Hoe moeilijk is de Stelvio?

Lady_Di

MF veteraan
1 okt 2010
6.415
1.051
Borger-Odoorn
Binnenkort gaan we op de motor op vakantie naar Italie en manlief heeft dit keer ook de Stelvio ingepland (van oost naar west).
Hoewel we al diverse keren in de bergen hebben gereden, zie ik er toch wel een beetje tegenop. Is dat terecht?
Aan de ene kant heb ik nu 6 jaar ervaring en zijn we elk jaar op vakantie gegaan op de motor. Ik rijd zo'n 10.000 km per jaar. De moeilijkste (niet hoogste) pas die ik ooit gereden heb, is de Cormet de Roselend, daar zat ook de nodige spaghetti in en dat ging toen prima.
Maar de Stelvio heeft toch wel een naam. Die tunneltjes interesseren me niet echt, da's een kwestie van gewoon rustig aan. Maar mijn krappe bochtjes blijven een zorgelijk puntje.

Is hij nou echt moeilijker dan andere passen zoals bijv. die Roselend? Of is het de naam en maak ik me druk om niets?
 
Gewoon rechts houden. Mensen die dat niet kunnen vinden de Stelvio misschien moeilijk, vooral als de reis eindigt in een frontaaltje.
 
Nooit gereden, maar krappe bochtjes zal toch wel loslopen? Met een motor kan je op een straat van 4 meter breed in 1 draai keren, heb je dat een auto weleens zien doen? Die doen haarspeldbochten wel in 1 draai, en hebben daar zo'n 10 meter voor nodig. Dus zelfs een hele krappe haarspeldbocht is nog altijd 2,5 keer de draai die je leert te maken met je rijlessen! (En dat is dan de binnenbocht, want ook daar hoeven de auto's niet te steken.
 
Heb de Stelvio vaak gereden, minstens 1 keer per jaar. Goed te doen als je gewoon rustig je haarspelden draait, vooral je kijktechniek is belangrijk. De bochten zijn krap, ja. Deels ook met een aardig hoogteverschil, dus je moet er wel "trekkend" doorheen. Zolang je niet probeert je knie over het asfalt te schrapen, zal alles prima gaan. Het grootste gevaar zit voor mij juist in de bochten naar links (waar je theoretisch de grootste ruimte hebt): die zijn vrij makkelijk, maar je tegenverkeer maakt soms van die enorm overdreven uitzwiepers via de andere rijbaan... zie ook genoeg motoren altijd die de bocht echt voor geen meter kunnen houden, puur en alleen omdat ze te snel willen en weinig tot geen ervaring hebben: die bochten worden snel onderschat... gaat altijd goed, totda ze ineens wel een auto tegenkomen :) nog een tip: niet te dicht achter autos in vooral de rechterbochten omhoog: die willen nog wel eens in de verkeerde versnelling zitten, dan proberen terug te schakelen en daardoor helemaal stil vallen... en dan zit je er als motorrijder die net uit de bocht komt snel erbovenop :) veel plezier, geen angst hebben en gewoon in je eigen tempo die bochtjes draaien! Is qua rijplezier trouwens geen leuke pas, maar het is een "must-do" :) bovenop een "bratwurst mit sauerkraut" eten!
 
Heb de Stelvio vaak gereden, minstens 1 keer per jaar. Goed te doen als je gewoon rustig je haarspelden draait, vooral je kijktechniek is belangrijk. De bochten zijn krap, ja. Deels ook met een aardig hoogteverschil, dus je moet er wel "trekkend" doorheen. Zolang je niet probeert je knie over het asfalt te schrapen, zal alles prima gaan. Het grootste gevaar zit voor mij juist in de bochten naar links (waar je theoretisch de grootste ruimte hebt): die zijn vrij makkelijk, maar je tegenverkeer maakt soms van die enorm overdreven uitzwiepers via de andere rijbaan... zie ook genoeg motoren altijd die de bocht echt voor geen meter kunnen houden, puur en alleen omdat ze te snel willen en weinig tot geen ervaring hebben: die bochten worden snel onderschat... gaat altijd goed, totda ze ineens wel een auto tegenkomen :) nog een tip: niet te dicht achter autos in vooral de rechterbochten omhoog: die willen nog wel eens in de verkeerde versnelling zitten, dan proberen terug te schakelen en daardoor helemaal stil vallen... en dan zit je er als motorrijder die net uit de bocht komt snel erbovenop :) veel plezier, geen angst hebben en gewoon in je eigen tempo die bochtjes draaien! Is qua rijplezier trouwens geen leuke pas, maar het is een "must-do" :) bovenop een "bratwurst mit sauerkraut" eten!

Inderdaad, goed afstand houden op je voorligger (ook motoren). Probeer goed te kijken (tot zover mogelijk) of er tegenliggers aankomen bij de haarspeld bochten. En zorg dat je in de haarspeldbochten op je eigen weghelft blijft, dan heb minder problemen met tegenliggers.

Ik heb de Stelvio denk ik ook wel een keer of 10 gedaan. Eigenlijk is die haarspeldbochten kant het minst mooi. Ik vind de umbrail, en de weg naar Bormio vanaf de top veel mooier.

Ik zou proberen het weekend te vermijden, dan is het vaak wel erg druk. Ik heb een paar keer in Bormio overnacht, en dan kun je s'ochtends direkt aan de Stelvio beginnen. Lekker rustig dan nog, maar het kan dan op de top nog wel wat koud zijn.
 
De haarspeldbochten zijn dusdanig krap dat je bij het nemen van de binnenbochten moet zorgen dat er geen tegenligger met jou in die bocht zit. Dan kun je de bocht ruimer nemen (weghelft tegenligger) en is het goed te doen.

Wij hebben boven een tijdje naar beneden staan kijken en dan zie je toch hier en daar motorrijders die zich omdraaien.

ik vond de Gavia een stuk leuker, spannender met zijn slecht wegdek en ontbrekende vangrails. Maar wat een mooie uitzichten biedt die pas :}
 
Zal je allemaal erg meevallen.
Gezond verstand.
Meteo bekijken.
Indien mogelijk op doordeweekse ochtend - wat rustiger.
En lekker gaan.

En als je de kans hebt: minstens ook Passo Gavia meepakken (direct SE van Stelvio, route SP29).
is rustiger, en net zo mooi.

Ach, die hele omgeving is mooi.

Ga lekker genieten.
 
Laatst bewerkt:
ik vond de Gavia een stuk leuker, spannender met zijn slecht wegdek en ontbrekende vangrails. Maar wat een mooie uitzichten biedt die pas :}

Dit Ja !

Maar laat je niet bang maken.
Tis allemaal makkelijker dan je denkt.
 
De Stelvio is niks anders dan 2x de Cormet de Roseland boven op elkaar.
Het is een gewoon geteerde weg met op het eind (oostzijde) een flinke ris aan bochten.
Nee, niks om extra van wakker te liggen.................!

Ik heb 'm al enkele keren van beide zijden gefietst en dat vereist meer moed dan simpel op de motor aan de gashandle draaien. Heb ook nooit begrepen dat motorrijders trots voor een bordje van een passo gaan staan? Met de motor naar boven is echt een fluitje van een cent!

Het enige waar ik (vrijwel) nooit iemand over hoor is de hoogte die je gaat bereiken. De Stelvio is 2760m. Wellicht heeft dat te maken, dat ieder met een moderne fiets gewoon benzine-injectie heeft en dat de sensor voor het benzine-mengsel de lagere buiten-luchtdruk compenseert.

Vorig jaar was ik in de Pyreneeën op de de Port d'Envalira (2409m) en zat er in mijn carburateur-FZ vrijwel geen trekkracht in het blok. Op de top wilde ik na tanken tegen een klein hellinkje wegrijden en had gevoel alsof ik in de 2 vertrok. De FZ stond toch echt in de 1 maar bleek op hoogte geen enkele zin te hebben. Onder in het dal was alles weer als vanouds.
 
Laatst bewerkt:
In 2014 voor het eerst echt de bergen in geweest met de motor. Chur Zwitserland. Vandaar uit ook de stelvio meegepakt.

Je moet niet in zijn 3 ofzo een bochtje doorwillen, maarja dat merk je snel genoeg in het begin paar keer verkeken, maar daarna heb je het wel door.

Veel plezier !! Volgende maand 2 weken ardennen maar binnenkort zeker weer Oostenrijk of Zwitserland
 
De Stelvio is niks anders dan 2x de Cormet de Roseland boven op elkaar.
Het is een gewoon geteerde weg met op het eind (oostzijde) een flinke ris aan bochten.
Nee, niks om extra van wakker te liggen.................!

Ik heb 'm al enkele keren van beide zijden gefietst en dat vereist meer moed dan simpel op de motor aan de gashandle draaien. Heb ook nooit begrepen dat motorrijders trots voor een bordje van een passo gaan staan? Met de motor naar boven is echt een fluitje van een cent!

Het enige waar ik (vrijwel) nooit iemand over hoor is de hoogte die je gaat bereiken. De Stelvio is 2760m. Wellicht heeft dat te maken, dat ieder met een moderne fiets gewoon benzine-injectie heeft en dat de sensor voor het benzine-mengsel de lagere buiten-luchtdruk compenseert.

Vorig jaar was ik in de Pyreneeën op de de Port d'Envalira (2409m) en zat er in mijn carburateur-FZ vrijwel geen trekkracht in het blok. Op de top wilde ik na tanken tegen een klein hellinkje wegrijden en had gevoel alsof ik in de 2 vertrok. De FZ stond toch echt in de 1 maar bleek op hoogte geen enkele zin te hebben. Onder in het dal was alles weer als vanouds.
Ik reed de Stelvio in 1985 met mijn Suzuki GSX400E. Die ging niet harder dan 20 km/u door luchtgebrek. :P
 
Binnenkort gaan we op de motor op vakantie naar Italie en manlief heeft dit keer ook de Stelvio ingepland (van oost naar west).
Hoewel we al diverse keren in de bergen hebben gereden, zie ik er toch wel een beetje tegenop. Is dat terecht?
Aan de ene kant heb ik nu 6 jaar ervaring en zijn we elk jaar op vakantie gegaan op de motor. Ik rijd zo'n 10.000 km per jaar. De moeilijkste (niet hoogste) pas die ik ooit gereden heb, is de Cormet de Roselend, daar zat ook de nodige spaghetti in en dat ging toen prima.
Maar de Stelvio heeft toch wel een naam. Die tunneltjes interesseren me niet echt, da's een kwestie van gewoon rustig aan. Maar mijn krappe bochtjes blijven een zorgelijk puntje.

Is hij nou echt moeilijker dan andere passen zoals bijv. die Roselend? Of is het de naam en maak ik me druk om niets?

Ik zou de krappe haarspelden aan de ene zijde rijden van boven naar beneden. Je kunt dan beter over de muurtjes kijken en zien wat er van de andere kant aankomt. Van onder naar boven is dat altijd net iets lastiger.
 
Het grootste probleem bij de Stelvio vind ik de drukte. Ik had me dan ook voorgenomen hem nooit meer te rijden, want zo bijzonder is hij niet. Afgelopen juni kwam het echter zo uit dat ik op zondagmorgen 6.00 naar boven reed en dan is het best leuk rijden.
 
Stelvio is een kermiscol, veel te druk dus gewoon rustig op het gemakje doen want racen of gek doen kan er niet. Om een vriend van me te leren rijden voor een andere trip had ik deze ook opgenomen in een rondje Europa. Hij reed m na 3 weken zijn rijbewijs te hebben. Niks om je druk om te maken dus.
 
Het grootste probleem bij de Stelvio vind ik de drukte. Ik had me dan ook voorgenomen hem nooit meer te rijden, want zo bijzonder is hij niet. Afgelopen juni kwam het echter zo uit dat ik op zondagmorgen 6.00 naar boven reed en dan is het best leuk rijden.

Dát is nu net wat het rijden in de Picos de Europa zo leuk maakte.
Wat is het daar (ook 's zomers) heerlijk stil. Soms denk je bijna té stil!
De PK's die in het blok zitten kan je daar onbeperkt aanspreken. Althans voor zover aanwezig!

Een heel groot verschil was een week later over de bekende cols in de Pyreneeën. Leuk een pas beklimmen is er daar nauwelijks bij. Steeds zit er weer een koekblik voor je vol met familie met pa het klamme zweet in de handjes, en met moe met de handen voor de ogen van angst. Haal je 'm in dan is er iets verder weer een volgende die lekker doorrijden onmogelijk maakt. Het ergst zijn nog die gasten die vrijwel de hele afdaling de remlichten aan hebben staan. Dat is geheel onnodig want als ik zelf met de auto in de bergen ben doe ik dat ook niet!

Wat RR meldt met de Suuz met 20km/h, zo erg was het bij mij boven 2000m echter nog niet. Moet de motor op hoogte wel flink in toeren houden om nog iets van vermogen uit het blok te krijgen. Boven de 1500m kon ik echt wel merken dat een stel paarden ging afgehaken.

Het leuke van de Picos tov Pyreneeën: Hele mooie wegen. Erg rustig. Soms supersteile beklimmingen. (20% en meer) Gebergte is laag, dus (in mijn geval)geen vermogen-verlies.
 
Laatst bewerkt:
bf4yhrynfsyhd.jpg


Dit is willekeurig voorbeeld...
Je merkt direct het voortschrijdend inzicht aan zijn warmere kleding die hij draagt als hij boven geraakt is.

Handkapjes en voorvorkbeschermer tegen slecht weer.

Ook het ontbreken van een gopro om later de mensen niet lastig te vallen met filmpjes kan ik waarderen. :X

Ik raad de jongen alleen aan om zijn wekker iets vroeger in te stellen en op te staan, nu lijkt hij een beetje...gehaast.
 
Zal je allemaal erg meevallen.
Gezond verstand.
Meteo bekijken.
Indien mogelijk op doordeweekse ochtend - wat rustiger.
En lekker gaan.

En als je de kans hebt: minstens ook Passo Gavia meepakken (direct SE van Stelvio, route SP29).
is rustiger, en net zo mooi.

Ach, die hele omgeving is mooi.

Ga lekker genieten.

Thanks voor alle geruststellende berichten!

Vanmiddag maar weer eens langzame bochtjes geoefend...we moeten nog even aan de bak; zit niet meer aan de examennorm; linksom komt in de buurt maar rechtsom valt tegen. -O- maar ach met een paar x oefenen komt dat vast zo weer terug.
En inderdaad, de Gavia staat ook op het programma.
 
Een heel groot verschil was een week later over de bekende cols in de Pyreneeën. Leuk een pas beklimmen is er daar nauwelijks bij. Steeds zit er weer een koekblik voor je vol met familie met pa het klamme zweet in de handjes, en met moe met de handen voor de ogen van angst. Haal je 'm in dan is er iets verder weer een volgende die lekker doorrijden onmogelijk maakt. Het ergst zijn nog die gasten die vrijwel de hele afdaling de remlichten aan hebben staan. Dat is geheel onnodig want als ik zelf met de auto in de bergen ben doe ik dat ook niet!
Franse cols uit de Tour de France zoals de Alpe d Huez zijn helemaal een drama, wat een drukte.
Col de la Bonette of de Furka is dan leuker.
 
In het hoogseizoen is het bij alle bekende cols een drama wat drukte betreft, motoren, fietsers, campers en auto's gaan allemaal door elkaar heen. Buiten het hoogseizoen is het doordeweeks meestal goed te doen, de weekenddagen zou ik alsnog vermijden.

Wat de vraag van TS betreft zou ik me niet al te druk maken. Gewoon lekker de tijd nemen, voor de bocht al een beetje omhoog proberen te kijken om te zien of er tegenliggers aankomen. In ieder geval voldoende afstand op je voorligger houden, mocht die onverhoopt stil komen te staan dan kan je daar nog op reageren en sta je tenminste zelf niet in de bocht stil.
 
Thanks voor alle geruststellende berichten!

Vanmiddag maar weer eens langzame bochtjes geoefend...we moeten nog even aan de bak; zit niet meer aan de examennorm; linksom komt in de buurt maar rechtsom valt tegen. -O- maar ach met een paar x oefenen komt dat vast zo weer terug.
En inderdaad, de Gavia staat ook op het programma.

Kijk, met een serieuze voorbereiding gaat het helemaal lukken.

ter inspiratie.. sept 2016 tour
(verslagje ook hier ergens op forum, maar dat verslaan niet mijn sterktste kant)

Edit: gevonden..
Memories..
Italie en Frankrijk : hotels en B+Bs..

Tip voor Hollanders: Timmelsjoch - hoe de tol te omzeilen.
Ga vroeg op de dag (ik deed het om 1500, is wat haastwerk als je zo laat gaat).
Ga dan vanuit Italie (vanuit Bolzano of Merano) de Timmelsjoch over (Passo Rombo).
En dan bij het "Mauthaus" aan de Noordzijde rechtsomkeert maken : 2x the fun, zero toll...
(check the map *grinnikt naar zichzelf* )

edit2: en we verwachten natuurlijk een verslag met dit soort fotos..
29286685381_82020d0e38_b.jpg
 
Laatst bewerkt:
Het enige waar ik (vrijwel) nooit iemand over hoor is de hoogte die je gaat bereiken. De Stelvio is 2760m. Wellicht heeft dat te maken, dat ieder met een moderne fiets gewoon benzine-injectie heeft en dat de sensor voor het benzine-mengsel de lagere buiten-luchtdruk compenseert.

Vorig jaar was ik in de Pyreneeën op de de Port d'Envalira (2409m) en zat er in mijn carburateur-FZ vrijwel geen trekkracht in het blok. Op de top wilde ik na tanken tegen een klein hellinkje wegrijden en had gevoel alsof ik in de 2 vertrok. De FZ stond toch echt in de 1 maar bleek op hoogte geen enkele zin te hebben. Onder in het dal was alles weer als vanouds.
De Cime de la Bonette reed ik nu al een keer of 4 op mijn Vespa, die heeft daar ondanks zijn injectie toch echt wel troubles boven op die 2802 meter :9
Boven wil het niet heel hard meer en uit zetten is met moeite weer terug gestart krijgen.. :X B|

Maar als top gear top tip voor de TS:
Gewoon rijden, met de door jou beschreven ervaring komt dat echt wel goed.
"een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest"
 
Laatst bewerkt:
Deze week heb ik 'm ook van oost naar west gereden, die krappe bochten vallen heel erg mee. Belangrijkste is inderdaad dat je de motor trekkend houdt en door de bocht kijkt. Bochten rechtsom kun je evt. wat ruimer inzetten, wel even opletten op tegenliggers. Ik zat in een hotel op de top van de Stelvio en s'ochtends vroeg (<9:00) was het duidelijk rustiger, mocht je dat fijner vinden.

En misschien nog wel het belangrijkste: laat je niet opjutten door andere motorrijders en rijdt in je eigen tempo! D'r rijdt daar genoeg volk die de pas van binnen en van buiten kennen en die ga je de eerste keer echt niet bijhouden.
 
De Cime de la Bonette reed ik nu al een keer of 4 op mijn Vespa, die heeft daar ondanks zijn injectie toch echt wel troubles boven op die 2802 meter :9
Boven wil het niet heel hard meer en uit zetten is met moeite weer terug gestart krijgen.. :X B|

Maar als top gear top tip voor de TS:
Gewoon rijden, met de door jou beschreven ervaring komt dat echt wel goed.
"een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest"

En jij rijdt dan nog wel een moderne Vespa... Met mijn P200E uit '82 kwam ik ook gewoon boven aan de Iserean hoor. Die scheelt niet veel qua hoogte met de Bonnette en dit jaar rond de 2400 meter een beetje gravelpaden pakken in Valtho... dat ging ook goed. Het enige wat je er aan kunt doen is de carburateur anders afstellen of een andere bougie steken maar ach om al die moeite voor dat effetjes te doen, dan maar iets meer op het gemakje.
 
Terug
Bovenaan Onderaan