CV
MF veteraan
Ik ben dus weer thuis na mijn reis met als hoofddoel het uiterste punt van Europa bezoeken, in de buurt van Sint-Petersburg aan de grens met Rusland dus. Het is een heel afwisselende tocht geworden met héél veel off-road wegen maar ook mooi bochtige perfecte wegen, mooie steden gezien maar ook veel verlaten landsdelen tegengekomen, mooie natuur met de bijhorende dieren maar spijtig genoeg geen beer gespot, ...
10 augustus om een uur of half negen vertrokken naar Sassnitz in het noorden van Duitsland. Naar de Baltische staten rijden zou me meer dan 2 dagen autostrade kosten, een goeie 2000km en dus maar gekozen voor het alternatief: 850km naar Noord-Duitsland en daar de boot op. Ik moest tussen zes en half acht ter plaatse zijn om in te checken, de boottrip zou 18u duren Mad
De trip door Duitsland was ronduit saai, de weg naar Hamburg was heel de tijd 80 en 100. Om en rond Hamburg kwam daar nog heel wat file bij, ik kon me wel een leukere start indenken.
Bij aankomst aan de ferry stonden er nog een hoop motorrijders, overwegend BMW's met mannen van gemiddelde leeftijd 55 jaar. Die wisten me te vertellen dat er vooraan nog een einzelgänger was, éne met een oude BMW. Ik dus maar snel heel de rij auto's voorbij en me naast de Louie genesteld, reed idd met een 25 jaar oude BMW met 180.000km op. Daarna kwam er nog een duc-rijder bij, die enkel in Litouwen ging rondbollen want had maar een week verlof. Toen we op de ferry aankwamen kregen we wat linten om de moto vast te zetten onder het motto: trek uw plan, als hij dan omvalt, is 't niet onze verantwoordelijkheid. Gelukkig had die Louie dat nog gedaan en hebben de einzelgängers elkaar daar goed geholpen. De moto's stonden in ieder geval nog recht na de tocht.
We hebben daar de hele avond zwaar in de drank gezeten met die Louie en Kurt (duc-man), veel Litouws bier gedronken en half-duits, half-engels gezeverd en goed geslapen in mijn hutje dat gelukkig vlakbij de bar was, die we langer open gehouden hebben dan ze normaal open bleef.
De dag erna blijft beperkt tot wat lui op het hoogste dek in de zon liggen, de maag heeft zich toch al beter gevoeld, 't is wat aanpassen aan het plaatselijk bier laat ons zeggen Laughing
Na juist 18u komen we inderdaad aan in Klaipeda (klok één uurtje vooruit gezet) en zetten we voet op Litouwse grond. Effe afscheid nemen en good luck wensen aan Kurt en Louie en plaatselijk geld uit de muur halen en ik kan op weg naar mijn eerste camping, 15km verderop en vlakbij het strand gelegen. 's Avonds keer ik nog wel even terug om de stad te bezoeken en nog iets te gaan drinken met iemand van daar, een Amerikaanse en ne Griek, 't was avondje internationaal. Het Let's bier van de dag voordien zit echter nog wa in mijn lijf en al snel beslis ik om te gaan slapen, maar niet na eerst de Tiger nog eens neer te leggen, dat verdomde schijfremslot weer vergeten.
De drinkebroers van op de boot met links de 'oude' BMW.
Moto vastgezet op de ferry.
Klaipeda (Litouwen) - Ventspils (Letland)
Een dag van vallen en opstaan. Deze dag zou de eerste zijn met stevig wat offroad, ik zag het volledig zitten. De wegen waren vooral gravelwegen, bezaaid met vrij grote keien. De Tiger voelt alsof hij met de voorkant zijn eigen weg zoekt of met de achterkant op een platte band rijdt, even wennen dus. Na een tijdje nog kleinere wegen opgezocht en dan kom je op kleine boswegels met hard zand, zalig om op te rijden maar wel uitkijken voor laaghangende takken of bomen. Uiteindelijk ben ik op een zandweg terechtgekomen, los zand dus, een hel. Erop rijden zonder toppenbanden is zo goed als onmogelijk, het voorwiel slingert van links naar rechts en je moet heel de tijd corrigeren met je voeten om recht te blijven tot ... hij toch eens neergaat. Niks ergs, moto zachtjes neergelegd, maar dan begint natuurlijk die benzine eruit te lekken want niet lang ervoor net gaan tanken. Lichte paniek, vooral wanneer de eerste pogingen om hem recht te krijgen niet lukken door het zand. Even drie keer ademhalen, kalmeren, één zijbak er af gehaald, topcase afgehaald, pikkel uitklappen, plankje klaarleggen aan de andere kant en al je kracht bijeen rapen en dan stond het speelgoed weer recht. Daarna toch besloten om van die kleine zandwegen af te blijven, er passeert daar in maanden geen mens en je wil daar zeker geen voet of been breken of je moto in vlammen zien opgaan. Bovendien wacht er thuis nog een junior-versie op mij, af en toe moet je daar even rekening mee houden.
Op één van de gravelwegen werd er net voor mij een das doodgereden. Spijtig, maar op die manier kan ik er wel een foto van nemen, wat me de volgende dagen niet meer lukt van de wilde beesten die ik zie passeren. Die wolf die ik daarna in de verte zag, was ook snel genoeg weg om me niet de kans te geven er een foto van te nemen. Daarnaast vooral ooievaars gezien, maar dan echt héél véél ooievaars. Ze zitten gewoon langs de weg en bij 't voorbijkomen beslissen ze dan weg te vliegen, maar vliegen dan soms met je mee ipv van je weg, heel mooi.
De gravelwegen zijn ... wijds, beetje zoals route 66 maar dan tussen de bossen, kilometersver gravelwegen.
Onderweg nog even stoppen om naar de breedste waterval van Europa te gaan kijken, zo'n 270 meter breed. Mensen zwemmen er gewoon in, maar mijn lederen broek zit dat er effe niet in.
Een bewogen dag dus, maar zonder brokken thuis gekomen, dat is het belangrijkste.
Ventspils - Riga
Vandaag offroad vermeden, even geen zin in. Na 100 meter op een gravelweg, ben ik teruggekeerd en enkel verharde wegen genomen, het voelde even niet goed aan en dan moet je er niet aan beginnen. Onderweg nog wel toevallig gepasseerd aan een zalig mooi meer, met zo'n helder water dat je de vissen zag rondzwemmen, mooi. Daardoor was ik vrij vroeg in Riga, waardoor ik de stad nog kon bezoeken. Mijn extra geplande dag in Riga kan ik dus schrappen, een dagje ingewonnen.
Eerst nog even op zoek gemoeten naar een nieuw slaapmatje, het mijne liet af en 's morgens wakker worden met je heup op de grond is niet echt aangenaam in de wetenschap dat je nog wel enkele dagen op weg bent. Voor mijn vertrek trouwens ook gemerkt dat de koplamp het niet meer deed, die dingen verslijten nu eenmaal, dus onderweg maar een andere zoeken. Ik kwam langs één van de enige motorwinkeltjes in Letland denk ik en moest daar met handen en voeten uitleggen wat ik nodig had. Die mens had nog nooit van Triumph gehoord, laat staan er één gezien. Die kerel haalde er zijn zoon bij, die toch enig Engels sprak en die zei: ja, maar dan moeten we dat er af vijzen, waar hij duidelijk wat schrik voor had. Heb dan maar uitgelegd dat ik enkel de lamp moest hebben en het vijswerk zelf wel zou doen. De patron heeft daar heel de tijd rond mijn moto gelopen. Triumph, jaja, mm, mmm, drei cilindri? jaja, mmm, mm English bike? jjajaa, mmm. 'k Heb hem gevraagd of hij misschien éne wou kopen dat hij zo geïnteresseerd leek.
Riga is mooi, maar klein. De oude stad heeft een straal van 1,5km, je bent dus vrij snel rond. De camping was wel perfect gelegen, op wandelafstand van de oude stad.
Pics van on the raod:
Riga:
Belgische sponsoring?
Riga - Haapsalu (Estland)
Vandaag de grote overstap van Letland naar Estland gemaakt, een groot verschil in positieve zin. De huizen zijn vooral opgetrokken in hout, een beetje amerikaanse stijl dus ook vrij kleurrijk. Dit heeft als voordeel dat ze er mooi uitzien als ze wat onderhouden worden, wat natuurlijk niet overal het geval is. Vandaag serieus in de remmen moeten gaan omdat bambi en mama de straat overstaken. Het ging allemaal te snel om een foto te nemen, maar 't was mooi om zien hoe de moeder resoluut de weg overstak terwijl het jong haar, na enige aarzeling, achterna ging.
Onderweg ook even gestopt aan de witte duin, waar een rivier op het strand in de zee vloeit. Allé ja, heb nog wel meer gezien onderweg, maar allemaal wat langdradig om dat hier neer te pennen.
Nadeel van Estland: weinig tankstations, waardoor ik een mooi stuk offroad moet schrappen van de rit, spijtig want ondertussen doe ik natuurlijk wel al terug gravelwegen. Toen ik in Haapsalu aankwam wou ik natuurlijk direct tanken, maar kwam er niks uit die spuit. Ik naar binnen om te informeren. Ik moest zeggen hoeveel ik wou tanken. Pff ja, tot hij vol is hé. Zo werkt het dus niet in Estland, je moet op voorhand bepalen hoeveel je wil tanken (in euro's trouwens in Estland).
Ondanks de hitte, toch maar even Haapsalu verkend en achteraf blij dat ik dat gedaan heb, want is een heel mooi stadje. Ze hebben daar een oud treinstation waar nog enkele oude locomotieven staan, maar ook een oude ruïne, waar dagelijks workshops gegeven worden zoals schermen, boogschieten, ... Daarna nog even tot aan de haven gewandeld en de bird-watch-tower beklommen om een zicht te hebben over het zwin van Estland.
Dit is trouwens de eerste dag dat de muggen me hardnekkig rond de oren zoemen, om zot van te worden.
Haapsalu - Tallin
Via mooie wegen kom ik eerst in Paldiski, ook wel de spookstad genoemd. Dit was vroeger een bruisende stad met 28000 inwoners, nu wonen er nog slechts 4000, veelal oudere en russisch-sprekende mensen.
Onderweg nog even gepasseerd bij de volgende waterval, de Keila-Joa waar je tot tegen de afgrond in het water kan staan.
Ook in Tallin weer op de city-camping gestaan, deze zijn eigenlijk altijd wel goed.
's Avonds Tallin bezocht. Tallin is serieus duur in vergelijking met de rest in deze landen. Een parking binnen de ring kost 1.60€/half uur, juist buiten de ring is dat 1,60€/uur. Van die ring moet je je dan ook niet te veel voorstellen, het is gewoon een grote baan eigenlijk. Ik betaal, na wat onderhandelen, 2€ voor vier uur :lol:
Trouwens in Tallin mijn eerste en enige Triumph gespot, een scrambler. Aangezien de dichtsbijzijnde dealer in Polen is, vraag ik me toch wel af hoe die kerel daar aan geraakt is.
Even een torentje beklommen:
Enkel arme mensen in Estland?
Tallin - Narva
Vandaag rijd ik naar Narva, het uiterste punt van Europa. Deze rit (trouwens de laatste die ik voorbereid heb) had ik net voor mijn vertrek nog even aangepast omdat er te veel offroad in zat. Ik had onderweg nog een paar dingen te bezichtigen, twee watervallen en een stier.
De eerste waterval is gewoon erg mooi, gelegen in Jägala-Joa en opnieuw kan je tot enkele centimeters van de afgrond gaan. Daarna wil ik via mijn uitgestippelde route naar Rakvere om de grote stier te gaan bekijken die daar naast het kasteel staat. Nu, Estland is duidelijk Europa, want ze hebben met hulp van Europa heel veel geïnvesteerd in hun wegennet. Daardoor is mijn gekozen weg herschapen in een splinternieuwe viervaksautostrade, jammer. Na Rakvere rij ik nog even via Valaste om een hoge waterval te gaan bekijken. Nu ja, waterval ... 't is meer een straal water die uit een rots vloeit en wat verder in zee loopt. Ik zet mijn weg verder naar Narva waar een brug de grens zou vormen tussen Europa en Rusland. De laatste 75km gaan over kleine wegen langs de kust van de Finse baai. Bij momenten levert dit mooie uitzichten op, maar als ik op een gegeven moment stop, weigert de Tiger nog te starten. Platte batterij op 5km van de Russische grens.
Ik wacht enige tijd en dan ineens schiet hij toch in gang. De volgende kilometers lopen via het water waarin oranje boeien liggen die de grens aangeven met Rusland. Op de oever aan de overkant staan heel wat uitkijktorens, bewaakt door militairen.
De camping in Narva is een tegenvaller, ik ben de enige gebruiker die nacht en de toilet is een gat in de grond met een strooien hokje boven. Er is ook een hond die me de hele nacht wakker houdt met zijn geblaf, pure frustratie.
Narva is een beetje een schok. Er lopen meer daklozen en verslaafden dan honden rond en de kilte die de grens met zich meebrengt is overweldigend, een mistroostige stad.
Mensen staan er te voet, per auto, per vrachtwagen of per fiets uren aan te schuiven om over de grens te mogen waarbij ze zwaar gecontroleerd worden door gewapende militairen.
Die vrachtwagens heb ik daar gedurende meer dan twee uur gewoon zien stil staan:
MAAR: ze hadden er wel een TRIUMPH-bastion
10 augustus om een uur of half negen vertrokken naar Sassnitz in het noorden van Duitsland. Naar de Baltische staten rijden zou me meer dan 2 dagen autostrade kosten, een goeie 2000km en dus maar gekozen voor het alternatief: 850km naar Noord-Duitsland en daar de boot op. Ik moest tussen zes en half acht ter plaatse zijn om in te checken, de boottrip zou 18u duren Mad
De trip door Duitsland was ronduit saai, de weg naar Hamburg was heel de tijd 80 en 100. Om en rond Hamburg kwam daar nog heel wat file bij, ik kon me wel een leukere start indenken.
Bij aankomst aan de ferry stonden er nog een hoop motorrijders, overwegend BMW's met mannen van gemiddelde leeftijd 55 jaar. Die wisten me te vertellen dat er vooraan nog een einzelgänger was, éne met een oude BMW. Ik dus maar snel heel de rij auto's voorbij en me naast de Louie genesteld, reed idd met een 25 jaar oude BMW met 180.000km op. Daarna kwam er nog een duc-rijder bij, die enkel in Litouwen ging rondbollen want had maar een week verlof. Toen we op de ferry aankwamen kregen we wat linten om de moto vast te zetten onder het motto: trek uw plan, als hij dan omvalt, is 't niet onze verantwoordelijkheid. Gelukkig had die Louie dat nog gedaan en hebben de einzelgängers elkaar daar goed geholpen. De moto's stonden in ieder geval nog recht na de tocht.
We hebben daar de hele avond zwaar in de drank gezeten met die Louie en Kurt (duc-man), veel Litouws bier gedronken en half-duits, half-engels gezeverd en goed geslapen in mijn hutje dat gelukkig vlakbij de bar was, die we langer open gehouden hebben dan ze normaal open bleef.
De dag erna blijft beperkt tot wat lui op het hoogste dek in de zon liggen, de maag heeft zich toch al beter gevoeld, 't is wat aanpassen aan het plaatselijk bier laat ons zeggen Laughing
Na juist 18u komen we inderdaad aan in Klaipeda (klok één uurtje vooruit gezet) en zetten we voet op Litouwse grond. Effe afscheid nemen en good luck wensen aan Kurt en Louie en plaatselijk geld uit de muur halen en ik kan op weg naar mijn eerste camping, 15km verderop en vlakbij het strand gelegen. 's Avonds keer ik nog wel even terug om de stad te bezoeken en nog iets te gaan drinken met iemand van daar, een Amerikaanse en ne Griek, 't was avondje internationaal. Het Let's bier van de dag voordien zit echter nog wa in mijn lijf en al snel beslis ik om te gaan slapen, maar niet na eerst de Tiger nog eens neer te leggen, dat verdomde schijfremslot weer vergeten.
De drinkebroers van op de boot met links de 'oude' BMW.
Moto vastgezet op de ferry.
Klaipeda (Litouwen) - Ventspils (Letland)
Een dag van vallen en opstaan. Deze dag zou de eerste zijn met stevig wat offroad, ik zag het volledig zitten. De wegen waren vooral gravelwegen, bezaaid met vrij grote keien. De Tiger voelt alsof hij met de voorkant zijn eigen weg zoekt of met de achterkant op een platte band rijdt, even wennen dus. Na een tijdje nog kleinere wegen opgezocht en dan kom je op kleine boswegels met hard zand, zalig om op te rijden maar wel uitkijken voor laaghangende takken of bomen. Uiteindelijk ben ik op een zandweg terechtgekomen, los zand dus, een hel. Erop rijden zonder toppenbanden is zo goed als onmogelijk, het voorwiel slingert van links naar rechts en je moet heel de tijd corrigeren met je voeten om recht te blijven tot ... hij toch eens neergaat. Niks ergs, moto zachtjes neergelegd, maar dan begint natuurlijk die benzine eruit te lekken want niet lang ervoor net gaan tanken. Lichte paniek, vooral wanneer de eerste pogingen om hem recht te krijgen niet lukken door het zand. Even drie keer ademhalen, kalmeren, één zijbak er af gehaald, topcase afgehaald, pikkel uitklappen, plankje klaarleggen aan de andere kant en al je kracht bijeen rapen en dan stond het speelgoed weer recht. Daarna toch besloten om van die kleine zandwegen af te blijven, er passeert daar in maanden geen mens en je wil daar zeker geen voet of been breken of je moto in vlammen zien opgaan. Bovendien wacht er thuis nog een junior-versie op mij, af en toe moet je daar even rekening mee houden.
Op één van de gravelwegen werd er net voor mij een das doodgereden. Spijtig, maar op die manier kan ik er wel een foto van nemen, wat me de volgende dagen niet meer lukt van de wilde beesten die ik zie passeren. Die wolf die ik daarna in de verte zag, was ook snel genoeg weg om me niet de kans te geven er een foto van te nemen. Daarnaast vooral ooievaars gezien, maar dan echt héél véél ooievaars. Ze zitten gewoon langs de weg en bij 't voorbijkomen beslissen ze dan weg te vliegen, maar vliegen dan soms met je mee ipv van je weg, heel mooi.
De gravelwegen zijn ... wijds, beetje zoals route 66 maar dan tussen de bossen, kilometersver gravelwegen.
Onderweg nog even stoppen om naar de breedste waterval van Europa te gaan kijken, zo'n 270 meter breed. Mensen zwemmen er gewoon in, maar mijn lederen broek zit dat er effe niet in.
Een bewogen dag dus, maar zonder brokken thuis gekomen, dat is het belangrijkste.
Ventspils - Riga
Vandaag offroad vermeden, even geen zin in. Na 100 meter op een gravelweg, ben ik teruggekeerd en enkel verharde wegen genomen, het voelde even niet goed aan en dan moet je er niet aan beginnen. Onderweg nog wel toevallig gepasseerd aan een zalig mooi meer, met zo'n helder water dat je de vissen zag rondzwemmen, mooi. Daardoor was ik vrij vroeg in Riga, waardoor ik de stad nog kon bezoeken. Mijn extra geplande dag in Riga kan ik dus schrappen, een dagje ingewonnen.
Eerst nog even op zoek gemoeten naar een nieuw slaapmatje, het mijne liet af en 's morgens wakker worden met je heup op de grond is niet echt aangenaam in de wetenschap dat je nog wel enkele dagen op weg bent. Voor mijn vertrek trouwens ook gemerkt dat de koplamp het niet meer deed, die dingen verslijten nu eenmaal, dus onderweg maar een andere zoeken. Ik kwam langs één van de enige motorwinkeltjes in Letland denk ik en moest daar met handen en voeten uitleggen wat ik nodig had. Die mens had nog nooit van Triumph gehoord, laat staan er één gezien. Die kerel haalde er zijn zoon bij, die toch enig Engels sprak en die zei: ja, maar dan moeten we dat er af vijzen, waar hij duidelijk wat schrik voor had. Heb dan maar uitgelegd dat ik enkel de lamp moest hebben en het vijswerk zelf wel zou doen. De patron heeft daar heel de tijd rond mijn moto gelopen. Triumph, jaja, mm, mmm, drei cilindri? jaja, mmm, mm English bike? jjajaa, mmm. 'k Heb hem gevraagd of hij misschien éne wou kopen dat hij zo geïnteresseerd leek.
Riga is mooi, maar klein. De oude stad heeft een straal van 1,5km, je bent dus vrij snel rond. De camping was wel perfect gelegen, op wandelafstand van de oude stad.
Pics van on the raod:
Riga:
Belgische sponsoring?
Riga - Haapsalu (Estland)
Vandaag de grote overstap van Letland naar Estland gemaakt, een groot verschil in positieve zin. De huizen zijn vooral opgetrokken in hout, een beetje amerikaanse stijl dus ook vrij kleurrijk. Dit heeft als voordeel dat ze er mooi uitzien als ze wat onderhouden worden, wat natuurlijk niet overal het geval is. Vandaag serieus in de remmen moeten gaan omdat bambi en mama de straat overstaken. Het ging allemaal te snel om een foto te nemen, maar 't was mooi om zien hoe de moeder resoluut de weg overstak terwijl het jong haar, na enige aarzeling, achterna ging.
Onderweg ook even gestopt aan de witte duin, waar een rivier op het strand in de zee vloeit. Allé ja, heb nog wel meer gezien onderweg, maar allemaal wat langdradig om dat hier neer te pennen.
Nadeel van Estland: weinig tankstations, waardoor ik een mooi stuk offroad moet schrappen van de rit, spijtig want ondertussen doe ik natuurlijk wel al terug gravelwegen. Toen ik in Haapsalu aankwam wou ik natuurlijk direct tanken, maar kwam er niks uit die spuit. Ik naar binnen om te informeren. Ik moest zeggen hoeveel ik wou tanken. Pff ja, tot hij vol is hé. Zo werkt het dus niet in Estland, je moet op voorhand bepalen hoeveel je wil tanken (in euro's trouwens in Estland).
Ondanks de hitte, toch maar even Haapsalu verkend en achteraf blij dat ik dat gedaan heb, want is een heel mooi stadje. Ze hebben daar een oud treinstation waar nog enkele oude locomotieven staan, maar ook een oude ruïne, waar dagelijks workshops gegeven worden zoals schermen, boogschieten, ... Daarna nog even tot aan de haven gewandeld en de bird-watch-tower beklommen om een zicht te hebben over het zwin van Estland.
Dit is trouwens de eerste dag dat de muggen me hardnekkig rond de oren zoemen, om zot van te worden.
Haapsalu - Tallin
Via mooie wegen kom ik eerst in Paldiski, ook wel de spookstad genoemd. Dit was vroeger een bruisende stad met 28000 inwoners, nu wonen er nog slechts 4000, veelal oudere en russisch-sprekende mensen.
Onderweg nog even gepasseerd bij de volgende waterval, de Keila-Joa waar je tot tegen de afgrond in het water kan staan.
Ook in Tallin weer op de city-camping gestaan, deze zijn eigenlijk altijd wel goed.
's Avonds Tallin bezocht. Tallin is serieus duur in vergelijking met de rest in deze landen. Een parking binnen de ring kost 1.60€/half uur, juist buiten de ring is dat 1,60€/uur. Van die ring moet je je dan ook niet te veel voorstellen, het is gewoon een grote baan eigenlijk. Ik betaal, na wat onderhandelen, 2€ voor vier uur :lol:
Trouwens in Tallin mijn eerste en enige Triumph gespot, een scrambler. Aangezien de dichtsbijzijnde dealer in Polen is, vraag ik me toch wel af hoe die kerel daar aan geraakt is.
Even een torentje beklommen:
Enkel arme mensen in Estland?
Tallin - Narva
Vandaag rijd ik naar Narva, het uiterste punt van Europa. Deze rit (trouwens de laatste die ik voorbereid heb) had ik net voor mijn vertrek nog even aangepast omdat er te veel offroad in zat. Ik had onderweg nog een paar dingen te bezichtigen, twee watervallen en een stier.
De eerste waterval is gewoon erg mooi, gelegen in Jägala-Joa en opnieuw kan je tot enkele centimeters van de afgrond gaan. Daarna wil ik via mijn uitgestippelde route naar Rakvere om de grote stier te gaan bekijken die daar naast het kasteel staat. Nu, Estland is duidelijk Europa, want ze hebben met hulp van Europa heel veel geïnvesteerd in hun wegennet. Daardoor is mijn gekozen weg herschapen in een splinternieuwe viervaksautostrade, jammer. Na Rakvere rij ik nog even via Valaste om een hoge waterval te gaan bekijken. Nu ja, waterval ... 't is meer een straal water die uit een rots vloeit en wat verder in zee loopt. Ik zet mijn weg verder naar Narva waar een brug de grens zou vormen tussen Europa en Rusland. De laatste 75km gaan over kleine wegen langs de kust van de Finse baai. Bij momenten levert dit mooie uitzichten op, maar als ik op een gegeven moment stop, weigert de Tiger nog te starten. Platte batterij op 5km van de Russische grens.
Ik wacht enige tijd en dan ineens schiet hij toch in gang. De volgende kilometers lopen via het water waarin oranje boeien liggen die de grens aangeven met Rusland. Op de oever aan de overkant staan heel wat uitkijktorens, bewaakt door militairen.De camping in Narva is een tegenvaller, ik ben de enige gebruiker die nacht en de toilet is een gat in de grond met een strooien hokje boven. Er is ook een hond die me de hele nacht wakker houdt met zijn geblaf, pure frustratie.
Narva is een beetje een schok. Er lopen meer daklozen en verslaafden dan honden rond en de kilte die de grens met zich meebrengt is overweldigend, een mistroostige stad.
Mensen staan er te voet, per auto, per vrachtwagen of per fiets uren aan te schuiven om over de grens te mogen waarbij ze zwaar gecontroleerd worden door gewapende militairen.
Die vrachtwagens heb ik daar gedurende meer dan twee uur gewoon zien stil staan:
MAAR: ze hadden er wel een TRIUMPH-bastion
/www.youtube.com/watch?v=BRjuSULbq44
