Motorrijden in Azie

Ik probeer meestal rond de 6 weken te gaan.
De motor wordt niet doorverkocht maar gewoon in de garage gezet en sporadisch bereden door een familielid om hem goed te houden. Ik hou wel de km's bij en maak een foto van de stand wanneer ik weer vertrek.
De accu heb ik vervangen voor een lithium, hij kan dus maanden blijven staan.
En als ik weer kom maak ik hem weer rijdend of laat hem even rijdend maken.
Via balikbayan box stuur ik af en toe mn eigen kleding, endurobanden, goeie olie, kettingspray, nieuw plastic, accesoires etc etc.
Vind ik een goede manier om het te doen.
Wij zijn eigenlijk ook van plan om het op die manier te doen.
Mijn vrouwtje haar eerste gedacht was om hem na de vakantie telkens te laten herverkopen door een familielid, die dat er dan uiteraard een percentje aan overhoud. Maar zelf vind ik dat te omslachtig.
Ik stelde haar de manier voor hoe jullie het doen. Kon ze wel inkomen.
Dus ... wij hebben het nu in ons hoofd volgend jaar eentje aan te schaffen ... ik ben nu al opgewonden om aan die "zoektocht" te beginnen 8-)
 
Idd.
Dat aankopen/herverkopen dingetje is lastig.
Iets 2e hands kopen kost tijd en moeite, met het risico dat je een kat in de zak koopt met veel reparaties, of helemaal niets geschikts kan vinden tijdens die 4 weken dat je er bent.
Nieuw kopen en verkopen is financieel weer veel verlies lijden.
Allemaal zonde van de tijd en geld.
Ik ben erg in mn nopjes met mn 'do it all'XR daar en kan er alles mee, van boodschappen doen tot toertochten en zelfs offroad/enduro rijden in de bergen.
Ik kan er zelfs hier in NL accessoires voor kopen of aliexpress en deze opsturen via balikbayan.


Vind ik een goede manier om het te doen.
Wij zijn eigenlijk ook van plan om het op die manier te doen.
Mijn vrouwtje haar eerste gedacht was om hem na de vakantie telkens te laten herverkopen door een familielid, die dat er dan uiteraard een percentje aan overhoud. Maar zelf vind ik dat te omslachtig.
Ik stelde haar de manier voor hoe jullie het doen. Kon ze wel inkomen.
Dus ... wij hebben het nu in ons hoofd volgend jaar eentje aan te schaffen ... ik ben nu al opgewonden om aan die "zoektocht" te beginnen 8-)
 
Laatst bewerkt:
...
Ik kan er zelfs hier in NL accessoires voor kopen of aliexpress en deze opsturen via balikbayan.
Dat is natuurlijk een pluspunt. Die houd ik in mijn achterhoofd, om er bij onze keuze op te letten dat we er vanuit B idd ook "zorg" voor kunnen dragen :Y

En mijn voorkeur gaat sowieso ook uit naar een nieuwe :Y
 
De xr200 is uitgefaseerd sinds een jaar of 2.
Hij heeft 2 vervangers gekregen die meer dual sport zijn dan de xr200, de xr150 en de crf250L.

De 150 volgt de typische xr traditie, luchtgekoeld, supersimpel, maar met moderner frame en plastic. Gewicht ook iets hoger en met 17 en 19 inch ipv 21 en 18 inch, dus een lagere handzame motor.
Zadel is nu meer gericht op comfort voor 2 personen en heeft een grote actieradius. Heb er nooit op gereden maar veel bezitters zijn er erg tevreden mee.

Crf250L is nog wat zwaarder en groter maar veel meer motor, meer high end.
Hij is wat complexer met z'n injectie, electronica, waterkoeling en usd vering, maar hij rijdt als een tierelier. Ik heb hem geprobeerd op gravel wegen en de makkelijkere single tracks en ik moet zeggen dat ik geen zin had om er vanaf te stappen, offroad vond ik hem verrassend goed en stabiel, ik kon met erg hoge snelheden gewoon opgedroogde watergeulen of andere obstakels nemen, niks aan de hand.
Je ziet ze vaak 2e hands aangeboden want dit is net wat te groot, zwaar en te hoog voor een filipino, bovendien snappen ze weinig hoe om te gaan met een modernere complexere motor dus gaat ie vaak zo weer de verkoop in.
Hier ook weer een nog comfortabeler zadel voor 2 personen.
Hij is in belgie ook te koop.


Dat is natuurlijk een pluspunt. Die houd ik in mijn achterhoofd, om er bij onze keuze op te letten dat we er vanuit B idd ook "zorg" voor kunnen dragen :Y

En mijn voorkeur gaat sowieso ook uit naar een nieuwe :Y
 
Laatst bewerkt:
Na lang wachten ... knipperdeknip

... WORDT VERVOLGD ...
En na nog eens heel lang wachten :$
wil ik even onze tweede toer neerpennen.
... heb in het vorige verslag alle foto's vervangen door linkjes, want ik merkte dat het laden te lang duurde ...
Dus ... ik ga het hier ook doen met linkjes :Y


Vertrek, 11 november 2016, zelfde punt, van ons simpele hotelletje naar General Santos City, de geboortestreek van mijn vrouwtje.
Route in globaal overzicht, exacte route is mij niet meer bekend -O-

Dat was dus samen met haar oudste broer en zijn vrouw. Die laatste heeft zichzelf wel goed ingepakt, incl een sjaal ...
... niet voor de koude hoor, ze willen gewoon ten allen tijde vermijden om té bruin te worden :')

Het eerste grote deel (een kleine 60km) is in principe niet zo speciaal, gewoon de grote wegen volgen die de ene (grote) stad met de andere verbinden.
Het mooie deel van de route begint pas vanaf we niet meer zo kort langs de kust blijven rijden.

Zoals ik al zei, ik ben niet alleen dit keer, dus veel minder fotostops -O-
Maar, mijn vrouwtje doet dat al rijdende:
Foto 1
Foto 2
Foto 3
En zoals ze daar verslaafd zijn aan selfie's, moet dat natuurlijk ook onderweg _O-
Foto 4

Intussen zijn we reeds uit Davao Region, en zitten we in Soccsksargen (die spelling heb ik wel effe moeten checken ...)

Net zoals iedereen, krijgen wij allemaal honger ... en moeten we een tussenstop maken.
Foto 5
Foto 6
Foto 7

Dit is wat men hier heeft als soort van wegrestaurant. Is uiterst simpel, maar eigenlijk gewoon zo als men het daar gewoon is. Simpele tuintafels en stoelen, en tralies ipv ramen.
Foto 8
Foto 9
Tip: kan je niet tegen bedelaars? Ga dan niet aan de tralies zitten. Er komt er dan af en toe wel eens eentje langs. Mijn schoonbroer zei dat hij daarom bewust een tafel niet daar had uitgekozen omdat hij een beetje bang was dat het mij zou storen. Hij legde ook uit: "If you give them money, you have two possibilities, or they leave cuz they are happy they get money, or ten minutes later, there are 15 people near to your table .."

Kerstmis is hier nog steeds big buisiness, en vanaf begin november dragen ze hier dan ook al op veel plaatsten kerstmutsen of uniformen:
Foto 10
wel jammer, heb er enkel een wat wazige foto van, maar ik durfde niet rechtstreeks te vragen een foto van haar te nemen :P

Was allemaal hier te doen, op een kleine 90km van het vertrekpunt.
Google Maps
Daar hebben we dus met ons vieren gegeten, voorgerecht, hoofdgerecht, en nagerecht, en elk van ons nog een drietal drankjes, alles samen nog geen 15€. Kan gewoon niet slecht zijn, want het was nog lekker ook!

na een korte tijd nagenieten van de rust, rijden we weer verder, en gaan we een haven bezoeken, die gekend is voor de grote Tuna's.
Meteen ook het verste punt van de route, op ongeveer 142 km van het vertrekpunt.
Foto 11

Uiteraard is er voor de bezoekers ook drinkgelegenheid
Foto 12

Maar voor je op het terrein zelf mag, moet je van die witte botten aan doen. Gelukkig zijn ze voorzien op toeristen, en hebben ze voldoende botten in de maten boven 42, ze gaan zelfs tot 46! En je moet ermee door een "ontsmettingsbad":
Foto 13

Een van de mooiste motoren die ik op dat terrein gezien heb. Nog niets aan aangepast, en dat hoeft niet, die grote zak (rijst?), die leggen ze er gewoon achteraan op.
Foto 14
Of die ook door een of ander soort ontsmettingsbad moeten rijden, weet ik niet, maar ik vermoed van wel. Heb het daar zelfs al geweten als we met de auto richting Buda reden, we op een gegeven moment ook met de auto door zo een soort bad moesten.

Die witte botten dus ...
Foto 15

En dan nog wat andere motoren met "zijspan" die hier in veelvoud te vinden zijn:
Foto 16
Foto 17
Foto 18

Er komen hier zowel grotere als kleinere vissersboten aan, maar veel zie je uiteraard ook deze typische boten, Banka's (ik weet dat het Banka's heten, maar voor de schrijfwijze moet ik wachten tot mijn vrouwtje weer thuis is :P):
Foto 19

Harde werkers* moeten natuurlijk ook af en toe een dutje doen :Y
Foto 20
* en dat is serieus bedoeld, er wordt hier met momenten echt wel hard gewerkt

Jammer genoeg kwamen we op het verkeerde moment, en waren er geen boten die grote Tuna's kwamen lossen, we moesten ons tevreden stellen met honderden, zoniet duizenden, van deze grote emmers met kleine Tuna's.
Foto 21

In België gebruiken we transpaletten, geen idee hoe jullie dat in NL noemen, hier hebben sommigen (de beter bemiddelde bedrijfjes dan toch) er ook wel, maar de meesten gebruiken hier nog steeds self-made modellen.
Foto 22

Het wordt stillaan tijd om door te gaan, want we willen nog naar een bron gaan, waar mijn vrouw als kind nog veel vertoefd heeft, maar die "grote vis" aan de straatkant, bij de grote inrit van deze haven, daar moeten we toch nog even op de foto:
Foto 23

Wel is het jammer, de bron met de natuurlijke omgeving, is niet meer wat het was, en is nu volledig gecommercialiseerd, want ja, de mensen daar willen er natuurlijk ook wat aan verdienen als ze dat kunnen, en ach, hoe zouden we zelf zijn als we hun waren?
Foto 24
Foto 25
Foto 26
Foto 27
Foto 28
Foto 29
Foto 30
We hebben er natuurlijk lekker gezwommen, en om te eten, kan je daar gewoon bestellen en laten leveren. Dat wordt geleverd, hoe kan het ook anders, per motor, die meldt zich aan de ingang bij de bewaker, die hem dan doorlaat zonder dat hij inkom moet betalen, en jou het eten komt brengen tot aan de tafel waar je zit. Uiteraard weet die man dat hij niet van de tijd gebruik kan maken om zelf een duik te nemen, de bewaker zou het immers oftewel zien, oftewel wel eens komen kijken als hij te lang blijkt weg te blijven.

We kunnen natuurlijk niet te lang blijven, want het is nog een lange weg terug, en het wordt hier dus snel donker. En mijn schoonbroer wéét dat ik onderweg nog wat wil stoppen om wat fotootjes te maken.
Foto 31
Hier heb je een heel mooi uitzicht,
Foto 32
en op datzelfde punt, even een panoramische foto genomen 8-)
Foto 33

En niet zo ver van dat punt nog even een korte stop om wat te drinken. De zaak op zich was niet zo speciaal, was gewoon een terras aan een huis waar je wat kon eten en drinken, maar de zaak was goed gelegen en draait er heel goed ...
Een van de andere bezoekers aldaar reed er met volgende mooie pick up:
Foto 34
Na de Toyota Hilux en Isuzu D-max zowat de meest voorkomende pick ups die je hier ziet.
Verder heb je ook nog de Mazda BT-50, en nog een Nissan waarvan ik daar de naam niet meer van weet.
Hij heeft nog geen kentekenplaat, niet voor- of achteraan, maar op de achterruit staat wel een officiële sticker die zijn registratie bevestigd. Zolang zijn kentekenplaat niet beschikbaar is, mag die daar zo mee rondrijden, dat werkt daar nu eenmaal zo.

Verder naar huis, geen foto's meer, want het was donker. Het is ook echt een avontuur om daar in het donker te rijden, over een route met veel wegenwerken, waar trucks, bussen en jeepney's letterlijk overal voorrang nemen ...

Tijdens een hevige regenbui, en die kunnen daar enorm zijn, hebben we toch maar even een schuilplekje opgezocht. In dit kleine hokje hebben we met een 8 tal mensen staan schuilen.
Daar ook de laatste foto van deze rit gemaakt:
Foto 35

Daarna de laatste 28km was in één stuk gewoon weer naar huis, want we hadden droge kleren nodig _O-

Ik vond het gewoon een geweldige rit :]
De derde toer gaat het naar Samal Island, waar wij dus een stukje grond hebben, en we nog wat rekeningen moesten betalen. Daarover later meer ...

Wat ik eerlijk gezegd wél gemist heb tijdens deze toer, is het vele off road rijden ...

... Wordt vervolgd ...
 
Tegen alle verwachtingen in zal mijn vrouwtje vanochtend, rond 10:45u toch het vliegtuig opstappen.

Haar vader is overleden ...

Wel jammer, ik zelf kan niet mee om haar te steunen ;(
 
Dank julie wel!!



Verder een paar minder leuke ontwikkelingen op Mindanao, het grote zuidelijk eiland.
Die laastste toer die we gemaakt hebben zouden we op dit moment niet moeten doen. Het terrorisme steekt er fel de kop op in west-Mindanao, waar General Santos City dus ook gelegen is. Als buitenlander blijf je daar nu beter weg zelfs als je niet alleen bent. In de rest van Mindanao kan he wel reizen, maar best niet alleen. Er is staat van beleg afgekondigt, wat betekent dat politie en militairen je zomaar kunnen arresteren zonder daar een reden voor te moeten hebben.

Duterte (de president) heeft al laten weten dat hij dat probleem snel kan en zal oplossen ... we zullen zien. Hij zou ook al uitspraken als "ik kan dat zelfs in 24u tijd volledig oplossen, door het daar plat te bombarderen ..." menselijk gezien kan hij dat niet doen, maar, met Duterte weet je maar nooit.

Het zou mij niet verbazen dat er daar vroeg of laat een of ander soort van (burger)oorlog uitbreekt :X
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Deze ontwikkelingen zien er niet goed uit, helaas.
Tja, terrorisme, al van in de naoorloogse jare is het er aan de gang, maar waar niet ...
Opmerkelijk is wel dat het eind jaren 70 omtot begin jaren 80 ernstig was.
Nu op dit moment is het naar het schijnt wel heel heftig. Hopen dat het niet te lang duurt zeker?

Anderzijds, in België gebeurt het ook, in Frankrijk, Engeland, enz ...
Je kan nergens meer gaan zonder dat het kan gebeuren ...
 
Dit is wel van een andere orde hoor. Er wordt getracht van Mindanao een soort kalifaat op te richten met als doel invloed en terreur uit te oefenen en Maleisie en Indonesie te ontwrichten.

Tja, terrorisme, al van in de naoorloogse jare is het er aan de gang, maar waar niet ...
Opmerkelijk is wel dat het eind jaren 70 omtot begin jaren 80 ernstig was.
Nu op dit moment is het naar het schijnt wel heel heftig. Hopen dat het niet te lang duurt zeker?

Anderzijds, in België gebeurt het ook, in Frankrijk, Engeland, enz ...
Je kan nergens meer gaan zonder dat het kan gebeuren ...
 
Terug
Bovenaan Onderaan