... dan is het soms triest met je gesteld.
Afgelopen vrijdag rij ik lekker door Maastricht, zie ik ineens een motoragent.
Hij staat naast de weg te kijken naar het verkeer. Ik rij hem netjes op de rechterbaan met 50 kilometertjes per uur voorbij. Ineens zit dat paasei naast me en schreeuwt uit alle macht "VOLGEN!!!". Ik denk bij mezelf "Jawohl mein F.."
Ik rij fijn achter hem aan en uiteindelijk stoppen we bij het politiebureau van Maastricht. Het was een gezellige boel, allemaal drukke agenten en nerveuze koekblikkers. Ik was de enige op twee wielen (op de coppers na dan...)
Ik wordt aangesproken door een vriendelijke, wat oudere agent. Hij vraagt heel geïnteresseerd waar ik mijn Blade gekocht heb en of ik er wat aan veranderd heb. Ik antwoord dat ik er niks aan gedaan heb en dat ie helemaal origineel is. Ik vertel hem ook dat er onlangs een lampje kapot gegaan was en dat ik er dus twee vervangen heb. Krijg ik geheel onverwacht terug: daar krijgt u een boete voor!
De motoragent heeft geconstateerd dat mijn lampjes een blauwe schijn afgeven. En dat mag niet. Ik kijk hem aan als een botsauto... dit kan toch niet??
Het zijn toch echt wel witte lampjes! maar ok ok, ze geven een ietwat blauwe schijn af, zoals die lampen van BMW's en mercedessen ook doen, maar op de verpakking stond toch echt wit.
Ik vraag de agent of we niet iets kunnen regelen, ik haal ze er wel uit, haal nieuwe lampjes en kom morgen de motor even showen bij het pliziebureau. De betreffende agent vind dat ok, want hij vind het jammer om voor die twee lampjes een prent te geven. Maar hij moet wel even de toestemming vragen aan de motoragent, hij heeft me tenslotte "op heterdaad betrapt".
De agent gaat even weg en komt een paar minuutjes later terug. Helaas, de motoragent wil u toch een bekeuring geven.
hoeveel gaat me dit grapje kosten? vraag ik. 75 euro is het antwoord.
VIJFENZEVENTIG pleuro's voor twee lampjes...
Ik zeg nog dat ik het jammer vind en dat ik het overduidelijke gevoel heb dat hier een eenzijdige naaiactie plaatsvindt, maar het mag niet baten. Ik krijg hoe dan ook een grote gele post-it cadeau.
Tijdje later zegt de agent dat ik eigenlijk niet meer naar huis mag rijden zo. Op mijn vraag "gaan we het nog gekker maken?" antwoord hij dat het mijn keuze is en dat de kans aanwezig is dat ik nog es bekeurd word. Nadat ik hem verzekerd heb dat ik die kans wel neem, en dat ik niet met 175 kilo 15 km naar huis ga lopen wenst hij mij een fijne avond.
Sta ik vanavond die lampjes te vervangen, zie ik ECHT dat die verdomde krengen wit schijnen. Ik bel het plizienummer, en leg het de vriendelijke dame aan de telefoon uit. Ik vraag haar of ik langs kan komen en kan overleggen met een agent. Ik wil wel eens weten wat die ervan vinden als ze de lampjes zien branden buiten de kuip. Dat kon, ik kon meteen langskomen.
Dus sta ik voor de tweede keer in een weekend op het pliziebureau en meld ik me bij de dienstdoende pliziekerel. Die kijkt vreemd op en vraagt zich af wat de bedoeling is. Hij geeft aan dat als ik een probleem heb met het verbaal, ik het maar moet laten voorkomen. Dat begrijp ik, maar ik heb net gebeld en er zou een agent even komen kijken. Nee nee nee, no way zegt ie, je hebt die lampjes zeker al lang vervangen.
zeg ik nog, maar het baat (alweer) niet, de copper blijft op zijn grote gezagdragende derrière zitten. Op mijn vraag of ik nu dan voor niks ben gekomen antwoord hij zichtbaar verheugd "ja, u bent voor niks gekomen, helaas...".
Zucht, ik geef het op. Ik kan het laten voorkomen, heb natuurlijk geen poot om op te staan, moet dan de proceskosten ook nog es gaan betalen en ben een verlofdag kwijt. Wat rest je dan? Gewoon de boete betalen.
Nou kom maar op dan, ik betaal wel...
(moest het verhaal toch even delen
)
Wie is er vrijdag nog meer gesnapt in Maastricht? Gedeelde smart is halve smart he?
Afgelopen vrijdag rij ik lekker door Maastricht, zie ik ineens een motoragent.
Hij staat naast de weg te kijken naar het verkeer. Ik rij hem netjes op de rechterbaan met 50 kilometertjes per uur voorbij. Ineens zit dat paasei naast me en schreeuwt uit alle macht "VOLGEN!!!". Ik denk bij mezelf "Jawohl mein F.."
Ik rij fijn achter hem aan en uiteindelijk stoppen we bij het politiebureau van Maastricht. Het was een gezellige boel, allemaal drukke agenten en nerveuze koekblikkers. Ik was de enige op twee wielen (op de coppers na dan...)
Ik wordt aangesproken door een vriendelijke, wat oudere agent. Hij vraagt heel geïnteresseerd waar ik mijn Blade gekocht heb en of ik er wat aan veranderd heb. Ik antwoord dat ik er niks aan gedaan heb en dat ie helemaal origineel is. Ik vertel hem ook dat er onlangs een lampje kapot gegaan was en dat ik er dus twee vervangen heb. Krijg ik geheel onverwacht terug: daar krijgt u een boete voor!
De motoragent heeft geconstateerd dat mijn lampjes een blauwe schijn afgeven. En dat mag niet. Ik kijk hem aan als een botsauto... dit kan toch niet??
Het zijn toch echt wel witte lampjes! maar ok ok, ze geven een ietwat blauwe schijn af, zoals die lampen van BMW's en mercedessen ook doen, maar op de verpakking stond toch echt wit.
Ik vraag de agent of we niet iets kunnen regelen, ik haal ze er wel uit, haal nieuwe lampjes en kom morgen de motor even showen bij het pliziebureau. De betreffende agent vind dat ok, want hij vind het jammer om voor die twee lampjes een prent te geven. Maar hij moet wel even de toestemming vragen aan de motoragent, hij heeft me tenslotte "op heterdaad betrapt".
De agent gaat even weg en komt een paar minuutjes later terug. Helaas, de motoragent wil u toch een bekeuring geven.
hoeveel gaat me dit grapje kosten? vraag ik. 75 euro is het antwoord.
VIJFENZEVENTIG pleuro's voor twee lampjes...
Ik zeg nog dat ik het jammer vind en dat ik het overduidelijke gevoel heb dat hier een eenzijdige naaiactie plaatsvindt, maar het mag niet baten. Ik krijg hoe dan ook een grote gele post-it cadeau.
Tijdje later zegt de agent dat ik eigenlijk niet meer naar huis mag rijden zo. Op mijn vraag "gaan we het nog gekker maken?" antwoord hij dat het mijn keuze is en dat de kans aanwezig is dat ik nog es bekeurd word. Nadat ik hem verzekerd heb dat ik die kans wel neem, en dat ik niet met 175 kilo 15 km naar huis ga lopen wenst hij mij een fijne avond.
Sta ik vanavond die lampjes te vervangen, zie ik ECHT dat die verdomde krengen wit schijnen. Ik bel het plizienummer, en leg het de vriendelijke dame aan de telefoon uit. Ik vraag haar of ik langs kan komen en kan overleggen met een agent. Ik wil wel eens weten wat die ervan vinden als ze de lampjes zien branden buiten de kuip. Dat kon, ik kon meteen langskomen.
Dus sta ik voor de tweede keer in een weekend op het pliziebureau en meld ik me bij de dienstdoende pliziekerel. Die kijkt vreemd op en vraagt zich af wat de bedoeling is. Hij geeft aan dat als ik een probleem heb met het verbaal, ik het maar moet laten voorkomen. Dat begrijp ik, maar ik heb net gebeld en er zou een agent even komen kijken. Nee nee nee, no way zegt ie, je hebt die lampjes zeker al lang vervangen.
zeg ik nog, maar het baat (alweer) niet, de copper blijft op zijn grote gezagdragende derrière zitten. Op mijn vraag of ik nu dan voor niks ben gekomen antwoord hij zichtbaar verheugd "ja, u bent voor niks gekomen, helaas...". Zucht, ik geef het op. Ik kan het laten voorkomen, heb natuurlijk geen poot om op te staan, moet dan de proceskosten ook nog es gaan betalen en ben een verlofdag kwijt. Wat rest je dan? Gewoon de boete betalen.
Nou kom maar op dan, ik betaal wel...
(moest het verhaal toch even delen
)Wie is er vrijdag nog meer gesnapt in Maastricht? Gedeelde smart is halve smart he?
.
