Het Grote Calimero Topic, tis niet eerlijk!

(Oprotten, oma! Je bent zelf oud!)

Vrijdag in de file op de A9 staat er een file van 33 minuten en daarin een Volvo C70 nogal behoorllijk ver naar rechts. Nu rij ik best makkelijk door de file maar dit was echt een gevalletje net net net net niet.

Dus kom ik aanrijden en gas een beetje overdadig hard. Dat werkt soms. In dit geval niet.

Ik rij rustig langszij en kijk naar binnen. Een blonde doos met een hoop Frans spul op haar gezicht en aan haar lijf bezet de passagiersstoel en een man met een wit hemd en een duur uitziende zonnebril bivakkeert achter het stuur.

Ik zwaai vriendelijk en gebaar dat ik er tussendoor wil. Ze kijken me aan zonder een spier in hun gezicht te vertrekken en kijken weer vooruit. Voor hun auto is een meter of twee plek. Het lijkt erop dat ze met opzet naast die vrachtwagen zijn gaan staan, maar dat kan natuurlijk ook mijn verbeelding zijn.

Ik zwaai nogmaals vriendelijk maar ik word ditmaal volledig genegeerd. Het ziet er niet gezellig uit in die auto. Ze kijken allebei recht vooruit en kijken daarbij zo boos mogelijk.

Ondertussen schat ik de situatie nog eens in en besluit dat ik wel tussen de Volvo C70 en de vrachtwagen pas. Het ziet er uit dat het gaat lukken. De blonde doos begint plots nogal zenuwachtig het raam uit te kijken.

Ik stuur een heel klein beetje naar rechts, vlak tegen de vrachtwagen aan. Ik zwaai de linkerspiegel over hun spiegel heen met een vlotte beweging. Alles gaat goed en met licht slippende koppeling rij ik voort. Mijn linkerhandvat moet nog voorbij die spiegel en dan hebben we het gehad want dat is het breedste punt van mijn motor. Nog steeds met een enorme vaart van een kleine 1 kilometer per uur rij ik hen voorbij en dan hoor ik *pok*. Mijn linkerhandvat heeft een zachtaardige ontmoeting met hun rechterbuitenspiegel. De rechterbuitenspiegel blijft star staan. Goed spul, die Volvo's.

De reactie van de inzittenden is omgekeerd evenredig aan de heftigheid van het voorval.

De man in het witte hemd en duur uitziende zonnebril komt tot leven en zijn hand molesteert gelijk zijn claxon. Eerst eenmalig.

*TOET*

Ik kijk achterom en zwaai naar De Sjieke Sjagrijnen. Omdat ze vriendelijk terugzwaaien met een gebalde vuist, maar wel met beide armen, vervolg ik mijn weg. Ik ben blij dat ze het sportief opvatten.

Terwijl ik alweer lustig door de file navigeer hoor ik ergens een eentonig claxonconcert dat zich steeds verder van mij verwijdert. Of zou het omgekeerd zijn?

Thuisgekomen ben ik het internet opgedoken. Van De Sjiekje Sjagrijnen kon ik geen plaatje vinden, maar ze hadden zomaar de humorloze familie kunnen zijn van dit duo.

waldorf202620stadler203.jpg
 
Laatst bewerkt:
(Oprotten, oma! Je bent zelf oud!)

Vrijdag in de file op de A9 staat er een file van 33 minuten en daarin een Volvo C70 nogal behoorllijk ver naar rechts. Nu rij ik best makkelijk door de file maar dit was echt een gevalletje net net net net niet.

Dus kom ik aanrijden en gas een beetje overdadig hard. Dat werkt soms. In dit geval niet.

Ik rij rustig langszij en kijk naar binnen. Een blonde doos met een hoop Frans spul op haar gezicht en aan haar lijf bezet de passagiersstoel en een man met een wit hemd en een duur uitziende zonnebril bivakkeert achter het stuur.

Ik zwaai vriendelijk en gebaar dat ik er tussendoor wil. Ze kijken me aan zonder een spier in hun gezicht te vertrekken en kijken weer vooruit. Voor hun auto is een meter of twee plek. Het lijkt erop dat ze met opzet naast die vrachtwagen zijn gaan staan, maar dat kan natuurlijk ook mijn verbeelding zijn.

Ik zwaai nogmaals vriendelijk maar ik word ditmaal volledig genegeerd. Het ziet er niet gezellig uit in die auto. Ze kijken allebei recht vooruit en kijken daarbij zo boos mogelijk.

Ondertussen schat ik de situatie nog eens in en besluit dat ik wel tussen de Volvo C70 en de vrachtwagen pas. Het ziet er uit dat het gaat lukken. De blonde doos begint plots nogal zenuwachtig het raam uit te kijken.

Ik stuur een heel klein beetje naar rechts, vlak tegen de vrachtwagen aan. Ik zwaai de linkerspiegel over hun spiegel heen met een vlotte beweging. Alles gaat goed en met licht slippende koppeling rij ik voort. Mijn linkerhandvat moet nog voorbij die spiegel en dan hebben we het gehad want dat is het breedste punt van mijn motor. Nog steeds met een enorme vaart van een kleine 1 kilometer per uur rij ik hen voorbij en dan hoor ik *pok*. Mijn linkerhandvat heeft een zachtaardige ontmoeting met hun rechterbuitenspiegel. De rechterbuitenspiegel blijft star staan. Goed spul, die Volvo's.

De reactie van de inzittenden is omgekeerd evenredig aan de heftigheid van het voorval.

De man in het witte hemd en duur uitziende zonnebril komt tot leven en zijn hand molesteert gelijk zijn claxon. Eerst eenmalig.

*TOET*

Ik kijk achterom en zwaai naar De Sjieke Sjagrijnen. Omdat ze vriendelijk terugzwaaien met een gebalde vuist, maar wel met beide armen, vervolg ik mijn weg. Ik ben blij dat ze het sportief opvatten.

Terwijl ik alweer lustig door de file navigeer hoor ik ergens een eentonig claxonconcert dat zich steeds verder van mij verwijdert. Of zou het omgekeerd zijn?

Thuisgekomen ben ik het internet opgedoken. Van De Sjiekje Sjagrijnen kon ik geen plaatje vinden, maar ze hadden zomaar de humorloze familie kunnen zijn van dit duo.

[afbeelding]

_O- _O- _O-
 
Spiegels zijn er niet alleen voor koekblikken. Het zou handig zijn als mensen op gemotoriseerde tweewielers die ook af en toe zouden gebruiken :(
 
Heb ik je afgesneden vandaag? Niet gezien. :+

Nee hoor :) Heb jou trouwens al een tijdje niet meer gezien, maar dat kan zijn omdat ik de laatste tijd weer beter het bed uit kan en dus een halfuur vroeger ben.

Maar ik ben vandaag dus inderdaad best hard gesneden door een man op de motor ondanks een klein snelheidsverschil. Misschien wel vanwege het kleine snelheidsverschil :')
 
(Oprotten, oma! Je bent zelf oud!)

Vrijdag in de file op de A9 staat er een file van 33 minuten en daarin een Volvo C70 nogal behoorllijk ver naar rechts. Nu rij ik best makkelijk door de file maar dit was echt een gevalletje net net net net niet.

Dus kom ik aanrijden en gas een beetje overdadig hard. Dat werkt soms. In dit geval niet.

Ik rij rustig langszij en kijk naar binnen. Een blonde doos met een hoop Frans spul op haar gezicht en aan haar lijf bezet de passagiersstoel en een man met een wit hemd en een duur uitziende zonnebril bivakkeert achter het stuur.

Ik zwaai vriendelijk en gebaar dat ik er tussendoor wil. Ze kijken me aan zonder een spier in hun gezicht te vertrekken en kijken weer vooruit. Voor hun auto is een meter of twee plek. Het lijkt erop dat ze met opzet naast die vrachtwagen zijn gaan staan, maar dat kan natuurlijk ook mijn verbeelding zijn.

Ik zwaai nogmaals vriendelijk maar ik word ditmaal volledig genegeerd. Het ziet er niet gezellig uit in die auto. Ze kijken allebei recht vooruit en kijken daarbij zo boos mogelijk.

Ondertussen schat ik de situatie nog eens in en besluit dat ik wel tussen de Volvo C70 en de vrachtwagen pas. Het ziet er uit dat het gaat lukken. De blonde doos begint plots nogal zenuwachtig het raam uit te kijken.

Ik stuur een heel klein beetje naar rechts, vlak tegen de vrachtwagen aan. Ik zwaai de linkerspiegel over hun spiegel heen met een vlotte beweging. Alles gaat goed en met licht slippende koppeling rij ik voort. Mijn linkerhandvat moet nog voorbij die spiegel en dan hebben we het gehad want dat is het breedste punt van mijn motor. Nog steeds met een enorme vaart van een kleine 1 kilometer per uur rij ik hen voorbij en dan hoor ik *pok*. Mijn linkerhandvat heeft een zachtaardige ontmoeting met hun rechterbuitenspiegel. De rechterbuitenspiegel blijft star staan. Goed spul, die Volvo's.

De reactie van de inzittenden is omgekeerd evenredig aan de heftigheid van het voorval.

De man in het witte hemd en duur uitziende zonnebril komt tot leven en zijn hand molesteert gelijk zijn claxon. Eerst eenmalig.

*TOET*

Ik kijk achterom en zwaai naar De Sjieke Sjagrijnen. Omdat ze vriendelijk terugzwaaien met een gebalde vuist, maar wel met beide armen, vervolg ik mijn weg. Ik ben blij dat ze het sportief opvatten.

Terwijl ik alweer lustig door de file navigeer hoor ik ergens een eentonig claxonconcert dat zich steeds verder van mij verwijdert. Of zou het omgekeerd zijn?

Thuisgekomen ben ik het internet opgedoken. Van De Sjiekje Sjagrijnen kon ik geen plaatje vinden, maar ze hadden zomaar de humorloze familie kunnen zijn van dit duo.

[afbeelding]

Wat een prachtige illustratie van mijn opvatting dat verzuurde mensen zo zijn
verzuurd omdat ze hun leven lang, anderen hun pret niet gunnen.
 
Wat een prachtige illustratie van mijn opvatting dat verzuurde mensen zo zijn
verzuurd omdat ze hun leven lang, anderen hun pret niet gunnen.

Erg zijn die hè?!

Ik durf rustig te beweren dat dat de mensen zijn die de planeet om zeep helpen.
 
Prachtig. Het begint hier op mijn eigen klaagtopic te lijken. Woehoe!

Vandaag kwam ik weer een brave burgervader tegen met hoogstwaarschijnlijk meer geld in zijn achterzak dan mijn motor waard is. Hij reed in een champagnekleurige Volvo. *kijkt verbaasd rond naar de bron van het hoongelach dat opstijgt*

De file zal net 40 gereden hebben. En ik kom er netjes en traag aangereden want ik ben wel een beetje geleerd van de vorige keer.

De vorige keer schreef ik nog over dat duo in de Volvo die mij niet zo leuk vonden, maar dat was dit keer niet het geval. Ik denk dat deze man mij ontzettend leuk vond!

Hij kwam namelijk dicht naar de middenstreep toen ik eraan kwam. Toen ik bijna bij hem was en al een beetje naar rechts was opgeschoven om zijn spiegels heel te houden kwam hij nog verder naar rechts, over de middenstreep heen, en ging me aankijken in zijn spiegel.

Het meest vervelende aspect van dit soort gedrag is niet dat hij me stoort in mijn voortgang. Het is niet het feit dat ik het jammer vind dat Volvo weer een slechtere naam krijgt. Het is het feit dat ik vanwege zijn compleet geschifte gedrag verplicht ben om op hem te gaan letten terwijl er om me heen allemaal andere dingen gebeuren.

Nah, genoeg van dattum, Nu weer leuke dingen!
 
Ik moet zeggen dat je erg veel geduld hebt met blokkade auto's...
Ik zie dit geval als duidelijk provoceren.
Anders even een klapje met de vlakke hand op het dak, hoef je niet eens hard te doen, maar ze schrikken zich dan het leplazerus..
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan Onderaan