Het grote Wat ik onderweg meegemaakt heb topic #23

Met 60 km/u wil jij geen kopstaartbotsing meemaken :N
Eerlijk gezegd wil ik het met geen enkele snelheid en geen enkel vervoersmiddel meemaken. Ik doe dan ook altijd mijn uiterste best om zo goed mogelijk te blijven anticiperen en nooit extreem vermoeid of afgeleid (hongerig bijvoorbeeld) mij op de weg te bevinden. Als ik te moe ben om te rijden ga ik mijzelf enkele uren later pas naar het werk begeven. Veiligheid voor alles.

Straks weer de weg op. Zien of we weer wat leuks mee maken.
 
Gistermiddag op de A4 voor afslag 12 (richting Den Haag/Amsterdam) rij ik op ruime afstand achter een autootje met ongeveer 70 a 80 km/u waar we moesten afremmen omdat er na afslag 12 de gebruikelijke file weer ontstond. Ineens geeft die auto voor mij wat gas en verhoogde zijn snelheid wat mij wat meer ruimte gaf om ook iets sneller te gaan rijden. Tot ik ineens die auto voor mij met zijn kont de lucht in zie gaan en een behoorlijke harde klap hoorde. Staan er ineens 2 auto's doodstil voor me op de snelweg. Snel rechts kijken, niks te zien, wat gas erop en hup met een ferme stuurbeweging (stuur om, motor plat leggen vanuit de heupen) die hele boel kunnen ontwijken. Toch ff stil gestaan op de vluchtstrook maar daar bedacht ik me enkele dingen: a) ik stond al te ver weg en moest enkele tientallen meters achteruit, b) iedereen kwam uit de auto dus geen gewonden o.i.d. en c) om naar de plek des ongeval te gaan moest dus ettelijke tientallen meters achteruit en een drukke snelweg oversteken tussen al het verkeer en mijzelf onnodig in gevaar brengen. Daar iedereen uit de auto kwam zetten en het overduidelijk was dat de bestuurder van de auto voor mij fout zit bedacht ik me op de vluchtstrook dat de heren er wel uit zouden komen. Stond daarna stijf van de schrik en adrenaline.

Fijn dat het goed is gegaan. Rij zelf bijna dagelijks met de motor door de spitsfile op de A4 en A10, ben er echt helemaal klaar mee. Matrixborden op 50, iedereen blijft stug 80 rijden. Dan allemaal boven op de rem, dan wanneer het weer even kan flink accelereren en met 70km/h kop-staart rijden voor 5 seconden tot onvermijdelijk iedereen weer boven op de rem gaat. Niet voor niets zie ik bijna dagelijks afgesloten rijstroken wegens ongevallen.
 
Ondertussen alweer lekker onderuit in de Thalys op weg naar huis, maar gisteren en vandaag was ik in Parijs.

Voor mij de eerste keer in Parijs, maar had wel verkeersdrukte en licht chaotisme verwacht op basis van andere Franse steden.

Anyway, bij aankomst een taxi gepakt naar het kantoor dat we zouden bezoeken.
Het is rond lunchtijd, dus druk. Veel stil staan en heel, héél veel scootertjes en motoren die er links en rechts tussendoor filteren: ik mis m'n motor nu al. (Maar eerlijk is eerlijk, weet niet zo zeker of ik met de motor de vuurdoop van het Parijse verkeer zou aandurven)

Na alle werk dingen waar we voor gekomen waren, waren afgerond was het tijd om wat van de stad te bezichtigen. Het is rond de klok van zes en weer/nog steeds druk, dus een fiets en electrisch stepje gehuurd en wij filteren heerlijk tussen het verkeer door waarbij mijn collega zich kostelijk vermaakt heeft om mijn "motorrijstijl" zoals ze dat noemde.

Kortom de herhaaldelijke "zoektocht" naar mijn knippers als we ergens moesten afslaan/van baan wisselen wat zij op een gegeven moment herkende in de blik naar m'n linkerhand vlak voor een bocht, (want, waarom voel ik daar niets?!)

Kijken in spiegels die er niet zijn, dus vlak daar na de dodehoek constant checken tot het vrij was om van baan te wisselen.

En blijkbaar de mooiste: als een malle trappelen om maar snel weg proberen te komen bij een stoplicht (wat dus niet lukt als je heel eigenwijs een normale trapfiets hebt gehuurd)... Laat staan als je de Montmartre op moet trappelen. 🤣
 
Laatst bewerkt:
Gisteren ingeblikt onderweg naar huis, rijdt er een Toyota auto voor mij met twee dames voorin en een ADHD kind achterin.

Dat kind achterin zat op het tussenstuk van de achterbank, zonder godels. Hoe weet ik dat het zonder gordels was? Het kind zat zo te stuiteren dat de bal van zijn hoofd glad moet zijn van het dak die hij continue (bijna) raakte maar op een gegeven moment klom het kind zelfs naar voren toe en zat hij daar druk te doen, zo'n beetje met zijn kruis boven de versnellingspook! :?

Als ik dat vroeger probeerde dan stond ik langs de weg met een boze moeder die dreigde weg te rijden en mij achter te laten, maar de bestuurder en bijrijder vonden het niet echt zo interessant. Hij mocht wel weer naar achteren toe toen hij naar voren was geklommen. En door blijven stuiteren.

Als ik even achterop die auto was geknald lag het kind sowieso door de voorruit. Levensgevaarlijk. En er reed in tegengestelde richting op een gegeven moment een motor agent maar die had het hele gebeuren niet gezien denk ik. Hij keerde namelijk niet om. Weer een goed voorbeeld hoe kut kinderen zijn, en hoe goed de opvoeding weer is. B|
Kinderen zijn niet kut hoor. Ligt aan de opvoeding. Net als met honden, tis net hoe je ze africht.
 
Ondertussen alweer lekker onderuit in de Thalys op weg naar huis, maar gisteren en vandaag was ik in Parijs.

Voor mij de eerste keer in Parijs, maar had wel verkeersdrukte en licht chaotisme verwacht op basis van andere Franse steden.

Anyway, bij aankomst een taxi gepakt naar het kantoor dat we zouden bezoeken.
Het is rond lunchtijd, dus druk. Veel stil staan en heel, héél veel scootertjes en motoren die er links en rechts tussendoor filteren: ik mis m'n motor nu al. (Maar eerlijk is eerlijk, weet niet zo zeker of ik met de motor de vuurdoop van het Parijse verkeer zou aandurven)

Na alle werk dingen waar we voor gekomen waren, waren afgerond was het tijd om wat van de stad te bezichtigen. Het is rond de klok van zes en weer/nog steeds druk, dus een fiets en electrisch stepje gehuurd en wij filteren heerlijk tussen het verkeer door waarbij mijn collega zich kostelijk vermaakt heeft om mijn "motorrijstijl" zoals ze dat noemde.

Kortom de herhaaldelijke "zoektocht" naar mijn knippers als we ergens moesten afslaan/van baan wisselen wat zij op een gegeven moment herkende in de blik naar m'n linkerhand vlak voor een bocht, (want, waarom voel ik daar niets?!)

Kijken in spiegels die er niet zijn, dus vlak daar na de dodehoek constant checken tot het vrij was om van baan te wisselen.

En blijkbaar de mooiste: als een malle trappelen om maar snel weg proberen te komen bij een stoplicht (wat dus niet lukt als je heel eigenwijs een normale trapfiets hebt gehuurd)... Laat staan als je de Montmartre op moet trappelen. 🤣
Ik reed 3 weken geleden op de A86 bij Parijs.
En daar werd een paar honderd meter voor ons toch mooi een motorrijder onderuit gekegeld.
Ze hadden hem in de stabiele zijligging gelegd.
Maar niemand zat meer bij hem, ze stonden op het gemak naar het andere verkeer te kijken.
Dus dat zag er niet zo heel erg goed uit.
 
Vandaag ernstig gewond geraakt...

Bij een full selfservice tankstation was ‘t druk. Gelukkig was ik snel aan de beurt. Ondanks dat ik niet zo lang nodig had vormde zich een lange rij wachtende automobielen. Rekening houdende met de wachtende rij haastte ik mij om snel na het tanken de slang in houder terug te plaatsen, het bonnetje uit de automaat te nemen en ff snel de tankdop te sluiten.

Daar stuitte ik op weerstand, de dop wilde niet dicht.

Even sneller en harder aandrukken en toen bleek dat een van mijn vingers ertussen zat!

Nu heb ik een mooie bloedblaar op een van de linkervingers.... en dat is zoooo merkbaar bij het inknijpen van de koppelingshendel..

Au..
 
Soms zijn er van die momenten dat een bestuurder van een vrachtwagen, zichzelf volledig kan verliezen, en een ongeleid projectiel wordt, zich totaal niet meer realiserend dat hij een professional is, en beter zou moeten weten, en vooral beter en veiliger zou moeten handelen, dan de gemiddelde automobilist.

Op een provinciale weg, twee rijstroken, in de drukke vrijdagmiddag spits, rijdt er een bestelbusje voor me, ik houd ruim voldoende afstand, begint dat busje langzaam over de doorgetrokken streep, op de rijstrook van het tegemoet komende verkeer te rijden.

Ik had al een vermoeden dat de bestuurder aan de gsm zat, te bellen, appen, facebooken in de spits.

Komt er een vrachtwagen tegemoet, wat doet die bestuurder, die gaat ook op de streep rijden om zo een aanrijding te bevorderen i.p.v. langzamer te gaan rijden, seinen en claxonneren tegen dreigend gevaar, en uiterst rechts te gaan rijden.

Ik begon nog meer afstand te houden, uiterst rechts, en langzamer te rijden, om ook niet geraakt te worden, mocht het tot een aanrijding komen.

Op het aller..aller..aller..laatste moment, begint die vrachtwagen bestuurder toch te seinen en een oorverdovend hoog claxon geluid te geven waarbij ze elkaar rakelings passeren en de vrachtwagen nog meer op mijn rijstrook bleef rijden, waardoor ook ik in gevaar dreigde te komen.

Het had weinig gescheeld of er was een gigantische aanrijding geweest met diverse voertuigen want de auto’s die achter de vrachtwagen reden, bleven ook stug doorrijden zonder afstand te nemen.

Ik reageer bij het passeren van die vrachtwagen, door het langzamer gaan rijden, gebaar te maken, met zijwaartse beweging om aan te geven dat die terug op zijn rijstrook moest gaan rijden, maar toen reageerde die schijnbaar zijn frustratie ook op mij af door weer langdurig een hoog claxon geluid. Was volgens mij geen standaard claxon.
 
De meest gevaarlijke situaties op de motor ongeschonden overleeft, loop ik binnenshuis tegen een metalen halter aan...*krak* De teen van mijn linkervoet gebroken '( Schakelen en dus motorrijden gaat hem voorlopig denk ik even niet worden.;(


Tijd voor een motorscooter!

Gewoon gips dr om en schakelpook wat omhoog 👍
 
Kleine teen gaat niet in de gips. Wordt getaped. Je kunt nog wel rijden, alleen je motorlaars aandoen wordt een probleem.
 
Kleine teen gaat niet in de gips. Wordt getaped. Je kunt nog wel rijden, alleen je motorlaars aandoen wordt een probleem.
Kreeg jij nog wel tape? :) Denk dat ze dat bij mij toen vergeten waren.... (links enkel, rechts grote teen) Enkel ging wel in het gips, maar de grote teen niet....
 
Dat is zéér onwaarschijnlijk. Als jij achterop die auto was geknald was die met een schok naar voren geschoten en zou de wet van de traagheid een kracht naar achteren op de inzittenden uitoefenen.
Lang geleden stond ik ingeblikt als nummer 2 stil voor een rood verkeerslicht.
Ik zie in de spiegel een andere auto veel te snel aan komen rijden (appen en mobieltjes bestonden toen nog niet, blijkbaar was hij gewoon aan het neus peuteren), in een flits realiseerde ik mij "die auto gaat niet stoppen", ik houd mij voet op de rem en zet mij schrap, de klap achterop mijn auto was enorm.
Omdat ik de gordel niet om had klapte ik met met hoofd op het stuur met slechts een tand door mijn lip tot gevolg. Diverse spullen die in de kofferbak lagen (achter de rugleuning van de achterbank) lagen ineens in het voeten vak van de passagiersplek.
Mijn auto was op de auto voor mij geknald, daarin een moeder met 2 kinderen in gordel op de achterbank, behalve schrik mankeerden zij allen niets.
Als er in plaats van spullen, losse kinderen in mijn auto hadden gezeten, dan waren die denk ik wel degelijk gelanceerd richting voorruit.
 
Was vandaag bij de Scheepslift van Strépy-Thieu, 2 vriendelijke hollanders op burgman 650's :) Lekker babbeltje gedaan, vond ik wel leuk :)
 
Soms zijn er van die momenten dat een bestuurder van een vrachtwagen, zichzelf volledig kan verliezen, en een ongeleid projectiel wordt, zich totaal niet meer realiserend dat hij een professional is, en beter zou moeten weten, en vooral beter en veiliger zou moeten handelen, dan de gemiddelde automobilist.

Op een provinciale weg, twee rijstroken, in de drukke vrijdagmiddag spits, rijdt er een bestelbusje voor me, ik houd ruim voldoende afstand, begint dat busje langzaam over de doorgetrokken streep, op de rijstrook van het tegemoet komende verkeer te rijden.

Ik had al een vermoeden dat de bestuurder aan de gsm zat, te bellen, appen, facebooken in de spits.

Komt er een vrachtwagen tegemoet, wat doet die bestuurder, die gaat ook op de streep rijden om zo een aanrijding te bevorderen i.p.v. langzamer te gaan rijden, seinen en claxonneren tegen dreigend gevaar, en uiterst rechts te gaan rijden.

Ik begon nog meer afstand te houden, uiterst rechts, en langzamer te rijden, om ook niet geraakt te worden, mocht het tot een aanrijding komen.

Op het aller..aller..aller..laatste moment, begint die vrachtwagen bestuurder toch te seinen en een oorverdovend hoog claxon geluid te geven waarbij ze elkaar rakelings passeren en de vrachtwagen nog meer op mijn rijstrook bleef rijden, waardoor ook ik in gevaar dreigde te komen.

Het had weinig gescheeld of er was een gigantische aanrijding geweest met diverse voertuigen want de auto’s die achter de vrachtwagen reden, bleven ook stug doorrijden zonder afstand te nemen.

Ik reageer bij het passeren van die vrachtwagen, door het langzamer gaan rijden, gebaar te maken, met zijwaartse beweging om aan te geven dat die terug op zijn rijstrook moest gaan rijden, maar toen reageerde die schijnbaar zijn frustratie ook op mij af door weer langdurig een hoog claxon geluid. Was volgens mij geen standaard claxon.
Had laatst ook zo'n fraaie trucker actie: sta in Veldhoven bij het stoplicht vooraan tussen de auto's, krijg groen, komt er nog even een Oostblokker van links vol door rood. Ik had hem gelukkig gezien, trek op en ga naast hem rijden om te zien of meneer er nog spijt van heeft. Is ie lekker aan het bellen, en rijdt vol door het volgende stoplicht rechtsaf, dat al lang op rood stond......

Het zal me niet in dank afgenomen worden door de motor rijdende truckers hier, maar het lijkt steeds erger te worden met het gedrag van vrachtwagen chauffeurs op de weg.
 
Ik had ook een eerste keer beleving gisteren.
Rij op een Leenderweg Eindhoven uit waar elke dag file staat.
Dus als er geen tegemoetkomend verkeer is rij ik op de "verkeerde" weghelft rustig de stilstaande en stapvoets rijdende auto's voorbij.
Dit doe ik eigenlijk elke dag wel, en let dus ook zeer goed op voor voetgangers en fietsers, die soms tussen de auto's door oversteken.
In de verte kwam er een Subaru aan en ik beweeg dus naar mijn weghelft om in te voegen, maar de Subaru trekt vol op en komt met groot licht seinend op mij afgereden, terwijl ik al op mijn eigen helft ben stuurt ie duidelijk naar mij toe om vol gas en hoge snelheid rakelings lang mij af te rijden.
Best wel perplex ben ik gewoon verder naar huis gereden.
 
Ik had ook een eerste keer beleving gisteren.
Rij op een Leenderweg Eindhoven uit waar elke dag file staat.
Dus als er geen tegemoetkomend verkeer is rij ik op de "verkeerde" weghelft rustig de stilstaande en stapvoets rijdende auto's voorbij.
Dit doe ik eigenlijk elke dag wel, en let dus ook zeer goed op voor voetgangers en fietsers, die soms tussen de auto's door oversteken.
In de verte kwam er een Subaru aan en ik beweeg dus naar mijn weghelft om in te voegen, maar de Subaru trekt vol op en komt met groot licht seinend op mij afgereden, terwijl ik al op mijn eigen helft ben stuurt ie duidelijk naar mij toe om vol gas en hoge snelheid rakelings lang mij af te rijden.
Best wel perplex ben ik gewoon verder naar huis gereden.

Je had even moeten checken, ik weet zeker dat de bestuurder zo klein was dat hij tussen de spaken van zijn stuur door moest kijken.
 
Terug
Bovenaan Onderaan