d'Ouwe
Die hard MF'er
Voor zijspanrijders is de titel duidelijk; het gaat hier om het derde wiel.
Voor mij was het gisteren eigenlijk een kwestie van to be or not to be.
Waarom moet ik nu zo nodig schrijven over iets wat al zo vaak aan de orde is geweest?
Dat heeft twee oorzaken.
1. Zeer onlangs was er op het forum iemand die meent dat ongeremd prima is en het alleen een kwestie is van op de juiste wijze anticiperen.
2. Een voorval dat ik gisteren meemaakte.
Aan punt 1. heb ik niets toe te voegen, aan punt 2. des te meer.
Vroeger (jaren 70-80) reed ik ook ongeremd. Nooit problemen mee gehad dus wat is het probleem...
Gisteren reed ik op een weg met twee rijstroken richting verkeerslichten. Het links afslaand verkeer stond stil voor rood. Vóór mij reed een auto die even van het gas ging terwijl het verkeerslicht toch duidelijk op groen stond. Toen hij bijna op de streep reed (+/- 70 km/uur geschat) ging hij vol in de remmen toen het oranje werd.
Alles, maar dan ook alles had ik nodig om een aanrijding te voorkomen. (Gelukkig een rem op het derde wiel.) Wat bleek? Meneer had ook linksaf gemoeten maar zat in de verkeerde rijstrook. Als ik op hem was geknald had hij volledig in zijn recht gestaan. Of zoals omstanders zullen beweren: "Weer zo’n motoridioot die op het laatste moment door oranje, of was het al rood? moest rijden. Ja toch?"
Tot dat moment had ik een prachtige rit gehad met iemand in de bak die binnenkort weer naar Australië vertrekt. Ik heb haar laten genieten van het zijspan rijden en ons prachtige rivierengebied met de prachtige dijken, uiterwaarden en vergezichten. Het had heel anders af kunnen lopen.
Toen ik nog ongeremd reed waren er ook hachelijke omstandigheden veroorzaakt door medeweggebruikers, met één groot verschil; de remcapaciteit. Die was in die jaren bij auto’s aanzienlijk minder dan nu, terwijl die van de motor toen op een behoorlijk peil stond.
Waarom mijn verhaal? Het voorval speelde nog diverse momenten door mijn gedachten. Een leermoment. Omdat ik het onder de gegeven omstandigheden, wil je deelnemen aan het hedendaags verkeer, niet verantwoord vind om ongeremd te rijden. (Kom ik ongemerkt toch weer op punt 1.)
En ja, de afstand tot mijn voorganger vlak voor aanvang van het incident mag als normaal worden beschouwd.
Voor mij was het gisteren eigenlijk een kwestie van to be or not to be.
Waarom moet ik nu zo nodig schrijven over iets wat al zo vaak aan de orde is geweest?
Dat heeft twee oorzaken.
1. Zeer onlangs was er op het forum iemand die meent dat ongeremd prima is en het alleen een kwestie is van op de juiste wijze anticiperen.
2. Een voorval dat ik gisteren meemaakte.
Aan punt 1. heb ik niets toe te voegen, aan punt 2. des te meer.
Vroeger (jaren 70-80) reed ik ook ongeremd. Nooit problemen mee gehad dus wat is het probleem...
Gisteren reed ik op een weg met twee rijstroken richting verkeerslichten. Het links afslaand verkeer stond stil voor rood. Vóór mij reed een auto die even van het gas ging terwijl het verkeerslicht toch duidelijk op groen stond. Toen hij bijna op de streep reed (+/- 70 km/uur geschat) ging hij vol in de remmen toen het oranje werd.
Alles, maar dan ook alles had ik nodig om een aanrijding te voorkomen. (Gelukkig een rem op het derde wiel.) Wat bleek? Meneer had ook linksaf gemoeten maar zat in de verkeerde rijstrook. Als ik op hem was geknald had hij volledig in zijn recht gestaan. Of zoals omstanders zullen beweren: "Weer zo’n motoridioot die op het laatste moment door oranje, of was het al rood? moest rijden. Ja toch?"
Tot dat moment had ik een prachtige rit gehad met iemand in de bak die binnenkort weer naar Australië vertrekt. Ik heb haar laten genieten van het zijspan rijden en ons prachtige rivierengebied met de prachtige dijken, uiterwaarden en vergezichten. Het had heel anders af kunnen lopen.
Toen ik nog ongeremd reed waren er ook hachelijke omstandigheden veroorzaakt door medeweggebruikers, met één groot verschil; de remcapaciteit. Die was in die jaren bij auto’s aanzienlijk minder dan nu, terwijl die van de motor toen op een behoorlijk peil stond.
Waarom mijn verhaal? Het voorval speelde nog diverse momenten door mijn gedachten. Een leermoment. Omdat ik het onder de gegeven omstandigheden, wil je deelnemen aan het hedendaags verkeer, niet verantwoord vind om ongeremd te rijden. (Kom ik ongemerkt toch weer op punt 1.)
En ja, de afstand tot mijn voorganger vlak voor aanvang van het incident mag als normaal worden beschouwd.
Laatst bewerkt: