crash met letsel !!!!

Zo daar ben ik weer,,
inmiddels ontslagen uit het LUMC en weer wat sneetjes rijker geworden.
he lex, mocht je mijn topic nog eens bezoeken , er gingen inderdaad nog
wat onderzoeken voor de OK vooraf.
had weer zo'n 6uur op de tafel gelegen en mag over 2weken de koffiebonenmolenbewegingen gaan maken.
ik kan wel zeggen dat ik er nu wel even genoeg van heb gezien omdat ik na
de OK wat problemen met m'n zuurstofgehalte had en bij de longarts werd
langsgestuurd.
door de operatie was er een klein verschil in de ribspier onstaan .
je denkt altijd al gauw wat anders bij een longarts, niet dan.

maar goed, ik mag dit allemaal weer verwerken en verder gaan met revalideren.
ps. ze hadden op 3 plaatsen uit m'n kuit een transplantatie gehaald.
niet veel pijn en kan ook gewoon al een eindje wandelen.

groeten arno

Sterkte en beterschap... :? :)
 
Volgende keer een iets preciezer topictitel uitkiezen. 'k Kan me inbeelden dat er mensen zijn die al een handicap hebben opgelopen en het hier al dan niet nog wat moeilijk mee hebben niet zomaar eender welk "letsel-topic" gaan lezen.

Anyway, sterkte nog!

:^ Mail een modje en laat de topic titel aan passen

Verder veel sterkte! Meer kan ik niet voor je betekenen... En zorg dat die motor weer aan het rollen komt!
 
Op zondag 25 januari .................


.................................................een eindje wandelen.

groeten arno

Heej die Arno...

Tof dat je dat iig achter de rug hebt. Komt wel owke denk ik met jou als ik dat zo hoor. Wel wat aanpoten allemaal, maarja...

Heb ik trouwens ook moeten doen die molenzooi.. Wordt je niet vrolijk van(dus deed ik het eigenlijk ook niet echt consequent|9).
Ennuh omdat ik toch eigenwijs ben heb ik 1,5 week geleden het ff op een motorfiets geprobeerd. Ging echt goed.. Ik dacht dat ik er enigsinds wat moeite mee zou hebben, maar niets bleek minder waar.... dus Lessen en testen en m'n rijbewijs terug halen.... :+ en dan lekker weer :}

Kan idd zo zijn dat er toch wel aardig wat mensen zijn met een soortgelijk handicap en daar eigenlijk liever niet mee geconfronteerd willen worden...

Gewonn door gaan en knokkken...... motorbloed kruipt waar het toch niet gaan kan....hihihihii :P
 
hallo Lex,
ik had niet drs malessy maar een ander.
deze was prof Thomeer.
hij deelde mij ook mee na de OK dat er nog maar 1 aansluiting
te maken was vanuit de nekwervel (de c5 )
de rest was gewoon weggerukt en onbruikbaar.
verder hebben ze bij mij ook de problemen met de bicep gehad omdat
mijn bovenarm ook gebroken was.
ze hebben dus een ribspier gebruikt daarvoor.
nou een ritssluiting meer of minder maakt dan niet uit als er wat
verlegt en aangsloten kan worden.
de 1 heeft een piercing, de ander tatoo's
ikke , nou mij herken je straks zo op het Noordwijkse-strand.

nog bedankt voor je reactie en suc6 met :}

arno
 
EEEHhhh...

kunnen we straks door als de "BIONICLEMAN" ....... :9

we komen er wel..

Gr Alex....

ps. De operatie werd door Dr. Arts(wie verzint zo'n naam) gedaan en ook niet Malessy. Die doet de na zorg... ergens in augustus... hihihi
 
inmiddels al weer een week thuis.
maak af en toe een verkeerde beweging met m'n voet waardoor
er een pijnscheut komt. (been waar ze wat uit ge-exporteerd hebben)
gewoon rustig aan doen dus.
nog 4dgn dan gaan de hechtingen eruit en de mobilazerop mag eraf.
tegenwoordig kan je geen ongemalenkoffiebonen meer kopen?
wat nam jij als alternatief??? LEX
ik dacht eerst aan een motorblok op z'n kant en een sleutel op de krukas te
zetten.
grote slagen snel thuis!!!!
ach ja waar moet je heen als je nog niet mag fietsen of autorijden.

jij (lex) in ieder geval suc6 met het motorgeweld en
de groenten aan iedereen op 2wielen.

arno
 
EEEHhhh...

kunnen we straks door als de "BIONICLEMAN" ....... :9

we komen er wel..

Gr Alex....

ps. De operatie werd door Dr. Arts(wie verzint zo'n naam) gedaan en ook niet Malessy. Die doet de na zorg... ergens in augustus... hihihi

..bionicleman... sjees t'is geen LEGO
img230x310bk.jpg


Je bedoelt.. *Bionic man*

Six_Million_Dollar_Man.jpg


:+

Sterkte met het herstel y'all.
 
"Zeker lang over moeten denken.."

Héhéhéé, geen Friezen uitdagen want dan heb je een groot probleem...

....you-talking-to-me?? (loud voice)areyoutalkingtome?

angryma.jpg


;)
 
6 mille $$$$$$$$

of in euro tjes .....
dat er een kostenpost voor een X aantal jaren in zit is duidelijk.
om de schade(letsel) vergoed te krijgen zal ik niet veel uitwijden.
dat laat ik doen door instantie's die daar dagelijks mee van doen hebben.
natuurlijk kan ik nu verrekte weinig met een handje wat ik nu zeker
tegen kom als je je hut nog aan het verbouwen bent.
gelukkig heb ik wat vrienden die willen helpen.
geld maakt niet gelukkig maar maakt wel je (ons)leven weer iets aangenamer.
misschien kan er nog eens een RSV Mille gepoetst worden.

De groenten aan iedereen die wel wat te poetsen hebben.
genetisch voedsel of de bio-industrie,
hij had er wel een oogje op en was er snel bij. groeten Steve
 
Op zaterdag 07 februari 2004 20:44 schreef 1100weetje het volgende:
6 mille $$$$$.............

......................................................
hij had er wel een oogje op en was er snel bij. groeten Steve

Doe maar geen een van alle...... geef mij maar echte food... |(
Maar zit nu wel dik aan de kosten met heel dat zooitje... waarschijnlijk weet jij daar ook alles van...(gelukkig dat de meeste kosten vergoed wordt)

Maar voorde nieuwsgierigen onder ons( en een mens is dat van nature) Het loopt zeker in de 4 nullen.... en climbing yeah yeah... :P dus...
alles eruit halen wat er in zit.

Sinds enkel dagen merk ik dat ik mijn arm voor enkele secondes al onder een hoek van 90 graden kan houden...... begint wat te worden heeej..

Greetz... ikkes.. :+
 
He Lex,
goed nieuws over je arm gelezen.... dat het allemaal maar nog beterder zal gaan.
dit is waar je tenslotte al 10 mnd op wacht en naar toe werkt, niet dan.
4 nullen????? ( dit wordt maatwerk)
denk maar eens wat je eerst wel kon en nu aan anderen moet overlaten.
welke aanpassingen je nodig hebt???
niks is meer gratis of op de pof. ( mag ik het even 2weken proberen)
als je je letselschade vergoed krijgt is dit wel voor de rest van je leven.
dat er een waslijst aan vragen zijn over hoe verder...!!!
als je in een gezin hebt (net als ik) en we hoeven elkaar geen mietjes te
noemen, iedereen doet wel eens wat in het huishouden en probeert ook nog een
papa te zijn voor de kids.
wat denk je als ik over + - 8 weken de baby niet eens kan oppakken of aankleden.
dit is waar ik me ook mee bezig hou. (voorlopig ben ik nog wel aan huis gebonden)
je wilt altijd klaar staan en moed houden maar dit komt gewoon ontzettend HARD aan.
het enige wat je dan wil is een herstellende arm cq hand en kan daar alleen
maar het beste van hopen.

verder wens ik iedereen die hiermee bekend is
beterschap en sterkte. de groenten en tot meels arno :Z
 
Laatst bewerkt:
He Lex,
goed nieuws over je arm gelezen....

...........verder wens ik iedereen die hiermee bekend is
beterschap en sterkte. de groenten en tot meels arno :Z

Heej Jonge....

Wat betreft het kind optillen.... dat gaat zekers goed komen. ik zou daar niet overin zitten als ik jou was.

Bij de revalidatie te Tilburg zit een jongen die ook net een kleintje heeft. Hij tilt dat kleintje gewoon met het grootste gemak ook met een arm op. En die kleine past zich helemaal aan pappa aan.. Het aat echt geweldig, mooi om te zien..

Dus.....

Er zijn vele wegen die naar Rome Leiden..... Helaas hebben wij de moeilijkste weg gekozen(al is die keuze geforceerd).. :?

Maar je komt er wel ook als je arm niet helemaal geneest... Ben ik van overtuigd.
full

Latersssssssssss :+
 
Laatst bewerkt:
Hoi Arno,
mijn emailadres is mdebrune@planet.nl.
Sinds juli 1972 heb ik een plexus, rechts.
Sinds juli 1972 heb ik met tig motoren, solo en zijspan ruim een miljoen - schadevrije, afkloppe.. - kilometers afgelegd.
Een tip is Rob Jansen en Sander Bison in Assen. Die helpen je op weg. In 'mijn tijd'om met OMA te spreken was dat nog niet het geval.
Momenteel heb ik een Jawa tramp, Kawasaki Z 750 twin, Honda FT 500, Suzuki GS X 550, MZ racer (via CRT is racen mogelijk, kicken joh ), MZ 150 TS, ETZ 250 combi en BMW Squirte combi. Waar ik na al die jaren last van heb gekregen is een vorm van knars en piep in mijn linkerarm. Overbelasting dus. Moet ik maar net als al die andere mooi-weerijders pas op pad gaan als de mussen van het dak vallen, maar ik rijd het liefst 's winters, veel sneeuw, kou en ijzel. Weet je wat mooi is ? Met een zijspan op pad gaan als de sneeuw net gevallen is ...
Wat ik wil zeggen: waar een wil is is een weg. Accepteer die lamme poot als iets wat het niet doet en kijk wat verder nog mogelijk is op basis van wat je nog kunt. Kortom: wees positief. En dan is veel mogelijk. Trek je geen zak aan van mensen, die het allemaal best goed bedoelen, maar zich geen raad weten met jouw handicap. Doe wat jij wil en wat jij goedvindt.
Voor vragen ....

Groets

Bruintje
 
Hee Lex,
man wees blij dat je een kleintje hebt. Je zult heus wel een weg weten te vinden om er 'mee om te gaan'. Net alsof die lamme vlerk daar iets aan af doet. Ben je besodemieterd. Geniet van die hummel en maak er nog een paar bij. Leuke bezigheid... Dat werkt toch prima. Kijk naar de positieve dingen, maak jezelf niet tot die sukkel met die bungelpoot. Ben je nu gek !
Heb zelf drie meiden. Dat werkte ook prima. Des te belangrijker jij dat gebrek vindt, des te meer mensen jou gaan missen.
Voorkom dat.

Groets

Bruintje
 
hallo bruintje,

klare taal.
ik kom net kijken in deze vorm van behendigheden.
natuurlijk laat ik het er niet bij zitten en doe zo veel ik kan.
gaat het echt niet dan roep ik de hulptroepen in.
mentaal en fysiek ben ik een doorzetter waar anderen in mijn omgeving
bewondering voor hebben.
over 3 weken komt de 2de kleine.
ze moet nog even wachten want de badkamer is nog in aanbouw.
voor de rest gaat het aardig goed , met mij , vrouw , en zoontje .
groeten en bedankt voor je bericht.

ps ik stuur je pers nog wel een mail.... 8-)
 
Ik heb gehoord dat iemand van de FJR-club een vergelijkbaar letsel had (weet het niet zeker...AAA95 misschien dat jij meer weet?). Misschien via dat forum? http://forum.fjr-club.nl
Klopt, ik ben de ongelukkige. Heb de diverse berichten gelezen en herken er zeer veel van.

15 mei 2003 sloeg een vrachtwagen plotseling linksaf, in amper te zien onverharde weg. Ik was op dat moment een aantal auto's en als laatste een vrachtwagen aan het inhalen. Ik ben blijkbaar (weet er zelf niets meer van) vol in de ankers geweest, maar dat mocht niet baten. '( Diegene die vlak achter me reed, kon gelukkig alles net ontwijken. Zijn ABS zal mi wel goed mee geholpen hebben. Afijn, in het ziekenhuis (voormalig Oost-duitsland in de Harz) bleek dat ik open-boek fractuur van mijn bekken had opgelopen (na bijna 2 maanden kon ik pas weer staan en wat stapjes nemen), rechtersleutelbeen gebroken, in de linker elleboog was een schroef gezet (na 2 maanden in het EMC Rotterdam verwijderd), en 2 plaatjes waren op het bot gezet van de linkeronderarm. En mijn linkerpink deed het nog amper.

Uiteraard hebben mijn longen ook een stevige klap opgelopen (ingeklapt en minder capaciteit). Mijn kaak staat ietsje schuin, maar daar heb ik geen last van.

Maar de rechterarm/hand/pols/vingers, tsja, de diverse zenuwen (C5 t/m C8) waren zeer sterk beschadigd en los gescheurd met als gevolg geen mobiliteit rechts meer. Hoewel de beweeg en gevoelzenuwen niet werken, pijnprikkels komen nog steeds stevig door.

Ben oa ook in het LUMC te Leiden geweest voor een onderzoek en een operatie (augustus 2003), waarbij uit mijn rechteronderbeen zo'n 40 cm. zenuw is gehaald en tussen de zenuwknoop (C5) en de biceps is gezet, met de hoop dat ik binnen 2 jaar, rechts bicep-functionaliteit terug heb. Pols/hand/vingers zou een zeer mooie bonus zijn, maar dat blijft de grote onbekende. De arm zelf zal ik niet meer ophoog kunnen doen, door de zenuwbaan kwam geen signalen meer en dat stuk zenuw ook gebruikt is om de biceps weer aan te sluiten.

Voor rechts is het afwachten of de operatie geslaagd is (was trouwens 11 uur op de operatietafel, een bloedvat zat verkleeft aan mijn sleutelbeen welke dus gebroken was geweest, en het bloedvat werd geraakt tijdens de operatie, en een vaat-chirurg moest er bij komen).

Heb links weer redelijk kracht gekregen en de linker pink doet het bijna weer normaal. Ben begonnen met de re-integratie in het werkproces 2 februari (2x per week 4 uurtjes werken) en binnenkort ga ik proberen het CBR te overtuigen, dat ik nog veilig kan autorijden (wel met automaat en stuurbekrachtiging).

Een lang verhaal, ik weet het. Het is een lang proces, waarbij je heel veel geduld moet hebben.
 
HE Doc,

sterkte met je revalidatie en succes met je werk en de rest....
het is toch altijd interresant voor mij hoe anderen( net als jij) er mee
omgaan en in wat voor mate de handycap momenteel is.
ik weet dat er geen peil op te trekken is wat het uiteindelijke resultaat
zal zijn, maar dat wij zelf er alles aan doen om te slagen.
dat je je van het voorval niets meer herrinnert hoor ik wel vaker bij
ongevallen.
het schijnt een vorm van zelfbescherming te zijn, je kan wel praten en zeggen
wat je voelt maar later hoor je dan wat je hebt verteld.
dat jij ook flink in de kreukels heb gelegen en er toch ook weer redelijk tot goed
bent boven op gekomen is voor mij dankzij het LUMC (wat ik een super afd 9 vond.ongevallenchirurgie)
afd 11 (neurologie)was wat minder.
stekende pijnen zijn er af en toe en alleen in m'n hand.
in hoeverre heb jij al een teken van leven in de rechterarm?
vermoeid gevoel? in bedwang proberen te houden i.v.m slingeren?
als ik jouw verhaal lees zijn we nog wel even bezig met revalideren.
Ik wens jou veel SUCCES ermee en ik hoor nog wel van je.
groeten arno
 
Klopt, ik ben de ongelukkige. Heb de diverse berichten gelezen en herken er zeer veel van.

15 mei 2003 sloeg een vrachtwagen plotseling linksaf, in amper te zien onverharde weg. Ik was op dat moment een aantal auto's en als laatste een vrachtwagen aan het inhalen. Ik ben blijkbaar (weet er zelf niets meer van) vol in de ankers geweest, maar dat mocht niet baten. '( Diegene die vlak achter me reed, kon gelukkig alles net ontwijken. Zijn ABS zal mi wel goed mee geholpen hebben. Afijn, in het ziekenhuis (voormalig Oost-duitsland in de Harz) bleek dat ik open-boek fractuur van mijn bekken had opgelopen (na bijna 2 maanden kon ik pas weer staan en wat stapjes nemen), rechtersleutelbeen gebroken, in de linker elleboog was een schroef gezet (na 2 maanden in het EMC Rotterdam verwijderd), en 2 plaatjes waren op het bot gezet van de linkeronderarm. En mijn linkerpink deed het nog amper.

Uiteraard hebben mijn longen ook een stevige klap opgelopen (ingeklapt en minder capaciteit). Mijn kaak staat ietsje schuin, maar daar heb ik geen last van.

Maar de rechterarm/hand/pols/vingers, tsja, de diverse zenuwen (C5 t/m C8) waren zeer sterk beschadigd en los gescheurd met als gevolg geen mobiliteit rechts meer. Hoewel de beweeg en gevoelzenuwen niet werken, pijnprikkels komen nog steeds stevig door.

Ben oa ook in het LUMC te Leiden geweest voor een onderzoek en een operatie (augustus 2003), waarbij uit mijn rechteronderbeen zo'n 40 cm. zenuw is gehaald en tussen de zenuwknoop (C5) en de biceps is gezet, met de hoop dat ik binnen 2 jaar, rechts bicep-functionaliteit terug heb. Pols/hand/vingers zou een zeer mooie bonus zijn, maar dat blijft de grote onbekende. De arm zelf zal ik niet meer ophoog kunnen doen, door de zenuwbaan kwam geen signalen meer en dat stuk zenuw ook gebruikt is om de biceps weer aan te sluiten.

Voor rechts is het afwachten of de operatie geslaagd is (was trouwens 11 uur op de operatietafel, een bloedvat zat verkleeft aan mijn sleutelbeen welke dus gebroken was geweest, en het bloedvat werd geraakt tijdens de operatie, en een vaat-chirurg moest er bij komen).

Heb links weer redelijk kracht gekregen en de linker pink doet het bijna weer normaal. Ben begonnen met de re-integratie in het werkproces 2 februari (2x per week 4 uurtjes werken) en binnenkort ga ik proberen het CBR te overtuigen, dat ik nog veilig kan autorijden (wel met automaat en stuurbekrachtiging).

Een lang verhaal, ik weet het. Het is een lang proces, waarbij je heel veel geduld moet hebben.

ik had ook een zwaar ongeval op 15-05-2003

klote dag

jou lijkt me wel een stuk ernstiger
bij mij waren alleen de 2 polsen gebroken en mn voet, veel geluk gehad!!!

hopelijk voor jou verloop de revalidatie beetje per beetje goed af!!!
veel sterkte kerel!!!!
 
Laatst bewerkt:
Hi,

Ik lag ook een paar dagen op afd 11 (neurologie). Daarna mocht/kon ik weer terug naar het revalidatiecentrum Rijndam te Rotterdam.

Je geheugen wist inderdaad het gedeelte van het ongeval, gelukkig maar, kan je daar geen nachtmerries over krijgen of een angstig gevoel aan over houden (kan je ook 2 weken na het ongeluk niet herinneren, door de vele morfine wat ik kreeg).

De laatste tijd lijkt het wel of de spieren wat probeert te doen, ze lijken gespannen, maar je probeert alle kleine dingen positief te zien, een pijntje hier, zo dat misschien ... ? Een pijntje daar ... We blijven hopen en gaan pas juichen als het echt zo is.

Vermoeid? Ik ben inderdaad vermoeid, zeker in de eerste dagen thuis, veel geslapen overdag. Maar dat lijkt nu meer een uitzondering te zijn dan een gewoonte. Nooit verwacht dat werken, ook al is het 2 keer per week een paar uurtje, vooral in het begin zo vermoeiend zou zijn.

We hebben misschien een lange weg te gaan, maar positief blijven denken is heel belangrijk voor jezelf en ook je directe omgeving.

Sterkte in ieder geval!
 
Ha die Remco !

Leuk je hier tegen te komen. Zo te lezen herken je dus veel van wat jou is overkomen. Succes met revalideren en tot ziens bij de FJR Club ! 8-)

En natuurlijk ook voor alle anderen héél veel succes met revalideren ! :)
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan Onderaan