerd commentaar te kunnen geven. Niettemin, als ik de verhalen van Minh hoor kan er maar één conclusie worden getrokken: het hele onderwijs-systeem vanaf de basisschool tot en met de universiteit is een zooitje.
In feite merken we dat tijdens de lessen van Minh: spreken en luisteren in het Engels is dramatisch. Op school krijgen ze alleen de syntax en schrijven. En van de kennis van een Engelse lerares die hier in de buurt lesgeeft wordt ik ook niet vrolijk. En ik ben bang dat zij redelijk representatief is voor het algehele niveau.
Minh vertelde dat men het hele onderwijssysteem wil gaan hervormen. Maar de paar voorbeelden die ze gaf, geven mij niet echt het vertrouwen “dat het wat gaat worden”. Minh wil op niet al te lange termijn nog een artikel schrijven voor de Saigon Times over deze problematiek. Ik zal kijken wat ik hieruit kan overnemen.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #1.124
Ik ook.
Informatie van Minh:
Voornamelijk nutteloze en onbruikbare theorie, zoals o.a. socialistische economie. Voor b.v. Engels alleen grammatica en schrijven. Luisteren en praten? Geen tijd voor. Vandaar dat zelfs de meeste Engelse leraren hier slecht Engels spreken.
Er ligt, zeker voor het middelbaar onderwijs, een uitgebreid curriculum. Alleen, dat is op veel punten te ambitieus en niet realistisch. Daarnaast zijn er aan de schoolkant een hoop problemen:
- het niveau van de docenten is niet altijd even hoog
- zijn hun hulpmiddelen vaak onder de maat of zijn die er domweg niet
- zijn de klassen te groot
- en is ook vaak de voor een bepaald iets in het curriculum toegewezen tijd te kort.
Vanaf midden 80-er jaren tot ca. eind 90-er jaren waren de toelatingseisen voor de technische universiteit een stuk hoger dan voor de economische. Inmiddels is dat omgekeerd. Dat betekent globaal dat in deze tijd de intelligentere leerlingen een economische studie gaan volgen en de minder intelligente dan maar “iets technisch” moeten gaan doen.
En als dan het basisniveau vanuit het middelbaar onderwijs dan ook nog niet geweldig is.....
- Status
