Ai, hier zijn dus geen liefhebbers voor
- Onderwerp starter The Saint
- Startdatum
- Onderwerp starter
- #4
Mmm... maar dan moet ik er wel een kopen met een kenteken en die zijn weer wat duurder. Zonder kenteken moet ik er ook een aanhanger bij kopen om naar de Maasvlakte te rijden en niet te vergeten ook nog ff een rukhaak onder het autotje!
HELLdesker
MF veteraan
- 19 mei 2001
- 5.402
- 3
Kben de "trotse" bezitter geweest van een Honda XR 250.... Alleen zo'n ding heeft niet echt het vermogen om echt leuk mee te rijden... Wat dat betreft moet je een 2-takt of een zware 4-takt hebben...
Tis echt een hele andere manier van rijden.. De truukjes die je ermee leert zijn nou niet meteen toepasbaar op de weg... Vrienden van mij crossen veel, maar rijden eigelijk nooit op de weg ( of op wegmotoren.)
Tis echt een hele andere manier van rijden.. De truukjes die je ermee leert zijn nou niet meteen toepasbaar op de weg... Vrienden van mij crossen veel, maar rijden eigelijk nooit op de weg ( of op wegmotoren.)
GuZ
MF veteraan
tja....
als het over crossen zou moeten gaan, en als voorbeeld wordt een xt600 of f650 genoemd.... dan denk ik dat de echte baggeraars zich alweer omdraaien
als het over crossen zou moeten gaan, en als voorbeeld wordt een xt600 of f650 genoemd.... dan denk ik dat de echte baggeraars zich alweer omdraaien
GuZ
MF veteraan
een crosser op de weg = supermotard....Ook wel eens gecrossed op een 250cc honda.
Maat van me woonde op een boederij en als het veld leeggehaald was mochten wij er spelen...
Erg tof, maar om een crosser te kopen en er mee op de weg te moeten rijden nee dank je
je weet niet wat je mist
Ik heb in majorca een 350 cc suzuki gehuurt, en daarmee wat onbekende weggetjes gezocht 
Ik had eerder op de dag met mijn vriendin een paadje gevonden (op de kaart was het een weggetje) die toch een beetje onherbergzaam was voor scooters (grijns, arme scootertjes).
Dus ik daar 's avonds heen, en het pad volgen. Het volgen ging makkelijk: de route was gemarkeerd met blauwe verf.
Het punt waar de scooters niet meer wilde was al snel bereikt, en mooi tussen de bossages doorscheuren ging goed
. Het werd wel steeds stijler en stijler, maar dat mocht de pret niet drukken!
Ondertussen werd het pad steeds smaller, totdat het alleen nog maar een voetgangerspad was. En stijler werd het ook nog steeds
edface:
Tot op een gegeven moment ik toch af moest stijgen om nog verder te komen. Een blik naar achter leverde op dat moment een fijn beeld: verdomde stijl, en alles steen,.. in andere woorden: naar beneden was geen optie meer als ik heel thuis wou komen.
Ondertussen al slepend met de motor steeds verder, al een paar keer met afslaande motor, doordat het weer te stijl was. Meestal hield het voorwiel het als ik de voorrem inkneep, maar lang niet altijd. GVD, dat was geen sport meer.
Op een gegeven moment kom ik bij een klein "opstapje" aan: een natuurlijke verhoging van ongeveer 50 cm hoog. Maar hoe vertel je een 180 kilo zwaar suzuki fietsje dat hij er overheen moet ?
Te voet is het een kleine stap,...
na wat onderzoekingen het pad maar een klein beetje omgelegd, en door de bosjes aan de zijkant gereden,... lastig, maar het ging nog!
Ondertussen was het 8 uur, en begon het langzaam donker te wordenedface:
Even later slaat de motor weer eens af als ik op zo'n mooi schuin stuk sta, en, verrassing verrassing, de accu trekt het niet meer, motor springt niet meer aan
Daar sta je dan, halverwege de heuvel, konstant de rem ingedrukt houdend. Maar even mijn vriendin gebeld (met handy altijd handig die mee te hebben) dat het iets later word, en of ze uit kon zoeken waar ik was (blauwe route). Ik vroeg me al af hoeveel een helikopter eigenlijk kost
Na 5 minuten weer geprobeert, en jawel! hij startte weer! Deze keer heb ik de koppeling wat "losser" gedraaid, zodat de motor niet zo snel afsloeg als hij (of ikzelf) weer eens niet hoger wilde!
Af en toe te voet kijken waar het heenging,.. werd ik niet blij van,...
Tot op een gegeven moment (8:25) het weer wat vlakker werd, en de top in zicht kwam. Ik heb al mijn krachten er tegenaangesmeten, en heb hem in 1 keer, slippend en doordraaiend, naar boven gebracht!! YES!
Nu nog naar beneden
Tot mijn Grote Grote geluk ging er aan de andere kant een karrespoor naar beneden, en was ik in 5 minuten bij het apartement!
Ik heb nog een dikke maand last van mijn spieren gehad! Ik had mijn aktie in die vakantie wel weer gehad!!
Zo, tot zover mijn kleine vakantie verhaal! Nu nog maar afwachten hoeveel mensen het lezen
_________________
Honda ST1100 ABS/TCS, 0-100: 4.38 sec, 100-0: 36,6 m
[ Dit Bericht is bewerkt door: SjonnieB op 2001-06-19 15:00 ]
Ik had eerder op de dag met mijn vriendin een paadje gevonden (op de kaart was het een weggetje) die toch een beetje onherbergzaam was voor scooters (grijns, arme scootertjes).Dus ik daar 's avonds heen, en het pad volgen. Het volgen ging makkelijk: de route was gemarkeerd met blauwe verf.
Het punt waar de scooters niet meer wilde was al snel bereikt, en mooi tussen de bossages doorscheuren ging goed
. Het werd wel steeds stijler en stijler, maar dat mocht de pret niet drukken!Ondertussen werd het pad steeds smaller, totdat het alleen nog maar een voetgangerspad was. En stijler werd het ook nog steeds
edface:Tot op een gegeven moment ik toch af moest stijgen om nog verder te komen. Een blik naar achter leverde op dat moment een fijn beeld: verdomde stijl, en alles steen,.. in andere woorden: naar beneden was geen optie meer als ik heel thuis wou komen.
Ondertussen al slepend met de motor steeds verder, al een paar keer met afslaande motor, doordat het weer te stijl was. Meestal hield het voorwiel het als ik de voorrem inkneep, maar lang niet altijd. GVD, dat was geen sport meer.
Op een gegeven moment kom ik bij een klein "opstapje" aan: een natuurlijke verhoging van ongeveer 50 cm hoog. Maar hoe vertel je een 180 kilo zwaar suzuki fietsje dat hij er overheen moet ?
Te voet is het een kleine stap,...
na wat onderzoekingen het pad maar een klein beetje omgelegd, en door de bosjes aan de zijkant gereden,... lastig, maar het ging nog!
Ondertussen was het 8 uur, en begon het langzaam donker te worden
edface:Even later slaat de motor weer eens af als ik op zo'n mooi schuin stuk sta, en, verrassing verrassing, de accu trekt het niet meer, motor springt niet meer aan
Daar sta je dan, halverwege de heuvel, konstant de rem ingedrukt houdend. Maar even mijn vriendin gebeld (met handy
altijd handig die mee te hebben) dat het iets later word, en of ze uit kon zoeken waar ik was (blauwe route). Ik vroeg me al af hoeveel een helikopter eigenlijk kost Na 5 minuten weer geprobeert, en jawel! hij startte weer! Deze keer heb ik de koppeling wat "losser" gedraaid, zodat de motor niet zo snel afsloeg als hij (of ikzelf) weer eens niet hoger wilde!
Af en toe te voet kijken waar het heenging,.. werd ik niet blij van,...
Tot op een gegeven moment (8:25) het weer wat vlakker werd, en de top in zicht kwam. Ik heb al mijn krachten er tegenaangesmeten, en heb hem in 1 keer, slippend en doordraaiend, naar boven gebracht!! YES!
Nu nog naar beneden
Tot mijn Grote Grote geluk ging er aan de andere kant een karrespoor naar beneden, en was ik in 5 minuten bij het apartement!
Ik heb nog een dikke maand last van mijn spieren gehad! Ik had mijn aktie in die vakantie wel weer gehad!!
Zo, tot zover mijn kleine vakantie verhaal! Nu nog maar afwachten hoeveel mensen het lezen
_________________
Honda ST1100 ABS/TCS, 0-100: 4.38 sec, 100-0: 36,6 m
[ Dit Bericht is bewerkt door: SjonnieB op 2001-06-19 15:00 ]
BertV
Hant ghemaect
sjonnieB, ik zag het helemaal voor me...
