baka
MF veteraan
Laten we eerlijk zijn, motorrijden is niet meer wat het vroeger was. Ruige kerels die weer en wind trotseerden, die leven ledematen riskeerden voor de kick. Voor wie snelheid en gevaar juist de hobby zo mooi maakten. Als je aan iemand vertelde dat je motor reed, dan hadden ze of diep respect voor je, of ze renden ze gillend om hun mammie weg (ook een vorm van respect).
Motorrijders waren een speciaal groepje. Als klein jongetje wilde iedereen zo’n stoere in zwart gehulde kerel met donker vizier worden. De vleesgeworden zwarte ridder uit de kinderboeken. Maar slechts een paar haalden het, de rest staat elke dag in de file met hun Volvo V40 en hun V&D colbertje aan de klerenhanger, op weg naar hun tergend saaie kantoorbaan. En dan weer terug naar moeder de vrouw en 3 krijsende kinderen.
De politie kon dat gescheur niet veel schelen, laat die paar gasten zichzelf maar kapot rijden, zolang ze anderen niet in gevaar brengen. Oerend hard. De Franse aanpak, zeg maar. Zo ook tijdens de TT. Wheeliënd, dragracend en burnend trokken we door de straten. “ Ach, laat ze die ene nacht maar eens plezier maken” dachten de “ gewone” mensen, en wie niets met motoren had zorgden dat ze gewoon niet buiten waren die nacht.
Tegenwoordig is alles anders. Tolerantie en incasseringsvermogen zijn gesmoord in de zee mensen per vierkante meter. Motorrijden is gemeengoed geworden, mensen rijden motor om de file te ontvluchten. En daar zit het probleem. Er rijden nu zoveel mensen (en god betere het, vrouwen) motor dat het niet speciaal meer is. Je bent niet langer deel van een klein groepje die hards, maar gewoon de zoveelste forens in een elektrisch verwarmd gore-tex pak..
En nog veel erger, de groep is zo groot geworden dat je in de kijker van de politiek terecht komt. De gevolgen zijn bekend: de onvermijdelijke APK, kledingverplichting, uitlaatcontroles, dijkafsluitingen, belastingverhogingen etc. De indoctrinatie machine werkt overuren, hard rijden is publieke doodzonde nummer 1.
Er ontstaan files tussen de files door dikke toermachines met centrale verwarming, airbag, ABS, radio, en andere dingen die motorrijden veilig en verantwoord maken. Ik wacht op de eerste motor met een klerenhanger.
Pffff dat wou ik ff kwijt op deze morgen
Motorrijders waren een speciaal groepje. Als klein jongetje wilde iedereen zo’n stoere in zwart gehulde kerel met donker vizier worden. De vleesgeworden zwarte ridder uit de kinderboeken. Maar slechts een paar haalden het, de rest staat elke dag in de file met hun Volvo V40 en hun V&D colbertje aan de klerenhanger, op weg naar hun tergend saaie kantoorbaan. En dan weer terug naar moeder de vrouw en 3 krijsende kinderen.
De politie kon dat gescheur niet veel schelen, laat die paar gasten zichzelf maar kapot rijden, zolang ze anderen niet in gevaar brengen. Oerend hard. De Franse aanpak, zeg maar. Zo ook tijdens de TT. Wheeliënd, dragracend en burnend trokken we door de straten. “ Ach, laat ze die ene nacht maar eens plezier maken” dachten de “ gewone” mensen, en wie niets met motoren had zorgden dat ze gewoon niet buiten waren die nacht.
Tegenwoordig is alles anders. Tolerantie en incasseringsvermogen zijn gesmoord in de zee mensen per vierkante meter. Motorrijden is gemeengoed geworden, mensen rijden motor om de file te ontvluchten. En daar zit het probleem. Er rijden nu zoveel mensen (en god betere het, vrouwen) motor dat het niet speciaal meer is. Je bent niet langer deel van een klein groepje die hards, maar gewoon de zoveelste forens in een elektrisch verwarmd gore-tex pak..
En nog veel erger, de groep is zo groot geworden dat je in de kijker van de politiek terecht komt. De gevolgen zijn bekend: de onvermijdelijke APK, kledingverplichting, uitlaatcontroles, dijkafsluitingen, belastingverhogingen etc. De indoctrinatie machine werkt overuren, hard rijden is publieke doodzonde nummer 1.
Er ontstaan files tussen de files door dikke toermachines met centrale verwarming, airbag, ABS, radio, en andere dingen die motorrijden veilig en verantwoord maken. Ik wacht op de eerste motor met een klerenhanger.
Pffff dat wou ik ff kwijt op deze morgen
