SportsPhotography
MF veteraan
Jarenlang was Michelin aanvoerder in de koningsklasse van het wegracen.
De bandenfabrikant uit het land van brie,baquettes en wijn heeft in de jaren dat ze werkzaam zijn in dit GP circus meerdere grootheden voortgebracht hetzij als wereldkampioen anderzijds als eendagsvlieg.
In 2001 kwamen er opeens berichten uit Azië dat 2 andere merken zich in dezelfde strijd wilden mengen.
Michelin zag het eerst niet zitten, maar Dorna zag er wel wat in en de rijders onderling zagen een uitdaging ook wel zitten.
Nederland had na jarenlang op derderangs materiaal te hebben moeten rondrijden eindelijk iemand op competitief materiaal.
Dat dit op een nieuw bandenmerk was deed er weinig toe, want zoals in de media werd omschreven kon Jurgen van den Goorbergh zich bewijzen op een Honda NSR 500cc twee takt.
Dat dit aanbod voor Jurgen en laten we eerlijk wezen als mosterd na de maaltijd kwam bleek wel uit het feit van de intrede voor het milieu vriendelijkere 4 takten.
Het Repsol Honda was het eerste team met de tot dan toe onbekende RC211V en zoals vertrouwd op Michelin banden.
Wat dat betreft lag de ontwikkeling voor de NSR volledig stil en konden een handjevol coureurs rekenen op goed materiaal ( Capirossi, Barros, en honda’s trots Daijiro Katoh )
Dat de coureurs op de nieuwe merken met uitzondering van Dunlop die zich later terugtrok uit het MotoGP circus oriënteerden om een belangrijke rol speelden blijkt uit de racerij van nu wel.
Ondanks het schrappen van enkele circuits ( Suzuka, Rio, Welkom ) worden de meeste races verreden op de circuits die we de afgelopen jaren al zagen met enige uitzondering daargelaten dit met betrekking tot de nieuwe circuits ( Shanghai, Qatar, Istanbul enz,enz )
Wat betreft de Bridgestone rijders was het voor hun zaak om zoveel mogelijk data te vergaren, gebeurde dit niet tijdens het raceweekend dan werd er in het geheim getest door een ex-motogp rijder of Aziatisch kampioen.
Met uitzondering van een aantal gewonnen races door Makoto Tamada was het tot 2007 dat Michelin de overhand had.
Immers de nieuwkomers konden veelal het tempo niet bijbenen of ze hadden problemen met hun compound.
Ondanks dat we Rossi een keer zagen, terwijl de stukken rubber van zijn Michelin’s afvlogen waren er weinig problemen te merken bij deze bandenfabrikant.
Het voorseizoen van 2007 zagen we de Bridgestones vaak naar voren komen in de tests.
Echter een test blijft een test en ondanks race simulaties is het afwachten wat een concurrerend bandenmerk kon doen onder gelijke omstandigheden vergeleken met een ander merk.
Dat Bridgestone die in de F1 zowat heer en meester is wat betreft competitiviteit moest doorbreken in de zwaarste klasse op 2 wielen had eigenlijk niemand verwacht.
Helemaal niet als we terugkijken op het seizoen 2007/2008 waar Michelin eigenlijk volledig afgetroefd werd.
Achteraf bleek dus dat het gevaar wat Michelin zag tijdens de tests gedurende de wintertest letterlijk en figuurlijk als een rode draad door het hele seizoen afspeelde.
Niet helemaal serieus werd genomen en Michelin te veel bezig was met hun eerdere resultaten, maar kennen zij de uitspraak “in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst” dan niet?
Valentino Rossi was de eerste die aan de bel trok dat de winst van Casey Stoner niet toevallig was.
Het was ook dezelfde Valentino Rossi die Michelin verzocht harder te werken en anders zijn biezen zou pakken.
Inmiddels was de helft van het seizoen al voorbij en met uitzondering van enkele stunts door Michelin rijders waar het geluk hun toelachte doordat Bridgestone en dan met name Casey Stoner een verkeerde band koos of een machine die niet 100% functioneerde wisten te winnen.
Echter Stoner en Bridgestone gingen door met waar ze gebleven waren en dat was winnen.
Het geduld van Rossi en inmiddels Hayden en Pedrosa was inmiddels op en Rossi maakte al bekend op te stappen bij Michelin omdat hij zich niet gewaardeerd voelde voor zijn inzet.
Bij het Repsol Honda team ging het gerucht dat Pedrosa ook naar Bridgestone zou overstappen omdat hij geen vertrouwen had in de Franse sloffen.
Dat het nieuws insloeg als een bom moge duidelijk wezen, echter rees de vraag waar gaat Lorenzo op rijden?
Later werd bekend dat Lorenzo op Michelin zou blijven rijden.
Valentino Rossi die in Valencia hard onderuit ging en daarbij meerdere botjes brak in zijn hand werd buitenspel gezet om de dag na de GP de Bridgestone’s te testen.
Michelin was weer op weg naar de top althans dat bleek, maar sterrijder van Bridgestone Stoner ging hard onderuit op Valencia en stond langs de zijlijn.
Rossi die uiteindelijk kon rijden, maar met een fikse achterstand op de rest moest duidelijk wennen aan het race rubber van Bridgestone.
Toen Rossi weer kon rijden en enkele valpartijen meemaakte kwam nog niet echt in het ritme.
In de media en dan vooral de Italiaanse werd hij al afgerekend op zijn keuze, ondanks dat Bridgestone in het seizoen ervoor oppermachtig was.
Tijdens de eerste race zagen we in de kwalificatie een line up van bloedsnelle Michelin rijders en wat betreft de kwalificatie was het 1-0 voor Michelin.
In de race reed Stoner fenomenaal en wist op een koud Qatar de race te winnen.
In de trainingen die volgden bleken de Michelin’s fenomenaal te zijn en ondanks 2e,3,e startplaatsen lijkt het erop dat Bridgestone in de kwalificatie worstelt.
Met 3 pole’s in 3 wedstrijden en 3 podiumplaatsen voor Lorenzo, was toch duidelijk een tendens te merken wat betreft de stabiliteit van de Bridgestone.
Vergeleken met een kwalificatie ronde zijn de Michelin’s beter, maar wat mij persoonlijk opvalt is dat Bridgestone bijna totaal geen slijtage vertoont tijdens de race.
Zagen we op Estoril in de 2e helft Stoner en bovenal Rossi struikelen over hun bandenkeuze
Èèn ding viel wel op en dat was de constante factor om gelijke ronden te rijden.
Dat dit enkele weken later de doorslaggevende factor bleek te zijn tijdens de race op Shanghai waar Rossi weer eens als winnaar uit de bus kwam scoorde Bridgestone wederom zeer sterk, ondanks dat ze in de kwalificatie nog niet op het juiste niveau zitten met Michelin ( dit door ontbreken van een zachte kwalificatie voorband ) zitten ze Michelin wel op de hielen.
De doorslaggevende factor wat betreft consistentie zagen we afgelopen zondag.
Waar in de 125cc de race nog werd onderbroken door regen startte een groot deel van de rijders in de 250cc op intermediates en een enkeling op slicks.
Tijdens de MotoGP zagen we zon, veel zon en ondanks een start vanaf de tweede rij van Rossi en Stoner op de eerste rij.
Kon Bridgestone op het thuiscircuit van Michelin voor een verassing gaan zorgen.
Waar de Michelin’s het halverwege de race lieten afweten en volgens Pedrosa had hij last van zijn voorwiel.
Scoorde Rossi ronde na ronde dikke punten tot hij zijn voorsprong vergrootte tot bijna 11 seconden gedurende de race.
Wat dat betreft kunnen we concluderen dat Bridgestone ondanks 5 GP’s verreden te hebben op dit moment aan kop gaat wat betreft overwinningen ( 3-2 B Stoner, M Pedrosa, M Lorenzo, B Rossi, B Rossi )
Met dit in mijn gedachten kon het weleens een zeer leuk seizoen worden.
De bandenfabrikant uit het land van brie,baquettes en wijn heeft in de jaren dat ze werkzaam zijn in dit GP circus meerdere grootheden voortgebracht hetzij als wereldkampioen anderzijds als eendagsvlieg.
In 2001 kwamen er opeens berichten uit Azië dat 2 andere merken zich in dezelfde strijd wilden mengen.
Michelin zag het eerst niet zitten, maar Dorna zag er wel wat in en de rijders onderling zagen een uitdaging ook wel zitten.
Nederland had na jarenlang op derderangs materiaal te hebben moeten rondrijden eindelijk iemand op competitief materiaal.
Dat dit op een nieuw bandenmerk was deed er weinig toe, want zoals in de media werd omschreven kon Jurgen van den Goorbergh zich bewijzen op een Honda NSR 500cc twee takt.
Dat dit aanbod voor Jurgen en laten we eerlijk wezen als mosterd na de maaltijd kwam bleek wel uit het feit van de intrede voor het milieu vriendelijkere 4 takten.
Het Repsol Honda was het eerste team met de tot dan toe onbekende RC211V en zoals vertrouwd op Michelin banden.
Wat dat betreft lag de ontwikkeling voor de NSR volledig stil en konden een handjevol coureurs rekenen op goed materiaal ( Capirossi, Barros, en honda’s trots Daijiro Katoh )
Dat de coureurs op de nieuwe merken met uitzondering van Dunlop die zich later terugtrok uit het MotoGP circus oriënteerden om een belangrijke rol speelden blijkt uit de racerij van nu wel.
Ondanks het schrappen van enkele circuits ( Suzuka, Rio, Welkom ) worden de meeste races verreden op de circuits die we de afgelopen jaren al zagen met enige uitzondering daargelaten dit met betrekking tot de nieuwe circuits ( Shanghai, Qatar, Istanbul enz,enz )
Wat betreft de Bridgestone rijders was het voor hun zaak om zoveel mogelijk data te vergaren, gebeurde dit niet tijdens het raceweekend dan werd er in het geheim getest door een ex-motogp rijder of Aziatisch kampioen.
Met uitzondering van een aantal gewonnen races door Makoto Tamada was het tot 2007 dat Michelin de overhand had.
Immers de nieuwkomers konden veelal het tempo niet bijbenen of ze hadden problemen met hun compound.
Ondanks dat we Rossi een keer zagen, terwijl de stukken rubber van zijn Michelin’s afvlogen waren er weinig problemen te merken bij deze bandenfabrikant.
Het voorseizoen van 2007 zagen we de Bridgestones vaak naar voren komen in de tests.
Echter een test blijft een test en ondanks race simulaties is het afwachten wat een concurrerend bandenmerk kon doen onder gelijke omstandigheden vergeleken met een ander merk.
Dat Bridgestone die in de F1 zowat heer en meester is wat betreft competitiviteit moest doorbreken in de zwaarste klasse op 2 wielen had eigenlijk niemand verwacht.
Helemaal niet als we terugkijken op het seizoen 2007/2008 waar Michelin eigenlijk volledig afgetroefd werd.
Achteraf bleek dus dat het gevaar wat Michelin zag tijdens de tests gedurende de wintertest letterlijk en figuurlijk als een rode draad door het hele seizoen afspeelde.
Niet helemaal serieus werd genomen en Michelin te veel bezig was met hun eerdere resultaten, maar kennen zij de uitspraak “in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst” dan niet?
Valentino Rossi was de eerste die aan de bel trok dat de winst van Casey Stoner niet toevallig was.
Het was ook dezelfde Valentino Rossi die Michelin verzocht harder te werken en anders zijn biezen zou pakken.
Inmiddels was de helft van het seizoen al voorbij en met uitzondering van enkele stunts door Michelin rijders waar het geluk hun toelachte doordat Bridgestone en dan met name Casey Stoner een verkeerde band koos of een machine die niet 100% functioneerde wisten te winnen.
Echter Stoner en Bridgestone gingen door met waar ze gebleven waren en dat was winnen.
Het geduld van Rossi en inmiddels Hayden en Pedrosa was inmiddels op en Rossi maakte al bekend op te stappen bij Michelin omdat hij zich niet gewaardeerd voelde voor zijn inzet.
Bij het Repsol Honda team ging het gerucht dat Pedrosa ook naar Bridgestone zou overstappen omdat hij geen vertrouwen had in de Franse sloffen.
Dat het nieuws insloeg als een bom moge duidelijk wezen, echter rees de vraag waar gaat Lorenzo op rijden?
Later werd bekend dat Lorenzo op Michelin zou blijven rijden.
Valentino Rossi die in Valencia hard onderuit ging en daarbij meerdere botjes brak in zijn hand werd buitenspel gezet om de dag na de GP de Bridgestone’s te testen.
Michelin was weer op weg naar de top althans dat bleek, maar sterrijder van Bridgestone Stoner ging hard onderuit op Valencia en stond langs de zijlijn.
Rossi die uiteindelijk kon rijden, maar met een fikse achterstand op de rest moest duidelijk wennen aan het race rubber van Bridgestone.
Toen Rossi weer kon rijden en enkele valpartijen meemaakte kwam nog niet echt in het ritme.
In de media en dan vooral de Italiaanse werd hij al afgerekend op zijn keuze, ondanks dat Bridgestone in het seizoen ervoor oppermachtig was.
Tijdens de eerste race zagen we in de kwalificatie een line up van bloedsnelle Michelin rijders en wat betreft de kwalificatie was het 1-0 voor Michelin.
In de race reed Stoner fenomenaal en wist op een koud Qatar de race te winnen.
In de trainingen die volgden bleken de Michelin’s fenomenaal te zijn en ondanks 2e,3,e startplaatsen lijkt het erop dat Bridgestone in de kwalificatie worstelt.
Met 3 pole’s in 3 wedstrijden en 3 podiumplaatsen voor Lorenzo, was toch duidelijk een tendens te merken wat betreft de stabiliteit van de Bridgestone.
Vergeleken met een kwalificatie ronde zijn de Michelin’s beter, maar wat mij persoonlijk opvalt is dat Bridgestone bijna totaal geen slijtage vertoont tijdens de race.
Zagen we op Estoril in de 2e helft Stoner en bovenal Rossi struikelen over hun bandenkeuze
Èèn ding viel wel op en dat was de constante factor om gelijke ronden te rijden.
Dat dit enkele weken later de doorslaggevende factor bleek te zijn tijdens de race op Shanghai waar Rossi weer eens als winnaar uit de bus kwam scoorde Bridgestone wederom zeer sterk, ondanks dat ze in de kwalificatie nog niet op het juiste niveau zitten met Michelin ( dit door ontbreken van een zachte kwalificatie voorband ) zitten ze Michelin wel op de hielen.
De doorslaggevende factor wat betreft consistentie zagen we afgelopen zondag.
Waar in de 125cc de race nog werd onderbroken door regen startte een groot deel van de rijders in de 250cc op intermediates en een enkeling op slicks.
Tijdens de MotoGP zagen we zon, veel zon en ondanks een start vanaf de tweede rij van Rossi en Stoner op de eerste rij.
Kon Bridgestone op het thuiscircuit van Michelin voor een verassing gaan zorgen.
Waar de Michelin’s het halverwege de race lieten afweten en volgens Pedrosa had hij last van zijn voorwiel.
Scoorde Rossi ronde na ronde dikke punten tot hij zijn voorsprong vergrootte tot bijna 11 seconden gedurende de race.
Wat dat betreft kunnen we concluderen dat Bridgestone ondanks 5 GP’s verreden te hebben op dit moment aan kop gaat wat betreft overwinningen ( 3-2 B Stoner, M Pedrosa, M Lorenzo, B Rossi, B Rossi )
Met dit in mijn gedachten kon het weleens een zeer leuk seizoen worden.
