Een echte design klassieker: de APRILIA MOTO'6.5 (totaal 6129 geproduceerd)

Duidelijk...!
Unknown-2.jpeg
 
Dit is een foto van mijn nieuwe project. Heb gelukkig wel alle onderdelen, maar nog veel werk te verzetten. De Moto is door de vorige eigenaar flink mishandeld. Wilde er een Scrambler van maken, maar had de ballen verstand er van. Super zonde, Maar ja, dat is verleden tijd. Hij moet weer in topconditie komen. Zal wel even duren. Maar ach, daar is het een hobby voor......
IMG_20200430_161343.jpg
 
Als de prijs er maar naar was...
Zo op het eerste gezicht valt me op dat de kroonplaat nog netjes is (die zijn meestal verweerd), maar voor de rest... :(
Is het de bedoeling dat dit je zilver/oranje gaat worden? Welke kleur was deze oorspronkelijk?

Ik ga vandaag ook weer een beetje frotten aan de "nieuwe" Moto 6.5. Nieuwe knipperlichten zijn binnen, dus kunnen gemonteerd worden.
Verder vloeistoffen vervangen, lakwerk polijsten en in de was zetten en was klein poetswerk.
 
Dit is een foto van mijn nieuwe project. Heb gelukkig wel alle onderdelen, maar nog veel werk te verzetten. De Moto is door de vorige eigenaar flink mishandeld. Wilde er een Scrambler van maken, maar had de ballen verstand er van. Super zonde, Maar ja, dat is verleden tijd. Hij moet weer in topconditie komen. Zal wel even duren. Maar ach, daar is het een hobby voor......Bekijk bijlage 1494949
Niet de meest voor de hand liggende motor om te verbouwen. Of misschien daarom juist.
Geen onherstelbare dingen, zoals geslepen aan het frame of zo?
 
Als de prijs er maar naar was...
Zo op het eerste gezicht valt me op dat de kroonplaat nog netjes is (die zijn meestal verweerd), maar voor de rest... :(
Is het de bedoeling dat dit je zilver/oranje gaat worden? Welke kleur was deze oorspronkelijk?

Ik ga vandaag ook weer een beetje frotten aan de "nieuwe" Moto 6.5. Nieuwe knipperlichten zijn binnen, dus kunnen gemonteerd worden.
Verder vloeistoffen vervangen, lakwerk polijsten en in de was zetten en was klein poetswerk.
De prijs was er zeker naar! Hij was incompleet en het zoeken naar alle ontbrekende onderdelen koste al veel tijd. Vooral het juiste zadel vinden en de kilometertellerbehuizing (compleet). Maar nu heb ik alles en kan het opknappen beginnen. Het was van oorsprong de zwarte versie, maar hij wordt dus de (populairdere) oranje/zilver versie.
 
Niet de meest voor de hand liggende motor om te verbouwen. Of misschien daarom juist.
Geen onherstelbare dingen, zoals geslepen aan het frame of zo?
Het is inderdaad niet de meest voor de hand liggende motor om er een Scrambler van te maken, alhoewel er hele fraaie voorbeelden zijn. Maar hij wordt weer helemaal origineel. Er was wel veer aan gerommeld (o.a. flink met een zwarte spuitbus te keer gegaan op een vreselijke manier), maar er was geen schade of geslepen aan het frame. In de vorige post legde ik al uit dat veel onderdelen miste. Ik denk dat de vorige eigenaar daardoor de bomen niet meer door het bos heeft gezien, want je moet wel de weg weten om aan onderdelen te komen.....
 
Kende je deze........

JAZEKER! Er zijn maar 3 prototypen gemaakt. Heel jammer dat de ontwikkeling van een automaat toen niet lukte. Anders was deze X-Ray echt geproduceerd. De Moto 6.5 was wel volop in productie en deze R-Ray zou dan de opvolger (en zwaardere broertje) moeten worden. Heel jammer. Vind het ontwerp prachtig. Leuk detail, het windscheepje van nog van hout!!! Het verhaal gaat dat 1 exemplaar in handen is gekomen van een verzamelaar voor slechts 800 Euro!! De twee andere exemplaren staan in het museum in Noale (fabriek Aprilia, vlak bij Venetië). Het artikel spreekt ook over de X3. Maar die is niet verder dan de tekentafel gekomen...

aprilia_xray_1000_1996_3.jpg
aprilia_xray_1000_1996_2.jpg

14240528-1106214169469903-1850377120-n-1.jpg
3867ea4742d193838b8588c41b3c166d.jpeg



En tot slot ben ik zelf aan de slag gegaan met dit als resultaat:

IMG_20200204_153649.jpg
IMG_20200204_153756 2.jpg
 
Laatst bewerkt:
Ik moet zeggen dat ik 'm ook wel gaaf vind eigenlijk. Qua design zou ie volgens mij best vandaag de dag alsnog in productie kunnen gaan!
 
Hier nog een wat uitgebreider verhaal:

De ontwikkeling van de RSV1000 engined Aprilia X-Ray als prototype in 1996 door Philippe Starck.

Na de ontwikkeling van de Aprilia Moto’6.5 (1995) had Ivano Beggio (eigenaar Aprilia) na de introductie van de Moto 6.5 graag nog een motor gehad met een automatische versnelling en meer kracht.
De markt raakte aardig verzadigd met scooters en motoren en het was noodzaak een hoger segment aan te boren en daarmee een meer compleet bedrijf te worden beschouwd. Meer motorvermogen dan de Moto’6.5 en de Pegaso.
Een grotere versie dan de Rotax 650 cc werd gebruikt. Een 1000cc V-twin motor met 130 PK.

Voor dit nieuwe avontuur begon Aprilia opnieuw met het eerder geteste systeem: een motorblok werd naar Parijs verzonden zodat Starck kon beginnen met het bestuderen van esthetische oplossingen voor dit nieuwe model. Hij ontwierp een eerste gemengd trellis-frame dat hij gebruikte voor de presentatieschetsen, wat hij besprak met Gaugain en Cappella. Aprilia gaf er de voorkeur aan een frame aan te nemen met gebogen en soepele lijnen in Motò-stijl. Het eerste werd gedacht aan "niet-motorrijders", omdat het noodzakelijk was om niet-sectorale klanten te werven. Maar naast het chassis met de motor, was het nu ook noodzakelijk om de rest samen te stellen Alberto Cappella vertrekt vanuit Noale naar Parijs en neemt een aantal blokken polystyreen mee met het volume dat nodig is om de afmetingen van elk onderdeel te bepalen dat nodig is om de motor af te maken: het filterhuis, de olietank, de expansietank, de radiator, de schokdemper, de dempers en al de rest. Dat waren de vaste afmetingen en niets kon worden verminderd of vergeten. Deze keer waren de Aprilia-technici systematisch samen met het RSV-blok ontwierpen ze de eerste grote motor voor de bedrijf. Ze wilden niet het risico nemen een fout te maken in de technische benadering. Starck was zeer terughoudend om technische beperkingen te accepteren, maar in die tijd verliep alles toch soepel. Zijn grote passie voor motorfietsen werd verfijnd en hij begreep de technische redenen die hij besprak met Gaugain en Cappella, die het bedrijf vertegenwoordigden, beter. Starck was zeer tevreden toen alle stukjes van de puzzel op z’n plaats vielen. Hij stelde zich de voorkant van de tank (de oranje) voor in semi-transparant plastic waarmee je een glimp van de interne componenten kon opvangen, zoals je in een medische "X-ray" -plaat de organen kunt zien (vandaar X-Ray in het Engels)
De X-Ray was geboren. Een statisch model werd in Parijs voorbereid (d.w.z. intern lege motor en veel nep-onderdelen) maar tot in de perfectie afgewerkt. Het leek veel op de Motò 6.5, zelfs vanwege dezelfde grijze en oranje kleuren, het was "filosofisch correct". Het werd geïntroduceerd bij het bedrijfsmanagement in Noale.

Het concept is echter zeker niet slecht! De vormgeving van een "enduro" en de ronde lijnen die volgen geven een zeker effect. Helaas is het onderzoek naar de 'absolute formele reinheid' van Starck, dat in de jaren '90 zo modieus was, gestrand en een beetje te veel gaan uit zien als speelgoed. En met een RSV motorblok met 1000 cc , 2 cilinders en 130 pk was het een niet noodzakelijke toegevoegde waarde op het bestaande aanbod. Gezien de verhoudingen kun je je voorstellen dat de tank onder het zadel zit (zoals de BMW F650-serie) om het zwaartepunt laag te houden en de luchtfilterbehuizing groot (zie de luchtinlaten in dummy-tank). Een automatische versnellingsbak zat er ook niet op. De techniek was nog niet zover.
Dit prototype had nog een niet werkzame motor en een houten (!) windscherm.
Het oranje/grijze kleurenschema maakt al van kilometers afstand duidelijk dat we hier met een echt Starck van doen hebben. De ronde lijnen nemen het laatste restje twijfel weg.

Het werd geïntroduceerd bij het bedrijfsmanagement in Noale (deze keer werd de maquette in Parijs gemaakt) het duurde enige tijd om te beslissen, de wens was er, de motor was leuk, maar het risico was te groot. De mening van een aantal vertrouwde en historische journalisten werd ook gezocht (in het geheim wel). Het heeft dus nimmer echt gereden.
Misschien veroorzaakte het slechte succes van de Motò sterke tweede gedachten en twijfels, er waren ook kritische opmerkingen van sommige werknemers (van wie er één was: “vergissen is menselijk, maar volharden ? )
Aan de pers werd de R-ray niet getoond en er werd besloten door Beggio de ontwikkeling niet verder voort te zetten.
Aprilia ging wel door met het RSV 1000-project. Het terrein van supersport-motoren was meer in overeenstemming met de geest van Aprilia om "oorlog" te voeren met de beroemdste Italiaanse en Japanse concurrenten en later ook Duitsers. Voor RSV is de tijd vooR Beggio goed gebleken.
Wat schotelde Aprilia zijn klanten in 1997 wel voor? Het had het eerste productiejaar kunnen zijn van de Aprilia X-Ray, maar Aprilia zette ons liever onder meer de Pegaso 650 en scootertje Leonardo 125 voor. Pas in 1998 was het tijd voor die zalige RSV1000.

Voor X-Ray was het doek gevallen is het niet bekend hoe het had kunnen eindigen ... Maar we kunnen het nog wel steeds bewonderen in het Apriliamuseum in Noale. Het was een voorbeeld van een ontwerp dat te vooruitstrevend was en dus te ver in de toekomst lag. Bijgewerkt in de componenten en kleuren van nu, zou het de toonzalen van vandaag niet ontsieren. Na dit prototype updatede Starck in 2000 het project met een nieuw ontwerp, de X3, die echter alleen op papier bleef. Net als bij de X-Ray verdween dat model via de vergetelhoek in de prullenbak. Hierna stopte de samenwerking tussen Aprilia en Starck.
Vele jaren later (2007) kwam die automatische transmissie er alsnog op de Aprilia Mana 850. Het is op het eerste gezicht wel direct duidelijk dat Starck – of welke ontwerper buiten Aprilia dan ook – zich niet bemoeide met de Aprilia Mana.
 
Dit had de X3 moeten worden (wat dus alleen maar een tekening is gebleven).
Na dit ontwerp stopte het ontwerpen van Philippe Starck voor Aprilia, maar Starck heeft nog wel voor Kawasaki een (kleur)ontwerp gemaakt (is ook uitgevoerd) en de prachtige Voxan Super Naked XV (wat helaas niet tot productie is gekomen door problemen bij Voxan)

Unknown-8.jpeg
 
Laatst bewerkt:
Leuk stukje!
Ik ben trouwens net terug van mijn eerste korte testritje met de "nieuwe" Moto 6.5.
Wat rijdt deze motor toch lekker (voor de korte stukjes ;) )
 
Leuk stukje!
Ik ben trouwens net terug van mijn eerste korte testritje met de "nieuwe" Moto 6.5.
Wat rijdt deze motor toch lekker (voor de korte stukjes ;) )
Rijdt ook goed voor langere stukken hoor. Eind vorig jaar een dag gereden (450 km) en ik had geen zadelpijn! Moet eerlijk toegeven dat ik niet harder heb gereden dan zo'n 110. Simpelweg omdat ik ook van de rit en de omgeving wil genieten. Hij kan met gemak harder, maar het wordt dan minder comfortabel door de wind....
 
Van een aardige stadsgenoot een (bijna) nieuwe Paddock Stand gekregen. Maakt het onderhouden van mijn Moto 6.5 een stuk makkelijker:
IMG_20200519_122438.jpg
IMG_20200519_122447.jpg
 
Ik zie trouwens dat jij ook last hebt van alu pitting op je velg. Op mijn 98’er zit dat ook.gekocht van iemand die hem een tijd (te lang) heeft opgeslagen gehad in een vochtige schuur. De 96’er van me heeft nog klokgave velgen.
 
Grappig. Ik heb er recentelijk ook een willen bestellen voor de mijne, maar tijdelijk uitverkocht. Dus even geduld nog.
Op Marktplaats staan er tig te koop vanaf 20 Euro. Dan wel ophalen natuurlijk, maar even kijken welke het dichts bij wordt aangeboden. Kies wel voor de uitvoering met dubbel stel wielen (enkele wielen is instabieler) en kijk of die rubberen steunen er bij zitten......

 
Laatst bewerkt:
Ik zie trouwens dat jij ook last hebt van alu pitting op je velg. Op mijn 98’er zit dat ook.gekocht van iemand die hem een tijd (te lang) heeft opgeslagen gehad in een vochtige schuur. De 96’er van me heeft nog klokgave velgen.
Ja dat is een euvel van de Moto, helaas. Alleen overspuiten zou helpen. Er zijn er genoeg die dat gedaan hebben en met een zeer goed resultaat.
 
Terug
Bovenaan Onderaan