- Status
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.377
Vliegtuigmaker Boeing ontvangt miljardenorder van Vietnamezen
Vliegtuigmaker Boeing heeft een megaorder ontvangen van het Vietnamese VietJet Aviation.
De Amerikanen gaan honderd toestellen leveren die een cataloguswaarde vertegenwoordigen van 11,3 miljard dollar (ruim 10 miljard euro).
VietJet exploiteert meer dan 250 vluchten per dag, met vijftig binnenlandse routes en daarnaast vluchten naar landen als Thailand, Taiwan, Zuid-Korea, China en Maleisië.
Volgens luchtvaartbrancheorganisatie IATA behoort Vietnam tot de top tien van snelst groeiende luchtvaartmarkten ter wereld.
De overeenkomst tussen Boeing en VietJet wordt in Hanoi ondertekend in het bijzijn van president Barack Obama. De levering van de toestellen heeft een looptijd van vier jaar, te beginnen in 2019. Met de bestelde vliegtuigen groeit de vloot van VietJet naar tweehonderd toestellen.
Bron: Vliegtuigmaker Boeing ontvangt miljardenorder van Vietnamezen | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl
Morgen mijn commentaar.
Vliegtuigmaker Boeing heeft een megaorder ontvangen van het Vietnamese VietJet Aviation.
De Amerikanen gaan honderd toestellen leveren die een cataloguswaarde vertegenwoordigen van 11,3 miljard dollar (ruim 10 miljard euro).
VietJet exploiteert meer dan 250 vluchten per dag, met vijftig binnenlandse routes en daarnaast vluchten naar landen als Thailand, Taiwan, Zuid-Korea, China en Maleisië.
Volgens luchtvaartbrancheorganisatie IATA behoort Vietnam tot de top tien van snelst groeiende luchtvaartmarkten ter wereld.
De overeenkomst tussen Boeing en VietJet wordt in Hanoi ondertekend in het bijzijn van president Barack Obama. De levering van de toestellen heeft een looptijd van vier jaar, te beginnen in 2019. Met de bestelde vliegtuigen groeit de vloot van VietJet naar tweehonderd toestellen.
Bron: Vliegtuigmaker Boeing ontvangt miljardenorder van Vietnamezen | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl
Morgen mijn commentaar.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.378
Vietjet
Mijn eerste gedachte was dat het nieuwe en aantrekkelijke uniform van het cabinepersoneel (zie FredVN in "Vietnam" ) de omzet blijkbaar zodanig omhoog heeft laten schieten, dat deze grote uitbreiding van de luchtvloot noodzakelijk is.
Dit bleek echter dichter bij de waarheid dan verwacht.
Googlen op “VietJet bikini” leverde een hele serie afbeeldingen op, die een uitgekiende marketingstrategie suggereerden. Na verder zoeken blijkt dat ook te kloppen: Zie o.a.
Woman set to become Vietnam's first female billionaire - thanks to her bikini airline
en
in VietJet: From latex rubber queen to bikini billionaire the sky's the limit for Nguyen Thi Phuong geeft de eigenaresse zelf een kort commentaar:
VietJet: From latex rubber queen to bikini billionaire the sky's the limit for Nguyen Thi Phuong
Entrepreneur Nguyen Thi Phuong Thao is set to become Vietnam's first female billionaire, after creating an airline company staffed by bikini-clad flight attendants. Thao's wealth is soon set to exceed $1 billion, according to the Bloomberg Billionaire's Index, with the majority of her wealth derived from her airline company VietJet and real estate holdings in Ho Chi-Min City.
VietJet is known for staffing its inaugural flights to beach destinations with attractive female flight attendants wearing bikinis, who also feature in the company's calendar and publicity campaigns.
In an interview, Thao said the company was empowering to women in a culture dominated by conservative values. "You have the right to wear anything you like, either the bikini or the traditional ao dai," she said, referring to the traditional long tunic. "We don't mind people associating the airline with the bikini image. If that makes people happy, then we are happy," Thao told Bloomberg.
The country's only privately owned airline, VietJet is expected to become Vietnam's biggest domestic carrier in 2016, according to CAPA Centre for Aviation.
Thao made her first million at 21 by trading fax machines and latex rubber and, with VietJet about to go public, her wealth will soon be boosted to $1.37 billion (£960 million), according to the report.
The company, which accounts for a 30 per cent share of the market, flies to 47 locations in Vietnam and Asia, including Seoul, Bangkok and Singapore.
Tja, je kan niet anders dan concluderen dat ze het gat in de markt heeft gevonden en daar op een briljante manier gebruik van heeft gemaakt.
En ik moet toegeven, als ik het personeel van VietJet vergelijk met dat van Vietnam Airlines, dan zien ze er toch op zijn minst vriendelijker uit....
Wordt (uiteraard) vervolgd.
Mijn eerste gedachte was dat het nieuwe en aantrekkelijke uniform van het cabinepersoneel (zie FredVN in "Vietnam" ) de omzet blijkbaar zodanig omhoog heeft laten schieten, dat deze grote uitbreiding van de luchtvloot noodzakelijk is.
Dit bleek echter dichter bij de waarheid dan verwacht.Googlen op “VietJet bikini” leverde een hele serie afbeeldingen op, die een uitgekiende marketingstrategie suggereerden. Na verder zoeken blijkt dat ook te kloppen: Zie o.a.
Woman set to become Vietnam's first female billionaire - thanks to her bikini airline
en
in VietJet: From latex rubber queen to bikini billionaire the sky's the limit for Nguyen Thi Phuong geeft de eigenaresse zelf een kort commentaar:
VietJet: From latex rubber queen to bikini billionaire the sky's the limit for Nguyen Thi Phuong
Entrepreneur Nguyen Thi Phuong Thao is set to become Vietnam's first female billionaire, after creating an airline company staffed by bikini-clad flight attendants. Thao's wealth is soon set to exceed $1 billion, according to the Bloomberg Billionaire's Index, with the majority of her wealth derived from her airline company VietJet and real estate holdings in Ho Chi-Min City.
VietJet is known for staffing its inaugural flights to beach destinations with attractive female flight attendants wearing bikinis, who also feature in the company's calendar and publicity campaigns.
In an interview, Thao said the company was empowering to women in a culture dominated by conservative values. "You have the right to wear anything you like, either the bikini or the traditional ao dai," she said, referring to the traditional long tunic. "We don't mind people associating the airline with the bikini image. If that makes people happy, then we are happy," Thao told Bloomberg.
The country's only privately owned airline, VietJet is expected to become Vietnam's biggest domestic carrier in 2016, according to CAPA Centre for Aviation.
Thao made her first million at 21 by trading fax machines and latex rubber and, with VietJet about to go public, her wealth will soon be boosted to $1.37 billion (£960 million), according to the report.
The company, which accounts for a 30 per cent share of the market, flies to 47 locations in Vietnam and Asia, including Seoul, Bangkok and Singapore.
Tja, je kan niet anders dan concluderen dat ze het gat in de markt heeft gevonden en daar op een briljante manier gebruik van heeft gemaakt.
En ik moet toegeven, als ik het personeel van VietJet vergelijk met dat van Vietnam Airlines, dan zien ze er toch op zijn minst vriendelijker uit....
Wordt (uiteraard) vervolgd.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.379
Ton 2 – Rondje landelijk (1) (april 2016)
Om een dagje te kunnen genieten in Vietnam, hoeft het niet spectaculair te zijn. Zo maakte ik een fietstochtje op de mountainbike van Fred. Hij had een route voor mij uitgetekend in de omgeving waar hij woont met Minh. Heb m’n ervaringen in het navolgende verhaaltje weergegeven:
Alleen al de heerlijke uitgestrektheid om je heen is al een belevenis, de bergen rondom aan de horizon, de landerijen, de huisjes en het groen.
Allereerst passeerde ik akkers die door de warmte wel wat droog waren maar er groeit voldoende.
Een kolonie eenden kuiert rond over de akkers om even later een Vietnamese “cowboy” tegen te komen die z’n kudde bij elkaar probeerde te houden.
Regelmatig passeer je kleine dorpjes of losstaande huisjes omgeven door wat palmbomen of een nat rijstveldje. Wat een rust heerst hier, het contact met de wereld wordt hier o.a. onderhouden door schotelantennes. Af en toe passeer je een begraafplaats die middenin de landerijen liggen.
Morgen het vervolg.
Om een dagje te kunnen genieten in Vietnam, hoeft het niet spectaculair te zijn. Zo maakte ik een fietstochtje op de mountainbike van Fred. Hij had een route voor mij uitgetekend in de omgeving waar hij woont met Minh. Heb m’n ervaringen in het navolgende verhaaltje weergegeven:
Alleen al de heerlijke uitgestrektheid om je heen is al een belevenis, de bergen rondom aan de horizon, de landerijen, de huisjes en het groen.
Allereerst passeerde ik akkers die door de warmte wel wat droog waren maar er groeit voldoende.
Een kolonie eenden kuiert rond over de akkers om even later een Vietnamese “cowboy” tegen te komen die z’n kudde bij elkaar probeerde te houden.
Regelmatig passeer je kleine dorpjes of losstaande huisjes omgeven door wat palmbomen of een nat rijstveldje. Wat een rust heerst hier, het contact met de wereld wordt hier o.a. onderhouden door schotelantennes. Af en toe passeer je een begraafplaats die middenin de landerijen liggen.
Morgen het vervolg.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.380
Ton 2 – Rondje landelijk (2) (april 2016)
Door de brandende zon en het fietsen duurt het niet lang of je t-shirt is doordrenkt van het zweet. Een schooljongen in z’n schooluniform die even later met mij oprijdt, schijnt daar geen last van te hebben. Hij groet mij met: “Hi Sir, where are you come from? en…..”What’s your name?. Zou hij Engels op school krijgen? is mijn gedachten. Maar verder gaat z’n vocabulaire blijkbaar niet. Hij laat mij weten Hoi te heten. Mijn fietstempo schijnt te traag voor hem te zijn want even later laat hij weten “I Go home”. Ik groet hem dan ook met een toepasselijk: “oké, hoi Hoi…..”
Ik passeer onderweg de bruggetjes die Fred mij in z’n routebeschrijving als ijkpunten aangaf.
Zo nader ik langzamerhand de omgeving weer van de woning van Fred. Veel woningen worden omringd door struiken met prachtige bloemen.
Langs de weg liggen bergen gepelde kokosnoten en de bananenbomen hangen vol met trossen bananen. Bij terugkomst is het eerste wat ik deed was bij de ventilator gaan zitten om weer op de juiste temperatuur te komen na het fietstochtje. Maar wat was dat fietstochtje heerlijk, zo relaxed en dé manier om echt een stukje Vietnam op te snuiven. Zoals ik al eerder zei: “het hoeft niet spectaculair te zijn. Ook van kleine activiteiten als deze kun je heerlijk genieten…..
Door de brandende zon en het fietsen duurt het niet lang of je t-shirt is doordrenkt van het zweet. Een schooljongen in z’n schooluniform die even later met mij oprijdt, schijnt daar geen last van te hebben. Hij groet mij met: “Hi Sir, where are you come from? en…..”What’s your name?. Zou hij Engels op school krijgen? is mijn gedachten. Maar verder gaat z’n vocabulaire blijkbaar niet. Hij laat mij weten Hoi te heten. Mijn fietstempo schijnt te traag voor hem te zijn want even later laat hij weten “I Go home”. Ik groet hem dan ook met een toepasselijk: “oké, hoi Hoi…..”
Ik passeer onderweg de bruggetjes die Fred mij in z’n routebeschrijving als ijkpunten aangaf.
Zo nader ik langzamerhand de omgeving weer van de woning van Fred. Veel woningen worden omringd door struiken met prachtige bloemen.
Langs de weg liggen bergen gepelde kokosnoten en de bananenbomen hangen vol met trossen bananen. Bij terugkomst is het eerste wat ik deed was bij de ventilator gaan zitten om weer op de juiste temperatuur te komen na het fietstochtje. Maar wat was dat fietstochtje heerlijk, zo relaxed en dé manier om echt een stukje Vietnam op te snuiven. Zoals ik al eerder zei: “het hoeft niet spectaculair te zijn. Ook van kleine activiteiten als deze kun je heerlijk genieten…..
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.381
Verkeer
Tijdens de spits staan er bij de grote kruispunten agenten(??) die het verkeer er opmerkzaam op maken dat de verkeerslichten rood zijn. Ja, ja, bijna iedereen hier is nog erger kleurenblind dan ik al ben, zeker als het stoplichten betreft. Hoewel, net als in NL rij ik notoir te hard, maar stop voor elk stoplicht. Regelmatig sta ik dan zo ongeveer als enige te wachten.
Op de eerste foto is hij helaas net buiten beeld. Ik moet toegeven, het helpt wel.
Tja, en wat deze agent(??) staat te doen???
Dit hummeltje bij de villawijk -Made in Vietnam stond erop- stond helaas teveel ingebouwd om een goede foto van te kunnen maken. Jammer, want ik had nog nooit zoiets gezien.
Tijdens de spits staan er bij de grote kruispunten agenten(??) die het verkeer er opmerkzaam op maken dat de verkeerslichten rood zijn. Ja, ja, bijna iedereen hier is nog erger kleurenblind dan ik al ben, zeker als het stoplichten betreft. Hoewel, net als in NL rij ik notoir te hard, maar stop voor elk stoplicht. Regelmatig sta ik dan zo ongeveer als enige te wachten.
Op de eerste foto is hij helaas net buiten beeld. Ik moet toegeven, het helpt wel.
Tja, en wat deze agent(??) staat te doen???
Dit hummeltje bij de villawijk -Made in Vietnam stond erop- stond helaas teveel ingebouwd om een goede foto van te kunnen maken. Jammer, want ik had nog nooit zoiets gezien.
jaap43
MF veteraan
Fred,
Kijk eens hier: Citroën La Dalat – First Car Made In Vietnam - Vietnam, Cambodia Adventure Travel & Tours
Jaap.
Kijk eens hier: Citroën La Dalat – First Car Made In Vietnam - Vietnam, Cambodia Adventure Travel & Tours
Jaap.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.383
Jaap, bedankt!! Geweldige link. Ik heb dus echt iets unieks gezien.
De link onderaan naar Citroen DS in Vietnam geeft een hele serie schitterende foto’s.
Onderaan deze laatste pagina weer een serie links met prachtige oude foto’s. Ik heb ze genoteerd en ga deze binnenkort op mijn gemak bekijken.
Een voorproefje voor de oudere MF-ers, die de fiets onmiddellijk zullen herkennen:
De link onderaan naar Citroen DS in Vietnam geeft een hele serie schitterende foto’s.
Onderaan deze laatste pagina weer een serie links met prachtige oude foto’s. Ik heb ze genoteerd en ga deze binnenkort op mijn gemak bekijken.
Een voorproefje voor de oudere MF-ers, die de fiets onmiddellijk zullen herkennen:
jaap43
MF veteraan
Fred,
Gevonden door in Google bij afbeeldingen als zoekterm <citroen vietnam> in te typen en dan plaatjes kijken.
Jaap.
Gevonden door in Google bij afbeeldingen als zoekterm <citroen vietnam> in te typen en dan plaatjes kijken.
Jaap.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.385
Obama
In FredVN in "Vietnam" stond het verslag van de bierlurkende Obama.
Wie wil zien hoe het er verder aan toe ging moet zeker even op Obama eats like a local in Hanoi during landmark Vietnam visit
kijken. Meer foto’s, ook hoe het buiten was.
In FredVN in "Vietnam" stond het verslag van de bierlurkende Obama.
Wie wil zien hoe het er verder aan toe ging moet zeker even op Obama eats like a local in Hanoi during landmark Vietnam visit
kijken. Meer foto’s, ook hoe het buiten was.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.386
The End
En wat laatste foto’s van de omgeving van mijn hotel in HCM na de oogoperatie. Het begint wat te vervelen? Mooi, dat was ook mijn gemoedstoestand bij het maken van al deze foto’s. Ik bedoel, na een paar weken op een hotelkamer waarvan de eerste week grotendeels plat op je buik naar één kant kijkend en de tweede week in mijn eentje (Minh was naa Amerika) maar dan gelukkig wel iets meer mogen rondwandelen, maakt je ongeveer rijp voor een dwangbuis.
Dus nog maar wat architectuur....
Op de vraag wat dit is moet ik helaas het antwoord schuldig blijven. De witte beelden staan in een soort halve cirkel gewoon op een grasveld. Tja, zeg het maar....
Het boodschappenwagentje annex gastentaxi van het hotel.
Wat opviel was dat ik in de nabije omgeving van het hotel zeker 5-6 Taekwondo-scholen heb gezien. Voorzichtig aan dus als je ooit in die omgeving verzeild raakt..
Kiai!!!
En deze kreet past perfect bij het hakken op allerlei uitwassen, dat ik vanaf morgen weer met veel genoegen vervolg.
En wat laatste foto’s van de omgeving van mijn hotel in HCM na de oogoperatie. Het begint wat te vervelen? Mooi, dat was ook mijn gemoedstoestand bij het maken van al deze foto’s. Ik bedoel, na een paar weken op een hotelkamer waarvan de eerste week grotendeels plat op je buik naar één kant kijkend en de tweede week in mijn eentje (Minh was naa Amerika) maar dan gelukkig wel iets meer mogen rondwandelen, maakt je ongeveer rijp voor een dwangbuis.
Dus nog maar wat architectuur....
Op de vraag wat dit is moet ik helaas het antwoord schuldig blijven. De witte beelden staan in een soort halve cirkel gewoon op een grasveld. Tja, zeg het maar....
Het boodschappenwagentje annex gastentaxi van het hotel.
Wat opviel was dat ik in de nabije omgeving van het hotel zeker 5-6 Taekwondo-scholen heb gezien. Voorzichtig aan dus als je ooit in die omgeving verzeild raakt..
Kiai!!!
En deze kreet past perfect bij het hakken op allerlei uitwassen, dat ik vanaf morgen weer met veel genoegen vervolg.
Een boos mens zou zeggen, communisme live, een baan als staatelijke op-het-stoplicht-wijzer
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.389
Vietnam Airlines
Mijn tirades over Vietnam Airlines zijn inmiddels genoegzaam bekend. Niettemin zien ze toch elke keer weer kans om mij met wat nieuws te verrassen. De ellende van de vlucht na mijn operatie van HCM naar huis.
Inchecken
Dit is nog steeds de eerder beschreven “intelligente procedure”: opstellen tussen zig-zag linten en aan het eind wordt je door een medewerker m/v naar een bepaalde balie gewezen. De briljante jongeman, die ditmaal deze uiterst verantwoordelijke taak mocht uitvoeren stuurde ons naar loket 10.
Wat meteen protesten uitlokte van zeker 20 personen, die daar al in een aparte rij stonden te wachten voor datzelfde loket. Ja, ja, zoiets heet nu organiseren! Ik terug naar het jongmens, die stug en stijf bij zijn “balie 10” bleef. Uiteraard: anders lijdt hij gezichtsverlies. Aangezien ik met een 20-tal inmiddels redelijk verontwaardigde dames en heren niet zelf van alles en nog wat wilde verliezen heb ik eerst een kort praatje met deze personen gemaakt: vriendelijk lachend, heel verontschuldigend, de schuld bij die organisatorische nitwit gelegd. Een aantal spraken goed Engels en begrepen mijn standpunt ook wel, net zoals ik dat van hun begreep. Dus heb ik het knulletje vervolgens wat opdringeriger aangepakt. Ik was groter (en vooral pissiger). Net op dat moment werd hij door zijn collega’s gered: een dame ging achter balie nr. 9 zitten en Minh schoof onmiddellijk door.
Maar het blijft een gigantische organisatorische puinhoop. Op zich is de procedure misschien niet eens zo slecht. Alleen ze verkloten het volledig bij de uitvoering.
Security
Als je bent ingecheckt en je koffer staat op de band wordt je, na het in ontvangst nemen van je boardingpas, vriendelijk doch dringend verzocht naar het einde van de hal te gaan alwaar de inhoud van je koffer gescand zal worden.
Minh kwam hoofdschuddend terug: de dame achter de monitor zat naar alles te kijken, behalve naar de monitor, waar de –overigens onschuldige- inhoud van onze koffer te zien was.
Het controleren van de handbagage ging al niet veel beter. De door Minh in Taipei voor mij gekochte fles drank, die in haar trolley zat, werd blijkbaar niet opgemerkt, evenals de fles vloeistof voor mijn contactlenzen in mijn rugzak.
En de dames en heren cabinepersoneel liepen zo snel tijdens het controleren, dat de nog in gebruik zijnde smartphones niet eens werden opgemerkt. Over gordels etc. zullen we dan maar zwijgen.
De volgende keer toch maar VietJet???
Mijn tirades over Vietnam Airlines zijn inmiddels genoegzaam bekend. Niettemin zien ze toch elke keer weer kans om mij met wat nieuws te verrassen. De ellende van de vlucht na mijn operatie van HCM naar huis.
Inchecken
Dit is nog steeds de eerder beschreven “intelligente procedure”: opstellen tussen zig-zag linten en aan het eind wordt je door een medewerker m/v naar een bepaalde balie gewezen. De briljante jongeman, die ditmaal deze uiterst verantwoordelijke taak mocht uitvoeren stuurde ons naar loket 10.
Wat meteen protesten uitlokte van zeker 20 personen, die daar al in een aparte rij stonden te wachten voor datzelfde loket. Ja, ja, zoiets heet nu organiseren! Ik terug naar het jongmens, die stug en stijf bij zijn “balie 10” bleef. Uiteraard: anders lijdt hij gezichtsverlies. Aangezien ik met een 20-tal inmiddels redelijk verontwaardigde dames en heren niet zelf van alles en nog wat wilde verliezen heb ik eerst een kort praatje met deze personen gemaakt: vriendelijk lachend, heel verontschuldigend, de schuld bij die organisatorische nitwit gelegd. Een aantal spraken goed Engels en begrepen mijn standpunt ook wel, net zoals ik dat van hun begreep. Dus heb ik het knulletje vervolgens wat opdringeriger aangepakt. Ik was groter (en vooral pissiger). Net op dat moment werd hij door zijn collega’s gered: een dame ging achter balie nr. 9 zitten en Minh schoof onmiddellijk door.
Maar het blijft een gigantische organisatorische puinhoop. Op zich is de procedure misschien niet eens zo slecht. Alleen ze verkloten het volledig bij de uitvoering.
- In plaats van mensen naar een balie te sturen waar het inchecken vrijwel voltooid is maken ze rijtjes bij elke balie. Je kan er soms nauwelijks langs, als je pech hebt zoals wij een vorige keer dan heeft de inchecker vóór jer problemen en duurt het een hele tijd voor deze klaar is. Naar een andere balie? Zinloos, daarvoor zijn alle rijtjes te lang.
- Er worden mensen naar een balie gestuurd waar vanaf een andere kant al een hele rij staat te wachten.
- Mensen moeten vóór en na het inchecken proberen om zich met hun bagagekar langs/door/tussen alle andere rijen te worstelen, en daar is eigenlijk geen plaats voor.
- Als mensen te laat zijn krijgen ze voorrang en/of mogen uit de rij onder de linten door naar een balie. Ofwel, als je op tijd bent mag je als straf nog langer wachten. (Dit is natuurlijk wel de oplossing als je geen zin hebt om een uur in zo’n rij te staan ).
Security
Als je bent ingecheckt en je koffer staat op de band wordt je, na het in ontvangst nemen van je boardingpas, vriendelijk doch dringend verzocht naar het einde van de hal te gaan alwaar de inhoud van je koffer gescand zal worden.
Minh kwam hoofdschuddend terug: de dame achter de monitor zat naar alles te kijken, behalve naar de monitor, waar de –overigens onschuldige- inhoud van onze koffer te zien was.
Het controleren van de handbagage ging al niet veel beter. De door Minh in Taipei voor mij gekochte fles drank, die in haar trolley zat, werd blijkbaar niet opgemerkt, evenals de fles vloeistof voor mijn contactlenzen in mijn rugzak.
En de dames en heren cabinepersoneel liepen zo snel tijdens het controleren, dat de nog in gebruik zijnde smartphones niet eens werden opgemerkt. Over gordels etc. zullen we dan maar zwijgen.
De volgende keer toch maar VietJet???
Laatst bewerkt:
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.391
VietJet (1)
De post van gisteren met de afsluitende vraag was al geschreven vóór we de trip van maandag een week of wat geleden naar HCM voor controle van mijn oog hadden geboekt. En ja, het is VietJet geworden. Een aantal redenen.
Financieel.
Ze zijn veel goedkoper dan Vietnam Airlines. En omdat de extra kosten rond de oogoperatie (eigen risico, hotel, taxies, vliegreizen) er nogal hebben ingehakt, was dit een sterk argument.
Vertrektijden
Met name de vertrektijd vanuit Nha Trang was voor ons erg gunstig: rond 11:00 i.p.v. 12:00 met VA. Dat betekende een aankomst rond 12:00, perfecte tijd voor lunchen en dan zonder haasten rond 14:00 in het American Eye Center.
Nieuwsgierigheid
Zelf was ik met name erg nieuwsgierig naar de kwaliteit van het gehele product van deze prijsvechter. Ok, ok, en naar de uniformen.
Details heenvlucht
Om meteen maar met het belangrijkste te beginnen: heren, geen bikini te bekennen.
Inchecken in Nha Trang
Vlotjes en geroutineerd.
LET OP!. Er wordt streng gecontroleerd op het gewicht van de handbagage, dit mag max. 7,5 kg. zijn. Dat ons incheckten toch nog lang duurde lag aan het groepje voor ons, die teveel handbagae hadden en die discussie duurde als goede Vietnamezen zijnde erg lang. Ook hier gold weer als altijd: de andere rij is altijd sneller.
Security in Nha Trang
Over het algemeen zijn de dames en heren security voornamelijk kortaf maar wel redelijk correct. Dit keer had ik een blaffende bitch die me luid toebeet “PUT IN” toen mijn rugzak vóór de lopende band bleef liggen. Omdat ik ruim op tijd was (ik ken de risico’s bij dit soort arrogante machtswellustelingetjes: “openmaken die rugzak...”) en ik gigantisch de pest in heb als ze tegen me gaan blaffen heb ik het mens op dezelfde luide en blaffende toon geantwoord: “QUIET! I AM NOT YOUR LITTLE BROTHER”. En op normale toon er achteraan: “idiot”.
Gezien de reactie ben ik bang dat “put in” de enige 2 woorden Engels zijn, die het kreng beheerst. Ze maakte ook al geen bijster intelligente indruk.
Vliegtuig
De stoelen staan een stuk dichter op elkaar dan bij VA. Als je door het gangpad naar voren of achteren kijkt maakt het een massieve indruk. Mogelijk daarom was het op de terugvlucht niet mogelijk om de rugleuning naar achteren te zetten.
Cabinepesoneel
De cabinepersoneelsselectiecommissieleden hebben voortreffelijk werk verricht. Mrs Nga FredVN in "Vietnam" zou vanuit haar ervaring ongetwijfeld andere suggesties over de selectieprocedure hebben, maar dat doet niets af aan mijn conclusie en het resultaat.
De dames (over de heren kan ik wat moeilijker oordelen) zien er absoluut veel beter uit dan die van Vietnam Airlines. Ik weet daar wel minstens één reden voor maar dat is terras/Dalatwijn. Ze zijn ook vriendelijker en absoluut veel actiever: ze helpen met bagage, verplaatsen zonodig de bagage om de ruimte beter te vullen, controleren veel nauwkeuriger etc. Kortom echt vele klassen beter dan VA.
De vlucht
Bij VA krijg je een vochtige tissue en een klein flesje water. Bij VietJet niets. Maar daar staat tegenover dat je wel eten, koffie en andere dranken kunt bestellen tegen vrij redelijke prijzen. Bv. koffie VND 20.000 en noedels met vlees VND 55.000. Wat mij betreft is ook dit duidelijk beter geregeld dan bij VA..
Geniet nog even: morgen de terugvlucht.
De post van gisteren met de afsluitende vraag was al geschreven vóór we de trip van maandag een week of wat geleden naar HCM voor controle van mijn oog hadden geboekt. En ja, het is VietJet geworden. Een aantal redenen.
Financieel.
Ze zijn veel goedkoper dan Vietnam Airlines. En omdat de extra kosten rond de oogoperatie (eigen risico, hotel, taxies, vliegreizen) er nogal hebben ingehakt, was dit een sterk argument.
Vertrektijden
Met name de vertrektijd vanuit Nha Trang was voor ons erg gunstig: rond 11:00 i.p.v. 12:00 met VA. Dat betekende een aankomst rond 12:00, perfecte tijd voor lunchen en dan zonder haasten rond 14:00 in het American Eye Center.
Nieuwsgierigheid
Zelf was ik met name erg nieuwsgierig naar de kwaliteit van het gehele product van deze prijsvechter. Ok, ok, en naar de uniformen.
Details heenvlucht
Om meteen maar met het belangrijkste te beginnen: heren, geen bikini te bekennen.
Inchecken in Nha Trang
Vlotjes en geroutineerd.
LET OP!. Er wordt streng gecontroleerd op het gewicht van de handbagage, dit mag max. 7,5 kg. zijn. Dat ons incheckten toch nog lang duurde lag aan het groepje voor ons, die teveel handbagae hadden en die discussie duurde als goede Vietnamezen zijnde erg lang. Ook hier gold weer als altijd: de andere rij is altijd sneller.
Security in Nha Trang
Over het algemeen zijn de dames en heren security voornamelijk kortaf maar wel redelijk correct. Dit keer had ik een blaffende bitch die me luid toebeet “PUT IN” toen mijn rugzak vóór de lopende band bleef liggen. Omdat ik ruim op tijd was (ik ken de risico’s bij dit soort arrogante machtswellustelingetjes: “openmaken die rugzak...”) en ik gigantisch de pest in heb als ze tegen me gaan blaffen heb ik het mens op dezelfde luide en blaffende toon geantwoord: “QUIET! I AM NOT YOUR LITTLE BROTHER”. En op normale toon er achteraan: “idiot”.
Gezien de reactie ben ik bang dat “put in” de enige 2 woorden Engels zijn, die het kreng beheerst. Ze maakte ook al geen bijster intelligente indruk.
Vliegtuig
De stoelen staan een stuk dichter op elkaar dan bij VA. Als je door het gangpad naar voren of achteren kijkt maakt het een massieve indruk. Mogelijk daarom was het op de terugvlucht niet mogelijk om de rugleuning naar achteren te zetten.
Cabinepesoneel
De cabinepersoneelsselectiecommissieleden hebben voortreffelijk werk verricht. Mrs Nga FredVN in "Vietnam" zou vanuit haar ervaring ongetwijfeld andere suggesties over de selectieprocedure hebben, maar dat doet niets af aan mijn conclusie en het resultaat.
De dames (over de heren kan ik wat moeilijker oordelen) zien er absoluut veel beter uit dan die van Vietnam Airlines. Ik weet daar wel minstens één reden voor maar dat is terras/Dalatwijn. Ze zijn ook vriendelijker en absoluut veel actiever: ze helpen met bagage, verplaatsen zonodig de bagage om de ruimte beter te vullen, controleren veel nauwkeuriger etc. Kortom echt vele klassen beter dan VA.
De vlucht
Bij VA krijg je een vochtige tissue en een klein flesje water. Bij VietJet niets. Maar daar staat tegenover dat je wel eten, koffie en andere dranken kunt bestellen tegen vrij redelijke prijzen. Bv. koffie VND 20.000 en noedels met vlees VND 55.000. Wat mij betreft is ook dit duidelijk beter geregeld dan bij VA..
Geniet nog even: morgen de terugvlucht.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.392
VietJet (2)
In totaliteit waren we positief verrast op de heenvlucht en mompelden we al iets over “vaste klantenkaarten”. Ik had, als altijd hier in Vietnam, beter moeten weten.
Details terugvlucht
Om meteen maar met het belangrijkste te beginnen: heren, ook nu geen bikini te bekennen.
Inchecken in HCM
Je houdt het niet voor mogelijk maar dit is echt een twee keer zo grote puinhoop als de gigantische rotzooi die ze er bij VA van weten te maken.
Allereerst zijn er 2 groepen, elk met een eigen opstelrij: met en zonder bagage. Aangezien Vietnamezen een begrip als handbagage erg ruim interpreteren breek je in de zonder-bagage-rij zo ongeveer je nek over alle pakken, dozen, koffer-formaat-trolleys etc.
Dat is nog tot daar aan toe, maar netjes iin een rij gaan staan is aan de meeste Vietnamezen niet besteedt. Dus kruipt er om de haverklap iemand onder het lint door en gaat voor je staan. Samen met een Vietnamees achter me waren we op een gegeven moment zo ver, dat iedereen, die bukte, een zwieper terug kreeg.
Het personeel doet er weinig aan. De eerste keer dat ik de dame riep, die er rond liep, mompelde ze nog wel iets. De tweede keer reageerde ze niet eens. Ik heb toen een vrij dwingende armbeweging gemaakt, waarop ze een mannelijke collega stuurde. En alle eer, deze –redelijk forse- knaap was goed.
Wat ook niet echt meehelpt is, dat bij groepjes maar 1 persoon in de rij gaat staan. Als die bijna aan de beurt is komen er meteen een stuk of 10 bij staan, ongetwijfeld ook die niet bij die groep behoren.
Toen we uiteindelijk in de rij voor de balie stonden ging de knaap, die achter ons stond, ineens voor ons staan. Die heb ik bij zijn rugzakje gepakt en teruggezwiept. Met een vriendelijke glimlach zei hij vanaf een paar meter “sorry”. Was ook heel verstandig van hem: ik was een kop groter (kun je nagaan) en inmiddels niet meer helemaal toerekeningsvatbaar.
Ik heb er op zich geen problemen mee om in een rij te moeten wachten. Als dit gewoon netjes en eerlijk gebeurt sta ik die tijd rustig uit. Maar hier in Vietnam is voordringen de nationale cultuur. En als de gehele organisatie er omheen slechter is dan in de eerste de beste Afrikaanse bananenrepubliek, tja dan kan mijn commentaar tegen de manager(?) nog wel eens tamelijk ongezouten zijn.
Security in HCM
Dit is een aparte voor VietJet. Ook hier de zigzag-linten om op te stellen voor de douane, wat ik zelf hier heel goed vind werken. Omdat er twee douanebeambten zitten en er daarna twee banden zijn voor doorlichten van de bagage loopt dat daar eigenlijk vrij soepel en zijn mensen minder snel geneigd om onder de linten door te kruipen om voor te dringen. Althans, toen wij er waren....
Meestal zitten de dames en heren douaniers met een heel strak gezicht in de paspoorten te bladeren. Een lachje kan er nauwelijk af, laat staan een groet. Ik vind het altijd een sport om minimaal iets van een reactie te ontlokken. Ik koos dus van de twee de meest arrogante en strak voor zich uit kijkende kop.
Fout!
Bij mijn eerste opmerking een lach van oor tot oor en een uiterst vriendelijke begroeting terug. Ja zeg, zo is het geen sport meer.....
Vertraging
De terugvlucht had uiteindelijk 1½ uur vertraging. Dat werd opgebouwd met telkens 10-15 minuten. Reden was o.a. dat het vliegruig te laat arriveerde. Als laatste een vertraging van een ½ uur wegens een lekke band! Reparatie duurde langer dan verwacht volgens de piloot.
Volgende keer weer?
Eerst maar eens een vergelijking maken tussen Vietnam Airlines en VietJet. Misschien plaats ik die ook nog wel hier.
PS. Late post vandaag: van ca. 06:00 - ca. 17:30 geen elektriciteit.
In totaliteit waren we positief verrast op de heenvlucht en mompelden we al iets over “vaste klantenkaarten”. Ik had, als altijd hier in Vietnam, beter moeten weten.
Details terugvlucht
Om meteen maar met het belangrijkste te beginnen: heren, ook nu geen bikini te bekennen.
Inchecken in HCM
Je houdt het niet voor mogelijk maar dit is echt een twee keer zo grote puinhoop als de gigantische rotzooi die ze er bij VA van weten te maken.
Allereerst zijn er 2 groepen, elk met een eigen opstelrij: met en zonder bagage. Aangezien Vietnamezen een begrip als handbagage erg ruim interpreteren breek je in de zonder-bagage-rij zo ongeveer je nek over alle pakken, dozen, koffer-formaat-trolleys etc.
Dat is nog tot daar aan toe, maar netjes iin een rij gaan staan is aan de meeste Vietnamezen niet besteedt. Dus kruipt er om de haverklap iemand onder het lint door en gaat voor je staan. Samen met een Vietnamees achter me waren we op een gegeven moment zo ver, dat iedereen, die bukte, een zwieper terug kreeg.
Het personeel doet er weinig aan. De eerste keer dat ik de dame riep, die er rond liep, mompelde ze nog wel iets. De tweede keer reageerde ze niet eens. Ik heb toen een vrij dwingende armbeweging gemaakt, waarop ze een mannelijke collega stuurde. En alle eer, deze –redelijk forse- knaap was goed.
Wat ook niet echt meehelpt is, dat bij groepjes maar 1 persoon in de rij gaat staan. Als die bijna aan de beurt is komen er meteen een stuk of 10 bij staan, ongetwijfeld ook die niet bij die groep behoren.
Toen we uiteindelijk in de rij voor de balie stonden ging de knaap, die achter ons stond, ineens voor ons staan. Die heb ik bij zijn rugzakje gepakt en teruggezwiept. Met een vriendelijke glimlach zei hij vanaf een paar meter “sorry”. Was ook heel verstandig van hem: ik was een kop groter (kun je nagaan) en inmiddels niet meer helemaal toerekeningsvatbaar.
Ik heb er op zich geen problemen mee om in een rij te moeten wachten. Als dit gewoon netjes en eerlijk gebeurt sta ik die tijd rustig uit. Maar hier in Vietnam is voordringen de nationale cultuur. En als de gehele organisatie er omheen slechter is dan in de eerste de beste Afrikaanse bananenrepubliek, tja dan kan mijn commentaar tegen de manager(?) nog wel eens tamelijk ongezouten zijn.
Security in HCM
Dit is een aparte voor VietJet. Ook hier de zigzag-linten om op te stellen voor de douane, wat ik zelf hier heel goed vind werken. Omdat er twee douanebeambten zitten en er daarna twee banden zijn voor doorlichten van de bagage loopt dat daar eigenlijk vrij soepel en zijn mensen minder snel geneigd om onder de linten door te kruipen om voor te dringen. Althans, toen wij er waren....
Meestal zitten de dames en heren douaniers met een heel strak gezicht in de paspoorten te bladeren. Een lachje kan er nauwelijk af, laat staan een groet. Ik vind het altijd een sport om minimaal iets van een reactie te ontlokken. Ik koos dus van de twee de meest arrogante en strak voor zich uit kijkende kop.
Fout!
Bij mijn eerste opmerking een lach van oor tot oor en een uiterst vriendelijke begroeting terug. Ja zeg, zo is het geen sport meer.....
Vertraging
De terugvlucht had uiteindelijk 1½ uur vertraging. Dat werd opgebouwd met telkens 10-15 minuten. Reden was o.a. dat het vliegruig te laat arriveerde. Als laatste een vertraging van een ½ uur wegens een lekke band!
Reparatie duurde langer dan verwacht volgens de piloot.Volgende keer weer?
Eerst maar eens een vergelijking maken tussen Vietnam Airlines en VietJet. Misschien plaats ik die ook nog wel hier.
PS. Late post vandaag: van ca. 06:00 - ca. 17:30 geen elektriciteit.
Ik dacht al dat er iets mis was met je,iedere ochtend word ik wakker,en lees je topic met een bakkie.Ik miste je al....dat voordringen,dat is hier ook niet normaal meer,word steeds erger ook denk ik.Ik ben me trouwens aan het oriënteren voor volgend jaar,voor de vakantie.Ben op zoek via internet,en het word toch alleen een vlucht,de rest ga ik zelf regelen,ben toch teveel op mezelf,en ik heb niks met toeristisch gedoe.Bedankt ook voor je toevoegingen van Ton,dat zijn nou net de dingen die ik wil,lekker Vietnam ontdekken.Fiets-ritjes,misschien zelf een motor huren daar,en me in het hectische verkeer storten daar.Groetjes en tot morgen,Coert. 
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.394
In de zomer gebeurt dat wel vaker. De elektriciteit wordt hier opgewekt middels waterkracht, en in de zomer is er vaak minder water. Er is dan zo gemiddeld 1-2 keer/14 dagen de gehele dag geen prik. Vervelend als het heet is (zoals al een tijdje hier (geen ventilator)) of je elektriciteit nodig hebt (zoals elke vrijdag (=werkdag)).
Zoals ik al eerder schreef, het is heel goed zelf te doen. Gewoon het topic nog een keer selectief doorlezen, d.w.z. alleen die posts, die echt op het reizen betrekking hebben. En daarna nadenken over periode, aantal weken, soort reis, route etc. We horen het wel.
Zoals ik al eerder schreef, het is heel goed zelf te doen. Gewoon het topic nog een keer selectief doorlezen, d.w.z. alleen die posts, die echt op het reizen betrekking hebben. En daarna nadenken over periode, aantal weken, soort reis, route etc. We horen het wel.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.395
Het is hier Almelo niet
Omdat hier in deze landelijke omgeving meestal weinig gebeurt in tegenstelling tot Almelo (Herman Finkers: “een stoplicht springt op rood, een ander weer op groen. In Almelo is altijd wat te doen.”) plaats ik zo af en toe iets uit bv. nu.nl. Dat zijn dan wel artikelen, die op de één of andere manier iets met Vietnam te maken hebben (ok, ok, soms wat zijdelings).
Ter afwisseling zal ik de komende tijd ook artikelen van een Vietnamese site plaatsen. Dat betreffen dan onderwerpen, waar ik zelf ook al regelmatig in dit topic tegen ageer.
Ik laat ze in het Engels, ze zijn vaak te lang om te vertalen. Maar het is goed om te zien dat meerdere mensen zich druk maken over dezelfde zaken als ik doe.
Morgen alvast een vervolg op gisteren.
Omdat hier in deze landelijke omgeving meestal weinig gebeurt in tegenstelling tot Almelo (Herman Finkers: “een stoplicht springt op rood, een ander weer op groen. In Almelo is altijd wat te doen.”) plaats ik zo af en toe iets uit bv. nu.nl. Dat zijn dan wel artikelen, die op de één of andere manier iets met Vietnam te maken hebben (ok, ok, soms wat zijdelings).
Ter afwisseling zal ik de komende tijd ook artikelen van een Vietnamese site plaatsen. Dat betreffen dan onderwerpen, waar ik zelf ook al regelmatig in dit topic tegen ageer.
Ik laat ze in het Engels, ze zijn vaak te lang om te vertalen. Maar het is goed om te zien dat meerdere mensen zich druk maken over dezelfde zaken als ik doe.
Morgen alvast een vervolg op gisteren.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.396
Queue? No, we are Vietnamese
Normally, there are few people taking flights out of Ho Chi Minh City soon after Tet (the Lunar New Year), but not this year: On February 4 passengers were scrambling to check in at Tan Son Nhat airport. It might have been because of the long holidays and the fact that young people prefer to travel rather than stay at home with their family. Whenever it gets crowded at airports, inevitably people have to wait for long and some might even miss their flights. In this context, I want to talk about the unwillingness of Vietnamese to queue.
The lack of a queuing culture among Vietnamese has been criticized for long and critics often contrast this with the situation in developed countries like Japan, Singapore, and others. Jostling is a common scene everywhere in Vietnam: on the streets during rush hour, in supermarkets and shops, bus and ferry stations, government offices, hospitals, and schools when applying for their children. It also happens when people compete to steal flowers at festivals, for sushi promotion, and get free helmets.This has created a very bad and uncivilized image for Vietnamese and underlines their lack of community spirit and responsibility.
Maybe the reason for the scramble at the airport was the fear of missing the flight, but people were willing to shove others aside, even old or disabled people and children. They did this even though airlines had personnel on duty who gave late passengers priority for checking in. Even after checking in and getting the boarding pass, they continued to create a ruckus at the security check counter. Many did not stand in the queues but instead went straight to the front if there was no airport official or other passengers did not tell them to queue. They also breached the red line often.
On January 26 a similar messy scene was seen at Hanoi’s Noi Bai airport. There was some problem after two luggage carousels broke down. More than 700 passengers arriving on two Vietnam Airlines flights had to wait for the airport staff to deliver their luggage manually. Needless to say, the chaos lasted more than an hour with people jostling to grab their luggage though the staff tried their best to hand them over quickly after trying in vain to make the people queue up.
I and some other passengers, including two Japanese, helped the staff carry the luggage away from the door to make the delivery easier. I also tried to explain to the two Japanese that since it was just before Tet everyone has several pieces of luggage. They smiled sympathetically but still shook their heads while contemplating the rowdy scene. Airline passengers are usually well-off and knowledgeable, but these traits are nowhere to be seen when they jostle in a public place.
The idea of grabbing an advantage over others or being faster than them makes people lose self-control even when they may be aware that they are doing a bad thing. The lack of a queuing culture also indicates poor behavior in public places. In an unjust and non-transparent society, a not-so-small group of officials do not set a good example by caring about their own benefits than those of the community. It has led to selfishness in daily life.
When they jostle for an advantage over others, people are merely reacting to the daily injustices they suffer at the hands of authorities. For suffering people, thinks like queuing and other public etiquette become trivial. Queuing at an airport reflects a country’s friendliness and civility. But when we do not do it, we cannot talk about calling on people to observe social decorum.
In his New Year message, the prime minister called for reforms which act as a motive factor in the country’s development. Should he not call for reform of socio-cultural management? There should be transparency, justness, and responsibility on the part of administrative agencies. It will create a civilized society and improve the behavior of people in public places, creating motivation for social development in future.
Photo: Passengers at Ho Chi Minh City's Tan Son Nhat International Airport. Photo by Hoang Quyen
Bron: Queue? No, we are Vietnamese
Ik ben gelukkig niet de enige die zich mateloos ergert aan dit gedrag.
Normally, there are few people taking flights out of Ho Chi Minh City soon after Tet (the Lunar New Year), but not this year: On February 4 passengers were scrambling to check in at Tan Son Nhat airport. It might have been because of the long holidays and the fact that young people prefer to travel rather than stay at home with their family. Whenever it gets crowded at airports, inevitably people have to wait for long and some might even miss their flights. In this context, I want to talk about the unwillingness of Vietnamese to queue.
The lack of a queuing culture among Vietnamese has been criticized for long and critics often contrast this with the situation in developed countries like Japan, Singapore, and others. Jostling is a common scene everywhere in Vietnam: on the streets during rush hour, in supermarkets and shops, bus and ferry stations, government offices, hospitals, and schools when applying for their children. It also happens when people compete to steal flowers at festivals, for sushi promotion, and get free helmets.This has created a very bad and uncivilized image for Vietnamese and underlines their lack of community spirit and responsibility.
Maybe the reason for the scramble at the airport was the fear of missing the flight, but people were willing to shove others aside, even old or disabled people and children. They did this even though airlines had personnel on duty who gave late passengers priority for checking in. Even after checking in and getting the boarding pass, they continued to create a ruckus at the security check counter. Many did not stand in the queues but instead went straight to the front if there was no airport official or other passengers did not tell them to queue. They also breached the red line often.
On January 26 a similar messy scene was seen at Hanoi’s Noi Bai airport. There was some problem after two luggage carousels broke down. More than 700 passengers arriving on two Vietnam Airlines flights had to wait for the airport staff to deliver their luggage manually. Needless to say, the chaos lasted more than an hour with people jostling to grab their luggage though the staff tried their best to hand them over quickly after trying in vain to make the people queue up.
I and some other passengers, including two Japanese, helped the staff carry the luggage away from the door to make the delivery easier. I also tried to explain to the two Japanese that since it was just before Tet everyone has several pieces of luggage. They smiled sympathetically but still shook their heads while contemplating the rowdy scene. Airline passengers are usually well-off and knowledgeable, but these traits are nowhere to be seen when they jostle in a public place.
The idea of grabbing an advantage over others or being faster than them makes people lose self-control even when they may be aware that they are doing a bad thing. The lack of a queuing culture also indicates poor behavior in public places. In an unjust and non-transparent society, a not-so-small group of officials do not set a good example by caring about their own benefits than those of the community. It has led to selfishness in daily life.
When they jostle for an advantage over others, people are merely reacting to the daily injustices they suffer at the hands of authorities. For suffering people, thinks like queuing and other public etiquette become trivial. Queuing at an airport reflects a country’s friendliness and civility. But when we do not do it, we cannot talk about calling on people to observe social decorum.
In his New Year message, the prime minister called for reforms which act as a motive factor in the country’s development. Should he not call for reform of socio-cultural management? There should be transparency, justness, and responsibility on the part of administrative agencies. It will create a civilized society and improve the behavior of people in public places, creating motivation for social development in future.
Photo: Passengers at Ho Chi Minh City's Tan Son Nhat International Airport. Photo by Hoang Quyen
Bron: Queue? No, we are Vietnamese
Ik ben gelukkig niet de enige die zich mateloos ergert aan dit gedrag.
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.397
English exam
Spannende tijden voor Minh en nog veel meer voor 4 van haar studenten. Die hebben de afgelopen dagen eindexamen voor highschool gedaan. Gisteren waren de meesten klaar met hun examens, vandaag nog een paar “minder belangrijke” vakken als bv. geschiedenis.
Gisteravond vond Minh de opgaven van Engels op internet met antwoorden, die door docenten zijn gegeven. Dit zijn dus nog niet de officiële antwoorden.
Minh zat het hoofdschuddend en mompelend te bekijken. Een hele serie vragen over onderwerpen, die niet in het curriculum voorkomen. Minh kwam tot een globale schatting van zo’n 40%!!!
Een docent gaf aan dat dit examen een stuk moeilijker was dan vorig jaar. Volgens hem is dat gedaan om onderscheid te kunnen maken tussen de hele goede, de goede en de mindere leerlingen. Hmmm.
Voor wie het ook wil proberen zie Bài giải, đề thi Tiếng Anh THPT quốc gia 2016 Eerst komen de officieuze antwoorden (niet stiekem spieken) en dan de vragen.
Succes.
Spannende tijden voor Minh en nog veel meer voor 4 van haar studenten. Die hebben de afgelopen dagen eindexamen voor highschool gedaan. Gisteren waren de meesten klaar met hun examens, vandaag nog een paar “minder belangrijke” vakken als bv. geschiedenis.
Gisteravond vond Minh de opgaven van Engels op internet met antwoorden, die door docenten zijn gegeven. Dit zijn dus nog niet de officiële antwoorden.
Minh zat het hoofdschuddend en mompelend te bekijken. Een hele serie vragen over onderwerpen, die niet in het curriculum voorkomen. Minh kwam tot een globale schatting van zo’n 40%!!!
Een docent gaf aan dat dit examen een stuk moeilijker was dan vorig jaar. Volgens hem is dat gedaan om onderscheid te kunnen maken tussen de hele goede, de goede en de mindere leerlingen. Hmmm.
Voor wie het ook wil proberen zie Bài giải, đề thi Tiếng Anh THPT quốc gia 2016 Eerst komen de officieuze antwoorden (niet stiekem spieken) en dan de vragen.
Succes.
Pittig, gedeeltelijk moeilijke vraagstellingen ook.
de laatste en een-na-laatste bladzijde willen niet laden, dus ik ben maar tot vraag 55 gekomen.
2 fouten, ca. 25 minuten.
Vroeger hab ik ook nog kunnen vertellen waarom ieder antwoord goed is, tegenwoordig niet meer, ben de regels vergeten
de laatste en een-na-laatste bladzijde willen niet laden, dus ik ben maar tot vraag 55 gekomen.
2 fouten, ca. 25 minuten.
Vroeger hab ik ook nog kunnen vertellen waarom ieder antwoord goed is, tegenwoordig niet meer, ben de regels vergeten
FredVN
MF veteraan
- Onderwerp starter
- #2.400
Slippers
In FredVN in "Vietnam" kwam ons buurjongetje trots zijn nieuwe slippers laten zien met “verboden te stelen” erop.
Op een vraag of gestolen slippers hier een veel voorkomend probleem is, antwoordde Minh iets als: “alleen als ze mooi of duur zijn”.
Ze had ongelijk.
Bij de tandarts moet je je schoenen uittrekken en staan er eenvoudige slippers klaar om naar de praktijkruimte boven te gaan. Behalve de laatste keer een paar dagen geleden.
“Gestolen”, zuchtte de receptioniste.
In FredVN in "Vietnam" kwam ons buurjongetje trots zijn nieuwe slippers laten zien met “verboden te stelen” erop.
Op een vraag of gestolen slippers hier een veel voorkomend probleem is, antwoordde Minh iets als: “alleen als ze mooi of duur zijn”.
Ze had ongelijk.
Bij de tandarts moet je je schoenen uittrekken en staan er eenvoudige slippers klaar om naar de praktijkruimte boven te gaan. Behalve de laatste keer een paar dagen geleden.
“Gestolen”, zuchtte de receptioniste.
- Status
