Vandaag als eenzame motorrijder tegen de stroom TT gangers ingereden. Al zo'n 33 jaar zit ik als motorrijder op de weg en het valt mij op dat er tegenwoordig nog sporadisch wordt gegroet. Vandaag dus na een paar keer voor jan met de korte achternaam mijn hand op gestoken te hebben mijn handen verder maar stevig aan het stuur gehouden om het Pavlov effect te onderdrukken. Maar dan toch jawel kwam ik een rijder in tegengestelde richting tegen die enthousiast zwaaide en ja dan toch snel even de groet terug.
Ik weet wel dat het op 4 baans snelwegen niet echt voor de hand ligt om elkaar toe te wuiven maar bij wegversmallingen en 2 baanswegen was het toch wel de gewoonte even de groet te brengen. Waar ik nu op uit wil komen is dat schijnbaar het "wij"gevoel als motorrijdende weggebruikers toch schijnbaar aan het afnemen is.
Nou gegroet mede 2 wielers.
Ik weet wel dat het op 4 baans snelwegen niet echt voor de hand ligt om elkaar toe te wuiven maar bij wegversmallingen en 2 baanswegen was het toch wel de gewoonte even de groet te brengen. Waar ik nu op uit wil komen is dat schijnbaar het "wij"gevoel als motorrijdende weggebruikers toch schijnbaar aan het afnemen is.
Nou gegroet mede 2 wielers.
Laatst bewerkt: