Hoe komen jullie aan je motorpassie?

Ik zit toch wel al sinds mijn 7e op de motor, achterop bij mijn vader althans. Ik heb wat dat betrefd al veel gezien en ook nachtritten meegedaan. Rond mijn 20e heb ik wel motorrijlessen gehad, maar dan bij een hele slechte rijschool en ik heb geeneens examen gedaan want ik was helemaal door mijn geld heen en het lukte totaal niet.
Pas op mijn 26e lukte het wel en nu ben ik er helemaal bezeten van!!! Ik rijd nu veel meer dan mijn man (maar mijn vader rijdt nog meer geloof ik)
 
vanaf dat ik lopen ken.
bij mij in de straat was een motorzaak gevestigd.
en liep er elke dag langs naar school.
mijn oom nam me altijd me naar de tt,grasbaan,ijspeedway en baansport.
en vele meerdere evenementen in binnen en buitenland.
heb echt veel coureurs leren kennen.
zelf reed ik bijna altijd op barrels vanuit een oude schuur,
zo ben ik "besmet" geraakt, ik weet niet anders.
 
Twintig jaar geleden de volgende LP gekocht (CD'bestonden nog niet - ik ben heel oud).
B000025TI2.01.LZZZZZZZ.jpg

Sindsdien altijd al zo'n motor willen hebben, inclusief zich goed vasthoudend meisje achterop. Intussen getrouwd, kindjes enzo... en kort geleden dan eindelijk een nieuwe Bonneville gekocht. Blijkt nu toch wel dat de motor op die foto een Trophy is.
 
Laatst bewerkt:
Toen ik 10 jaar was stonden wij vooraan in de file voor een brug samen met een grote groep Harley rijders en precies onder het raam van de auto waar ik zat stond een hele mooie zeeblauwe waar ik op dat moment spontaan verliefd op ben geworden....gevolg is alles wat er van Harley te koop was van school spullen tot posters heb ik gekocht ect. ect.

Daarna had mijn buurjongen, van toen, een Harley gekocht waardoor ik kennis maakte met het beruchte Harley geluid. Mwoh wat een sound!! :9~
Moest toen nog niks weten van de Ducati van de buurman aan de andere kant veelste snel....

Totdat ik 5 jaar geleden mijn vriend leerde kennen was hij bezig met lessen, wat ik te gek gaaf vond natuurlijk, maar bleek al gauw dat hij geen intresse had in Harley's... ;(
maar ja.... waar je mee om gaat wordt je mee besmet....dus heb ik nu ook een buikschuiver. ;)
 
Ik ben nog niet zo lang "besmet" met het virus genaamd motorpassie. Het is pas begin dit jaar op de motorbeurs in Utrecht begonnen. Toen heb ik eigenlijk voor het eerst op een motor gezeten. Een paar weken later kreeg ik mijn eerste (proef)rijles kado voor mijn verjaardag om eens te laten voelen wat het is om zelf te rijden. En sindsdien ben ik helemaal verkocht aan het motorrijden.
:} :}
 
Geen idee eigenlijk, niemand in de familie rijdt motor.

10 jaar geleden een keer naar de motor RAI geweest met een vriend, en toe nwistik dat ik ooit wel motor zou rijden. Begin maart van dit jaar pas gaan lessen...
 
Motorpassie? Ik heb wel een tankpassie, van de zaak :9
Maar goed... motorrijden is iets geweest dat ik altijd al als iets logisch beschouwde, zo van: dat komt er wel eens van. Kort na het behalen van m'n rijbewijs B ben ik uit huis gegaan, en toen duurde het tot m'n 27e tot ik geld over had om m'n rijbewijs A te gaan halen.
 
Mijn vader heeft 14 jaar gemotorcrossed maar heeft nooit met motor op de baan gereden omdat hij dit te gevaarlijk vond. Toen ik 2 was stopte hij met motorcrossen dus daar zal ik de passie wel niet opgevangen hebben, maar het motorrijden heeft al sinds jongsavaan me enorm hard aangesproken.. Tis een virus ! :)

En ondertussen kan mijn vader het ook niet laten om af en toe op men motortje te springen en een toertje te doen :)
 
Vond het altijd al leuk om naar motoren te kijken. Had alleen nooit gedacht dat ik zelf zou gaan rijden. totdat ik 2 jaar geleden bij mijn vriendin achterop ging op haar dragstar(ze had toen net haar rijbewijs gehaald) Daarna wilde ik zelf rijden..... the rest, na drie examens :( , as they say, is history
 
Toen ik een klein meisje was boeide motoren mij al, als ik in de winkel van mijn ouders stond en er kwam een motor aan dan kon ik horen welk merk het was.
Niet zo moeilijk in die tijd, want er waren maar een paar merken die je zag.
Omdat ik geboren ben met een een handicap aan mijn handen wat Camptodactylie heet en last heb/had van spierverkortingen in mijn lichaam, was alles wat ik wilde doen onzeker en wilde ik dingen uitproberen om te kijken of ik het kon.
Fietsen met handremmen vond ik erg stoer, maar ja, dat ging niet. Ik heb me op 8 jarige leeftijd voorgenomen dat als ik door middel van operaties aan mijn handen, bij de remmen van de fiets kon, ik ook kon motorrijden!

Jaren later en 12 operaties aan mijn rechterhand verder, was het dan zo ver. Motorrijles!
Ik heb er wat langer over gedaan dan anderen, omdat ik nog regelmatig geopereerd moest worden, maar het is me gelukt!
Ik 1996 heb ik mijn motorrijbewijs gehaald en tot op heden een aantal motoren in mijn bezit gehad.
Op dit moment gaat motorrijden niet goed omdat ik operatie nummer 16 achter de rug heb, er zullen nog een aantal volgen.
Maar als ik een top dag heb dan rij ik een lekker stukkie, met mooi weer want kou kunnen mijn handen even niet verdragen.
 
Toen ik een jaar of 12 was knoeien met crossbrommertjes.
Later een echte motort (Jawa) gekregen om mee te crossen.
Pa vond dat wel leuk en kocht toen zelf een motor, en ik later ook natuurlijk, meteen toen ik 18 werd. Na een jaar of 10 gestopt, en op 4 wielen verder gegaan.
Paps is 3 keer opnieuw begonnen met motorrijden, en ik zelf net voor de 2e keer...
 
Ik was in 1992 14 jaar oud en mijn grote neef kocht toen een nieuwe
zxr750 j met stofzuiger inlaten dus .

Ik moest door mijn ouders als we op visite gingen een uur lang gesmeekt worden om van zijn motor af te blijven .

Ik was totaal geobsedeerd door dat ding .

Sinsdien ben ik gewoon echt 100% kawasaki gek .
Ik heb ook van alles gereden alleen toen ik mijn eerste kawasaki gekocht had was ik door de dolle heen .

Ze stoppen volgens mij iets in dat groene verf waar je verslaafd aan wordt :)
 
Tja auto was te duur en iemand had een CB400F te leen.
Dan ging ik dat maar rijden, leek nog cool ook.
Eigenlijk om de verkeerde redenen dus :(
Het was iets nieuws en ik d8 dak daar dan misschien wél een grietje mee kon versieren.
D8 dat dat wel mijn dikte zou compenseren.

Misschien meer succes als ik w8 tok een ons weeg ;)

En in de Randstad blijft het een subliem vervoermiddel :} :}
 
tsja, mee geboren denk ik,

eerste crossfiets op plm 8jr
eerste racefiets op plm. 14 jr
eerste opgevoerde puch-maxi met sterwielen op 16 jr
en toen 18 jr :] een kawa buikschuiver
en ook voor de heb 19 jr autorijbewijs met auto

nu rijdt ik alweer een tijd yamaha virago xv535 bevalt me prima, hoef niet meer zo hard alhoewel hij toch wel met gemak de 160 km haalt kan nog harder maar dan moet je meer weg hebben.

Eneh LARA sterkte met het herstellen van je 16e operatie.

Gr. Susanne
 
Aangestoken door een vriend die helemaal gek was van motoren. Het leek mij ook wel leuk en na 1 motorrijles was ik helemaal verkocht.

Groet, Dolf
 
begon met mijn 16e met scooter :+ die echter snel weer werd verrolen voor een aantal brommers waarvan de laatste een honda nsr50 was...











meer hoef ik niet te zeggen denk ik :+
 
In de tijd dat ik begon te puberen... Het was een Duits motorblad (Meende PS) en daarin stonden mooie foto's van diverse motoren... m.n. de VF 750F (1983) van Honda vond ik mooi. Ik ging me erin verdiepen (ik ging ze natekenen en deed aan modelbouw)om de techniek te doorgronden. Verder is het gewoon leuk speelgoed...
 
als klein jochie zo'n ding voorbij zien komen en uitroepen: "Dat wil ik ook!"
Altijd op mn fietsje de motorsnelheid proberen te benaderen.. lekker in de bocht hangen (en af en toe ook flink crashen) ben dr eigenlijk mee geboren denk ik.. :?

k heb t iig niet van mn ouders of familie, want niemand rijd motor. (Mn pa is pas geleden begonnen met lessen dat wel 8-) )

t voordeel is wel dat mn ouders al aan t idee gewend waren tegen de tijd dat k 18 was.. en ook niet hebben geprobeerd om em op andere gedachten te brengen of tegen te houden.. ze hebben me alleen wel goede kleding aangepraat (en wat cadeau gedaan :P )

Nu sinds 3 weken mn eerste motor en nog steeds zo blij als n kind.. :]
 
Ik heb ergens nog een foto waarin ik als klein meisje van een jaar of 6 op de motor van m'n oom zit. Of het daaraan ligt weet ik niet, maar ik heb het altijd gewild.
Wel eens met m'n broer in een motor/brommer-zaak geweest voor onderdelen voor z'n brommer. En dan stond ik te kwijlen bij de motoren, hopende dat er eentje bij zat waarbij ik met m'n voeten bij de grond kon en die ik overeind zou krijgen als die eens om zou vallen. Mijn broer wist dan altijd tactisch te vermelden dat ze ook leuke scootertjes hebben... B|
Ik heb ook eens bij een tante achterop gezeten, maar dat was niet zo'n succes. Ik moest er nog even aan wennen dat zo'n ding niet netjes rechtop bleef.
Een paar jaar terug op een verjaardag van m'n vader bij mijn neef achterop gezeten. Gewaarschuwd dat hij maar even rustig aan moest doen. Maar al vrij gauw vond ik het nodig om te vermelden dat ie niet zo heel rustig hoefde te doen. 8-)
Toen ik met een ENORME grijns weer de woonkamer binnenkwam lopen vroegen mijn ouders al: "En nu ga je zeker ook lessen?".

Tja...
 
motorpassie ? mwha valt wel mee ,het gaat eerder om een auto-afkeer.

en als je vraagt : waarom heb je een afkeer van auto`s ? -->>file ,rijen met auto`s overal en altijd! :( Ik heb altijd weer spijt dat ik in mijn koekblik rijd.

koekblikhater.
 
Terug
Bovenaan Onderaan