Ben heel relaxed hoor.
En wil je persoonlijk niet aanvallen natuurlijk!
Maar wat de wet zegt zal mij een zorg zijn.
Scooters zijn rijdende porta potti's.. dat was altijd al zo en zal ook zo blijven.
Nee da's lekker, eerst een doelgroep kleineren en als iemand uit die doelgroep reageert terugkrabbelen. Maar wees niet bang, de meeste motorscooterrijders zijn vredelievend en (wel) tolerant.
.
(emotionele waarde, maar wel een beetje zonde als je er totaal niet meer mee rijdt).
) vandaar dat het eigenlijk pas een beetje laat is gekomen.
Ben de enige in de familie die interesse heeft in motoren... Man wat was ik kwaad dat ik eerst voor mijn autorijbewijs moest gaan... Al mijn zuurverdiende geld op aan die klote auto. Huilen, huilen, huilen... Ik was bang dat het er nooit meer van zou komen. 
Voor mij begon het op mijn 16e, 30 jaar geleden. Zündapp rijden en sleutelen (dikke bocht, grotere sproeier enz). Mijn grotere broer reed motor en het leek voor mij toen voor de hand liggend om ook motor te gaan rijden.
Op mijn 18e een autorijles gekregen. Paar keer daarna nog gelest in de auto maar vond het toen he-le-maal niks. Snel overgegaan op motorrijles (zelf betaald) en rijbewijs in twee keer gehaald. Motor had ik al, een Honda CB250 en daarmee al stiekem gaan rijden. Heb hierna nog veel meer motoren gehad en ook vele (mooie) avonturen beleefd maar met deze CB250 eigenlijk nog het raarste avontuur beleefd....
Mijn voorrem bleef steeds klemmen als ik daarmee remde. Ik moest dat nog maken maar geen zin enz. en zolang als ik niet aan de voorrem kwam had ik er geen last van. Totdat ik de eerste keer met de ouders van mijn toenmalige vriendin kennis ging maken. In de zenuwen kneep ik toch in de voorrem waardoor deze dus vastklemde. Deze kwam ook niet los totdat ik met veel moeite en veel gas de stoep bij haar ouders op reed. De rem schoot plots los en ik peerde volgas door de, met veel zorg aangelegde, voortuin. Ravage was compleet, net als de eerste indruk. Het heeft toen bijna 3 maanden geduurd voordat haar vader iets tegen mij zei...
Hmmz t kriebelt toch wel elke keer als ik n motorrijder zie...zal ik dan toch maar?? Mijn toenmalige baas heeft me over de streep getrokken, mee naar de motorbeurs jij! 2 maanden later had ik mijn eerste les en na wat ploeteren mocht ik de weg op!! Zo geschiedde Tot ik na 4 maanden mn eerste motor in de vangrails parkeerde 
Flink geschrokken, na het herstel 2 lessen genomen weer om het gevoel te ervaren, dat voelde meer dan goed, doorgaan!! Pak, helm, de hele handel weer aangeschaft en toen op zoek naar mijn droommotor en gevonden, de GSR600!! ![:]](/styles/motor-forum/smilies/crossy.gif "Crossy :]")
ik kreeg 2 jaar geleden van me kameraad zijn theorie lesboekje voor me verjaardag... zocht een tour maatje denk ik...! 
Ach ben best wel relaxed. Maar blijf erbij dat motor en scooter niet hetzelfde zijn. Inmiddels uit ervaring: het rijdt gewoon anders.@FrankFJR en demifort:
Relax toch jongens. Gelukkig is het niet aan jullie en is iedereen op een gemotoriseerde tweewieler boven 50 cc voor de wet wel gelijk.
Zal pas stoppen als een van ons dood gaat.Ik probeer het nog een keer, na een uur ploeteren had ik een onwijs mooi motor verhaal op papier gekregen, maar toen werd alles gewist dus nu kan ik weer overnieuw beginnen:-( Het is waarschijnlijk gewoon een motor straf omdat ik zo lang niets van me heb laten horen. Mijn vorige motor verhaal is geeindigd bij de motor paasdagen, Toen ik na een 2 dagen lang durende trip weer terug in PE kwam was het de volgende dag weer tijd voor het project. Het idee was om een holidayprogram uit te voeren gericht op frredom, het viel allemaal een beetje in het water. Hierdoor waren er maar weinig kinderen en hebben we vooral veel spelletjes gedaan. De dingen die we hadden voorbereid zouden we de week erop behandelen. Het laatste weekend van de maand was al weer aangebroken, die vrijdag vertrokken maggie(van ander project) en ik met de auto richting addo, Mireille en Christa volgde iets later met een gehuurde auto motor . Bij het hostel aangekomen begon de eigenaar tegen ons te kletsen, om zijn lange verhaal kort te maken"we mochten naar een super mooie kamer en hoefde er niet extra voor te betalen" Dus dat is weer mooi meegenomen. De hele kamer was van houdt met een balkonnetje en een dronken blonde motorrijdster, het uitzicht was op heuvels/een riviertje benden ons en heel veel begroeiing en bomen. Maggie, Mireille, Christa en ik zijn die avond uit eten geweest in de buurt( eerst zijn we nog even verdwaald in een doodlopen/verlaten/onverlicht bosweggetje) om vervolgens uit te vinden dat we 10 meter verder door hadden moeten rijden:-$ Ik heb toen wel even een dipje gehad, ik had de avond ervoor gedacht gedroomd dat ik weer even een weekendje thuis zou zijn. Ik had verwacht dat ik koninginnendag niet zou missen maar stiekem toch wel, volgend jaar wil ik gewoon weer tussen de dronken/stinkende/biergooiende/rotzooi makende/ liedjeszingende oranje menigte staan;-) Volgende dag(zaterdag 30 april) mijn verjaardag, Ik werd wakker in een kamer vol ballonnen en heb van zowel maggie/Eveline/Imke(chocolade/glamourmagazine en een mooie kaart) als Christa en Mireille een overlevingspakket gekregen(noedels en pap, ik had namelijk uitgerekend dat als ik dat de hele week zou eten; het met 1 euro per dag zou kosten.) En twee keer vanachter aangereden.Vervolgens zijn Maggie en ik in ons krakkenmikkige autootje gestapt om naar het olifanten park te rijden(onze radio deed het niet dus we moesten het met Maggies Ipod doen, iets wat ik meteen ga aanschaffen als ik thuis kom.) Het addo park was geweldig we hebben heel veel beesten gezien; buffels/herten heel veel olifanten , zebra's) Aan het begin leek het toristischfilerijden, maar al gauw was er geen auto meer te bekennen. We zijn naar een uitkijk post gegaan en hebben gepicknickt(koekjes met stokbrood gedipt in pindakaas.) Omdat ik de hele tijd al had lopen opscheppen over mijn 13 autorijlessen mocht ik ook achter het stuur:-)) En daar heb ik de volgende 2 uur wel even gezeten. Heb niet de overrennende zwijnen en de enorme kudde bizons aangereden, misschien krijg ik er punten voor als ik mijn examen doe in Nederland. We was er een licht paniek momentje, toen er uit het niets 2 enorme olifanten over de weg op ons af kwamen lopen. Maggie" ga langs ze, zo lopen ze over ons autootje" ik"nee, dan denken ze dat we ze aan willen vallen" Maggie; ze zijn echt dichtbij, ik ga ze filmen" Ik; oooh hopelijk maak ik nu geen stomme fout, of laat ik de auto afslaan" Die avond zijn we weer terug gereden naar PE(ik ben achter de controle post maar weer op de bijrijders stoel gaan zitten.) Na een pizza te hebben gegeten met Jaap van Meekren zijn we op kroegen tocht gegaan barneas was niks(alleen een te slechte coverband.) Dus zijn we naar Balisa motor gegaan, daar liepen allemaal barbies met net geblondeerd haar en te korte rokjes, bovendien stonden er palen en wat ze daar deden was verreweg van knap of acrobatisch te noemen. Ik vondt motor het echt walgelijk. Maar wel veel gelachen!! De volgende ochtend(zondag) zijn we naar J-bay gegaan, lekker in de zon gezeten en heelijk gegeten(mexicaans.) We zijn gratis blijven slapen in een gueasthouse, we hadden de kamer waar nog veel aan gedaan moest worden maar de andere kamers waren prachtig!! Eerst rook onze kamer naar dode muizen en natte hond, maar door proffesioneel deo spuiten van Maggie stonk het naar deo. De motor volgende ochtend begon goed met een telefoontje van mijn oma, dus dat is al goed wakkerworden. Vervolgens ben ik gaan surfen, bak er nog steeds niet veel van. En toen was het al weer tijd voor de terug weg, want savonds hadden we een pannenkoeken-avond met Christa en Mireille gepland. Want helaas ging maggie ons verlaten, ze voelde zich de hele tijd al niet helemaal 100% en was te moet om haar reisplannen voort te zetten. Balen dus!! Maar wel een hele gezellige afscheidavond van gemaakt. Het project werd voortgezet, ik heb wat sportlessen gegeven en het knutsel kamertje van de oudere dames ondekt. Ze make motor n daar van alles en nog wat om vervolgens te verkopen. Bovendien ben ik vrijdag 5 mei op huisbezoek in de locatie(township) geweest, heel indrukwekkend. Veel kinderen hangen er rond, ook volwassenen doen weinig of kijken tv. Banen motor zijn er amper te krijgen. De huisjes zijn vervallen en klein, maar in tegenstelling tot india nog best stevig en waterdicht. Ik voelde me een zware toerist, ik wil het graag zien en meemaken alleen ik wil de mensen daar niet tot last zijn. Zaterdag de 6e ben ik om 6.00 opgestaan, ik heb met mijn zesde motor of was het nr. 7, meegedaanaaneenhardloopwedstrijd"ladysrun". Het was 5 km en iedereen mocht meedoen, ook mannen alleen moesten ze zich dan wel verkleden als vrouw. Mooiste typpetje vondt ik" een vrouw(man) die een langejas droeg en op hakken de race gelopen heeft. Ze had een paraplu en de vrouwen(echte) om haar heen spoten water op de paraplu. Daarna heb ik Mireille en Christa uitgezwaaied die weer terug naar huis vlogen, Anne zou 2 dagen later komen. Ze wordt mijn nieuwe huisgenootje voor de v motor olgende maand, dus hopen dat ik het een beetje met haar kan vinden.......wordt vervolgt......Het gebruik van internet heeft onder meer tot gevolg dat we verleren om lange(re) teksten tot ons te nemen. Dat wordt tenminste beweerd door sommige wetenschappers die zich bezighouden met digitalisering. Wat lang is, is niet helemaal duidelijk. De lengte van een essay of een reportage in krant of tijdschrift, of die van een flinke roman? Beide waarschijnlijk. Welke ook bedoeld wordt, het komt er op neer dat 'we' niet meer of in ieder geval steeds minder in staat zijn om een tekst waarin een betoog wordt opgebouwd motor geconcentreerd te lezen, gedeformeerd als 'we' intussen zijn door zaplezen.Hier schuilt een waardeoordeel in. Lange teksten worden beschouwd als een vervoermiddel bij uitstek van echte kennis. De (deskundige) auteur ervan zet een betoog op en leidt de lezer langs het pad van argumenten, stukjes kennis en voorbeelden om hem zo de motor tempel van het weten binnen te leiden. In zijn eentje zou de lezer hiertoe niet in staat zijn. En dat is de reden waarom korte teksten, die eigenlijk niet meer dan fragmentarische mededelingen kunnen bevatten, ongeschikt zijn voor ware kennisoverdracht. De lezer mist een logisch verband en de meesten kunnen dat verband ook niet zelfstandig leggen.Klopt dit allemaal wel?Denk het niet. In de eerste plaats is het fenomeen 'lange tekst' iets van min of meer recente datum bezien op de tijdlijn van de geschiedenis. Een paar duizend jaar hooguit. Heel veel teksten die geschreven zijn sinds de mens kan schrijven, bestaan juist helemaal niet uit lange tekst. Zelfs een oud en dik boek als de bijbel dankt zijn omvang aan de compilatie van vele korte teksten. Je kunt er gemakkelijk hapsnap (zappend) in lezen, verondersteld dat je dat zou willen.Zaplezen is bovendien niet pas geïntroduceerd door het computerscherm. Kranten, tijdschriften en ander utilitair drukwerk zijn altijd al publicaties geweest waar we al lezend doorheen dwalen zonder ons te bekommeren om de volgorde waarin de berichten worden aangeboden. Zappen dus. Hier een kop, daar een inleiding, enkele regels, een onderschrift, misschien een alinea, en als het artikel lijkt te bevallen of het onderwerp onze bijzondere interesse wekt lezen we het integraal van voor naar achter.Je zou met evenveel recht, en zelfs meer recht, kunnen beweren dat het lezen van lange tekst een tegennatuurlijk beroep doet op het menselijke concentratievermogen. Wij willen van nature rondneuzen en grasduinen, en pas als we geprikkeld worden zijn we bereid even halt te houden en ons te verdiepen. En niet alleen een tegennatuurlijk maar ook een onnodig beroep, want veel kennis wordt juist met kleine beetjes tegelijk bijgebracht. Denk even terug aan de lagere school en hoe de jonge hersentjes met korte oefeningen werden gevoed en ontwikkeld. Daar komt nog bij dat veel kennis überhaupt niet via tekst wordt overgebracht, maar mondeling of door iets te laten zien of voor te doen.De pleitbezorgers van lange tekst kunnen derhalve gerust zijn. Onze hersens zijn een bijzonder gewiekst apparaat dat in staat is om zelfs buiten ons medeweten om opgedane brokjes kennis in een zinvol verband te plaatsen, al moeten onze hersens daar vaak een nachtje over slapen. Begrijpen/begrip is niet iets dat alleen een auteur via een lange tekst bij de lezer kan bewerkstelligen, maar een resultante van zelfstandige denk- en verwerkingsprocessen onder ons schedeldak. Veel mensen vinden het lastig om de tompoes met een vorkje te eten. Op de traditionele manier wordt een gebakje gegeten door de zijkant van een gebaksvorkje als een soort mesje te gebruiken. Als deze methode bij een tompoes wordt toegepast, om een stukje van de tompoes af te krijgen en in de mond te steken, zal blijken dat de bovenste laag bladerdeeg hiervoor te stevig is. Een betere techniek is om met de tanden van een gebaksvorkje de bovenlaag te "perforeren". Daarbij moet men ook voorzichtig te werk gaan; een te hoge druk zal ervoor zorgen dat de banketbakkersroom niet op zijn plaats blijft en naar buiten stulpt.
