Tr@x
MF veteraan
- 1 aug 2002
- 6.825
- 403
Zo, even een verslagje: Assen heeft op 5 mei Tr@x op bezoek gehad.
Goh, als je de boel bekijkt vanuit het rennerskwartier is het zowaar een heel acceptabele locatie: keurig mediacentre, nette toiletten, gezellig restaurant, dakterassen met uitzicht....toch wel heeeeeel anders dan aan de andere kant van de baan..met die modderige taluds en houten bankjes uit 1864...
Heerlijk 4 sessies CRT gereden, 2 volledig met marshall ervoor, 2 met een flink deel vrij rijden.
Dag begint met uitleg over gedragsregels, veiligheid en video-instructie. Rijnummers worden uitgedeeld (mooi startnummer gekregen: 101) en transponders (voor tijdwaarneming) kunnen worden opgehaald.
Na afloop van introductie motor ophalen, transponder laten monteren en opstellen in parc-fermé. Vervolgens oordoppen in, helm op, leren overall goedtrekken, racehandschoenen aan en met kriebels in de maag wachten op de eerste meters op deze, voor mij helemaal nieuwe, baan.
Sessie 1: wennen, lijnen leren en concluderen dat de voorkant van de TRX behoorlijk instabiel is en dan de combinatie Mandeveen/Duikersloot vooral bij het uitkomen vreselijk listig is.... (bijna zandhappen....)
Direct na afloop van de sessie met de marshall (Danny Stoel, voormalig Aprillia-challenge kampioen en ss 600 rijder) mijn rijlijn door genoemde bochten besproken. Met zijn (bruikbare) tips op zak vervolgens naar de WP-bus om m'n vering te laten checken. Demping van de voorvering in de zwaarste stand en klaar zijn we weer.
Sessie 2: aanscherpen van de lijn, hogere snelheden aanhouden. Veranderingen aan de voorvork voelen goed, lekker stabiel in de bochten. Tip om Mandeveen/Duikersloot te benaderen als 2 afzonderlijke bochten blijkt perfect te werken en ik begin vertrouwen te krijgen in deze combinatie...
Na afloop van de sessie blijkt m'n achterband flink op te rullen waarop ik besluit voor en achter 0.3 bar uit m'n banden te laten.
Sessie 3: Eerst even lekker opwarmen en vervolgens gaat de marshall aan de kant en kan het gas erop. Ik duik bij de eerste bocht binnendoor bij de eerste rijder van onze groep op een Fazer 1000 en heb vrij baan. In de veronderstelling dat de rest van mijn groep me op de hielen zit (met een CB600f, RSV Mille, Fazer 1000 en R6) leg ik me toe op zo netjes mogelijk m'n lijnen te rijden en lekker laat te remmen. Binnen een ronde kom ik de eerste langzamere groepen tegen en kan het inhalen beginnen. Mijn TRX heeft veel te weinig snelheid op het rechte eind om mensen op topsnelheid te verschalken dus de enige remedie is uitremmen en binnen- of buitenom in de bocht er voorbij. Wel goed opletten aangezien er ook een paar zeer snelle types mij ondertussen willen inhalen. Zorgen dat iedereen voldoende ruimte op de baan heeft. Na 2 ronden staat het zweet op m'n rug en zit ik helemaal klem achter een R6 die zo door de bocht zwabbert dat ik er daar niet voorbij durf en vervolgens op de rechte stukken er als een kogel vandoor gaat. Bij de volgende bocht me weer naar het achterwiel remmen en er vervolgens weer niet langs komen....
Na het afvlaggen van de sessie blijk ik de rest van mijn groep op achterstand te hebben gereden. Da's niet gek voor de motor met de minste PK's
De slijtage op m'n achterband na deze sessie is toch wat aan de forse kant waarop ik in overleg met Danny besluit de veervoorspanning van de achterveer 1 klik te verhogen.
Sessie 4: De 4e sessie is de enige geklokte sessie van de dag dus er stond wat op het spel... . Direct achter de marshall de baan op en maar proberen bij te blijven. Dat lukt de eerste 2 ronden totdat Danny echt gas geeft en binnen een halve ronde aan de horizon verdwijnt.... :-X
Dan toch maar weer concentreren op lijnen, laat remmen en vroeg accelereren. Achtervering voelt beter aan, motor laat zich heel lekker de bochten inleggen en loopt niet extreem wijd bij het wegtrekken uit de bocht. Veel te snel naar mijn smaak wappert de zwart/wit geblokte vlag alweer en moeten we de baan af.
Bij de bekendmaking van de tijden blijk ik de eerstvolgende binnen mijn groep op 1.02 seconden gereden te hebben. Van de 40 deelnemers die gezamelijk in de baan waren heb bij dit eerste bezoek aan Assen de 12e tijd neergezet: 1.56.364, 120.068 km/h gemiddeld. Geen tijd om het ONK mee te winnen maar wel een tijd waar ik tevreden over ben.
Gezien het feit dat er zeker 8 of 9 race-geprepareerde motoren meereden (voor KNMV-cup of ZAC) blijk ik toch één van de snelste standaardmachines geweest te zijn....en met mijn 83 pk één van de minst vermogende!
Voor iedereen die wel eens gedacht heeft over een dagje circuitrijden: niet meer twijfelen, gewoon doen!
[me]Tr@x die zich een dagje heerlijk heeft uitgeleefd en die Assen een prachtige baan vindt. Om op te rijden![/me]
Goh, als je de boel bekijkt vanuit het rennerskwartier is het zowaar een heel acceptabele locatie: keurig mediacentre, nette toiletten, gezellig restaurant, dakterassen met uitzicht....toch wel heeeeeel anders dan aan de andere kant van de baan..met die modderige taluds en houten bankjes uit 1864...
Heerlijk 4 sessies CRT gereden, 2 volledig met marshall ervoor, 2 met een flink deel vrij rijden.
Dag begint met uitleg over gedragsregels, veiligheid en video-instructie. Rijnummers worden uitgedeeld (mooi startnummer gekregen: 101) en transponders (voor tijdwaarneming) kunnen worden opgehaald.
Na afloop van introductie motor ophalen, transponder laten monteren en opstellen in parc-fermé. Vervolgens oordoppen in, helm op, leren overall goedtrekken, racehandschoenen aan en met kriebels in de maag wachten op de eerste meters op deze, voor mij helemaal nieuwe, baan.
Sessie 1: wennen, lijnen leren en concluderen dat de voorkant van de TRX behoorlijk instabiel is en dan de combinatie Mandeveen/Duikersloot vooral bij het uitkomen vreselijk listig is.... (bijna zandhappen....)
Direct na afloop van de sessie met de marshall (Danny Stoel, voormalig Aprillia-challenge kampioen en ss 600 rijder) mijn rijlijn door genoemde bochten besproken. Met zijn (bruikbare) tips op zak vervolgens naar de WP-bus om m'n vering te laten checken. Demping van de voorvering in de zwaarste stand en klaar zijn we weer.
Sessie 2: aanscherpen van de lijn, hogere snelheden aanhouden. Veranderingen aan de voorvork voelen goed, lekker stabiel in de bochten. Tip om Mandeveen/Duikersloot te benaderen als 2 afzonderlijke bochten blijkt perfect te werken en ik begin vertrouwen te krijgen in deze combinatie...
Na afloop van de sessie blijkt m'n achterband flink op te rullen waarop ik besluit voor en achter 0.3 bar uit m'n banden te laten.
Sessie 3: Eerst even lekker opwarmen en vervolgens gaat de marshall aan de kant en kan het gas erop. Ik duik bij de eerste bocht binnendoor bij de eerste rijder van onze groep op een Fazer 1000 en heb vrij baan. In de veronderstelling dat de rest van mijn groep me op de hielen zit (met een CB600f, RSV Mille, Fazer 1000 en R6) leg ik me toe op zo netjes mogelijk m'n lijnen te rijden en lekker laat te remmen. Binnen een ronde kom ik de eerste langzamere groepen tegen en kan het inhalen beginnen. Mijn TRX heeft veel te weinig snelheid op het rechte eind om mensen op topsnelheid te verschalken dus de enige remedie is uitremmen en binnen- of buitenom in de bocht er voorbij. Wel goed opletten aangezien er ook een paar zeer snelle types mij ondertussen willen inhalen. Zorgen dat iedereen voldoende ruimte op de baan heeft. Na 2 ronden staat het zweet op m'n rug en zit ik helemaal klem achter een R6 die zo door de bocht zwabbert dat ik er daar niet voorbij durf en vervolgens op de rechte stukken er als een kogel vandoor gaat. Bij de volgende bocht me weer naar het achterwiel remmen en er vervolgens weer niet langs komen....
Na het afvlaggen van de sessie blijk ik de rest van mijn groep op achterstand te hebben gereden. Da's niet gek voor de motor met de minste PK's
De slijtage op m'n achterband na deze sessie is toch wat aan de forse kant waarop ik in overleg met Danny besluit de veervoorspanning van de achterveer 1 klik te verhogen.
Sessie 4: De 4e sessie is de enige geklokte sessie van de dag dus er stond wat op het spel... . Direct achter de marshall de baan op en maar proberen bij te blijven. Dat lukt de eerste 2 ronden totdat Danny echt gas geeft en binnen een halve ronde aan de horizon verdwijnt.... :-X
Dan toch maar weer concentreren op lijnen, laat remmen en vroeg accelereren. Achtervering voelt beter aan, motor laat zich heel lekker de bochten inleggen en loopt niet extreem wijd bij het wegtrekken uit de bocht. Veel te snel naar mijn smaak wappert de zwart/wit geblokte vlag alweer en moeten we de baan af.
Bij de bekendmaking van de tijden blijk ik de eerstvolgende binnen mijn groep op 1.02 seconden gereden te hebben. Van de 40 deelnemers die gezamelijk in de baan waren heb bij dit eerste bezoek aan Assen de 12e tijd neergezet: 1.56.364, 120.068 km/h gemiddeld. Geen tijd om het ONK mee te winnen maar wel een tijd waar ik tevreden over ben.
Gezien het feit dat er zeker 8 of 9 race-geprepareerde motoren meereden (voor KNMV-cup of ZAC) blijk ik toch één van de snelste standaardmachines geweest te zijn....en met mijn 83 pk één van de minst vermogende!
Voor iedereen die wel eens gedacht heeft over een dagje circuitrijden: niet meer twijfelen, gewoon doen!
[me]Tr@x die zich een dagje heerlijk heeft uitgeleefd en die Assen een prachtige baan vindt. Om op te rijden![/me]