bochtensnelheid en zo

[Joris]

Gewoon zo hard mogelijk erin, even ogen dicht, paar keer shit, shit shit, en dan phoe phoe, ben er weer heel doorheen.

Leer je hiervan?? NEE, we proberen het de volgende bocht gewoon nog een keer op die manier.

Dat heeft een heel hoog Joe Bar gehalte...

 

[KTManiac]

..Ook dat heb ik weleens gehad > te snel een bocht in.. Wat kan een mens snel warm worden dan

Je bedoelt dus te zeggen dat dit een aanbevelenswaardige opwarmtechniek is voor koude dagen

 

[Gizzmo]

Je bedoelt dus te zeggen dat dit een aanbevelenswaardige opwarmtechniek is voor koude dagen

Het werkt iig op zeker.

 

[Mar1tin]

Ik denk achteraf ook altijd dat het sneller kon, maar de Thunderace kostte een paar duiten... de allrisk ook, dus maar wa+ gekozen ...
Liever iets langzamer... en dezelfde bocht een dag later weer kunnen pakken, dan alleen nog maar per auto kunnen reizen...
(of klink ik nu als een ouw l.. ???)

Yep

 

[Daemon]

Volgens mij kan bij heel veel mensen de motor meer dan de mensen die er opzitten (niet iedereen trouwens).

Maar dat geloven en het vertrouwen erin hebben lukt nog niet echt. Denk dat die meest die eruit vliegen geschrokken zijn van hoe hard het ging, maar als ze het toch geprobeerd hadden dat het toch gelukt was. (Of gewoon rommel in de bocht kan ook natuurlijk, dan is het snel over.)

En leuk is het allemaal zeker!

 

[Unstable]

Voor iedere bocht is er natuurlijk een snelheid waarmee je hem kan benaderen en waar je hem mee doorkan, maar als je eens goed oplet hoe hard je bv. op- en afritten ingaat/opgaat, dan zie je dat die snelheid meestal tussen de 115 en 150 ligt (het verschil hiertussen is redelijk makkelijk te corrigeren)
Iedereen heeft wel bochten die je vaker neemt dan normaal, en waar je dus een beetje kan oefenen met de snelheid. Op een gegeven moment zal je dus zo hard de bocht ingaan, dat je het nog net kan be-remmen, dat je precies optijd plat ligt (kneedown) en dat je dus knoerdhard die bocht doorknalt en er flitsend weer uitkomt.
Volgens mij is een bocht zo hard mogelijk nemen altijd een beetje tot het uiterste, en tot je dat uiterste vaak genoeg hebt opgezocht en gevonden, zal je altijd harder kunnen. En als je de "angst" kwijt bent van het knoerthard door de bocht gaan DAN beheers je de bocht.
Maar bijna geen bocht is hetzelfde, en dus zal je altijd een beetje blijven proberen en het uiterste opzoeken.
Een gemiddelde daarentegen is natuurlijk wel te vinden, maar dat ligt helemaal aan je eigen vermogen, en LEF om te gaan tot het uiterste in de bocht die je tegenkomt.

I have spoken......

 

[Mar1tin]

Voor iedere bocht is er natuurlijk een snelheid waarmee je hem kan benaderen en waar je hem mee doorkan, maar als je eens goed oplet hoe hard je bv. op- en afritten ingaat/opgaat, dan zie je dat die snelheid meestal tussen de 115 en 150 ligt (het verschil hiertussen is redelijk makkelijk te corrigeren)
Iedereen heeft wel bochten die je vaker neemt dan normaal, en waar je dus een beetje kan oefenen met de snelheid. Op een gegeven moment zal je dus zo hard de bocht ingaan, dat je het nog net kan be-remmen, dat je precies optijd plat ligt (kneedown) en dat je dus knoerdhard die bocht doorknalt en er flitsend weer uitkomt.
Volgens mij is een bocht zo hard mogelijk nemen altijd een beetje tot het uiterste, en tot je dat uiterste vaak genoeg hebt opgezocht en gevonden, zal je altijd harder kunnen. En als je de "angst" kwijt bent van het knoerthard door de bocht gaan DAN beheers je de bocht.
Maar bijna geen bocht is hetzelfde, en dus zal je altijd een beetje blijven proberen en het uiterste opzoeken.
Een gemiddelde daarentegen is natuurlijk wel te vinden, maar dat ligt helemaal aan je eigen vermogen, en LEF om te gaan tot het uiterste in de bocht die je tegenkomt.

I have spoken......

Hallèloeja

 

[Joris]

Voor iedere bocht is er natuurlijk een snelheid waarmee je hem kan benaderen en waar je hem mee doorkan, maar als je eens goed oplet hoe hard je bv. op- en afritten ingaat/opgaat, dan zie je dat die snelheid meestal tussen de 115 en 150 ligt (het verschil hiertussen is redelijk makkelijk te corrigeren)
Iedereen heeft wel bochten die je vaker neemt dan normaal, en waar je dus een beetje kan oefenen met de snelheid. Op een gegeven moment zal je dus zo hard de bocht ingaan, dat je het nog net kan be-remmen, dat je precies optijd plat ligt (kneedown) en dat je dus knoerdhard die bocht doorknalt en er flitsend weer uitkomt.
Volgens mij is een bocht zo hard mogelijk nemen altijd een beetje tot het uiterste, en tot je dat uiterste vaak genoeg hebt opgezocht en gevonden, zal je altijd harder kunnen. En als je de "angst" kwijt bent van het knoerthard door de bocht gaan DAN beheers je de bocht.
Maar bijna geen bocht is hetzelfde, en dus zal je altijd een beetje blijven proberen en het uiterste opzoeken.
Een gemiddelde daarentegen is natuurlijk wel te vinden, maar dat ligt helemaal aan je eigen vermogen, en LEF om te gaan tot het uiterste in de bocht die je tegenkomt.

I have spoken......

Klinkt erg goed, maarrrrrrr ... (even de 'verstandige' vent uithangen) dit verhaal gaat heel goed op voor circuit rijden. Op de weg heb je vaak onvoorziene omstandigheden. Maw je schat de bocht op zich goed in, maar er zijn altijd dingen die je niet in de hand hebt. En als het verkeerd gaat zijn er iets teveel obstakels.

Deze theorie kun je volgens mij dus beter toepassen op circuitrijden dan op rijden op de openbare weg.

 

[Unstable]

Op zondag 24 maart 2002 22:05 schreef Joris het volgende:Deze theorie kun je volgens mij dus beter toepassen op circuitrijden dan op rijden op de openbare weg.

Werkt uitstekend op de OPENBARE weg hoor, ik rij nog steeds..

 

[Martin@81]

Voor iedere bocht is er natuurlijk een snelheid waarmee je hem kan benaderen en waar je hem mee doorkan, maar als je eens goed oplet hoe hard je bv. op- en afritten ingaat/opgaat, dan zie je dat die snelheid meestal tussen de 115 en 150 ligt (het verschil hiertussen is redelijk makkelijk te corrigeren)
Iedereen heeft wel bochten die je vaker neemt dan normaal, en waar je dus een beetje kan oefenen met de snelheid. Op een gegeven moment zal je dus zo hard de bocht ingaan, dat je het nog net kan be-remmen, dat je precies optijd plat ligt (kneedown) en dat je dus knoerdhard die bocht doorknalt en er flitsend weer uitkomt.
Volgens mij is een bocht zo hard mogelijk nemen altijd een beetje tot het uiterste, en tot je dat uiterste vaak genoeg hebt opgezocht en gevonden, zal je altijd harder kunnen. En als je de "angst" kwijt bent van het knoerthard door de bocht gaan DAN beheers je de bocht.
Maar bijna geen bocht is hetzelfde, en dus zal je altijd een beetje blijven proberen en het uiterste opzoeken.
Een gemiddelde daarentegen is natuurlijk wel te vinden, maar dat ligt helemaal aan je eigen vermogen, en LEF om te gaan tot het uiterste in de bocht die je tegenkomt.

I have spoken......

Idd, snoeihard ga je! Maar de mindere rijder is al tevreden rond de 90 of 100 hoor!

 

[EdwinO]

Op het circuit speelt toch ook nog dat je een lijn kiest afhankelijk van het type bocht? Dan zou je misschien moeten kiezen voor minder hard erin, korter draaien en eerder weer op het gas ipv. andersom. Op de openbare weg heb je niet zo veel keus.

 

[Yammie]

Heheheh,

Ik ken het.
Ooit een avontuurtje op de dijken gehad
En niet te vergeten de haarspeldbochten in de Duitse bergen...

Yammie heeft wat met motorkappen

 

[DeGroteMuis]

Vrijwel iedere bocht die ik neem heb ik achteraf het gevoel da'k harder kan... Alleen op een stukje dijk (Tussen Arnhem en Heteren) merk ik da'k soms al iets te hard ga...

Vanwege m'n geringe ervaring neem ik overal nogal een ruime marge...

Voorbeeld: Klaverbladje Hoevelaken... 120-130 bocht in moet goed mogelijk zijn, maar ik begin met 80-90... Merk dan ook op minder bekende klaverbladen da'k met kijken & hangen vaak te krap uitkom & halverwege moet corrigeren... Kon dus flink harder... Op Ressen (Ken ik wat beter) rij ik ook met 80-90 bocht in en ga ik ook in de bocht niet langzamer dan op Hoevelaken, terwijl de bocht toch iets scherper en veel hobbeliger is... Ervaring met motorrijden algemeen en met de bocht zijn de factoren die een grote rol meespelen...

Voor mij geldt: Liever achteraf zeggen dat je veel harder kon dan achteraf in het ziekenhuis zeggen dat je toch maar beter iets minder hard had kunnen gaan... De gedachte aan schade aan de motor interresseert me niet zoveel dat dat afremmend werkt(daarvoor heb je verzekering), maar zelf blijft ik liever heel...

 

[Fastcruiser]

Ik ga liever wat langzamer de bocht in zodat ik kan optrekken in de bocht. Geeft wat meer ruimte voor correctie. Deed ik trouwens vroeger ook al.

Op Ressen reed ik te hard de bocht in, waarna ik erachter kwam dat mijn grondspeling niet voldoende was. Harde leerschool

 

[KJ]

welnee, gewoon hard erin en dan maar zien hoe je eruit komt

 

[poohbeer]

Merk dan ook op minder bekende klaverbladen da'k met kijken & hangen vaak te krap uitkom & halverwege moet corrigeren... Kon dus flink harder...

'k Ben absoluut geen expert hoor, maar als je fatsoenlijk kijkt hoor je helemaal niet te moeten corrigeren.. dan wordt het namelijk 1 vloeiende beweging toch?!

 

[***BTR***]

Ik corrigeer ook veelste veel. Milad wees me er gisteren even op dat mijn voorvering wel erg zacht stond dus ik hoop dat het volgende keer beter stuurt.

 

[Ryser]

Ik heb bij de meeste bochten ook het gevoel dat het veel harder kan en alleen als ik veel bochten achter elkaar rijd (op vakanties ed.), dan schat ik ze in één keer beter in en gaat het dus ook platter en harder.

 

[DeGroteMuis]

'k Ben absoluut geen expert hoor, maar als je fatsoenlijk kijkt hoor je helemaal niet te moeten corrigeren.. dan wordt het namelijk 1 vloeiende beweging toch?!

Zal best...
Maar kijk ik dan te veel om de hoek? Nog niet vaak gehoord dat dat gebeurde... Dus dacht ik meer aan m'n snelheid in de bocht... Iets te rustig is immers ook een oorzaak, toch?