fastronald
Die hard MF'er
@RickD, Hyves kende ik al en dan is lid worden een kleine moeite hé! Bij deze sta ik erbij! De tweede!
Ziet er al goed uit hoor! 
Ziet er al goed uit hoor! Wie heeft er een Moto Morini Corsaro 1200?
- Onderwerp starter mathh
- Startdatum
-
- Tags
- moto morini moto-morini corsaro
- Status
The Patman
Die hard MF'er
Zo, gisteren m'n Corsaro een meer eigen gezicht gegeven....
De originele spiegels zijn Bye Bye en z'n grijze bril is nu zwart.
Maakt enorm verschil in looks. Sta er zelf van te kijken.
De originele spiegels zijn Bye Bye en z'n grijze bril is nu zwart.
Maakt enorm verschil in looks. Sta er zelf van te kijken.
The Patman
Die hard MF'er
fastronald
Die hard MF'er
Inderdaad heel anders Pat! Wat je zegt een heel ander smoeltje, mooi hoor!
- Onderwerp starter
- #1.856
mmmm......inderdaad....waar heb ik dit meer gezien? Nu nog carbon uitlaten en goedkleurige wielen
Laatst bewerkt:
The Patman
Die hard MF'er
Hahaha, ja ik heb me wel laten inspireren........ 
Mathh!
Enne, het waren GPR's toch?????
Mathh!Enne, het waren GPR's toch?????
Hier dan een uitgebreider verslag van onze Corsaro circuitdag Zolder 2007:
De avond van te voren werden de voorbereidingen getroffen. Fastronald was om 21.30 bij mij en samen hebben we onze Corsaro’s al op de trailer gezet. Alles was klaar voor vertrek en de spanning begon al op te lopen. Nog een biertje en alvast wat vooruit blikken. Op tijd naar bed, want de dag zou vroeg beginnen.
Corsaro Circuitday.
5.30: de wekker gaat . Niet dat dat iets uitmaakte, ik was al om 5 uur uit mezelf wakker en Fastronald ook. Nadat we ontbeten hadden zijn we vertrokken richting België. We genoten van het in de auto zitten; buiten was het nog donker en koud 
, 7 graden. (sorry Marmorini)
7.30: Aankomst op Zolder en een warm ontvangst van Louis en Ester
. Het zag er meteen al professioneel uit: Een grote partytent werd opgezet en er stonden al twee circuit motoren klaar om verder geprepareerd te worden voor de race . Tijd voor een kopje koffie en het uitladen van onze Corsaro’s.
8.00: Controle van de motoren. Bandenspanning voor 1.95, achter 2.10. De spiegeltjes waren ondertussen verwijderd en remmen en banden werden gecontroleerd. Met dit bewijs van goed gedrag mochten we ons gaan inschrijven en werden we ingedeeld. Natuurlijk bij elkaar!! Onze eerste start was om 9 uur.
8.40: briefing: hierin werden we gewaarschuwd voor de eerste 2 ronden: rustig rijden![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
!!!. De banden zijn nog koud, de concentratie niet optimaal en de weg nog wat vochtig. De opmerking; “je kunt hier niets winnen, alleen maar verliezen” zet ook aan het denken! 
9.00: start: alle motoren uit onze groep staan opgesteld en daar gaan we. Marmorini is ondertussen ook gearriveerd en voert ons groepje van 3 aan. We rijden nog wat achteraan en de eerste kleinere groepen zijn vertrokken. De eerste bocht gaat er van alles door je heen. Kan ik het wel, sla ik geen flater, ik wil niet vallen, dit gaat al echt wel schuin, wat een gare racebakken rijden erbij, wat een heerlijke motor is die Corsaro toch en wat gaan we vandaag allemaal meemaken. Ondertussen is de hartslag richting de 180 en de adrenaline doet zijn werk. En dan bocht 4: Twee tupperware bakken hebben al jeu de boules gespeelt en voor hén is de pret al over
. Shit! 
Je kunt dus écht vallen. Het adrenaline peil stijgt. Veel tijd om te denken heb je niet want het rijden gaat door. Na het eerste rondje gaat het gas toch een beetje verder open. Het tempo gaat omhaag en bij rondje 3 is het vertrouwen al weer aan het groeien. Marmorini is al uit het zicht en niet inhaalbaar . Fastronald en ik rijden nog een beetje samen op . Niet dat dit iets uitmaakt want ik ben volledig op de baan en mezelf gefocust. Weer gele vlaggen!! Ja hoor, weer een rijder eraf . Er wordt dus kennelijk serieus gereden. En dan de rode vlag. Einde van deze sessie en tijd om terug te keren naar de pits om het adrenalinepijl weer wat te laten zakken 
.
9.30: Corsaro’s op de standaards en bandenwarmers erop. Echt net echt!. De broodjes en de koffie worden voor ons door Ester gemaakt.
10.30: De tweede sessie. De eerste spanning is er vanaf. Er breekt een flauw zonnetje door de wolken
en de baan is ondertussen droog. We hebben afgesproken bij elkaar te blijven. Marmorini voorop om de ideale lijnen voor te rijden (Marmorini heeft ONK gereden en heeft zeer veel circuitervaring ). Ook door de aanwijzingen van Louwheely over de ideale lijnen gaat het al steeds beter. Het gaat allemaal al weer een stuk harder en platter. Zeker met die warme banden. Regelmatig wordt bij het optrekken het stuurtje heel licht. Eerst schrikken, maar na de derde keer begint het al te wennen. We zijn echt niet de langzaamste en da’s kicken! De overmoedigheid komt er al aan: Ik wil iemand in de lange linker doordraaier over de heuvel inhalen, maar deze rijder waait ook naar buiten. Ik kan niets anders dan het gras op, koppeling in, laten rollen en heel langzaam weer het circuit opsturen. Hart zit in mijn keel, zenuwen gieren 
. Ik zag mezelf al onderuit in de grindbak liggen. Rustig, rustig, jongen! Het is maar een spelletje. "Er valt niets te winnen, alleen maar te verliezen". De volgende rondjes rijd ik iets rustiger. Dan worden we weer afgevlagd. Jammer, maar ook fijn. Ik begon mijn armen te voelen.
10.50: Ester staat al weer klaar met koffie, gevulde koeken en andere lekker zoetigheden . Weer de bandenwarmers erom. Misschien zit het tussen de oren, maar ik had een prettig gevoel bij mijn tweede sessie. Om 13.00 uur is pas de volgende sessie, dus we hebben wat meet tijd om rond te kijken, bij te kletsen en bij te tanken. (niet naar het verbruik kijken)
13.00: derde sessie: Marmorini heeft problemen met zijn koppeling. Als hij optrekt schieten boven de 8.000 toeren deze omhoog tot in de toerenbegrenzer. Hij kan er nog wel mee rijden, maar heeft moeite om mij bij te houden. En dan in de lange rechter knik over de bult is er een mega hard vanaf gegaan . Waarschijnlijk is zijn voorwiel losgekomen en is hij de controle verloren. Het lijkt wel of zijn voorwiel bij zijn uitlaat zit. Gelukkig zie ik hem net opstaan als ik voorbij kom. Gas terug!!! Het was een tijdje goed gegaan en dan vergeet je snel dat zoiets kan gebeuren. Het adrenalinepeil is weer op maximaal niveau! DAMN wat is dat weer even schrikken. Sta weer met twee benen op de grond. De Corsaro voelt perfect, ondanks te standaard vering (wel strakker ingesteld) en mijn Pirelli Strada achter. Hij plakt perfect en ik heb niet de indruk dat ik grip te kort kom.
13.20: terug in de pitbox worden de stoere verhalen uitgewisseld en kan het adrenaline niveau weer op een iets menselijker level komen. De banden worden bekeken en de schaamrandjes zijn verdwenen, zelf aan de voorkant . Gauw weer de warmers erop. Het begint dicht te trekken, maar echt koud is het niet.
14.10: sessie vier: Mijn banden zijn warm dus ik kan meteen vlammen
. Het vertrouwen in de bike is er helemaal en het circuit begint vertrouwd aan te voelen. Tijd om beter op de lijnen te letten en nog wat sneller door de bochten te gaan. Het feit dat er anderen zijn die je in kunt halen geeft toch wel een extra kick. Je hebt iemand voor je waar je naar toe kunt rijden. Het gaat super en ik heb het idee dan ik zo schuin ga dat ik met mijn sliders de grond kan raken. Toch maar niet proberen, voegt niets toe. Eén rondje voor het einde is er een Kawa-lul die mij net voor het recht stuk probeert uit te remmen, maar haalt het niet helemaal en komt langzaam naar buiten. Ik zie hem aankomen en zet me luid schreeuwend schrap. Onze schouders raken elkaar en gezamenlijk duiken we de bocht voor het recht stuk in. Ik zal hem leren 
! Vol in de achtervolging zit mijn adrenaline level nu op het hoogst mogelijke niveau. Wat een lul! 
De race wordt afgevlagd en we rijden onze uitrij ronde. “Ik trek hem dadelijk wel van zijn motor af! ”. Als eerste kom ik Louwheely tegen en die kan me gelukkig een beetje tot rust bedaren.
15.00: Terug in het kamp staat daar Marmorini al . Zijn koppeling begaf het al in het eerste rondje en hij gaat naar huis. Jammer, Ik wou dat ik hem kon helpen. Gelukkig heeft hij volgens mij wel van de eerste drie sessies genoten. De wolken worden donkerder. De eerste druppels vallen. Meteen is het duidelijk. We hebben onze laatste sessie net gereden . Iedereen wil met een hele motor terug naar huis en rijden in de regen zou het lot teveel tarten. Iedereen is het er over eens. Dus gaan we op ons gemakje ons boeltje inpakken en gezamenlijk de tent en spullen afbreken.
16.30: alles is ingepakt en we vertrekken weer naar het Brabantse land. Het regent nog steeds en ook nu zijn we weer blij dat we met de auto zijn gegaan. We hebben nog ruim een uur om na te genieten van een wereld dag . Mijn motor heeft het super gedaan. Ik wil geen andere motor meer, nooit meer! Louwheely en Ester nogmaals bedankt voor de organisatie.
Volgend jaar weer, en dan hopelijk met nog meer Corsaro’s. Ik ben er in ieder geval weer bij!
PS: ik had zoveel adrenaline dat ik dit de volgende dag nog voelde!
De avond van te voren werden de voorbereidingen getroffen. Fastronald was om 21.30 bij mij en samen hebben we onze Corsaro’s al op de trailer gezet. Alles was klaar voor vertrek en de spanning begon al op te lopen. Nog een biertje en alvast wat vooruit blikken. Op tijd naar bed, want de dag zou vroeg beginnen.
Corsaro Circuitday.
5.30: de wekker gaat
. Niet dat dat iets uitmaakte, ik was al om 5 uur uit mezelf wakker en Fastronald ook. Nadat we ontbeten hadden zijn we vertrokken richting België. We genoten van het in de auto zitten; buiten was het nog donker en koud , 7 graden. (sorry Marmorini)7.30: Aankomst op Zolder en een warm ontvangst van Louis en Ester
. Het zag er meteen al professioneel uit: Een grote partytent werd opgezet en er stonden al twee circuit motoren klaar om verder geprepareerd te worden voor de race . Tijd voor een kopje koffie en het uitladen van onze Corsaro’s.8.00: Controle van de motoren. Bandenspanning voor 1.95, achter 2.10. De spiegeltjes waren ondertussen verwijderd en remmen en banden werden gecontroleerd. Met dit bewijs van goed gedrag mochten we ons gaan inschrijven en werden we ingedeeld. Natuurlijk bij elkaar!! Onze eerste start was om 9 uur.
8.40: briefing: hierin werden we gewaarschuwd voor de eerste 2 ronden: rustig rijden
!!!. De banden zijn nog koud, de concentratie niet optimaal en de weg nog wat vochtig. De opmerking; “je kunt hier niets winnen, alleen maar verliezen” zet ook aan het denken! 9.00: start: alle motoren uit onze groep staan opgesteld en daar gaan we. Marmorini is ondertussen ook gearriveerd en voert ons groepje van 3 aan. We rijden nog wat achteraan en de eerste kleinere groepen zijn vertrokken. De eerste bocht gaat er van alles door je heen. Kan ik het wel, sla ik geen flater, ik wil niet vallen, dit gaat al echt wel schuin, wat een gare racebakken rijden erbij, wat een heerlijke motor is die Corsaro toch en wat gaan we vandaag allemaal meemaken. Ondertussen is de hartslag richting de 180 en de adrenaline doet zijn werk. En dan bocht 4: Twee tupperware bakken hebben al jeu de boules gespeelt en voor hén is de pret al over
. Shit! Je kunt dus écht vallen. Het adrenaline peil stijgt. Veel tijd om te denken heb je niet want het rijden gaat door. Na het eerste rondje gaat het gas toch een beetje verder open. Het tempo gaat omhaag en bij rondje 3 is het vertrouwen al weer aan het groeien. Marmorini is al uit het zicht en niet inhaalbaar . Fastronald en ik rijden nog een beetje samen op . Niet dat dit iets uitmaakt want ik ben volledig op de baan en mezelf gefocust. Weer gele vlaggen!! Ja hoor, weer een rijder eraf . Er wordt dus kennelijk serieus gereden. En dan de rode vlag. Einde van deze sessie en tijd om terug te keren naar de pits om het adrenalinepijl weer wat te laten zakken . 9.30: Corsaro’s op de standaards en bandenwarmers erop. Echt net echt!. De broodjes en de koffie worden voor ons door Ester gemaakt.
10.30: De tweede sessie. De eerste spanning is er vanaf. Er breekt een flauw zonnetje door de wolken
en de baan is ondertussen droog. We hebben afgesproken bij elkaar te blijven. Marmorini voorop om de ideale lijnen voor te rijden (Marmorini heeft ONK gereden en heeft zeer veel circuitervaring ). Ook door de aanwijzingen van Louwheely over de ideale lijnen gaat het al steeds beter. Het gaat allemaal al weer een stuk harder en platter. Zeker met die warme banden. Regelmatig wordt bij het optrekken het stuurtje heel licht. Eerst schrikken, maar na de derde keer begint het al te wennen. We zijn echt niet de langzaamste en da’s kicken! De overmoedigheid komt er al aan: Ik wil iemand in de lange linker doordraaier over de heuvel inhalen, maar deze rijder waait ook naar buiten. Ik kan niets anders dan het gras op, koppeling in, laten rollen en heel langzaam weer het circuit opsturen. Hart zit in mijn keel, zenuwen gieren . Ik zag mezelf al onderuit in de grindbak liggen. Rustig, rustig, jongen! Het is maar een spelletje. "Er valt niets te winnen, alleen maar te verliezen". De volgende rondjes rijd ik iets rustiger. Dan worden we weer afgevlagd. Jammer, maar ook fijn. Ik begon mijn armen te voelen.10.50: Ester staat al weer klaar met koffie, gevulde koeken en andere lekker zoetigheden
. Weer de bandenwarmers erom. Misschien zit het tussen de oren, maar ik had een prettig gevoel bij mijn tweede sessie. Om 13.00 uur is pas de volgende sessie, dus we hebben wat meet tijd om rond te kijken, bij te kletsen en bij te tanken. (niet naar het verbruik kijken) 13.00: derde sessie: Marmorini heeft problemen met zijn koppeling. Als hij optrekt schieten boven de 8.000 toeren deze omhoog tot in de toerenbegrenzer. Hij kan er nog wel mee rijden, maar heeft moeite om mij bij te houden. En dan in de lange rechter knik over de bult is er een mega hard vanaf gegaan
. Waarschijnlijk is zijn voorwiel losgekomen en is hij de controle verloren. Het lijkt wel of zijn voorwiel bij zijn uitlaat zit. Gelukkig zie ik hem net opstaan als ik voorbij kom. Gas terug!!! Het was een tijdje goed gegaan en dan vergeet je snel dat zoiets kan gebeuren. Het adrenalinepeil is weer op maximaal niveau! DAMN wat is dat weer even schrikken. Sta weer met twee benen op de grond. De Corsaro voelt perfect, ondanks te standaard vering (wel strakker ingesteld) en mijn Pirelli Strada achter. Hij plakt perfect en ik heb niet de indruk dat ik grip te kort kom. 13.20: terug in de pitbox worden de stoere verhalen uitgewisseld en kan het adrenaline niveau weer op een iets menselijker level komen. De banden worden bekeken en de schaamrandjes zijn verdwenen, zelf aan de voorkant
. Gauw weer de warmers erop. Het begint dicht te trekken, maar echt koud is het niet. 14.10: sessie vier: Mijn banden zijn warm dus ik kan meteen vlammen
. Het vertrouwen in de bike is er helemaal en het circuit begint vertrouwd aan te voelen. Tijd om beter op de lijnen te letten en nog wat sneller door de bochten te gaan. Het feit dat er anderen zijn die je in kunt halen geeft toch wel een extra kick. Je hebt iemand voor je waar je naar toe kunt rijden. Het gaat super en ik heb het idee dan ik zo schuin ga dat ik met mijn sliders de grond kan raken. Toch maar niet proberen, voegt niets toe. Eén rondje voor het einde is er een Kawa-lul die mij net voor het recht stuk probeert uit te remmen, maar haalt het niet helemaal en komt langzaam naar buiten. Ik zie hem aankomen en zet me luid schreeuwend schrap. Onze schouders raken elkaar en gezamenlijk duiken we de bocht voor het recht stuk in. Ik zal hem leren ! Vol in de achtervolging zit mijn adrenaline level nu op het hoogst mogelijke niveau. Wat een lul! De race wordt afgevlagd en we rijden onze uitrij ronde. “Ik trek hem dadelijk wel van zijn motor af! ”. Als eerste kom ik Louwheely tegen en die kan me gelukkig een beetje tot rust bedaren. 15.00: Terug in het kamp staat daar Marmorini al
. Zijn koppeling begaf het al in het eerste rondje en hij gaat naar huis. Jammer, Ik wou dat ik hem kon helpen. Gelukkig heeft hij volgens mij wel van de eerste drie sessies genoten. De wolken worden donkerder. De eerste druppels vallen. Meteen is het duidelijk. We hebben onze laatste sessie net gereden . Iedereen wil met een hele motor terug naar huis en rijden in de regen zou het lot teveel tarten. Iedereen is het er over eens. Dus gaan we op ons gemakje ons boeltje inpakken en gezamenlijk de tent en spullen afbreken. 16.30: alles is ingepakt en we vertrekken weer naar het Brabantse land. Het regent nog steeds en ook nu zijn we weer blij dat we met de auto zijn gegaan. We hebben nog ruim een uur om na te genieten van een wereld dag
. Mijn motor heeft het super gedaan. Ik wil geen andere motor meer, nooit meer! Louwheely en Ester nogmaals bedankt voor de organisatie. Volgend jaar weer, en dan hopelijk met nog meer Corsaro’s. Ik ben er in ieder geval weer bij!
PS: ik had zoveel adrenaline dat ik dit de volgende dag nog voelde!
The Patman
Die hard MF'er
Mooi verslag Fraanske!!
Ik kan het bijna voor me zien. Mooi dat je zo lekker hebt kunnen sturen. Heeft Louwheely nog foto's gemaakt van jullie in actie????
Ik kan het bijna voor me zien. Mooi dat je zo lekker hebt kunnen sturen. Heeft Louwheely nog foto's gemaakt van jullie in actie????
fastronald
Die hard MF'er
Prachtig verhaal, Fraanske!
Erg leuk om terug te lezen wat we allemaal meegemaakt hebben die dag!
De circuitfoto's vond ik tegenvallen dus maar niet besteld (ik had er al een paar op eenzelfde manier maar dan op Zandvoort!
) en jij Fraanske?
Ik hoop dat de foto's en video van louwheely goed gelukt zijn en daar snel iets over te horen . Het was allemaal heel gaaf .
Erg leuk om terug te lezen wat we allemaal meegemaakt hebben die dag!
De circuitfoto's vond ik tegenvallen dus maar niet besteld (ik had er al een paar op eenzelfde manier maar dan op Zandvoort!
) en jij Fraanske? Ik hoop dat de foto's en video van louwheely goed gelukt zijn en daar snel iets over te horen
. Het was allemaal heel gaaf .Prachtig verhaal, Fraanske!
Erg leuk om terug te lezen wat we allemaal meegemaakt hebben die dag!
De circuitfoto's vond ik tegenvallen dus maar niet besteld (ik had er al een paar op eenzelfde manier maar dan op Zandvoort!
Ik hoop dat de foto's en video van louwheely goed gelukt zijn en daar snel iets over te horen
Thanks. Op de volgende Corsaro meeting nog uitgebreider. Dan is het waarscijnlijk al even geleden, en staan de bochten nog schuiner en scherper in ons geheugen. Her en der Wheelies, stoppies en zo
Prachtig verhaal, Fraanske!
Erg leuk om terug te lezen wat we allemaal meegemaakt hebben die dag!
De circuitfoto's vond ik tegenvallen dus maar niet besteld (ik had er al een paar op eenzelfde manier maar dan op Zandvoort!
Ik hoop dat de foto's en video van louwheely goed gelukt zijn en daar snel iets over te horen
Fraanske en fastronald, super verslag van een mooie dag!
genoten hebben we, ik heb alleen dat met die kawa knakker niet meer mee gekregen, was waarschijnlijk nog te pist off over de koppeling...
, volgend jaar nog maar een keertje? of twee of drie of..... Ik ben wel weer naar een circuitfiets aan het zoeken, 't is toch zonde om de morini op te vouwen....maar de morini circuitdag moeten we er maar in houden
dan ben ik zeker weer van de partij!see you,
volgend jaar nog maar een keertje? of twee of drie of.....
Of vier, of vijf, of .................
ArvidWillem
MF veteraan
zeker!
top verslag fraanske! jammer dat ik niet mee kon.
update over mijn motor;
geen nieuws nog, ik ga volgend weekend ofzo alle kapotte onderdelen ervanaf halen, dan op volgorde van prioriteit leggen en aan de slag met repareren.
Ga naar me werk met de oude pekelfiets (de virgao 535) en dan kijk ik van t voorjaar wel weer hoe of wat.
fraanske bedankt voor aanbieden maar m'n voorkant koop ik denk ik in carbon.
S4nd3r
Die hard MF'er
Zo, eindelijk de beloofde plaatjes van mijn vakanties dit jaar.
Ik ben eind september voor de derde keer naar Italie gereden, ditmaal voor een fabrieksbezoek met de Morini Riders Club. Op weg daar naar toe is mijn blok nogal smerig geworden van lekkende koelvloeistof rechts, en wat olie links. Niet iets dat de werking beinvloedt, maar het ziet er smerig uit.
Op het laatste stuk naar Bologna heb ik nog starthulp nodig gehad omdat de accu de hete motor niet meer aankreeg na het tanken. (originele kleine accu)
Bij het fabrieksbezoek op maandag heb ik deze probleempjes gemeld, waarop de vraag kwam of ik de motor een paar daagjes kon missen. Ze zouden hem dan geheel uit elkaar halen, nakijken en van alle updates voorzien.
Hier hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken, de tijd is makkelijk te vullen in een stad als Bologna.
De britse clubleden zijn woensdagmiddag weer naar huis gevlogen.
Donderdag kon ik mijn Corsaro ophalen. Ik was die dag al van mijn hotel richting Casalecchio di Reno gewandeld om de buurt eens goed te verkennen. Tegen half vijf zag ik een rode Corsaro door het dorp rijden, de enige die ik in Italie gezien heb deze vakantie, en het was de mijne
Toen ik met de motor de eerste kilometers terug naar het hotel reed was het een beetje begonnen te regenen, en mijn jas lag nog in het hotel. Dat ging dus héééééééél voorzichtig.
De volgende ochtend bij goed weer maar soms wat nat wegdek de eerste echte kilometers erop gezet, en toen nog even naar de fabriek om onder het genot van een espressootje nog even na te praten en te bedanken.
Veranderingen aan mijn Corsaro Jazeker!!
Tot nu toe heb ik hetvolgende kunnen constateren:
- Gepoetst
- Vering opnieuw afgesteld, strakker, achter iets hoger en waarschijnlijk volledige service beurt op de vering.
- stuurlager vernieuwd (heeft rond de 10.000km wat te los gestaan)
- nieuwe contacten onder het zitje. Deze "kroonsteentjes" zijn een tijdelijke oplossing in productie totdat er een goede connector is vrijgegeven.
- nieuwe grotere accu.
- koppelings pomp + leidingen vernieuwd
- Nieuwe cylinderkoppen. Ze konden iets horen in de achterste kop, en hebben ze beiden vernieuwd.
- Remschijven voor nieuw. Ik had een lichte trilling in de remmen, die mezelf helemaal niet meer opviel. Blokken zijn ook nieuw
- Achter remschijf + blokken vervangen door nieuw model.
- Jiffy vervangen door sterkere versie, hier heb ik echter de oude terug laten zetten omdat ik anders niet meer het schakelpatroon kan omdraaien. De nieuwe kreeg ik mee
- De extra uitlaatbevestiging aan de rechterkant zit er nu op.
- Schakelpedaal is vernieuwd (zelf beschadigd bij een val)
- Het linker motordeksel lijkt vernieuwd in verband met de olie "lekkage"
De motor rijdt nu weer fantastisch.
De 183 plaatjes van mijn vakanties zijn hier te bekijken.
Ik ben eind september voor de derde keer naar Italie gereden, ditmaal voor een fabrieksbezoek met de Morini Riders Club. Op weg daar naar toe is mijn blok nogal smerig geworden van lekkende koelvloeistof rechts, en wat olie links. Niet iets dat de werking beinvloedt, maar het ziet er smerig uit.
Op het laatste stuk naar Bologna heb ik nog starthulp nodig gehad omdat de accu de hete motor niet meer aankreeg na het tanken. (originele kleine accu)
Bij het fabrieksbezoek op maandag heb ik deze probleempjes gemeld, waarop de vraag kwam of ik de motor een paar daagjes kon missen.
Ze zouden hem dan geheel uit elkaar halen, nakijken en van alle updates voorzien. Hier hoefde ik natuurlijk niet lang over na te denken, de tijd is makkelijk te vullen in een stad als Bologna.
De britse clubleden zijn woensdagmiddag weer naar huis gevlogen.
Donderdag kon ik mijn Corsaro ophalen. Ik was die dag al van mijn hotel richting Casalecchio di Reno gewandeld om de buurt eens goed te verkennen. Tegen half vijf zag ik een rode Corsaro door het dorp rijden, de enige die ik in Italie gezien heb deze vakantie, en het was de mijne
Toen ik met de motor de eerste kilometers terug naar het hotel reed was het een beetje begonnen te regenen, en mijn jas lag nog in het hotel. Dat ging dus héééééééél voorzichtig.
De volgende ochtend bij goed weer maar soms wat nat wegdek de eerste echte kilometers erop gezet,
en toen nog even naar de fabriek om onder het genot van een espressootje nog even na te praten en te bedanken.Veranderingen aan mijn Corsaro
Jazeker!! Tot nu toe heb ik hetvolgende kunnen constateren:
- Gepoetst
- Vering opnieuw afgesteld, strakker, achter iets hoger en waarschijnlijk volledige service beurt op de vering.
- stuurlager vernieuwd (heeft rond de 10.000km wat te los gestaan)
- nieuwe contacten onder het zitje. Deze "kroonsteentjes" zijn een tijdelijke oplossing in productie totdat er een goede connector is vrijgegeven.
- nieuwe grotere accu.
- koppelings pomp + leidingen vernieuwd
- Nieuwe cylinderkoppen. Ze konden iets horen in de achterste kop, en hebben ze beiden vernieuwd.
- Remschijven voor nieuw. Ik had een lichte trilling in de remmen, die mezelf helemaal niet meer opviel. Blokken zijn ook nieuw
- Achter remschijf + blokken vervangen door nieuw model.
- Jiffy vervangen door sterkere versie, hier heb ik echter de oude terug laten zetten omdat ik anders niet meer het schakelpatroon kan omdraaien. De nieuwe kreeg ik mee
- De extra uitlaatbevestiging aan de rechterkant zit er nu op.
- Schakelpedaal is vernieuwd (zelf beschadigd bij een val)
- Het linker motordeksel lijkt vernieuwd in verband met de olie "lekkage"
De motor rijdt nu weer fantastisch
. De 183 plaatjes van mijn vakanties zijn hier te bekijken.
S4nd3r
Die hard MF'er
Ik twijfelde wel ff voordat ik dat deed, maar ik wil toch laten zien wat voor uitstekende service ze bij Moto Morini leveren. (alles was geheel kostenloos, kreeg zelfs nog een t-shirt erbij )
Mijn motor had toen reeds 24.000km gereden, en het is voor hun waarschijnlijk interessant hoe de slijtage bij een "gewone" gebruiker is.
Ze zijn druk bezig met het verbeteren van de kwaliteit van de toeleveranciers, waarbij er ook aandacht is voor een fatsoenlijke prijs van de onderdelen. Daarnaast worden (in Italie in ieder geval) de dealers bekeken en aangespoord om ook voldoende aandacht en service te leveren. Anders stopt het dealerschap.
)Mijn motor had toen reeds 24.000km gereden, en het is voor hun waarschijnlijk interessant hoe de slijtage bij een "gewone" gebruiker is.
Ze zijn druk bezig met het verbeteren van de kwaliteit van de toeleveranciers, waarbij er ook aandacht is voor een fatsoenlijke prijs van de onderdelen. Daarnaast worden (in Italie in ieder geval) de dealers bekeken en aangespoord om ook voldoende aandacht en service te leveren. Anders stopt het dealerschap.
Laatst bewerkt:
- Onderwerp starter
- #1.871
Dat ziet er erg goed uit Sander! Mooie foto's! Je bent niet bang om een paar kilometertjes met de corsaro te rijden, zo te zien. En de Morini fabriek ziet er inderdaad niet uit alsof ze ieder moment kan omvallen doordat links en rechts wat blokjes kapot gaan 
Geweldige service, maar eerlijk gezegd had ik ook niets anders verwacht.
Weet je trouwens waar de waterlekkage rechts vandaan kwam? Bij mij is al twee keer de boel gerepareerd, maar zonder succes
Geweldige service, maar eerlijk gezegd had ik ook niets anders verwacht.Weet je trouwens waar de waterlekkage rechts vandaan kwam? Bij mij is al twee keer de boel gerepareerd, maar zonder succes
S4nd3r
Die hard MF'er
Bij mij kwamen er wat druppels langs een (of 2) van de boutjes waarmee het rechterdeksel vastzit.
lekje na 1500km zonder poetsen
Om nieuwe eigenaren niet af te schrikken zal ik de foto binnenkort weer weghalen
lekje na 1500km zonder poetsen
Om nieuwe eigenaren niet af te schrikken zal ik de foto binnenkort weer weghalen
The Patman
Die hard MF'er
Ha die Sander!
Leuk man om je verhaal te lezen en de foto's te zien.
Ze pakken het daar wel serieus op. Begrijp ik trouwens nou goed dat jij 'DE' nieuwe linker deksel al hebt??
Oftewel: Is hij nu officieel beschikbaar?
Leuk man om je verhaal te lezen en de foto's te zien.
Ze pakken het daar wel serieus op. Begrijp ik trouwens nou goed dat jij 'DE' nieuwe linker deksel al hebt??
Oftewel: Is hij nu officieel beschikbaar?
S4nd3r
Die hard MF'er
Nou, ze hebben het daar niet over gehad bij de wijzigingen die zij noemden, maar mijn garage dacht dat ie er anders uitzag. Netter afgewerkt aan de voorkant.
Bij een volgend ritje kunnen we eens vergelijken. Morgen?
Bij een volgend ritje kunnen we eens vergelijken. Morgen?
fastronald
Die hard MF'er
Leuk verhaal Sander, en top foto's.
- Status
